Μετείκασμα

[Nihilio]

Εξαιρετική ιστορία, με πετυχημένες αλλαγές στις αφηγήσεις που, καθώς εξελίσσονται παράλληλα δίνουν όλο και πιο καθαρά την εικόνα και πετυχαίνουν να τονίσουν τη συμμετρικότητα των ιστοριών. Αν και το θέμα είναι δραματικό, εντούτοις δεν ξεπέφτει στο μελό, αλλά δίνει πετυχημένα τις εξωτερικές συγκρούσεις των χαρακτήρων.

Μία εξαιρετική ιστορία.

[SpirosK]

Πολύ ωραία και γλυκιά ιστορία Τiessa και αφού όλοι οι άλλοι έπλεξαν τους διθύραμβους ήδη, θα μου επιτρέψεις εμένα να τους παραλείψω και να είμαι αρνητικός για αντίβαρο.

 

Εμένα λοιπόν, με ενόχλησε πολύ το ότι η ιστορία του άντρα είναι εντελώς απλοϊκή και πολύ μικρότερη από αυτή της γυναίκας που περιγράφεται πολύ όμορφα και με καίρια γεγονότα. Είμαι σίγουρος ότι το ξέρεις κι εσύ και το θυσίασες λόγω του περιορισμού λέξεων, αλλά εμένα μου χτύπησε κάπως άσχημα (όχι ότι δεν είναι εξαιρετικό κατά τ'άλλα και δε θα έπαιρνε μια θέση στην τριάδα μου, προς θεού ).

[Sonya]

Μόνο μια Τιέσσα θα μπορούσε να γράψει αυτή την ιστορία. Μια πραγματική μυθοπλάστρια, μύστης της ανθρώπινης φύσης, puppet-master των συναισθημάτων. Ξέρεις να ψαρεύεις την κατάλληλη λέξη για την κατάλληλη στιγμή κι όλα αυτά μέσα στους ατέρμονους κόσμους της φαντασίας σου.

 

Respεct, κυρία πρόεδρε.

Edited June 10, 2011 by Sonya

[Tiessa]

Σας ευχαριστώ όλους πάρα πολύ

-- για τα σχόλια (Μερικά τα διάβαζα και ... )

 

-- για την ψήφο σας

-- για το πανηγύρι των συγχαρητηρίων.

 

Ευχαριστώ επίσης για τις επισημάνσεις, μικρές και μεγαλύτερες. Όσο καλό και να φαίνεται κάτι, χρειάζεται πάντα ένα δεύτερο πέρασμα και οι παρατηρήσεις είναι πάντα χρήσιμες.

 

Θα γράψω αναλυτικά κάποια πράγματα τη Δευτέρα γιατί βγαίνω εκτός δικτύου για τις επόμενες δυο μέρες.

[Tiessa]

Και μερικές απαντήσεις που χρωστάω μετά τις ευχαριστίες:

 

@Eugenia Rose: Εχμ, οι όποιες τρύπες παρατηρείς εδώ δεν ήταν οι αρχικές τρύπες στις οποίες αναφερόμουνα. Εκείνες ήταν πολύ μεγαλύτερου μεγέθους και είχαν να κάνουν με ένα εντελώς διαφορετικό επεισόδιο, που δεν μου κάθισε τελικά.

 

@Cassandra Gotha: Οι δυο αρχικές επισημάνσεις έχουν ήδη μπει στη λίστα των διορθώσεων. Για τα αστεράκια δεν καταλαβαίνω αν εννοείς πως ήταν κουραστικά οπτικά ή πως ήταν οι εναλλαγές πολλές. Στη μια περίπτωση μπορώ να τα λιγοστέψω. Στην άλλη βέβαια θα έπρεπε να αλλάξει ολόκληρη η αφήγηση.

 

@SpirosK: Η ιστορία ήταν της Τάμερακ. Μ’ αυτήν αρχίζει και μ’ αυτήν τελειώνει η αφήγηση. Γι αυτό και όλο το διήγημα είναι εστιασμένο πάνω της. Ανεξαρτήτως χώρου, η πρόθεση εξαρχής δεν ήταν να δώσω την ίδια έμφαση και στους δυο. Επέλεξα συνειδητά να κρατήσω την ιστορία του Ιβέριον μικρή επειδή είναι πιο εύκολο να φανταστούμε πώς δούλευε γι αυτόν το χάρισμά του, ενώ οι ικανότητες και ο μηχανισμός των συνεπειών της όρασης της Τάμερακ ήταν πολύ πιο πολύπλοκα.

