Jump to content

Πάουλο Κοέλιο (Paulo Coelho)


Oberon
 Share

Recommended Posts

Δεν είπα ότι δημιουργείς στρέβλωση, αλλά ότι η ίδια η φράση λειτουργεί στρεβλωτικά. Γιατί τη χρησιμοποιείς, όπως όλοι μας, επειδή επιθυμείς να πεις ότι "κάτι έχει το κείμενο", αλλά στην πραγματικότητα αυτό το "κάτι" δεν βρίσκεται στο κείμενο (συμβαίνει συχνά στη γλώσσα αυτό, ειδικά όταν χρησιμοποιούμε στερεότυπες εκφράσεις, να στρεβλώνεται το νόημα αυτού που θέλουμε να εκφράσουμε).

 

Με παραξενεύει που δεν βλέπεις το λογικό ατόπημα.

Από τη μια λες "η ίδια η φράση λειτουργεί στρεβλωτικά" που σημαίνει ότι η φράση μου από μόνη της έχει κάποια στρεβλωτική ιδιότητα

και από την άλλη λες ότι το κείμενο δεν έχει "κάτι" αλλά αυτό το "κάτι" είναι στο μυαλό/ψυχή/μάτι του αναγνώστη.

 

Δεν καταλαβαίνεις πως ό,τι στρεβλωτικό αποδίδεις στη φράση μου, στην πραγματικότητα δεν είναι ιδιότητα της φράσης μου αλλά του δικού σου τρόπου που την ερμηνεύεις;

 

 

 

Πάντως, αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι δεν είναι αποδεκτό να πω την αρνητική μου γνώμη για τον συγγραφέα και γι' αυτό πρέπει να επωμιστώ την ευθύνη για την αρνητικότητα της γνώμης μου, λες και φταίω εγώ μόνον που δε μου άρεσε. Θα περίμενα και θα προτιμούσα διαφορετική μεταχείριση σε ένα ελεύθερο forum και σε ένα topic που προσκαλεί τις (ποικίλες και διαφορετικές) απόψεις μας.

Link to comment
Share on other sites

Δεν είπα ότι δημιουργείς στρέβλωση, αλλά ότι η ίδια η φράση λειτουργεί στρεβλωτικά. Γιατί τη χρησιμοποιείς, όπως όλοι μας, επειδή επιθυμείς να πεις ότι "κάτι έχει το κείμενο", αλλά στην πραγματικότητα αυτό το "κάτι" δεν βρίσκεται στο κείμενο (συμβαίνει συχνά στη γλώσσα αυτό, ειδικά όταν χρησιμοποιούμε στερεότυπες εκφράσεις, να στρεβλώνεται το νόημα αυτού που θέλουμε να εκφράσουμε).

 

Με παραξενεύει που δεν βλέπεις το λογικό ατόπημα.

Από τη μια λες "η ίδια η φράση λειτουργεί στρεβλωτικά" που σημαίνει ότι η φράση μου από μόνη της έχει κάποια στρεβλωτική ιδιότητα

και από την άλλη λες ότι το κείμενο δεν έχει "κάτι" αλλά αυτό το "κάτι" είναι στο μυαλό/ψυχή/μάτι του αναγνώστη.

 

Δεν καταλαβαίνεις πως ό,τι στρεβλωτικό αποδίδεις στη φράση μου, στην πραγματικότητα δεν είναι ιδιότητα της φράσης μου αλλά του δικού σου τρόπου που την ερμηνεύεις;

 

 

 

Πάντως, αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι δεν είναι αποδεκτό να πω την αρνητική μου γνώμη για τον συγγραφέα και γι' αυτό πρέπει να επωμιστώ την ευθύνη για την αρνητικότητα της γνώμης μου, λες και φταίω εγώ μόνον που δε μου άρεσε. Θα περίμενα και θα προτιμούσα διαφορετική μεταχείριση σε ένα ελεύθερο forum και σε ένα topic που προσκαλεί τις (ποικίλες και διαφορετικές) απόψεις μας.

