Eva_Goth Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 Είναι η πρώτη μου ιστορία και δεν την έχω δείξει σε κανέναν εκτός από την κολλητή μου.Είμαι έτοιμη να δεχτώ κάθε είδους σχόλια.Οι τοποθεσίες και τα ονόματα είναι φανταστικά. Αυτά -Γειά σου,με λένε 'Αννα.Θες να γίνουμε φίλες..; -Γειά.Ναι,πολύ θα το ήθελα. -Ωραία!'Ομως για να γίνεις φίλη μου πρέπει να γίνεις φίλη και με την 'Εμιλυ. -Ποιά είναι η Εμιλυ; -Η κούκλα μου.Θέλεις να στην γνωρίσω..; -Ναι,αμέ,γιατί όχι. -Νά'τη.Απο εδώ η Έμιλυ.... Η Άννα ήταν ένα κορίτσι σαν όλα τ'άλλα. 'Ηταν οχτώ χρονών,ζούσε σε ένα μεγάλο σπίτι με τους γονείς της που αγαπούσε πολύ,πήγαινε σχολείο,έκανε μαθήματα κλασσικού μπαλέτου και περνούσε τα όμορφα κυριακάτικα απογεύματα της πηγαίνοντας βόλτες στην λίμνη του Σανέ βιλ,μιας μικρής κοινότητας λίγο πιο έξω από την πόλη της Λυών,στη Νότια Γαλλία όπου ζούσε. Ακόμα βοηθούσε την μαμά της στον κήπο-της άρεσε πολύ να φροντίζει και εκείνη για τα λουλούδια-.Και φυσικά,όπως όλα τα κοριτσάκια της ηλικείας της,έπαιζε πολύ με τις κούκλες της. Η Άννα ήταν ένα κορίτσι σαν όλα τ'άλλα.... -'Αγάπη μου κατέβα κάτω',είπε για μια ακόμα φορά η μαμά της Αννας. Ούτε και εκείνη θυμόταν πόσες φορές είχε προσκαλέσει την κόρη της να κατέβει στο σαλόνι για να γνωρίσει τους καινούριους της γείτονες που μόλις είχαν μετακομίσει στο απέναντι σπίτι.Τους είχαν καλέσει εκείνο το βράδυ για δείπνο,ως μία ευκαιρία να γνωριστούν μεταξύ τους, αλλά και να τους βοηθήσουν να νιώσουν πιο άνετα στην καινούρια τους γειτονιά.Ο κύριος και η κυρία Μπολέρ είχαν κι αυτοί μια κόρη,την Πωλίν και οι γονείς της 'Αννας σκέφτηκαν αμέσως πως θα ήταν μια καλή συντροφιά για την μονάκριβή τους,αφού η γειτονιά δεν είχε πολλά παιδιά στην ηλικεία της,τα περισσότερα ήταν ή μεγαλύτερα ή νήπια. 'Οση ώρα η μητέρα της σκεφτόταν όλα αυτά,ξαφνικά είδε δειλά δειλά να ξεπροβάλλει ένα ξανθό κεφαλάκι.Επιτέλους.... Η Άννα στεκόταν στην άκρη της μεγάλης σκάλας απέναντι από το σαλόνι.Ένιωθε όλα τα μάτια καρφωμένα πάνω της,κάτι που την αναστάτωνε και έκανε τα μαγουλάκια της να πάρουν ένα ελαφρό κόκκινο χρώμα. Ήταν ντυμένη με ένα ολόλευκο φόρεμα από δαντέλα,λευκές μπαλαρίνες με λουλουδάκια στο πλάι και οι ξανθές μπούκλες της ήταν περασμένες πίσω από μια κορδέλα και έπεφταν καταράχτης μέχρι την μέση της.Ένας αληθινός άγγελος! 'Επιτέλους κατέβηκες' της είπε ο πατέρας της.'Ελα να σου συστήσω τους νέους μας γείτονες.Από εδώ ο κ.Μπολέρ και η γυναίκα του.Η κ.Μπολέρ θα εργαστεί ως δασκάλα στο σχολείο σου και ο άντρας της θα αναλάβει το βιβλιοπωλείο που δούλευε ο κ.Βλαντιμίρ λίγο πριν πεθάνει.' Όλες οι λέξεις έφευγαν σαν πουλιά από τα αυτιά της,καθώς δεν έδινε την παραμικρή σημασία σε όλα αυτά.Είχε το μυαλό της μόνο στο κοριτσάκι που βρισκόταν ανάμεσσα στο νεαρό ζευγάρι.