Jump to content

Ταντ Ουίλλιαμς (Tad Williams)


Alucard
 Share

Recommended Posts

Είπα να αρχίσω αυτό το topic με αφορμή το Shadowmarch Quartet(?, για να δούμε αν θα τελειώσει). Το ομώνυμο βιβλίο μου το έκανε δώρο ο αδελφός μου και το βρήκα εντυπωσιακό! Λίγο χαοτικό, πολλοί χαρακτήρες, δράση σε τρία διαφορετικά μέτωπα, αλλά με πολλά twists και άκρως ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Δεν έχω διαβάσει την πιο γνωστή του τριλογία Memory, Sorrow and Thorn, οπότε δεν μπορώ να κρίνω παλιότερα έργα του. (αν και διάβασα το Τραγούδι του Κυνηγού και το βρήκα πολύ ωραίο παραμύθι για πιο μικρούς αναγνώστες)

Ποια είναι λοιπόν η γνώση σας για τον κ. Williams? Και αν έχετε διαβάσει κάτι δικό του, πείτε ελεύθερα την άποψή σας! Εγώ πάντως το Shadowmarch και το δεύτερο μέρος το Shadowrise το προτείνω ανεπιφύλακτα!

Link to comment
Share on other sites

Είπα να αρχίσω αυτό το topic με αφορμή το Shadowmarch Quartet(?, για να δούμε αν θα τελειώσει). Το ομώνυμο βιβλίο μου το έκανε δώρο ο αδελφός μου και το βρήκα εντυπωσιακό! Λίγο χαοτικό, πολλοί χαρακτήρες, δράση σε τρία διαφορετικά μέτωπα, αλλά με πολλά twists και άκρως ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Δεν έχω διαβάσει την πιο γνωστή του τριλογία Memory, Sorrow and Thorn, οπότε δεν μπορώ να κρίνω παλιότερα έργα του. (αν και διάβασα το Τραγούδι του Κυνηγού και το βρήκα πολύ ωραίο παραμύθι για πιο μικρούς αναγνώστες)

Ποια είναι λοιπόν η γνώση σας για τον κ. Williams? Και αν έχετε διαβάσει κάτι δικό του, πείτε ελεύθερα την άποψή σας! Εγώ πάντως το Shadowmarch και το δεύτερο μέρος το Shadowrise το προτείνω ανεπιφύλακτα!

 

 

 

 

Έχω διαβάσει την τετραλογία Otherland που δεν είναι fantasy αλλά science fiction(cyberpunk) και είναι από τις καλύτερες τετραλογίες (ΚΑΙ οι 4 τόμοι) που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Η γραφή του, η πολυπλοκότητα, και ο αριθμός των χαρακτήρων, τα concepts του και το ταλέντο του στην κοσμοπλασία με έκαναν να τον λατρέψω σαν συγγραφέα. Υποθέτω πως και οι fantasy δουλειές του θα είναι παρόμοιες. :)

 

 

Πράγματι είναι κάπως χαοτικά τα βιβλία του αλλά, για μένα, αυτό προσθέτει στο "rereading value" τους.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ έχω διαβάσει μόνο το Otherland series, το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ.

Link to comment
Share on other sites

To fantasy στο οποίο αναφέρεσαι, είναι μετριότατο. Κακή πλοκή (καλή ροή πληροφοριών όμως), ατέλειωτη σπαρίλα χιλιάδων σελίδων, αμέτρητα γεύματα με τυρί και ψωμί και μια χούφτα καραγκιόζηδες που χαζοφέρνουν σε δάση και πεδιάδες. Και ένα από τα μεγαλύτερα φάουλ που νομίζω πως έχω διαβάσει σε βιβλίο -δεν θα στο σποιλεριάσω. Γράφει καλά, αλλά νανουρίζει ακόμα καλύτερα.

Α, ναι κι ο πρωταγωνιστής δεν ρίχνει πάνω από 2 μπάτσες σε 4000 σελίδες. Απαράδεκτο.

