volyros Posted October 9, 2014 Share Posted October 9, 2014 Σπασ@ρχιδο και λιγα λες!!Ουτε 1 ευρω δεν εκοβε!!Το καναμε χαλια το τοπικ με τα προσωπικα μας!!Χαχαχα!Ας το αποτελειωσουμε!!Ο Deaver γραφει τελεια και απορω γιατι σταματησαν να τον εκδιδουν οι bell,και πως καποιος αλλος δεν εχει μπει στον κοπο να εκδοσει βιβλια του.Ουτε καν το "Συλλεκτης οστων" που εκανε τοσο παταγο η ταινια!! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted December 23, 2014 Share Posted December 23, 2014 Διάβασα και το 4ο βιβλίο του Τσάρλυ Πάρκερ και μπορώ να πω ότι ο τύπος είναι σε καλό δρόμο να γίνει από τους αγαπημένους μου συγγραφεις!!Τσεκάροντας το site του όμως, ξενέρωσα γιατί είδα ότι το 5ο βιβλίο με τον Τσάρλυ Πάρκερ, δεν έχει εκδοθεί στα Ελληνικά(Nocturnes) ... Εκτός κι αν κάνω λάθος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted December 23, 2014 Share Posted December 23, 2014 (edited) Διάβασα και το 4ο βιβλίο του Τσάρλυ Πάρκερ και μπορώ να πω ότι ο τύπος είναι σε καλό δρόμο να γίνει από τους αγαπημένους μου συγγραφεις!! Τσεκάροντας το site του όμως, ξενέρωσα γιατί είδα ότι το 5ο βιβλίο με τον Τσάρλυ Πάρκερ, δεν έχει εκδοθεί στα Ελληνικά(Nocturnes) ... Εκτός κι αν κάνω λάθος... Όλα τα βιβλία της σειράς έχουν μεταφραστεί. Πέμπτο βιβλίο είναι το The Black Angel (δηλαδή Ο Μαύρος Άγγελος). Το Nocturnes είναι μια συλλογή με διηγήματα, αμετάφραστη βέβαια, στην οποία ο Πάρκερ συμμετέχει μόνο σε μια μικρή νουβέλα, με τον τίτλο The Reflecting Eye, που περιέχεται στην συλλογή. Δεν νομίζω να επηρεάζει και τόσο πολύ την σειρά, οπότε μπορείς να προχωρήσεις κανονικά στο επόμενο βιβλίο. Φυσικά θα ήθελα να μεταφραστεί στα ελληνικά, γιατί απ'όσο καταλαβαίνω πρόκειται για μια δυνατή συλλογή διηγημάτων τρόμου και φαντασίας. Edited December 23, 2014 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 6, 2015 Share Posted January 6, 2015 (edited) Κάθε νεκρό πράγμα O Τσάρλι Πάρκερ είναι ένας ντετέκτιβ του οποίου η σύζυγος και η κόρη δολοφονούνται βίαια.Πνιγμένος από τις τύψεις παρατάει το σώμα και αρχίζει να σουλεύει σαν ιδιωτικός ντετέκτιβ. Ο παλιός συνάδελφός του τον προτρέπει να βρει μία χαμένη κοπέλα και από εκεί ξεκινάει μία εφιαλτική οδύσσεια.Περιληπτικά:δαιδαλώδης πλοκή, εκπληκτική ατμόσφαιρα και πειστική απόδοση της Αμερικής (ο συγγραφέας είναι Ιρλανδός) ιδίως την Λουΐζιάνα. Έχει αρκετές υποπλοκές και κλείνουν όλες πειστικά, ενώ το ποιος είναι τελικά ο δολοφόνος το υποπτεύεσαι από πολύ νωρίς αλλά το βεβαιώνεις μόνο στο τέλος.Επίσης στα συν οι πολλοί ζωντανοί χαρακτήρες.Στα πλην, κάπου δεν πείθουν όλα αυτά από τα οποία ξεμπλέκει ο Πάρκερ (τουλάχιστον τρεις συμμορίες και κάμποσα πιστολίδια). Επίσης, αν δεν αντέχετε το gore ή υποψίες μεταφυσικού (πέρα από το ότι διαβάζετε λάθος υποφόρουμ) προσπεράστε (αν πάλι πήρατε το βιβλίο για τους βίαιους φόνους προσπεράστε το, δεν είναι σε καμία περίπτωση τρόμος)Συνολικά, εξαιρετικό αστυνομικό θρίλερ με τα όλα του, που, εμένα προσωπικά, με "χόρτασε". Edited January 6, 2015 by Nihilio 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted January 6, 2015 Share Posted January 6, 2015 Κάθε νεκρό πράγμα O Τσάρλι Πάρκερ είναι ένας ντετέκτιβ του οποίου η σύζυγος και η