Mesmer Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Άγγελος Είδος: Επιστημονική Φαντασία Αριθμός Λέξεων: Λίγες Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Ο Λτκ τριγυρνάει στο μυαλό μου εδώ και πολύ καιρό. Αυτή είναι η ιστορία του. Σε Φανταστικό Χρόνο Ο Λτκ είναι ένα πλάσμα μοναδικό. Μοναδικό, από κάθε άποψη. Ο Λτκ έχει μόλις δημιουργηθεί κι έχει μόλις συνειδητοποιήσει την ύπαρξή του. Μαζί μ’ αυτή έχει αποκτήσει και τη γνώση ενός ολόκληρου κόσμου. Ενός κόσμου του οποίου αποτελεί μέρος, χωρίς να είναι συνδεμένος μαζί του. Ο Λτκ είναι μόνος. Ήταν έξι χρονών. Στεκόταν στο μπαλκόνι του σπιτιού και ατένιζε τ’ αστέρια, σαν να ήταν κάτι μαγικό. Πρώτη φορά τα παρατηρούσε με τόση προσήλωση, την αχνή τους λάμψη, το απαλό τρεμοφέγγισμα, τα σχήματα που δημιουργούσαν στο σκοτεινό ουρανό. Κρατήθηκε από τα κάγκελα και ανέβηκε στο χαμηλό πεζουλάκι του μπαλκονιού, θαρρείς κι έτσι θα έφτανε κοντύτερα στα άπιαστα άστρα. Κι έτσι όπως ήταν, με το κεφαλάκι της σηκωμένο ψηλά, είδε ένα θέαμα που όμοιό του δεν είχε ξαναντικρύσει. Ένα από τα αστέρια ξεκόλλησε από τον ουρανό κι άρχισε να πέφτει προς το μέρος της. Πίσω του άφηνε μια φωτεινή γραμμή, που διέγραφε την πορεία του. Τεντώθηκε κι άπλωσε το χεράκι της για να πιάσει το αστέρι, αλλά εκείνο ήταν ακόμα μακριά. Έσκυψε πάνω από τα κάγκελα, σίγουρη πως δεν θα της ξέφευγε. Λίγο πριν καταφέρει και αρπάξει το αστέρι μέσα στη χούφτα της, γλίστρησε. Από κάπου μακριά άκουσε τη μαμά της να ουρλιάζει. Δεν είχε, όμως, σημασία, επειδή εκείνη απομακρυνόταν από τα άστρα. Ο Λτκ ζει σε φανταστικό χρόνο και ως εκ τούτου και σε φανταστικό χώρο. Αυτό τού δίνει τη δυνατότητα να βρίσκεται όπου θέλει και όποτε θέλει. Ο Λτκ έχει άπειρη μνήμη. Μέσα σε μια σχεδόν ανύπαρκτη στιγμή έχει ζήσει από τη γέννηση ως το θάνατο του κόσμου του· και γνωρίζει τα πάντα. Και μετά, όλα αρχίζουν ξανά από την αρχή. Ή απ’ το τέλος, αν το επιθυμεί. Ο Λτκ δεν έχει κάποιον για να του πει όσα ξέρει. Ήταν δεκαεννιά χρονών. Καθόταν στην υγρή άμμο της παραλίας με την πλάτη της ακουμπισμένη σ’ ένα μεγάλο βράχο. Τα κύματα, που έρχονταν κι έφευγαν, δρόσιζαν κάθε τόσο τα γυμνά της πόδια. Η νύχτα ήταν αφέγγαρη και γι’ αυτό πανέμορφη. Τα αμέτρητα άστρα έριχναν το φως τους στη Γη από την ίδια θέση, όπως εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αλλά όσο ίδιος κι αν είναι ο νυχτερινός ουρανός, δεν υπήρχε τίποτα που να την αιχμαλώτιζε και να την μάγευε περισσότερο. Κάτι εντυπωσιακό και αναπάντεχο έκανε την εμφάνισή του. Ένα πεφταστέρι που άφηνε μια λαμπερή ουρά πίσω του και πρόδιδε την τροχιά του. Τα μάτια της ορθάνοιξαν και το κοίταζε κατάπληκτη. Δεν είχε ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Μια παράξενη ανατριχίλα διαπέρασε το κορμί της. Ακολουθούσε το πεφταστέρι όταν μια μεγάλη σκιά τής έκρυψε τη θέα. Ένα χέρι κάλυψε τη μύτη και το στόμα της. Μια λεπίδα έσκισε το λαιμό