Link to comment
Share on other sites

αμέτρητα γεύματα με τυρί και ψωμί και μια χούφτα καραγκιόζηδες που χαζοφέρνουν σε δάση και πεδιάδες.Α, ναι κι ο πρωταγωνιστής δεν ρίχνει πάνω από 2 μπάτσες σε 4000 σελίδες. Απαράδεκτο.

 

:rofl: κατι μου λεει οτι δεν εισαι fan του!;-)

Link to comment
Share on other sites

fan, όχι. Πάντως γράφει καλά. Θα γινόταν άριστος ρεπόρτερ για ταξίδια

Link to comment
Share on other sites

Solonor, όταν λες 'ο πρωταγωνιστής' σε ποιον αναφέρεσε? Γιατί αν λες για το πριγκιπόπουλο με το ψιλοκουλό χεράκι, ε, είναι λογικό να μην χώνει μπάτσες! Εγώ όπως προείπα, έχω διαβάσει μόνο τα δύο πρώτα βιβλία της τετραλογίας και ανυπομονώ να πάρω στα χέρια μου και το τρίτο.

Τώρα, σχετικά το Otherland, το έχω στα υπόψιν, καθώς έχει καλές κριτικές στο διαδίκτυο. Αφού μου το λέτε και εσείς Oberon και Darkchilde, σας πιστεύω!

Link to comment
Share on other sites

Καλό είναι επίσης και το "War of the Flowers", αν σου αρέσουν οι μεταβάσεις από τον δικό μας κόσμο σε άλλον. (Το λέω γιατί μερικοί έχουν απέχθεια στο φάντασι που δεν ξεκινάει άμεσα στον φάντασι κόσμο).

 

Για το Memory, Sorrow and Thorn -με το οποίο χρειάστηκε να ασχοληθώ πολύ περισσότερο απ' όσο ήθελα- είμαι διχασμένη. Από τη μια έχει όλα τα επικά στοιχεία και έχει καλή πλοκή, από την άλλη υπήρχαν σημεία που τράβηξε πάρα πολύ η ιστορία. Εννοώ υπερβολικά πολύ.

 

Τα άλλα έργα που αναφέρθηκαν, δεν τα έχω διαβάσει. Για το Tailchaser's Song έχω ακούσει κι εγώ καλά λόγια.

Link to comment
Share on other sites

Πρωταγωνιστής είναι ο μαλάκας με τα κόκκινα μαλλιά που είναι ολοφάνερο ότι θα....

Δεν λέω:)

Η αλήθεια είναι πως όταν το τελείωσα δεν το είχα μισήσει τόσο. Αλλά όσο περνάει ο καιρός...

Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

Τελείωσα την σειρά Memory, Sorrow and Thorn και παρ’ όλο που δεν το περίμενα στην αρχή μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά.

 

Η ιστορία γενικά εξελίσσεται στα πιο «κλασικά» πρότυπα μεσαιωνικής φαντασίας με πρωταγωνιστή ένα 14χρονο αγόρι, τον Σάιμον, που είναι λίγο… φεγγαροχτυπημένος, και έχει την τύχη να μπλέκετε εκεί που δεν πρέπει. Όμως καθώς ο βασιλιάς πεθαίνει, και με τον γιο του να περιμένει την διαδοχή, θα ανακαλύψει μια συνομωσία που από πίσω κρύβεται ένα μεγάλο κακό και θα τον βάλει στις δικές του περιπέτειες.

 

Περισσότερα όμως παρακάτω:

 

Ο θρόνος από δρακοκόκαλο

 

Το πρώτο βιβλίο της σειράς έχει από τα πιο αργά και λίγο βαρετά ξεκινήματα που έχω δει σε βιβλίο φαντασίας μέχρι στιγμής.

Ο συγγραφέας ξεκινάει την ιστορία με τον πρωταγωνιστή να «σαχλαμαρίζει» γύρω γύρω στο κάστρο για 200 περίπου σελίδες, ενώ ταυτόχρονα αρχίζει σιγά σιγά και παρουσιάζει και τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Γενικά όμως, η αρχή κουράζει λίγο.