Την παρατηρούσε με περιέργεια, ώσπου ο πατέρας της επιτέλους την σύστησε,σαν να μπορούσε να διαβάσει το παιδικό μυαλό της. 'Και φυσικά από εδώ η κόρη τους,η Πωλίν.Πιστεύω ότι θα κάνετε καλή παρέα οι δυο σας.' Τα δυο κορίτσια έδωσαν αμήχανα τα χέρια.Η Άννα της χαμογέλασε ζεστά και η μικρή αφού ξεθάρεψε,της το ανταπέδωσε με την σειρά της. -Εμείς θα πιούμε έναν καφέ μέχρι να σερβιρειστεί το δείπνο.Εσείς πηγαίνετε επάνω να παιξετε και θα σας φωνάξουμε.Θα έρθω κι εγώ σε λίγο να σας φέρω πορτοκαλάδα και μπισκότα.' -Εντάξει μαμά. Αφού τα κορίτσια ανέβηκαν στο παιδικό δωμάτιο,ήπιαν τις πορτοκαλάδες και έφαγαν μονοκοπανιά τα μπισκότα,είχε έρθει η ώρα να μιλήσουν η μία στην άλλη. Την αρχή την έκανε και πάλι η Άννα. -Γειά σου,με λένε 'Αννα.Θες να γίνουμε φίλες..; -Γειά.Ναι,πολύ θα το ήθελα. -Ωραία!'Ομως για να γίνεις φίλη μου πρέπει να γίνεις φίλη και με την 'Εμιλυ. -Ποιά είναι η Εμιλυ; -Η κούκλα μου.Θέλεις να στην γνωρίσω..; -Ναι,αμέ,γιατί όχι. -Νά'τη.Από εδώ η Έμιλυ.... είπε και αυτόματα άρπαξε με το χέρι της την κούκλα που ήταν καθισμένη δίπλα στο μαξιλάρι του κρεβατιού.Μακριά καστανά μαλλιά, ίσια με ωφέλιες,μεγάλα πράσινα μάτια,μικρά αλλά καλοσχηματισμένα χείλη.Ήταν όμορφη κούκλα,όμως δεν έμοιαζε με τις άλλες.. -Γειά σου Έμιλυ,είπε παιχνιδιάρικα η Πωλίν. -Είναι η αγαπημένη μου κούκλα ,από τότε που την βρήκα δεν την αποχωρίζομαι! -Από τότε που την βρήκες;Τί εννοείς; -Την βρήκα μια μέρα στο δάσος.Έπαιζα με την μπάλα μου στο πάρκο ώσπου κάποια στιγμή την έριξα μακριά μέσα στα δέντρα του δάσους. Έπρεπε να πάω να την πάρω.Έψαχνα πολύ ώρα μέσα στους άγριους θάμνους αλλά τίποτα.Όμως βρήκα την κούκλα πεταμένη κάτω και βρώμικη.Την σήκωσα, την πήρα στην αγκαλιά μου και γύρισα σπίτι.Την έπλυνα,της έδωσα το όνομά της και από τότε έγινε η καλύτερή μου φίλη! -Τί όμορφη ιστορία,αναφώνησε η Πωλίν μαγεμένη από τα λόγια της Άννας. Όντως,είναι πολύ όμορφη.Γιατί φοράει όμως αυτό το μαύρο φόρεμα...; -Είναι το φόρεμα με το οποίο την βρήκα.Δεν της έβαλα ποτέ άλλο,μου αρέσει όπως είναι! Ένα βλέμμα περηφάνιας έλαμψε στα μάτια της. Και θα σου πω και ένα μυστικό αν υποσχεθείς ότι δεν θα το πεις σε κανέναν, ψιθύρισε συνομωτικά στο αυτί της κοπέλας. -Το υπόσχομαι,είπε αμέσως η Πωλίν.Δεν πρόκειτε να σε προδώσω!! -Ωραία,χαίρομαι πολύ που το ακούω αυτό. Λοιπόν άκου......η Έμιλυ δεν είναι μια συνηθισμένη κουκλα... -Τί εννοείς μ'αυτό;ρώτησε με ένα βλέμμα γεμάτο απορία. -Νά,βλέπεις τα μεγάλα πράσινα μάτια της;Το βράδυ,όταν όλοι κοιμούντε αλλάζουν χρώμα.Άλλες φορές γίνονται μωβ,άλλες κόκκινα και φωτίζουν μέσα στο σκοτάδι!! -............. η κοπέλα είχε μείνει άφωνη.... -Ωω και δεν είναι μόνο αυτό,μπορεί να κάνει κι'άλλα πολλά πράγματα.. -Δηλαδή;Κά...