Η Κατάρα του Μπαλιστάρ

[Cassandra Gotha]

Είδος: Fantasy

Βία: Όχι

Σεξ: Όχι

Αριθμός Λέξεων: 2.830

Σχόλια: Για τον διαγωνισμό με θέμα "Αποχέτευση". Το κείμενο γράφτηκε τρέχοντας, και γι' αυτό θέλει σοβαρό editing. Δεν θα το ανέβαζα ακόμη στη βιβλιοθήκη, αλλά κάποιοι δεν άφησαν σχόλια στο τόπικ του διαγωνισμού, περιμένοντας να πέσουν οι μάσκες. Ορίστε, λοιπόν, Η Κατάρα Του Μπαλιστάρ ΚΑΙ επώνυμα.

Η Κατάρα Του Μπαλιστάρ.doc

[Stanley]

Εγώ δεν σχολίασα ανώνυμα. Να πω λοιπόν, επώνυμα, με κίνδυνο να θεωρηθώ και πολλά πράγματα αλλά είναι απλώς η γνώμη που είχα από την αρχή, κάτι που μάλλον δεν θα προκαλεί έκπληξη: η ιστορία αυτή δεν μου άρεσε καθόλου. Πέρα από αυτό, το ότι έχει δράκους και τα συναφή δεν είναι το πρόβλημα, αλλά είδα μια σκατολογική προσέγγιση που δεν μου είπε απολύτως τίποτα. Το δε τέλος, και ειδικά με την φράση κλειδί "βρέχει σκατά ρεεεε", συγγνώμη Κασσάνδρα, αλλά μου φάνηκε άκρως γραφικό και κωμικό. Όχι ότι το δεν το απόλαυσα, αλλά για λόγους που καμία σχέση δεν έχουν να κάνουν με την ποιότητα μιας ιστορίας, μάλλον το αντίθετο. Και αυτός είναι και ο λόγος που έβαλα την ιστορία σου...τρίτη. Παράνοια; Φυσικά.

[Guest old#2065]

Είδος: Fantasy

Βία: Όχι

Σεξ: Όχι

Αριθμός Λέξεων: 2.830

Σχόλια: Για τον διαγωνισμό με θέμα "Αποχέτευση". Το κείμενο γράφτηκε τρέχοντας, και γι' αυτό θέλει σοβαρό editing. Δεν θα το ανέβαζα ακόμη στη βιβλιοθήκη, αλλά κάποιοι δεν άφησαν σχόλια στο τόπικ του διαγωνισμού, περιμένοντας να πέσουν οι μάσκες. Ορίστε, λοιπόν, Η Κατάρα Του Μπαλιστάρ ΚΑΙ επώνυμα.

Μπράβο Άννα

Το διήγημά σου ήταν από τα λίγα που διάβασα μέχρι τέλους, και μου άρεσε. Κατάφερες να αποφύγεις τα κλισέ και κυρίως μέχρι την τελευταία σκηνή ο υπόνομος σου δεν διατάρασσε το πεπτικό μας σύστημα. Αυτό το τελευταίο το πέτυχε πλήρως και ο Ποθητός με την "Ανωριμότητα"

Πρόλαβες να περιγράψεις χαρακτήρες, υπήρχε υποβόσκον χιούμορ και τα ονόματα είχαν τη μαγεία του παραμυθιού.

[Cassandra Gotha]

Στάνλεϋ, σ' ευχαριστώ για τον κόπο να μισοδιαβάσεις τρέχοντας και πηδώντας γραμμές το κείμενό μου, που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΡΑΚΟΥΣ. (Ούτε σκατολογική προσέγγιση). (Δεν είμαι θυμωμένη, παρά την ειρωνία μου. Εντάξει, δεν τρέχει και τίποτα. Βαρέθηκες και το ξεπέταξες. Κατανοητό).

 

npaps, ευχαριστώ ειλικρινά για το σχόλιο.

