Jump to content

Μαύρο Ρόδο


Eugenia Rose

Recommended Posts

O.T.

Γράψε λάθος, Ευγενία!

Όχι, δεν το έχω κοιτάξει σε λεξικό, αλλά θυμάμαι πολύ καλά ένα βιβλίο όπου η συγγραφέας έλεγε "η περιοχή της άλως", και επίσης όσες φορές το έχω ακούσει το κλίνουν έτσι.

Link to comment
Share on other sites

Cassandra δεν έχω να σου πω τίποτα άλλο παρα μόνο ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! Ειδικά αυτό με την Αγκιέφε το έπιασες 100%!! Ούτε μέσα στο μυαλό μου να σουνα! Μπράβο μπράβο μπράβο. Ανυπομονώ να διαβάσω και την δική σου. :good:

 

Λίνα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Άντε να μαζευτούμε όλες μας και να δούμε τι ιστορίες βγάλαμε να πέσει το κλάμα της αρκούδας :lol:

Edited by Eugenia Rose
Link to comment
Share on other sites

Cassandra δεν έχω να σου πω τίποτα άλλο παρα μόνο ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! Ειδικά αυτό με την Αγκιέφε το έπιασες 100%!! Ούτε μέσα στο μυαλό μου να σουνα! Μπράβο μπράβο μπράβο. Ανυπομονώ να διαβάσω και την δική σου. :good:

 

Λίνα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Άντε να μαζευτούμε όλες μας και να δούμε τι ιστορίες βγάλαμε να πέσει το κλάμα της αρκούδας :lol:

 

Ουαου Κασσάνδρα ομολογώ ότι δεν τα κατάφερα τόσο καλά όσο εσύ! :thumbsup: Μπράβο!!

 

Άντε να μαζευτουμε όλες μαζι ναι!!! Δε θα πέσει κλάμα, μια χαρά θα τα περάσουμε σίγουρα! :lol:

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Θα μπορούσε να είναι μια τρισγαμάτη ιστορία, αλλά η εκτέλεση δε στάθηκε στο ύψος της. Για θέματα ρυθμού και αληθοφάνειας, τα είπαν ήδη οι προηγούμενοι.

Όσο για τα κίνητρα της νταντάς

 

 

το μωρό το πήρε μαζί της, όχι μόνο γιατί ήταν η πραγματοποίηση του ονείρου για δική της οικογένεια, που μέχρι τότε θεωρούσε χαμένο, αλλά και ως όργανο για την εκδίκησή της. Αυτό θα προϋπόθετε να συμβούν κάπως πιο φοβερά και τρομερά πράγματα στο παράνομο ζεύγος.

Γενικά, αν ανέβαζες ένα κλικ τη σκληρότητα σε όλη την ιστορία, μάλλον θα κέρδιζε. Έρημος, σκληρό περιβάλλον, ξες.

Πχ, θα ήταν πιο μπρουτάλ αν της είχαν αφαιρέσει τελείως τη μήτρα ή κάτι τέτοιο μή αναστρέψιμο, ένα ψωροξόρκι δεν ακούγεται και τόσο τραγικό.

 

 

 

Το εξής σημείο:

 

Την άρπαξε από τα μαλλιά πριν ακόμα προλάβει να φωνάξει.

Έπεσε στο έδαφος, τα πράγματα ξέφυγαν από τα χέρια της. Όλα εκτός από το εγχειρίδιο.

 

Απ' ό,τι κατάλαβα, δύο πράγματα κρατούσε όλα κι όλα, εκ των οποίων το ένα δεν έπεσε;

 

Επίσης, μ' έμεινε μια περιέργεια, τί απέγινε η τροφός αφού τελείωσαν όλα; Κάνε

καμιά νύξη, ένα κάτι.