 

 

Προσπαθώ εδώ και μία ώρα να γράψω μια απάντηση αλλά τίποτα εποικοδομητικό δεν μου βγαίνει.

 

................... (Slightly smarmy comment edited by me. I don't care to continue or escalate this)

Edited by Oberon
Link to comment
Share on other sites

Εχω διαβασει τρια βιβλια του Κοελιο. Τον Αλχημιστη, το Ημερολογιο ενος Μαγου και το Η Βερονικα Αποφασιζει να Πεθανει. Ο Αλχημιστης μου φανηκε σαν ενα ομορφο παραμυθι. Αλληγορικο βεβαια. Ποτε ομως δεν πηρα σοβαρα, δηλαδη να πιστεψω αυτη την ατακα για την οποια λετε, ουτε ξερω κανεναν που να την ειδε ετσι. Νομιζω πως απλα χρησιμοποιηθηκε, δηλαδη συζητηθηκε, απο διαφορους και διαφορες προσωπικοτητες και μη, για το τζερτζελε. Σιγουρα δεν εχει καμμια σχεση ουτε με την πραγματικοτητα ουτε με τα αλλα βιβλια του Κοελιο, τα οποια εγω δεν βρηκα ποτε διδακτικα. Δηλαδη ουτε καν μου περασε απο το νου πως υπηρχε οτιδηποτε περα απο ενδιαφερουσες ιστοριες με περισσοτερο νοημα, αν και γραμμενες με σχετικα απλη γλωσσα, απο πολλα αλλα βιβλια που κυκλοφορουν. Με εκαναν να σκεφτω καποια πραγματα αλλα καθε καλο βιβλιο το κανει αυτο.

 

Δεν ξερω γιατι διαφωνειτε τοσο παντως. Για μενα τα βιβλια του δεν ειναι ακριβως φαντασιας/fantasy ουτε ακριβως μαγικος ρεαλισμος. Περισσοτερο τα βλεπω σαν μοντερνα παραμυθια.

Edited by Yuuko Ichihara
Link to comment
Share on other sites

Για να τελειώνουμε με αυτό, Γιώργο. Για οποιαδήποτε διευκρίνιση σε επίπεδο γλωσσολογικής-εννοιολογικής ανάλυσης, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου με mail ή με PM. Το topic έχει εξαντλήσει τις αντοχές του.

Για δε τη μεταχείριση που περιμένεις σε ένα ελεύθερο forum σαν αυτό: το forum εξασφαλίζει την ελευθερία της διατύπωσης των απόψεων. Και σεβόμενο την προσωπικότητα και την ελευθερία του καθενός, δεν επιβάλλει μονοδιάστατες απόψεις. Η δε κατανόηση των απόψεων και η διάθεση για συζήτηση είναι προσωπικό θέμα του καθενός, και όχι υποχρέωση του forum να την εξασφαλίζει.

 

Δίκοπο μαχαίρι ο Coelho, τελικά... :)

Link to comment
Share on other sites

Για να τελειώνουμε με αυτό, Γιώργο. Για οποιαδήποτε διευκρίνιση σε επίπεδο γλωσσολογικής-εννοιολογικής ανάλυσης, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου με mail ή με PM. Το topic έχει εξαντλήσει τις αντοχές του.

Για δε τη μεταχείριση που περιμένεις σε ένα ελεύθερο forum σαν αυτό: το forum εξασφαλίζει την ελευθερία της διατύπωσης των απόψεων. Και σεβόμενο την προσωπικότητα και την ελευθερία του καθενός, δεν επιβάλλει μονοδιάστατες απόψεις. Η δε κατανόηση των απόψεων και η διάθεση για συζήτηση είναι προσωπικό θέμα του καθενός, και όχι υποχρέωση του forum να την εξασφαλίζει.

