Jump to content

Τρεκικός Καναπές


DinoHajiyorgi

Recommended Posts

Λόγω εξόδου είδα το Honor Among Thieves νωρίτερα το μεσημέρι.

 

Είναι ένα αξιοπρεπές επεισόδιο με Μάιλς Ο’Μπράιαν; Και βέβαια είναι. Είναι όμως από τα λιγότερο αγαπητά επεισόδια της σειράς. Το βρίσκω εκνευριστικό. Έχει μία από τις πιο κλισέ θεματολογίες ... αστυνομικών σειρών. Τι σχέση έχει με το Deep Space Nine; Γιατί έπρεπε να γυριστεί και για το Σταρ Τρεκ; Είχαν ξεμείνει από σενάρια;

 

Μνεία μόνο στον ηθοποιό Nick Tate που παίζει τον Bilby. Γνώριμος; Ήταν ο πιλότος Άλαν Κάρτερ στη σειρά Space 1999.

 

post-1004-0-26953800-1352304760.jpg

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

One Little Ship

 

Ωραίο εφ επεισόδιο, το little ship. Διασκεδαστικές όλες οι σκηνές με το μικρό σκάφος, ενδιαφέρον και το εύρημα με τους Άλφας και Γκάμας κλπ. αλλά καλύτερο από όλα το χιούμορ στο τέλος. Το «ποίημα» του Γουόρφ, το ύψος του ντουέτου.

 

Το 'υχαριστήθηκα.

Link to comment
Share on other sites

Honor Among Thieves: Εσύ το είδες νωρίτερα κι εγώ τελικά αργότερα από το προβλεπόμενο, Ντίνο.

ΟΚ, δίκιο έχεις, ήταν τόσο κλασική αστυνομική φάση που δεν πείθει για DS9 κι ας είχε ανακατέψει και λίγο Κλίνγκον και Βόρτα μέσα για να το κάνει σχετικό.

 

Ο Nick Tate ήταν ο αγαπημένος μου χαρακτήρας στο Διάστημα 1999, κι εδώ είχε πολύ καλό ρόλο. (Τώρα να πω ότι μου φαινόταν γνωστός, αλλά δεν τον αναγνώρισα, ε, ας το πω...) :whistling:

 

Μάλλον Τρίτη το επόμενο. (Αλλά θα ανακάμψουμε)

Link to comment
Share on other sites

Μάλλον Τρίτη το επόμενο. (Αλλά θα ανακάμψουμε)

Την άλλη Τρίτη το Change of Heart

 

Να ανασάνει και το γερόντιο που ακολουθεί (με τόσα βιβλία που έχει φορτώσει στο πι του). :atongue2:

Link to comment
Share on other sites

Μάλλον Τρίτη το επόμενο. (Αλλά θα ανακάμψουμε)

Την άλλη Τρίτη το Change of Heart

 

Να ανασάνει και το γερόντιο που ακολουθεί (με τόσα βιβλία που έχει φορτώσει στο πι του). :atongue2:

 

Σε ποιο του; Στο πι του; As in

 

post-2372-0-14048600-1352403045.jpg

 

( :rofl2: )

 

Κακίες Χατζηγιώργη. Εσύ δεν τον έλεγες κοτσονάτο την άνοιξη στο ΦΕΦΕ;

Link to comment
Share on other sites

Honor Among Thieves

...δεν ήταν κακό, έστω και αν έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου. Είσαι ο chief μηχανικός του πιο σημαντικού σταθμού εν μέσω πολέμου και σε στέλνουν undercover σε μια εξωφρενικά δύσκολη αποστολή! Είπαμε, όλα τα έχει κάνει αυτός ο Ο'Μπράιαν, αλλά και αυτό βρε αδελφέ; Και μάλιστα μια βδομάδα μετά που... ανέκτησε το μέγεθός του;

 

Νομίζω τις προηγούμενες φορές δεν είχα καταλάβει ότι ο Μπίλμπι ήταν εκείνος ο υπέροχος Άλαν του «Αετού 1»! Ευχαριστούμε Ντίνο.

Link to comment
Share on other sites

A Change of Heart

 

Την πρώτη φορά που είχα δει αυτό το επεισόδιο είχα κοντέψει να πάθω εγκεφαλικό από την αγωνία. Είναι ένα άριστο επεισόδιο για το ζευγάρι Γουόρφ-Τζαντζία, με το σασπένς άριστα εκτελεσμένο. Μπορεί να λες ότι «δεν μπορεί να πάθει κάτι» αλλά είναι έτσι παιγμένο που σχεδόν αμφιβάλεις. Έξοχη και σχετική και η σκηνή με τον Κουάρκ που επηρεάζει τον Μπασίρ.

