Ginawa Posted May 12, 2011 Share Posted May 12, 2011 Πόνος και λησμονιά Ο ουρανός έστεκε γκρίζος, σιωπηλός, ανέκφραστος, όπως και εκείνος . Το μυαλό του ταξίδευε αλλού. Κάπου μακριά, κάπου μαζί της. Θα πέθαινε εδώ, και εκείνη δεν θα μάθαινε ποτέ… Δε θα μάθαινε… Του έμεναν λίγες ώρες, μακάρι να την είχε εδώ, κοντά του, να της το πει, να της μιλήσει. Η νευρικότητα και αυτή η κατάσταση που δεν μπορούσε να ελέγξει, τον έκαναν να σφίξει τις γροθιές του. Η καταιγίδα ήταν κοντά, μπορούσε να μυρίσει το χώμα, να νοιώσει τον άνεμο να δυναμώνει. Ανατρίχιασε. Δεν ήταν αυτό που τον πείραζε όμως, ας πέθαινε, αλλά ήθελε για ακόμα μια φορά να την κοιτάξει, να της πει. Στο μυαλό του περνούσαν όλες εκείνες οι στιγμές που δεν τόλμησε να το κάνει, όλες εκείνες οι στιγμές που αργά το βράδυ τον έκαναν να βασανίζεται. Και τώρα δεν είχε τίποτα… Τράβηξε το ξίφος του. Κάτω στην άκρη της κοιλάδας, τους είδε να καλπάζουν. Καμιά δεκαριά άντρες με βαριές πανοπλίες, τσεκούρια, σπαθιά, λόγχες. Η βροχή ξεκίνησε την ώρα που τα άλογα με τους αναβάτες σχημάτισαν ένα κύκλο γύρω του. Μια αστραπή έσκισε τον ουρανό στα δυο. Η τραχιά φωνή του αρχηγού τους ακούστηκε, «σκοτώστε, τον!» Οι πρώτοι δυο όρμισαν ταυτόχρονα, ο ένας με το τσεκούρι του και ο άλλος με την σπάθα του να σημαδεύει τον αφύλαχτο του αριστερό πλευρό. Εκείνος πετάχτηκε μπροστά, ξαφνιάζοντας τον αντίπαλό του, και χτύπησε με το σπαθί του βρίσκοντας τον άνδρα στα χέρια και κόβοντας τα στο ύψος των καρπών. Συνέχισε την κίνηση του κλοτσώντας τον δεύτερο με δύναμη στο σαγόνι. Το σαγόνι του αντιπάλου του διαλύθηκε, και ο άτυχος άνδρας έπεσε λιπόθυμος στο έδαφος. Οι υπόλοιποι όρμισαν ταυτόχρονα. Μια μακάβρια χορογραφία ξεκίνησε, με μουσική υπόκρουση της κλαγγές των όπλων, με χρώματα το κόκκινο του αίματος και το γκρι μαύρο της καταιγίδας που τους κοιτούσε από ψηλά. Χτυπήματα από παντού, προσπάθεια, ένοιωσε το κορμί του να καίγεται, την ανάσα του να κόβεται, και το μυαλό του να χάνεται, κάπου μακριά. Την είχε αγκαλιάσει, την είχε αγγίξει, την είχε φιλήσει στα ζεστά τις μάγουλα μα ποτέ δεν τόλμησε να της το πει. Γιατί; Ακόμα ένα τραύμα, κάπου στο πόδι, αυτός όμως συνέχιζε. Το σπαθί του είχε αρχίσει να βαραίνει, η πανοπλία του το ίδιο, τα πόδια του έτρεμαν. Που να ήταν τώρα; Τι να έκανε; Ίσως κάποιος με περισσότερο θάρρος να έκλεβε την καρδιά της. Δεν το ήθελε αυτό, μα τώρα ήταν αργά. Κέρδισε την φιλία της , μα είχε φοβηθεί να δοκιμάσει να κερδίσει και την καρδιά της. Το ξίφος τον διαπέρασε με ταχύτητα, αλύπητα και δυνατά, διαπερνώντας την πανοπλία του. Γονάτισε κοιτώντας ψηλά, με βλέμμα γεμάτο απογοήτευση, πόνο και λησμονιά. Δεν τον πείραζε που πέθαινε, δεν πονούσε από το τραύμα, δεν το ένοιαζε αν θα πάει στη κόλαση. Τα δάκρυα του και το αίμα του έγιναν ένα με τη βροχή που έπεφτε ασταμάτητα από ψηλά. Ο γκρίζος ουρανός, τον κοιτούσε και έκλεγε μαζί του. Όλα έσβησαν. Σκοτάδι. Άκουσε τη φωνή της, ήταν ξανά μαζί της στον κήπο που την είχε συναντήσει για τελευταία φορά. Κατάλαβε το φιλί της στα χείλη του, και το δάκρυ της στο μάγουλό του. Ήθελε κάτι να της πει μα δεν μπορούσε, ήθελε να την ακουμπήσει μα τα χέρια του δεν τον υπάκουαν. Δεν μπορούσε για ακόμα μια φορά… Η κοπέλα, τον κοίταξε για τελευταία φορά, τον φίλησε και έκλεισε το φέρετρο. Σκοτάδι ξανά, το μόνο που του έμεινε τώρα ήταν ο πόνος και η λησμονιά… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted May 15, 2011 Share Posted May 15, 2011 Ενδιαφέρον και καλογραμμένο. Βγάζει αυτήν τη θλίψη που φαντάζομαι ότι ήθελες να μας δώσεις. Είναι μικρή σε μέγεθος, γι' αυτό και δεν έχω απαιτήσεις να είναι όλα ξεκάθαρα, αλλά μου λείψανε κάποια «γιατί». Γιατί βρέθηκε εκεί ο άντρας; Γιατί τον κυνηγούσαν; Γιατί έπρεπε να τον σκοτώσουν και ποιοι ήταν εκείνοι που το έκαναν; Του άξιζε; Πιστεύω ότι με μερικές νύξεις θα μπορούσες να δώσεις κάποιες εξηγήσεις. Καλή συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted May 17, 2011 Share Posted May 17, 2011 Θλιμμένο και πικρό αλλά μικρό σε έκταση... Ήταν όντως όμορφα και προσεγμένα γραμμένο, έβγαζαν ένταση οι λέξεις σου, ωστόσο έμεινα και γω με πολλές απορίες... Μιας και το θέμα φαίνεται ενδιαφέρον γιατί δεν το αναπτύσσεις λίγο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ginawa Posted May 17, 2011 Author Share Posted May 17, 2011 Ευχαριστώ για τα σχόλια σας.Θα δοκιμάσω να το συνεχίσω.Μέχρι τώρα έχω κάποια κομμάτια απο αυτή την ιστορία άσχετα μεταξύ τους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted May 22, 2011 Share Posted May 22, 2011 Ευχαριστώ για τα σχόλια σας.Θα δοκιμάσω να το συνεχίσω.Μέχρι τώρα έχω κάποια κομμάτια απο αυτή την ιστορία άσχετα μεταξύ τους. Με λίγη έμπνευση θα βρεις έναν τρόπο να τα συνδέσεις... ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.