 

Δίκοπο μαχαίρι ο Coelho, τελικά... :)

 

Αυτό το τελευταίο, ξαναπέστο. Αναφέρθηκα πάντως σ'αυτή την πόλωση και στο αρχικό ποστ αν και, ομολογουμένως, περισσότερο αναφερόμουν στις πολωμένες απόψεις για την αξία του σαν λογοτέχνη (και με πολλαπλά ευπώλητα σε πολλές γλώσσες) παρά στη διαφωνία που αναπτύχθηκε στο παρόν τόπικ τελικά.

 

 

 

 

 

+1 (από χτες) στη Yuuko για μια ακόμα λογική φωνή, και άποψη, πάνω στο θέμα.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ κι εγώ με την Yuuko.

 

Από τα βιβλία που έχω διαβάσει εκείνα που μου άρεσαν περισσότερο είναι το "H Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει" και το "Κάτω στον ποταμό Πιέδρα κάθισα κι'έκλαψα". Το δεύτερο ιδίως, κατά την γνώμη μου, είναι ίσως το καλύτερο από αυτά που έχω διαβάσει.

 

Στο "Έντεκα Λεπτά" θεώρησα ότι προσπάθησε να προχωρήσει με κάποιες ιδέες αλλά ήταν πάρα πολλές αυτές, και κάπου χάθηκε λίγο. Το είδα περισσότερο σαν μία ιστορία μοντέρνας Σταχτοπούτας χωρίς γοβάκια, παρά σαν κάτι περισσότερο.

 

Όσο για το γνωστό ρητό του, μερικές φορές θεωρώ ότι το κουράζει, ιδιαίτερα στα Αυτοβιογραφικά (όπως στο Valkyries).

 

Γενικότερα, οι ιστορίες του μου αρέσουν ως ελαφρύ διάβασμα.

Link to comment
Share on other sites

Για να τελειώνουμε με αυτό, Γιώργο. Για οποιαδήποτε διευκρίνιση σε επίπεδο γλωσσολογικής-εννοιολογικής ανάλυσης, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου με mail ή με PM. Το topic έχει εξαντλήσει τις αντοχές του.

Για δε τη μεταχείριση που περιμένεις σε ένα ελεύθερο forum σαν αυτό: το forum εξασφαλίζει την ελευθερία της διατύπωσης των απόψεων. Και σεβόμενο την προσωπικότητα και την ελευθερία του καθενός, δεν επιβάλλει μονοδιάστατες απόψεις. Η δε κατανόηση των απόψεων και η διάθεση για συζήτηση είναι προσωπικό θέμα του καθενός, και όχι υποχρέωση του forum να την εξασφαλίζει.

 

Δίκοπο μαχαίρι ο Coelho, τελικά... :)

 

Αντι να τελειώνουμε με αυτό, δεν συμφωνείς ότι θα ήταν προτιμότερο να μην ξεκινούσαμε με αυτό;

Ποιον ενόχλησε η (ελεύθερη) διατύπωση της άποψής μου και έπρεπε να δευτερολογήσει και να την αντικρούσει;

Ποιος ξεκίνησε να αναλύει γλωσσολογικά-εννοιολογικά την απάντησή μου (αντί να πει κάτι in topic) και άρα ξεκίνησε να σπαμάρει στο topic;

hint:

διαβάστε το topic από την αρχή και δείτε με τα ματάκια σας.

 

 

Όταν έγραψα το πρώτο μου post σε αυτό το topic, το μόνο που ήθελα ήταν να καταθέσω την άποψή μου για τον Coelho, ακόμα κι αν ήταν διαφορετική από τη δική σας. Αποδεικνύεται όμως ότι δεν το "ήθελα πάρα πολύ", γιατί φαίνεται ότι "όλο το σύμπαν συνομωτεί" ενάντια στο δικαίωμά μου να το κάνω αυτό. Ίσως τις "αιρετικές" μου απόψεις δικαιούμαι να τις εκφράζω μόνον ιδιωτικά, σε PM ή email...

Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ κι εγώ με την Yuuko.