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Χμμ... ναι. Κι εγώ τα έτρωγα λίγο τα νύχια μου. Δεν χαρίζουν και κάστανα οι σεναριογράφοι του DS9. Θα μπορούσε να είναι και το τελευταίο επεισόδιο και να την αποχαιρετήσουμε με κλάματα. (Αν και είμαι σίγουρη ότι αν υπήρχε τέτοιο γεγονός από κάπου θα είχε ξεφύγει το spoiler).

Από την άλλη, δεν το περίμενα αυτό από τον Γουόρφ. Ήταν το τελευταίο πράγμα που θα φανταζόμουνα για το στυλ του και την αίσθηση της τιμής και του καθήκοντος που αποπνέει συνήθως. Στην αρχή μάλιστα ήμουνα σίγουρη ότι ήταν παγίδα από τον Λασάραν και ότι αν δεν κατάφερναν να φτάσουν στον ραντεβού θα ήταν για καλό και όχι για κακό.

Άντε να δούμε τι θα γίνει παρακάτω. Πάμε για το αυριανό.

Link to comment
Share on other sites

Ωραίο επεισόδιο, το πρόλαβα και εγώ. Και αναπάντεχο για τον Γουόρφ, όπως λέει η Βάσω. Το καθήκον, καθήκον, αλλά και η γυναίκα, γυναίκα, ε;

Link to comment
Share on other sites

Wrongs Darker than Death or Night

 

Ζόρικο επεισόδιο, σαν τον τίτλο του. Ενδιαφέρον και συγκινητικό, με μια επιλογή της Κίρας στο φινάλε, παρόμοια με του Γουόρφ στο προηγούμενο. Μου άρεσε ο ρεαλισμός στις επιλογές της μητέρας της, ένα βήμα μακριά δηλαδή από την ρομαντικοποιημένη αντίσταση του Μπέιτζορ. (Η σκηνή με τα φαγητά μπροστά στην πεινασμένη γυναίκα ήταν σαν ένα τσουχτερό χαστούκι.)

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Πολύ καλό επεισόδιο, πράγματι. Είχε μερικές πολύ καλές σκηνές.

Φυσικά δεν μπορούσε να σκοτώσει τον Ντουκάτ αφού αυτό δεν συνέβη στο παρελθόν, γιατί θα είχαμε τεράστια περιπλοκή, αλλά για λίγο πέρασε από το μυαλό μου ότι θα σκότωνε η ίδια τελικά τη μητέρα της και μου φάνηκε υπερβολικά ζόρικο, too much για Startrek. Δεν έγινε -καλύτερα.

 

Παρασκευή το επόμενο;

Link to comment
Share on other sites

Έχω έξοδο σήμερα το βράδυ, είδα μεσημεριανό Τρεκ και ποστάρω τα σχετικά ολίγα:

 

Inquisition

 

Ένα σκοτεινό βήμα στο Ροντεμπερικό Τρεκ, ένα κοινωνικοπολιτικό σχόλιο στην Αμερικάνικη C.I.A. (Έγινε εμφανές φαντάζομαι ότι όλο το επεισόδιο, από τη στιγμή που ξυπνάει στο διαμέρισμα του, είναι σε holosuite.)

 

Το επόμενο, In the Pale Moonlight, αποφασίζει η Βάσω πότε... αλλά please, όχι μεγάλη αναμονή... :amellow:

Edited by DinoHajiyorgi
Link to comment
Share on other sites

Wrongs Darker than Death or Night

 

Το είδα Παρασκευή βράδυ. Καλό στον τομέα που αναφέρεται ο Ντίνος, παραπάνω: Δείχνει πώς σε μια κατοχή οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις και η άποψή τους για το τι συνιστά αντίσταση και συνεργασία, ποικίλει. Δεν μου άρεσε πάντως το τέλος. Ούτε ότι η Κίρα θα σκότωνε τη μητέρα της είναι πιστευτό, ούτε ότι θα άλλαζε με αυτό τον τρόπο γνώμη, το τελευταίο λεπτό. Εκτός εάν... Η Κίρα ξέρει ότι στην πραγματικότητα όλη εκείνη την ώρα στέκεται μπροστά στο Ορμπ, έτσι; Ξέρει ότι κάθε ενέργειά της δεν θα έχει πραγματικό αποτέλεσμα. Ή το Orb του χρόνου σε στέλνει πράγματι πίσω στο χρόνο; Από αυτά που γράφετε παραπάνω, υιοθετείτε το δεύτερο; Δεν έχω καταλήξει.

