Mors Planch Posted May 23, 2011 Share Posted May 23, 2011 Είδος: φαντασία; Βία; Άφθονη Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων:2600 Καθώς ο ανοιξιάτικος ήλιος πύρωνε τον αλυσωτό θώρακα, το χοντρό χιτώνιο που φορούσε από κάτω είχε μουσκέψει απ’ τον ιδρώτα. Ο Φουλκ το υπέμενε αγόγγυστα, όπως και οι υπόλοιποι άντρες που ήταν παρατεταγμένοι γύρω του. Άλλωστε η εικόνα του στα μάτια των συντρόφων του ήταν απείρως σημαντικότερη από την όποια δυσφορία του προκαλούσε η καταραμένη ζέστη. Ειδικά σήμερα. Σήμερα στο προάστιο της Μυρσίνης, έξω από την Αντιγόνεια, βρίσκονταν συγκεντρωμένος ολόκληρος ο στρατός των Προσκυνητών. Τρεις χιλιάδες ιππότες και σιργέντοι, είκοσι χιλιάδες πεζοί, δώδεκα χιλιάδες σύμμαχοι Χαΰτες, οι δύο χιλιάδες από αυτούς καβαλλάριοι. Οι σημαίες και τα λάβαρα με τα χρώματα των πριγκίπων και των λίζιων τους κυμάτιζαν υπερήφανα, ενώ οι προσεκτικά γυαλισμένες πανοπλίες άστραφταν εκτυφλωτικά κάτω από τον ήλιο. Ένα ελαφρύ αεράκι έκανε την ατμόσφαιρα σχετικά υποφερτή. Ο Τανκρεδος του Χοχσταντ, πρίγκηψ της Αντιγόνειας, προστάτης των πιστών, επίδοξος κύριος της Εσπερίας προχώρησε αγέρωχος καβάλα στο κάτασπρο ντεστριέ του, μετρώντας με το μάτι το συγκεντρωμένο στρατό του, ενώ ο πρίγκιπας Τόρος των Χαϋτών και οι βαρώνοι τον ακολουθούσαν. Σήκωσε πάνω απ’ το κεφάλι του, να μπορούν να τη δουν όλοι, την ιερή λόγχη που είχε παρουσιαστεί στους Προσκυνητές όταν απελευθέρωσαν την Αντιγόνεια. «Αύριο βαδίζουμε ενάντια στους Εσπέριους. Άφεση αμαρτίων, παλιών και μελλοντικών για όσους πολεμήσουν τους άθεους αιρετικούς!» βροντοφώναξε. Τα υπόλοιπα λόγια του χάθηκαν κάτω από τις ζητωκραυγές του στρατού και τους βρυχηθμούς των δύο δράκων που με τέλειο συγχρονισμό ήρθαν να πετάξουν από πάνω του. Στο Φουλκ φάνηκε μια στιγμή ότι το χαμόγελο του ήταν ειρωνικό στη θέα των ζητωκραυγών του στρατού. Σίγουρα γελιόταν αποφάσισε. Ξεκίνησαν την άλλη μέρα με το χάραμα. * * * Δύο βδομάδες μετά, με τους Προσκυνητές καθηλωμένους επί μια βδομάδα μπροστά στα τείχη της Λαοδίκειας, η διάθεση του στρατού ήταν μάλλον χειρότερη. Οι Εσπέριοι μπορεί να ήταν απόλεμοι και δειλοί αιρετικοί που οι θεοί αποστρέφονταν, αλλά είχαν υποδεχθεί την επίθεση των Προσκυνητών με ένα χαλάζι από βλήματα και πέτρες, καίγοντας αρκετές πολεμικές μηχανές και σκοτώνοντας ένα δράκο πριν ο απογοητευμένος Τανκρέδος σταματήσει την επίθεση κι αρχίσει να ετοιμάζεται για κανονική πολιορκία. Τώρα ο Φούλκ, μέλος του αποσπάσματος που είχε αναλάβει την προστασία του πρίγκιπα, τον έβλεπε να παρακολουθεί εντατικά μια από τις πύλες της πόλης, τους πύργους που την υπεράσπιζαν και τα φυλαχτά που ήταν σκαλισμένα από πάνω της για να προφυλάσσουν τα τείχη από τα ξόρκια. Ξαφνικά ο Τανκρεδος χαμογέλασε και στράφηκε στον Τόρο, που στεκόταν δίπλα του. «Θα μπούμε στην πόλη αόρατοι.» είπε με απόλυτη φυσικότητα. «Μα τα περισσότερα φυλαχτά προστατεύουν από τα ξόρκια αορατότητας. Πολύ περισσότερο αυτά που έχουν σκαλίσει οι άθεοι εδώ» απάντησε ο Χαΰτης χωρίς να καταλαβαίνει. «Σωστά. Από την άλλη υπάρχει αυτό το ωραίο ξόρκι που έκαναν οι ταχυδακτυλουργοί στη γιορτή πριν ξεκινήσει ο στρατός. Αυτό που δημιουργεί άχλη γύρω σου. Και θυμήσου την προφητεία που μας έδωσαν οι μάντεις της Δάφνης πριν ξεκινήσουμε.» Ο Τόρος συνοφρυώθηκε. «Ορατός εί αόρατος και αόρατος ανίκητος εί. Μα το «ξόρκι» δεν είναι παρά ένα παιχνίδι.» «Σαν παιχνίδι που είναι τα φυλαχτά δεν προστατεύουν από αυτό. Σήμερα δεν έχει φεγγάρι. Πρόσθεσε την άχλη, λίγο φούμο και μαύρους μανδύες και στην πράξη θα είμαστε αόρατοι. Χωρίς σοβαρά ξόρκια που θα αντιμετωπίζονταν απ΄ τα φυλαχτά.» πρόσθεσε σαρκαστικά. «Πέραν αυτού εξηγεί την προφητεία…» πρόσθεσε πολύ σοβαρότερα. Την ίδια νύχτα ο Φουλκ ήταν κι αυτός ένας από τους εκατό άνδρες που ο Τανκρεδος οδήγησε στον ένα από τους δύο πύργους. Ακούμπησαν όσο το δυνατόν πιο αθόρυβα τη σκάλα εφόδου και άρχισαν να τη σκαρφαλώνουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Όσο να τους καταλάβουν οι φρουροί ο Τανκρεδος και δύο ιππότες βρίσκονταν ήδη πάνω στον πύργο. Ο Φούλκ που είχε καταφέρει να είναι ο επόμενος στη σκάλα φτάνοντας στη κορυφή του τείχους είδε τον ένα από τους δύο ιππότες να πέφτει χτυπημένος, τον άλλο να κλονίζεται από τα χτυπήματα και έναν πανύψηλο γίγαντα, τον ίδιο τον Τανκρέδο, να πολεμά μόνος του τους φρουρούς που του επιτίθονταν μανιασμένα. Έτρεξε γρήγορα στο πλευρό του. Σύντομα ένα δεύτερος άνδρας τον ακολούθησε, μετά ένας τρίτος και σε λίγο η μάχη είχε κριθεί. Το πρώτο χάραμα βρήκε τη λευκή σημαία με το βρυχώμενο λέοντα των Χοχσταντ καρφωμένη πάνω στα τείχη της Λαοδίκειας και το στρατό των Προσκυνητών να ξεχύνεται στην πόλη. Ακολούθησε ένα χαοτικό μερόνυχτο σφαγής και οδομαχιών καθώς οι Προσκυνητές δεν ήταν διατεθειμένοι να δείξουν και οι Εσπέριοι να ζητήσουν έλεος. Αλλά ως το τέλος της μέρας και τα τελευταία υπολείμματα της φρουράς είχαν εξοντωθεί. Το επόμενο πρωί ο στρατός είχε εκτονωθεί αρκετά απ’ τη σφαγή, τους βιασμούς και τη λεηλασία ώστε ο Τανκρέδος να κρίνει ότι ήταν καιρός να σταματήσει την καταστροφή. Όσοι κάτοικοι είχαν επιβιώσει κατέληξαν στα σκλαβοπάζαρα. Πάντα προσεκτικός με τους άνδρες του ο Τανκρέδος είχε φροντίσει στη συνέχεια να μοιράσει απλόχερα επαίνους και λάφυρα. Ο ίδιος ο Φούλκ είχε πολεμήσει αρκετά καλά και αρκετά κοντά του ώστε να τον προσέξει. Του έδωσε ο ίδιος το χρίσμα του ιππότη και κατόπιν