Eugenia Rose Posted May 8, 2011 Share Posted May 8, 2011 Όνομα Συγγραφέα: Eugenia Rose Είδος: Φαντασία Βία; (Ίσως) Σεξ; (Ναι) Αριθμός Λέξεων: 3.839 Αυτοτελής; (Ναι) Σχόλια: (Περιέχει σκηνή σεξ ακατάλληλη για ανηλίκους) RAINBOW EYES.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted May 8, 2011 Share Posted May 8, 2011 η τελευταία σκηνή, δεν υπάρχει! μπράβο Rose.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted May 8, 2011 Share Posted May 8, 2011 η τελευταία σκηνή, δεν υπάρχει! μπράβο Rose.. Αυτό το διήγημα συμμετέχει σε διαγωνισμό. Μέχρι την ημερομηνία υποβολής όλων των διηγημάτων δεν επιτρέπονται σχόλια. Όποιος moderator μπορεί να κλείδώσει το τόπικ και να σβήσει τα δύο τελευταία ποστ. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted May 25, 2011 Share Posted May 25, 2011 Τι λες τώρα! Ευγενία, κρύβεις μέσα σου την υπόσχεση μιας σωστής Ερινύας. Πανέμορφη η ιστορία, και ταυτόχρονα σκληρή, ωμή, δεν χαρίζει κάστανα. Πολύ καλή ιδέα, κατάλληλα εκτελεσμένη, με μόνο ένα αμυδρό χτενισματάκι να του λείπει. Ήταν το πρώτο διήγημα του διαγωνισμού, πέντε μέρες μετά την ανακοίνωση του θέματος, και ενώ περίμενα κάτι πιο άγουρο, έκανες την έκπληξη. Μόνο γι αυτό, έχεις τα ιδιαίτερα συγχαρητήρια μου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted May 26, 2011 Share Posted May 26, 2011 Καλογραμμένη ιστορία. Η ιδέα σου είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και η σωστή χρήση του λόγου, προσωπικά δε διαπίστωσα γραμματικά ή συνταχτικά λάθη, την έκανε εξαιρετικά ευκολοδιάβαστη. Αν κατάλαβα καλά, η Μάγια έπρεπε να θυσιαστεί γιατί ήταν μισός άνθρωπος και μοναχά η θυσία ενός με ανθρώπινο αίμα θα μπορούσε να λύσει την κατάρα. Όμως τα γεγονότα του κάστρου είναι λίγο μπερδεμένα. Η Μάγια γλυτώνει από τύχη τον πρόωρο θάνατο, λογικά δεν έφταναν μόνο οι δυνάμεις της αφού τόσα και τόσα υπερφυσικά πλάσματα είχαν πεθάνει εκεί, και ξεφεύγει με μεγάλη ευκολία. Παράξενο αυτό, αφού κάποτε οι άνθρωποι του βασιλείου είχαν εξοντώσει όλους τους βρικόλακες. Είχε αποδυναμώσει τόσο πολύ η κατάρα τους στρατιώτες; Και πάλι, όσο δυνατοί και να ήταν κάποτε, δε μου φαίνεται λογικό να μπορούσαν να εξοντώσουν τόσο εύκολα πολλά υπερφυσικά, και με ιδιαίτερες δυνάμεις, πλάσματα. Κι επιπλέον, η Μάγια δραπετεύει από το κάστρο υπακούοντας στο ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Μετά όμως δέχεται πολύ εύκολα να θυσιαστεί. Η ιστορία είναι αρκετά ωραία, αλλά αυτά που ανέφερα προηγουμένως μου φάνηκαν κάπως αντιφατικά και δε με άφησαν να την ευχαριστηθώ απολύτως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Innerspaceman Posted May 26, 2011 Share Posted May 26, 2011 (edited) Πολύ όμορφο, σαν παλιό καλό παραμύθι. Στην αρχή κάποιες εκφράσεις άτσαλες ή πρόχειρες δεν μου άρεσαν όμως. Όπως : «Πατέρα είσαι μέσα;» ρώτησε