 

Καλύτερη στιγμή: Όταν η Κίρα μαλώνει τους Μπασίρ - Ο' Μπράιαν. Το βλέμμα του Ο' Μπράιαν, υπέροχο.

Χειρότερο σημείο: Δεν μου αρέσει σε ένα σίριαλ, μόνο και μόνο επειδή είμαστε πια στον έκτο χρόνο και τα σενάρια διευρύνονται, να γίνεται ανακάτωμα αυτού του τύπου, με τον κεντρικό κακό να είχε δεσμό με τη μαμά της ηρωίδας. Νομίζω η πιθανότητα να είχε συμβεί κάτι τέτοιο είναι πραγματικά μηδενική (να ορίστηκε δηλ. υποδιοικητής στο σταθμό η κόρη της πρώην ερωμένης του πρώην διοικητή κλπ.) ενώ επίσης υπήρχαν πολλές άλλες περιπτώσεις ως τώρα, που ο Ντουκάτ θα μπορούσε να το είχε αποκαλύψει στην Κίρα και δεν το έκανε, απλά επειδή τότε δεν το είχαν φανταστεί οι σεναριογράφοι.

Link to comment
Share on other sites

Wrongs Darker than Death or Night

 

Η Κίρα ξέρει ότι στην πραγματικότητα όλη εκείνη την ώρα στέκεται μπροστά στο Ορμπ, έτσι; Ξέρει ότι κάθε ενέργειά της δεν θα έχει πραγματικό αποτέλεσμα. Ή το Orb του χρόνου σε στέλνει πράγματι πίσω στο χρόνο; Από αυτά που γράφετε παραπάνω, υιοθετείτε το δεύτερο; Δεν έχω καταλήξει.

 

Μα το δεύτερο Νίκο. Ξέχασες το επεισόδιο με τα τρίμπλς;

Link to comment
Share on other sites

Έχω έξοδο σήμερα το βράδυ, είδα μεσημεριανό Τρεκ και ποστάρω τα σχετικά ολίγα:

 

Inquisition

 

Ένα σκοτεινό βήμα στο Ροντεμπερικό Τρεκ, ένα κοινωνικοπολιτικό σχόλιο στην Αμερικάνικη C.I.A. (Έγινε εμφανές φαντάζομαι ότι όλο το επεισόδιο, από τη στιγμή που ξυπνάει στο διαμέρισμα του, είναι σε holosuite.)

 

Το επόμενο, In the Pale Moonlight, αποφασίζει η Βάσω πότε... αλλά please, όχι μεγάλη αναμονή... :amellow:

 

Μυστικές υπηρεσίες εν καιρώ πολέμου...

Εγώ κατάλαβα ότι ήταν holosuite όταν ο Βόρτα τού εμφάνισε το φαγητό που είχε ζητήσει στο σταθμό, αλλά μόνο όταν έφτασε στο τέλος κατάλαβα ότι ήταν όλο holosuite.

 

ΟΚ, Ντίνο. Αύριο βράδυ, έντάξει;

Link to comment
Share on other sites

ΟΚ, Ντίνο. Αύριο βράδυ, έντάξει;

 

ΟΚ, Κυριακή βράδυ. Σημαντικό επεισόδιο. Θα βάλω copy-paste σχόλια που έγιναν γι αυτό σε άλλο τόπικ.

Link to comment
Share on other sites

Inquisition

 

Καλό επεισόδιο, όπως όλα τα τελευταία.

Ενδιαφέρων χαρακτήρας ο Σλόουν, και πολύ καλός ηθοποιός, με εξαιρετική φωνή. Μου αρέσει όταν κάποιος περαστικός παίζει τόσο καλά.

 

Καλύτερη στιγμή: Η συζήτηση του Μπασίρ με τους φίλους του, στο τέλος.

Χειρότερη στιγμή: Η ενδυμασία των ανθρώπων του Sec 31! Αυτό το μαύρο μπουφανάκι δεν ήταν γελοίο; Και οι δύο κομπάρσοι εκεί στην τελευταία σκηνή στο Ολοντέκ, απλά κακοί. Τελείως μη-πιστευτοί για σούπερ μυστικοί πράκτορες.

 

Οπότε Pale όλοι μαζί σήμερα, που όπως θα έχει δει η Βάσω, οι φαν το θεωρούν το καλύτερο επεισόδιο της σειράς, ever.

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

In the Pale Moonlight

Ο τίτλος βγαίνει από την ατάκα "Have you danced with the devil in the pale moonlight?" της ταινίας Batman του Tim Burton. Ή αλλιώς... The road to hell is paved with good intentions.

