Stanley Posted May 31, 2011 Author Share Posted May 31, 2011 Στην υπογραφη του ρε Νορθε! Wake up! Αν έκανες ΣΒΑΝ και όχι ΣΠΑΜ, θα το εκτιμούσα περισσότερο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted June 11, 2011 Share Posted June 11, 2011 (edited) Stanley Από τις καλύτερες ιστορίες που έχω διαβάσει εδώ μέσα.Ταυτίστηκα σε μεγάλο βαθμό με τον ήρωα. Έχει τύχει στο παρελθόν να είμαι σε πολύ άσχημη μέρα-απ' όλες τις απόψεις- και γυρνώντας σπίτι μετά από πολλές ώρες μάθημα στο πανεπιστήμιο,το μυαλό μου να είναι έτοιμο να εκραγεί,κατά κάποιον τρόπο και να μην ανέχομαι το παραμικρό,να μου φαίνονται όλα μίζερα,ανυπόφορα,οι άνθρωποι,τα ρούχα τους,οι φάτσες τους,οι ζωές τους,η συμπεριφορά τους, τα πάντα.Πραγματικά,θυμάμαι ένιωθα τόσο ανυπόφορα που μου φαινόταν ότι δε θα φτάσω ποτέ σπίτι μου,λες και είμαι παγιδευμένος για πάντα σε ένα λεωφορείο με μία ανθρώπινη μάζα να με πατάει και να μη με αφήνει να πάρω ανάσα. Επίσης,η ιστορία αυτή μου θύμισε κατά κάποιον τρόπο και ένα τραγούδι από τον Boy Edited June 11, 2011 by Anwrimos23 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted June 11, 2011 Author Share Posted June 11, 2011 Καλημέρα κι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Το τραγούδι πράγματι έχει μια κάποια σχέση, αν και τον καλλιτέχνη δεν τον γνωρίζω καθόλου! Πριν ανοίξω τον σύνδεσμο περίμενα ίσως να είναι ο DJ The Boy, μόνο αυτόν έχω υπόψιν μου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 27, 2011 Share Posted June 27, 2011 Μετά από τόση... διαφήμιση σήμερα αποφάσισα να το διαβάσω. Μου άφησε ανάμεικτες εντυπώσεις. Μου άρεσε πολύ η φωνή του ήρωά σου. Ήταν απόλυτα ταιριαστή και ο μονόλογος αποκάλυπτε εξαιρετικά την ψυχοσύνθεσή του. Αλλά δε με έπεισες σε κανένα σημείο για τα κίνητρά του. Εντάξει, μισεί τον κόσμο και κυρίως το λεωφορείο. Στο πρώτο μέρος βγάζει νόημα. Αλλά το φινάλε... οκ, έχει γραφτεί απλά και μόνο για το twist στο τέλος και το twist δε λειτουργεί για 3 λόγους. Πρώτα-πρώτα το μένος που θα έπρεπε να νιώθει ο πρωταγωνιστής δεν πείθει απόλυτα, ιδίως όταν ξαφνικά αρχίζει να κλαίγεται για εκείνη που τον παράτησε. Έπειτα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε συγκεκριμένα να βάλει τη βόμβα στο λεωφορείο και όχι στη δουλειά του (που μοιάζει να μισεί περισσότερο). Τρίτον, γιατί δεν είχε κατέβει από το λεωφορείο πολύ πριν η βόμβα σκάσει, αλλά περίμενε την τελευταία στιγμή, ενώ το φανάρι πάντα τον προδίδει (οπότε μιλάμε για ένα "χαζό" twist από πλευράς του συγγραφέα) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted June 28, 2011 Author Share Posted June 28, 2011 Δεν υπάρχει αρνητική διαφήμιση, καλά το λένε τελικά! Ας σου απαντήσω κι εδώ σύντομα, για να υπάρχει. Το μένος που λες ότι δεν πείθει έχει βάση σε πολλά πράγματα (δουλειά, προσωπική ζωή, γενικότερη μοναξιά, ίσως και μια εγγενή τάση στη μισανθρωπία, γιατί όχι). Δεύτερον, νομίζω γίνεται ξεκάθαρο ότι το λεωφορείο του τη σπάει περισσότερο από όλα, αφού για αυτό μιλάει συνέχεια, ενώ τη δουλειά την αναφέρει πολύ λιγότερο. Το λεωφορείο είναι ο σύνδεσμός του με τον έξω κόσμο, η φυσούνα προς την αθλιότητα, ενώ δεν θα έπρεπε. Η δουλειά, όπως και να το κάνεις, είναι δουλειά, είναι δεσμά, αλλά το λεωφορείο θα έπρεπε να είναι κάτι άλλο, ενώ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο καθημερινός του τάφος. Σχετικά με το τελευταίο, η μπορώ να σου απαντήσω πολύ πραγματιστικά: ας υποθέσουμε