Count Baltar Posted August 31, 2011 Share Posted August 31, 2011 (edited) Με αφορμή την παρατήρηση του Λευτέρη, σε αυτό το τόπικ θα δοθεί απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα, πότε είναι το κείμενό τελικά έτοιμο να αρχίσει να ψάχνει εκδοτικό σπίτι. SPLIT από τις Συμβουλές προς όσους θέλουν να εκδοθούν Edit: (Προσθήκη) Και φυσικά, δεν στέλνουμε αύριο το πρωί το μυθιστόρημα που ολοκληρώσαμε χτες. Γιατί το γράφεις με ψιλά γραμματάκια αυτό; Δεν ανήκει στα ψιλά. Είναι το νούμερο 1 πράγμα που πρέπει να κάνουμε όλοι μας. Από μια μικρή πράγραφο μέχρι μια ν-λογία 8000 σελίδων. Είναι καλό να κάνει κανείς ένα, δυο, τρία... πενήντα περάσματα διορθώσεων όσο το έχει φρέσκο και είναι ζεστός με το θέμα, αλλά χρειάζεται μετά κι ένα διάστημα να κουλάρει, να αποστασιοποιηθεί και να το δει και λίγο με άλλο μάτι -αν μπορεί φυσικά. Καλύτερα να το έχουν δει και τα μάτια κάποιου ανθρώπου που εμπιστεύεται. Ο Κινγκ στο "Περί γραφής" συνιστά να μένει το κείμενο κάνα εξάμηνο. (Δίνει διάφορους χρόνους, ανάλογα με το μέγεθος, πάντα ενδεικτικά). Μετά θα έχεις αποστασιοποιηθεί τόσο από αυτό, ώστε θα είναι σαν να διαβάζεις κείμενο άλλου, άρα θα μπορείς να το σφάξεις χωρίς τύψεις. Το εφαρμόζω στη μετάφραση (όταν μου το επιτρέπουν οι προθεσμίες). Ο παμμέγιστος έχει ΑΠΟΛΥΤΟ δίκιο. Γιατί, λοιπόν, όχι και στη συγγραφή, όπου φαντάζομαι ότι το κόψιμο πρέπει να αποτελεί κανόνα (ο παμμέγιστος επίσης προτείνει σαν εμπειρικό κανόνα να κόβεται το 30% του αρχικού κειμένου - δηλαδή, δεν θέλω καν να φανταστώ τι μέγεθος είχε αρχικά, ας πούμε, το It) Σε ό,τι αφορά, δε, όσα λέει ο Μμαν περί φίλων και γνωστών που διαβάζουν το έργο σας: αναζητήστε τον τρελό που στα τέτοια του αν παρεξηγηθείτε επειδή σας κριτίκαρε αγρίως. Δεν θα το μετανιώσετε. Edited September 1, 2011 by aScannerDarkly Δημιουργία καινούργιου νήματος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 1, 2011 Share Posted September 1, 2011 (edited) Ξεχάστε όλα τα παραπάνω. Γιατί υπάρχει ένας παράγοντας που πρέπει να λάβουμε υπόψη πολύ πριν από αυτά: Είναι αρκετά καλό το έργο; (Προσοχή: το έργο, όχι απαραίτητα εμείς.) Αφού έχουμε κάνει όσο το δυνατόν πιο πολλές διορθώσεις, ρωτάμε ανθρώπους που εμπιστευόμαστε, συγκρίνουμε όσο πιο αντικειμενικά μπορούμε με αυτά που κυκλοφορούν οι οίκοι που μας ενδιαφέρουν (αυτό απαιτεί να διαβάσουμε από την αρχή το έργο μας σαν ξένοι, «ξεχνώντας» ότι το όνομα πάνω από τον τίτλο είναι το δικό μας) και αποφασίζουμε αν αξίζει τον κόπο να υποστούμε όλη την παραπάνω ταλαιπωρία ή αν πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο για κάτι καλύτερο. Αν και μόνο εμείς θα είμαστε οι τελικοί κριτές, να μια πολύ χρήσιμη συμβουλή για το 95% (και μπορεί να λέω και λίγο) των συγγραφέων: Το έργο μας είναι χειρότερο απ’ ό,τι νομίζουμε. Είναι ανθρώπινη φύση. Είναι χειρότερο ακόμα κι απ’ ό,τι μας λέει ο κύκλος μας. (Προφανώς, όσο