Guest old#2065 Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 (edited) ΟΝΟΜΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ npaps ΛΕΞΕΙΣ 390 ΒΙΑ ΟΧΙ ΣΕΞ ΟΧΙ Στη μνήμη του δικού μου ανθρώπου, που έφυγε πριν εξη μήνες. Το αεράκι μου Μπήκε στη ζωή μου αναπάντεχα σαν αεράκι , στα δεκαοκτώ μου. ¨Έτσι όπως τρυπώνει από το ανοικτό παράθυρο με τα γερμένα παντζούρια , κάποιο ζεστό απομεσήμερο καλοκαιριού , ένα απρόσμενο δροσερό και ευχάριστο αεράκι. Με πήρε απ’το χέρι και με στροβίλισε στο ταξίδι της ζωής, άλλοτε τρυφερά σαν μαΐστρος , άλλοτε ορμητικά σαν τραμουντάνα , μα πάντα στο τέλος της μέρας ήταν το απάνεμο λιμάνι μου , η τεράστια αγκαλιά που ξεχείλιζε αθωότητα, τρυφερότητα και πολλή αγάπη. Μ’έμαθε να εκτιμώ και να σέβομαι πράγματα μικρά και αξίες παραμελημένες. Μου γνώρισε άγνωστες μουσικές και μέκανε να ξεχωρίζω χρώματα και λεπτομέρειες. Μου χάρισε το γιό μας, που είναι ένα κομμάτι της με πολλά στοιχεία της προσωπικότητάς της. Μα πάνω άπ’όλα μ’έμαθε να αγαπώ. Δεν έδινε αξία σ’αυτά που οι άλλοι θεωρούν σοβαρά. Φοβόταν τα μικρά και τα ανούσια. Σε κάθε μεγάλη δική μου αγωνία είχε πάντα ένα πειστικό λόγο παρηγοριάς. Συνέπασχε με τον διπλανό της, νοιαζόταν για όλους, περισσότερο κι απ’τον εαυτό της. Ήταν ένα ξωτικό που δεν χωρούσε στην πεζή σημερινή πραγματικότητα, ήταν ένα παιδί που πάντα αναρωτιόμουν πως ήταν δυνατόν αυτό το πλάσμα να βιώσει τη φθορά των γηρατειών. Και ξαφνικά μια αναπάντεχη επιδείνωση της υγείας της και το παγωμένο «δυστυχώς είναι πολύ αργά» των γιατρών με προσγείωσε σάυτό που επακολούθησε. Μέσα σε δυό μήνες ξέφυγε το αεράκι μέσα από τα χέρια μου. Τρείς μέρες πριν φύγει αγκάλιασε το γιό μας και μένα, μας φίλησε και είπε «παιδάκια μου σας χαιρετώ, δεν θα σας ξαναδώ». Υποτίθεται ότι δεν γνώριζε τίποτε για την κατάστασή της. Ένα πρωί Σαββάτου έφυγε ήρεμα μέσα στην αγκαλιά μου. Έφυγε παίρνοντας μαζί της το σταθερό σημείο αναφοράς του σύμπαντος μου, έφυγε αφήνοντας με δια βίου ανάπηρο, σε έναν κόσμο εκκωφαντικά κενό απο την απουσία της. Πέρασαν ήδη έξη μήνες που δεν φτιάχνω πια δυο φλιτζάνια τσάι το πρωί, πριν φύγω για τη δουλειά, πέρασαν έξη μήνες....... Έτσι όμως είναι το αεράκι. Περνάει σε αγγίζει , και τη μια στιγμή ειναι εκεί και την άλλη έχει χαθεί. Αυτό το αεράκι που καθόρισε τη ζωή μου , αυτό το αεράκι που με σεργιάνισε στο όμορφο ταξίδι μας πάντα θα το περιμένω να φυσήξει ξανά για να ανακατέψει τα μαλλιά μου η να χαϊδέψει το μάγουλό μου . Αυτό το αεράκι ήταν η Λένα μου. Αυτό το αεράκι θα είναι για πάντα η Λένα μου. https://www.facebook...204057 Edited July 18, 2011 by npaps Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 Ευχαριστούμε που θελήσατε να μοιραστείτε αυτό το κειμενάκι κι αυτή την απώλεια μαζί μας. Δε νομίζω ότι μπορούμε να πούμε τίποτε άλλο, δεν είναι ένα κείμενο που