niceguy0973 Posted August 8, 2011 Share Posted August 8, 2011 Το δεύτερο κεφάλαιο από το βιβλίο μου: Η Αναγέννηση των Ηρώων - ΥΔΩΡ. Περιμένω τα σχόλιά σας,... Κεφάλαιο 2.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted August 19, 2011 Share Posted August 19, 2011 (edited) Δε γράφεις άσχημα. Εννοώ ότι η γραφή σου αυτή καθ'εαυτή είναι καλά δομημένη, χωρίς λάθη. Καλό στοιχείο του κειμένου ήταν το ταξίδι που έκανε νοητά ο αναγνώστης σε όλη την Ελλάδα καθώς και η εισαγωγή από το πρώτο κεφάλαιο που ήταν αρκετά ατμοσφαιρική. Το πρόβλημα του κειμένου, για τα δικά μου κριτήρια ανάγνωσης είναι πως, δε σε βοηθά να συνδεθείς με τους χαρακτήρες, το οποίο φυσικά δεν είναι και απαραίτητο. Απλά δεν είναι ιδιαίτερα πιστευτοί. Κάνεις αυτό το οποίο με κάνει να μη διαβάζω Σύγχρονη Ελληνική λογοτεχνία. Δηλαδή. Θυμάσαι την όλη συζήτηση show-tell; Το κείμενο σου είναι γεμάτο tell. Και έχεις την άνεση ενός ολόκληρου βιβλίου να με κάνεις να πιστέψω ότι ο Αλέξανδρος έχει χιούμορ, όχι απλά να μου το πεις. Επίσης ενώ γράφεις δομημένα και φαίνεται ότι έχεις καλό λεξιλόγιο χρησιμοποιείς αρκετά κλισέ εκφράσεις, όπως για παράδειγμα όταν κάνουν έρωτα με την άγνωστη, ή όταν περιγράφεις τους δύο φίλους. Γενικά αν δεν υπήρχε η εισαγωγή, που με προδιαθέτει για κάτι φανταστικό, θα μου φαινόταν πως διάβαζα ένα βιβλίο Σύγχρονης Ελληνικής Λογοτεχνίας και όχι κάποιο φαντασίας. Edited August 19, 2011 by Asgaroth Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted August 19, 2011 Author Share Posted August 19, 2011 Δε γράφεις άσχημα. Εννοώ ότι η γραφή σου αυτή καθ'εαυτή είναι καλά δομημένη, χωρίς λάθη. Καλό στοιχείο του κειμένου ήταν το ταξίδι που έκανε νοητά ο αναγνώστης σε όλη την Ελλάδα καθώς και η εισαγωγή από το πρώτο κεφάλαιο που ήταν αρκετά ατμοσφαιρική. Το πρόβλημα του κειμένου, για τα δικά μου κριτήρια ανάγνωσης είναι πως, δε σε βοηθά να συνδεθείς με τους χαρακτήρες, το οποίο φυσικά δεν είναι και απαραίτητο. Απλά δεν είναι ιδιαίτερα πιστευτοί. Κάνεις αυτό το οποίο με κάνει να μη διαβάζω Σύγχρονη Ελληνική λογοτεχνία. Δηλαδή. Θυμάσαι την όλη συζήτηση show-tell; Το κείμενο σου είναι γεμάτο tell. Και έχεις την άνεση ενός ολόκληρου βιβλίου να με κάνεις να πιστέψω ότι ο Αλέξανδρος έχει χιούμορ, όχι απλά να μου το πεις. Επίσης ενώ γράφεις δομημένα και φαίνεται ότι έχεις καλό λεξιλόγιο χρησιμοποιείς αρκετά κλισέ εκφράσεις, όπως για παράδειγμα όταν κάνουν έρωτα με την άγνωστη, ή όταν περιγράφεις τους δύο φίλους. Γενικά αν δεν υπήρχε η εισαγωγή, που με προδιαθέτει για κάτι φανταστικό, θα μου φαινόταν πως διάβαζα ένα βιβλίο Σύγχρονης Ελληνικής Λογοτεχνίας και όχι κάποιο φαντασίας. Πολύ σωστές οι παρατηρήσεις σου. Η αλήθεια είναι πως το show-tell όταν έγραφα το βιβλίο δεν το