 

 

Link to comment
Share on other sites

1η εφαρμογή φόρμας για Ερινύες :p :

 

Για σένα:

-Έπλασες έναν πανέμορφο μύθο, έναν μύθο με τα όλα του, τους έρωτές του, τις μάχες του, τα τζίνια του, με τα όλα του. Και μάλιστα έναν μύθο με καλούς, κακούς, αλλά και γκρίζους χαρακτήρες (όπως πιστεύω θα φαινόταν αν ήταν ακόμα μεγαλύτερο). Μια πραγματικά άξια ιστορία που θα μπορούσε να είναι ένας πραγματικός θρύλος, βγαλμένος ίσως από κάποια παράδοση (ξένη σε μας, αλλά οικεία μέσω της ιστορίας της και των ανθρώπινων συναισθημάτων που μοιάζουν ίδια παντού).

-Πιστεύω πως αυτό που σου χάλασε το -ας το πούμε- μοντάζ ήτανε η επιλογή της πρωταγωνίστριας. Η εισαγωγή σε πάει εύκολα για τη μικρή κι εσύ διάλεξες τη μεγάλη, επομένως προφανώς θα χρησιμοποιούσες τουλάχιστον δύο Ο.Γ. γιατί κάπου θα έπρεπε να αλλάξεις, προφανώς κάπως έπρεπε να μας πεις χωρίς δράση τι της είχε συμβεί, αφού στην προκειμένη έμενε πίσω και κατέληξες γρήγορα με δύο πρωταγωνίστριες. Και τελικά, επειδή ο πιο σημαντικός του διηγήματος ήτανε τελικά το μαύρο ρόδο, βρέθηκες να προσπαθείς να κουμαντάρεις τρεις ήρωες σε έναν μύθο ήδη μεγάλο για να τον αφηγηθείς βάζοντάς με και να με νοιάζει ταυτόχρονα. Δε θεωρώ τίποτα από όλα αυτά "κακό". Με την έννοια ότι καλώς βρέθηκες με τρεις ήρωες, καλώς άλλαξες γωνίες, καλώς και μας κράτησες ελαφρά σε απόσταση. Απλά ανέβασες τον πύχη του δικού σου εγχειρήματος πάρα πολύ κάνοντάς τα αυτά και θεωρώ πως κουράστηκες προς μια κατεύθυνση που δε χρειαζόταν. Θα έλεγα, αν θέλεις, λέω εγώ τώρα, να το σκεφτόσουν ίσως για το νανορίμο :)

-Ένα, δύο, τρία και τέσσερα εύγε (και ξανά) Εύγε! για την υπομονή σου :) Μας περίμενες ένα μήνα και ...

 

Για τις ερινύες, με τα στάνταρ τους :p:

- Σεξ: Αυτά εδώ

Βία; Ναι

Σεξ; Οχι (γιατι θα γινόταν νουβέλα... )

Θα έπρεπε να ήταν ανάποδα :p

-Δράμα: Υπέροχο δράμα, το παλιό σωστό καλό δράμα. Μια μεγάλη αγάπη, ένας θάνατος.

-Κλάμα: Οκ, δεν το χειρίστηκες ως προς το να κλάψω, αλλά μου μαύρισες την ψυχή τελικά? Ναι, μου τη μαύρισες... και με το παραπάνω.

Link to comment
Share on other sites

-- Γράφω τα σχόλιά μου σε μια-μια τις ιστορίες που διαβάζω για τις Ερινύες, οπότε ό,τι διαβάσεις αφορά την ίδια την ιστορία και δεν αντικατοπτρίζει καθόλου τη θέση που θα της δώσω, αφού ακόμα δεν έχω δει τις υπόλοιπες.

 

Πάμε λοιπόν:

Η μυθοπλασία μού άρεσε. Πολύ ωραίο παραμύθι, πολύ μαγικό, περίπλοκη και ενδιαφέρουσα σύλληψη, πολλά πρόσωπα, μεγάλη πλοκή.

Η εκτέλεση μού άφησε κάποια παράπονα. Ήταν θέμα χώρου και το ξέρω. Μερικά πράγματα δεν χωρούσαν καλά και χρειάστηκε να στριμωχτούν, με αποτέλεσμα να μου στερήσουν το... κλάμα που περίμενα από την ιστορία.