καθώς η αγωνία είχε αρχίσει να τη ζυγώνει. Μετά από λίγες στιγμές αποφάσισε να μπει. Όπως και κάποια πράγματα που με μια δεύτερη ανάγνωση μου φάνηκαν κάπως ως λογικά κενά πχ : «Η λευκή λάμψη των χρυσών στολών τους, πρόδιδε την ποιότητα των υλικών.» και άλλες περιγραφές χρωμάτων, πως βλέπει τα χρώματα στην αρχή και τα ξεχωρίζει αν βλέπει μόνο το κόκκινο η Μάγια ή και οι άλλοι, ο καθένας το δικό του χρώμα ; Εκτός και αν κάτι δεν κατάλαβα καλά. Βέβαια με την πρώτη ανάγνωση δεν τα παρατηρεί κανείς και ίσως σαν τελικό αποτέλεσμα να είναι πολύ «λεπτομέρειες» . Αλλά και οι λεπτομέρειες καμια φορά είναι που κάνουν την μεγάλη διαφορά. Για το είδος και το ύφος είχε νομίζω τις κατάλληλες δόσεις από κάθε άποψη. Η γλώσσα ίσως να μπορούσε να είναι όμως και πιο δουλεμένη και ίσως λέω ίσως να το ήθελα λιγότερο «μελιστάλαχτο». Η κεντρική ιδέα που στήθηκε όλο το διήγημα μου άρεσε πολύ. Γενικά όμως το κατά ευχαριστήθηκα. Πολύ καλό. Edited May 26, 2011 by Innerspaceman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Howard Crease Posted May 26, 2011 Share Posted May 26, 2011 (edited) Χμμμμ... Η ιστορία σου, Ευγενία, έχει ατέλειες -ποια δεν έχει; Η φύση της Μάγια αργεί να αποκαλυφθεί, και όταν το κάνει, νομίζω πως γίνεται λίγο απότομα. Θα μπροούσες να έχεις χρησιμοποιήσει λίγες νύξεις, νωρίτερα. Η ιδέα του δεσμού βρικολάκων-φύσης ήταν αλλόκοτη, και νομίζω πως δεν αναπτύχθηκε όσο θα έπρεπε. Δίνεις μερικές περιττές λεπτομέρειες που νομίζω πως άνετα θα μπορούσαν να έχουν αντικατασταθεί με κάτι πιο "χρήσιμο." Η προφητεία είναι πια υπερ-κλισέ σαν κόνσεπτ, και μαζί με αυτήν και ο μάντης. Ούτε το ένα, ούτε ο άλλος δεν έχουν βάθος. ΟΜΩΣ..!!! Με κέρδισες πραγματικά, από τη σκηνή που η Μάγια δραπετεύει από το κάστρο κι έπειτα. Σε σημείο που τα μάτια μου ήταν γουρλωμένα και το στόμα μου ορθάνοιχτο. Περιγράφεις πολύ καλά ΤΑ ΠΑΝΤΑ, από την αλλαγή στις αισθήσεις της, μέχρι την αξέχαστη εικόνα των ανθρώπων μέσα στη βροχή, τα δάκρυά τους που μαζί με τον ήλιο μοίραζαν το φως. Κοντολογίς, μπράβο σου Ευγενία. Μου την έφερες από το πουθενά! Edited May 26, 2011 by Howard Crease Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted May 26, 2011 Share Posted May 26, 2011 μια όμορφη και καλογραμμένη ιστορία με αρκετά πρωτότυπο θέμα μου άρεσε αρκετά ο σύντομος διάλογος που είχε η πρωταγωνίστρια με τον πατέρα της αν και αρκετά θλιβερός όπως και ο κόσμος βέβαια σε κάποια φάση είχα τελειώς απορροφηθεί από το κείμενο και περιμένα με αγωνία να μάθω πως θα καταλήξουν όλα με ξάφνιασε η εξέλιξη της ιστορίας και πήγε σε μονοπάτια που δεν περίμενα να πάει. Το τέλος ήταν πολύ ωραίο και σου έδινε και κάποιες όμορφες εικόνες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted May 26, 2011 Share Posted May 26, 2011 Ωραίο ήταν κοπελιά .