 

Από τα βιβλία που έχω διαβάσει εκείνα που μου άρεσαν περισσότερο είναι το "H Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει" και το "Κάτω στον ποταμό Πιέδρα κάθισα κι'έκλαψα". Το δεύτερο ιδίως, κατά την γνώμη μου, είναι ίσως το καλύτερο από αυτά που έχω διαβάσει.

 

Στο "Έντεκα Λεπτά" θεώρησα ότι προσπάθησε να προχωρήσει με κάποιες ιδέες αλλά ήταν πάρα πολλές αυτές, και κάπου χάθηκε λίγο. Το είδα περισσότερο σαν μία ιστορία μοντέρνας Σταχτοπούτας χωρίς γοβάκια, παρά σαν κάτι περισσότερο.

 

Όσο για το γνωστό ρητό του, μερικές φορές θεωρώ ότι το κουράζει, ιδιαίτερα στα Αυτοβιογραφικά (όπως στο Valkyries).

 

Γενικότερα, οι ιστορίες του μου αρέσουν ως ελαφρύ διάβασμα.

 

Πράγματι. Και μ'εντυπωσίασε όταν διάβασα το "Πιέδρα" πως μπορούσε να γράψει τελείως διαφορετικά βιβλία, μια που μάλλον περίμενα ένα ακόμα αλληγορικό παραμύθι, αν θέλεις, όπως τα προηγούμενά του. Όχι πως δεν είχε και κει τέτοια στοιχεία αλλά ήταν σίγουρα πιο ρεαλιστικό το στήσιμο, οι χαρακτήρες, και η πλοκή σε σύγκριση π.χ. με τον Αλχημιστή. Αυτή η ευελιξία είναι χαρακτηριστικό ενός καλού συγγραφέα, για μένα.

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Απο Κοελιο εχω διαβασει-αν θυμαμαι καλα- Αλχημιστη,Πεμπτο Βουνο,Εγχειριδιο του Πολεμιστη του Φωτος,Ο Διαβολος και η δις Πριμ.

 

Ειναι αρκετα καλος συγγραφεας και σχετικα αναλαφρος περνωντας ομως καποια νοηματα.Σε καποιες περιπτωσεις αυτο γινεται υπερβολικο-με αποκορυφωμα το Εγχειριδιο που δεν ειναι καν μυθιστορημα.

Οσον αφορα την κλασικη ατακα για το συμπαν ειναι προφανως μουφα.Ισως αλλο ηθελε να πει αλλα το ειπε τοσες φορες που κατι τετοιο δεν μπορει να ισχυει.Στο κατω κατω αν εννοουσε απλα "οποιος βαζει ενα στοχο και δουλευει σκληρα θα τα καταφερει","οποιος βαριεται και δεν καιγεται για κατι δεν θα καταφερει το στοχο του αφου θα βρισκει η θα εφευρισκει προβληματα"...υπαρχουν καμποσα σχετικα ρητα/παροιμιες σχεδον σε καθε λαο και γλωσσα.Εξαλλου τετοια ρητα περι θελησης και κατακτησης στοχων ακουμε πολλα ακομη και στον αθλητισμο,δε γινεται ομως μοδα στα σαλονια των κυραδων.

Νομιζω εξυπνα επαιξε το χαρτι του μαρκετινγκ με τον Αλχημιστη.Ενα καλογραμμενο βιβλιο με μια κλασικη ιστορια παραμυθιου και μπολικη δοση self help-> επιτυχια.Απο εκει και περα το Ο διαβολος και η δις Πριμ ειναι αντιγραφη του βιβλιου του Τουειν(Ο μυστηριωδης ξενος),το Εγχειριδιο ειπα ηδη δεν ειναι καν μυθιστορημα και δε λεει και πολλα παρα μερικα new age κλισε,ενω αρκετα βιβλια του-οπως ειπατε- ειναι αναλαφρα και οχι τιποτα σπουδαιο("για την παραλια καλα ειναι").Ετσι,σε γενικες γραμμες ενω τον θεωρω καλο συγγραφεα θεωρω οτι ειναι πολυ υπερτιμημενος.

