Jump to content

Αγαπημένοι έλληνες συγγραφείς


Kafka
 Share

Recommended Posts

Αν και σίγουρα δεν έχω διαβάσει πολλούς έλληνες συγγραφείς, μου αρέσουν μερικά μεγάλα ονόματα- ή μάλλον τα μεγαλύτερα.

 

Το αγαπημένο μου ελληνικό διήγημα είναι μάλλον "το σπασμένο βιολί" της Πηνελόπης Δέλτα. Αγαπημένη ελληνική νουβέλα η φόνισσα του Παπαδιαμάντη. Αγαπημένο ποιήμα Τα Τείχη, του Καβάφη.

 

 

 

 

Εσάς τί σας αρέσει απο τους γνωστούς έλληνες συγγραφείς; :)

 

 

 

 

Δυστυχώς, αν εξαιρεθούν οι συγγραφείς του SFF έχω διαβάσει ελάχιστη ελληνική "φαντασία", οπότε δεν εκφέρω γνώμη γι αυτήν.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Εμένα μου αρέσει αυτος ο πως τον λένε ο Dinmacxanthis.

Link to comment
Share on other sites

δε διαβαζω πολλους ελληνες συγγραφεις, οχι απο προκαταληψη αλλα επειδη συνηθως αγοραζω βιβλια ξενων συγγραφεων.

Ωστοσο που και που κανω καμια καλη ανακαλυψη.

περισι διαβασα τυχαια ενα μυθιστορημα με τιτλο ναυαγια στην ακτη των ποθων, του ρομοσιου Κωνσταντινου ο οποιος εχει γραψει και την τριλογια της μεσιανικης αυτοκρατοριας την οποια εχω αγορασει αλλα δε βρηκα ακομη το χρονο να την αρχισω.

Παντως το μυθιστορημα μου αρεσε πολυ, ηταν ερωτικο αλλα τα χρωματα με συναρπασαν.

Ανεφερες τον Παπαδιαμαντη με τη φονισσα, δε θα διαφωνησω καθολου και γενικα ολα του τα μυθιστορηματα και διηγηματα που εχω διαβασει μου αρεσαν.

Μου αρεσει πολυ μια αλλη συγγραφεας που λεγεται σοφια θωμοπουλου.

δε θα ξεχασω το μυθιστορημα της με τιτλο η γυναικα των σπηλαιων.

ειναι κι αλλοι που θα μου ερθουν σιγα σιγα και θα φροντισω να τους αναφερω.

Link to comment
Share on other sites

Αν ο τίτλος του topic ήταν Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ξένοι συγγραφείς, θα αράδιαζα κάμποσα ονόματα, ενώ τώρα, αντιθέτως, και ντρέπομαι γι'αυτό, δεν έχω να πω και πολλά. Αλλά θα επανορθώσω. Ήδη έχω αρχίσει να διαβάζω Έλληνες, και θα συνεχίσω. Λοιπόν, από ελληνικό φανταστικό, πολύ λίγα πράγματα έχω διαβάσει, δυστυχώς. Μόνο το Σχέδιο Φράκταλ, του δικού μας Κώστα Χαρίτου, το Σαν Άνγκρε. Τα Δάκρυα της Φον Μπράουν, του Γιάννη Παλαβού και Σωτήρη Μπαμπατζιμόπουλου, και το Ψευδή σημεία επαφής, του Οδυσσέα Ανδρούτσου(δεν κάνω πλάκα!). Το πιο αγαπημένο από αυτά τα τρία, σίγουρα το Σχέδιο Φράκταλ, που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από ξένα αντίστοιχα έργα. Τώρα, εκτός φανταστικού, έχω διαβάσει το Απ'τα κόκαλα βγαλμένα, του Δενδρινού, που μου άρεσε, και μπαίνει στο τοπ από τους Έλληνες συγγραφείς. Ό,τι άλλο από Έλληνα, είναι από τα κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας του Γυμνασίου και του Λυκείου. Φυσικά, Όμηρος, από τα αρχαία, δεν το συζητώ, αν και δεν έχω διαβάσει ολόκληρα τα έργα του, κάποτε θα το κάνω, και αυτά που μου έχουν μείνει από σύγχρονους συγγραφείς, είναι ένα διήγημα του Γιάννη Σκαρίμπα, το Τρεις Άδειες Καρέκλες, το οποίο το διάβαζα την ώρα που ο καθηγητής διάβαζε ένα ποίημα που δεν μου έκανε "κλικ", και το οποίο διήγημα το έχω διαβάσει, συνολικά πάνω από τρεις φορές, και δεν ξέρω, το βρίσκω απλά καταπληκτικό! Επίσης, ένα απόσπασμα από το Νούμερο 31328, του Βενέζη, θυμάμαι ότι μου έκανε εντύπωση, και σίγουρα ένα μεγάλο απόσπασμα από τον Ζορμπά, του Καζαντζάκη. Και κάτι άλλα κείμενα και μικρά διηγήματα που δεν θυμάμαι-που με έκαναν να μην θυμάμαι(...). Αυτά!

