Nienna Posted March 1, 2005 Share Posted March 1, 2005 (edited) Αύγουστος Και, ναι, μόνοι απομείναμε σ' αυτή την πόλη και πόσο φόβο νοιώθω... Τα τείχη της ψηλώνουν όσο πάνε· φοβάμαι. Δε θέλω να τελειώσω εδώ τις μέρες μου – ψάχνω μια πρόκληση, να συνεχίσω... Μείναμε μόνοι σ' αυτή την πόλη κι ο φόβος μεγαλώνει... Κι ας ξέρω να ξεγλιστρώ, με δίδαξες, τα τείχη είναι πια τόσο ψηλά... Η πύλη δεν φαίνεται από 'δω· τα τείχη κρύβουν κι αυτόν ακόμα – τον αυγουστιάτικο ήλιο. Και συ, ναι, κοιτάς μακρυά, έναν ορίζοντα υπαρκτό, μα αφανή... Τον κρύβουν, σ' το τραγούδησα, 'κείνα τα τείχη. ~ Ποσώς με ενδιαφέρουν τα τεχνικά σχόλια, μην τα γράφετε, είναι τσάμπα πληκτρολόγηση. Γράψτε όλα τα άλλα σχόλια σας! Γραμμένο τον Αύγουστο του 2001. Φυσικά και έχει ιστορία, αλλά είπαμε δεν τις γράφω πλέον. Edited October 17, 2006 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Orpheus Posted March 1, 2005 Share Posted March 1, 2005 (edited) Θα γράψω αύριο, έχω εγερτήριο σε 3 ώρες!!! (Υπέροχο! έχεις την έμπνευση που ίσως έχω μετά βίας χρόνο παρά χρόνο κάθε μέρα, και δεν θα συνηθίσω εύκολα! Αλήθεια υπέροχο!!!) >Φυσικά και έχει ιστορία, αλλά είπαμε δεν τις γράφω πλέον. ΕΛΑΑΑ!!! Οι Μούσες μαζί μας (όπως είπα, σιγά-σιγά θα το κόψω!), -Ορφέας Edited March 1, 2005 by Orpheus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted September 1, 2012 Share Posted September 1, 2012 Ένας ακόμα μικρός θησαυρός που ανακάλυψα. Me happy! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.