τον είχε σηκώσει και τον είχε φιλήσει στο στόμα μπροστά σε ολόκληρο το στρατό κάνοντας τον μέλος του Οίκου του. Δεν χρειαζόταν περισσότερα για να εξασφαλίσει την παντοτινή αφοσίωση του εκστασιασμένου Φούλκ. Μία βδομάδα μετά με το στρατό να έχει ξεκουραστεί και τον Τανκρέδο να έχει δώσει διαταγές ώστε Χαΰτες και Πουλάινοι έποικοι να πάρουν τη θέση των εξανδραποδισμένων Εσπέριων στη Λαοδίκεια, οι Προσκυνητές πήραν ξανά το δρόμο προς την δύση. Ο στρατός των Εσπέριων, αν κανείς εξαιρούσε κάποια μικρά αποσπάσματα ιππέων ήταν άφαντος. Η επόμενη πόλη, αβοήθητη και με τα νέα της τύχης της Λαοδίκειας να έχουν ταξιδέψει πιο γρήγορα από τους Προσκυνητές, τους άνοιξε τις πύλες της χωρίς αντίσταση. Μια δεύτερη πόλη την ακολούθησε, μετά μια τρίτη… Σύντομα ο στρατός τους είχε περάσει τον ποταμό Λάμο αφήνοντας πίσω του την πεδιάδα για τα βουνά της Τραχείας Μοψουονίας αλλά οι Εσπέριοι εξακολουθούσαν να είναι άφαντοι. Ο Φούλκ άρχισε να πιστεύει και αυτός ότι οι Εσπέριοι δε θα τολμούσαν να τους αντιμετωπίσουν σε μάχη παρά θα κρύβονταν φοβισμένοι πίσω από τα πανίσχυρα τείχη της Ερυθειόπολης. Τα πράγματα άλλαξαν απότομα όταν οι Προσκυνητές μπήκαν στην Χαρσιανή. Οι κάτοικοι μαθημένοι απ΄ τους παλιούς πολέμους με τους Σόγδιους, τους υποδέχτηκαν με ανελέητο ανταρτοπόλεμο. Τα αποσπάσματα που συνέλεγαν εφόδια από την ύπαιθρο βρέθηκαν κάτω από τις συνεχείς επιθέσεις ανταρτών που αντί να σταθούν να πολεμήσουν έσπευδαν να εξαφανιστούν πίσω στα δάση του Αργαίου. Κάθε ξημέρωμα οι Προσκυνητές έβρισκαν και κάποιους ξεμοναχιασμένους συντρόφους τους παλουκωμένους από έναν εχθρό που φαινόταν να είναι αόρατος. Οι Προσκυνητές μη μπορώντας να τα βάλουν με τους αντάρτες ξέσπασαν στα χωριά στο δρόμο τους αλλά μάταια. Έτσι ο Φούλκ, εκνευρισμένος κι αυτός όπως και οι σύντροφοι του από της ενέδρες και την ατιμία των αιρετικών, υποδέχτηκε σχεδόν με ανακούφιση τα νέα ότι ο στρατός των Εσπερίων συγκεντρωνόταν στην Ευσέβεια για να βαδίσει εναντίον τους. * * * Συνάντησαν τους Εσπέριους στην Άμανο, κάπου τρείς μέρες πορείας από την Ευσέβεια. Ο Τανκρέδος δεν έδειχνε ιδιαίτερα ανήσυχος. Οι Εσπέριοι δεν είχαν προσπαθήσει ιδιαίτερα να σταματήσουν τους δράκους που είχε στείλει να πετάξουν πάνω από το στρατό τους. Σύμφωνα με τους αναβάτες τους, δεν ξεπερνούσαν τις τριάντα χιλιάδες στη συντριπτική τους πλειοψηφία πεζούς. Ο Φούλκ συμμεριζόταν τη σιγουριά του αρχηγού του. Οι Εσπέριοι ήταν λιγότεροι και ένας Εσπέριος δεν άξιζε σε καμία περίπτωση όσο ένας Προσκυνητής. Όλοι γνώριζαν ότι η εκπαίδευση ενός καλού ιππότη έπρεπε να αρχίσει απ’ όταν ήταν παιδί και οι Εσπέριοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία ήταν επιστρατευμένοι πολίτες. Άλλωστε όλος ο στρατός ήξερε για την προφητεία των ιερέων της Δάφνης και το πώς αυτή είχε εκπληρωθεί στη Λαοδίκεια Αν είχε αμφιβολίες αυτές έσβησαν παρατηρώντας τους Εσπέριους απέναντι του. Όλοι τους είχαν κράνη και θώρακες βέβαια. Ομοιόμορφα κράνη και θώρακες πρόσεξε παραξενεμένος. Αναρωτήθηκε φευγαλέα πως το είχαν καταφέρει αυτό οι Εσπέριοι. Αλλά δεν είχε σημασία. Οι μισοί πεζοί κρατούσαν στα χέρια τους δόρατα αλλά δεν είχαν ασπίδες. Οι άλλοι μισοί είχαν ασπίδες αλλά δεν είχαν δόρατα. Όσο για το στρατηγό τους, κάποιον Αγαθοκλή, αυτός προφανώς δεν είχε ιδέα τι του γινόταν. Είχε παρατάξει το στρατό του σε δύο γραμμές, με τους στρατιώτες σε κάθε γραμμή να είναι παρατεταγμένοι σε ομάδες κάπου πεντακόσιους άντρες η καθεμιά και μεγάλα κενά ανάμεσα τους ενώ οι άντρες της δεύτερης γραμμής είχαν παραταχτεί πίσω απ΄ τα κενά της πρώτης λες κι ήταν ψηφίδες σε σκακιέρα. Ο Τανκρέδος δεν άφησε την ευκαιρία που έβλεπε μπροστά του να πάει χαμένη. Το ιππικό των Προσκυνητών ξεχύθηκε ενάντια στο κέντρο της παράταξης των Εσπέριων, ένας σιδερένιος χείμαρρος που έκανε το έδαφος να τραντάζεται κάτω από τις οπλές των αλόγων και έδειχνε σαν τίποτα να μη μπορεί να τον σταματήσει. Πίσω τους οι πεζοί χωρισμένοι σε τρείς σώματα ακολουθούσαν όσο καλύτερα μπορούσαν. Ο Φούλκ είδε τις ομάδες των Εσπέριων της πρώτης γραμμής να ανοίγουν σαν βεντάλια κλείνοντας τα κενά μεταξύ τους ενώ οι κυανόλευκες σημαίες τους, με την Αρεθούσα καβάλα στο φτερωτό της άλογο να σκοτώνει το δράκο, υψώνονταν προκλητικά κατά μήκος της. Οι ιππότες και οι σιργέντοι είχαν φτάσει πλέον πολύ κοντά στους Εσπέριους όταν οι στρατιώτες με τις ασπίδες εξαπέλυσαν εναντίον τους ένα σύννεφο από βαρία ακόντια. Κάποιοι από τους ιππείς έπεσαν χτυπημένοι από τα ακόντια, πολλοί περισσότεροι έχασαν τα άλογα τους, άλλοι σκόνταψαν πάνω στα χτυπημένα άλογα πέφτοντας με τη σειρά τους. Οι υπόλοιποι κάλυψαν την απόσταση που είχε απομείνει αλλά βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα δάσος από σάρισες. Κάποιοι καρφώθηκαν πάνω τους, κάποιοι προσπάθησαν να τις αποφύγουν μόνο και μόνο για να τους σπρώξουν αυτοί που τους ακολουθούσαν μπροστά. Πολύ σύντομα ή έφοδος είχε χάσει την ορμή της και οι αποδιοργανωμένοι Προσκυνητές είχαν ακινητοποιηθεί από τους Εσπέριους απέναντι τους. Ο Φούλκ και οι σύντροφοι του ήταν πιο τυχεροί. Ο ιππότης μπροστά του είχε πέσει πάνω στις σάρισες αλλά είχε δημιουργήσει για μια στιγμή ένα μικρό κενό στην εχθρική παράταξη. Χώθηκε σε αυτό καρφώνοντας τη λόγχη του στο σώμα του πρώτου Εσπέριου που προσπάθησε να το κλείσει. Σύντομα αυτός και οι συμπολεμιστές του βρίσκονταν ανάμεσα τους και η παράταξη των Εσπέριων είχε αρχίσει