Το έχεις πάντως με τις σκληρές καταστάσεις, βλέπω τις δυνατότητές σου για γραφή και για συνατές ιστορίες να ανεβαίνουν σημαντικά από διήγημα σε διήγημα.

Η γενική αποτίμηση της ιστορίας είναι θετική.

 

Ένα σημείο που θα σημειώσω για περαιτέρω σκέψη.

Θα προτιμούσα η ιστορία σου να μην είχε καθόλου αναφορές σε πραγματικά μέρη όπως Δαχομέη και Νουβία. Με αποπροσανατολίζουν λίγο και θέτουν και θέματα αληθοφάνειας για το τι υπάρχει στο χάρτη, πώς μπορείς να μετακινηθείς από το ένα μέρος στο άλλο, τι ακριβώς δυνατότητες για ελεύθερη μετακίνηση έχει μια γυναίκα σε κείνα τα μέρη -τέτοια πράγματα. Αν φτιάξειες έναν δικό σου χάρτη -που δε θα είναι δύσκολο, αφού έχεις στήσει ένα ολόκληρο κόσμο- μπορείς να παίξεις και περισσότερο με τους κανόνες.

 

Πάντως το μαχαίρι στην καρδιά το έβαλες...

 

 

 

Shenandoah: Πανέμορφο πάρκο στην Ανατολική ακτή των ΗΠΑ. Γεμάτο νερά και πλούσια βλάστηση. Ααααχχ! Τι μου θυμίζει!

Μόνο για πρίγκιπας της ερήμου δεν μου έκανε όσο διάβαζα την ιστορία.

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Eίναι η πρώτη ιστορία για τον διαγωνισμό που διαβάζω και μου άρεσε. Ειδικά η μυθοπλασία φοβερή! Γενικά η ιστορία σου τα ειχε όλα και η εισαγωγή ταίριαξε καλά.

Ενα δυο ομως πραγματάκια μου ''ξύνισαν'' λίγο καθώς διάβαζα. :

 

- ''Η αρματωσιά τους βαριά'', ''...το μόνο ελαφρύ ένδυμα επάνω τους''- :στην έρημο ειναι πρακτικά δύσκολο αυτο,ειδικα αφου μιλάμε για ντόπιο λαό.Σε μπερδεψε η εισαγωγή που λεει ''σκληρές πανοπλίες'' αλλα θα μπορουσε να είναι δερμα πχ.

-«Άρχοντά μου μια νυχτερινή επιδρομή, χωρίς πυρσούς δεν είναι συνετή επιλογή» -Σχολιάστηκε πιο πάνω.

- ''Το χέρι του έσφιγγε το λαιμό της. Το δικό της έσφιγγε το μαχαίρι.'' - Ή καρφωσε τον ή πες μας γιατι δεν μπορεί να το κάνει πχ της κραταει το χέρι.

- 'Έξω από το στρατόπεδο, οι δύο στρατοί είχαν παραταχθεί από ώρα...'' - Ο αιφνιδιασμός μπορει να χάθηκε αλλα η μια πλευρα δεν το ξέρει αρα ειναι πλεονέκτημα για την αλλη.Με λιγα λόγια θα γινόταν χαμός,δεν θα υπήρχε παράταξη δυνάμεων.

Τα φλασμπακ κατάλαβα στο τέλος γιατι τα έκανες και ετσι δεν με ενόχλησαν τόσο.

Φιλικά πάντα ;-)

Καλή επιτυχία!!

Link to comment
Share on other sites

Ωπς θένκς για το σχολιο σου. Βασικά μαζεύω όσα περισσότερα σχόλια και παρατηρήσεις μπορώ για να το δουλέψω πιο πολύ το διήγημα. Για την αρματωσιά εννούσα κυρίως τα όπλα αλλά δεν έχω και πολύ γνώση όσον αφορά τις πανοπλίες θα το κοιτάξω όμως και θα σκεφτώ και το δέρμα. Τώρα για τον αιφνιδιασμό, εφόσον κατάλαβαν ότι η κοπέλα το έσκασε, λογικά υποψιάστηκαν ότι τους πρόδωσε οπότε είναι πιθανό και ο πρώτος στρατός να ήξερε πως πλέον μόνο η παράταξη των δυνάμεων τους συνέφερε. :hmm:

Edited by Eugenia Rose
Link to comment
Share on other sites

Εγω κατάλαβα οτι ο στρατηγός δεν είχε δει την κοπέλα αφου κοιταει/κρυφακουει απο ενα άνοιγμα.Μετα που φευγει ο στρατηγος,την τραβάει απο τα μαλλια ο βασιλιας κτλ.