κάνει καλά πράγματα..; Το γέλιο της Άννας αντήχησε σε όλο το δωμάτιο. -Και όταν κάνει αυτά τα πράγματα,μιλάει σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνω, λεει λέξεις που δεν ξέρω το νόημά τους... Χράαααπ... Άνοιξε η πόρτα και τα δυο κορίτσια πετάχτηκαν σαν να τις είχε διαπεράσει ηλεκτρικό ρεύμα... Ήταν η μαμά της Άννας -'Το φαγητό είναι έτοιμο....' Σε όλη την διάρκεια του δείπνου τα κορίτσια δεν αντάλλαξαν κουβέντα, κάτι που δεν ανυσήχησε ιδιαίτερα τους γονείς,αφού προφανώς δεν το πρόσεξαν απορροφημένοι απ'τις συζητήσεις τους για την πολιτική και για τα κρασιά του Μπορντώ. Όταν ήρθε η ώρα οι καλεσμένοι να φύγουν,η Άννα είπε στην Πωλίν “ Θα σε περιμένω!Μετά το μπαλέτο!Αύριο το απόγευμα σπίτι μου!” Και η κοπέλα έγνεψε 'ναι' με το κεφάλι της κι ύστερα έφυγε. Ημέρα 2η -Ωω καλώς την!!Πέρασε,πέρασε μέσα!! -Γειά σας κυρία Ελέν.Η Άννα; -Δεν έχει γυρίσει ακόμα από το μάθημα χορού.Έχει πάει όμως ο πατέρας της να την πάρει,Όπου να'ναι έρχονται....!! -Α ωραία..ξε....ξέρετε αν θα αργήσουν; -Δεν νομίζω γλυκιά μου.Πήγαινε πάνω στο δωμάτιο της να την περιμένεις. Χράαααπ......έκανε η βαριά πόρτα πάνω στο ξύλινο πάτωμα. Η Πωλίν μπήκε στο δωμάτιο της καινούριας της φίλης. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ψάξει για τον διακόπτη του φως.Ήταν σκοτάδι εκεί μέσα. Μπορεί να ήταν απόγευμα ακόμα,όμως ήταν χειμώνας και βράδιαζε από νωρίς. Άναψε το φως τελικά και έριξε μια ματιά στον χώρο γύρω της. Το προηγούμενο βράδυ δεν είχε προλάβει να παρατηρήσει καλά το δωμάτιο. 'Ηταν πολύ μεγάλο,με τοίχους σε απαλό πορτοκαλί.Στα αριστερά του δωματίου βρισκόταν ένας μεγάλος ολόσωμος καθρέφτης που έπιανε σχεδόν τον μισό τοίχο.Δίπλα του ράφια με διάφορα βιβλία,οικογενειακές φωτογραφίες και κούκλες. Απέναντι απ'την πόρτα ήταν το κρεβάτι σκεπασμένο με όμορφα κοραλί παπλώματα που ταιριαζαν με το χρώμα του δωματίου.Πάνω από το μεγάλο κρεβάτι ένα τεράστιο παράθυρο. Πήγε και κάθισε στο κρεβάτι,με τα παιδικά της χεράκια σταυρωμένα μπροστά της και σαν καλό κοριτσάκι περίμενε υπομονετικά την φίλη της να γυρίσει.Με τα ματάκια της συνέχισε να περιεργάζετε τον χώρο. Σκέφτηκε την 'Εμιλυ.Πού να την είχε κρυμμέννη; -Εμένα ψάχνεις; έσπασε την παγερή σιγή που επικρατούσε αυτή η φωνή Προσπαθούσε να καταλάβει από πού ερχόταν.Γυρίζει πίσωτης και αντικρύζει την Έμιλυ. Με παγωμένο βλέμμα τώρα πια η κοπέλα δεν μπορεί να καταλάβει αν όλο αυτό ήταν της φαντασίας της ή πραγματικότητα... Τα φώτα άρχισαν ρυθμικά να τρεμοπαίζουν,μέχρι που έσβησαν τελείως. Μέσα στο σκοτάδι που επικρατούσε,ξαφνικά μια ακτίνα φωτός έκανε την εμφάνισή της. Τα μάτια της 'Εμιλυ είχαν αλλάξει χρώμα.Ένα έντονο κόκκινο φως διάχυτο από τα μάτια της γινόταν τώρα εντονότερο. Η κοπέλα ένιωσε φρίκη μπροστά σ'αυτό το αναπάντεχο θέαμα της κούκλας. Ήθελε τόσο πολύ να τρέξει,να φωνάξει,αλλά ο τρόμος που την κυρίευε την είχε καθηλώσει στην θέση της. Άααααααα Άσε μεεε....