 

edit: Στρατής Τσίρκας - Αριάγνη. Διάβασα ένα απόσπασμα από το βιβλίο αυτό, στα Κείμενα της Γ' Λυκείου, πέρσι. Μου άρεσε πολύ. Το βιβλίο ανήκει στην τριλογία Ακυβέρνητες Πολιτείες. Θα το έχω υπόψιν για το μέλλον... Με ξέρετε, αύριο θα είναι στη βιβλιοθήκη μου. Όλη η τριλογία. laugh.gif

Edited by BladeRunner
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Δαγκωτό Καραγάτση. Έχω διαβάσει τον Γιούγκερμαν 16 φορές και τον Λιάπκιν 5.

Ακολουθώ με Βαγγέλη Ραπτόπουλο. Θεωρώ τα Διόδια βίβλο της γενιάς που ήταν έφηβοι τη δεκαετία του 80.

Link to comment
Share on other sites

Καζαντζάκης πρώτος και καλύτερος, σίγουρα! με το "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται" και τον "Βραχόκηπο". Του Ταχτσή το "Τρίτο Στεφάνι" είναι απλά υπέροχο. Έχω πάρει και "Τα Ρέστα" του ίδιου αλλά δεν το διάβασα ακόμα. Σαμαράκης "Το Λάθος". Λιλή Ζωγράφου "Η Αγάπη Άργησε μια Μέρα" και "Συβαρίτισσα". Τα διηγήματα του Δημοσθένη Βουτυρά μου αρέσουν πολύ (έχει γράψει και κάποια ψευδο-fantasy). Α, και του Βενέζη το "31328", είχα διαβάσει κι εγώ το απόσπασμα και μετά πήρα το βιβλίο. Τρελή συγκίνησε θυμάμαι (τότε, πριν μια δεκαετία).

 

Θα επανέλθω μόλις θυμηθώ κι άλλα.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ ανακάλυψα πριν λίγο καιρό ένα βιβλίο του Κυριάκου Αθανασιάδη :το "Πανταχού Απών" και μου έκανε

τρομερά καλή εντύπωση-για έλληνας συγγραφέας.

Αργότερα διάβασα το "Ιστορίες Υπερβολής" και το "Κακορραφίες το έπος".

Παιδιά δε θέλω να γίνομαι υπερβολικός,αλλά τον θεωρώ από τους καλύτερους της γενιάς του.

Δεν ξέρω,ίσως πάλι να υπερβάλω...Συνήθως με απογοήτευαν οι έλληνες συγγραφείς και αυτός ήταν μια

τεράστια έκπληξη για μένα...

Το επόμενο που θέλω να διαβάσω,είναι το "Σάβανο της Χιονάτης".

Τον συνιστώ ανεπιφύλακτα!

 

Διαβάστε και μια συνέντευξή του, για τους αγαπημένους του συγγραφείς:

http://www.mic.gr/books.asp?id=35303

Edited by Anwrimos23
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Απο τους νεοτερους ο Αρης Σφακιανακης..Μου αρεσει γενικα το γραψιμο του, που δειχνει οτι εχει διαβασει πολυ στη ζωη του..

Εχει την ικανοτητα να γραφει καφκικα (ειδικα στα πρωτα βιβλια του (ο τρομος του κενου κλπ) αλλα μπορει ευκολα να μεταπηδησει και στο χιουμοριστικο ειδος. Αγαπημενο του βιβλιο το "η μοναξια δε μου ταιριαζει"

Απο τους πιο παλιους, μου εχει κανει φοβερη εντυπωση ο Γιωργος Σκουρτης..Διαβασα το "Συμποσιο της Σεληνης" και ενθουσιαστηκα...

Τετοιο βιβλιο δεν εχω ξαναδιαβασει...Τα δυο κυρια χαρακτηριστικα του ειναι ο ερωτας και ο θανατος...Εκπληκτικο! Διαβαστε το!