πιο κοντινοί μας είναι οι αναγνώστες, και όσο πιο άσχετοι είναι με τη λογοτεχνία, τόσο λιγότερη βαρύτητα πρέπει να δίνουμε στη γνώμη τους.) Αν λοιπόν η τελική μας εκτίμηση είναι ότι το έργο μας οριακά (=με αρκετή τύχη) θα μπορούσε να εκδοθεί, τότε πιθανότατα δεν αξίζει τον κόπο. Αυτά για να αποφύγουμε τις μεγάλες απογοητεύσεις. Αν κρίνουμε ότι το έργο μας είναι πραγματικά πολύ δυνατό, τότε μπορούμε ν’ αρχίσουμε το κολύμπι. Αλλά ας είμαστε έτοιμοι να πιούμε και πολύ νερό. Edited September 1, 2011 by Nihilio Μεταφορά σε νέο τόπικ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted September 1, 2011 Share Posted September 1, 2011 Ω, ναι. Απόσταση. Χρονική, Προσωπική. Αν γίνεται να το ξεχάσω εντελώς, καλύτερα ακόμη, να μη θυμάμαι τι έγινε μετά. Προσωπικά τα εξάμηνα μου φάινονται λίγα, προτιμώ μεγαλύτερες χρονικές περιόδους, έτος ή διετία. Σε τέτοιες αποστάσεις, τα διηγήματα πρακτικά τα ξεχνάω, οπότε αν κάτι είναι όντως καλό, θα με κάνει όταν το ξαναδιαβάσω να πω "όχι, ρε φίλε, εγώ το έγραψα αυτό; πρέπει να είμαι πολύ καλή τελικά!" ή αν είναι όντως κακό θα πω "το βιτριόλι, τα σπίρτα, το πιεσόμετρο και τα υπογλώσσια. Θάνατος στο συγγραφέα!" Και η μία αντίδραση και η άλλη κάνουν πάρα πολύ καλό στην ψυχολογία. Η πρώτη σου δίνει το κουράγιο να συνεχίσεις να προσπαθείς (αφού κατάφερα να γράψω ΕΝΑ πράγμα που άρεσε ακόμη και σε μένα, τότε ίσως μπορέσω να κάνω και το υπόλοιπο κείμενο ισάξιο αυτού του πράγματος) και η δεύτερη σου δίνει το πείσμα να εξελιχθείς (αφού εγώ κατάφερα να διακρίνω τα λάθη της γραφής μου σημαίνει ότι έχω ήδη εξελιχθεί ως συγγραφέας, οπότε μπορώ και να βελτιώσω το παρόν κείμενο και να γράψω κάτι καλύτερο και να εξελιχθώ κι άλλο, να γίνω ακόμη πιο καλή). Σε κάθε περίπτωση κερδισμένη και μόνο και ως συγγραφέας και τολμώ να πω και ως άνθρωπος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 2, 2011 Share Posted September 2, 2011 Βέβαια, υπάρχει και το ενδεχόμενο να έχεις διαβάσει το έργο σου κάμποσες φορές, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να λες: " Ε ρε πούστη, πάλι;" 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 2, 2011 Share Posted September 2, 2011 Βέβαια, υπάρχει και το ενδεχόμενο να έχεις διαβάσει το έργο σου κάμποσες φορές, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να λες: " Ε ρε πούστη, πάλι;" Ακριβώς. Έτσι πρέπει. Η δική μου πείρα πάνω σ' αυτό λέει ότι, όταν δεν υπάρχουν ιδιαίτεροι χρονικοί περιορισμοί, όπως διαγωνισμοί ή άλλα deadlines, το κείμενο μας πρέπει να φεύγει από τα χέρια μας με προορισμό τα χέρια του πρώτου αναγνώστη (καλύτερα των πρώτων αναγνωστών) μόνο αν έχουμε αρχίσει να αναγουλιάζουμε και μόνο που το βλέπουμε. Δέκα πολύ προσεκτικές αναγνώσεις με όσο πιο "ξένο" μάτι γίνεται, είναι μια καλή αρχή. Και με την ευκαιρία, να προσθέσω ότι όταν έγραφα αυτό Το έργο μας είναι χειρότερο απ’ ό,τι