Jump to content

Ποιός ήταν ο πρώτος συγγραφέας που σας εντυπωσίασε;


Kafka

Recommended Posts

Μυστικοι εφτα και τα μυαλα στα μπλεντερ!Παροτι δεν θυμαμαι και πολλα πλεον!:p

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Φίλιπ Πούλμαν!

 

Η Τριλογία του Κόσμου, τα τρία πρώτα βιβλία που 'χω διαβάσει ποτέ μου, και μόλις πριν από ένα χρόνο!

Link to comment
Share on other sites

Αν και θα πω το προφανές είναι ο Τολκιν.

 

Είχα διαβάσει όλη την 3λογία και το Hobbit μέσα σε μία βδομάδα και όταν το είχα τελειώσει δεν πίστευα (ακόμα το πιστεύω) οτι θα ξαναδιαβάσω στην ζωή μου βιβλίο που να μου κάνει τέτοια εντύπωση. Βάλτε και το νεαρό της ηλικίας, εεεε δεν θέλει και πολύ.

 

Υ.Γ. Ο τελευταίος (πιο πρόσφατος εννοώ) είναι ο China Mieville

Link to comment
Share on other sites

Εγώ τον πρώτο που μπορώ να θυμηθώ να διαβάζω και να μαζεύω τα μυαλά μου από το ταβάνι ήταν τον William Gibson. ΟΚ, μικρός έβλεπα Star Trek (TNG), διάβαζα Βερν και κάποια παιδικά του Asimov (Ι robot σε απλοποιημένη έκδοση και τους "Αγγέλους του Διαστήματος"), αλλά όταν στα 16 μου διάβασα για πρώτη φορά την φράση

The sky above the port was the color of television, tuned to a dead channel.
απλά ΗΞΕΡΑ ότι διάβαζα κάτι εξαιρετικό.

 

Μετά ήρθε ο Λαβκραφτ και με αποτέλειωσε...

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα και ξύπνησε μέσα μου η αγάπη για τα βιβλία ήταν το "Ψηφιακό οχυρό" του Dan Brown. Βέβαια, τότε ήμουν μόλις 13 ετών γι' αυτό και μου άρεσε το βιβλίο αυτό. Σήμερα που έχω διαβάσει τέσσερα βιβλία του Brown μπορώ να πω πως έχω σιχαθεί την κατάληξη όλων των μυθιστορημάτων του(όποιος έχει διαβάσει Brown ξέρει). Από κει και πέρα δεν έχω προλάβει να διαβάσω πολλά ακόμη βιβλία, αλλά σίγουρα το καλοκαίρι θα ακολουθήσουν πολλά.

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Ο πρώτος συγγραφέας που με εντυπωσίασε ήταν η Enid Blyton. Είχα διαβάσει ένα βιβλίο της με τον μεγάλο Θεόφιλο Γκούνη, το ν. 4 αν θυμάμαι καλά, και κόλλησα. Διάβασα όλους τους Μυστικούς Εφτά, Πέντε Λαγωνικά και Πέντε Φίλους. Στη συνέχεια όπως οι περισσότεροι εδώ μέσα, ήρθε η σειρά του Ιουλίου Βερν. Πήρα σβάρνα τις εκδόσεις Αστέρος που έχει βγάλει τα περισσότερα βιβλία γι' αυτόν, και μερικά εκτός αυτής. Επόμενος ήταν ο Λάβκραφτ, ε και από εκεί και πέρα μπήκε για τα καλά το νερό στο αυλάκι.

Link to comment
Share on other sites

Εντυπωσιάστηκα όταν είχα διαβάσει για πρώτη φορά τις ακυβέρνητες πολιτείες του Στρατή Τσίρκα. Ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας είναι ανεκτίμητος. Από ξένους συγγραφείς ο Πόε για τον πρωτότυπο τρόπο σκέψης.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Χμμμμ θυμάμαι τον Στάιν με τα βιβλία του από τη σειρά ανατριχίλες.Εκει κατενθουσιάστηκα! Θυμάμαι ακόμη πως κόστιζαν χίλιες δραχμές το καθένα και όποτε μάζευα χρήματα αρκετά ώστε να μπορώ να αγοράσω 1-2 της σειράς ήμουν τρομερά χαρούμενη. Πιο πριν το μόνο βιβλίο που είχα διαβάσει και είχε σχέση με -ας το πούμε- παιδικο τρόμο, ήταν Ο μικρός βρικόλακας της Άντζελα Σόμερ. Με τις ανατριχίλες πρωτοσκέφτηκα πως θέλω κι εγώ να γράψω τέτοιες ιστορίες.