Στο τελος της σκηνης εχουν πεθάνει και οι φρουροι αρα ποιος ξερει για την κοπέλα?

Αnyway δεν θα κολλησουμε σ'αυτο, δικιά σου ιστορία ειναι,εσυ ξερεις καλυτερα χαχα!

Οπως ειπα μου άρεσε,αλλα οπως λες να το δουλέψεις και να το μεγαλώσεις.

Link to comment
Share on other sites

Ναι αλλά μπήκε μέσα σε ένα γεμάτο στρατόπεδο άρα πέρασε μπροστά από πολλούς άντρες άσχετα αν μίλησε μόνο με αυτούς και εγώ δεν περιέγραψα τους υπόλοιπους (Ουπς!) :dazzled:

Ευχαριστώ πάντως! :lol:

Link to comment
Share on other sites

Ευγενία!

 

-Δε διαχωρίζεται σαφώς τι γίνεται τώρα και τι τότε. Δοκίμασε αστεράκια ανάμεσα στα (πολλά για το μέγεθος της ιστορίας) φλας μπακ, να ξέρουμε κι εμείς πού είμαστε. :Ρ

-Κάποια τύπο σου ξεφύγανε (λέει αυτή που της ξέφυγε ολόκληρη παράγραφος :Ρ). Ξεσκονόπανο και τα γνωστά

-Η σκηνή της απόδρασης είναι αδύναμη. Πώς σούφρωσε τη μικρή, πώς βγήκε απ' το κελί, ποιος έμεινε στη θέση της στο κελί

-Το τέλος, με την αποκάλυψη, μπερδεύει αρκετά. Δηλαδή: με τη μία την αναγνωρίσανε στην πόλη, λες κι είχε φύγει χθες; Και πώς είχε τόσο εύκολα πρόσβαση στο παλάτι, στις φυλακές κλπ; Κάποιες βεβιασμένες κινήσεις αναληθοφάνειας αφαιρούν απ' τη μαγεία

-θα ήθελα την τροφό πιο σκληρή. +1 στον Μπάμπη για την αφαίρεση μήτρας, μπρούταλ!!!

 

+εξαιρετική κοσμοπλασία!

+ιδέες που μπορούν να ντύσουν και νουβέλα, μη σου πω! Κράτα το μαύρο ρόδο, τις τροφούς με το γάλα και τη μαγεία τους γιατί έχουν πολύ ζουμί

+ο μύθος ξετυλίγεται περίπου σαν τριαντάφυλλο που ανθίζει. Μου έφερε αυτή την εικόνα στο μυαλό. Δεν ξέρω αν έγινε συνειδητά ή ασυνείδητα, αλλά ήταν πολύ καλό!

 

Το στυλ αυτό σου πάει, αλλά θέλεις λέξεις! Δούλεψέ το, έχει πολύ πράμα να δώσει!!!

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ μικρή μου! :lol:

 

Τα φλάσ μπακ είναι δύο και έχω αστεράκια ανάμεσα στο παρον - παρελθόν - παρόν - παρελθόν (αυτή ακριβώς είναι η σειρά).