να χάνει τη συνοχή της. Όταν άρπαξε την εχθρική σημαία, αφού είχε διαλύσει το πρόσωπο του σημαιοφόρου με ένα χτύπημα του φλεω ντ’ αρμ που κρατούσε οι Εσπέριοι κατέρρευσαν εντελώς. Σχεδόν αμέσως όμως μία από τις μονάδες της δεύτερης γραμμής τους έσπευσε να πάρει τη θέση τους. Χτύπησαν τους Προσκυνητές πριν προλάβουν να ανασυγκροτηθούν και τους έσπρωξαν πίσω κλείνοντας το κενό που είχε προς στιγμή δημιουργηθεί στην παράταξη. Ο Φούλκ έμεινε με τη σημαία των Εσπέριων και το χρυσό γρύπα στην κορυφή της στα χέρια του, αλλά ο κίνδυνός για τους Εσπέριους είχε περάσει. Συνειδητοποίησε όχι χωρίς έκπληξη ότι η έφοδος τους είχε αποτύχει. Οι Εσπέριοι ήταν ακόμα στη θέση τους, και η μάχη είχε εκφυλιστεί σε αγώνα φθοράς με τους Προσκυνητές να είναι περισσότεροι και τους Εσπέριους καλύτερα συντεταγμένοι. Ο πρίγκιπας ήδη έδινε διαταγές στους άντρες του να αναδιοργανωθούν και να επιτεθούν και πάλι. Η μάχη στο κέντρο συνεχίστηκε αμφίρροπη. Από το σημείο που βρισκόταν δεν είδε ποτέ τη δεξιά πτέρυγα των Προσκυνητών να συντρίβεται από τις ίλες των κατάφρακτων που δεν έπρεπε να υπάρχουν σύμφωνα με τις αναφορές των δράκων, ούτε την αριστερή πτέρυγα να διαλύεται σε ένα λουτρό αίματος από τη βροχή των υσσών και τα βαριά ξίφη των συνταγμάτων των Χαλκάσπιδων. Μετά το αριστερό και το δεξί των Εσπέριων είχαν στραφεί ενάντια στο κέντρο των Προσκυνητων χτυπώντας τους από πίσω και από τα πλάγια και βρέθηκε να πολεμάει για τη ζωή του. Άκουσε το φεύγετε να φεύγουμε των πανικόβλητων συμπολεμιστών του, είδε πολλούς να πετούν τις ασπίδες τους στην προσπάθεια τους να σωθούν από τη σφαγή, άλλους να προσπαθούν να παραδοθούν, τον Τανκρέδο να προσπαθεί να συγκεντρώσει τους ιππότες τις ακολουθίας του για να σπάσει τον κλοιό των Εσπέριων και να ξεφύγει. Προσπάθησε να ενωθεί μαζί τους αλλά μια ομάδα Εσπέριων κατάφρακτων πρόσεξαν το γρύπα που είχε αποσπάσει νωρίτερα και ρίχτηκαν πάνω του για να τον ξαναπάρουν. Για λίγο κατάφερε να τους αντιμετωπίσει αλλά τελικά ένας από αυτούς τον πέτυχε στο κεφάλι με το απελατίκι αφήνοντας τον αναίσθητο. * * * Ξύπνησε με τρομερό πονοκέφαλο. Κάποιος του είχε βγάλει την πανοπλία και είχε δέσει έναν επίδεσμο στο κεφάλι του. Ένας νοσοκόμος πρόσεξε ότι είχε ξυπνήσει και του έδωσε ένα κύπελλο γεμάτο νερό. Ανασηκώθηκε και κοίταξε γύρω του. Άλλοι τραυματίες βρίσκονταν ξαπλωμένοι γύρω του. Ρώτησε τι είχε γίνει. «Διάσειση» του απάντησε ο νοσοκόμος. «Το κράνος σου έσωσε τη ζωή.» «Η μάχη; Ο πρίγκιπας;» «Ο στρατός σας καταστράφηκε. Και όσοι κατάφεραν να μας ξεφύγουν θα πρέπει να περάσουν από τις περιοχές που λεηλατήσατε για να σωθούν. Οι ακρίτες θα χαρούν τόσο πολύ να τους ξαναδούν…» «Ο Πρίγκιπάς;» ξαναρώτησε. «Τον πιάσαμε να κρύβεται σε μια αχυρώνα.» του απάντησε γελώντας. «Αδυνατόν» «Δικαίωμα σου να πιστεύεις ότι θέλεις.» έκανε ο νοσοκόμος αδιάφορα και προχώρησε στον επόμενο ασθενή. «Κι όμως σου είπε την αλήθεια» άκουσε κάποιον σε άπταιστα Ναρβονικά με ένα ίχνος της δικής του Βενελλικής διαλέκτου. «Εσύ ποιος είσαι» αντέδρασε οργισμένα ο Φουλκ. «Είσαι Βενέλλος;» ρώτησε συνειδητοποιώντας ξαφνικά ότι ο άλλος είχε μιλήσει στη γλώσσα του. «Αυτός που σου έσπασε το κεφάλι. Και όχι δεν είμαι Βενέλλος αλλά ο πατέρας μου ήταν. Σήκω τώρα. Είσαι αρκετά καλά για να μη χρειάζεσαι το κρεβάτι του νοσοκομείου. Θα σε πάω στη σκηνή του πρίγκιπα σου» Ο Φούλκ τον ακολούθησε αδιαμαρτύρητα. Άλλωστε όλοι ήξεραν ότι τα νοσοκομεία ήταν συνήθως πιο επικίνδυνα για τους αρρώστους από τις ίδιες τις αρρώστιες τους. «Λύτρα;» ρώτησε με κάποια ελπίδα. «Ζητήσαμε από τον Τανκρέδο. Αν δώσει τα δικά του η Βουλή θα αφήσει όσους από εσάς γλίτωσαν ελεύθερους» «Η Βουλή;» Ο Εσπέριος του έδειξε το «ΚΒΕ» που ήταν γραμμένο με χρυσά γράμματα στην σημαία έξω από τις σκηνές του νοσοκομείου. «Κοινόν και Βουλή Εσπερίων» εξήγησε «Τι ξέρεις για το πώς κυβερνάται η Εσπερία;» τον ρώτησε βλέποντας ότι δεν καταλάβεναι. «Ότι ξέρουν όλοι. Ότι είστε αιρετικοί. Ότι οι βιλλάνοι και οι έμποροι επαναστάτησαν ενάντια στους ελέω θεών ηγεμόνες τους. Ήταν ιερό μας καθήκον…» «Να γίνει ο Τανκρέδος Βασιλεύς Εσπερίων ώστε να επανέλθει η φυσική τάξη των πραγμάτων. Και καθώς η Εσπερία είναι γνωστή για τον πλούτο και… το απόλεμο των κατοίκων της ακόμα και οι απλοί στρατιώτες να βρεθούν με γη και δουλοπάροικους.» του απάντησε εκείνος ειρωνικά. Ο Φούλκ απλά τον κοίταξε αμίλητος. «Τέλος πάντων. Η Βουλή αποφάσισε ότι μόνο ο Τανκρέδος θα πληρώσει λύτρα. Οι υπόλοιποι όταν τα δώσει θα είστε ελεύθεροι» «Και πόσα είναι τα λύτρα του;» «Είμαι βέβαιος ότι αν δεν έχει γίνει τύφλα θα σου το πει. Όταν τον άφησα, φαινόταν ότι είχε καταλάβει τι σήμαινε ο χρησμός της Δάφνης και το είχε πάρει απόφαση.» «Θέλεις να πείς ότι ο χρησμός βγήκε. Μα αφού ο στρατός μας καταστράφηκε…» «Οι χρησμοί της Δάφνης βγαίνουν πάντα. Αρκεί να τους ερμηνεύσεις σωστά. Δες.» πρόσθεσε δείχνοντας του μια φάλαγγα πεζών Εσπέριων που είχε πάρει το δρόμο προς τη Μοψουονία. Οι στρατιώτες στοιχημένοι σε τετράδες προχωρούσαν κάτω από τους ήχους των αυλών, φορτωμένοι τους γυλιούς και τα όπλα τους. «Είναι φορτωμένοι σα μουλάρια.» του ξέφυγε. «Οι ημίονοι του Αγαθοκλή» γέλασε ο Εσπέριος. Βρήκαν τον Τανκρέδο μπροστά στη σκηνή που του είχε παραχωρηθεί να διαβάζει ξανά και ξανά το έγγραφό με τα λύτρα που του ζητούσαν. Ξαφνικά το βρόντηξε βίαια πάνω στο τραπέζι μπροστά του και σηκώθηκε όρθιος. «Έδοξεν τη Βουλή και τω