άσε με κάααατωω....... Φώναζε η Πωλίν με όλη της τη δύναμη,αφού πλεόν αιωρούνταν στον αέρα. EXCESSUM DIABOLUS -Tίιιι..;;;Τί είναι αυτά που μου λες;Άσε με κάτω,σε παρακαλώ.!! Πάαααφ... Η Έμιλυ έριξε ορμητικά την κοπέλα κάτω.Ο γδούπος που έκανε το σώμα της πάνω στο σκληρό ξύλο ήταν εκωφαντικός.Ένιωθε τα πλευρά της τσακισμένα.Με ότι δύναμη τησ είχε απομείνει προσπάθησε να συρθεί ως την πόρτα. Άααααα Βρέθηκε ξανά στον αέρα.Τώρα το κόκκινο φως από τα μάτια της κούκλας εντονότερο από ποτέ,έλουζε το σώμα της κοπέλας. Τα χείλη της είχαν μαυρίσει. FERUS EXCESSUM DIA BO LUS Η Πωλίν πάλευε στον αέρα μάταια,ένιωθε τις δυνάμεις της να την εγκατελείπουν. Ρυάκια αίματος κυλούσαν από τα άκρα της,μαύρες σκιές είχαν μαζευτεί γύρω της. Πάααφ.....ξανά κάτω.Με όλα τα κόκκαλα τσακισμένα. Η φονική κούκλα την πλησίασε... Goodbye Pauline.... I'm the Diabolus,the phasma phasmatis.... I am Emily...... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Amandel Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 (edited) Λεπόν έριξα μια ματιά στην ιστορία σου. Είναι μια τύπου ιστορία την οποία όταν ξεκινάει ο κάθε επίδοξος συγγραφέας, την έχει στο ενεργητικό του, και για την ηλικία στην οποία την έγραψες. Είναι απλή στην γραφή αλλά δεν κουράζει, πράγμα που είναι προτέρημα, καθώς βλέπεις καταξιωμένους ή έμπειρους συγγραφείς να έχουνε καλές ιδέες αλλά η γραφή τους να είναι πολύ κουραστική. Πολύ καλό ξεκίνημα πάντως, και λίγα πράγματα αν προσέξεις όπως κάποια ορθογραφικά, τις σκηνές τρόμου να τις εμπλούτιζες λίγο περισσότερο, και ίσως ένα διαφορετικό τίτλο, πιστεύω ότι θα έχεις μια πολύ καλή προοδευτική πορεία! Edited July 3, 2011 by Amandel Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva_Goth Posted July 3, 2011 Author Share Posted July 3, 2011 Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια Amandel. Έχεις δίκιο,πρέπει να προσέξω περισσότερο τα ορθογραφικά,και όσον αφορά τον τίτλο, τον έβαλα χωρίς να τον σκευτώ καν... Στο επόμενο διήγημα που θα γράψω θα προσπαθήσω να διορθώσω τα λαθάκια αυτα. Όπως και να'χει,ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 (edited) Μ' άρεσε αυτή η ιστορία. Δεν έχω κάτι να προσθέσω ως παρατηρήσεις πέρα από τα όσα ανέφερε η Amandel πιο πάνω, αλλά κάτι που μ'άρεσε πολύ ήταν αυτή η αίσθηση πως πρόκειται για ιστορία που θα διάβαζα σε Ιαπωνική "light novel" που βασίζεται ίσως σε κάποιο anime. Ίσως να βοήθησαν και οι δύο εικόνες σ'αυτή την αίσθηση, αλλά το στυλ της γραφής σου μου θύμισε αισθητά "light novel" και χωρίς τις εικόνες. Και μόνο γι'αυτό θεωρώ την ιστορία από τις πιο πρωτότυπες που έχουν μπει στη