 

Ομολογουμένως, λείπουν ίσως μερικά πράγματα, όπως είχε παρατηρήσει ο Cyrano και θα φτάσω σύντομα σ’ αυτά.

 

Μερικές απαντήσεις στις απορίες, παρακάτω:

 

@Cyrano:

 

 

1. “Όταν έφυγε για να κατακτήσει και την καρδιά της ερήμου (...)”. Εδώ το κίνητρό του (μετά την “πόλη των θαυμάτων και των θησαυρών” και τον έρωτά του προς τη Λιάνθ), δεν είναι σαφές.

 

2. “Οι δυνάμεις του τον εγκατέλειψαν ξανά δίπλα στο κατακρεουργημένο πτώμα της Λιάνθ.” Αυτή η φράση μού είναι εντελώς σκοτεινή. Τι έκανε προτού τον εγκαταλείψουν οι δυνάμεις του (ένας ούτως ή άλλως αφυδατωμένος άνθρωπος, κοντά στο θάνατο, μη ικανός για πολλά). Πως βρέθηκε δίπλα στο πτώμα της Λιάνθ; Ποιός σκότωσε τη Λιάνθ και γιατί; (Παντρεύτηκε ή όχι τη Λιάνθ; Εκείνη τον ακολούθησε στο καραβάνι ή όχι και γιατί; – όλα τα παραπάνω αποτελούν εκδοχές που στη μηχανική της ιστορίας νομίζω ότι παρουσιάζουν ζητήματα αληθοφάνειας).

 

3.“Ήξεραν όμως ότι όλες οι πόλεις στις παρυφές της ερήμου είχαν το αδύναμο σημείο τους: την είσοδο που έφερνε το νερό στο εσωτερικό τους. (...) Δεν του πήρε πολύ να προσανατολιστεί προς το σημείο που περνούσε ο υπόγειος αγωγός που πήγαινε το νερό στην πόλη.” Εφόσον ο αγωγός είναι υπόγειος, που βρίσκεται το αδύναμο σημείο;

Και το σημαντικότερο: αυτή του η ικανότητα τον καθιστά το πιο πολύτιμο λάφυρο, είναι το κλειδί για ν' ανοίξει κάθε μελλοντική πόλη. Για ποιο λόγο να τον αφήσουν πίσω τους οι ληστές;

 

 

 

 

 

 

1. Το κίνητρο να φύγει για την καρδιά της ερήμου ήταν καθαρά πλεονεξία και έπαρση από τη μεριά του, τροφοδοτημένο πιθανότατα και από την αντίστοιχη πλεονεξία των κατοίκων της Ακαμαντές που ενδιαφέρονταν να επεκτείνουν (σίγουρα) τους οικονομικούς και (ίσως) τους ερευνητικούς τους ορίζοντες, εκμεταλλευόμενοι τις ικανότητές του.

 

2. Η ιδέα ήταν ότι παντρεύτηκε τη Λιάνθ, και την άφησε στην πόλη για να κάνει τις εξερευνήσεις του, με σκοπό φυσικά να επιστρέψει. Τη Λιάνθ τη σκότωσαν οι ληστές την ώρα της λεηλασίας. Έχεις δίκιο ότι είναι λίγο θολό το πώς βρέθηκε εκεί. Δεν θέλησα να το πιέσω πολύ (παρόλο που είχα ένα περιθώρια γύρω στις 300 λέξεις), κυρίως για να μην κόψω το ρυθμό της αφήγησης.

Υποτίθεται ότι μέσα στη ζάλη της δίψας και της καταστροφής είχε ίσως κάποιες αναλαμπές που τον οδήγησαν μέχρι το σπίτι του, ενώ οι εισβολείς σκότωναν και έκαιγαν. Θα μπορούσαν εξίσου εύκολα να του έχουν πάει το πτώμα όταν τον είχαν βρει οι κάτοικοι αργότερα για να τον τιμωρήσουν.

 

3. Όταν ο Ιβέριον έφτασε στον υπόγειο αγωγό, προφανώς δεν μπορούσε να σκάψει για να πιει από κει και έτσι τον ακολούθησε μέχρι το σημείο που έμπαινε στα τείχη. Εκεί, οι ληστές βρήκαν την τρύπα και μπήκαν μέσα.

