Rikochet Posted May 6, 2011 Share Posted May 6, 2011 καμιά γλώσσα δε λειτουργεί αρκετά καλά τόσο που να χωρέσει αυτή την αυτοαναφορική αυτοαναιρετική μάζα εκτεθειμένων νεύρων μας βλέπω ακόμα να χορεύουμε προσπαθώντας να θυμηθούμε αν είδαμε στον ύπνο μας τα λυμένα μαλλιά να πηγαίνουν πέρα δώθε σα σκιά στον τοίχο την προβολή του προτζέκτορα που στράβωσε και στράφηκε στο παγκάκι τις φωνές που μοιάζουν να έρχονται από ηχεία ή από μια θλιβερή μανία καταδίωξης ή αν έγιναν είναι τόσο πιο εύκολο να μην έγινε τίποτα γιατί τότε άκου: σήκω απ’το κρεβάτι πιες ένα ποτήρι δροσερό νερό βγες στο μπαλκόνι κάτσε στο τραπέζι κοίτα το μεγάλο κτίριο που υψώνεται πάνω απ’όλα τα άλλα και ανακουφίσου γιατί τίποτα δε συνδέεται με οτιδήποτε άλλο τίποτα δε χάνεται γιατί τίποτα δεν αποκτήθηκε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τώρα ξημερώνει και μια μέρα – ίσως σήμερα – θα τα ξεχάσεις όλα γιατί ας το παραδεχτούμε κανείς δε νοιάζεται για όνειρα που μισοθυμάσαι και όταν τα ανακαλείς μοιάζουν μεν πιο αληθινά απ’όλο το υπόλοιπο αλλά σβήνουν απαλά απαλά πιο απαλά πέρασε, είδες; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.