 

Το αν ειναι φαντασυ η οχι νομιζω ειναι προφανως οτι η απαντηση ειναι ναι αν με το φαντασυ εννοουμε λογοτεχνια με φανταστικο στοιχειο.Απο εκει και περα βεβαια δεν εχει καμια σχεση με επικο φαντασυ κτλ,ειναι πιο κοντα στη Λατινοαμερικανικη σχολη.Oh wait,ειναι ο ιδιος λατινοαμερικανος οποτε there you go.:8):

Link to comment
Share on other sites

Απο Κοελιο εχω διαβασει-αν θυμαμαι καλα- Αλχημιστη,Πεμπτο Βουνο,Εγχειριδιο του Πολεμιστη του Φωτος,Ο Διαβολος και η δις Πριμ.

 

Ειναι αρκετα καλος συγγραφεας και σχετικα αναλαφρος περνωντας ομως καποια νοηματα.Σε καποιες περιπτωσεις αυτο γινεται υπερβολικο-με αποκορυφωμα το Εγχειριδιο που δεν ειναι καν μυθιστορημα.

Οσον αφορα την κλασικη ατακα για το συμπαν ειναι προφανως μουφα.Ισως αλλο ηθελε να πει αλλα το ειπε τοσες φορες που κατι τετοιο δεν μπορει να ισχυει.Στο κατω κατω αν εννοουσε απλα "οποιος βαζει ενα στοχο και δουλευει σκληρα θα τα καταφερει","οποιος βαριεται και δεν καιγεται για κατι δεν θα καταφερει το στοχο του αφου θα βρισκει η θα εφευρισκει προβληματα"...υπαρχουν καμποσα σχετικα ρητα/παροιμιες σχεδον σε καθε λαο και γλωσσα.Εξαλλου τετοια ρητα περι θελησης και κατακτησης στοχων ακουμε πολλα ακομη και στον αθλητισμο,δε γινεται ομως μοδα στα σαλονια των κυραδων.

Νομιζω εξυπνα επαιξε το χαρτι του μαρκετινγκ με τον Αλχημιστη.Ενα καλογραμμενο βιβλιο με μια κλασικη ιστορια παραμυθιου και μπολικη δοση self help-> επιτυχια.Απο εκει και περα το Ο διαβολος και η δις Πριμ ειναι αντιγραφη του βιβλιου του Τουειν(Ο μυστηριωδης ξενος),το Εγχειριδιο ειπα ηδη δεν ειναι καν μυθιστορημα και δε λεει και πολλα παρα μερικα new age κλισε,ενω αρκετα βιβλια του-οπως ειπατε- ειναι αναλαφρα και οχι τιποτα σπουδαιο("για την παραλια καλα ειναι").Ετσι,σε γενικες γραμμες ενω τον θεωρω καλο συγγραφεα θεωρω οτι ειναι πολυ υπερτιμημενος.

 

Το αν ειναι φαντασυ η οχι νομιζω ειναι προφανως οτι η απαντηση ειναι ναι αν με το φαντασυ εννοουμε λογοτεχνια με φανταστικο στοιχειο.Απο εκει και περα βεβαια δεν εχει καμια σχεση με επικο φαντασυ κτλ,ειναι πιο κοντα στη Λατινοαμερικανικη σχολη.Oh wait,ειναι ο ιδιος λατινοαμερικανος οποτε there you go.:8):

 

Noμίζω πως στον Αλχημιστή έκανε και κάποια σάτιρα πάντως. Όπως με την αντιπαράθεση του Βρετανού(?) που ήθελε να γίνει "αλχημιστής" μέσα από βιβλία κλπ και αναζητούσε έναν "δάσκαλο" ενώ αυτός που έγινε τελικά αλχημιστής και βρήκε το "δάσκαλο" ήταν αυτός που, κατά κάποιο τρόπο, ζούσε τη ζωή και δεν την έψαχνε μόνο σε σχεδιαγράμματα και ογκώδεις τόμους.