νομίζουμε. [...] Είναι χειρότερο ακόμα κι απ’ ό,τι μας λέει ο κύκλος μας. δεν διευκρίνιζα πόσο χειρότερο: Όσο πιο άπειροι είμαστε στο να διαβάζουμε το έργο μας σαν "ξένοι", τόσο χειρότερο είναι. Γενικά, το πέρασμα του χρόνου και η συσσώρευση των έργων παίζουν ευεργετικό ρόλο σ' αυτό, αλλά ίσως σημαντικότερος παράγοντας είναι ο χαρακτήρας μας και η έμφυτη αντικειμενικότητά μας. Ο καθένας ας κρίνει κατά περίπτωση. Χρήσιμο hint για τους περισσότερους από μας, χωρίς να θέλω να προσβάλω κανέναν: Πολύ χειρότερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 (edited) Μιχάλη, με το να διαβάσεις 10 φορές το κείμενό σου απανωτά, νομίζω ότι απλά στο τέλος πηδάς λέξεις χωρίς να το καταλαβαίνεις. Ο χρόνος σίγουρα δίνει την απαραίτητη απόσταση. Είναι οπωσδήποτε μεγάλη υπόθεση όταν μαθαίνεις επιτέλους να αποστασιοποιείσαι από το έργο σου. Αλλά ίσως, πριν το ξαναπιάσεις και το δεις από μακριά, να είναι χρήσιμο να το δώσεις σε κάποιον της εμπιστοσύνης σου - φυσικά μετά από τα πρώτα απαραίτητα "χέρια". Edited September 3, 2011 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Μιχάλη, με το να διαβάσεις 10 φορές το κείμενό σου απανωτά, νομίζω ότι απλά στο τέλος πηδάς λέξεις χωρίς να το καταλαβαίνεις. Μα δεν είπα ότι πρέπει να το κάνει κανείς "απανωτά". Δεν συστήνω δηλαδή δέκα αναγνώσεις σε δυο μέρες. Μπορεί να έχουν μεσολαβήσει αρκετές μέρες ενδιάμεσα, ή και βδομάδες αν πρόκειται για μεγάλο κείμενο. Επιπλέον, πολύ σημαντικές είναι οι ενδιάμεσες αναγνώσεις που κάνουμε ενώ ακόμα δεν το έχουμε τελειώσει, για να κοιτάξουμε λίγο πίσω μας, να δούμε ότι όντως πατήσαμε εκεί που νομίζαμε. Και ο σκοπός είναι ακριβώς αυτός: Ενώ μετα από Χ αναγνώσεις το μόνο που θέλει να κάνει κανεις είναι να πηδήξει πάνω από τις λέξεις για να φτάσει στο τέλος και να ξεμπερδεύει, αυτό που πρέπει να κάνει είναι να συνεχίσει να διαβάζει πρόταση-πρόταση, φράση-φράση και αν γίνεται λέξη-λέξη για να επιβεβαιώσει (εκτός από τα της επιμέλειας) ότι το κείμενο δίνει ακριβώς την πληροφορία που θέλει σε κάθε σημείο και αποπνέει την ατμόσφαιρα που σκόπευε στον αναγνώστη που θα το διαβάσει για πρώτη και πιθανότατα μοναδική φορά. Αυτό το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό, γιατί αν δεν τον αρπάξουμε γερά με την πρώτη φορά, ο αναγνώστης μάλλον δεν θα γυρίσει ποτέ για να διαλευκάνει σε μια δεύτερη ανάγνωση ό,τι δεν ήταν "σωστά" -πολλά εισαγωγικά και πολλή υποκειμενικότητα- με την πρώτη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Εγώ συνήθως πριν καθίσω να συνεχίσω κάτι, το διαβάζω όλο από την αρχή, διορθώνοντας παράλληλα. Βέβαια, αν κάποτε γράψω κάτι μεγάλο, μάλλον αυτό δεν μπορεί να γίνει. Απλώς θέλω να πω ότι μεγάλο μέρος των διορθώσεων γίνεται κατά τη διάρκεια της δημιουργίας. Τέλος πάντων, ευτυχώς που υπάρχουν οι εθελοντισμένοι αναγνώστες, είναι μεγάλη υπόθεση Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Αλλά