Από εκεί και μετά βέβαια, «αρχίζει» ουσιαστικά με την ιστορία να σοβαρεύει και όσο προχωράει να δείχνει προς κάτι πιο... επικό.

 

Επίσης, ένα δύσκολο μέρος της ιστορίας είναι τα ονόματα των χαρακτήρων, γιατί αν και φαίνεται ότι είναι καλοδουλεμένα, είναι λίγο δύσκολα στην προφορά (ακόμα και στα Ελληνικά), σε σχέση τουλάχιστον με τα πιο συνηθισμένα που υπάρχουν.

Η κοσμοπλασία από την άλλη, αν και έχει μερικά κλισέ (που προσωπικά δεν με πείραξαν) είναι αρκετά καλή.

 

Τώρα όσον αφορά το μέρος της μετάφρασης την βρήκα αρκετά καλή, αν και νομίζω έχει μια μικρή υπερβολή με τη χρήση του «ήσαν», όμως δεν με πείραξε ιδιαίτερα. Η επιμέλεια από την άλλη θα μπορούσε σίγουρα να ήταν καλύτερη μιας και σε μερικά σημεία έχει δύο-τρία κενά στις λέξεις, ενώ άλλες δεν έχουν ούτε ένα.

 

Συνολικά μου άρεσε αρκετά και παρ’ όλο που θέλει λίγη υπομονή καθώς προχωράει λίγο αργά, θα σας το πρότεινα σίγουρα αν δεν έχετε πρόβλημα με το πιο «κλασικό» φάντασυ.

 

Η πέτρα του αποχαιρετισμού

 

Το δεύτερο βιβλίο της σειράς συνεχίζει τις περιπέτειες των ηρώων με την ιστορία να ξεκινάει αμέσως από εκεί που αφήνει το πρώτο.

 

Σε αυτό το βιβλίο ο συγγραφέας φαίνεται να έχει καλύτερη άνεση στην ανάπτυξη της ιστορίας καθώς κυλάει πολύ καλύτερα, και αυτό λογικά επειδή λείπει η μεγάλη εισαγωγή που έχει το πρώτο.

Η ιστορία βέβαια εξακολουθεί να είναι αρκετά μεγάλη και κάπου προς το τέλος (περίπου στη μέση του δεύτερου τόμου) κάνει μια μικρή «κοιλιά», όμως προς το τέλος προσωπικά δεν με απογοήτευσε παρ' όλο που σε αφήνει σε αγωνία για το τελευταίο βιβλίο της σειράς.

 

Συνολικά μου άρεσε όσο και το πρώτο, ίσως ελαφρώς λιγότερο καθώς έλειπε το «μυστήριο» που είχε το προηγούμενο, αλλά ο Williams κάνει αρκετά καλό χτίσιμο του υπόλοιπου κόσμου και έχει μια-δυο ανατροπές που πιστεύω δεν τις περιμένεις.

 

To Green Angel Tower

 

Στο τελευταίο βιβλίο της τριλογίας ο Williams φτάνει επιτέλους στο πολυπόθητο φινάλε με τον μεγάλο πόλεμο να καταφτάνει και με τους πρωταγωνιστές να μπλέκονται σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες.

 

Αν και το βιβλίο είναι ίσως υπερβολικά μεγάλο (1600 σελ. στην Βρετανική έκδοση), μπορώ να πω ότι η ιστορία γενικά κυλάει αρκετά καλά, αν και σίγουρα θα μπορούσε να ήταν μικρότερο, όμως προσωπικά δεν μπορώ να ότι με πείραξε.

Το πρώτο μέρος της ιστορίας ξεκινάει με μια μικρή περιπέτεια της Miriamele και του Cadrach, που συνεχίζει από το προηγούμενο βιβλίο, ενώ ταυτόχρονα οι υπόλοιποι χαρακτήρες αρχίζουν να στήνουν τα σχέδια τους για τον πόλεμο. Όμως περίπου προς το δεύτερο μέρος αρχίζουν να μπαίνουν σιγά σιγά πιο πολλές μάχες, προδοσίες αλλά και ανατροπές ενώ οι περιπέτειες του Simon και του Binabik αρχίζουν να μεγαλώνουν.