 

 

Και η δική σου ερμηνεία για την περιβόητη ατάκα φαίνεται να ταιριάζει πολύ στο πώς την είδα και γω.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Απο Κοελιο εχω διαβασει-αν θυμαμαι καλα- Αλχημιστη,Πεμπτο Βουνο,Εγχειριδιο του Πολεμιστη του Φωτος,Ο Διαβολος και η δις Πριμ.

 

Ειναι αρκετα καλος συγγραφεας και σχετικα αναλαφρος περνωντας ομως καποια νοηματα.Σε καποιες περιπτωσεις αυτο γινεται υπερβολικο-με αποκορυφωμα το Εγχειριδιο που δεν ειναι καν μυθιστορημα.

Οσον αφορα την κλασικη ατακα για το συμπαν ειναι προφανως μουφα.Ισως αλλο ηθελε να πει αλλα το ειπε τοσες φορες που κατι τετοιο δεν μπορει να ισχυει.Στο κατω κατω αν εννοουσε απλα "οποιος βαζει ενα στοχο και δουλευει σκληρα θα τα καταφερει","οποιος βαριεται και δεν καιγεται για κατι δεν θα καταφερει το στοχο του αφου θα βρισκει η θα εφευρισκει προβληματα"...υπαρχουν καμποσα σχετικα ρητα/παροιμιες σχεδον σε καθε λαο και γλωσσα.Εξαλλου τετοια ρητα περι θελησης και κατακτησης στοχων ακουμε πολλα ακομη και στον αθλητισμο,δε γινεται ομως μοδα στα σαλονια των κυραδων.

Νομιζω εξυπνα επαιξε το χαρτι του μαρκετινγκ με τον Αλχημιστη.Ενα καλογραμμενο βιβλιο με μια κλασικη ιστορια παραμυθιου και μπολικη δοση self help-> επιτυχια.Απο εκει και περα το Ο διαβολος και η δις Πριμ ειναι αντιγραφη του βιβλιου του Τουειν(Ο μυστηριωδης ξενος),το Εγχειριδιο ειπα ηδη δεν ειναι καν μυθιστορημα και δε λεει και πολλα παρα μερικα new age κλισε,ενω αρκετα βιβλια του-οπως ειπατε- ειναι αναλαφρα και οχι τιποτα σπουδαιο("για την παραλια καλα ειναι").Ετσι,σε γενικες γραμμες ενω τον θεωρω καλο συγγραφεα θεωρω οτι ειναι πολυ υπερτιμημενος.

 

Το αν ειναι φαντασυ η οχι νομιζω ειναι προφανως οτι η απαντηση ειναι ναι αν με το φαντασυ εννοουμε λογοτεχνια με φανταστικο στοιχειο.Απο εκει και περα βεβαια δεν εχει καμια σχεση με επικο φαντασυ κτλ,ειναι πιο κοντα στη Λατινοαμερικανικη σχολη.Oh wait,ειναι ο ιδιος λατινοαμερικανος οποτε there you go.:8):

 

 

 

 

Noμίζω πως στον Αλχημιστή έκανε και κάποια σάτιρα πάντως. Όπως με την αντιπαράθεση του Βρετανού(?) που ήθελε να γίνει "αλχημιστής" μέσα από βιβλία κλπ και αναζητούσε έναν "δάσκαλο" ενώ αυτός που έγινε τελικά αλχημιστής και βρήκε το "δάσκαλο" ήταν αυτός που, κατά κάποιο τρόπο, ζούσε τη ζωή και δεν την έψαχνε μόνο σε σχεδιαγράμματα και ογκώδεις τόμους.

 

 

Και η δική σου ερμηνεία για την περιβόητη ατάκα φαίνεται να ταιριάζει πολύ στο πώς την είδα και γω.

 

 

 

 

Αυτό πιστεύω και γω για τον Αλχημιστή. Δηλαδή η σάτιρα φαινόταν σε κάποια σημεία. Δεν ξέρω αν είναι υπερτιμημένος ή όχι, πολυσυζητημένος όμως είναι σίγουρα. :lol:

 

 

Edited by Yuuko Ichihara
Link to comment
Share on other sites

Εγω εχω διαβασει μονο 2 βιβλια του...και για να ειμαι ειλικρινης δε προτιθεμαι να διαβασω αλλα ..