κόρη δολοφονούνται βίαια. Πνιγμένος από τις τύψεις παρατάει το σώμα και αρχίζει να σουλεύει σαν ιδιωτικός ντετέκτιβ. Ο παλιός συνάδελφός του τον προτρέπει να βρει μία χαμένη κοπέλα και από εκεί ξεκινάει μία εφιαλτική οδύσσεια. Περιληπτικά: δαιδαλώδης πλοκή, εκπληκτική ατμόσφαιρα και πειστική απόδοση της Αμερικής (ο συγγραφέας είναι Ιρλανδός) ιδίως την Λουΐζιάνα. Έχει αρκετές υποπλοκές και κλείνουν όλες πειστικά, ενώ το ποιος είναι τελικά ο δολοφόνος το υποπτεύεσαι από πολύ νωρίς αλλά το βεβαιώνεις μόνο στο τέλος. Επίσης στα συν οι πολλοί ζωντανοί χαρακτήρες. Στα πλην, κάπου δεν πείθουν όλα αυτά από τα οποία ξεμπλέκει ο Πάρκερ (τουλάχιστον τρεις συμμορίες και κάμποσα πιστολίδια). Επίσης, αν δεν αντέχετε το gore ή υποψίες μεταφυσικού (πέρα από το ότι διαβάζετε λάθος υποφόρουμ) προσπεράστε (αν πάλι πήρατε το βιβλίο για τους βίαιους φόνους προσπεράστε το, δεν είναι σε καμία περίπτωση τρόμος) Συνολικά, εξαιρετικό αστυνομικό θρίλερ με τα όλα του, που, εμένα προσωπικά, με "χόρτασε". Και γίνεται καλύτερο στα επόμενα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Chihiro Posted January 21, 2015 Share Posted January 21, 2015 Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων είναι γραμμένο τόσο υπέροχα που σχεδόν το διάβασα μονορούφι! Σε πολλά σημεία κυριαρχεί μια ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, δίνοντας έναν αλλόκοτα σκοτεινό τόνο σε αυτό το καλογραμμένο και καλοδουλεμένο παραμύθι! Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 25, 2015 Share Posted January 25, 2015 Το δέντρο του θανάτου O Τσάρλι Πάρκερ είναι ένας ντετέκτιβ του οποίου η σύζυγος και η κόρη δολοφονούνται βίαια. Ένα χρόνο μετά, αναλαμβάνει να εισπράξει μία διατροφή από μία διαζευγμένη σύζυγο, μόνο και μόνο για να βρεθεί εκείνη και το μωρό της βάναυσα δολοφονημένα. Και, ενώ η αστυνομία (και η μαφία) ψάχνει τον πρώην σύζυγο, ο Τσάρλι κυνηγάει έναν διαβόητο κατά συρροή δολοφόνο που τώρα πια είναι μάλλον στα βαθιά γηρατιά του. Περιληπτικά:Η ίδια συνταγή με το "Κάθε νεκρό πράγμα", δηλαδή δαιδαλώδης πλοκή, εκπληκτική ατμόσφαιρα και πειστική απόδοση της Αμερικής (ο συγγραφέας είναι Ιρλανδός) αυτή τη φορά στο βόρειο Μέην. Έχει αρκετές υποπλοκές, μόνο πως εδώ δεν έχουμε το τρενάκι του Λούνα παρκ όπως στο ντεμπούτο του, αλλά ένα βιβλίο πιο μεστό και συμμαζεμένο. Και ο κακός είναι ένας άψογα γραμμένος μπαμπούλας μέχρι τις τελευταίες σελίδες.Στα πλην, οι υποπλοκές κορυφώνονται όλες μαζεμένες και με άφησαν με ένα μικρό κενό, μια ανάγκη για ένα δυνατότερο φινάλεΣυνολικά, ένα πολύ καλό αστυνομικό θρίλερ με πολύ πιο έντονο το στοιχείο του μεταφυσικού από τον προκάτοχό του, αλλά που μπορείς να το αγνοήσεις έτσι ώστε να μη το βάζει ξεκάθαρα στην κατηγορία του τρόμου. 3 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted January 31, 2015 Share Posted January 31, 2015 (edited) Φονικό είδος Αυτό είναι το τρίτο βιβλίο της σειράς με ήρωα τον Τσάρλι Πάρκερ και γι'ακόμη μια φορά απόλαυσα μαυρίλα, βία, δράση και πλοκή γεμάτη με μυστήριο και τρομακτικές αποκαλύψεις. Όπως κάνω και με άλλες σειρές βιβλίων που μου αρέσουν πολύ, έτσι και μ'αυτή το πηγαίνω κάπως λάου-λάου, για να μην ξεμείνω. Όμως το ξεφτίλισα, μιας και τελευταία φορά που διάβασα ιστορία με πρωταγωνιστή τον Τσάρλι Πάρκερ, ήταν τον Μάιο του 2014, δηλαδή οχτώ μήνες και κάτι ψιλά πριν! Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Πάρκερ καλείται να εξιχνιάσει την υποτιθέμενη αυτοκτονία μιας νεαρής κοπέλας, της Γκρέις Πελτιέ. Ταυτόχρονα, ένας ομαδικός τάφος στο βόρειο Μέιν ανακαλύπτεται και τα κόκαλα που θα βρεθούν ανήκουν στα μέλη μιας παραθρησκευτικής οργάνωσης, που εξαφανίστηκε την δεκαετία του '60. Η Πελτιέ φαίνεται ότι ερευνούσε την υπόθεση αυτή, στην οποία εμπλέκεται και μια μυστηριώδης οργάνωση, ονόματι Αδελφότητα. Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, ο Πάρκερ θα έρθει αντιμέτωπος και με έναν παρανοϊκό εκτελεστή, τον δαιμονικό κύριο Παντ. Αυτά τα ολίγα είχα να πω για την πλοκή, δεν χρειάζεται φυσικά να ξέρετε τίποτα παραπάνω. Ό,τι ισχύει και για τα δυο προηγούμενα βιβλία της σειράς, το ίδιο ισχύει και εδώ: Η πλοκή είναι αρκετά δαιδαλώδης και γεμάτη μικρές υπό-πλοκές, η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και σε σημεία νοσηρή, η δράση αρκετά έντονη, οι περιγραφές των σκηνών βίας μάλλον γραφικές και, τέλος, η γραφή εξαιρετική και ιδιαίτερη. Μιλάμε για ένα θρίλερ με όλη την σημασία της λέξης, που θα ικανοποιήσει και τον πλέον απαιτητικό του είδους. Και, ναι, πιστεύω ότι ορισμένα κομμάτια μπορούν να χαρακτηριστούν και ως τρόμος. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το πρώτο είναι και το καλύτερο και το πιο σκοτεινό και δύσκολα θα ξεπεραστεί από κάποιο άλλο, όμως οι δυο συνέχειες αν μη τι άλλο είναι τρομερές. Επίσης πιστεύω ότι αυτό που μόλις τελείωσα είναι λίγο καλύτερο από το προηγούμενο, ίσως επειδή τρομάζω στην ιδέα των παρανοϊκών ιεροκηρύκων που χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα την θρησκεία για να δικαιολογήσουν τα βίαια ένστικτά τους. Ευτυχώς έχω όλα τα επόμενα βιβλία της σειράς στην κατοχή μου και το τέταρτο θα το διαβάσω σε κάνα μήνα. 9/10 Edited January 31, 2015 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted February 6, 2015 Share Posted February 6, 2015 (edited) Διάβασα τα "Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων" και "Οι πύλες". Πολύ ωραία σκοτεινά παραμυθάκια, με πολύ καλό χιούμορ.Όσοι λάτρεψαν τον "Κλέφτη του Πάντοτε" και τα "Άμπαρατ", μην διστάσουν λεπτό. Το "Βιβλίο...", μου φάνηκε ελαφρώς ανώτερο από τις "Πύλες", οπότε παίρνει 9, έναντι 8 στα 10.Προσπαθώ να "ξεφορτωθώ" όσα βιβλία του δεν έχουν να κάνουν με Τσάρλυ Πάρκερ, για να πέσω με τα μούτρα μετά. Edited February 7, 2015 by Mictantecutli 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted April 9, 2015 Share Posted April 9, 2015 Στο λευκό δρόμο Αυτό είναι το τέταρτο βιβλίο της σειράς με ήρωα τον Τσάρλι Πάρκερ και για να το διαβάσει κανείς, θα πρέπει να έχει διαβάσει πρώτα τα τρία προηγούμενα, γιατί υπάρχουν άμεσες συνδέσεις μεταξύ των βιβλίων και πολλές αναφορές. Για παράδειγμα στο παρόν βιβλίο συμμετέχουν και χαρακτήρες από το αμέσως προηγούμενο και βλέπουμε την κατάληξή τους. Γι'αυτό κάντε χάρη στον εαυτό σας και αναζητήστε τα προηγούμενα της σειράς. Λίγα λόγια για την πλοκή: Βρισκόμαστε στην Νότια Καρολίνα, όπου ένας νεαρός μαύρος κατηγορείται για τον βιασμό και τον