Το φινάλε από την άλλη το βρήκα αρκετά καλό και παρ’ όλο που είχε μερικά προβλέψιμα πράγματα, προσωπικά, με εντυπωσίασε ιδιαίτερα.

 

Ένα πράγμα που μου άρεσε πολύ για άλλη μια φορά αλλά λίγο περισσότερο εδώ, είναι η κοσμοπλασία που ο Williams συνεχίζει αναπτύσσει ακόμα και εδώ, στο τελευταίο μέρος. Όμως το κάνει αρκετά καλά μιας και ταυτόχρονα αρχίζει και «ξετυλίγει» όλα τα μυστήρια για τον στόχο των εχθρών.

 

Κλείνοντας, να πω ότι μου άρεσε και αυτό το βιβλίο όσο και τα προηγούμενα και, αν και ο Tad Williams το έχει κάνει λίγο τεράστιο πιστεύω στο τέλος δεν θα σας απογοητεύσει.

 

Ένα 8/10 για όλη την σειρά.

  • Like 7
Link to comment
Share on other sites

Είναι μια πολύ καλή σειρά, έχω διαβάσει τα δύο πρώτα και τα απόλαυσα, αλλά το τρίτο δεν βγήκε στα Ελληνικά και είναι εξαιρετικά μεγάλο για να το διαβάσω στα Αγγλικά.

Link to comment
Share on other sites

Είναι μια πολύ καλή σειρά, έχω διαβάσει τα δύο πρώτα και τα απόλαυσα, αλλά το τρίτο δεν βγήκε στα Ελληνικά και είναι εξαιρετικά μεγάλο για να το διαβάσω στα Αγγλικά.

 

Εκτός από τα ονόματα, που θέλει λίγο να μάθεις την προφορά τους γιατί τα έχει κάνει άνω κάτω ο Williams, το υπόλοιπο προσωπικά το βρήκα αρκετά εύκολο. Τώρα αν βγει ποτέ (με ένα μεγάλο ΑΝ εδώ), θα είναι λογικά σε 4 τόμους και με τις τιμές που έχουν δεν αξίζει για μένα.

Edited by Blacksword
  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Otherland

 

City of Golden Shadow

Δεύτερη σειρά του Tad Williams που διαβάζω και πρέπει να πω ότι έχω εντυπωσιαστεί από το πόσο διαφορετική είναι σε σχέση με την πιο φημισμένη του σειρά, το Memory, Sorrow and Thorn, αν και προσωπικά την βρήκα ικανοποιητική παρόλο που δεν είναι εξαιρετική.

Σε αυτή την σειρά ο Tad Williams αλλάζει είδος και πάει στην Επιστημονική Φαντασία αλλά ανεβάζει, επίσης, πολύ και το επίπεδο των δεξιοτήτων του καθώς έχει συνδυάσει το Κυβερνοπάνκ με μπόλικο μυστήριο αλλά και μια δόση από Φάντασυ που, πιστεύω, κάνει όλη την διαφορά!

 

Η ιστορία διαδραματίζεται κυρίως στην Αφρική, σε ένα κόσμο πολύ πιο εξελιγμένο τεχνολογικά από τον δικό μας, όπου οι άνθρωποι πλέον χρησιμοποιούν την Εικονική Πραγματικότητα για τα πάντα. Πιο πολύ ακόμα και από την πραγματική τους ζωή, κάνοντας ότι θέλουν χωρίς περιορισμούς, αλλά όταν μια παρέα παιδιών πέσει τυχαία πάνω σε κάτι που δεν έπρεπε να ανακαλύψουν, ένα μυστικό που δεν γνωρίζει κανένας, θα βρεθούν αντιμέτωποι με έναν κακό που δεν διστάζει ακόμα και να σκοτώσει για να το προστατέψει.