[Oberon]

Συγχαρητήρια Cassandra. Αυτό είναι το σχόλιο που έκανα για την ιστορία σου:

 

"Μοναδική στο είδος της ιστορία, γι'αυτό το διαγωνισμό, που φλερτάρει πολύ με το steampunk. Kάτι μεταξύ steampunk και fantasy, με Πρατσετικό χιούμορ διάχυτο, αλλά πιο έντονο βέβαια στο τέλος. Η κοσμποπλασία, η διήγηση, πλοκή, χαρακτήρες πάρα, πάρα πολύ καλοί. Ο/η συγγραφέας δείχνει να ελέγχει κάθε τι, τεχνικό και μη, στην ιστορία του/της, και η επίγευση που μου άφησε ήταν μιας ιστορίας που θα θυμάμαι για καιρό. Από τις κορυφαίες του διαγωνισμού και ο/η συγγραφέας είναι Ταλέντο!"

 

Και είσαι ταλέντο. Όχι μόνο γιατί έγραψες αυτήν την ιστορία (που αν και είχε να κάνει με κόπρανα κλπ χρησιμοποίησες το στερεότυπο αυτό με πολύ πρωτότυπο τρόπο) αλλά γιατί, είτε έχεις διαβάσει steampunk είτε όχι, κατάφερες να γράψεις μια τέτοια ιστορία. Έτσι γεννιούνται τα διάφορα υποείδη της φαντασίας. Όχι με ορισμούς (αυτοί έρχονται μετά) αλλά με πρωτότυπα πλησιάσματα μιας ιδέας, μοτίβου κλπ. Ναι, θα τη θυμάμαι για καιρό την ιστορία σου και θα την ξαναδιαβάσω μόλις κάνεις editing (Μόνο μην παρακάνεις editing. Δεν χρειάζεται και τίποτα ιδιαίτερο, imho).

 

 

[wordsmith]

Το διάβασα δύο φορές και δεν το κατάλαβα απολύτως. Οκ, με το ταξίδι στο παρελθόν λύθηκε η κατάρα και έπαψε να λειτουργεί το σύστημα αποχέτευσης, αλλά με ποιον τρόπο ακριβώς έγινε αυτό δε μου είναι ξεκάθαρο. Τι σήμαινε, δηλαδή, η κατάρα; Και γιατί, με την πληροφορία που δίνει ο Ιλλέρ στον ετοιμοθάνατο βασιλιά, λύνεται η κατάρα; Εννοείς ότι εκείνη τη στιγμή ο βασιλιάς θα έριχνε την κατάρα και, μαθαίνοντας αυτό, δεν τη ρίχνει; Κάπου εκεί χάθηκα. (Αλλά μην το παίρνεις κατάκαρδα, δεν είμαι ούτε εγώ από τους πιο προσεχτικούς αναγνώστες)

Το μεγάλο συν είναι, όπως είπε και ο Oberon, η πρωτοτυπία στο πλησίασμα της ιδέας: μια πόλη λύνει το αποχετευτικό της πρόβλημα με τρόπο μαγικό, στηρίζεται πάνω στην κατάρα για να ξεφορτωθεί λύματα! Πολύ αστείο! Και μόνο γι'αυτό σου αξίζει μια ψηλή θέση.

[Stanley]

Στάνλεϋ, σ' ευχαριστώ για τον κόπο να μισοδιαβάσεις τρέχοντας και πηδώντας γραμμές το κείμενό μου, που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΡΑΚΟΥΣ. (Ούτε σκατολογική προσέγγιση). (Δεν είμαι θυμωμένη, παρά την ειρωνία μου. Εντάξει, δεν τρέχει και τίποτα. Βαρέθηκες και το ξεπέταξες. Κατανοητό).

 

npaps, ευχαριστώ ειλικρινά για το σχόλιο.

 

Δεν την ξεπέταξα, ούτε πήδηξα γραμμές. Το σχόλιο το έγραψα σήμερα, και απλώς ..είχα ξεχάσει την ιστορία και την τυποποίησα στο μυαλό μου ως δρακοφάνταζι. Μπορείς να με κατηγορήσεις για αυτό. Όσο για την προσέγγιση, μάλλον ήταν άστοχη η χρήση της λέξης, εννοούσα το overloading από σκατά στο τέλος της ιστορίας.