φόνο μιας νεαρής, λευκής κοπέλας, της Μάριαν Λαρούς, κόρης ενός από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους άντρες της Πολιτείας. Ο μαύρος κινδυνεύει να καταδικαστεί σε θάνατο και κανένας στην πόλη δεν θέλει να αγγίξει την υπόθεση, εκτός από έναν δικηγόρο, ο οποίος είναι παλιός φίλος του Τσάρλι Πάρκερ. Αυτός ο δικηγόρος ζητάει από τον Πάρκερ να έρθει στην πόλη του Τσάρλεστον και να ψάξει πιο βαθιά στην υπόθεση, μιας και είναι απόλυτα σίγουρος ότι ο πελάτης του είναι αθώος. Ο Πάρκερ έχει ξαναφτιάξει την ζωή του και το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι να μπλεχτεί, όμως η περιέργεια έφαγε την γάτα. Έτσι θα χωθεί σε μια υπόθεση που έχει βαθιές ρίζες στο σκοτεινό και αιματηρό παρελθόν της πόλης και θα μπλεχτεί σε μια αναμέτρηση με πραγματικά επικίνδυνους και διαβολικούς ανθρώπους... Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση, και αυτή η ιστορία κινείται στο μοτίβο που μας έχει συνηθίσει ο συγγραφέας, η πλοκή παραμένει στιβαρή και δαιδαλώδης, γεμάτη δράση, αγωνία και ένταση, και η ατμόσφαιρα είναι αρκετά σκοτεινή και σε σημεία ανατριχιαστική. Και, εννοείται, πως η γραφή είναι πολύ καλή και ιδιαίτερα εθιστική. Βέβαια κάποιοι από τους κακούς της υπόθεσης μου φάνηκαν αρκετά γραφικοί και τίγκα στα κλισέ, αλλά αυτό είναι προσωπική άποψη. Γενικά πρόκειται για ένα θρίλερ με τα όλα του, που θα ικανοποιήσει απόλυτα τους λάτρεις της σειράς. 8.5/10 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted May 11, 2015 Share Posted May 11, 2015 Το Βιβλίο Των Χαμένων Πραγμάτων Ένα παιδί, ο Ντέηβιντ, μεγαλώνει με τη γνώση ότι οι ιστορίες θέλουν να ειπωθούν και τα βιβλία του ψιθυρίζουν. Όταν όμως η μητέρα του πεθαίνει ο κόσμος του καταρρέει και σαν για να γίνουν ακόμα χειρότερα ο πατέρας του παντρεύεται και αποκτά ακόμα έναν γιο. Και τότε ο Ντέηβιντ ανακαλύπτει την είσοδο σε έναν άλλο μαγικό κόσμο. Ένα σκοτεινό παραμύθι από τον Τζον Κόνολυ που ομολογώ ότι δε μου άρεσε. Θα μπορούσε να είναι μια καλή ιστορία φαντασίας αλλά αντίθετα είναι σαν μια διαστρέβλωση των παραμυθιών, σαν ένα όνειρο που γίνεται εφιάλτης και είναι διαποτισμένο με μια απαισιοδοξία που μοιάζει να λέει ότι μόνο ο θάνατος φέρνει τη γαλήνη αφού η ζωή έχει πόνο και απώλεια αγαπημένων προσώπων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 5, 2015 Share Posted June 5, 2015 ΦΟΝΙΚΟ ΕΙΔΟΣ Άλλος ένας Τσάρλυ Πάρκερ και πάλι πέρασα καλά, το ίδιο καλά με το Δέντρο του Θανάτου. Και πάλι έχουμε έναν σχεδόν καρτουνιστικά κακό δολοφόνο, που όμως δουλεύει. Αυτό νομίζω είναι που κάνει τον Connolly να ξεχωρίζει, οι κακοί του δεν είναι κακοί όπως στα κοινά αστυνομικά βιβλία, είναι μπαμπούλες με σάρκα και οστά. Το μεταφυσικό στοιχείο γίνεται όλο και πιο έντονο, ενώ η γραφή και το ύφος ξεπερνάει την ωμή ορμή του "Κάθε νεκρό πράγμα" και κατασταλάζει σταδιακά σε ένα επιτυχημένο μοτίβο που ισορροπεί ανάμεσα σε αστυνομικό με τρόμο. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ Καταλαβαίνω απόλυτα τα ανάμεικτα σχόλια, γιατί οι μισοί το λάτρεψαν και οι μισοί το μίσησαν. Πιστεύω ότι είναι επειδή, στην πράξη, είναι δύο βιβλία σε ένα. Ένα παιδικό παραμύθι και μια σκοτεινή ενήλικη παραλλαγή του. Έχουμε λοιπόν τον μικρό Ντέιβιντ και ένα προβλέψιμο αλλά καλογραμμένο μελό με πεθαμένη μαμά. μητριά που είναι αποδέκτης του πένθους του, Β' Παγκόσμιος κλπ. Είναι όμως καλογραμμένο μελό και στο τέλος σε συγκινεί το άτιμο. Και μετά έχουμε το ταξίδι στον παράλληλο κόσμο, που είναι καλογραμμένο μεν, αλλά κάπου το έχεις ξαναδεί άλλες 100 φορές - και εδώ δεν καταφέρνει να εντυπωσιάσει - ακόμα και ο καμπούρης, που θα μπορούσε να είναι ο εφιάλτης προσωποποιημένος δεν εντυπωσιάζει, και μιλάμε τώρα για έναν συγγραφέα που με τους μπαμπούλες το έχει. Συνολικά είναι άνισο βιβλίο, είτε εξαιρετικά γραμμένα προβλέψιμο είτε ανιαρά προβλέψιμο, παρόλα αυτά είναι ευχάριστο ανάγνωσμα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted November 9, 2015 Share Posted November 9, 2015 (A Song of Shadows) Αναρρώνοντας από έναν τραυματισμό που παραλίγο να στοιχίσει τη ζωή του, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Τσάρλι Πάρκερ έχει αποσυρθεί στη μικρή πόλη Μπόριας του Μέιν. Εκεί, αποκτά φιλικές σχέσεις με μια χήρα, τη Ρουθ Γουίντερ, και την κόρη της την Αμάντα. Όμως η Ρουθ έχει τα δικά της μυστικά. Κρύβεται από το παρελθόν της και οι δυνάμεις που την απειλούν έχουν τις ρίζες τους στον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο, σε μια πόλη που τη λένε Λούμπσκο και σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης αλλιώτικο από τα άλλα. Παλιές θηριωδίες πρόκειται να έρθουν και πάλι στην επιφάνεια, και αμαρτωλοί από το παρελθόν είναι αποφασισμένοι να σκοτώσουν για να κρατήσουν τις αμαρτίες τους κρυφές. Τώρα, ο Πάρκερ είναι έτοιμος να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή του για να προστατέψει μια γυναίκα που μόλις γνώρισε –μια γυναίκα που τον φοβάται σχεδόν τόσο όσο φοβάται και εκείνους που την καταδιώκουν. Οι εχθροί του πιστεύουν πως είναι ευάλωτος, φοβισμένος, μόνος. Όμως κάνουν λάθος. Ο Πάρκερ είναι έτοιμος για όλα. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Μόνο που κάτι αναδύεται από τις σκιές… Κυκλοφορεί στις 4 Δεκεμβρίου. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted November 9, 2015 Share Posted November 9, 2015 Αυτό ερχόμουν να ποστάρω τώρα. Ωραία πράγματα! Όχι τίποτε άλλο, αλλά μου έχουν μείνει μόνο 4 βιβλία του αδιάβαστα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
volyros Posted December 5, 2015 Share Posted December 5, 2015 Τελειωσα και το "δεντρο του θανατου",δευτερο βιβλιο του συγγραφεα που διαβαζω μετα το "καθε νεκρο πραγμα".Μπορει αυτο να μην εφτασε τα επιπεδα του πρωτου αλλα ηταν αρκετα καλο.ο Connolly ειναι μαστορας στο να υφαινει την ιστορια που αφηγειται.Οι σκηνες που περιγραφει ειναι δυνατες και οι χαρακτηρες του ενδιαφεροντες και σκληροι με τα προβληματα τους και τους προσωπικους τους δαιμονες χωρις να τους λειπει ομως το χιουμορ.Με ανυπομονησια περιμενω να διαβασω τις επομενες περιπετειες του Τσαρλι Παρκερ και των Λουις και Ειντζελ!! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 5, 2015 Share Posted December 5, 2015 Το τρίτο είναι σίγουρα πιο καλό από το δεύτερο, αλλά και πάλι δεν είναι ή υπερπαραγωγή του πρωτου 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BladeRunner Posted March 12, 2016 Share Posted March 12, 2016 (edited) Ο Μαύρος Άγγελος Από τον περσινό Απρίλιο είχα να διαβάσω βιβλίο με ήρωα τον Τσάρλι Πάρκερ (και γενικά βιβλίο του Τζον Κόνελι), και η αλήθεια είναι ότι μου έλειψε ο σκοτεινός κόσμος των ιστοριών του. Αυτό είναι το πέμπτο βιβλίο της σειράς, ποιοτικά νομίζω ότι είναι ελάχιστα κατώτερο των τεσσάρων προηγούμενων (με το πρώτο να είναι άνετα το καλύτερο μέχρι στιγμής), όμως κακά τα ψέμματα έχουμε να κάνουμε και πάλι με ένα δυνατό, δαιδαλώδες και εθιστικό θρίλερ. Μια νεαρή μαύρη κοπέλα εξαφανίζεται από τους δρόμους της Νέας Υόρκης, με τα άτομα που την άρπαξαν να πιστεύουν ότι κανείς δεν θα ενδιαφερόταν γι'αυτήν. Έκαναν λάθος όμως. Η κοπέλα είναι αίμα του Λούις, του φίλου του Τσάρλι Πάρκερ. Και ο Λούις θα κάνει τα πάντα για να την βρει και να καταστρέψει τους απαγωγείς της. Ο Τσάρλι Πάρκερ, τρέχοντας να βοηθήσει τον φίλο του, θα καταλάβει ότι αυτή η υπόθεση συνδέεται άμεσα με μια μακάβρια εκκλησία στην Ανατολική Ευρώπη, με μια σφαγή σ'ένα Μοναστήρι στην Γαλλία το 1944, καθώς και μ'ένα μυθικό έπαθλο που διαβολικοί άνθρωποι κυνηγούν για αιώνες - τον Μαύρο Άγγελο. Είναι όμως μύθος ο Μαύρος Άγγελος, η πλάσμα που νιώθει και ονειρεύεται; Και τι τον συνδέει με τον Τσάρλι Πάρκερ; Όπως είπα στην αρχή, μου φάνηκε λιγάκι πιο αδύναμο από τα προηγούμενα βιβλία της σειράς. Ή, μάλλον, λιγάκι πιο κουραστικό σε κάποια σημεία, ελέω θρησκευτικών αναφορών και θεμάτων, με τα οποία η αλήθεια είναι ότι δεν τα πάω και πολύ καλά. Όμως σαν θρίλερ είναι σίγουρα δυνατό, με πολλή δράση, δυναμικές εικόνες και αρκετά σκοτεινή ατμόσφαιρα. Και το στοιχείο του υπερφυσικού είναι πιο έντονο από κάθε άλλη φορά. Η γραφή παραμένει στα γνωστά επίπεδα ποιότητας που μας έχει συνηθίσει ο Κόνολι, δυναμική, ευκολοδιάβαστη και εθιστική. Συμπέρασμα: Οι λάτρεις της σειράς θα μείνουν σίγουρα ικανοποιημένοι. 8/10 Edited March 12, 2016 by BladeRunner 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Νίκη Posted November 4, 2016 Share Posted November 4, 2016 Διάβασα τις Πύλες (της Κόλασης είναι ανοιχτές. Προσοχή στο κενό) και μπορώ να πω ότι μου άρεσε αρκετά. Μου άρεσε η μείξη υπερφυσικού τρόμου με μπόλικο χιούμορ και ειρωνία και μου έκανε αρκετά θετική εντύπωση η ανάμειξη υπαρκτών επιστημονικών θεωριών (το Big Bang και η δημιουργία του κόσμου, σκουληκότρυπες και μαύρες τρύπες, η θεωρία της σχετικότητας, τα πειράματα του CERN κλπ) με μεταφυσικά και υπερφυσικά στοιχεία. Βέβαια, παρότι χαρακτηρίζεται ως νεανικό φαντασυ-υπερφυσικός τρόμος, αυτό το κάνει αρκετά ακατάλληλο για ανάγνωση από πολύ νεαρά άτομα, καθώς μπορεί να μπερδευτούν και να φοβηθούν υπερβολικά, επειδή και στα αλήθεια, αν θυμάμαι καλά, είχαν ακουστεί κάτι κινδυνολογικές θεωρίες περι καταστροφής για πρόσφατα πειράματα του CERN. Μου άρεσε πολύ που κοροιδεύει τους θρησκόληπτους, τόσο εκεί που εξηγεί τις θεωρίες για τη δημιουργία, όσο και μέσα στην ίδια την υπόθεση. Οι περισσότεροι δαίμονες που εμφανίζονται μου φάνηκαν περισσότερο αστείοι παρά τρομακτικοί, ενώ οι μέθοδοι αντιμετώπισής τους από τους ανθρώπους ήταν κωμικά συνηθισμένες. Έχει τέλος αρκετά καλό ρυθμό, πράγμα φυσικό, αφού ο συγγραφέας έχει γράψει και αστυνομικά θρίλερ. Αυτά που δεν μου πολυάρεσαν ήταν ότι μερικές φορές οι