Διχάζει τους φαν, και ... και οι δύο πλευρές έχουν τα δίκια τους. Μπορεί να μαλλιάσει η γλώσσα μας στη συζήτηση, ποιος όμως πιστεύει ότι η Ομοσπονδία του Ρόντενμπερη θα μπορούσε να νικήσει τον πόλεμο ενάντια στο Dominion; Θυμάμαι ότι αισθανόμουν άβολα με τις πράξεις του Σίσκο όταν πρωτοείδα αυτό το επεισόδιο, χωρίς να έχω καθόλου κατά νου το όραμα του Ρόντενμπερη. Κυρίως λυπήθηκα τον Ρωμουλιανό πρέσβη, τον Vreenak, που τον ερμηνεύει αξιομνημόνευτα ο τρομερός Stephen McHattie, ο οποίος στο κάτω-κάτω δεν μας έφταιξε σε τίποτα. Με ενόχλησαν και οι άλλες παράπλευρες δολοφονίες του εγχειρήματος, καταραμένε Γκάρακ με την γοητεία και την πειθώ σου. Αλλά, ο Ρόντενμπερη έφτιαξε καπετάνιους αγγελικά πλασμένους και τους έριξε σε ένα σύμπαν γεμάτο λύκους. Και οι δημιουργοί του DS9 δεν έχουν τελείως άδικο. Το βλέπουμε καθημερινά σε όλον τον δικό μας πλανήτη, στην αληθινή ιστορία. Δυστυχώς. Για να νικήσεις, για να σώσεις ζωές, πρέπει να αρχίσεις να δαγκώνεις κι εσύ.

 

Spok: Τώρα, το τι θα έκανε ο Roddenberry, είτε στο συγκεκριμένο επεισόδιο, είτε γενικότερα στο Τρεκ, είναι ένα μεγάλο ζήτημα. Το συγκεκριμένο επεισόδιο σίγουρα δεν θα το έκανε. Άλλαξε όμως η φυσιογνωμία, ο χαρακτήρας του Σταρ Τρεκ από αυτό; Η απάντησή μου είναι όχι. Πήρε βεβαίως μία νέα διάσταση, σίγουρα. Είδαμε μία άσχημη πλευρά, αναγκαίο κακό δεδομένης της κατάστασης. Δεν το περιμέναμε, αλλά συνέβη. Το θέμα είναι, πώς το διαχειριζόμαστε αυτό; Μπορούμε να ζήσουμε μ' αυτό, ταυτιζόμενοι με τον Σίσκο ή τον Γκάρακ; Πληγώθηκα από αυτά που είδα, ταυτόχρονα όμως πιστεύω ότι το Σταρ Τρεκ κέρδισε από αυτό το επεισόδιο [το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι από τα αγαπημένα μου όλων, κι ένα επεισόδιο το οποίο δεν έχω ιδέα καν την τάξη μεγέθους των φορών που το έχω δει]. Κέρδισε σε βάθος, σε ακόμη μεγαλύτερη ωριμότητα των ήδη εξαιρετικά ώριμων χαρακτήρων, σε συναισθηματικό βάρος, σε σκληρή ειλικρίνεια, αν θέλετε. Στα άσχημα συναισθήματα τα οποία προέκυψαν, στον πόνο της συνείδησης και του σοκ της αποκάλυψης της πλευράς αυτής, απαντά με συγκλονιστικό πραγματισμό ο Γκάρακ: "That's why you came to me, isn't it captain? Because you knew I could do those things that you weren't capable of doing. Well, it worked. And you'll get what you wanted: a war between the Romulans and the Dominion. And if your conscience is bothering you, you should soothe it with the knowledge that you may have just saved the entire Alpha Quadrant, and all it cost was the life of one Romulan senator, one criminal... and the self-respect of one Starfleet officer. I don't know about you, but I'd call that a bargain." Όντως. It is a bargain. Κι ο Σίσκο, μαζί του κι εμείς, θα ζήσει μ' αυτό. Το ίδιο το bargain, εγείρει από μόνο του μία ολόκληρη κουβέντα, σχετικά με τις αρχές και την εφαρμογή τους. Πότε οι αρχές σταματούν να είναι για το καλό το οποίο προσπαθούν να προστατεύσουν; Είναι καλό οι αρχές να είναι πάντα απόλυτες; Οι κάθε αρχές, κάτω υπό ποιες συνθήκες σφυρηλατήθηκαν και ποιες καταστάσεις προβλέπουν;

 