Όμως η Renie, μια εκπαιδεύτρια της Εικονικής μηχανικής σε ένα πολυτεχνικό ίδρυμα, έχοντας δει τον αδερφό της να πέφτει θύμα αυτού του κακού, θα προσπαθήσει με την φίλο της !Xabbu, έναν από τους τελευταίους κυνηγούς της αρχαίας φυλής των Bushman, να βρει τι ήταν αυτό το μυστικό και ποιος τον κυνηγάει για να μπορέσει τον σώσει.

Από την άλλη, ο Ronald, ένα μικρό παιδί από την Αμερική έχοντας δει και αυτός κάτι που δεν περίμενε θα ξεκινήσει στο δικό του ταξίδι αναζήτησης, ενώ ο Paul, ένας στρατιώτης του Α’ ΠΠ, που πλέον δεν θυμάται ποιος ήταν πριν θα βρεθεί σε άγνωστους κόσμους και θα δει πράγματα που δεν θα πίστευε ποτέ ότι υπάρχουν.

Οι δρόμοι τους δεν θα είναι εύκολοι και τα μυστικά θα πληθαίνουν όσο προχωράνε αλλά όλες οι απαντήσεις φαίνονται να είναι στην χρυσαφένια πόλη, το Otherland, μια πόλη που όμως κρύβει πολλά περισσότερα ενώ ο εχθρός που τους κυνηγάει είναι, ίσως, ακόμα χειρότερος.

 

Για πρώτο βιβλίο σε αυτή τη μεγάλη σειρά μπορώ να πω ότι είναι αρκετά καλό παρόλο το γνωστό πρόβλημα που έχει ο Williams με το μέγεθος των ιστοριών του αλλά έχει κάνει, για άλλη μία φορά, μια πλούσια κοσμοπλασία και με απίστευτες ιδέες.

Η γραφή του είναι εύκολη, στρωτή και αρκετά καλή χωρίς να κουράζει ιδιαίτερα, ενώ οι χαρακτήρες είναι όλοι τους ικανοποιητικά καλοί και ενδιαφέροντες καθώς ανακαλύπτουμε τα μυστικά τους αλλά και του κόσμου. Μόνο η Christabel θα έλεγα με άφησε λίγο αδιάφορο αλλά έχει αρκετά μικρό ρόλο στην ιστορία οπότε δεν μπορώ να πω ότι με ενόχλησε εντελώς.

Το μεγαλύτερο παράπονο μου είναι για το φινάλε, που τελειώνει κάπως απότομα, αλλά ο Williams εξηγεί (στο επόμενο βιβλίο) ότι η σειρά αυτή είναι μια ιστορία, σαν "ένα" βιβλίο, απλά χωρισμένο σε τέσσερα μέρη.

 

Γενικά, ο Williams μπορεί να μην έχει γρήγορο ρυθμό στις ιστορίες του ή τρομερές σκηνές δράσης όπως άλλοι συγγραφείς αλλά το χτίσιμο του κόσμου και το όλο μυστήριο γύρω από την κρυμμένη πόλη είναι, για μένα, αυτά που πιστεύω ότι ξεχωρίζουν σε αυτό το βιβλίο και είναι αυτά που με κράτησαν μέχρι το τέλος. Οπότε αν σας αρέσει το στυλ του Tad Williams, έστω και λίγο, ρίξτε του μια ματιά πιστεύω αξίζει.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

River of Blue Fire

Στο δεύτερο βιβλίο ο Tad Williams συνεχίζει να εντυπωσιάζει καθώς έχει βάλει περισσότερους χαρακτήρες, περισσότερους κόσμους και περισσότερες απίστευτες ιδέες συνδυάζοντάς τα όλα σε μια πολύπλοκη, και περίεργη, ιστορία που μόνο ίδιος θα μπορούσε να φτιάξει.

 

Η ιστορία συνεχίζει από εκεί που αφήνει το προηγούμενο με τον Tad Williams να επεκτείνει την κοσμοπλασία του, κάνοντας την πραγματικά ακόμα μεγαλύτερη απ’ ότι στο πρώτο, και με τους πρωταγωνιστές να περνάνε μέσα από απίστευτες, και απίθανες, περιπέτειες ενώ ταυτόχρονα αρχίζουν σιγά σιγά να αποκαλύπτονται τα σχέδια των εχθρών τους και τι τελικά είναι αυτό που κυνηγάνε. 

