Nirgal Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Σταμάτης Σταματόπουλος Είδος : επιστημονική φαντασία Βία ; Όχι Σεξ ; Όχι Αριθμός Λέξεων : 7820 Αυτοτελής ; Ναι Σχόλια : Το διήγημα συμμετείχε στο 17ο λογοτεχνικό εργαστήριο της ΑΛΕΦ και έχει διορθωθεί σύμφωνα με τις υποδείξεις όσων συμμετείχαν είτε ως συγγραφείς, είτε ως παρατηρητές. Έλαβα υπ' όψιν όλες τις παρατηρήσεις και οι περισσότερες έπαιξαν ρόλο στο κείμενο που τελικά παραθέτω σήμερα εδώ. Τους ευχαριστώ όλους ανεξαιρέτως. Μου άνοιξαν τα μάτια. Το διήγημα αυτό, αποτελεί μια προσπάθεια που με απασχόλησε κατά διαστήματα για περίπου ένα έτος (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, καλό ή κακό). Γι' αυτό το λόγο αν και κατά το σχολιασμό του στο εργαστήριο υπήρξαν αρκετές τοποθετήσεις οι οποίες θεωρούσαν ότι ως κείμενο θα ήταν πιο "πιασάρικο" αν είχε διαφορετική μορφή (κάτι που τελικά συμφωνώ - για όσους αποφασίσουν να το διαβάσουν μάλλον θα καταλάβουν), δυστυχώς προς το παρόν δεν έχω τη διάθεση/χρόνο να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο, αν και είναι κάτι που θα ήθελα να το κάνω μελλοντικά. Δεν παύω, βέβαια, να πιστεύω, ότι ακόμα και με αυτή τη μορφή, έχει να πει πάρα πολλά και μπορεί να τραβήξει το ενδιαφέρον. Καλή ανάγνωση και όποιος αντέξει... ΥΓ. Καθώς στο topic δεν γίνεται να φανούν κάποια ειδικά μορφοποιημένα τμήματα κειμένου, προτείνω να διαβαστεί από το συνημμένο αρχείο.Για όσους διαβάσουν μέσω word και αντιμετωπίσουν προβλήματα αναγνωσιμότητας, δεν έχουν παρά να αλλάξουν γραμματοσειρά σε όσα σημεία απαιτείται. Δικαιοσύνη.pdf Δικαιοσύνη.doc Edited July 3, 2011 by Nirgal Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted July 3, 2011 Share Posted July 3, 2011 Το διήγημα αυτό τα σπάει. Τελεία. Ο απίστευτα πρωτότυπος τρόπος γραφής του, η ευφυία με την οποία αντιμετωπίζει τα παράδοξα, οι ποικίλες οπτικές γωνίες που κάνουν τον αναγνώστη να πιστέψει πως το κάθε κομμάτι έχει γραφτεί από άλλον άνθρωπο, το βάθος των συναισθημάτων σε αντίθεση με τον ψυχρό τρόπο που παρατίθενται, το βάζουν, για μένα, πολύ χαλαρά και άνετα στο τοπ 5 ιστοριών ΕΦ που έχω διαβάσει. Θα το αγόραζα. Κι επειδή αυτή η ατάκα φοριέται ανά τακτά διαστήματα, θα το αγόραζα ακόμα κι αν έπρεπε να πουλήσω το διαρκείας μου για να το κάνω. Do I have your attention now? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nirgal Posted July 4, 2011 Author Share Posted July 4, 2011 Για ακόμα μια φορά μένω μ@!...., εννοώ άναυδος! (Την πρώτη φορά ήταν στο εργαστήριο) Sonya, ό,τι και να πω είναι λίγο. Ευχαριστώ για τις απίστευτες φιλοφρονήσεις σου. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι καθώς στο profile σου δηλώνεις ότι φεύγεις για Σουηδία, δεν έχω παρά να φορέσω μαύρη πλερέζα που δεν θα σε ξαναδώ (κατά πως φαίνεται) σε άλλο εργαστήριο. Κατά τα άλλα η μετανάστευσή σου έχει και τα θετικά της. Θα είναι σαν να έχω fan club στο εξωτερικό. Μα ποιος είμαι τέλος πάντων! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted July 5, 2011 Share Posted July 5, 2011 Το διάβασα σήμερα στη βιβλιοθήκη της σχολής. Δε έχω τι να πω! Συμφωνώ με τη Σόνια, (εκτός το κομμάτι με το διαρκείας γιατί δεν είμαι Fan του ποδοσφαίρου και δη του ελληνικού). Μα πραγματικά, έχω μπει στον πειρασμό να το δώσω σε ένα δυο γνωστούς μου να το διαβάσουν. Πολύ καλό!