Σε κάποια σημεία μου θύμισε και την δίκια μου ιστορία. Μου άρεσε το σκηνικό στην ταβέρνα και στην φυλακή, ο βιασμός θα ήθελα αν γινόταν να είναι λίγο πιο παραστατικός και το τέλος ήταν πολύ ωραίο με την θυσία της. Όπως επίσης έκανες πολύ ωραίες περιγραφές και μπράβο σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kafka Posted May 26, 2011 Share Posted May 26, 2011 Ήταν η πρώτη ιστορία που διάβασα απο αυτές του διαγωνισμού. Μου έμειναν μερικές σκηνές, όπως στην ταβέρνα, και η τελική μεταμόρφωση της πρωταγωνίστριας. Έχεις ένα επικό ύφος σε αυτή την ιστορία που νομίζω οτι ταιριάζει πολύ σε αυτό που οι περισσότεροι φαίνεται οτι περίμεναν απο τα έργα αυτού του διαγωνισμού. Η κορύφωση ήταν καλή, όμως νομίζω οτι η προοικονομία γι αυτήν δεν λειτούργησε το ίδιο θετικά. Υπήρχε η αναφορά στην καρδιά του ζώου, όμως αυτή κατά τη γνώμη μου δεν ήταν αρκετή για να δημιουργήσει μια σαφή νύξη για ό,τι ερχόταν. Ίσως αυτό να ήθελες, να μην υπάρχει κάτι πιο απτό, όμως προσωπικά μου φάνηκε πολύ λεπτό το τέχνασμα για να προσθέσει στην ιστορία. Σου εύχομαι καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted May 26, 2011 Share Posted May 26, 2011 Ωραία ιστορία και καλογραμμένη. Μου άρεσε η πρώτη σκηνή, μέσα στην ταβέρνα και με τον πατέρα της Μάγια. Αρκετά ατμοσφαιρική και μυστηριώδης. Θα ήθελα να συνεχιζόταν με τον ίδιο τρόπο. Ωραίος χαρακτήρας ο Αντόν, αλλά ίσως να ήθελα λίγο πιο μυσταγωγικό και αινιγματικό τον τρόπο με τον οποίο μιλάει. Θα μ’ ενδιέφερε να μάθω περισσότερα γι’ αυτόν. Για την τελευταία σκηνή έχω μερικές αντιρρήσεις, επειδή, μάλλον θα ήθελα να γίνουν αλλιώς τα πράγματα. Μου άρεσε πάντως σαν εικόνα και σαν νόημα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted May 27, 2011 Share Posted May 27, 2011 Είχε νομίζω μια δόση τρόμου (ειδικά η σκηνή με τη Μάγια, το βασιλιά και την αδερφή του). Θα ήθελα να ήταν κάπως πιο ξεκάθαρα τα πράγματα σχετικά με το τι συμβαίνει. Πχ πιστεύω πως ίσως θα μπορούσες να αναπτύξεις περισσότερο το ζήτημα της κατάρας, όπως και το ζήτημα των βρυκολάκων (σε κάποια φάση αναφέρεσαι και σε ξωτικά). Ένα δεύτερο ήταν ότι σε ορισμένα σημεία (όχι υπερβολικά πολλά κατά τη γνώμη μου) έσκαγαν εξηγήσεις σε μορφή αφήγησης οι οποίες κάπως με έβγαζαν από το ρυθμό και με έκαναν να καταλαβαίνω ότι διαβάζω μια ιστορία, αντί να την ζω από μέσα. Το τέλος ήταν αρκετά ευφάνταστο, ίσως λίγο πιο ευφάνταστο από ότι θα περίμενα. Οι τελευταίες 5-6 γραμμές έβγαζαν δύναμη, συναίσθημα. Σίγουρα άφησαν μια γλυκιά επίγευση στον αναγνωστικό μου ουρανίσκο (!). Οι τελευταίες δυο προτάσεις ακόμα καλύτερα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted May 27, 2011 Share Posted May 27, 2011 ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΙΝΑΙ ΣΠΟΪΛΕΡ Φιλενάδα! Σου έχω μια πρόχειρη λίστα με τα συν και τα πλην της ιστορίας σου +Είχες μια ιδέα πάρα