Κοινώ!» βρυχήθηκε. «Έδοξεν στους βιλλάνους να διατάζουν τον πρίγκιπα της Αντιγόνειας να τους παραδώσει τη Αντιγόνεια!» Ο μόνος που εντυπωσιάστηκε από το ξέσπασμα ήταν Φούλκ. Οι φρουροί ούτε καν κουνήθηκαν από τις θέσεις τους. Ο κατάφρακτος που συνόδευε το Φούλκ απλά σταύρωσε τα χέρια του και περίμενε. Ο Τανκρέδος που άρχιζε να ανακτά την ψυχραιμία του κάρφωσε το βλέμμα του αμίλητος στις μονάδες των Εσπέριων που βάδιζαν η μια μετά την άλλη προς την ανατολή. Χωρίς να πει κουβέντα έβαλε την υπογραφή του κάτω από το έγγραφο. «Εσύ νεαρέ κατάλαβες τι εννοούσαν οι μάντεις;» ρώτησε το Φούλκ ενώ το βλέμμα του ήταν ακόμα καρφωμένο στο δρόμο. «Ορατός εί αόρατος…» μονολόγησε εκείνος. Και ξαφνικά κατάλαβε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted May 25, 2011 Share Posted May 25, 2011 Να είμαι δίκαιος με το διήγημα. Δεν πολυκατάλαβα τι και πως παίχτηκε, κυρίως λόγω δικών μου ελλιπών γνώσεων, κυρίως στη γλώσσα. Ίσως να παραξενεύτηκα και στο πως οι Εσπέριοι κατάφεραν να βγουν νικητές στη μάχη, παρά τις αρχικές, περιγραφικές εκτιμήσεις. Είχαν «αόρατους»¨στρατιώτες, ή το παιχνίδι με την προφητεία έχει να κάνει με αυτό που οι Προσκυνητές δεν βλέπουν, ή δεν κατανοούν; Εκτός των ανωτέρω, μου άρεσε η ανάγνωση του διηγήματος, μου κράτησε σταθερά το ενδιαφέρον ως το τέλος. Πρέπει να πω όμως ότι για άλλη μια φορά διαβάζω μια ιστορία που προχωράει, παίζει και κρίνεται βάσει ενός μεγαλύτερου ιστορικού, ή ψευδοϊστορικού πλαισίου. Ο συγγραφέας αδυνατεί, ή δεν ενδιαφέρεται να δουλέψει τους χαρακτήρες, να τους κάνει δικούς του, και ανάλογα μεταδίδοντας το στους αναγνώστες, να μας κάνει να νοιαστούμε γι αυτούς, ή ακόμα και να τους μισήσουμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Howard Crease Posted May 26, 2011 Share Posted May 26, 2011 (edited) Λοιποοοόν... Ξέρεις, τυχαίνει να είχε το διήγημά σου ό,τι δε μου αρέσει σε ένα διήγημα. Μηδενική ανάπτυξη χαρακτήρων, απότομη εναλλαγή σκηνών, τόσο ποικίλο λεξιλόγιο που σε μια φάση έχασα τη μπάλα, ονόματα λαών ανεξήγητης ύπαρξης, αναληθοφάνειες (μιλάω για τη μάχη με τους Εσπέριους) και αρχαία ελληνικά! Πρόσθεσε το ότι σήμερα στο σχολείο έγραφα ιστορία και ήδη είχα μπουχτίσει με τέτοιου τύπου περιγραφές εδώ και δύο μέρες... να με συγχωρείς, φίλε μου, μα δεν το πήρα με καθόλου καλό μάτι το διήγημά σου. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο από όλα ήταν ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποίησες τον Φουλκ. Ενώ θα μπoρούσε να έχει παίξει κάποιον ουσιαστικό ρόλο, έμοιαζε μόνο με απλό, παντελώς αμέτοχο καμεραμάν. Δεν είχε καμιά άλλη ιδιαίτερη χρήση. Η ύπαρξή του ήταν ίση με την ύπαρξη μιας περιττής σκηνής. Συγγνώμη αν ακούγομαι αλαζόνας ή εριστικός ή φάινεται να λέω καλά σχόλια μόνο σε όσους μού λένε. Δεν είναι έτσι. Αλλά όπως δε θέλω να μου λέει κανείς ψέμματα για το τί πιστεύει για την ιστορία μου, το ίδιο δεν θέλω να κάνω κι εγώ με αυτόν. Edited May 28, 2011 by Howard Crease Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted May 26, 2011 Share Posted May 26, 2011 Γεια σου Δημήτρη. Είναι η δεύτερη ιστορία σου που διαβάζω στο φόρουμ ( η άλλη ήταν στον γενικό διαγωνισμό )και στις δύο ιστορίες αποκομίζω τα ίδια πράγματα. Ίσως σε βοηθήσω λιγάκι με ότι πω ίσως και καθόλου. Πιστεύω ότι έχεις φοβερές γνώσεις για τους πολιτισμούς γενικά (φαίνεται αφού μπορείς και γράφεις κάτι τέτοιο) και οι περιγραφές σου είναι δυνατές. Είναι σίγουρα το δυνατό σου σημείο μαζί με τον σωστό τρόπο γραφής και το πλούσιο λεξιλόγιο. Νομίζω όμως ότι παρασύρεσαι και θες να μας περάσεις ότι περνάει από το μυαλό σου και η υπερβολική αυτή ανάλυση κουράζει λιγάκι. Έχεις μια ωραία υπόθεση, αν μετρίαζες λιγάκι τις περιγραφές και απλούστευες τον λόγο σου η προσοχή μου δεν θα αποστρέφονταν από τις πολλές πληροφορίες. Αυτό όμως που είναι βασικό είναι ότι έπρεπε να έχεις ένα κεντρικό ήρωα. Να μας διηγηθείς την ιστορία του σε αυτή την υπόθεση και όχι να μας διηγηθείς μια ιστορία, για μια υπόθεση στην οποία συμμετείχε και ο τάδε. Δεν κατάφερα να ταυτιστώ με κάποιον στην ιστορία σου. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις το ατού σου σε αυτό το πράγμα. Νομίζω έπρεπε να γράψεις από την οπτική γωνία του Φούλκ. Το ξέρω ότι θα φαίνεται σα να σε πήρα από τα μούτρα ή μπορεί και να λες από μέσα σου τι λέει τώρα ο ψάρακας; Θέλω να πιστεύω ότι θα ήθελες να ξέρεις τι περνάει από το μυαλό μου όσο διάβαζα την ιστορία σου. Εγώ τουλάχιστον καίγομαι να μάθω τι σκέφτονται οι άλλοι για ότι γράφω, είτε καλό είτε κακό γιατί θα με βοηθήσει. Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted May 27, 2011 Share Posted May 27, 2011 Τελειώνοντας την ανάγνωση της ιστορίας σου, οφείλω να ομολογήσω πως ένοιωσα πραγματικά διχασμένος. Διάβασα μια ιστορία που μου άρεσε αρκετά. Καλογραμμένη, σε έναν ενδιαφέροντα και αληθοφανή κόσμο(άραγε, πόσοι πόλεμοι με αφορμή τη θρησκεία, μα ουσιαστικά για τον πλούτο και την εξουσία, δεν έχουν γίνει;), μου κράτησε μέχρι τέλους το ενδιαφέρον και τα πολλά ονόματα λαών και τοποθεσιών δε με μπέρδεψαν. Πρέπει όμως να ομολογήσω πως δε μπόρεσα να αντιληφθώ τι ακριβώς παίχτηκε. Διαβάζοντας τα σχόλια που έχουν προηγηθεί, κατάλαβα πως οι Προσκυνητές δε μπόρεσαν να αντιληφθούν το πραγματικό νόημα της προφητείας, δεν το «είδαν» δηλαδή. Αλλά και πάλι, αυτή η σύνδεση με το θέμα της οράσεως είναι πολύ ασθενική. Θα μπορούσες να το