Τώρα το γιατί τον άφησαν, εδώ ομολογώ με έπιασες. Δεν είχα σκεφτεί την εκδοχή να τον χρησιμοποιήσουν ξανά. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι στις διορθώσεις που θα ακολουθήσουν θα φροντίσω να συμπληρώσω αυτά που έλειπαν και θα υιοθετήσω μια από τις εξής πιθανές εκδοχές Α) Η πόλη ήταν η μοναδική σε τεράστια απόσταση και άρα δεν είχαν ενδιαφέρον για άλλη (αυτή μάλλον υποσυνείδητα ήταν και η πρώτη μου σκέψη). Β) Το κόλπο δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί δεύτερη φορά –οι κάτοικοι άλλων πόλεων θα ενίσχυαν την είσοδο Γ) Ο ίδιος θα ήταν άχρηστος για δεύτερη φορά -ίσως επειδή θα είχε δει όλη αυτή την καταστροφή. Δ) Ό,τι άλλο έρθει στο μυαλό μου μέχρι τότε που να ενισχύει την αληθοφάνεια.

 

 

 

@mman: Σ’ ευχαριστώ για ένα από τα καλύτερα σχόλια που έχω λάβει ποτέ μου από σένα.

 

Δυστυχώς είναι τόσο show που δεν μπορώ να το κάνω tell.

[Cassandra Gotha]

Βάσω, πλάκα έκανα, για όνομα!

Κυρίως για τα αστεράκια (πίστευα ότι θα το καταλάβαινες και απ' τον τρόπο που το είπα, νομίζω κάνει ΜΠΑΜ).

 

(Επίσης νόμιζα πως φαίνεται από την αρχή, μ' εκείνο το "για το καλό σου είναι", ότι έμεινα με το στόμα ανοιχτό διαβάζοντας την ιστορία σου, και κάνω πλακίτσα μέχρι να καταπιώ το σοκ).

Edited June 13, 2011 by Cassandra Gotha

[Tiessa]

Βάσω, πλάκα έκανα, για όνομα!

Κυρίως για τα αστεράκια (πίστευα ότι θα το καταλάβαινες και απ' τον τρόπο που το είπα, νομίζω κάνει ΜΠΑΜ).

 

(Επίσης νόμιζα πως φαίνεται από την αρχή, μ' εκείνο το "για το καλό σου είναι", ότι έμεινα με το στόμα ανοιχτό διαβάζοντας την ιστορία σου, και κάνω πλακίτσα μέχρι να καταπιώ το σοκ).

 

Εχμ... Επειδή τα δυο πρώτα ήταν όντως έτσι (εκείνο το ξένος-ξανά-παράξενο ειδικά) δεν φαντάστηκα ότι στο τρίτο έκανες πλάκα.

Πολύ χαίρομαι που μπορούν να παραμείνουν άθικτα τα αστεράκια μου.

[Nienor]

Ο ουρανός, Βάσω μου, δεν έχει όρια, ούτε κι εσύ.

Έχεις κάποιες λέξεις, κάποιες παραγράφους, κάποιες ιδέες που πραγματικά μου κάνουν καλό, που ενδεχομένως με αλλάζουν, που μου λένε πράγματα που ίσως είναι εκεί σε όλους βαθιά κρυμμένα και περιμένουν κάποιον να τους ρίξει φως. Το αισθάνομαι και με άλλους συγγραφείς, όμως είσαι μάλλον η μοναδική στην οποία μπορώ και να το εκφράσω.

[Tiessa]

Εχμ... Ευχαριστώ πολύ, Κιάρα.

[constantinos]

Ήθελα μέρες τώρα να βάλω σχόλιο εδώ....

Διάβασα τις πέντε πρώτες ιστορίες και συμφωνώ με την κατάταξη τους (με εξαίρεση μια). Βάσω η ιστορία σου ήταν όντως πάρα πολύ καλή και (τουλάχιστον μεταξύ των πέντε που διάβασα) άξιζε την πρώτη θέση και με το παραπάνω.

Μπράβο!