Βιβλιοθήκη Τρόμου, αλλά και το θέμα και η πλοκή είχαν αυτό το visual "goth" στοιχείο που προσωπικά επίσης μ'αρέσει. Εdit: Κάτι που επίσης ήταν πολύ ωραίο είναι αυτή η εναλλαγή ανάμεσα στη γλυκήτητα των κοριτσιών και την παιδικότητα και τα φρικαλέα στοιχεία, αφού πρόκειται βέβαια για ιστορία τρόμου. Αυτή η αντιπαράθεση έκανε και τα δύο ακόμα πιο έντονα και αποτελεσματικά. Edited July 3, 2011 by Oberon Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 Νομίζω πως θα μπορούσες να την κάνεις πολύ καλύτερη αν προσπαθούσες να την εμπλουτισεις περισσοτερο και να μη δινεις τα γεγονοτα με τοσο απλό τρόπο. Προσωπικά μου θύμισε ιστορία που θα διάβαζα σε σουπερ Κατερινα - οχι η ιδεα σου αλλα ο τροπος που την εδωσες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva_Goth Posted July 3, 2011 Author Share Posted July 3, 2011 Oberon,σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σου. Δεν θα κρύψω ότι μόλις διάβαζα την απάντησή σου χαμογέλασα.Γενικότερα είμαι άνθρωπος που δεν έχω και τρομερή αυτοπεποίθηση και το ότι βλέπω μέχρι και το παραμικρό ενδιαφέρον για κάτι που έχω γράψει(ειδικά σε αυτό που είναι κ το πρώτο π ανεβάζω) με χαροποιεί διπλά! Εννοείτε ότι θα συνεχίσω να προσπαθώ να βελτιωθώ! TheSea IsBurned Σε ευχαριστώ και εσένα για τα σχόλιά σου. Super Katerina εε...; Δεν ξέρω,ίσως να έχεις δίκιο.Έίναι γραμμένη σε απλό ύφος μωρέ γι'αυτό..!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 Καλωσήρθες! Η ιστορία σου δεν είναι απο αυτές που μπορώ να κρίνω αυστηρά γιατί στην ουσία είναι απο τις πιο αρχέτυπες ιστορίες που θα γράψει (ή θα σκεφτεί να γράψει) κάποιος συγγραφέας τρόμου. Λόγω της γραφής έκανα τον κόπο να μπω στο προφίλ για να δω την ηλικία σου και το σκεπτικό μου επιβεβαιώθηκε. Σαν πρώτη προσπάθεια λοιπόν, και με δεδομένο την ηλικία σου θα σου πω οτι η ιστορία είναι καλή και οτι ξεκινάς απο μια στέρεη βάση το ταξίδι σου στον χώρο της συγγραφής. Ο τρόπος που γράφεις δεν κουράζει, η πλοκή (αν και υποτυπώδης) δίνεται σωστα και με καλό ρυθμό και δεν φοβάσαι να αγγίξεις τον κόσμο των ιστοριών τρόμου (που για εμένα είναι ένα + ούτως ή άλλως). Περιμένω να δω κι άλλες δικές σου ιστορίες στην βιβλιοθήκη τρόμου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva_Goth Posted July 3, 2011 Author Share Posted July 3, 2011 Καλώς σας βρηκα!! Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια.Και σίγουρα θα ξαναδημοσιεύσω κάποια ιστορία τρόμου,είναι το είδος που με ελκύει πιο πολύ...!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 Oberon,σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σου. Δεν θα κρύψω ότι μόλις διάβαζα την απάντησή σου χαμογέλασα.