είχε αναπτύξει περισσότερο, θα μπορούσες να είχες εστιάσει στην ανεπαρκή πνευματική όραση του Τανκρέδιου, μιας κι αυτός, ως πρίγκιπας, καθόρισε με τις αποφάσεις του, αλλά και την αλαζονεία του, την τύχη αυτού του πολέμου. Αν έκρινα μόνο το κείμενο, η γνώμη μου θα ήταν πολύ θετική. Η γενική εικόνα όμως δείχνει πως το κείμενο είναι κομμένο στα δύο, και δυστυχώς το ένα μισό λάμπει διά της απουσίας του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted May 27, 2011 Share Posted May 27, 2011 Καλογραμμένη ιστορία με πολύ καλές σκηνές μάχης, προσεγμένη πλοκή, αν και λίγο με μπέρδεψαν τα ονόματα, και ωραίο κλείσιμο, το οποίο θα ήθελα να είναι λίγο πιο ξεκάθαρο. Όμως, ήταν σαν να βλέπαμε όλη τη δράση από ψηλά. Ξεχωρίζαμε ποιοι είναι οι ήρωες, αλλά δεν τους είδαμε από κοντά ώστε να καταλάβουμε ποιοι είναι και τι θέλουν. Αυτό είναι που κάνει την ιστορία να χρειάζεται λίγο «γέμισμα», ώστε να έρθουμε κι εμείς πιο κοντά της. Η προφητεία και η λαθεμένη ερμηνεία της ήταν το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ιστορίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
NIKANTHI Posted May 27, 2011 Share Posted May 27, 2011 (edited) Έχεις πολύ πλούσιο λεξιλόγιο και αυτό είναι το πρόβλημα σου. Γραφείς λες και κάνεις κάποια πολιτική δήλωση. Ο άψογος χειρισμός της γλώσσας σου στην αρχή σε καθηλώνει μετά όμως καθώς την διαβάζεις σε κουράζει και κάνεις ζάπινγκ, βάζοντας Σταρ channel στην τηλεόραση για να χαλάρωσης λιγάκι Αυτό είναι εύκολο να το διόρθωσης, εσύ μπορείς να γράψεις απλά με καθομιλούμενο λεξιλόγιο, κάποιος άλλος δεν μπορεί να γράψει σαν και εσένα,.Οπότε αν τα ζύγισης, βάζοντας κάτω τα πράγματα θα βρεις την χρυσή τομή στο να σαγήνευσης και να μην κουράζεις τους αναγνώστες σου Edited May 27, 2011 by NIKANTHI Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted May 28, 2011 Share Posted May 28, 2011 Πραγματικά πολύ καλογραμμένη ιστορία. Μου θύμισε μικρή όταν διάβαζα για τους πολέμους του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τις στρατηγικές που είχα χρησιμοποιήσει για να νικήσει. Με λίγα λόγια μου άρεσαν οι σκηνές τις μάχης γιατί μπόρεσα να τις ακολουθήσω. Αυτό που θα ήθελα να έκανες πιο κατανοητό ήταν η αυταπάτη των Προσκυνητών σε σχέση με τους Εσπέριους, το γεγονός ότι τους υποτίμησαν και αυτό τους έκανε να εθελοτυφλούν. Επίσης θα βελτίωνε πολύ την ιστορία αν έβαζες πολλές περισσότερες από τις σκέψεις και τα συναισθήματα του Φουλκ. Καλή επιτυχία στον διαγωνισμό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Innerspaceman Posted May 28, 2011 Share Posted May 28, 2011 (edited) Στα συν η καλή γλώσσα, καλογραμμένο, ωραία εικονοπλασία και περιγραφές στην μάχη. Πάμε στα αρνητικά : Υπερβολικά πολλές περιγραφές μάχης, μεγάλη έκταση και χώρο για διήγημα, ένιωσα σαν να διαβάζω το μεσαίο κεφάλαιο ενός μυθιστορήματος ή σαν να παρακολουθώ ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ παρά να διαβάζω διήγημα.Πολλά ονόματα, πολλές λεπτομέρειες που από πριν δεν γνωρίζω πολλά πράγματα έτσι αδυνατώ να «καταπιαστώ» από κάπου. Επίσης πρόσεξε λίγο περισσότερο τα κόμματα γιατί σε πολλά σημεία απουσιάζουν και δεν βοηθούν στην σωστή κατανόηση του κειμένου. Σε πολλά σημεία με κούρασε στην ανάγνωση , σε κάποιους διαλόγους επίσης δεν είναι ξεκάθαρο τι εννοείς , πως και γιατί. Χρειάστηκε να διαβάσω, να ανατρέχω στο κείμενο 4-5 φορές και πάλι δεν κατάλαβα ακριβώς. Και γενικά δεν κατάλαβα το τέλος της ιστορίας , την προφητεία τι έγινε, και πως. Γενικά μου άφησε πολλές θετικές εντυπώσεις, και μέχρι την μέση μου άρεσε αρκετά , μου τράβηξε το ενδιαφέρον, αλλά από την μέση (ή και πιο κάτω) και μετά, δυσκολεύτηκα πολύ να καταλάβω κάποιους διαλόγους (ειδικά στο τέλος) και δεν νομίζω ότι βοηθάς και πολύ τον αναγνώστη να τους κατανοήσει, δεν του έχεις δώσει αρκετά στοιχεία απο πριν, ή δεν εξηγείς κάποια πράγματα σωστά, μου φάνηκαν εντελώς μετέωρα και απο "το πουθενά", και έτσι «σκαλώνει» η ανάγνωση, η ροή , κτλ. Aυτά. Καλή επιτυχία! Ελπίζω να μην είμαι πολύ αυστηρός. Edited May 28, 2011 by Innerspaceman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ad Noctum Posted May 29, 2011 Share Posted May 29, 2011 Η έλλειψη χαρακτήρα για να ταυτιστώ ως αναγνώστης, σε συνδυασμό με το σχεδόν ακαταλαβίστικο τέλος, αφαίρεσε αρκετούς πόντους από την ιστορία σου, η οποία όμως με είχε ενθουσιάσει αρχικά καθώς περιείχε όλα τα στοιχεία που μου αρέσουν να διαβάζω! Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted May 30, 2011 Share Posted May 30, 2011 Τι να σου πω, μου άρεσε, αλλά δεν με ενθουσίασε. Είχε σίγουρα μια υπόθεση που προχωρούσε και η οποία δεν δυσκολεύτηκε ούτε δα να με κάνει να την ακολουθήσω, κι αυτό το θεωρώ σημαντικό. Επίσης βρήκα το διήγημα πολύ καλογραμμένο. Μπράβο για το λόγο σου. Δεν είε σκαμπανεβάσματα (εκτός από τα σημεία που επέλεξες εσύ να με βάλεις σε σκαμπανεβάσματα, όπως πχ με διάφορες λέξεις που δε γνωρίζω(φλεω ντ’ αρμ, οι σημαίες των λίζιων τους κυμάτιζαν…) και με τα αρχαία ελληνικά). Ωστόσο η ιστορία μοιάζει να μην χωράει σε τόσες λέξεις, σαν να ασφυκτιά κάπως από την γρήγορη εναλλαγή των καταστάσεων. Ο κόσμος στον οποίο με έβαλες ήταν πολύ μεγάλος και μάλλον μου έλλειψαν πληροφορίες. Ακόμα, το κείμενο είχε πολλά ονόματα πόλεων κλπ. Ίσως να ήθελα λιγότερα. Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα τι παίζει στο τέλος, πάντως μου φαίνεται ότι είναι λίγο πίσω η όραση σαν θέμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted May 31, 2011 Share Posted May 31, 2011 Είμαι σίγουρη ότι εδώ έχουμε μια καλή ιδέα για το πώς μπορεί κανείς να μη "δει" αυτά που πρέπει. Μου αρέσουν οι χρησμοί που δεν πάνε καλά -ή μάλλον που επαληθεύονται με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο απ' αυτόν που περιμένουμε. Στα θετικά αυτό. Στο πρώτο μισό, εκεί που όντας ορατοί, με το κόλπο των ταχυδακτυλουργών, που δεν το ανιχνεύουν τα φυλακτά σαν κατώτερο ξόρκι, γίνοται αόρατοι και μπαίνουν στην πόλη μού άρεσε πολύ. Στο δεύτερο μισό, για να είμαι ειλικρινής, δεν κατάλαβα πολύ καλά τι έγινε. Είδαν οι δράκοι τους άντρες από ψηλά, παραταγμένους και φορτωμένους και τους πέρασαν για τους 'ημίονους'; Κι έτσι δεν κατάλαβαν ότι εκεί που νόμιζαν πως ήταν μουλάρια στην πραγματικότητα ήταν πολεμιστές; Αν ήταν αυτό, ήταν έξυπνο, αλλά ήθελε λίγο περισσότερη ανάλυση. Αν είχες εστιάσει λίγο περισσότερο στις αναφορές για το στρατό και στην περιγραφή του πώς πραγματικά ήταν η κατάσταση, θα είχαμε μια πιο άμεση εικόνα. Αν πάλι κατάλαβα λάθος και δεν έγινε αυτό, τότε υποψιάζομαι ότι τα σχόλιά μου δεν σου είναι και πολύ χρήσιμα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted June 1, 2011 Share Posted June 1, 2011 Πάντα όταν διαβάζω δικές σου ιστορίες, Δημήτρη, θαυμάζω τις γνώσεις σου. Αυτή η ιστορία με συνεπήρε, αν και δεν είναι πάντα του γούστου μου οι ιστορίες μάχης. Η γραφή σου εξαίσια (με πολλές για μένα –το παραδέχομαι- άγνωστες λέξεις) και γοργό ρυθμό. Και μπορεί να μην κατάλαβα ακριβώς τι θέλεις να πεις στο τέλος, ποιός είναι ο χρησμός με άλλα λόγια, όμως αυτό δε με ενοχλεί. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted June 4, 2011 Share Posted June 4, 2011 1)Έχεις πολύ πλούσιο λεξιλόγιο και αυτό είναι το πρόβλημα σου. Γραφείς λες και κάνεις κάποια πολιτική δήλωση. Ο άψογος χειρισμός της γλώσσας σου στην αρχή σε καθηλώνει μετά όμως καθώς την διαβάζεις σε κουράζει και κάνεις ζάπινγκ, βάζοντας Σταρ channel στην τηλεόραση για να χαλάρωσης λιγάκι 2)Αυτό είναι εύκολο να το διόρθωσης, εσύ μπορείς να γράψεις απλά με καθομιλούμενο λεξιλόγιο, κάποιος άλλος δεν μπορεί να γράψει σαν και εσένα,.Οπότε αν τα ζύγισης, βάζοντας κάτω τα πράγματα θα βρεις την χρυσή τομή στο να σαγήνευσης και να μην κουράζεις τους αναγνώστες σου 1)ΑΑΑΧΑΧΑΧΑ! Καλό αυτό με το Star channel! 2)Διαφωνώ και παραθέτω δύο αποφθέγματα: α)"Το δυσκολότερο στο γράψιμο είναι να γράφεις απλά" και β)"[η δημοτική, σε αντίθεση με την καθαρεύουσα, είναι] η γλώσσα του αισθήματος, της καρδιάς" (Γρ. Ξενόπουλος το β'). Στη λογοτεχνία βγαίνει ένα πολύ πιο ζωντανό κείμενο όταν γράφουμε απλά, με εικόνες (=show). Όταν ψάχνουμε να βρούμε τη λέξη που θα εκφράσει με τη μεγαλύτερη ακρίβεια αυτό που θέλουμε να πούμε, χάνεται η μπάλα (το ενδιαφέρον του αναγνώστη), γιατί μπορεί αυτήν την τέλεια λέξη να την ξέρει μόνο ο Μπαμπινιώτης - οι υπόλοιποι πρέπει να την ψάξουμε είτε στις γωνίες της μνήμης μας είτε σε λεξικό και έτσι η αναγνωστική απόλαυση πάει περίπατο. Στο ψητό: Δεν το κατάλαβα το διήγημα. Όπως είπαν και οι προηγούμενοι, πολλά ονόματα, πολλές λέξεις άγνωστες, πολύ μεγάλες προτάσεις, ενίοτε χωρίς κόμματα, πολύ tell και καθόλου show, πολύ γρήγορη εναλλαγή σκηνών, καθόλου χαρακτήρες. Συν το υποκειμενικό κριτήριο ότι εμένα, όπως και του Howard, δε μου αρέσουν τα αρχαιοελληνικά ονόματα και σκηνικά στο φάντασυ - μου θυμίζουν ιστορία στο σχολείο και επίσης βρίσκω ότι αφαιρούν από την εξωτική ατμοσφαιρα που θα έπρεπε να έχει ένα φάντασυ κείμενο. Δε μπορώ να πω αν είναι εκτός θέματος, γιατί δεν το κατάλαβα ούτε αυτό με την προφητεία. Καλή προσπάθεια, από πλευράς καλά στημένου ψευδομεσαιωνικού σκηνικού, αλλά αποτυγχάνει λόγω της εκτέλεσης. Better luck next time. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted June 5, 2011 Share Posted June 5, 2011 (edited) Γενικά: Δεν το πιστεύω ότι το λέω αυτό, αλλά το κείμενο αυτό είναι τόσο «αντρικό» που το λάτρεψα. Πέραν του ότι μεγάλωσα με Τσιφόρο και περιγραφές των Σταυροφοριών, που είχαν περίπου αυτό το ρυθμό. Μάλλον είμαι λίγο προκατειλημμένη, αλλά το επαναλαμβάνω, το λάτρεψα. Μου άρεσε: Η αίσθηση του ψευδοϊστορικού. Η γλώσσα, βεβαίως-βεβαίως. Οι χαρακτήρες, παρά που τους παρακολουθούμε από απόσταση, ωστόσο καταφέρνουν να είναι πειστικοί. Η πλοκή. Το στυλ γραφής, νομίζω είναι αυτό που σου ταιριάζει καλύτερα απ’ όλα. Σχεδόν άκουγα τη φωνή σου μέσα στο κεφάλι μου. Δε μου άρεσε: Καταρχήν το ότι δεν έπιασα όλες τις υπόνοιες σε σχέση με την πραγματική ιστορία, παρά που είχα σχετική βοήθεια. Πάντως αυτό δεν αφαιρεί από την απόλαυση της ανάγνωσης. Επίσης δε μου άρεσε που δε κατάλαβα το νόημα του χρησμού. Ειδικά η φράση σχετικά με τα μουλάρια του Αγαθοκλή ήταν εντελώς ακατανόητη. Κάποια στιγμή μου πέρασε από το μυαλό ότι ίσως να ξέχασες να προοικονομήσεις κάτι, αλλά μετά σκέφτηκα ότι αυτό δεν το συνηθίζεις, οπότε υπέθεσα ότι απλά είναι πολύ καλά κρυμμένο για μένα. Edited June 5, 2011 by Naroualis Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted June 6, 2011 Share Posted June 6, 2011 Καθόλου καλά τα πράγματα. Αυτό το κέιμενο δεν το ένιωσα ούτε λίγο λογοτεχνικό. Η μοναδική, πολλή δυνατή, αίσθηση που είχα διαβάζοντάς το, ήταν πως διάβαζα Θουκυδίδη. (Ο άνθρωπος που μ' έκανε να σιχαθώ την ιστορία). Το άλλο είναι ότι δεν ξέρω