μπορεί να κριθεί με οποιοδήποτε αντικειμενικό ή μη κριτήριο. Το αεράκι θα συνεχίσει να φυσάει απαλά τα βράδια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 Πολύ όμορφο και συγκινητικό. Αυτό που κάνει το κάθε αεράκι ξεχωριστό είναι πως ακόμη κι αν δεν το βλέπεις μπορείς να το νιώσεις. Έτσι ξέρεις ότι είναι πάντα εκεί, να σε δροσίζει και να σε ηρεμεί, με το δικό του μοναδικό τρόπο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 Είναι υπέροχο κι ελπιδοφόρο να βλέπεις τέτοια συναισθήματα στις μέρες μας, συναισθήματα που, όπως φαίνεται, δεν τα ακουμπάει καν ο χρόνος. Ευχαριστούμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vinegrete Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 Να πω μονο πως συγκινηθηκα παρα πολυ διαβαζοντας το.. Κουραγιο.. ξερω πως ειναι δυσκολο αυτο που περνας! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 Νίκο, ευχαριστούμε που μοιράστηκες αυτή την ιστορία. Η αφήγησή σου μαρτυρά ότι περάσατε μαζί μια ευτυχισμένη ζωή, χαρίζοντας ο ένας στον άλλον την εκτίμηση και την αγάπη. Όσο και αν η απουσία σε πληγώνει τώρα, είναι πολύ παρήγορο που δεν αφήσατε το χρόνο σας να πάει χαμένο, όπως συμβαίνει καμιά φορά, με στείρους ανταγωνισμούς. Λίγοι έχουν πια στις μέρες μας την ευτυχία να βιώνουν καθημερινά μια αγάπη συνεχή χωρίς τη φθορά του χρόνου. Κράτα αυτό μέσα στο μυαλό σου και το αεράκι σου θα έρχεται πάντα όταν το χρειάζεσαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 Πολύ καλό, συγκινητικό, τρυφερό, ανθρώπινο και τραγικό. Είσαι ένας ευλογημένος άνθρωπος, γιατί έχει μεγάλη σημασία η ζωή που προηγήθηκε. Κάποιοι ζουν σε μόνιμο καύσωνα και ακόμα περιμένουν την δροσιά που θα τους ανακουφίσει. Ευλογημένη κι εκείνη που έφυγε με έναν τρόπο που πολλοί από μας ελπίζουμε να την κάνουμε, όχι αφημένοι στη μοναξιά μας, αλλά στην παρήγορη αγκαλιά ενός αγαπημένου ή μιας αγαπημένης. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 Σας ευχαριστώ όλους. Και αφού είστε οι καινούργιοι φίλοι μου, έπρεπε να σας τη συστήσω. Από καρδιάς ευχαριστώ για τη ζεστασιά σας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 Σε όλο το κείμενο σας, έτρεμε το φυλλοκάρδι μου για το "δικό" μου αεράκι...είναι τόσο προσωπικά αυτά μα βρίσκεις τόσους κοινούς τόπους...Είναι εύθραυστα τα πράγματα, τόσο που αν σταθείς μια στιγμή και το αναλογιστείς θα δακρίσεις...Δεν πιστευώ σε τίποτα, είμαι ένας απαίσιος ορθολογιστής μα για όλα αυτά τα αεράκια εύχομαι μια μέρα να υπάρξει ένας απέραντος ατάραχος ωκεανός γαλήνης πάνω από τον οποίο θα συμπνεύσουμε μαζί...ανενόχλητοι από άλλες καταιγίδες και μαύρα σύννεφα με αυτόν που συμπνεύσαμε και σε έναν φορτουνιασμένο και ταραχώδη κόσμο....