ότι ανεβαίνει στο λεωφορείο για να βάλει την βόμβα. Μπορεί να κατέβει μόνο στην επόμενη στάση, δεν είναι ταξί να πει του οδηγού να σταματήσει μόνο για αυτόν. Μέχρι να έρθει αυτή η στάση, όμως, και δεδομένου ότι τα φανάρια δεν είναι κάτι σταθερό, έγινε αυτή η καθυστέρηση. Αυτή είναι μια πειστική αλλά ωστόσο πολύ πεζή εξήγηση. Για μένα βόμβα δεν υπάρχει κι είναι απλώς ένα παιχνίδι του μυαλού του τύπου, οπότε δεν έχει λογική σε αυτά που κάνει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted August 1, 2011 Share Posted August 1, 2011 Εξαιρετικό κείμενο. Γλώσσα καθημερινή που ρέει άνετα. Μικρές ηλιαχτίδες χιούμορ, γαι να αντέξεις, το βαθύ σκοτάδι, μιας κολασμένης ψυχής. Αφήγηση που δεν μπουκώνει και δεν κάνει κοιλιά. Ολοκλήρωση συναισθημάτων με την τραγική κάθαρση. Στακάτος λόγος που σε κρατάει στο κείμενο και ας μην είσαι του είδους. Με μια στοιχειώδη εκδοτική επιμέλεια εκδίδεται χαλαρά σε οποιαδήποτε σχετική συλλογή διηγημάτων. Με μια άριστη μετάφραση (δύσκολο) εκδίδεται και στο εξωτερικό. Μπράβο Χρήστο, γιά το μεγάλο άλμα τα είπαμε οι δυο μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted August 1, 2011 Share Posted August 1, 2011 Μετά από τόση... διαφήμιση σήμερα αποφάσισα να το διαβάσω. Μου άφησε ανάμεικτες εντυπώσεις. Μου άρεσε πολύ η φωνή του ήρωά σου. Ήταν απόλυτα ταιριαστή και ο μονόλογος αποκάλυπτε εξαιρετικά την ψυχοσύνθεσή του. Αλλά δε με έπεισες σε κανένα σημείο για τα κίνητρά του. Εντάξει, μισεί τον κόσμο και κυρίως το λεωφορείο. Στο πρώτο μέρος βγάζει νόημα. Αλλά το φινάλε... οκ, έχει γραφτεί απλά και μόνο για το twist στο τέλος και το twist δε λειτουργεί για 3 λόγους. Πρώτα-πρώτα το μένος που θα έπρεπε να νιώθει ο πρωταγωνιστής δεν πείθει απόλυτα, ιδίως όταν ξαφνικά αρχίζει να κλαίγεται για εκείνη που τον παράτησε. Έπειτα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έπρεπε συγκεκριμένα να βάλει τη βόμβα στο λεωφορείο και όχι στη δουλειά του (που μοιάζει να μισεί περισσότερο). Τρίτον, γιατί δεν είχε κατέβει από το λεωφορείο πολύ πριν η βόμβα σκάσει, αλλά περίμενε την τελευταία στιγμή, ενώ το φανάρι πάντα τον προδίδει (οπότε μιλάμε για ένα "χαζό" twist από πλευράς του συγγραφέα) Εμένα το κείμενο μου άρεσε για αυτό απαντώ στις 3 παρατηρήσεις. 1.Από την αρχή ο συγγραφέας μας ενημερώνει οτι ο ήρωας κατατρώγεται από τρόμο, απελπισία και οργή. Κλαιγεται για να δικαιολογήσει την απελπισία. 2. Αυτός είναι ο ψυχάκιας, δεν θα του πούμε εμείς ποιον είναι πιο "σωστό" να σκοτώσει. 3.Μέσα στην ανασφάλειά του ελπίζει ότι αν η έκρηξη γίνει λιγο πιο έξω απο το σπίτι του ίσως μπορεί να την απολαύσει μεσα από την ασφάλεια του οικείου χώρου του, όπου θα προλάβει να κρυφτεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roland Posted August 4, 2011 Share Posted August 4, 2011 Stanley η ιστορια σου δεν με ξετρελανε..Στο λεω ξεκαθαρα..Ειναι μαι χιλιοειπωμενη αφηγηση ενος ταραγμενου μυαλου..Αλλα, και εδω το αλλα ειναι ΑΛΛΑ.. Η γλωσσα σου και ο τροπος γραφης σου ειναι συγκλονιστικος..Σε παρασερνει και σε κάνει να ξεχαστεις..Συμφωνω απολύτα με την χυδαια γλώσσα του ηρωα..Αλλωστε,ας μην κρυβομαστε πισω απο το δαχτυλο μας, ποσες φορες σε καποιο φαναρι ή σε τρελη κινηση δεν βλαστημησαμε και εμεις ετσι κλεισμενοι μεσα στο αυτοινητο μας ή μεσα στο λεοφωρειο??Εγω τουλαχιστον πολλες φορες..Το μεγάλο συν του κειμενου ειναι οτι ταυτιζεσαι με την καθημερινοτητα του ηρωα που ολοι μας λιγο πολυ την εχουμε βιωσει..