[Eugenia Rose]

Δηλαδή σχολίασες την ιστορία αφού την είχες ξεχάσει ενώ θα μπορούσες κάπου να αποθηκεύσεις τα σχόλια κάθε ιστορίας την ώρα που τις διάβαζες και να τα ποστάρεις τώρα;

Edited July 31, 2011 by Eugenia Rose

[anysias]

Cassadra, συγχαρητήρια και πάλι. Αυτό είναι το σχόλιο που σου έδωσα:

 

‘’Μέσα στο θέμα εντελώς, φτιάχνεις ένα κόσμο από την αρχή και ειδικά ένα περίεργο αποχετευτικό σύστημα πέρα από τα φυσιολογικά. Πρωτότυπη ιδέα και αξιοζήλευτη. Ονοματολογία, διάλογοι, ρυθμός ιστορίας, διήγηση, γραπτός λόγος όλα προσεγμένα. Εγώ εύχομαι να μπορώ να γράψω έτσι κάποια στιγμή. Έστω μία φορά. Από τις αγαπημένες του διαγωνισμού. Το τέλος όλα τα λεφτά!’’

 

 

[Cassandra Gotha]

Δεν έγινε κανένα "overloading" Χρήστο, αλλά δεν πειράζει.

 

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια.

Η ιστορία πιστεύω ότι θέλει αρκετή δουλειά ακόμα για να γίνει κατανοητή. Θα προσπαθήσω να μην το παρακάνω όμως.

[jjohn]

Συγχαρητήρια για ακόμη μια φορά για τη δίκαη νίκη σου.

Πολύ ωραία ιστορία και άξιζε να βγει πρώτη(εγώ την έβαλα δεύτερη).

 

" Από τις πιο αγαπημένες μου ιστορίες στον διαγωνισμό.Μου άρεσε σαν κεντρικός πρωταγωνιστής ο Ίλλερ έστω και από αυτό το λίγο που τον γνώρισα.Ωραία ιστορία και πρωτότυπη με ενδιαφέρον backstory και φυσικά μία υπέροχη ατάκα στο τέλος που με έκανε να γελάσω πάρα μα πάρα πολύ."

 

ελπίζω ο διαγωνισμός που θα διοργανώσεις(όταν τον διοργανώσεις) να έχει θέμα τόσο καλό όσο και η ιστορία σου

και για το excel μην φοβάσαι.Υπάρχει και το παλιο καλό κουμπιουτεράκι με τετράδιο

[Mesmer]

Άρχισα να διαβάζω ξανά τις ιστορίες, για να κάνω κάποια σχόλια, αντί να περιμένω πότε θα μπω στο νέο μου σπίτι και να ξανασυνδέσω τον υπολογιστή μου.

Ξεκίνησα, λοιπόν, από τη νικητήρια ιστορία.

 

Συγχαρητήρια κι από εδώ, Άννα.

 

Σίγουρα πολύ καλογραμμένη ιστορία, που διαβάζεται ξεκούραστα και ευχάριστα. Αρκετή από την πλοκή της εξελίσσεται μέσα από διαλόγους (οι οποίοι είναι πολύ καλοί) κι αυτό ήταν κάτι που με έκανε να την διαβάσω πιο γρήγορα.

 

Πολύ ενδιαφέρον, ευφάνταστο και πρωτότυπο το αποχετευτικό σου σύστημα.

Επίσης, ήταν πολύ καλός ο τρόπος που έμπλεξες κατάρες, ετοιμοθάνατους βασιλιάδες, κρυστάλλους και μάγους σε μια ιστορία. Ίσως, όμως, αυτό να ήταν και το αρνητικό της, επειδή κάποια πράγματα, τουλάχιστον για μένα, έμειναν ξεκρέμαστα. Ποια, ακριβώς, ήταν η κατάρα, δηλαδή ποιοι ήταν οι καταραμένοι και τι πάθαιναν; Γιατί έπρεπε να λυθεί αυτή η κατάρα; Γιατί ο μάγος έδειξε όλα αυτά στον Ιλλέρ, εφόσον ήξερε ότι μπορεί να του προκαλούσε κάποιο κακό; Είναι κάποιες απορίες που είχα. Από εδώ και πέρα, και χωρίς τον περιορισμό των λέξεων του διαγωνισμού, μπορείς να αναπτύξεις κι άλλο την ιστορία και να μας δώσεις περισσότερες λεπτομέρειες.