ίσως, πριν το ξαναπιάσεις και το δεις από μακριά, να είναι χρήσιμο να το δώσεις σε κάποιον της εμπιστοσύνης σου - φυσικά μετά από τα πρώτα απαραίτητα "χέρια". Πάνω σε αυτό ήθελα να ρωτήσω (πολλά θα ήθελα να ρωτήσω αλλά ας κάνουμε μια αρχή) Εγώ τελείωσα την ιστορία μου αρχες Αυγουστου... Παράλληλα βεβαια είχα ξεκινήσει και τη διόρθωση απ' την αρχή της ιστορίας και προχωρούσα ικανοποιητικά θα έλεγα... Οπότε τώρα είμαι περίπου στο 1/3 της διόρθωσης. Και έχω ως σκοπό για το μέλλον, να τελειώσω με αυτή την πρώτη διόρθωση μέχρι να είμαι ικανοποιημένη και μετά να το δώσω σε κάποιον να το διαβάσει.... Είναι καλό να το κάνω ή να περιμένω να το περάσω άααλλη μια φορά ολόκληρο και μετά;; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Εγώ βέβαια είμαι και βιαστικός, αλλά μια γνώμη, έστω και πρόωρη, πάντα τη βρίσκω χρήσιμη. Αν μη τι άλλο, για να σου πει κάποιος αν αυτό που έχεις γράψει του κινεί το ενδιαφέρον, τι του αρέσει και τι όχι, ποιο σημείο είναι πετυχημένο και πιο χωλαίνει κτλ. Και μετά έρχονται τα πιο ψιλά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 αυτό που πρέπει να κάνει είναι να συνεχίσει να διαβάζει πρόταση-πρόταση, φράση-φράση και αν γίνεται λέξη-λέξη για να επιβεβαιώσει (εκτός από τα της επιμέλειας) ότι το κείμενο δίνει ακριβώς την πληροφορία που θέλει σε κάθε σημείο και αποπνέει την ατμόσφαιρα που σκόπευε στον αναγνώστη που θα το διαβάσει για πρώτη και πιθανότατα μοναδική φορά. Χμ, ίσως. Και χωρίς αστεία, αυτό το ψείρισμα με το τσιμπιδάκι δεν έχει τον φόβο μην μας βγει και καμιά "Σοκολάτα"; Ο αναγνώστης δεν διαβάζει ένα βιβλίο φράση-φράση, λέξη-λέξη. Ο συγγραφέας λέει ότι "όλες οι πληροφορίες είναι στο κείμενο." Ε, συγνώμη, δεν κάνω πραγματεία στη γραφή ενός συγγραφέα, ούτε ψάχνω για κρυμμένα νοήματα. Θέλω να διαβάσω μια ιστορία που σε μένα τουλάχιστο σημαίνει η προβολή εικόνων στη φαντασία μου, κάτι σαν νοητικό κινηματογράφο. Πέραν δηλαδή της προσωπικής επιμέλειας, ο συγγραφέας ας κάνει και λίγο πίσω το κεφάλι, να διαβάσει γοργά μια παράγραφο, και να δει εκεί αν μεταδίδεται το επιθυμητό συναίσθημα. Προσωπικά έχω παρατηρήσει ότι βρίσκω περισσότερα λάθη στο χαρτί παρά στην οθόνη του υπολογιστή. Καλό θα ήταν μια ανάγνωση να γίνεται και στη τυπωμένη σελίδα. Τέλος πάντων, ευτυχώς που υπάρχουν οι εθελοντισμένοι αναγνώστες, είναι μεγάλη υπόθεση Όντως σπάνια ράτσα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 (edited) Οπότε τώρα είμαι περίπου στο 1/3 της διόρθωσης. Και έχω ως σκοπό για το μέλλον, να τελειώσω με αυτή την πρώτη διόρθωση μέχρι να είμαι ικανοποιημένη και μετά να το δώσω σε κάποιον να το διαβάσει.... Είναι καλό να το κάνω ή να περιμένω να το περάσω άααλλη μια φορά ολόκληρο και μετά;; Είναι στον άνθρωπο μάλλον. Και στον άνθρωπο συγγραφέα, και στον άνθρωπο αναγνώστη. Το θέμα ειναι κατα πόσο είσαι εσυ έτοιμη να το αφήσεις να φυγει απο τα