Μετά στην 1η γυμνασίου ο Πάτρικ Ζίσκιντ με το Άρωμα. Εκεί έπαθα πλάκα. Ο τρόπος που έγραφε, το πως ένιωθα σα να έχω γνωρίσει προσωπικά την εποχή και τα μέρη, το πόσο με ενδιέφερε η ιστορία για έναν αντιπαθέστατο ήρωα

(καλά το παραδέχομαι και η σκηνή με το όργιο καθώς και μία που κάτι λέει για σπέρμα κλπ ήταν ένας λόγος να γυαλίσουν τα αθώα μάτια μου) :lol:

 

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Έντγκαρ Άλλαν Πόε! :catmad: 

 Προκάλεσε πυροτεχνήματα μέσα στο κεφάλι μου.  Και τον ευχαριστώ γι' αυτό.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ πιτσιρικάς ήμουν εντυπωσιασμένος με 5 λαγωνικά, 5 φίλοι, Μικρός Ήρωας(ειδικά Μικρό ήρωα, διαβάζω και τώρα, πολύ ευχάριστα!).Αλλά μάλλον ο συγγγραφέας που ταιριάζει στην περίπτωσή μου με τον τίτλο του τόπικ, είναι ο Clive Barker!Και φυσικά ακολούθησαν κι άλλοι.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Διάβασα το πρώτο διήγημα Lovecraft όταν ήμουν περίπου στα 12... 

Μα τέτοιος τρόμος... ακόμα δεν το ξεπέρασα...

χεχεχε

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Έχω λιώσει το βιβλίο "Οι Εξόριστες" της Χίλαρι Μακκέυ, το διάβασα όταν ήμουν 8 και μέχρι να βγάλω το Δημοτικό είχε γίνει φύλλο και φτερό, είχα υπογραμμίσει και τα σημεία που μου άρεσαν.

 

Η αποκάλυψη ηρθε με το "Η Αλίκη μέσα από τον Καθρέφτη", το sequel δηλαδή της Αλίκης στη χώρα των Θαυμάτων (το οποίο δεν το είχαμε, γι' αυτό και διάβασα το 2ο). Η ιστορία, τα λογοπαίγνια, οι εικόνες του Sir John Tenniel, μεγάλη η χάρη του, και τα ηθικά μηνύματα που περνά ο Carroll στο κείμενό του (ακόμη μεγαλύτερη η χάρη του, με νοσταλγία τον σκέφτομαι τον άνθρωπο λες και τον ήξερα) με μάγεψαν.

 

Θυμάμαι ότι το διάβασα πρώτη φορά κοντά στο Πάσχα. Η έκδοση που είχα έτυχε να έχει ένα κείμενο του Carroll που απευθυνόταν στους αναγνώστες του βιβλίου και τους ευχόταν καλό Πάσχα (το είχε γράψει και αυτός την εορταστική περίοδο). Κατέληξα λοιπόν ότι ο Carroll απευθυνόταν σε εμένα προσωπικά! Ο αγαπημένος μου συγγραφέας μου μιλούσε εμένα, σε μια διάσταση εκτός χρόνου. Εκεί έπαθα τη μεγάλη ζημιά. Ακόμη και σήμερα αγαπώ τα βιβλία (τώρα που τα διάβασα και τα δύο) και ό,τι adaptation βγήκε.

 

Αν θέλει κανείς να δει τα adaptations που έχουν γίνει έχω μαζέψει τα καλύτερα στο αρθράκι εδώ: http://fantasia-portal.blogspot.gr/2013/11/adaptations.html

 

Μετά την Αλίκη με συνεπήρε ο Poe, όπως και πολλούς εδώ :D

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Αρχικά ομυριβηλης.η ζωη εν ταφω ηταν στο μυαλο μου χρόνια. Μετα μαρτιν κορνγουελ

Link to comment
Share on other sites

Θα έλεγα ο Τόλκιν.

Ήταν ο πρώτος που διάβασα μετά από μια παιδική ηλικία-εφηβεία που το είχα αφήσει τελείως(λόγω του ότι μισούσα τους Έλληνες συγγραφείς που αγόραζε για μένα η μάνα μου)και επίσης ο πρώτος που πραγματικά ευχαριστήθηκα.