της. «Μη βγάλεις άχνα», είπε μια βαριά φωνή. Ο Λτκ γνώρισε όλους τους πολιτισμούς του κόσμου του. Σ’ έναν από αυτούς συνάντησε μια έννοια πολύ κοντινή σε αυτό που είναι: Θεός. Αλλά ο Λτκ δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Δεν μπορεί να επέμβει. Ήταν τριάντα-έξι χρονών. Ένιωθε το βάρος της στολής που φορούσε να της πιέζει το θώρακα. Η θέση μέσα στην οποία βρισκόταν δεμένη είχε την πλάτη της στραμμένη προς τον ουρανό. Επιτέλους, το μεγάλο της όνειρο θα γινόταν πραγματικότητα. Θα έφτανε στ’ αστέρια. Η αντίστροφη μέτρηση ολοκληρώθηκε κι ένα ακόμη τεράστιο φορτίο προστέθηκε στο στήθος της. Όσο και να είχε προετοιμαστεί, όσο σκληρή εκπαίδευση κι αν είχε περάσει, τίποτα δεν συγκρινόταν με το να το ζει. Δέος και ομορφιά μαζί. Τα μάτια της κοιτούσαν συνέχεια μέσα από το παράθυρο του σκάφους, που την πήγαινε όλο και πιο κοντά στον επιθυμητό προορισμό. Ο ουρανός άρχισε να σκοτεινιάζει, στην αρχή σιγά-σιγά, αλλά μέσα σε μια στιγμή όλα μαύρισαν. Όλα, εκτός από εκείνες τις απαστράπτουσες κουκίδες που λέκιαζαν τον εβένινο φόντο του κόσμου. Τόσο υπέροχο, όσο κι απέραντο. Και μέσα σ’ εκείνο το μαγευτικό θέαμα, μια κίνηση, αιφνιδιαστική και γρήγορη, τράβηξε την προσοχή της. Ένα μετέωρο, σκοτεινό, απρόβλεπτο και θανάσιμο. Άκουσε τη σύγκρουση. Κι ύστερα την έκρηξη που κατέστρεψε τον κόσμο. Ο Λτκ υπάρχει εκεί όπου δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο. Δεν έχει κάτι να κάνει. Δεν έχει φίλους. Δεν έχει χόμπι. Ο Λτκ έχει ένα κόσμο δικό του. Ο Λτκ μπορεί να παρατηρεί. Ήταν ογδόντα-έξι χρονών. Η κουνιστή πολυθρόνα, που της είχε κάνει δώρο ο γιος της στα ογδοηκοστά γενέθλιά της, λικνιζόταν μπρος-πίσω, ενώ εκείνη αναπολούσε μνήμες πολύ περασμένων καιρών. Στιγμές χαράς που είχε περάσει με το σύντροφό της, με τα παιδιά της και με τα εγγόνια της, αποτυπώνονταν στις φωτογραφίες που κρατούσε στην αγκαλιά της. Δάκρυα γέμισαν τα μάτια της. Δάκρυα χαράς κι ελπίδας πως εκείνοι θα συνέχιζαν να είναι ευτυχισμένοι, ακόμα κι όταν αυτή δεν θα είναι μαζί τους. Έστρεψε το βλέμμα της έξω από το παράθυρο. Ήταν βράδυ, αλλά το χιονισμένο τοπίο φάνταζε πανέμορφο, έτσι όπως χανόταν μέσα στο σκοτάδι. Μια λάμψη εμφανίστηκε στον ουρανό κι εκείνη νόμισε πως ήταν απλά ένα παιχνίδισμα των βουρκωμένων της ματιών. Αλλά έκανε λάθος. Χαμογέλασε. Για κάποιον περίεργο λόγο ήξερε πως εκείνο το αστέρι που έπεφτε, έπρεπε να βρίσκεται εκεί, εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Οι φωτογραφίες γλίστρησαν από τα χέρια της. Αλλά τα μάτια της έμειναν ανοιχτά, λες και ακολουθούσαν το άστρο ως το τέλος του. Ο Λτκ κατάλαβε ότι υπήρχε κάτι που μπορούσε να κάνει. Κι έτσι, εκείνη πέθαινε πάντα μέσα στην κουνιστή πολυθρόνα της· μαζί με το πεφταστέρι. Ορεστιάδα, 18 Ιουλίου 2011 Edited July 18, 2011 by Mesmer Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 O Λτκ επενέβει!