Το Φως Που Πήγαινε Κι Ερχόταν

[Howard Crease]

Ωωω Κιάρα, ξεδαχτυλιάστηκες για την ιστορία μου, δεν μπορώ να μην απαντήσω

 

Η αλήθεια είναι πως όταν έγραφα την ιστορία, μου φαινόταν καταπληκτική. Δόξα τω Θεώ που υπάρχετε κι εσείς με τα σχόλιά σας και προσγειώνετε τον κόσμο, και τον βοηθάτε να γίνει καλύτερος (απευθύνομαι σε όσους κάθονται να αναλύσουν ένα κείμενο και όχι να πουν ένα ξερό "μπράβο"/"χάλια". Εδώ να πω χίλια ευχαριστώ στον κύριο mman για τον κόπο του να μου υποδείξει τα σημεία που θέλουν αλλαγή).

 

 

 

Γράφω άνετα. Χμμμ... δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό. Πάω πάσο.

Για το τράβηγμα της ιστορίας, των καταστάσεων, των σκηνών, των αντιδράσεων, συμφωνώ. Εύστοχα υποθέτεις πως είχα μόνο το τέλος στο μυαλό μου. Και την αρχή, φυσικά, με το ορφανοτροφείο. Τα ενδιάμεσα δε ντρέπομαι να παραδεχτώ πως ήταν επινοήσεις της στιγμής για να το πάω παρακάτω.

Για τα πράγματα που σου φάνηκαν περιττά, συμφωνώ, εκτός από το κρασί. Γιατί να μην υπάρχουν τέτοιες λεπτομέρειες; Μικρές, κι ασήμαντες, αλλά είναι εκεί, σε βάζουν στη θέση του χαρακτήρα λίγο ακόμα. Και αν το καλοσκεφτείς, νομίζω είναι πολύ λογικό το να μην ήξερε το κρασί. Τελοσπάντων.

 

 

Το θέμα είναι πως εκτιμώ τρομερά το σχόλιό σου και τον χρόνο που ξόδεψες για να το γράψεις. Εννοείται πως δε με στεναχώρησες, δεν τίθεται θέμα. Μάλιστα, έκανες το αντίθετο!

 

Edited June 15, 2011 by Howard Crease

[mman]

στον κύριο mman

Ήθελα να 'ξερα μόνο, αυτή την ταβανόπροκα στη σφύριξε κανά καλόπαιδο από 'δω μέσα, ή την πέταξες τυχαία και αθώα;

Για να ξέρω ποιανού αυτί να τραβήξω δηλαδή.

[Howard Crease]

(Επίσης, ενδεχομένως να καταλάβεις καλύτερα τι σου λέω αν πάρεις ένα κείμενο του Κυρίου Μμαν -όποιο σου κάνει κέφι-

 

 

Χωρίς να θέλω να καρφώσω..... (εδώ θα έμπαινε το smiley με τον σατανάκο, αν ήξερα πως γίνεται)

Χαχαχα

[Nienor]

Ναι αλλά σου ξέφυγαν και δυο κεφαλαία ρε συ, Howard

[mman]

OK, το αυτί της Κιάρας λοιπόν.