Link to comment
Share on other sites

Το πρώτο μου βιβλίο ήταν οι "20.000 λεύγες υπό την θάλασσαν". Άρχισε να μου το διαβάζει ο πατέρας μου και στο μεσοδιάστημα έμαθα να διαβάζω και το αποτελείωσα μόνος μου. Nuff said.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Κλασικά, οι πρώτοι συγγραφείς που γνώρισα ήταν οι Ένιντ Μπλάιτον, Ιούλιος Βερν, Ρ. Λ. Στάιν, Μαρκ Τουέιν και πάει λέγοντας, αλλά το βιβλίο που πραγματικά με ταρακούνησε για τα καλά, ήταν το Πράσινο Μίλι του Στίβεν Κινγκ, που έτυχε να το διαβάσω σε ηλικία 14 ετών το καλοκαίρι του 2006, όταν η εφημερίδα Πρώτο Θέμα το έδωσε δώρο. Ήμουν από τα πιτσιρίκια που δεν καθόμουν στιγμή σ'ένα μέρος, ειδικά καλοκαίρι, να όμως που αυτό με καθήλωσε για πολλές ώρες. Ένα χρόνο νωρίτερα, βέβαια, είχα πιάσει και τον Χάρι Πότερ, που εννοείται πως σαν σειρά με είχε συνεπάρει, αλλά η εμπειρία με το Πράσινο Μίλι ήταν διαφορετική. Μετά με τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών και το Ηλεκτρικό Πρόβατο μπήκε το νερό στ'αυλάκι...

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

O Μίκαελ Έντε. Ο μπαμπάς μου μου διάβαζε τα βιβλία του Έντε όταν ήμουν πάρα πάρα πολύ μικρούλα -μάλιστα μου τα διάβασε πριν μου διαβάσει κλασικά παραμύθια! "Ιστορία Χωρίς Τέλος", "Μόμο", "Μαγικό Φίλτρο", "Ο Τζιμ Κνοπφ και ο μηχανοδηγός Λουκάς" και ο "Τζιμ Κνοπφ και το Άγριο Δεκατρία". Τα έχω ξαναδιαβάσει όλα πολλές φορές και μέχρι και σήμερα θεωρώ τον Έντε πολύ σπουδαίο συγγραφέα και έναν από τους αγαπημένους μου. Κι η "Ιστορία Χωρίς Τέλος" είναι μέσα στα top fantasy βιβλία μου ακόμη -από άποψη ιστορίας, φόρμας, σύλληψης, εκτέλεσης, μετάφρασης, ακόμη και το εικαστικό κομμάτι με τα διαφορετικά χρώματα γραμμάτων είναι απλά εξαιρετικό. 

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

τα πρωτα βιβλια με βρικολακες ηταν η γνωστη σ επολλουσ σειρα παιδικων βιβλιων ( που ευχαριστα διαβαζω ακομα)!

ο μικρος βρικολακας της αγγελας σομμερ

μετα απο λιγα χρονια οταν ημουν δεκατριων επεσε στα χερια μου το βιβλιο σκιες και φυσικα απο τουσ αγαπημενουσ εγινε ο ρομπερτ μπλοχ και συνεχιστηκαν και αλλοι!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

η αγγελα ζομμερ μποντεμπουργκ στην αρχη οταν ημουν δημοτικο ,γυμνασιο ο λαβκραφτ και ο μπλοχ και οι υπολοιποι συγγραφεις του αρκαμ χαους

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Ο πρωτος με εκανε να ταξιδεψω, να γραψω, να ζησω οσα μπορω, η δευτερη να....ονειρευομαι να πλουτισω γραφοντας φαντασια για εφηβους!

Link to comment
Share on other sites

Τομ Ρόμπινς. Είχα διαβάσει και Τολστόι και Ντοστογιέφσκι και Ουγκό και Έσσε, αλλά το αμόνι στο κεφάλι το έφαγα όταν διάβασα το Άρωμα του Ονείρου.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

ΕΚΠΛΗκτικος συγγραφεας ειναι και ο Πασκαλ Μερσιε που εγραψε το "Νυχτερινο τρενο για τη Λισσαβωνα". Αν και φανερα επηρρεασμενος απο Πεσσοα (o libro do desassossego, βιβλιο της ανησυχιας), εχει γραψει ενα απιστευτο βιβλιιο...... ντρεπομαι να ομοληγσω οτι το ανακαλυψα απο την ταινια, αλλα και παλι δεν παυει na αποτελει ενα κοσμημα λογοτεχνιας... 

Με ξαναγυρισε πισω στην Λισσαβωνα που ειχα παει το 2011...

Αξιζει να το διαβασετε!

αυτα....

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..