τι έγινε. Πραγματικά, έγινε κάτι; Εγώ δεν το πρόσεξα; Φταίει το ότι με απωθούσε διαρκώς η γραφή, και δεν έδινα την πρέπουσα σημασία, ή μήπως το κράτησες για τον εαυτό σου, νομίζοντας πως είμαστε σε θέση να μαντέψουμε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 6, 2011 Share Posted June 6, 2011 Σα θετικά: Πολύ στρωτή γραφή, πλούτος πληροφοριών, βγάζεις την αίσθηση σίγουριάς ότι ξέρεις τι λες (το τελευταίο είναι απίστευτα σημαντικό για φάνταζυ). Μου άρεσε πάρα πολύ το ψευδοσταυροφορικό του διηγήματος και το πως μικρές λεπτομέρειες δίνουν την κοσμοπλασία μέσα από την πλοκή. Επίσης οι χαρακτήρες αποδίδονται εξαιρετικά, αν και μόνο μέσω της πλοκής. Αν και με αποξένωσε το αφηγηματικό ξεκίνημα, η αλλαγή σε σκηνές με διαλόγους προς το τέλος λειτουργούσε εξαιρετικά για να αποδόσει την αλλαγή του ύφους της ιστορίας. Στα αρνητικά: δεν κατάλαβα το τέλος και τον χρησμό, κάτι που το βρίσκω ελαφρώς φάουλ. Συνολικά: Μια πολύ καλή ιστορία που μπορεί να στηρίξει και κάτι μεγαλύτερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted June 9, 2011 Share Posted June 9, 2011 Καταπληκτικό διήγημα με take στη γνωστή ιστορία των διαφόρων κατά καιρου΄ς παρερμηνεύσεων των χρησμών της Πυθ... Δάφνης Μου μένουν άλλα 5 διηγήματα, αλλά δύσκολο το βλέπω να μου αρέσει κάποιο περισσότερο από αυτό. Είχα 2-3 άγνωστες λέξεις βέβαια, αλλά δεν επηρρέασαν σε τίποτα την απόλαυση της ανάγνωσής του: μάχες, χαρακτήρες, αναφορά στην "όραση", η τελική αποκάλυψη, όλα ήταν εξαίσια. Ένα αρνητικό μόνο, κάπου γράφει "χωρισμένοι σε τρείς σώματα" και χτυπάει άσχημα σε ένα τόσο καλογραμμένο κείμενο. Αν προλάβω να ψηφίσω, είσαι σίγουρα ο νικητής μου ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted June 9, 2011 Share Posted June 9, 2011 Αυτό το ψευτοϊστορικό είναι ακριβώς του γούστου μου. Ακριβώς όμως. Λατρεύω. Φέρε αχταρμά από Δάφνες, Σογδιανούς, κατάφρακτους και σάρισσες, φέρε πράμα λέμε. Κάπου θα προτιμούσα κι εγώ τον Φουλκ να μην είναι απλά παρατηρητής. Και δυστυχώς, ούτε εγώ έπιασα το τέλος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted June 10, 2011 Share Posted June 10, 2011 Υποθέτω ότι οι Εσπέριοι έκρυβαν την δύναμή τους πίσω από μια φαινομενική αδυναμία; Ότι δεν έβλεπαν οι οχτροί την δύναμή τους επειδή ήταν αλαζόνες; Έριξα μια κρυφή ματιά στα σχόλια και των άλλων και διαπίστωσα (με κάποια ανακούφιση, όπως και να το κάνουμε :Ρ), ότι δεν ήμουν η μόνη που δεν κατάλαβε το τέλος της ιστορίας. :Ρ Χρειάζεται ορθογραφικό. Και πρέπει οπωσδήποτε ν' αλλάξεις τίτλο. Και να δώσεις στον λαό το τέλος. :Ρ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted June 10, 2011 Author Share Posted June 10, 2011 Απλά να πώ ένα ευχαριστώ σε όλους όσους μπήκαν στον κόπο να διαβάσουν και ακόμα περισσότερο όσους σχολίασαν το γραπτό μου. Πριν προχωρήσω σε ειδικότερα σχόλια και... δημοσίευση του απαραίτητου λεξικού. το βιντεάκι εδώ δίνει μια αρκετά καλή εικόνα για το τι πραγματικά έβλεπαν ο Φούλκ και οι συν αυτώ... http://www.youtube.com/watch?v=zgywD3XJaWU Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted June 11, 2011 Author Share Posted June 11, 2011 (edited) Λοιπόν. Ώρα για το αντίστροφο φτυάρι. Λοιποοοόν... Ξέρεις, τυχαίνει να είχε το διήγημά σου ό,τι δε μου αρέσει σε ένα διήγημα. Μηδενική ανάπτυξη χαρακτήρων, απότομη εναλλαγή σκηνών, τόσο ποικίλο λεξιλόγιο που σε μια φάση έχασα τη μπάλα, ονόματα λαών ανεξήγητης ύπαρξης, αναληθοφάνειες (μιλάω για τη μάχη με τους Εσπέριους) και αρχαία ελληνικά! Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο από όλα ήταν ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποίησες τον Φουλκ. Ενώ θα μπoρούσε να έχει παίξει κάποιον ουσιαστικό ρόλο, έμοιαζε μόνο με απλό, παντελώς αμέτοχο καμεραμάν. Δεν είχε καμιά άλλη ιδιαίτερη χρήση. Η ύπαρξή του ήταν ίση με την ύπαρξη μιας περιττής σκηνής. Ο Φούλκ ναι ήταν ένας απλός ιππότης αντί να βλέπουμε την ιστορία είτε μέσα από τα μάτια του Τανκρέδου είτε... του Αγαθοκλή. Ως τέτοιος δεν επηρρέαζε δραστικά και τις αποφάσεις που επηρρέαζαν την τύχη Εσπέριων και Προσκυνητών... περισσότερο από κάθε άλλο ιππότη ή απλό στρατιώτη στην ιστορία. Το να χρησημοποιήσω έναν απλό φαντάρο σαν viewpoint character που λέν οι φίλοι μας οι Αγγλόφωνοι αντι για κάποιν ήρωα που καθορίζει με τις πράξεις του τα γεγονότα ήταν συνειδητή επιλογή. Το πόσο πετυχημένη ήταν στην εφαρμογή είναι στην κρίση του αναγνώστη. Πόσο συνηθησμένη είναι στο fantasy σε σύγκριση με άλλα είδη (πες με Εναλλακτική Ιστορία) θα πρέπει να το απαντήσουν όσοι έχουν διαβάσει παραπάνω fantasy από μένα. Για τα αρχαία Ελληνικά δε θα δικαιολογηθώ καθόλου. Ελληνικά είναι όχι Κινέζικα. Αν δε σου κάνει κόπο θα ήθελα να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος στις αναληθοφάνειες ποτ αναφέρεις ότι υπήρχαν στη μάχη. Ειδικά η φράση σχετικά με τα μουλάρια του Αγαθοκλή ήταν εντελώς ακατανόητη. Κάποια στιγμή μου πέρασε από το μυαλό ότι ίσως να ξέχασες να προοικονομήσεις κάτι, αλλά μετά σκέφτηκα ότι αυτό δεν το συνηθίζεις, οπότε υπέθεσα ότι απλά είναι πολύ καλά κρυμμένο για μένα. Classical reference! Classical reference! Μα τι στο καλό τα Μουλάρια του Μάριου μόνο εγώ τα έχω ακουστά; Έτσι φαίνεται. Τι ήταν τα μουλάρια του Μάριου; Το παρατσούκλι των Ρωμαίων λεγεωνάριων. Πώς το απέκτησαν; Έ αυτό βρισκεται εύκολα. Καθόλου καλά τα πράγματα. Αυτό το κέιμενο δεν το ένιωσα ούτε λίγο