Γενικότερα είμαι άνθρωπος που δεν έχω και τρομερή αυτοπεποίθηση και το ότι βλέπω μέχρι και το παραμικρό ενδιαφέρον για κάτι που έχω γράψει(ειδικά σε αυτό που είναι κ το πρώτο π ανεβάζω) με χαροποιεί διπλά! Εννοείτε ότι θα συνεχίσω να προσπαθώ να βελτιωθώ! Mη σ'ανησυχεί αυτό. Οι περισσότεροι από μας που γράφουμε δεν έχουμε καμμια αυτοπεποίθηση, ειδικά στην αρχή. Συνήθως, όσοι έχουν αυτοπεποίθηση εξ αρχής, σπάνια γίνονται καλύτεροι. Eίμαι περίεργος όμως. Έχεις κάποια οικειότητα με τα anime και τα light novels? (Αν θέλεις, απαντάς. Δεν είναι υποχρεωτικό) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva_Goth Posted July 3, 2011 Author Share Posted July 3, 2011 Εμμ....για να είμαι ειλικρινής όχι πολύ... Η μόνη σχέση που έχω με τα anime είναι από κάτι καρτούν που έβλεπα μικρή... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 Εμμ....για να είμαι ειλικρινής όχι πολύ... Η μόνη σχέση που έχω με τα anime είναι από κάτι καρτούν που έβλεπα μικρή... Θα εκπλαγείς από το πόσο μεγάλη, και κρυφή, επιρροή μπορούν να είναι, ακόμα κι αν είσαι περιστασιακός θεατής αυτού του είδους. Καλωσήρθες στο forum. Δεν έχω να πω κάτι διαφορετικό από όσα έχουν ήδη ειπωθεί. Συνέχισε τη δουλειά κι ανυπομονώ να δω κι άλλες ιστορίες από εσένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva_Goth Posted July 4, 2011 Author Share Posted July 4, 2011 Εντάξει,προσωπικά πιστεύω ότι το παραμικρό γύρω μας μας ασκεί κάποιου είδους επιρροή.Τώρα για τα anime.... δεν το είχα σκεφτεί ποτέ.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted July 4, 2011 Share Posted July 4, 2011 Μικρή, αλλά δυνατή ιστορία. Ο τρόπος με τον οποίο μπαίνει ο τρόμος στην ιστορία, αν και είναι στο σημείο που αναμένεται, μου σήκωσε τις τρίχες στο σβέρκο. Σίγουρα θα μπορούσαν να υπάρχουν περισσότερες λεπτομέρειες και να γίνει η ιστορία πιο περίπλοκη, αλλά δεν χρειάζεται. Έχεις μια γρήγορη και ενδιαφέρουσα ιστορία, όχι τόσο από άποψη εξέλιξης, αλλά από άποψη έντασης. Μερικές παρατηρήσεις που θα μπορούσα να κάνω: -Για τα ορθογραφικά/συντακτικά λαθάκια αναφέρθηκαν και οι προηγούμενοι. -Αυτά τα χράααααπ και παααααφ, κατά τη γνώμη μου, ταιριάζουν πιο πολύ σε παραμύθια. Μπορείς να τα κάνεις πιο κοφτά, «χραπ!», ή να τα βγάλεις τελείως, δίνοντας περιφραστικά αυτό που θέλεις να πεις. -«Τα χείλη της είχαν μαυρίσει.». Βρισκόμαστε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, οπότε κανείς δεν μπορεί να το δει αυτό, μόνο τα μάτια της συγγραφέα. Μετά την ανάγνωση της ιστορίας, η κούκλα στο τέλος φαντάζει πολύ τρομακτική. Καλωσόρισες στις Βιβλιοθήκες του φόρουμ, Εύα. Ελπίζω να διαβάσω κι άλλες ιστορίες σου σύντομα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva_Goth Posted July 5, 2011 Author Share Posted July 5, 2011 Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και τις συμβουλές σου Mesmer!! Έχεις δίκιο,κάποια πράγματα έπρεπε να τα προσέξω περισσότερο.. Με τις συμβουλές όλων σας θα προσπαθώ να βελτιώνομαι όλο και περισσότερο Χάρηκα που σου άρεσε η ιστορία.! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted July 5, 2011 Share Posted July 5, 2011 Καλωσόρισες Εύα, είναι χαριτωμένο είναι αυτό εδώ Μου άρεσε πολύ η αρχή του και η επανάληψη. Είναι τους κύκλους του λόγου που συμπαθώ πολύ. Δε θα επαναλάβω αυτά που σου είπαν τα παιδιά παραπάνω, απλά θέλω να σου δώσω και μια σκέψη για ένα σημείο που ίσως να μην το παρατήρησες ή ίσως εσύ να το ξέρεις κι απλά να μην το έχεις κάνει πολύ εμφανές: ο λόγος για τον οποίο η Έμιλυ σκοτώνει την Πωλίν είναι επειδή προφανώς ζηλεύει έτσι? Δηλαδή, θέλω να πω η Άννα είναι η δική της φίλη και δε μπορεί να έχει άλλες φίλες ή αυτό που συμβαίνει είναι πως η Έμιλυ απλά σκοτώνει για να σκοτώνει και δε νιώθει τίποτα για την Άννα? Καλωσόρισες και πάλι, καλές σου νέες ιστορίες Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva_Goth Posted July 5, 2011 Author Share Posted July 5, 2011 Χαχαχα,αυτό ακριβώς!!Απλώς σκέφτηκα να το αφήσω να εννοειθεί...!!Χαίρομαι που το πρόσεξες!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted July 5, 2011 Share Posted July 5, 2011 Σε αυτό ακριβώς ήθελα να σου επιστήσω την προσοχή, στο ότι δεν το πρόσεξα, αλλά το υπέθεσα. Δηλαδή δε βρήκα μέσα στην ιστορία ψηγματάκια που να με οδηγούν σε αυτή την υπόθεση, τα βρήκα στο μυαλό μου και στις άλλες εμπειρίες μου. Ίσως, κάποτε, όταν και εφόσον θελήσεις να την ξαναπιάσεις και να κάνεις διορθώσεις να ήθελες να υπαινιχτείς κάτι και για αυτό, για το λόγο δηλαδή για τον οποίο κάνει ότι κάνει. Κι επειδή είναι η πρώτη ιστορία που ανεβάζεις (και η πρώτη που γράφεις (?)) θέλω να σου πω και το εξής: Τα σχόλια που σου γίνονται δεν είναι κανόνες. Τα αφήνεις να κατακάτσουν, τα μαζεύεις, τα φιλτράρεις και τελικά κρατάς μόνο αυτά που σου κάνουνε και συμφωνείς μαζί τους για να τα χρησιμοποιήσεις παρακάτω. Μπορεί να φαίνεται αυτονόητο, όμως εγώ πιστεύω πως ειδικά στην αρχή είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Κι επειδή η γραφή σου είναι ήδη πολύ όμορφη, συνέχισε να γράφεις και να το ευχαριστιέσαι και κοίτα να μη σε τρελάνουμε εδώ μέσα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eva_Goth Posted July 5, 2011 Author Share Posted July 5, 2011 Δεν είναι ακριβώς η πρώτη που γράφω,είναι η πρώτη "ολοκληρωμένη"! Γιατί είχα ξεκινήσει κάτι στο παρελθόν όμως το άφησα μισοτελειωμένο!! Το ότι μου δίνεται όλες αυτές τις συμβουλές πραγματικά είναι πολύ σημαντικό για μένα,γιατί είμαι ακόμα στην αρχή και θα με βοηθήσουν να εξελιχθώ! Έχω βρει κάτι πολύ 'ζεστό' στο φόρουμ απ'όλους σας!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.