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted July 7, 2011 Share Posted July 7, 2011 Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Ο κόσμος, οι «επισκέπτες», οι ανησυχίες, τα διλήμματα, η επιστήμη, τα μηνύματα που υπάρχουν, όλα είναι δοσμένα πολύ καλά. Ο τρόπος που είναι γραμμένη, η εξέλιξη που δίνεται μέσα από τις διάφορες καταγραφές, είναι πολύ ενδιαφέρων και μπορείς έτσι να δώσεις πολλές λεπτομέρειες μέσα σε λίγο χώρο. Από τη μια αυτό είναι καλό, επειδή εδώ είναι σαν να έχουμε ένα «συμπυκνωμένο μυθιστόρημα». Υπάρχουν τόσες πολλές πληροφορίες, που άνετα θα μπορούσες να γεμίσεις πολλές σελίδες μ' αυτές. Από την άλλη, υπάρχει μια μικρή έλλειψη σε συναίσθημα, επειδή αναφέρεσαι συνέχεια στα γεγονότα, ενώ δεν έχουμε περιγραφές. Για το λόγο αυτό, το μόνο που με ««πείραξε»» (με διπλά εισαγωγικά, επειδή δεν με πείραξε πραγματικά, αλλά είναι κάτι που θα ήθελα σ' αυτήν την ιστορία) είναι ότι δεν δέθηκα με κάποιο πρόσωπο. Δέθηκα, όμως, με ένα μελλοντικό κόσμο και την τραγική κατάσταση στην οποία έχει φτάσει, χωρίς να τον γνωρίσω πολύ. Νομίζω ότι η διαφορά ανάμεσα στην απλή αναφορά στοιχείων και στην αφήγηση απ' την οπτική γωνία ενός προσώπου φαίνεται στο τελευταίο κομμάτι, που είναι εξαιρετικό. Γενικά, η ιστορία σου μου άρεσε πολύ. Συγχαρητήρια για την καλή δουλειά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nirgal Posted July 7, 2011 Author Share Posted July 7, 2011 Για το λόγο αυτό, το μόνο που με ««πείραξε»» (με διπλά εισαγωγικά, επειδή δεν με πείραξε πραγματικά, αλλά είναι κάτι που θα ήθελα σ' αυτήν την ιστορία) είναι ότι δεν δέθηκα με κάποιο πρόσωπο. Δέθηκα, όμως, με ένα μελλοντικό κόσμο και την τραγική κατάσταση στην οποία έχει φτάσει, χωρίς να τον γνωρίσω πολύ. Νομίζω ότι η διαφορά ανάμεσα στην απλή αναφορά στοιχείων και στην αφήγηση απ' την οπτική γωνία ενός προσώπου φαίνεται στο τελευταίο κομμάτι, που είναι εξαιρετικό. Γενικά, η ιστορία σου μου άρεσε πολύ. Συγχαρητήρια για την καλή δουλειά. Αυτό ακριβώς εννοώ και στο σχόλιο που έχω γράψει στο άνοιγμα του topic, περί άλλης μορφής. Κάποιοι στο εργαστήριο θεώρησαν ότι θα ήταν καλύτερο αν υπήρχε ένας πρωταγωνιστής. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cyrano Posted July 13, 2011 Share Posted July 13, 2011 Από τα πλέον αγαπημένα μου είδη διηγημάτων, με πολύ τροφή για σκέψη. Πραγματικά απολαυστικό. Δε με πείραξε καθόλου η έλλειψη πρωταγωνιστή, το θέμα είναι τόσο δυνατό που νομίζω ότι ίσα ίσα, το βάρος του έπρεπε να μοιραστεί στις ζωές πολλών ανθρώπων, όπως κι έκανες. Όσο για το περισσότερο συναίσθημα, νομίζω ότι αρκεί να δουλέψεις λίγο παραπάνω τη φυσικότητα των απομαγνητοφωνημένων διαλόγων (οι οποίοι σε κάποια σημεία τους φαίνονται κάπως υπερβολικά 'λουστραρισμένοι' κι ομαλοί στη ροή των ιδεών τους) κι αμέσως το όλον γίνεται πιο ζωντανό κι ενδιαφέρον. Άντε να μπω λίγο μέσα στο διανοητικό παιχνίδι. Αν ανήκα στην υπερασπιστική ομάδα των δικαζόμενων θα επικεντρωνόμουν σε τέσσερα υπερασπιστικά σημεία: 1. Θα έριχνα την ευθύνη στις προηγούμενες γενιές και θ' απαιτούσα να δικαστούν οι πρωταίτιοι της βιομηχανικής επανάστασης. 