πολύ καλή και πρωτότυπη. Η κατάρα της αχρωματοψίας κλπ ήταν εξαιρετική. +Οι περιγραφές είναι εξαιρετικές, σε βαθμό που το βασίλειο ζωντανεύει με πινελιές τόσων χρωμάτων όσων οι ίδιοι του οι κάτοικοι δεν βλέπουν. Δυστυχώς, κάπου εδώ τα πολύ καλά τελειώνουν, γιατί -Υπάρχει μια ανομοιομορφία στο κείμενο, που του αφαιρεί αξία. Η κατάρα κι ο λόγος που έπεσε στον λαό περνάνε κι ίσα που γλύφουν την επιφάνεια -Η αναληθοφάνεια κάποιων σημείων δεν ξεπερνιέται απ' το είδος στο οποίο υπάγεται η ιστορία -Το τέλος έρχεται βεβιασμένα και χωρίς την απαραίτητη προοικονομία -Περνάς επίσης επιφανειακά τους βρυκόλακες και τους ξεπετάς σαν κακό μονόβραδο. Θέλει δουλειά. Να την ρίξεις, γιατί η ιστορία την αξίζει. Φιλούρες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted May 27, 2011 Share Posted May 27, 2011 Γενικά καλογραμμένη ιστορία ειδικά απ΄το κομμάτι που η φύση της Μαγια ξυπνά και μετα. Πετυχημένη και πρωτότυπη η ιδέα της αχρωματοψίας και της επίδρασεις που έχει στους ανθρώπους η απώλεια των χρωμάτων. Άκόμα καλύτερη και πιο πρωτότυπη η ιδέα των βρυκολάκων σαν μια ανθρώπινη/υπερφυσική φυλή που είναι στο ενδιάμεσο μεταξύ των κανονικών ανθρώπων και των καθαρά υπερφυσικών πλασμάτων, ενω ούτε είναι φύσει κακή ούτε ζεί παρασιτώντας στους ανθρώπους. Σε κάποιο βαθμό θυμίζουν ίσως νεράιδες της Ελληνικής παράδοσης. Στα υπέρ για μένα τουλάχιστόν και η γενική αληθοφάνεια. Η Μάγια πχ παρουσιάζεται όταν ξυπνά σαν ισχυρότερη από ένα φυσιολογικό άνθρωπο. Από την άλλη ξέρουμε ότι ενας ανθρώπινος (περίπου) στρατός είχε εξοντώσει τους ομοιούς της. Προσωπικά έχω βαρεθεί να βλέπω τον ήρωα να τα βάζει με τους άπειρους εχθρούς κι αντί να τον διαλύουν να τους κερδίζει όλους. Οπότε είναι μια ευχάριστη αλλαγή. Μου δημιουργείται πάντως η εντύπωση οτι η Ευγενία θα ήθελε κανα δυο χιλιάδες λέξεις ακόμα για να γράψει όλα όσα είχε κατά νου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted May 27, 2011 Share Posted May 27, 2011 Και μόνο που είχε βρικόλακες απο μένα παίρνει πολλά + Πάντως η αχρωματοψία ως ιδέα μου φάνηκε εξαιρετική και το μοτίβο της θυσίας για το κοινό καλό μπορεί να ήταν συνηθισμένο αλλά το απέδωσες πολύ ωραία. Μου άρεσε που επέλεξες γυναίκα ως κεντρική ηρωίδα όπως και το συμβολικό κομμάτι της ιστορίας... Πολύ όμορφο τέλος και προσεγμένη καθ όλη τη διάρκεια. Μπράβο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted May 28, 2011 Share Posted May 28, 2011 Πολύ ωραία ιστορία Προσπάθησα να βρω κάτι που με ενοχλούσε κάπως, αλλά δε μπόρεσα. Η αρχή και το τέλος είναι πολύ δυνατά, δεν έχω κάτι αρνητικό να πω. Οι σκηνές στο κάστρο είναι ίσως λίγο βιαστικές και ίσως η σκηνή με τον Αντόν αποτελούσε μεγάλη σύμπτωση και θα μπορούσε να γίνει ταυτόχρονα με την σκηνή του βασιλιά, στον ίδιο χώρο (δηλαδή αν ο Αντόν δεν ήταν φυλακισμένος). Εκπληκτική