γνώριζα καν. Το έμαθα από εδω μέσα και νομίζω πως το έχω ψιλοκαταλάβει πλέον. Διαβάζοντας ξανά το βιβλίο μου το συνειδητοποιώ κι εγώ. Καταλαβάινω πως οι ήρωές μου είναι λίγο χάρτινοι και όχι τόσο ζωντανοί όσο τους είχα στο μυαλό μου. Η αλήθεια είναι πως έχω διαβάσει αρκετά βιβλία με τον τρόπο γραφής μου κι έχω παρασυρθεί. Ελπίζω να κάνω το βήμα μπροστά. Τουλάχιστον το προσπαθώ. Και η βοήθειά σας μου είναι πολύτιμη. Για μια ακόμα φορά, ευχαριστώ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted August 31, 2011 Share Posted August 31, 2011 Με κουραζει λιγο η γραφη σου. Νομιζω το πολυπροσπαθεις. π.χ."ειχε μια αρμονια μια τελειοτητα που δεν θυμιζαν θνητο ανθρωπο, αλλα ημιθεο." " για να τον τραβηξει απο το πηγαδι των σκεψεων και των προβληματισμων που ειχε πεσει" κτλ Δεν λεω να μην στολιζεις τις φρασεις σου γιατι αλλες βγαινουν πολυ ωραιες π.χ."ηταν βαθια χαραγμενη (μεσα)-<προτιμω την προταση χωρις το μεσα> στην καταπατημενη ψυχη του" απλα νομιζω θελουν ενα τσακ ελαφροτητας. Να μην πεφτουν βαριες καθως τις διαβαζεις. Επισης εκει που ο Αλεξανδρος λεει πως τον εχει κουρασει η Ζωη κτλ θα ηθελα θαυμαστικα στα τελειωματα των προτασεων για εμφαση. Μετα στην περιγραφη των σκεψεων του Χρηστου θα μου αρεσε να τον παρουσιασεις οπως εκανες με τον Αλεξανδρο επωνυμο κτλ και μετα να συνεχισεις. Μου αρεσε πολυ η περιγραφη για τον χαμο του πατερα του. Το σημειο με το σχολειο και οτι ενιωθε ευνουχισμενος. Ισως ενα τσακ τραγικοτητας εκει που τον αποκαλουσαν κακομοιρο δειχνοντας τον με λυπηση ενω περνουσε αλλοι συμμαθητες. Ολα αυτα εγιναν αγκαθια στην ψυχη του -ωραια προταση πολλη εκφραστικη. Ενα μικρο περιθωριο αποριας πως ζουσαν τα παιδια? Απο που ειχαν χρηματα? Δουλευε η μεγαλυτερη αδερφη του? Τους συντηρουσαν θειοι οποτε ισως ενιωθαν φτωχοι συγγενεις? Δεν το αναφερεις καθολου. Θα συνεχισω σε επομενο ποστ σορρυ για την αποτομη διακοπη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted September 1, 2011 Share Posted September 1, 2011 (edited) Στο σημειο που λες για την παλη με το φιδι θα ηθελα μια μικρη λεπτομερεια. Λες παιρνει μια πετρα-νομιζω θελει μια μεγαλη πετρα. Οταν παμε να σκοτωσουμε φιδι ψαχνουμε πετρα μεγαλυτερη, αν ειναι δυνατον, απο το κεφαλι του για να το πετυχουμε σιγουρα. Εκει που ξεκιναει η ιστορια με την κοπελα θα ηθελα να μπαινει μονη της στο μπαρ και οχι με παρεα οπως λες. Οταν καποιος εμφανιζεται ετσι, σαν κομητης, στην ζωη του ηρωα μας γινεται παντα με εναν τροπο που μονο εκεινος αντιλαμβανεται. Θα μου αρεσε να μην την εχει προσεξει κανεις αλλος, ουτε ο μπαρμαν, ουτε ο ρεσεψιονιστας, μεγαλωνει το μυστηριο. Στο τελος ο ηρωας δεν ξερει αν οντως το εζησε η ηταν της φαντασιας του. Αλλα παλι ειναι σιγουρος πως ηταν αληθινο! Η μηπως