iraklisv Posted May 7, 2011 Share Posted May 7, 2011 Να θες Να διψάς Πρόσωπο πρωινό φρεσκοπλυμένο την καλημέρα σε αυλή με λουλούδια και ο δρόμος απέξω πλακόστρωτος Να περπατάς να χαιρετάς παιδιά να προσπερνάς που παίζουν Μυρωδιά από γιασεμί και ζυμωτό ψωμί γειτονιά του ονείρου Η καρδιά σε μια γωνιά να περιμένει ένα φιλί για προσευχή θα είμαι εκεί σαν σουρουπώσει Μια ζωή που δεν ζητά άλλο από φως για να φυτρώσει Μια ματιά που να κοιτά σαν παναγιά και να αγαπά ότι αγγίζει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted June 17, 2011 Share Posted June 17, 2011 (edited) Πολύ όμορφο ποίημα. Μου γέννησε εικόνες στο μυαλό, ειρηνικές, ανέφελες. Ένιωσα σαν να βρίσκομαι στη γειτονιά αυτή, με τις μυρωδιές και την καθαρότητά της, την τιμιότητά της. Ιδιαίτερα μου άρεσαν και οι στίχοι "Μια ζωή που δεν ζητά άλλο από φως για να φυτρώσει". Πάρα πολύ μου άρεσαν! Θα μπορούσε πολύ άνετα να αναφερόταν και σε ψυχή αυτό, βέβαια, αλλά εσύ είσαι ο ποιητής στην προκειμένη περίπτωση. Άλλη μία πρόταση που θα έκανα, πολύ επιφυλακτικά και με όλο το σεβασμό, θα ήταν μια αλλαγή στον τέταρτο στίχο. "(την) καλημέρα σ'ανθοστόλιστη αυλή" Νομίζω θα μου άρεσε περισσότερο έτσι, αλλά κι αυτό υπόκειται στη δική σου κρίση. Συνέχισε να μας ανεβάζεις τα ποιήματά σου -κάποια είναι στ'αλήθεια πολύ πετυχημένα. Για να μη χάνονται, όμως, θα σου πρότεινα να ανεβάζεις ένα-ένα τη φορά, ώστε να μπορούμε να τους δίνουμε το χρόνο που τους αξίζει. Απλά προσωπική μου άποψη, βέβαια. Καλή συνέχεια! Edited June 17, 2011 by Lady Nina Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
iraklisv Posted June 17, 2011 Author Share Posted June 17, 2011 (edited) Καλησπέρα Έλενα σ' ευχαριστώ καλημέρα σ'ανθοστόλιστη αυλή - γιατι οχι, το αλλάζω λοιπόν Αν και δεν γνωριζω πως, το κομβίο (edit) απουσιάζει θα προσπαθήσω να δω πως. Θα ανεβάζω ενα τη φορα ΟΚ Edited June 17, 2011 by iraklisv Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted June 17, 2011 Share Posted June 17, 2011 Παρακαλώ! Είναι δική μου η ευχαρίστηση, εξ'άλλου, να διαβάζω τέτοια ποιήματα. Όσον αφορά το edit, μάλλον έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που το ανέβασες και γι'αυτό δεν μπορεί να γίνει. Δεν πειράζει, όμως. Ίσως κάποιος μοντεράτορας καταφέρει να το διορθώσει κάποια στιγμή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted July 13, 2011 Share Posted July 13, 2011 Χμμμ... μου εδωσες την εντυπωση πως προσπαθησες να εκφρασεις μια αισθηση ομορφιας και αγαπης, αλλα εγω δεν το ενιωσα στο ποιημα αυτο. Οι εικονες μου φανηκαν επιφανειακες, σαν εκεινο το αισθημα που εχουμε οταν ειμαστε χαρουμενοι και δεν πολυψαχνουμε τα πραγματα. Ολα καλα και ωραια μας φαινονται, αλλα αυτη η αισθηση ειναι πολυ ασταθης και συνηθως χανεται ευκολα. Οι περιγραφες δεν μοιαζουν βαθια πιστευτες. Ειναι λιγο διασπαρτα χαρουμενες, το φρεσκοπλυμενο προσωπο, τα παιδια που παιζουν στον δρομο, η μυρωδια του ψωμιου και του γιασεμιου (αν και εχω την εντυπωση πως το γιασεμι μοσχοβολαει το βραδυ). Η καρδια σε μια γωνια να περιμενει (αυτος ο στιχος με στενοχωρησε πως ειναι δυνατον να μιλαμε για αγαπη και ομορφια και η καρδια να ειναι σε μια γωνια? τοτε ειμαστε ολοκληροι μια καρδια και ειναι στο κεντρο οχι σε μια γωνια). Ενα φιλι για προσευχη μου κανει και λιγο κλισε που κανεις επακριβως δεν καταλαβαινει. Δεν ξερω πως προσευχεται καποιος με ενα φιλι. Και μετα θα ειμαι εκει σαν σουρουπωσει. Θυμηθηκα εκεινο το τραγουδακι "εχω ραντεβου κυρ δεκανεα με ενα κοριτσακι φινο και γλυκο"... νιωθω πως ειναι crush, οχι love. Ενιωσα σαν ειναι μια εφημερη χαρα που ομως αναποφεκτα θα περασει. Βεβαια μπορει αυτο να ηθελες να εκφρασεις εξ αρχης... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.