Karatasiospa: Ας ξεκαθαρίσω καταρχήν ότι κατά την γνώμη μου ο roddenberry θα προσπαθούσε να βρεί κάποιον άλλο τρόπο για να φέρει τους romlans στον πόλεμο. Τώρα το αν αυτό θα μας έδινε ένα καλύτερο επεισόδειο η θα ήταν γενικότερα καλό για την σειρά είναι ένα άλλο θέμα. Νωμίζω ότι αυτό που πρέπει να καταλάβομε είναι τό ότι το DS9 έθεσε (επίτηδες απ'οσο γνωρίζω) ένα βασικό ερώτημα: μπορεί μια ουτοπική κοινωνία όπως η ομοσπονδία να επιβιώσει και μάλιστα να επιβιώσει χωρίς να θυσιάσει τις αρχές της μπροστά στον κίνδυνο αφανισμού της (αφανισμού όχι μόνο πολιτιστικού αλλά και βιολογικύ ας μην ξεχνάμε ότι ο weyoun ήελε να εξοντώσει την γη) δηλ. ενώ δίνει κυριολεκτικά έναν αγώνα ζωής η θανατου; και μέχρι ποιου σημείου επιτρέπεται να φτάσει κανείς για να επιβιώσει; Το in the pale moonlght θίγει ακριβώς αυτό το ζήτημα και όσο και αν φαίνεται να δικαιολογεί τις πράξεις του sisko στο τέλος αφήνει μια αμφισημία αφού τελικά ο sisko σβήνει την καταχώρηση από το ημερολόγιο του. Το ερώτημα εναι εξαιρετικά δυσκολο και ομολογώ ότι δεν γνωρίζω την απάντηση. Ενα πάντως είναι σίγουρο: η ομοσπονδία καάφερε να επιβιώσει αλλά το τήμημα ήταν πραγματικά μεγάλο όχι μόνο από όσα έγιναν στο επεισόδειο αυτό αλλά και από φαινόμενα όπως ο section 31 που κανείς δεν ήθελε θεωρητικά αρκετοί όμως τελικά συνεργάζονταν μαζί του ακόμα και για να επιτρέψουν την γενοκτονία των changelinks. Σ'αυτό βέβαια υπήρξαν τουλάχιστον κάποιοι άνθρωποι που το σταμάτησαν. Είναι κρίμα που δεν είδαμε ποτέ μία σειρά για την ομοσπονδία μετά το τέλος του πολέμου όπου θα αντιμετωπίζονταν αυτά τα γεγονότα. Πάντως το επεισόδειο ήταν καταπληκτικά δοσμένο με απαράμιλη ηθοπηεία από τον brooks. Ειδικά η παρουσίαση της ιστορίας ως flashback από τον sisko δείχνει με εξαιρετικό τρόπο πως ο sisko έσπειρε ανέμους και θέρισε θύελλες.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

In the Pale Moonlight

 

Ο τίτλος βγαίνει από την ατάκα "Have you danced with the devil in the pale moonlight?" της ταινίας Batman του Tim Burton. Ή αλλιώς... The road to hell is paved with good intentions.

 

 

Α, ώστε αυτό ήταν; Και αναρωτιόμουνα.

 

Πολυ καλές οι αναλύσεις που μετέφερες, Ντίνο.

Εγώ πάλι δε θα πω πολλά. Αν θα έβαζα έναν χαρακτηρισμό, θα έλεγα ότι το επεισόδιο ήταν ιδιαίτερα ώριμο.

Μια-δυο φορές όσο το έβλεπα σκεφτόμουνα "Όχι, ο Πικάρ δεν θα το έκανε αυτό", ή πιο απλά "Ο Πικάρ δεν θα το έκανε έτσι".

Από την άλλη, θα ομολογήσω πολύ κυνικά ότι όλη μου η αγωνία επικεντρώθηκε σε ένα πράγμα: Ωχ, άραγε θα τη βγάλουμε ως το τέλος χωρίς να το πάρουν είδηση οι Ρόμιουλαν;

Καλό, κακό, κυνικό, ανήθικο, δεν ξέρω.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!

 

Μου άρεσε πάρα πολύ. Και η τελική σκηνή με τον Γκάρακ έδωσε ρέστα. Για να μην πω τίποτα για το μαύρισμα της οθόνης όταν διέταξε το σβήσιμο του ημερολογίου. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή θα μπει στις αγαπημένες μου σκηνές της σειράς.

 

Πάμε αύριο για συνέχεια;

Edited by Tiessa
Link to comment
Share on other sites

Πάμε αύριο για συνέχεια;

Αμέ! Με τα χίλια! Ένα από τα πολύ αγαπημένα μου, όχι ίσως ολονών, εγώ όμως το λατρεύω. Ετοιμάσου για καλό κέφι!!

 

His Way :abiggrin:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..