 

Φυσικά το βιβλίο έχει και κάποια προβληματάκια, καθώς ένιωσα ότι η ιστορία τραβάει λίγο παραπάνω απ’ όσο χρειαζόταν (κυρίως στην μέση του βιβλίου), αλλά όσο προχωράει προς το τέλος γίνεται όλο και καλύτερο ενώ το φινάλε αφήνει ένα πολύ καλό cliffhanger και πολλές υποσχέσεις για την συνέχεια.

 

Γενικά πάντως, παρόλο τα προβληματάκια του, μπορώ να πω ότι έμεινα αρκετά ευχαριστημένος και με αυτό το βιβλίο αλλά και με την γραφή του Williams που αρχίζω να πιστεύω ότι του ταιριάζουν πολύ καλύτερα οι ΕΦ ιστορίες.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Mountain of Black Glass

Στο τρίτο βιβλίο της σειράς Otherland ο Tad Williams έχει καταφέρει να κάνει έναν υπέροχο συνδυασμό ιστορίας και μύθων, ανάμεσα αυτών της αρχαίας Αιγύπτου αλλά και αυτής του Τρωικού πολέμου, σε μια δυνατή ιστορία με πολύ δράση, ωραίες ανατροπές αλλά και πολλές αποκαλύψεις.

 

Σε αυτό το βιβλίο η ιστορία γίνεται ακόμα καλύτερη από το προηγούμενο καθώς οι πρωταγωνιστές, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν έναν νέο εχθρό, θα αρχίσουν να ανακαλύπτουν τα μυστικά και τις δολοπλοκίες της Αδελφότητας που στη συνέχεια θα τους βάλουν σε ακόμα περισσότερες περιπέτειες αλλά και έναν μεγάλο πόλεμο που μπορεί να φέρει όχι μόνο την καταστροφή των ίδιων αλλά και όλου του συστήματος.

 

Πρέπει να πω ότι, παρά το μέγεθος της σειράς, είναι εκπληκτικό το πώς καταφέρνει ο Williams από βιβλίο σε βιβλίο να συνεχίζει κρατάει την ιστορία φρέσκια και ενδιαφέρουσα, καθώς η κοσμοπλασία του ακόμα εξακολουθεί να μεγαλώνει αλλά και με την γραφή του πιστεύω να έχει βελτιωθεί πολύ, σε σχέση με το πρώτο βιβλίο, πράγμα που μου άρεσε πολύ.

 

Γενικά είναι ένα πολύ καλό τρίτο βιβλίο με την ιστορία, τους χαρακτήρες και τις αποκαλύψεις να γίνονται όλο και πιο ενδιαφέροντα ενώ στο τέλος ο Williams αφήνει πολλά για ένα μεγάλο και δυνατό φινάλε στο επόμενο βιβλίο.

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Sea of Silver Light

Με αυτό το βιβλίο το μαγικό ταξίδι της σειράς Otherland φτάνει στο τέλος της με τον Tad Williams να έχει κάνει ένα υπέροχο φινάλε σε ένα, ίσως, από τα καλύτερα βιβλία που έχει γράψει μέχρι στιγμής αλλά σίγουρα και ένα από τα πιο αγαπημένα μου.

 

Σε αυτό το βιβλίο ο Williams καταφέρνει να κλείσει πολύ όμορφα την σειρά καθώς μέσα από την πολύπλοκη κοσμποπλασία αλλά και τους, πραγματικά, αμέτρητους χαρακτήρες του κάνει μια δυνατή ιστορία με πολλές ανατροπές και αποκαλύψεις που θα αλλάξουν ριζικά την πορεία των πρωταγωνιστών, αλλά και πολλές στιγμές αγωνίας και δράσης.

Η γραφή του από την άλλη, παρ’ όλο το τεράστιο μέγεθος του βιβλίου και γενικώς της σειράς, κυλάει πολύ καλά αλλά σε κάνει να αγαπήσεις όχι μόνο όλους τους χαρακτήρες αλλά και τις απίστευτες ιδέες του.