 

Το τέλος μού άρεσε. Ήταν αστείο και άφησα την ιστορία με ένα χαμόγελο, κάτι που είναι καλό.

[TheHunter-Writer]

Συγχαρητήρια και από εμένα .

[Naroualis]

Κοριτσάκι, συγχαρητήρια κι από 'δω. Και το σχόλιό μου:

 

 

Η τρίτη ιστορία στην οποία η μαγεία να μοιάζει με επιστήμη! Για μένα τα γράφετε ε; Χαριτωμένο κείμενο, με ένα διάσπαρτο χιούμορ που δεν ντρέπεται να δείξει ότι υπάρχει. Μ’ αρέσει επίσης που λές τον πρωταγωνιστή σου με το μικρό του (Ιλλέρ) και το μάγο με το επίθετο (Κολιόγαρ). Δίνει μια ξεχωριστή νότα οικειότητας αυτό. Πάντως έχει ένα κάποιο θέμα κατανόησης σε σχέση με την κατάρα.

 

 

 

[Cyrano]

"Χαριτωμένη κι ευφάνταστη ιστορία. Ασφαλώς ο πιο πρωτότυπος υπόνομος του διαγωνισμού. Δεν πολυκατάλαβα την κατάρα κι οι διάλογοι θέλουν λίγη δουλειά για να φανούν πιο φυσικοί, αλλά το όλον είναι ικανοποιητικό και το τέλος ωραίο."

 

Αυτό ήταν το σχόλιο μου. Η ιστορία ήταν στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας μου και πιστεύω ότι με λίγο editing, η δυναμική της θ΄αναδειχθεί πλήρως. Συγχαρητήρια και πάλι.

Edited August 1, 2011 by Cyrano

[Howard Crease]

Ναι. Εμ... ας πέσει και η δική μου μάσκα. Θα είμαι ειλικρινέστατος, και από τη στιγμή που ο συγγενικός μου κύκλος παραμένει ζωντανός και άθικτος από τα χέρια σου, περιμένω να καταλάβεις πως όσα διαβάσεις δεν είναι ούτε εχθρικά, ούτε εκδικητικά, ούτε οτιδήποτε άλλο πέρα από τη δική μου, προσωπική αλήθεια.

 

Η ιστορία σου ναι, ήταν αρκετά καλά γραμμένη ώστε να ξεχωρίσει από τις υπόλοιπες. Όμως όχι, δεν άξιζε να βγει πρώτη. Δε σου κρύβω πως, αν δεν απατώμαι, δεν την κατέταξα καν στην πεντάδα. Και οι λόγοι είναι οι εξής.

 

Πρώτον, δεν σκοπεύω να πάρω ποτέ στα σοβαρά μια ιστορία που -σχεδόν- κλείνει με ένα "βρέχει σκατά ρεεε!". Κάτι τέτοια αισθάνομαι πως υποβιβάζουν τη νοημοσύνη μου. Συγνώμη.

Δεύτερον, και γενικότερα, το χιούμορ σου δε με τραβάει. Καθόλου.

Τρίτον, η πλοκή μου φάνηκε, θες το πιστεύεις, θες όχι, φτηνή. Πιο φτηνή και από της δικής μου ιστορίας, που εντάξει, φτάνει το όριο του τζάμπα. άσε που δεν την κατάλαβα. Αυτό είναι άλλο θέμα.

 

Τέλος, απλά για να μην παρεξηγούμαστε, τα -ανώνυμα- σχόλια που έστειλα στον κο. Χατζηγιώργη ήταν, φαντάσου, όσα αφορούσαν τις ιστορίες που θεώρησα πως, για κάποιο λόγο, μου άρεσαν. Έστω και λίγο. Τα σχόλια αυτά είναι στο post του διαγωνισμού #359. Νομίζω πως είμαι αρκετά ξεκάθαρος...