Ξεκινησα πριν χρονια με τον Αλχημιστη, για τον οποιο θεωρησα οτι γινεται πολλη "διαφημιση" για το τιποτα, και πριν κατι μηνες δανειστηκα απο τη βιβλιοθηκη το "Η Βερονικα αποφασιζει να πεθανει", το οποιο μεν ηταν λιγο καλυτερο, αλλα και παλι δε με αφησε ικανοποιημενη (γενικα δε μου αφησε τιποτα αυτο το βιβλιο).

Παντως, για να απαντησω στην ερωτηση σου, ναι..κατα την αποψη μου ειναι fantasy..Τουλαχιστον δε βρισκω καταλληλοτερη λεξη για να τον περιγραψω, απο τα λιγα εργα του που εχω διαβασει.

Link to comment
Share on other sites

Εγω εχω διαβασει μονο 2 βιβλια του...και για να ειμαι ειλικρινης δε προτιθεμαι να διαβασω αλλα ..

Ξεκινησα πριν χρονια με τον Αλχημιστη, για τον οποιο θεωρησα οτι γινεται πολλη "διαφημιση" για το τιποτα, και πριν κατι μηνες δανειστηκα απο τη βιβλιοθηκη το "Η Βερονικα αποφασιζει να πεθανει", το οποιο μεν ηταν λιγο καλυτερο, αλλα και παλι δε με αφησε ικανοποιημενη (γενικα δε μου αφησε τιποτα αυτο το βιβλιο).

Παντως, για να απαντησω στην ερωτηση σου, ναι..κατα την αποψη μου ειναι fantasy..Τουλαχιστον δε βρισκω καταλληλοτερη λεξη για να τον περιγραψω, απο τα λιγα εργα του που εχω διαβασει.

 

Γενικά τα βιβλία του μπορεί κανείς να τα χωρίσει σε δύο κατηγορίες. Τα πιο ευφάνταστα και τα πιο "ρεαλιστικά". Η Βερόνικα και μερικά άλλα είναι στα πιο "ρεαλιστικά". Άλλα, όπως ο Αλχημιστής, είναι πιο "παραμυθένια" ή αλληγορικά. :)

Edited by Oberon
Link to comment
Share on other sites

A ωραιο θεμα διονυση!

Ο Coelho ειναι απο τους αγαπημενους μου. Εχω διαβασει αρκετα βιλβια του ο αλχημιστης,το πεμπτο βουνο, ο διαβολος και η δεσποινιδα πριμ, τα εντεκα λεπτα, η βερονικα αποφασιζει να πεθανει,το εγχειριδιο του πολεμιστη του φωτος. Δεν εχω διαβασει το στις οχθες του ποταμου πιεδρα εκατσα και εκλαψα για το οποιο εχω ακουσει πολυ καλα λογια και καποια στιγμη θα το διαβασω. Δεν θεωρω πως ειναι φαντασυ. Διαβαζεται ομως ανετα απο φαντασιοπληκτους :p σαν εμενα γιατι ειναι πολυ κοντα σαν στιλ και δεν τους ξενιζει.

Εχει απλη γραφη αλλα με νοημα. Δεν σε κουραζει με βαρυγβουπες λεξεις και φρασεις. Εχει ροη σαν κειμενο και σε παιρνει μαζι του. Εμενα τουλαχιστον. Τον βρισκω πολυ συμπαθητικο. Και πιστευω πως το να γραφεις απλα, κατανοητα, ευχαριστα, χωρις να φαινεσαι απλοικα μετριος, θελει τεχνη. Και ο Κλαρκ δεν εγραφε βαρυγβουπα και φαμφαρικα. Ηταν τετοια η δυναμη που δεν χρειαζοταν τα μεγαλα τα λογια τα παχια για να φανει. Δεν λεω οτι ο Coelho ειναι αναλογος του Κλαρκ. Λεω ομως πως τιποτα δεν ειναι τυχαιο. Οταν καποιος καταφερνει να γινει γνωστος παγκοσμιως, να εκδοσει σε τοσες χωρες τα βιβλια του και να εχει τετοια απηχηση ωστε να ειναι απο τους πολυδιαβασμενους συγγραφεις δεν μπορει να ειναι απο τυχη η πλακα. Κατι συμβαινει. Κατι εχει.