Το ακομα μεγαλυτερο συν ειναι οι πραγματικα εκπληκτικες παρομοιωσεις που χρησιμοποιεις, ευρηματικοτατες και δινουν αλλον αερα στο κειμενο..Μου θυμισαν μια παρομοιωση που ειχα διαβασει καποτε που ενας ληστης μιλουσε σε εναν αλλό για την παραβιαση μια κλειδαριας και του ειπε το εξης: " Το ελασμα της κλειδαριας ήταν χαλαρο σαν μουνι πουτανας το χαραμα." Ετσι ιναι και οι δικες σου παρομοιωσεις, καυστικες,ρεαλιστικες και απειρα διασκεδαστικες..ΕΥΓΕ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 20, 2011 Author Share Posted August 20, 2011 Stanley η ιστορια σου δεν με ξετρελανε..Στο λεω ξεκαθαρα..Ειναι μαι χιλιοειπωμενη αφηγηση ενος ταραγμενου μυαλου..Αλλα, και εδω το αλλα ειναι ΑΛΛΑ.. Η γλωσσα σου και ο τροπος γραφης σου ειναι συγκλονιστικος..Σε παρασερνει και σε κάνει να ξεχαστεις..Συμφωνω απολύτα με την χυδαια γλώσσα του ηρωα..Αλλωστε,ας μην κρυβομαστε πισω απο το δαχτυλο μας, ποσες φορες σε καποιο φαναρι ή σε τρελη κινηση δεν βλαστημησαμε και εμεις ετσι κλεισμενοι μεσα στο αυτοινητο μας ή μεσα στο λεοφωρειο??Εγω τουλαχιστον πολλες φορες..Το μεγάλο συν του κειμενου ειναι οτι ταυτιζεσαι με την καθημερινοτητα του ηρωα που ολοι μας λιγο πολυ την εχουμε βιωσει..Το ακομα μεγαλυτερο συν ειναι οι πραγματικα εκπληκτικες παρομοιωσεις που χρησιμοποιεις, ευρηματικοτατες και δινουν αλλον αερα στο κειμενο..Μου θυμισαν μια παρομοιωση που ειχα διαβασει καποτε που ενας ληστης μιλουσε σε εναν αλλό για την παραβιαση μια κλειδαριας και του ειπε το εξης: " Το ελασμα της κλειδαριας ήταν χαλαρο σαν μουνι πουτανας το χαραμα." Ετσι ιναι και οι δικες σου παρομοιωσεις, καυστικες,ρεαλιστικες και απειρα διασκεδαστικες..ΕΥΓΕ Το είχα ξεχάσει αυτό. Ωραία η ατάκα του ληστή, πράγματι Ευχαριστώ για την ανάγνωση και το σχόλιο, χαίρομαι που τουλάχιστον δεν είδες το χρόνο σου να χάνεται. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted October 20, 2011 Share Posted October 20, 2011 Μετά από τόση κουβέντα και τόσους μήνες που το είχα να κάθεται στην επιφάνεια εργασίας μου κατάφερα τελικά να το διαβάσω κι εγώ. Λοιπόν... δεν είναι του γούστου μου. Αλλά μάλλον αυτό δε θα σου φανεί και μεγάλη έκπληξη. Από την άλλη έχει πολλά πράγματα με τα οποία ταυτίστηκα. Όλοι μισούμε μερικές φορές όλο τον κόσμο, ειδικά όταν πηγαίνουμε το πρωί στη δουλειά μας. Το διήγημα μού θύμισε λίγο το σοκ που αισθάνθηκα πριν από πολλά χρόνια, όταν συνειδητοποίησα για πρώτη φορά πως η απόσταση από αυτό που θεωρούμε "νορμάλ" μέχρι την τρέλα δεν απέχει παρά μια λεπτή τριχούλα. Τεχνικά δεν έχω και πολλά να πω, πέρα από όσα είπαν και οι προηγούμενοι, πως κυλάει δηλαδή γρήγορα, σε κάνει να τρέχεις μαζί με το κείμενο. Να πω πάντως ότι η σκηνή στη δουλειά ήταν πιο χαλαρή από τη σκηνή στο λεωφορείο -παρά την οργή του ήρωα, δεν έβγαζε τόσο ζόρι όσο η άλλη μέσα στον κόσμο. Υ.Γ. Θα προσέχω να μην σε εκνευρίζω... συχνά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted October 20, 2011 Author Share Posted October 20, 2011 Ω, αυτά είναι! Τι να πω, ευχαριστώ και μόνο που το διάβασες, ξέροντας πόσο εκτός γούστων σου είναι -τα είχαμε πει κι από κοντά, εξάλλου. Για τη σκηνή στο γραφείο που λες, συμφωνώ απολύτως: όλα ωχριούν μπροστά στο λεωφορείο για τον πρωταγωνιστή, αυτή είναι η μεγαλύτερη κόλασή του, και για αυτό άλλωστε επιλέγει να την εξαφανίσει. Υ.Γ: Στη Βύνη δεν θα είσαι; Τα λουκάνικα ή τη ζωή σου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.