χέρια σου, αλλά και το τι περιμένεις απο κάθε αναγνώστη. Εγω ας πούμε έχω 3-4 beta readers που στέλνω συνήθως οτι γράφω αφού το έχω τελειώσει και του έχω κάνει μια απλή διορθωση και μια στοιχειώδη επιμέλεια. Και τους προτιμώ για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Επειδη και οι ίδιοι γνωρίζουν τον ρόλο τους. Μάλλον καλύτερα, επειδή γνωρίζουν τι ειδους σχόλια περιμένω απο αυτούς. Θέλω να μου πουν αν η ιδέα δουλεύει, αν ο ρυθμός είναι καλός, αν ειναι αληθοφανής η ιστορία κλπ. Δεν θα έστελνα ποτε κάτι σε αυτην την μορφή, σε κάποιον που θα μου διόρθωνε τα ορθογραφικά λάθη, ή που θα κολλούσε σε πράγματατ τα οποία δεν ειναι σημαντικά για την ιστορία. Εκεινοι έρχονται πολύ αργότερα. Α, και φυσικά έχω επιλέξει ανθρώπους που διαβαζουν το είδος που γραφω και έχουν μια βαθιά γνώση του. Κάτι που ειναι επίσης σημαντικό. Δεν μετράει η γνώμη των πολλών, αλλά η γνώμη των επαϊόντων (τουλάχιστον για εμενα). Edited September 3, 2011 by Drake Ramore Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Προσωπικά έχω παρατηρήσει ότι βρίσκω περισσότερα λάθη στο χαρτί παρά στην οθόνη του υπολογιστή. Καλό θα ήταν μια ανάγνωση να γίνεται και στη τυπωμένη σελίδα. Ναι, ισχύει κι αυτό. Παρόλα τα βοηθήματα των επεξεργαστών κειμένου, νομίζω ότι ένα μεγάλο κείμενο πρέπει να το δει κανείς και τυπωμένο για να παρατηρήσει ορισμένα πράγματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Οπότε τώρα είμαι περίπου στο 1/3 της διόρθωσης. Και έχω ως σκοπό για το μέλλον, να τελειώσω με αυτή την πρώτη διόρθωση μέχρι να είμαι ικανοποιημένη και μετά να το δώσω σε κάποιον να το διαβάσει.... Είναι καλό να το κάνω ή να περιμένω να το περάσω άααλλη μια φορά ολόκληρο και μετά;; Α, και φυσικά έχω επιλέξει ανθρώπους που διαβαζουν το είδος που γραφω και έχουν μια βαθιά γνώση του. Κάτι που ειναι επίσης σημαντικό. Δεν μετράει η γνώμη των πολλών, αλλά η γνώμη των επαϊόντων (τουλάχιστον για εμενα). Όταν τα λέω εγώ αυτά...anyway, ξέρετε τι γίνεται. Συμφωνώ, φυσικά. Επειδή αυτόν τον καιρό τυχαίνει να διορθώνω ένα μεγάλο μου έργο, μπορώ να πω ότι κάθε φορά που το κοιτάς, βρίσκεις και κάτι που δεν σου αρέσει. Μα μια πρόταση, μα μια λέξη, μα ένα κομμάτι που πρέπει να φύγει. Παίζει όμως και το να πεις αυτό που ανέφερα παραπάνω και να πηδήξεις παραγράφους γιατί,ε οκ, δικό σου είναι το έργο, αλλά το έχεις φάει στην μάπα τόσες φορές. Και το πετσόκομμα πρέπει να είναι ανελέητο. Όσο κι αν σου αρέσει ένα απόσπασμα ή ένα χωρίο, γιατί π.