Ο Λτκ είναι ηθικός; Όμορφο ήταν. Σα να παρακολουθούσες εναλλακτικά lifetime που εναλλάσονται το ένα δίπλα στο άλλο στροβιλλιζόμενα με φόντο τα αστέρια. Κουλό αλλά μου θύμισε τις τελευταίες σκηνές στο 2001... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted July 18, 2011 Share Posted July 18, 2011 Η ιστορία έχει γλυκήτητα και τραγικότητα μαζί. Είναι απόδειξη πως μπορεί κάποιος να γράψει πολύ καλή ε.φ. χωρίς να χρειάζεται τεχνολογία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nirgal Posted July 19, 2011 Share Posted July 19, 2011 "...εκτός από εκείνες τις απαστράπτουσες κουκίδες που λέκιαζαν τον εβένινο φόντο του κόσμου." Απλώς άλλαξε το "λέκιαζαν" με κάποιο άλλο ρήμα. Σε αυτήν την ιστορία τα αστέρια δεν λεκιάζουν τον ουρανό, τον διακοσμούν. Ίσως αυτό να είναι πιο σωστό ρήμα. Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted July 19, 2011 Author Share Posted July 19, 2011 Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια! Σταμάτη, χρησιμοποίησα το λέκιαζαν επειδή εκεί ήθελα μια πιο δυνατή αντίθεση. Ίσως θα μπορούσε να γίνει: "...εκτός από εκείνες τις απαστράπτουσες πιτσιλιές πάνω στον εβένινο φόντο του κόσμου." Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 4, 2011 Author Share Posted October 4, 2011 Το διήγημα επιλέχτηκε για δημοσίευση από το Λογοτεχνικό Μπιστρό της Στέλλας, στο τεύχος Οκτωβρίου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted October 4, 2011 Share Posted October 4, 2011 Μπράβο, Άγγελε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted October 4, 2011 Share Posted October 4, 2011 Ωραίος, mate! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted October 4, 2011 Share Posted October 4, 2011 Αμπάριζα το μπιστρό έχεις πάρει; Ωραίος! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 4, 2011 Author Share Posted October 4, 2011 Αμπάριζα το μπιστρό έχεις πάρει; Ωραίος! Έχω 2 στα 2. Λέω να το παρατήσω τώρα που είμαι στο απόγειο της καριέρας μου. Σας ευχαριστώ, παιδιά. Είναι πολύ ωραία η αίσθηση τού να βλέπεις κάτι δικό σου να κάνει μερικά βήματα παραπάνω απ' όσα είχες υπολογίσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted October 4, 2011 Share Posted October 4, 2011 Μπράβο! Και σε σένα και στο Λογοτεχνικό Μπιστρό που δεν πτοείται από την "παραλογοτεχνική" φήμη της εφ και διαλέγει διηγήματα από το σφφ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μάρβιν ΑΑΠ Posted October 4, 2011 Share Posted October 4, 2011 Συγχαρητήρια, συγχαρητήρια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 5, 2011 Share Posted October 5, 2011 Συγχαρητήρια Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted October 5, 2011 Share Posted October 5, 2011 Μπράβο Άγγελε! Για το όμορφο διήγημα και για τη δημοσίευση βεβαίως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 5, 2011 Author Share Posted October 5, 2011 Ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.