αηδιαστικές σκηνές, παρότι λίγες, ήταν δυσανάλογα αηδιαστικές και ότι, εκτός από τον κύριο ήρωα που είχε προσωπικότητα, οι υπόλοιποι άνθρωποι ήταν απλό παραγέμισμα, χωρίς κάποιο χαρακτήρα, ή τουλάχιστο έτσι μου φάνηκε. Πάντως, είναι ένα διασκεδαστικό και περιπετειώδες βιβλίο για να περάσεις την ώρα σου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted December 1, 2016 Share Posted December 1, 2016 Οι Θεριστές- 8/10 Διάβασα τους Θεριστές. Πρώτη επαφή με το συγγραφέα και με εξέπληξε ευχάριστα το γράψιμό του. Αν και το βιβλίο περιέχει μακροσκελείς περιγραφές, δεν βαρέθηκα στιγμή γιατί απολάμβανα τον τρόπο που γράφει. Το βιβλίο μου κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος και περιέχει μερικές έντονες εικόνες. Μου προκάλεσε συγκίνηση σε μερικά σημεία, τα οποία δύσκολα θα ξεχάσω. Από την πρώτη κιόλας σελίδα, το βιβλίο μου θύμισε αμερικάνικη ταινία με δολοφόνους. Μάλλον θα ξαναδιαβάσω κάτι δικό του, πιθανότατα το "Κάθε νεκρό πράγμα". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mictantecutli Posted December 1, 2016 Share Posted December 1, 2016 Οι Θεριστές- 8/10 Διάβασα τους Θεριστές. Πρώτη επαφή με το συγγραφέα και με εξέπληξε ευχάριστα το γράψιμό του. Αν και το βιβλίο περιέχει μακροσκελείς περιγραφές, δεν βαρέθηκα στιγμή γιατί απολάμβανα τον τρόπο που γράφει. Το βιβλίο μου κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος και περιέχει μερικές έντονες εικόνες. Μου προκάλεσε συγκίνηση σε μερικά σημεία, τα οποία δύσκολα θα ξεχάσω. Από την πρώτη κιόλας σελίδα, το βιβλίο μου θύμισε αμερικάνικη ταινία με δολοφόνους. Μάλλον θα ξαναδιαβάσω κάτι δικό του, πιθανότατα το "Κάθε νεκρό πράγμα". Αν σου άρεσε αυτό, θα τον λατρέψεις τον συγγραφέα. Προσπάθησε να τα πιάσεις από την αρχή(το πρώτο έχει ήδη επανεκδοθεί) αυτά με τον Πάρκερ. Έχει ένα μπακστόρυ που αναπτύσσεται βιβλίο με το βιβλίο. Το συγκεκριμένο για μένα είναι το πιο αδύναμο της σειράς, χωρίς να το θεωρώ κακό. Αν πιάσεις και τα υπόλοιπα, θα καταλάβεις 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Spyrex Posted December 2, 2016 Share Posted December 2, 2016 Οι Θεριστές- 8/10 Διάβασα τους Θεριστές. Πρώτη επαφή με το συγγραφέα και με εξέπληξε ευχάριστα το γράψιμό του. Αν και το βιβλίο περιέχει μακροσκελείς περιγραφές, δεν βαρέθηκα στιγμή γιατί απολάμβανα τον τρόπο που γράφει. Το βιβλίο μου κράτησε το ενδιαφέρον αμείωτο από την αρχή μέχρι το τέλος και περιέχει μερικές έντονες εικόνες. Μου προκάλεσε συγκίνηση σε μερικά σημεία, τα οποία δύσκολα θα ξεχάσω. Από την πρώτη κιόλας σελίδα, το βιβλίο μου θύμισε αμερικάνικη ταινία με δολοφόνους. Μάλλον θα ξαναδιαβάσω κάτι δικό του, πιθανότατα το "Κάθε νεκρό πράγμα". Αν σου άρεσε αυτό, θα τον λατρέψεις τον συγγραφέα. Προσπάθησε να τα πιάσεις από την αρχή(το πρώτο έχει ήδη επανεκδοθεί) αυτά με τον Πάρκερ. Έχει ένα μπακστόρυ που αναπτύσσεται βιβλίο με το βιβλίο. Το συγκεκριμένο για μένα είναι το πιο αδύναμο της σειράς, χωρίς να το θεωρώ κακό. Αν πιάσεις και τα υπόλοιπα, θα καταλάβεις Οκ, σίγουρα θα πιάσω κάποια στιγμή το πρώτο του και μετά από αυτό θα πράξω αναλόγως! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 6, 2017 Share Posted January 6, 2017 (edited) Στο λευκό δρόμο: Άλλη μία περιπέτεια με ήρωα τον ντετέκτιβ Τσάρλι Πάρκερ, που αυτή τη φορά προσπαθεί να αποδείξει ότι ένας μαυρος είναι αθώος για φόνο, και όλα αυτά στον ρατσιστικό αμερικάνικο νότο.Αποτελεί ξεκαθαρα συνέχεια του Φονικό είδος με μεγάλο κομμάτι της πλοκής να στηρίζεται πάνω στα όσα έγιναν σε αυτό.Αν στο Κάθε νεκρό πράγμα υπήρχε μία εντυπωσιακή ενέργεια του πρωτοεμφανιζόμενου και στο Φονικό είδος η άνεση ενός έμπειρου συγγραφέα, εδώ ο Connoly μας σκάει με τις μπαντόφλες και το μπουρνούζι και χαλαρός γράφει ένα ακόμα βιβλίο της σειράς: υπάρχει το χιούμορ, η δράση, οι ανατροπές, το μυστήριο, το σκοτάδι που φλερτάρει με τον καθαρόαιμο τρόμο, όμως ο ρυθμός είναι πιο χαλαρός, κάποια πράγματα χτίζονται για πιο μετά στη σειρά και κάποια άλλα πατάνε στα προηγούμενα βιβλία. Λείπει σε έναν βαθμό η αυτοτέλεια των τριών προηγούμενων βιβλίων και ίσως και λίγο από το μεράκι του συγγραφέα που παλεύει να καταξιωθεί.Επίσης, είχα την αίσθηση ότι το κεντρικό μυστήριο λύνεται κάπως απότομα και η απειλή εξουδετερώνεται υπερβολικά εύκολα, ενώ οι πρώτες 300 σελίδες με είχαν προετοιμάσει για μία επική ιστορία που έκανε Το δέντρο του θανάτου να μοιάζει με παιδικό παραμύθι.Αξιοπρόσεχτο πάντως είναι το ότι οι υπερφυσικές υπόνοιες που υπήρχαν στα τρία προηγούμενα βιβλία εδώ γίνονται βεβαιότητες, χωρίς όμως να καπελώνουν το αστυνομικό κομμάτι. Edited January 6, 2017 by Nihilio 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SymphonyX13 Posted June 20, 2017 Share Posted June 20, 2017 Ξεκινώντας τα μπάνια με τις κόρες μου, έχω για ανάγνωσμα στην παραλία το "Βιβλίο των χαμένων πραγμάτων" που μου αρέσει πολύ έως τώρα. Σήμερα λοιπόν διάβασα και τα δύο κεφάλαια με τους εφτά νάνους και την Χιονάτη που με έκαναν να γελάσω πολύ! Μια από τις πιο απολαυστικές εκδοχές του παραμυθιού που έχω διαβάσει! 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted July 12, 2017 Share Posted July 12, 2017 Το βιβλίο των χαμένων πραγμάτων Δεν τα πήγαμε καλά, αυτό κι εγώ. Κάπου δεν ήξερα πού ακριβώς το πήγαινε, γιατί όλα αυτά, δεν με έπειθε με τις στοίβες φαντασίας.Δεν κατάφερε να με πλησιάσει, μάλλον επειδή ήταν μαζεμένες πάρα πολλές εικόνες, πολλές περιγραφές η μια πάνω απ' την άλλη, και αυτό πάντα με κουράζει. Τις περισσότερες δεν μπόρεσα καν να τις φανταστώ, και από κάποια φάση και μετά διάβαζα αποφασισμένη ότι δεν με πείραζε, ήθελα μόνο να δω τι γίνεται. Έχω πάντα πρόβλημα με βιβλία γραμμένα έτσι. Αλλά στο τέλος κατάφερε να με αγγίξει, με έκανε μάλιστα να χαμογελάσω, συγκινημένη.Παρά το ότι σκάλωσε στη μέση και το άφησα, άξιζε, επειδή ήταν αυτό που ήθελε να γράψει ο συγγραφέας, δεν προσπάθησε να κάνει κάτι που δεν το πίστευε, και αυτό μετράει για 'μένα. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
stavrosgr Posted January 25, 2018 Share Posted January 25, 2018 Διάβασα πριν λίγο καιρό το "Κάθε Νεκρό πράγμα" και μου φάνηκε εκπληκτικό. Πήρα χθες το "Οι εραστές" στο παζάρι στη πλατεία Κοτζιά κι ήθελα να ρωτήσω: Μπορώ να το διαβάσω, να καταλάβω τι γίνεται και να συνεχίσω τη σειρά από κει κι έπειτα; Είναι το 8ο βιβλίο στη σειρά και τα προηγούμενα εκτός του 1ου είναι εξαντλημένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.