Edited by BlackCatGirl
Link to comment
Share on other sites

Πέτρος Μάρκαρης

εύκολα

οι πλοκές του είναι αξιοζήλευτες

αλλά αυτό που κεντρίζει τον αναγνώστη

είναι η πραγματικά άψογη αφήγηση

που ποτέ δεν καταντάει κουραστική

παρ'όλη τη γκρίνια που ρίχνει ο Χαρίτος(μορφάρα)

α και γιατί τα τέλη του ''Ο Τσε Αυτοκτόνησε'' και του ''Βασικός Μέτοχος'' είναι απλά κορυφή

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Κοίτα τώρα, τί ξέθαψα!

 

Ο Παπαδιαμάντης, ο Σαμαράκης, ο Ρένος, ο Βουτυράς!

 

Αυτοί είναι οι πλέον αγαπημένοι.

 

Στους καλύτερους, όμως, θα έβαζα τον Παπαδιαμάντη, τον Καζαντζάκη, τον Τσίρκα. Με αυτή την σειρά!

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

 

 

Στους καλύτερους, όμως, θα έβαζα τον Παπαδιαμάντη, τον Καζαντζάκη, τον Τσίρκα. Με αυτή την σειρά!

 

Μου θύμισες μια καθηγήτρια που είχα στην σχολή πριν κάμποσα χρόνια που τους έλεγε η αγία τριάδα της ελληνικής λογοτεχνίας. Εκτιμώντας τα λόγια της κάθισα και τους διάβασα και τους τρεις. Έπαιξα και δυο θεατρικά διηγημάτων του Παπαδιαμάντη. ( Κουκλοπαντρίες, στο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου στον Μοναστηράκι όπου συνήθιζε να ψέλνει ο Παπαδιαμάντης. Και το ο Χριστός στο κάστρο στον Βόλο.)

 

Ο Παπαδιαμάντης για μένα είναι ο συγγραφέας της ηθικής και του τρόμου παράλληλα. Έχει μοναδική γλώσσα και μια λατρεία για την φύση που κανένας άλλο Έλληνας δεν πέρασε στον λόγο. Ίσως ο Σεφέρης προσπάθησε αλλά είναι διαφορετική η ποίηση από τον πεζό λόγο.

 

Ο Καζαντζάκης είναι ο έξυπνος συγγραφέας και ο άκρως διδακτικός. Με δυο τρεις φράσεις του θα σε βάλει να σκεφτείς με διαφορετικό τρόπο σκέψης. Να δεις τα πράγματα από άλλη σκοπιά. Αν είσαι και νέος στα γράμματα θα τον ακούσεις θα τον αγαπήσεις και θα τον εξυψώσεις στο πάνθεον των Ελλήνων.

 

Ο Τσίρκας είναι ο πιο άσημος από τους τρεις αλλά ο πιο αγαπημένος στους φιλολόγους. Μέχρι πριν κάποια χρόνια δεν τον ήξερα. Έμαθα αργότερα ότι ήταν ο δάσκαλος της αφηγηματολογίας. Όταν ρώτησα καθηγητές φοιτητές γιατί είναι τόσο αγαπημένος στους φιλολόγους. Μου είπαν να διαβάσω τις ακυβέρνητες πολιτείες. Τολμώ να πω ότι είναι η καλύτερη τριλογία μυθιστορήματος που πέρασε από την Ελλάδα. Ο άνθρωπος έχει πετάξει αφηγήσεις μέσα σε αφηγήσεις. Έχει κάνει επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις. Αλλάζει αφηγηματικά επίπεδα σαν τα πουκάμισα. Η εστίαση και η οπτική γωνία αλλάζουν τόσο που θέλει μεγάλη συγκέντρωση στον αναγνώστη. Προς θεού δεν κουράζει. Αλλά σε κρατάει σε τόσο ενδιαφέρον που νομίζεις ότι τα ζεις. Όταν ξέρεις ότι διδάσκεται σε μεταπτυχιακούς και νέους συγγραφείς ως προς την αφηγηματολογία ξέρεις εκ των προτέρων ότι δεν είναι τυχαίος.

 

Για μένα δεν νοείται νέος συγγραφέας νεοέλληνας που να μην έχει διαβάσει Τσίρκα για το τεχνικό κομμάτι... ή έστω να μην έχει κάνει μαθήματα αφηγηματολογίας. Ότι ταλέντο και αν έχει (γιατί μετράει πολύ το ταλέντο) χρειάζεται και το τεχνικό κομμάτι!