χ μπορεί να είναι όμορφο ή αξιόλογο λογοτεχνικά, αν δεν συνεισφέρει στο ζουμί της ιστορίας, φεύγει. Δεν εννοώ στην πλοκή, εννοώ στη λεγόμενη "θέση", όπως είχα διαβάσει και σε ένα βιβλίο περί συγγραφής. Keep bleeding Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Οπότε τώρα είμαι περίπου στο 1/3 της διόρθωσης. Και έχω ως σκοπό για το μέλλον, να τελειώσω με αυτή την πρώτη διόρθωση μέχρι να είμαι ικανοποιημένη και μετά να το δώσω σε κάποιον να το διαβάσει.... Είναι καλό να το κάνω ή να περιμένω να το περάσω άααλλη μια φορά ολόκληρο και μετά;; Α, και φυσικά έχω επιλέξει ανθρώπους που διαβαζουν το είδος που γραφω και έχουν μια βαθιά γνώση του. Κάτι που ειναι επίσης σημαντικό. Δεν μετράει η γνώμη των πολλών, αλλά η γνώμη των επαϊόντων (τουλάχιστον για εμενα). Όταν τα λέω εγώ αυτά...anyway, ξέρετε τι γίνεται. Άχου το, το παιδί βρε το καλό, που το παρεξηγούν συνέχεια! Tap tap, there there. We love you Stanley! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Οπότε τώρα είμαι περίπου στο 1/3 της διόρθωσης. Και έχω ως σκοπό για το μέλλον, να τελειώσω με αυτή την πρώτη διόρθωση μέχρι να είμαι ικανοποιημένη και μετά να το δώσω σε κάποιον να το διαβάσει.... Είναι καλό να το κάνω ή να περιμένω να το περάσω άααλλη μια φορά ολόκληρο και μετά;; Α, και φυσικά έχω επιλέξει ανθρώπους που διαβαζουν το είδος που γραφω και έχουν μια βαθιά γνώση του. Κάτι που ειναι επίσης σημαντικό. Δεν μετράει η γνώμη των πολλών, αλλά η γνώμη των επαϊόντων (τουλάχιστον για εμενα). Όταν τα λέω εγώ αυτά...anyway, ξέρετε τι γίνεται. Άχου το, το παιδί βρε το καλό, που το παρεξηγούν συνέχεια! Tap tap, there there. We love you Stanley! Τουλάχιστον...δεν με μπανάρετε! (Inside joke, sorry guys) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Λίζμπεθ, θα έλεγα ότι ακόμη και πριν το πρώτο χέρι, αξίζει να το διαβάσει κάποιος άλλος. Αν μη τι άλλο, θα σου πει αυτά που κι εσύ η ίδια θεωρείς ότι μάλλον θέλουν να αλλάξουν, στην ουσία θα σου επιβεβαιώσει ότι ΚΑΙ η διόρθωση θα πετύχει. Θα συμφωνήσω με το Ντίνο και τη Βάσω στο ότι ο έλεγχος των τυπογραφικών είναι πιο εύκολος και πιο ασφαλής όταν γίνεται σε χαρτί -για μένα τουλάχιστον. Βλέπω απίστευτα περισσότερα πράγματα όταν είναι τυπωμένο, ακόμη και θέματα του ίδιου του κειμένου κι όχι της επιμέλειάς του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
SpirosK Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Εγω ας πούμε έχω 3-4 beta readers που στέλνω συνήθως οτι γράφω αφού το έχω τελειώσει και του έχω κάνει μια απλή διορθωση και μια στοιχειώδη επιμέλεια. Και τους προτιμώ για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Επειδη και οι ίδιοι γνωρίζουν τον ρόλο τους. Μάλλον καλύτερα, επειδή γνωρίζουν τι ειδους σχόλια περιμένω απο αυτούς. Θέλω να μου πουν αν η ιδέα δουλεύει, αν ο ρυθμός είναι καλός, αν ειναι αληθοφανής η ιστορία κλπ. Δεν θα έστελνα ποτε κάτι σε αυτην την μορφή, σε κάποιον που θα μου διόρθωνε τα ορθογραφικά λάθη, ή που θα κολλούσε σε πράγματατ τα οποία δεν ειναι σημαντικά για την ιστορία. Εκεινοι έρχονται πολύ αργότερα. Κι εδώ το ίδιο Όταν τα λέω εγώ αυτά...anyway, ξέρετε τι γίνεται. Συμφωνώ, φυσικά. Επειδή αυτόν τον καιρό τυχαίνει να διορθώνω ένα μεγάλο μου έργο, μπορώ να πω ότι κάθε φορά που το κοιτάς, βρίσκεις και κάτι που δεν σου αρέσει. Μα μια πρόταση, μα μια λέξη, μα ένα κομμάτι που πρέπει να φύγει. Παίζει όμως και το να πεις αυτό που ανέφερα παραπάνω και να πηδήξεις παραγράφους γιατί,ε οκ, δικό σου είναι το έργο, αλλά το έχεις φάει στην μάπα τόσες φορές. Και το πετσόκομμα πρέπει να είναι ανελέητο. Όσο κι αν σου αρέσει ένα απόσπασμα ή ένα χωρίο, γιατί π.