 

Τέλος, χωρίς να πολυλογώ, μπορώ να πω ότι πρόκειται για μια πολύ καλή σειρά και όσοι έχετε διαβάσει άλλα βιβλία του Tad Williams και έχετε, ίσως, απογοητευτεί λιγάκι δοκιμάστε την και πιστεύω θα αλλάξετε γνώμη.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Φιλοι μου δεν ξερω τι λετε, αλλα εγω μολις ξεκινησα το τριτο μερος, το To Green Angel Tower, και πρεπει να πω οτι με εχει συνεπαρει. To ιστορικό έχει ως εξής...Εδώ και μερικά χρόνια τώρα σνομπαρα αυτού του είδους την γραφή και το χα ρίξει σε πιο σύγχρονους συγγραφεις που ναι πιο σκοτεινοί γενικά. Πιο Grimdark που λενε και οι ειδικοί. Πριν λίγους μήνες όμως ένιωσα μια νοσταλγία για τα πρώτα μου αναγνώσματα στον χώρο. Tolkien, Feist, Jefferies κτλ και άρχισα να ψάχνω να δω τι μου χε διαφύγει σε αυτες τις ατμόσφαιρες. Εκεί ανακάλυψα την απόλυτη μαγεία, το Υφαντο της Φιόναβαρ και λίγο μετά αυτή την σειρά το Memory, Sorrow and Thorn. Τι να πω. Πραγματική απόλαυση. Μπορεί η γραφη του να ναι αργή, αλλά αυτό δεν αποτελεί μειονέκτημα, γιατί μέσα σε αυτές τις σελίδες εμφανίζεται ένας υπέροχος κόσμος. Το Worldbuilding πραγματικά το χω λατρέψει. Πόσοι ωραίοι μυστήριοι τόποι, ποσοι λαοί και μύθοι. Ειδικά διαβάζοντας το 2ο μέρος το Stone of Farewell, μαγευτηκα από τα Ξωτικά του. Ειναι τα μόνα ξωτικά που χω διαβάσει μετά του Τολκιν και τα οποία τα θεωρώ σχεδόν αντάξια των δικών του. Μαλιστά με έναν μαγικό τρόπο ο Williams έχει καταφέρει να τα νοιώθεις οικεία, να εχουν μεν το μεγαλείο και το δράμα που συνοδεύει τα ξωτικά της Μέσης Γης, αλλά ταυτόχρονα να φαντάζουν κάτι εντελώς διαφορετικό και πρωτότυπο. Μου θυμίζουν πολύ τις ζωγραφιές που χει κάνει ο εξαιρετικός Ιαπωνέζος ζωγράφος Amano για τον Ελρικ. ( https://imgur.com/wsJmXk0 ) Κατι αλλο που μου αρεσει πολύ είναι η χρήση του τοπίου και των καιρικών φαινομένων.

Spoiler

Όλο το σκηνικό με τον απειλητικό χιονιά και την κάθοδο των εχθρικών Ξωτικών του ψυχους δίνεται πολύ όμορφα

Και δεν είναι τυχαίο ότι ο Μάρτιν έχει πει οτι η συγκεκριμένη σειρά είναι μια βασική επιρροή του. 
Οι χαρακτήρες είναι πιο παραδοσιακοί, αλλά όχι απλοικοί. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι στέκονται ανάμεσα στον Τολκιν και τον Μαρτιν. Ναι μεν υπάρχουν αρκετα στοιχεία που θυμίζουν την κλασική επικη λογοτεχνία και χαρακτηρες πιο αρχετυπικούς, αλλα ταυτόχρονα υπάρχουν και πολλές γκρίζες προσωπικότητες με πιο ιδιαίτερα κίνητρα και μυστήριες μεθόδους.
Τελος κατι ακόμα που για μένα ξεχωρίζει, είναι οτι ναι μεν η πλοκή προχωράει αργά και απολαυστικά, αλλά οι στιγμές κορύφωσης είναι πραγματικά εξαιρετικές. Η αγωνία και η δράση εκτοξεύονται, ενώ δεν λείπουν και σημεία που παραπέμπουν σε λογοτεχνία τρόμου. 
Οταν τελειώσω και το τρίτο θα γυρίσω για την ετυμηγορία. Σίγουρα θα ναι θετική. Μέχρι τωρα η ιστορία δεν με χει απογοητεύσει πουθενά και γινεται όλο και καλύτερη! Το ζήτημα είναι να βρίσκουμε να διαβάσουμε το κατάλληλο βιβλίο την κατάλληλη στιγμή! 