Σας ευχαριστώ που το μοιραστήκατε... Σπύρος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted August 4, 2011 Share Posted August 4, 2011 Mε έκανε να δακρύσω το κείμενό σου, Νίκο. Με έκανε να δακρύσω όχι μόνο για τη θλίψη που εμπνέει αλλά περισσότερο για την ομορφιά του και γιατί αυτό που εξέφρασε είναι ένα . . . αεράκι που φέρει όλες τις μυρωδιές και τις λέξεις και τα συναισθήματα του κόσμου. Και αυτό το απαλό άγγιγμα μού έδωσε έτσι μια φευγαλέα αίσθηση από όλα αυτά που το αεράκι είχε μέσα του, και όλα αυτά που εσύ έχεις μέσα σου τώρα. Σ'ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted August 4, 2011 Share Posted August 4, 2011 Είμαι σίγουρη ότι ήσουν κι εσύ το δικό της αεράκι. Τουλάχιστον φυσήξατε για λίγο ο ένας να στεγνώσει τον ιδρώτα του άλλου. Αλίμονο απ' όσους δεν δροσιστούν ποτέ. Γιατί όταν κλαις χωρίς να ξέρεις γιατί είναι πολύ χειρότερο. Έχω κλάψει και με τον έναν και με τον άλλον τρόπο και μπορώ να το υπογράψω αυτό. Σ' ευχαριστούμε, Νίκο. ή μάλλον, όχι. Εγώ σ' ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 25, 2011 Share Posted December 25, 2011 Πρώτα τα "Χριστούγεννα", μετά αυτό... (Αν και τα ανέβασες αντίστροφα μάλλον...) Α ρε Νίκο... Ήμουν που ήμουν απόψε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 25, 2011 Share Posted December 25, 2011 Είναι υπέροχο κι ελπιδοφόρο να βλέπεις τέτοια συναισθήματα στις μέρες μας, συναισθήματα που, όπως φαίνεται, δεν τα ακουμπάει καν ο χρόνος. Ευχαριστούμε. Με κάλυψε ο ξανθούλης και οι προηγούμενοι. Συγκινητικό και είστε τυχεροί που το ζήσατε. Και . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Amandel Posted January 10, 2012 Share Posted January 10, 2012 Είναι υπέροχο κι ελπιδοφόρο να βλέπεις τέτοια συναισθήματα στις μέρες μας, συναισθήματα που, όπως φαίνεται, δεν τα ακουμπάει καν ο χρόνος. Ευχαριστούμε. Με κάλυψε ο ξανθούλης και οι προηγούμενοι. Συγκινητικό και είστε τυχεροί που το ζήσατε. Και . Συμφωνώ με την κυρία από πάνω. Πολύ συγκινητική κατάθεση που πιάνει ένα πολύ λεπτό και προσωπικό θέμα. Με αιχμαλώτισαν ιδιαίτερα η αρχή και το τέλος, και ο παραλληλισμός με το αεράκι. Έδιναν κάτι ανάλαφρο και πολύ ρομαντικό καθώς το διαβάζει κανείς. Ευχαριστούμε που την μοιράστηκες μαζί μας Νίκο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
GeoVa Posted January 10, 2012 Share Posted January 10, 2012 (Πάρα) πολύ συγκινητικό κι όμορφο!... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
abuno Posted January 11, 2012 Share Posted January 11, 2012 Θέλει πολύ θάρρος αυτό που έκανες άγνωστε φίλε. Είμαι σίγουρος ότι μια μέρα θα περνάτε και θα αγγίζετε τον γιό σας μαζί, αγκαλιασμένοι. Και αυτός θα το ξέρει, όπως εσύ το ξέρεις τώρα. Κουράγιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μπόρχες Posted January 11, 2012 Share Posted January 11, 2012 Σ' ευχαριστούμε, Νίκο, για τα συναισθήματα που μας χάρισες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.