χ μπορεί να είναι όμορφο ή αξιόλογο λογοτεχνικά, αν δεν συνεισφέρει στο ζουμί της ιστορίας, φεύγει. Δεν εννοώ στην πλοκή, εννοώ στη λεγόμενη "θέση", όπως είχα διαβάσει και σε ένα βιβλίο περί συγγραφής. Δεν ξέρω τι είναι αυτή η θέση, όμως άσε και καμιά "σάλτσα" βρε αδελφέ. Μόνο το ζουμί, στο τέλος σου κάθεται στο λαιμό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Α, και φυσικά έχω επιλέξει ανθρώπους που διαβαζουν το είδος που γραφω και έχουν μια βαθιά γνώση του. Κάτι που ειναι επίσης σημαντικό. Δεν μετράει η γνώμη των πολλών, αλλά η γνώμη των επαϊόντων (τουλάχιστον για εμενα). Σίγουρα θα το δώσω σε κάποιον που διαβάζει το είδος που γράφω και μάλιστα πολύ. Είναι τόσο απαραίτητο ο πρώτος αναγνώστης να έχει τόσο βαθιά γνώση όπως λέτε;; Πίστευα ότι για αρχή, για να σου πει κάποιος αν έχει ενδιαφέρον, αν τον τραβάει σαν αναγνώστη, αν έχουν ενδιαφέρον οι ήρωες κτλ κτλ κτλ, φτάνει ένας που αγαπάει τη συγκεκριμένη λογοτεχνία και διαβάζει αρκετά. Όχι πως πρέπει να είναι ο σούπερ έμπειρος στην συγγραφή... Μεγάλο λάθος;; Λίζμπεθ, θα έλεγα ότι ακόμη και πριν το πρώτο χέρι, αξίζει να το διαβάσει κάποιος άλλος. Αν μη τι άλλο, θα σου πει αυτά που κι εσύ η ίδια θεωρείς ότι μάλλον θέλουν να αλλάξουν, στην ουσία θα σου επιβεβαιώσει ότι ΚΑΙ η διόρθωση θα πετύχει. Κοίτα νομίζω ότι αυτό τον ρόλο που περιγράφεις τον παίζει ένας πιο κοντινός μου άνθρωπος με τον οποίο συζητάω τα πάντα γύρω απ' το βιβλίο και το διαβάζαμε παράλληλα με τη γραφή. Αφού δηλαδή τελειωνα ένα κεφάλαιο και τις διορθώσεις-επιμέλεια του το έδινα. Έτσι τώρα, συζητάμε και τι πιστεύω πως πρέπει να φύγει. Θα ήταν πολύ δύσκολο τόσα χρόνια να μην το συζητάω καθόλου με κανέναν και ελπίζω να έκανα σωστά που δούλευα έτσι. Μετά φυσικά θα το δώσω σε κάποιον που δε θα έχει καμιά σχέση με το βιβλίο και την ιστορία, θα είναι πιο αντικειμενικός. Ε και για να νιώθω κι εγώ πιο άνετα, θα προσπαθήσω να του το δώσω όσο πιο καλό μπορώ να το κάνω, να έχω κόψει όλα τα περιττά και να έχω πετύχει όσο περισσότερο γίνεται τους στόχους που έβαλα αρχικά. Διαφορετικά θα ένιωθα άσχημα να το δώσω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Α, και φυσικά έχω επιλέξει ανθρώπους που διαβαζουν το είδος που γραφω και έχουν μια βαθιά γνώση του. Κάτι που ειναι επίσης σημαντικό. Δεν μετράει η γνώμη των πολλών, αλλά η γνώμη των επαϊόντων (τουλάχιστον για εμενα). Σίγουρα θα το δώσω σε κάποιον που διαβάζει το είδος που γράφω και μάλιστα πολύ. Είναι τόσο απαραίτητο ο πρώτος αναγνώστης να έχει τόσο βαθιά γνώση όπως λέτε;; Πίστευα ότι