Αν υπάρχει κριτική που θα μπορούσα να σου κάνω και να φανεί χρήσιμη είναι μόνο κάτι σημαντικό/ασήμαντο (εξαρτάται τι είναι σημαντικό ή ασήμαντο για σένα) αλλά προτιμώ να το συζητήσουμε face to face όταν βρεθούμε σε κάποιο μυτίνγκιο.

Επίσης μου έγιναν παραινέσεις να διαβάσω και δυο ακόμα ιστορίες σου από εδώ. Όταν το κάνω θα σου πω πως μου φάνηκαν.

Edited June 17, 2011 by constantinos

[Πυθαρίων]

Ψάχνω να βρω αν το παραμυθένιο φόντο-σκηνικό είναι η φαντασία, ή είναι φαντασία η περιπλάνηση στα μονοπάτια της ψυχής. Αναρωτιέμαι αν η έκφραση-ποίηση είναι η πραγματική τέχνη, ή είναι τέχνη η ψηλάφηση της ίδιας της ανθρώπινης φύσης. Αν είναι ονειρική η εναλλαγή των εικόνων ή η αναζήτηση στα συναρπαστικά τοπία του συναισθήματος.

Αισθάνομαι με παραπάνω από πέντε αισθήσεις, όταν διαβάζω Tiessa.

Να είσαι καλά, Βάσω.

[aScannerDarkly]

Δεν έχω τίποτα που θα μπορούσα να παρατηρήσω, ώστε να γίνει η ιστορία καλύτερη ή πιο μεστή στα μάτια μου. Ομολογώ ότι δεν ήταν από τις αγαπημένες μου δικές σου - κι είναι πολλές - αλλά αυτό μάλλον έχει να κάνει αποκλειστικά με εμένα. Ίσως το κομμάτι της μύησης της γυναίκας στα μυστικά μιας μαγικής τέχνης είναι κάτι που όλο και κάπου το έχω ξαναδεί, κάτι που δεν θα τραβήξει το ενδιαφέρον μου και τόσο. Αυτά όμως αναγνωρίζω ότι είναι μόνο δικές μου ιδιοτροπίες. Γιατί, τα γνωστά σου σημάδια βρίσκονται εδώ και υπηρετούν άψογα το σκοπό σου. Τα χρώματα, η συναισθησία σε διάφορες μορφές. Η κομψότατη, άψογη γραφή, ευαίσθητη, χωρίς να γίνει ποτέ μελό. Και το τέλος... το τέλος δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο ή ανικανοποίητο.

[Tiessa]

Πυθαρίωνα, Scanner, σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και για τα σχόλιά σας.

Constantine, επίσης σ' ευχαριστώ και περιμένω την πρώτη ευκαιρία συνάντησης να μου πεις από κοντά αυτό που θέλεις.

[mman]

Αυτή η ιστορία μου άρεσε τόσο, που τη συμπεριέλαβα στη Λίστα των αγαπημένων μου.

[Nienor]

Αυτή η ιστορία μου άρεσε τόσο, που τη συμπεριέλαβα στη Λίστα των αγαπημένων μου.

 

Αυτή η ιστορία μου άρεσε τόσο πολύ που θα ξεκινούσα λίστα με αγαπημένες απλά για να τη βάλω μέσα πρώτη.

Αυτή η ιστορία μου άρεσε τόσο πολύ που συγκρίνω μαζί της ό,τι διαβάζω(ασυναίσθητα) προσπαθώντας να βρω κάτι που να με κάνει να νιώσω πιο πολύ. Δεν έχει συμβεί ακόμα.

[Ayu]

Πολύ ωραία ιδέα, κι ωραία γραμμένη. Το τέλος τέλειο.

Το μόνο που θα ήθελα λίγο πιο αναπτυγμένο νομίζω είναι η σχέση του Ιβέριον με τη Λιάνθ και τι σήμαινε εκείνη γι' αυτόν. Λίγο, όχι πολύ. Απλά από την πρώτη φορά που αναφέρεται το όνομα της Λιάνθ (δις) μέχρι το τέλος της ιστορίας όπου ξαναναφέρεται την είχα σχεδόν ξεχάσει.

[Tiessa]

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και για τα καλά σου λόγια.

 

Έχεις δίκιο, το ξέρω, μερικά κομμάτια που είναι λίγο πιο επιγραμματικά απ' όσο πρέπει. Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να δώσω λίγο χώρο ακόμη σ' αυτή την ιστορία για να προστεθούν μερικές λεπτομέρειες που λείπουν.