2. Θ' αμφισβητούσα την ύπαρξη της συλλογικής ελευθερίας της βούλησης, ισχυριζόμενος ότι η ατομική ελεύθερη βούληση είναι εξαιρετικά ανίσχυρη μπροστά στη συνολική ιστορική κίνηση των μαζών. (το έχεις ήδη κάνει εν μέρει στην ιστορία σου) 3. Θα επικαλούμουν τους κύκλους της Ιστορίας και θα κατηγορούσα τους κατηγόρους μου, ότι εφόσον η άνοδος κι η πτώση κάθε πολιτισμού είναι ιστορικά αποδεδειγμένες, κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει μια γενιά ότι δεν κατάφερε ότι αναρίθμητες γενιές στο παρελθόν δεν κατάφεραν επίσης. 4. Και τέλος, θα ισχυριζόμουν ότι αν οι απόγονοι των δικαστών μου δίκαζαν αργότερα τους γονείς τους για κακοδικία σύμφωνα με πιθανή αναθεώρηση του δικαστικού τους συστήματος, τότε η δική μου γενιά θα είχε κατάφωρα αδικηθεί. Καιρό είχα να ευχαριστηθώ τόσο πολύ ένα διήγημα, ακόμη και πολύ ώρα μετά την ανάγνωσή του. Breath of fresh air. Μπράβο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nirgal Posted July 14, 2011 Author Share Posted July 14, 2011 Από τα πλέον αγαπημένα μου είδη διηγημάτων, με πολύ τροφή για σκέψη. Πραγματικά απολαυστικό. Δε με πείραξε καθόλου η έλλειψη πρωταγωνιστή, το θέμα είναι τόσο δυνατό που νομίζω ότι ίσα ίσα, το βάρος του έπρεπε να μοιραστεί στις ζωές πολλών ανθρώπων, όπως κι έκανες. Όσο για το περισσότερο συναίσθημα, νομίζω ότι αρκεί να δουλέψεις λίγο παραπάνω τη φυσικότητα των απομαγνητοφωνημένων διαλόγων (οι οποίοι σε κάποια σημεία τους φαίνονται κάπως υπερβολικά 'λουστραρισμένοι' κι ομαλοί στη ροή των ιδεών τους) κι αμέσως το όλον γίνεται πιο ζωντανό κι ενδιαφέρον. Άντε να μπω λίγο μέσα στο διανοητικό παιχνίδι. Αν ανήκα στην υπερασπιστική ομάδα των δικαζόμενων θα επικεντρωνόμουν σε τέσσερα υπερασπιστικά σημεία: 1. Θα έριχνα την ευθύνη στις προηγούμενες γενιές και θ' απαιτούσα να δικαστούν οι πρωταίτιοι της βιομηχανικής επανάστασης. 2. Θ' αμφισβητούσα την ύπαρξη της συλλογικής ελευθερίας της βούλησης, ισχυριζόμενος ότι η ατομική ελεύθερη βούληση είναι εξαιρετικά ανίσχυρη μπροστά στη συνολική ιστορική κίνηση των μαζών. (το έχεις ήδη κάνει εν μέρει στην ιστορία σου) 3. Θα επικαλούμουν τους κύκλους της Ιστορίας και θα κατηγορούσα τους κατηγόρους μου, ότι εφόσον η άνοδος κι η πτώση κάθε πολιτισμού είναι ιστορικά αποδεδειγμένες, κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει μια γενιά ότι δεν κατάφερε ότι αναρίθμητες γενιές στο παρελθόν δεν κατάφεραν επίσης. 4. Και τέλος, θα ισχυριζόμουν ότι αν οι απόγονοι των δικαστών μου δίκαζαν αργότερα τους γονείς τους για κακοδικία σύμφωνα με πιθανή αναθεώρηση του δικαστικού τους συστήματος, τότε η δική μου γενιά θα είχε κατάφωρα αδικηθεί. Καιρό είχα να ευχαριστηθώ τόσο πολύ ένα διήγημα, ακόμη και πολύ ώρα μετά την ανάγνωσή του. Breath of fresh air. Μπράβο. Σ' ευχαριστώ για τα πολύ καλά σχόλια, όχι επειδή απλώς είναι θετικά, αλλά κυρίως γιατί είναι ουσιαστικά και αποτέλεσαν τροφή για σκέψη. Τα υπερασπιστικά επιχειρήματα είναι πολύ καλά και ούτε που τα είχα σκεφτεί. Όσο για τους διαλόγους, από μόνος μου δεν νομίζω ότι μπορώ να εντοπίσω σημεία τα οποία δεν "ακούγονται" φυσιολογικά, οπότε θα εκτιμούσα κάποιες συγκεκριμένες επισημάνσεις. Σ' ευχαριστώ και πάλι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.