λογοτεχνικό. Η μοναδική, πολλή δυνατή, αίσθηση που είχα διαβάζοντάς το, ήταν πως διάβαζα Θουκυδίδη. (Ο άνθρωπος που μ' έκανε να σιχαθώ την ιστορία). Το άλλο είναι ότι δεν ξέρω τι έγινε. Πραγματικά, έγινε κάτι; Εγώ δεν το πρόσεξα; Φταίει το ότι με απωθούσε διαρκώς η γραφή, και δεν έδινα την πρέπουσα σημασία, ή μήπως το κράτησες για τον εαυτό σου, νομίζοντας πως είμαστε σε θέση να μαντέψουμε; Ευχαριστώ! Προσωπικά λάτρευα το Θουκυδίδη. Και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι φιλόλογοι μου στο σχολείο επέμεναν όλες ότι ήταν δύσκολος και οι Λυρικοί/Τραγικοί εύκολοι. Εμένα το αντίθετο μου συνέβαινε. Από εκεί και πέρα προσωπικά ναι θέλω να πιστεύω ότι κάτι έγινε στην ιστορία. Αλλά απ΄την άλλη υπάρχουν ίστορίες που και εγώ δυσκολεύτηκα να διαβάσω, δεν κατάλαβα τι έλεγαν ή με άφησαν τελείως αδιάφορο ενώ σε άλλους άρεσαν. Οπότε... καλή μου τύχη στην επόμενη ιστορία... αν μπείς στον κόπο να τη διαβάσεις. Χρειάζεται ορθογραφικό. Και πρέπει οπωσδήποτε ν' αλλάξεις τίτλο. Και να δώσεις στον λαό το τέλος. :Ρ Να αλλάξω τίτλο; Ναι συμφωνώ απολύτως. Πάντα έχω θέμα με τους τίτλους και ψάχνω να βρώ τίτλο τελευταία στιγμή ενώ έχω γράψει την ιστορία. Βέβαια εξακολουθώ να μη μπορώ να σκεφτώ τίτλο. Θα βοηθήσει κανείς; Edited June 11, 2011 by Mors Planch Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 11, 2011 Share Posted June 11, 2011 Ο Φούλκ ναι ήταν ένας απλός ιππότης αντί να βλέπουμε την ιστορία είτε μέσα από τα μάτια του Τανκρέδου είτε... του Αγαθοκλή. Ως τέτοιος δεν επηρρέαζε δραστικά και τις αποφάσεις που επηρρέαζαν την τύχη Εσπέριων και Προσκυνητών... περισσότερο από κάθε άλλο ιππότη ή απλό στρατιώτη στην ιστορία. Το να χρησημοποιήσω έναν απλό φαντάρο σαν viewpoint character που λέν οι φίλοι μας οι Αγγλόφωνοι αντι για κάποιν ήρωα που καθορίζει με τις πράξεις του τα γεγονότα ήταν συνειδητή επιλογή. Το πόσο πετυχημένη ήταν στην εφαρμογή είναι στην κρίση του αναγνώστη. Πόσο συνηθησμένη είναι στο fantasy σε σύγκριση με άλλα είδη (πες με Εναλλακτική Ιστορία) θα πρέπει να το απαντήσουν όσοι έχουν διαβάσει παραπάνω fantasy από μένα. Αρκετά συχνά, με πρώτον και καλύτερο το Τόλκιν που σε αρκετά σημεία στον Άρχοντα των Δακτυλιδιών έχει τα Χόμπιτ να παίζουν ακριβώς αυτό το ρόλο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted June 22, 2011 Author Share Posted June 22, 2011 Α ναι έχω και ένα χρησμό να εξηγήσω εδώ. Θα μπορούσε κάποιος να το πει και κρυμμένο σε κοινή θέα. Όλα όσα πιστεύουν ο Φούλκ, ο Τανκρέδος και οι συμπολεμιστές τους θα ήταν απολύτως ακριβή... αν ο στρατός απέναντι τους ήταν ένας δυτικός μεσαιώνικός στρατός όπως ο δικος τους. Αντί για αυτό βρίσκονται αντιμέτωποι με κάτι πρωτόγνωρο για τον κόσμο τους, ένα στρατό αποτελλούμενο από σαρρισοφόρους και λεγεωνάριους και φυσικά δεν αναγνωρίζουν τίποτα από αυτό που βλέπουν. Έτσι τα κενά της triplex acies που ο Φουλκ καταλαβαίνει απλά σαν ομάδες πολεμιστών με κενά ανάμεσα τους ή η πίστη του ότι οι πεζοι δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν στους ιππότες σε ανοιχτή μάχη. (Το οτι οι Εσπέριοι κατάφεραν και να κρύψουν τους δικούς τους κατάφρακτούς είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα...) Έτσι το πρώτο μέρος της προφητείας. Αν απάναντι σου έχεις Α και εσύ βλέπεις Β το Α στην πράξη είναι αόρατο.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted June 22, 2011 Author Share Posted June 22, 2011 Και μετάφραση/λεξικό... Αντιγόνεια: Αντιγόνεια η εν Ορόντη ή το αρχικό όνομα της Αντιόχειας πριν γίνει Σελευκιδική μετά την Ιψό. Μυρσίνη: Το αντίστοιχο του προάστειου της Δάφνης στην Αντιγόνεια, που επιθεώρησε ο Αντίοχος Δ το στρατό του μετά τον 6ο Συριακό πόλεμο. Τανκρεδος του Χοχσταντ: Τανκρέδος του Χαουτεβιλλ, το όνομα της Νορμανδιοκής δυναστείας της Κάτω Ιταλίας και της Αντιόχειας. Χαΰτες: Εκ του Χάυ, το όνομα των Αρμενίων... στα Αρμενικά. λίζιος: Φεουδαρχης υποτελης, η λέξη πέρασε στα Ελληνικά από τα μεσαιωνικά Γαλλικά των Σταυροφόρων. Το Αγγλικό lease έχει την ίδια ρίζα. σιργέντος: Sergeant/ Man at arms. Ξανά εξελληνισμός του Γαλλικού, ήταν οι ακόλουθοι των ιπποτών που ήταν οπλισμένοι σαν ιππότες αλλά δεν ήταν οι ίδιοι ευγενής. Το πρωτότυπο κατέληξε να σημαίνει λοχίας. Πουλάινοι: Το όνομα/παρατσούκλι των Φράγκων της Συρίας την εποχή των Σταυροφοριών. Μοψουονία: Από το Μόψο θρυλικό βασιλιά της Κιλικίας ποταμός Λάμος: ποτάμι της Κιλικίας που χώριζε τα ορεινά από τα πεδινά Ερυθειόπολη: Από την Ερύθεια μια από τις Εσπερίδες νύμφες. Χαρσιανή: Από το Χαρσιανό θέμα της Καππαδοκίας. Σόγδιοι: Ανατολικός Ιρανικός λαός Αργαίον όρος: Από το πραγματικό βουνό της Καππαδοκίας http://en.wikipedia.org/wiki/Mount_Erciyes Ευσέβεια: Από το όνομα της Καισάρειας, μετονομασμένη από Μαζακα και πρωτού μετονομαστεί σε Καισάρεια. Αρεθούσα: Αλλή μία από τις Εσπερίδες... φλεω ντ’ αρμ: Το Γαλλικό fléau d'armes http://fr.wikipedia.org/wiki/Fl%C3%A9au_d%27armes Μάστιξ των όπλων αν θέλουμε τη μετάφραση του Κυριαζήπου κι ίδιος δε χρησημοποιούσε. Έτσι προτίμησα να ακολουθήσω τα βήματα του για την Ελληνική ονομασία καθώς δεν ξέρω Βυζαντινό αντίστοιχο. βιλλάνοι: Δουλοπάρικοι. Ξανά δάνειο από τα μεσαιωνικά Γαλλικά των Σταυροφόρων. Το πρωτότυπο villain... Ναρβονικά: Από τη Ρωμαϊκή Gallia Narbonensis Βενελλική: Από τους Venelli Κελτικό φύλο στη σημερινή Νορμανδία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.