η σκηνή με την καρδιά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted May 29, 2011 Share Posted May 29, 2011 Η ιδέα της ιστορία με τη χρήση των χρωμάτων μού άρεσε (Αυτό έλλειπε εξάλλου ) Οι σκηνές είναι οι περισσότερες ικανοποιητικές -βλέπω και την προοικονομία στην αρχική αναφορά της μητέρας της. Εκεί που την επαναλαμβάνεις με την καρδιά του ελαφιού, θα μπορούσε να είναι λίγο ισχυρότερη. Εν γένει ήταν μια καλή ιστορία. Στα συν: Ήσουν σαφώς μέσα στις συμβάσεις του είδους και μέσα στο θέμα. Το σφάλμα, η κατάρα, η θυσία, η όραση συνδέονται με τον κατάλληλο τρόπο. Μου αρέσει η παράνοια που εξαπλώνεται στο βασίλειο με την απώλεια των χρωμάτων. Μου άρεσε πάρα πολύ η τελευταία σκηνή. Άκρως φωτεινή και συγκινητική. Στα πλην: Αναλώνεσαι σε κάποιες λεπτομέρειες, π.χ. γράφεις για τη μεταφορά της στο παλάτι, για το ότι χρειαζόταν να δουλεύει κλπ. χάνοντας χρήσιμο χώρο για άλλες σκηνές-επεξηγήσεις που θα έκαναν το διήγημα καλύτερο. Δεδομένου ότι ο χώρος μας είναι περιορισμένος στο διαγωνισμό, ένα δεύτερο-τρίτο πέρασμα θα σου επέτρεπε να διώξεις τα περιττά και να αναπτύξεις λίγο περισσότερο τα αναγκαία και να μη χρειαστεί να τρέξεις τόσο πολύ στο τέλος. Στην πρώτη ανάγνωση δεν κατάλαβα πολύ καλά, αν στη σκηνή με τη Σύλφη και το βασιλιά, η μάγισσα πάει να τη σκοτώσει για να απαλλαγεί από τον τελευταίο βρυκόλακα ή για να της πάρει τα μάτια για να εκπληρώσει την προφητεία. Μετά κατάλαβα ότι έπρεπε να αναδειχτεί εντελώς η φύση της -να γίνουν πιο κόκκινα τα μάτια- για να τους κάνει καλύτερα. Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος. Η ιστορία έχει πολύ δυναμικό. Αν δεν είχες βιαστεί να την ανεβάσεις, θα το είχες αναδείξει ακόμα καλύτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted May 29, 2011 Share Posted May 29, 2011 Μου άρεσε πολύ που έδωσες μια άλλη όψη στην ιστορία των βρικολάκων. ‘’Οι Βρυκόλακες αντάλλασσαν αίμα μόνο με άτομα που ήταν δεμένοι. Οι τελετές τους, οι προσωπικές τους στιγμές, η ζωή τους κινούταν γύρω από το αίμα. Αλλά δεν σκότωναν ανθρώπους για το αίμα.’’ Μου άρεσε που τους έδειξες να συνδέονται με την φύση και πως δεν ήταν αιμοβόρα όντα κυριευμένα από την επιθυμία τους για αίμα. Ήταν πρωτότυπο και έδεσε καλά με την τιμωρία των ανθρώπων στην χώρα και την θυσία που έκανε η ηρωίδα σου. Ωραίες περιγραφές και αρκετά ζωντανές. Η σκηνή με τον βασιλιά , την Σύλφη και το βιασμό all the money… Ωμή. Το τέλος με την αυτοθυσία ωραίο. Ήσουν μέσα στο θέμα και σίγουρα μέσα στο είδος. Αυτό λίγο που με χάλασε είναι η ευκολία με την οποία έγιναν κάποια πράγματα ή το ότι δεν τα εξηγείς αρκετά. Σε γενικές γραμμές όμως είμαι οκ. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted May 30, 2011 Share Posted May 30, 2011 (edited) Τι λειτούργησε καλά: Είναι πολύ δύσκολο να γράψεις fantasy διήγημα χωρίς να χρειάζεται υποστήριξη από 1,2,3,104 άλλα βιβλία στον ίδιο κόσμο. Πονεμένη συζήτηση που έχει γίνει κάπου μέσα στα φόρουμ. Η ιστορία στέκεται ως έχει, είναι πολύ μέσα στο θέμα, έχει φάντασυ χροιά, είναι αυτό που ζητήθηκε από το διαγωνισμό (και την διοργανώτρια με το μαστίγιο της). Μεγάλο συν. Τι θα μπορούσε να λειτουργήσει καλύτερα: Η σκηνή του σεξ δίνεται σαν σφήνα (pun not intended) -ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε - απλά για να μην κάνει κοιλιά η ταινία ή απλά για να υπάρχει και σεξ. Υπάρχει μια βιασύνη γενικά στο όλο διήγημα, και πολλά σημεία χρειάζονται περισσότερη δουλειά, αυτό όμως σημαίνει editing όχι αλλαγή στυλ. Η πραγματική και δύσκολη δουλειά σε ένα διήγημα ξεκινάει αφότου γραφτεί. Ετυμηγορία: Δε θέλω να κρίνω τα διηγήματα με βάση τι έχει γραφτεί νωρίτερα από τον εκάστοτε συγγραφέα, αλλά το θεωρώ ανώτερο από τα περισσότερα προηγούμενα σου, και αυτό το ανεβάζει ψηλά στην κατάταξη μου. Καλή επιτυχία Edited May 30, 2011 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted June 1, 2011 Share Posted June 1, 2011 Μου άρεσε πολύ όλη η ιστορία σου, Ευγενία. Τόσο οι αρχικές σκηνές που σε ωθούν να διαβάσεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ παρακάτω, όσο και η εξήγηση για τη μητέρα της και για την ιδιότυπη αυτή φυλή των βρικολάκων, που όχι μόνο δεν είναι παρά φύσιν, αλλά είναι και ο δεσμός του ανθρώπου με αυτή. Η αγαπημένη μου εικόνα είναι αυτή στο τέλος, που σχηματίζονται ουράνια τόξα καθώς ο ήλιος σμίγει με τα δάκρυα των ανθρώπων. Αν θα έπρεπε να αλλάξεις κάτι, αυτό είναι πιστεύω η σκηνή της απόδρασής της και η στιγμή που καταλαβαίνει τις δυνατότητές της. Θα ήταν, νομίζω, πιο ωραίες αν δίνονταν παραστατικότερα. Βέβαια, δεν είχες και το περιθώριο των λέξεων, οπότε εν μέρει συγχωρείσαι! Τέλος, ίσως να χρειαζόταν λίγη διόρθωση κι η μορφή του κειμένου –η διπλή στοίχιση νομίζω πως δείχνει πολύ καλύτερη. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted June 1, 2011 Share Posted June 1, 2011 Η πραγματική και δύσκολη δουλειά σε ένα διήγημα ξεκινάει αφότου γραφτεί. Σε αυτό συμφωνώ κι εγώ. Το παραμυθάκι σου είναι πολύ ωραίο, με τις αναμενόμενες σκηνές και χαρακτήρες (μία περίπτωση που το κλισέ δεν είναι κάτι κακό), όμως το έγραψες και δεν κάθισες να το βελτιστοποιήσεις, παρ'όλο το χρόνο (αντικειμενικά, υποκειμενικά μπορεί να είχες άπειρα άλλα deadlines που να μην τα ξέρω). Αυτό το κάνεις επανειλημμένα όμως και για αυτό το κατεβάζει πολύ στην κατάταξή μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted June 4, 2011 Share Posted June 4, 2011 Πολύ όμορφη ιστορία, ατμοσφαιρική, πρωτότυπη, παραμυθένια, με αρκετή δόση φαντασίας. Μου άρεσε το ότι υπάρχουν κανόνες συνεπείς μεταξύ τους σε αυτόν τον κόσμο με τους βρυκόλακες, την τρέλα, την αχρωματοψία και τα ξόρκια. Συμφωνώ με τους