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

 

 

Στους καλύτερους, όμως, θα έβαζα τον Παπαδιαμάντη, τον Καζαντζάκη, τον Τσίρκα. Με αυτή την σειρά!

 

Μου θύμισες μια καθηγήτρια που είχα στην σχολή πριν κάμποσα χρόνια που τους έλεγε η αγία τριάδα της ελληνικής λογοτεχνίας. Εκτιμώντας τα λόγια της κάθισα και τους διάβασα και τους τρεις. Έπαιξα και δυο θεατρικά διηγημάτων του Παπαδιαμάντη. ( Κουκλοπαντρίες, στο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου στον Μοναστηράκι όπου συνήθιζε να ψέλνει ο Παπαδιαμάντης. Και το ο Χριστός στο κάστρο στον Βόλο.)

 

Ο Παπαδιαμάντης για μένα είναι ο συγγραφέας της ηθικής και του τρόμου παράλληλα. Έχει μοναδική γλώσσα και μια λατρεία για την φύση που κανένας άλλο Έλληνας δεν πέρασε στον λόγο. Ίσως ο Σεφέρης προσπάθησε αλλά είναι διαφορετική η ποίηση από τον πεζό λόγο.

 

Ο Καζαντζάκης είναι ο έξυπνος συγγραφέας και ο άκρως διδακτικός. Με δυο τρεις φράσεις του θα σε βάλει να σκεφτείς με διαφορετικό τρόπο σκέψης. Να δεις τα πράγματα από άλλη σκοπιά. Αν είσαι και νέος στα γράμματα θα τον ακούσεις θα τον αγαπήσεις και θα τον εξυψώσεις στο πάνθεον των Ελλήνων.

 

Ο Τσίρκας είναι ο πιο άσημος από τους τρεις αλλά ο πιο αγαπημένος στους φιλολόγους. Μέχρι πριν κάποια χρόνια δεν τον ήξερα. Έμαθα αργότερα ότι ήταν ο δάσκαλος της αφηγηματολογίας. Όταν ρώτησα καθηγητές φοιτητές γιατί είναι τόσο αγαπημένος στους φιλολόγους. Μου είπαν να διαβάσω τις ακυβέρνητες πολιτείες. Τολμώ να πω ότι είναι η καλύτερη τριλογία μυθιστορήματος που πέρασε από την Ελλάδα. Ο άνθρωπος έχει πετάξει αφηγήσεις μέσα σε αφηγήσεις. Έχει κάνει επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις. Αλλάζει αφηγηματικά επίπεδα σαν τα πουκάμισα. Η εστίαση και η οπτική γωνία αλλάζουν τόσο που θέλει μεγάλη συγκέντρωση στον αναγνώστη. Προς θεού δεν κουράζει. Αλλά σε κρατάει σε τόσο ενδιαφέρον που νομίζεις ότι τα ζεις. Όταν ξέρεις ότι διδάσκεται σε μεταπτυχιακούς και νέους συγγραφείς ως προς την αφηγηματολογία ξέρεις εκ των προτέρων ότι δεν είναι τυχαίος.

 

Για μένα δεν νοείται νέος συγγραφέας νεοέλληνας που να μην έχει διαβάσει Τσίρκα για το τεχνικό κομμάτι... ή έστω να μην έχει κάνει μαθήματα αφηγηματολογίας. Ότι ταλέντο και αν έχει (γιατί μετράει πολύ το ταλέντο) χρειάζεται και το τεχνικό κομμάτι!

 

 

Δεν έχω να προσθέσω τίποτα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Υπάρχει ένας Ελληνας που έγραψε ένα και μόνο μυθιστόρημα, αλλά ήταν τόσο σπουδαίο αυτό ώστε να περάσει (στο δικό μου τουλάχιστον) Πάνθεον. Άρης Αλεξάνδρου, Το Κιβώτιο.

Edited by Adicto
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Υπάρχει ένας Ελληνας που έγραψε ένα και μόνο μυθιστόρημα, αλλά ήταν τόσο σπουδαίο αυτό ώστε να περάσει (στο δικό μου τουλάχιστον) Πάνθεον. Άρης Αλεξάνδρου, Το Κιβώτιο.

 

Απλά συγκλονιστικό!

Θεωρείται, από πολλούς, το καλύτερο ελληνικό μυθιστόρημα του 20ου αιώνα.

Edited by hombre
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..