 

Γιατί να της αφαιρέσουν την μήτρα; Αφού μπορούσαν να την στειρώσουν με μαγεία. Βέβαια δεν θα ήταν άσχημο να βάλω κανένα σκοτεινό τελετουργικό, αλλά η αφαίρεση μήτρας δεν πει πιο πολύ στο Ε.Φ.;

 

Και ναί θα το δουλέψω πολύ αυτό σκοπεύω σύντομα. :book:

Edited by Eugenia Rose
Link to comment
Share on other sites

Γιατί να της αφαιρέσουν την μήτρα; Αφού μπορούσαν να την στειρώσουν με μαγεία. Βέβαια δεν θα ήταν άσχημο να βάλω κανένα σκοτεινό τελετουργικό, αλλά η αφαίρεση μήτρας δεν πει πιο πολύ στο Ε.Φ.;

 

 

Όχι, πάει πιο πολύ στο ρεαλισμό. Το πρότεινα επειδή είναι τελεσίδικο και μη αναστρέψιμο, εν αντιθέσει με ένα ξόρκι που πάντα θα υπάρχει η ελπίδα να βρεθεί κάποιος ισχυρότερος μάγος να το ακυρώσει, λέμε τώρα. Μια τέτοια δραστική επέμβαση θα έδινε περισσότερο βάθος στα κίνητρα της, πχ στο γιατί να βουτήξει τη μικρή φεύγοντας.

Τέλος πάντων, γιού 'ρ δε μποςς :)

Link to comment
Share on other sites

Ναι το καταλαβαίνω αυτό που λες. Μπορώ όταν το μεγαλώσω να δουλέψω περισσότερο την σχέση των δύο, όταν η πριγκήπισα είναι μικρή, και αυτό να δώσει επίσης βάθος. ;-)

 

Ευχαριστώ που απάντησες:rose::lol:

Link to comment
Share on other sites

Το διήγημα σου ήταν καταπληκτικό και τίμησε δεόντως την εισαγωγή μου. Θέλω να ξέρεις ότι άσχετα με την ψήφο μου, εσύ είσαι η αγαπημένη μου Ερινύα!:)

Link to comment
Share on other sites

Το διήγημα σου ήταν καταπληκτικό και τίμησε δεόντως την εισαγωγή μου. Θέλω να ξέρεις ότι άσχετα με την ψήφο μου, εσύ είσαι η αγαπημένη μου Ερινύα!:)

 

Που να σου πω δηλαδή ότι η εισαγωγή σου πάει για Nanwrimo.:book: Έ ρε γύπες που έχουνε να πέσουνε! :tease: Να θυμηθώ να κρατάω ομπρέλα μην φάω καμιά κουτσουλιά στο δόξα πατρί μόνο. :rofl:

 

Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ! :lol:

Link to comment
Share on other sites

Έχω να πω ότι ήταν πολύ ωραίο διήγημα! Μπράβο! :thumbsup:

 

Επειδή δεν έχω προλάβει να διαβάσω άλλα σχόλια, το πιο πιθανό είναι να στα έχουν πει ήδη, αλλά στα λέω κι εγώ.

 

Είχε πολύ ωράια ατμόσφαιρα και πλοκή! Όμως, πρέπει να πω ότι μπερδεύτηκα λίγο όσον αφορά τη σειρά των γεγονότων. Πιστεύω ότι αν άλλαζες κάτι (τη γραμματοσειρά ή έβαζες πλάγια, για παράδειγμα) θα ήταν πιο ξεκάθαρο τι συνέβη και με ποια σειρά.

 

Αυτό που κατάλαβα εγώ από τη σειρά ήταν: 1)γεννήθηκε η πριγκίπισσα, 2)ο πρίγκιπας "φυλακίστηκε" στο κάστρο (και τον δηλητηρίαζαν), ενώ η τροφός φυλακίστηκε κανονικά, επειδή τους έπιασε ο βασιλιάς να το κάνουν, 3)η τροφός το έσκασε με την πριγκίπισσα και την έκανε Νούβια, 4)πέθανε ο βασιλιάς και η τροφός πήγε στο παλάτι, πήγε να βρει τον πρίγκιπα, που είχε πεθάνει, του πήρε την καρδιά και μετά ακολουθεί η σκηνή στα στρατόπεδα;

 

Εκτός όμως από το μπέρδεμα με τα γεγονότα, σαν σύνολο ήταν πολύ ωραίο!:D

Link to comment
Share on other sites

Eίναι η πρώτη ιστορία για τον διαγωνισμό που διαβάζω και μου άρεσε. Ειδικά η μυθοπλασία φοβερή! Γενικά η ιστορία σου τα ειχε όλα και η εισαγωγή ταίριαξε καλά.