  • Like 5
  • Thanks 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Tailchaser's Song/Το Τραγούδι του Κυνηγού (Εκδόσεις Anubis)
Πρώτο βιβλίο του Tad Williams που διαβάζω και έμεινα αρκετά ευχαριστημένος. Είναι ένα παιδικό βιβλίο φαντασίας, μία περιπέτεια στην οποία πρωταγωνιστούν γάτες. Βέβαια έχει κάποιες, λίγες, σκηνές που τείνουν στο horror. Ακόμα είναι κάπως αργόσυρτο, ειδικά για παιδικό βιβλίο. Η υπόθεση θα μπορούσε να είναι πιο σφιχτοδεμένη.
Από την άλλη η γραφή είναι πολύ καλή και αφήνει μια ωραία νοσταλγική αίσθηση. Οι βασικοί χαρακτήρες κάνουν τη δουλεία τους και έχει πολύ ωραία ατμόσφαιρα και μερικές πολύ καλές σκηνές (όπως οι λίγες τρομοσκηνές που προανέφερα).
Γενικά προτείνεται για όσους θα ήθελαν να διαβάσουν κάτι πιο παιδικό και ανάλαφρο.

Βαθμολογία: 7.0/10

Link to comment
Share on other sites

On 5/20/2019 at 5:48 PM, Steel Guardian said:

Tailchaser's Song/Το Τραγούδι του Κυνηγού (Εκδόσεις Anubis)
Πρώτο βιβλίο του Tad Williams που διαβάζω και έμεινα αρκετά ευχαριστημένος. Είναι ένα παιδικό βιβλίο φαντασίας, μία περιπέτεια στην οποία πρωταγωνιστούν γάτες. Βέβαια έχει κάποιες, λίγες, σκηνές που τείνουν στο horror. Ακόμα είναι κάπως αργόσυρτο, ειδικά για παιδικό βιβλίο. Η υπόθεση θα μπορούσε να είναι πιο σφιχτοδεμένη.
Από την άλλη η γραφή είναι πολύ καλή και αφήνει μια ωραία νοσταλγική αίσθηση. Οι βασικοί χαρακτήρες κάνουν τη δουλεία τους και έχει πολύ ωραία ατμόσφαιρα και μερικές πολύ καλές σκηνές (όπως οι λίγες τρομοσκηνές που προανέφερα).
Γενικά προτείνεται για όσους θα ήθελαν να διαβάσουν κάτι πιο παιδικό και ανάλαφρο.

Βαθμολογία: 7.0/10

Έτσι είναι το στυλ του, γενικά. Αργό, αλλά σταθερό. Δεν θα δεις πολλές σκηνές δράσης από τον Williams, ωστόσο μόνο από τους χαρακτήρες του και την κοσμοπλασία του καταφέρνει να σε αφήσει στο τέλος ευχαριστημένο.

Link to comment
Share on other sites

Quote

Έτσι είναι το στυλ του, γενικά. Αργό, αλλά σταθερό. Δεν θα δεις πολλές σκηνές δράσης από τον Williams, ωστόσο μόνο από τους χαρακτήρες του και την κοσμοπλασία του καταφέρνει να σε αφήσει στο τέλος ευχαριστημένο.

Ναι, αν και στην αρχή μου κακοφάνηκε, ελαφρώς, ο αργός ρυθμός στο τέλος με κέρδισε. Σίγουρα θα ξαναπιάσω κάτι δικό του.

Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Ταντ Ουίλλιαμς (Tad Williams)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..