Εχω επισης διαβασει Castaneda και Virtye και αλλους αναλογους. Ο Coelho δεν ειναι ακριβως πουθενα. Ισως ειναι ενα στιλ απο μονος του. Νομιζω επισης πως ταιριαζει σαν ιδιοσυγκρασια με την δικη μας την ελληνικη και γι αυτο εδω εχει τοσο μεγαλο κοινο.

Οσο για την χιλιοειπωμενη ατακα του οταν κατι το θελεις πολυ ολο το συμπαν θα συνομωτησει για εσενα θεωρω πως δεν εχει πει ψεματα.

Ειναι αληθεια. Πιο αληθεια απο πολλα αλλα που εχουμε κατα καιρους ακουσει η διαβασει. Δεν θεωρω πως μας ξεγελασε. Μας ειπε μια μεγαλη αληθεια που χτυπαει μεσα σε ολων την καρδια, γι αυτο και ολοι την σχολιαζουν θετικα η αρνητικα.

Πανω σε αυτο το θεμα διαβασα ενα εκπληκτικο βιβλιο που συνιστω το "Η ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ" το οποιο μεσα σε ολα λεει και το εξης συγκλονιστικο the world is a gum it takes the shape of your teeth!!! Πως δηλαδη δεν σου φταιει κανενας για τα χαλια σου μονο εσυ, οπως δεν σου φταιει κανενας για τα καλα σου. Και γι αυτα παλι εσυ φταις. Για ολα στην ζωη του απο αρρωστιες, ατυχηματα, αναποδιες η χρηματα, ευτυχια, κτλ υπευθυνος ειναι μονο ο ανθρωπος και κανεις αλλος. Ο ανθρωπος ειναι θεος φτιαγμενος καθ εικονα καθ ομοιωση του θεου και αυτο τον κανει θεο-για την ωρα ειναι θεος εν αμνησια.

Το να κανεις το συμπαν να σου φερει οτι επιθυμεις ειναι τεχνη. Οχι με την μπακαλιστικη λογικη με μαγια και ματζουνια π.χ. οι μαγισσες της σμυρνης(δεν εχω χειροτερο) αλλα με την εννοια της απεριοριστης ευθυνης και ακεραιοτητας. Τοτε ειναι που δεν μπορεις πια να κρυβεσαι απο τον εαυτο σου η τους αλλους η οπως λεει το βιβλιο μην κρυβεσαι ολος ο κοσμος το ξερει-ξερει τι εισαι. Για εμενα ειναι οτι πιο συγκλονιστικο εχω διαβασει ποτε. Αν χανοντουσαν ολα τα βιβλια και επρεπε μονο ενα να σωθει αυτο θα διαλεγα.

Edited by laas7
Link to comment
Share on other sites

Δεν μπορώ να πω πως διαφωνώ με όσα λες, Μαριάντζελλα (αν και δεν βλέπω τίποτα κοινό μεταξύ Coelho και αυτής της Virtue που δεν γράφει και λογοτεχνία κιόλας). Συμφωνώ απόλυτα στα περί απλής γλώσσας που όμως δεν είναι ούτε απλοϊκή, ούτε "απλή" τελικά. Ναι θέλει ταλέντο πράγματι να γράψεις έτσι και να περικλείσεις τόσα πολλά νοήματα σε επιτηδευμένα απλή γλώσσα.

Link to comment
Share on other sites

  • Φάντασμα changed the title to Πάουλο Κοέλιο (Paulo Coelho)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..