 

Παρ' όλα αυτά, θα μπορούσε κάλλιστα όλη αυτή η ξινίλα μου να οφείλεται στο γεγονός ότι είμαι στριμμένος, μπλα, μπλα, μπλα. Και γι αυτό, θέλω να σε συγχαίρω για την πρωτιά, και να σου ευχηθώ πολλές, πολλές ακόμα, είτε μου αρέσουν οι συμμετοχές σου, είτε όχι. Αν σε προσέβαλλα με τον οποιονδήποτε τρόπο, στείλε μου pm.

 

 

 

[Cassandra Gotha]

Βρε Howard, πότε θα καταλάβεις ότι δεν είναι βασική μου ανάγκη να θίγομαι από τα αρνητικά σχόλια που παίρνω; Έχω άλλα πράγματα να στεναχωριέμαι στη ζωή μου, αν θέλω να μιζεριάζω. Το ότι δεν ταιριάζουν τα γούστα μας δεν σημαίνει και ότι είμαστε εχθροί.

 

Σ' ευχαριστώ για την ειλικρίνειά σου, μόνο αυτό ζητάω πάντα.

[aScannerDarkly]

Διχασμένος. Και ναι και όχι.

 

Από τη μία, ολοζώντανη γραφή, ένας απίστευτος υπόνομος και η απίθανη ιδέα του παράλληλου κόσμου - αποχέτευσης, άκρως ενδιαφέρουσα η σχέση ανάμεσα σε μάγο και "δήμαρχο".

 

Από την άλλη, αταίριαστο και βεβιασμένο μπλέξιμο κατάρας και ετοιμοθάνατων βασιλιάδων, ταξιδιού στο παρελθόν και μια είτε πολύ αδύναμη ιδέα για τη λύση της κατάρας, αν κατάλαβα καλά, είτε ακατανόητη, αν έχω κάνει λάθος. (Δεν νομίζω πως ήταν το "Βρέχει σκατά ρε" το πρόβλημα του φινάλε).

 

Πάντως η ιδέα κάποιου που προτιμάει να κάνει την πόλη το βόθρο, παρά να ελαττώσει λίγο τον εγωισμό του, είναι πολύ καλή. Υπάρχουν και κάποια μικρολαθάκια, αλλά πιστεύω θα τα βρεις.

[Asgaroth]

Μου αρέσουν ιστορίες που εκτυλίσονται σε φανταστικό κόσμο και δεν έχουν να κάνουν ντε και καλά με τη σωτηρία ενος έθνους, του κόσμου ολόκληρου και τα ρέστα. Δηλαδή σε ένα κόσμο φαντασίας δε μπορεί να γίνεται κάτι λιγότερο επικό, κάτι πιό πρακτικό; Για αυτό το λόγο και για τη φοβερή ιδέα του "μαγικού" αποχετευτικού συστήματος του Καγιάρ η ιστορία αυτή ήταν στο τοπ 3 μου.Ο καθηγητής ήταν ρεαλιστικότατα ακαδημαϊκός. Το πρόβλημα ήταν με το χιούμορ το οποίο δεν ήταν σαφές και δε μπορούσα να καταλάβω κατά πόσο έχει χιουμοριστική νότα το κείμενο. Την κατάρα δεν την κατάλαβα ακριβώς (ο βασιλιάς χολόσκαγε μην ανακαλύψουν ξανά κάτι φαντάζομαι.) και νομίζω πως εκτός από σκατά, θα έπρεπε να βρέχει και βασιλιάδες, λάβαρα και άλογα στο τέλος. Δε με πείραξε καθόλου η τελευταία έκφραση γιατί όπως και να το κάνουμε, αν βγούμε στον δρόμο σε έναν κόσμο φαντασίας δε θα ακούσουμε "Ω,σερ, είδατε και εσείς τις ακαθαρσίες που πέφτουν στην όμορφη και δίκαιη πόλη μας;" αλλά έναν πωλητή ψαριών να φωνάζει από τον πάγκο του "Βρέχει σκατά ρεε." Συγχαρητήρια και πάλι για την πρωτιά.