προηγούμενους ότι ήθελε λίγο πιο προσεχτικό γράψιμο (δεν ήταν ανάγκη να την ανεβάσεις τόσο γρήγορα!), αλλά αυτό δε χαλάει την καλή γενική εντύπωση. Μου θύμισε πολλά άλλα παραμύθια, πχ τη Σταχτοπούτα (φτωχή και άσημη που την ψάχνει ο βασιλιάς) και την Κοκκινοσκουφίτσα (κοπέλα σε δάσος επικίνδυνο), και άλλα γνώριμα μοτίβα (δεν τα λέω κλισέ γιατί μου άρεσαν), όπως ο γέρος-ίσως-τρελός φυλακισμένος που ξέρει κάποιο φοβερό μυστικό, οι διεστραμμένοι αριστοκράτες που κάνουν ξόρκια ή πειράματα γκόθικ κλπ. Τακτοποίησέ τα λίγο καλύτερα όλα αυτά και θα έχεις θεαματική βελτίωση. Αλλά έστω και έτσι, πολύ καλο, μπράβο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted June 5, 2011 Share Posted June 5, 2011 (edited) Γενικά: Συμπαθητικό και πρωτότυπο Μου άρεσε: Η ιδέα. Η οπτική γωνία της Μάγιας, που την κρατάς σταθερά χωρίς να ξεστρατίζεις από αυτήν. Δε μου άρεσε: Η πορεία της Μάγιας μέσα στο παλάτι ακολουθεί την ανάγκη τη δική σου να μας πεις κάποια πράγματα κι όχι την όποια διαδικασία. Την πήραν από την ταβέρνα, γιατί δεν την πήγαν κατευθείαν στο βασιλιά; Σε τι χρησιμεύει μια συνάντηση με τον Άντον; Επίσης παρά που είναι πολύ δυνατή σκηνή, σε τι χρησιμεύει στο βασιλιά και την μάγισσα ο βιασμός; Στο τεχνικό μέρος, το κλείσιμο ήταν κάπως αδύναμο. Για την ακρίβεια είναι λίιιιγο μεγαλύτερο απ’ ότι έπρεπε. Προσπάθησε να κόψεις τα πολλά «και» στην αρχή κάθε πρότασης στην τελευταία παράγραφο, ενώνοντας προστάσεις μεταξύ τους. Αυτό θα το κάνει να φαίνεται συντομότερο. Edited June 5, 2011 by Naroualis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted June 7, 2011 Share Posted June 7, 2011 Μου άρεσε, τη διάβασα με πολύ ενδιαφέρον. Από τις ευχάριστες στιγμές του διαγωνισμού. Αγαπημένες σκηνές: η καρδιά, η απόδραση, η αλλαγή των αισθήσεων, το περπάτημα στο δάσος και η κατανόηση του είδους της. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 9, 2011 Share Posted June 9, 2011 Ως ιστορία μου φάνηκε άνιση. Η κεντρική ιδέα ήταν καλή, αλλά οι σκηνές της παλινδρομούσαν μεταξύ του εξαιρετικού και του κακού αποτελέσματος. Για παράδειγμα, το πως παρουσιάζεις ένα βασίλειο παραδομένο στην τρέλα είναι απίστευτα ατμοσφαιρικό και τρομαχτικό. Η σκηνή του τέλους είναι επικότατη, ενώ η δίψα για αίμα είναι παραστατικότατη. Αλλά ανάμεσα στις σκηνές αυτές υπάρχει μια πολύ κακογραμμένη εισαγωγή, μια μετάβαση στο παλάτι που είναι καθαρά διαδικαστική σκηνή, μία συνάντηση με τον μάντη που έχει νόημα μόνο για να δώσει πληροφορίες στον αναγνώστη, μια εντελώς επίπεδη σκηνή σεξ και μία βιαστική μετάβαση προς το τέλος, κάνοντας το αποτέλεσμα να χάνει κάτι από τη σπιρτάδα του. Όμως βλέπω μια σημαντική βελτίωση σε σχέση με προηγούμενα κείμενά σου και μία ιστορία που με γερό ξαναγράψιμο μπορεί να λάμψει πραγματικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.