Ενα δυο ομως πραγματάκια μου ''ξύνισαν'' λίγο καθώς διάβαζα. :

 

- ''Η αρματωσιά τους βαριά'', ''...το μόνο ελαφρύ ένδυμα επάνω τους''- :στην έρημο ειναι πρακτικά δύσκολο αυτο,ειδικα αφου μιλάμε για ντόπιο λαό.Σε μπερδεψε η εισαγωγή που λεει ''σκληρές πανοπλίες'' αλλα θα μπορουσε να είναι δερμα πχ.

 

 

Δύσκολο πρακτικά ναι, αλλά Περσες, Βυζαντινοί, Αραβες και Σταυροφόροι όλοι χρησιμοποιούσαν βαρυ καταφρακτο ιππικο στη Συρία παρα το κλίμα και τη θερμοκρασια. Το τελευταιο ήταν πολύ βαρύτερα οπλισμένο από οτι αφηνει να εννοηθεί το διήγημα.

Link to comment
Share on other sites

Έφτιαξες έναν πάρα πολύ όμορφο κόσμο και μπράβο σου Ευγενία μου. Το μόνο πρόβλημα που διέκρινα ήταν ότι πολλές φορές ο διάλογος γίνεται η βασική αφηγηματική σου τεχνική και όχι ένα εργαλείο για να δώσεις αμεσότητα... Καλή επιτυχία

Link to comment
Share on other sites

Πάντα μου άρεσαν τα εξωτικά σέττινγκ στο φάντασυ (με την έννοια του ότι έχω βαρεθεί τα ψευδο-μεσαιωνικά). Βοήθησε κι ο Ντίνος με την εισαγωγή, αλλά η απογείωση ήταν όλη δική σου, Ευγενία.

 

Τα καλά νέα είναι ότι η γραφή σου όσο πάει και στρώνει και ανθίζει κυριολεκτικά. Το μόνο που μένει (και το είπαν οι συναδέλφισσες στα όπλα Σόνια και Μπάμπης) είναι να βρεις εκείνο το μαγικό σημείο της ζυγαριάς μεταξύ του λυρικού και του ρεαλιστικού. Δε νομίζω ότι έχεις πολύ δρόμο ακόμη, αλλά σίγουρα αν σταματήσεις να το δουλεύεις, θα γίνω εγώ Ερινυά και θα σε κηνυγάω στους αιώνες των αιώνων, αμήν.

 

Τι με χάλασε. Χμ. Αν και η πρώτη οπτική γωνία που "δέχομαι" σαν αναγνώστης είναι εκείνη της Ρισαμάλε, ωστόσο δεν καταφέρνω να ταυτιστώ μαζί της. Περιφέρεται σε ένα στρατόπεδο σχεδόν χωρίς κανέναν περιορισμό κι ο φόβος της είναι επουσιώδης κι επιφανειακός. Πιο εύκολα θα καταπιώ την άποψη της Αγκιέφε (και θα κλάψω με τον καημό της) (και θα περιμένω να την κάνεις πιο σκληρή, να μας πεις τι στο καλό νιώθει γι' αυτό το πλάσμα που το εκμεταλλεύεται; το αγαπάει; τι το κάνει τελικά;).

 

Κάτι που επίσης δε με ικανοποίησε ήταν το ότι τα αδέλφια της ούτε και την αναγνωρίζουν, ενώ την αναγνωρίσουν όλοι οι άλλοι; (Μάλλον κάτι δεν κατάλαβα σωστά, αλλά τέλος πάντων).

 

Αυτά προς το παρόν. Περιμένω να δω τι θα το κάνεις την πρώτη του Δεκέμβρη. Με λαχτάρα κι αγωνία, τολμώ να πω.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..