οχι? Μετα στην τραπεζα με τις θυριδες λες "μπηκαν σε ενα δωματιο με πολλα ντουλαπακια" Αυτη η φραση ειναι σαν να την λεει ενα μικρο παιδι. Και ποτε ενας ενηλικας να μην εχει μπει σε τετοιο δωματιο δεν θα το ελεγε. Ασε που δεν κολαει με το στιλ που γραφεις καθως προσπαθεις να εισαι πιο επιτηδευμενος. Πιο κατω "ο ναρκισσισμος του χτυπουσε την πορτα αλλα ηταν αρκετα ωριμος για να του ανοιξει"μηπως εφαγες ενα μην ? για να μην του ανοιξει? Edited September 1, 2011 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted September 1, 2011 Author Share Posted September 1, 2011 Στο σημειο που λες για την παλη με το φιδι θα ηθελα μια μικρη λεπτομερεια. Λες παιρνει μια πετρα-νομιζω θελει μια μεγαλη πετρα. Οταν παμε να σκοτωσουμε φιδι ψαχνουμε πετρα μεγαλυτερη, αν ειναι δυνατον, απο το κεφαλι του για να το πετυχουμε σιγουρα. Εκει που ξεκιναει η ιστορια με την κοπελα θα ηθελα να μπαινει μονη της στο μπαρ και οχι με παρεα οπως λες. Οταν καποιος εμφανιζεται ετσι, σαν κομητης, στην ζωη του ηρωα μας γινεται παντα με εναν τροπο που μονο εκεινος αντιλαμβανεται. Θα μου αρεσε να μην την εχει προσεξει κανεις αλλος, ουτε ο μπαρμαν, ουτε ο ρεσεψιονιστας, μεγαλωνει το μυστηριο. Στο τελος ο ηρωας δεν ξερει αν οντως το εζησε η ηταν της φαντασιας του. Αλλα παλι ειναι σιγουρος πως ηταν αληθινο! Η μηπως οχι? Μετα στην τραπεζα με τις θυριδες λες "μπηκαν σε ενα δωματιο με πολλα ντουλαπακια" Αυτη η φραση ειναι σαν να την λεει ενα μικρο παιδι. Και ποτε ενας ενηλικας να μην εχει μπει σε τετοιο δωματιο δεν θα το ελεγε. Ασε που δεν κολαει με το στιλ που γραφεις καθως προσπαθεις να εισαι πιο επιτηδευμενος. Πιο κατω "ο ναρκισσισμος του χτυπουσε την πορτα αλλα ηταν αρκετα ωριμος για να του ανοιξει"μηπως εφαγες ενα μην ? για να μην του ανοιξει? Πολύ σωστή η παρατήρηση για την κοπέλα και το μπαρ. Στο τέλος του βιβλίου θα καταλάβεις αν είναι αληθινή η συνάντηση ή όχι ή ίσως και κάτι διαφορετικό. Στο τελευταίο με τον ναρκισσισμο εννοώ πως δεν του άνοιξε την πόρτα, οπότε ήταν ώριμος και δεν άνοιξε... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted September 8, 2011 Share Posted September 8, 2011 Αχα! Μου αρεσει που μεταφερεις την απαντηση για την κοπελα στο τελος του βιβλιου. Κρατας το σασπενς. Και δεν σε εχω ξεχασει θα γραψω σε ολα τα κεφαλαια σου απλα πρεπει να βρω χρονο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted September 8, 2011 Author Share Posted September 8, 2011 Αχα! Μου αρεσει που μεταφερεις την απαντηση για την κοπελα στο τελος του βιβλιου. Κρατας το σασπενς. Και δεν σε εχω ξεχασει θα γραψω σε ολα τα κεφαλαια σου απλα πρεπει να βρω χρονο! Έχεις όσο χρόνο θες... Με τιμάς που ασχολείσαι με το βιβλίο μου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.