για αρχή, για να σου πει κάποιος αν έχει ενδιαφέρον, αν τον τραβάει σαν αναγνώστη, αν έχουν ενδιαφέρον οι ήρωες κτλ κτλ κτλ, φτάνει ένας που αγαπάει τη συγκεκριμένη λογοτεχνία και διαβάζει αρκετά. Όχι πως πρέπει να είναι ο σούπερ έμπειρος στην συγγραφή... Μεγάλο λάθος;; Ποιος είπε πως πρέπει ο αναγνώστης να ειναι έμπειρος στην συγγραφή; Εμπειρος αναγνώστης του είδους πρέπει να είναι και όχι απαραίτητα συγγραφέας. Μάλιστα ειναι ακόμη καλύτερο αν δεν είναι και ο ίδιος συγγραφέας. Γιατι πάντα θα σκέφτεται διαβάζοντας, πως θα εγραφε ο ίδιος, αυτό που του έδωσες να διαβάσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Ποιος είπε πως πρέπει ο αναγνώστης να ειναι έμπειρος στην συγγραφή; Εμπειρος αναγνώστης του είδους πρέπει να είναι και όχι απαραίτητα συγγραφέας. Μάλιστα ειναι ακόμη καλύτερο αν δεν είναι και ο ίδιος συγγραφέας. Γιατι πάντα θα σκέφτεται διαβάζοντας, πως θα εγραφε ο ίδιος, αυτό που του έδωσες να διαβάσει. Α, εντάξει νομίζω πως τώρα κατάλαβα τι εννοείς!! Εντάξει νομίζω ότι ένας έμπειρος αναγνώστης του είδους είναι κάτι το απαραίτητο!! Φυσικά θα το δώσω και σε κάτι φίλες μου που το ζητάνε... αλλά δε διαβάζουν φαντασίας οπότε δεν περιμένω σοβαρή άποψη... Και κυρίως δε θα πληγωθώ αν μου πούνε "το βαρέθηκα λίγο και το άφησα στη μέση, θα το συνεχίσω σε κανένα μήνα. Μωρέ, μήπως να ήταν γραμμένο πιο κοντά στα ανθρώπινα μέτρα;" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Κοίτα νομίζω ότι αυτό τον ρόλο που περιγράφεις τον παίζει ένας πιο κοντινός μου άνθρωπος με τον οποίο συζητάω τα πάντα γύρω απ' το βιβλίο και το διαβάζαμε παράλληλα με τη γραφή. Αφού δηλαδή τελειωνα ένα κεφάλαιο και τις διορθώσεις-επιμέλεια του το έδινα. Έτσι τώρα, συζητάμε και τι πιστεύω πως πρέπει να φύγει. Θα ήταν πολύ δύσκολο τόσα χρόνια να μην το συζητάω καθόλου με κανέναν και ελπίζω να έκανα σωστά που δούλευα έτσι. Ε μην το λες τώρα έτσι... αν αυτός ο άνθρωπος σε δει να λες τέτοια πράγματα θα πει τσάμπα βοηθούσα;; Έκανες πολύ σωστά που δούλευες έτσι με λίγα λόγια! Εγώ βοηθιέμαι πολύ αν κάποιος μου δίνει σχόλια, σκέφτομαι μαζί του ιστορίες κτλ. Η συγγραφή δεν είναι μοναχική δουλειά κατά τη γνώμη μου! Γράφουμε για να μοιραστούμε, οπότε κι η διαδικασία θέλει ... παρέα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
lizbeth_covenant Posted September 3, 2011 Share Posted September 3, 2011 Κοίτα νομίζω ότι αυτό τον ρόλο που περιγράφεις τον παίζει ένας πιο κοντινός μου άνθρωπος με τον οποίο συζητάω τα πάντα γύρω απ' το βιβλίο και το διαβάζαμε παράλληλα με τη γραφή. Αφού δηλαδή τελειωνα ένα κεφάλαιο και τις διορθώσεις-επιμέλεια του το έδινα. Έτσι τώρα, συζητάμε και τι πιστεύω πως πρέπει να φύγει. Θα ήταν πολύ δύσκολο τόσα χρόνια να μην το συζητάω καθόλου με κανέναν και ελπίζω να έκανα σωστά που δούλευα έτσι. Έκανες πολύ σωστά που δούλευες έτσι με λίγα λόγια! Εγώ βοηθιέμαι πολύ αν κάποιος μου δίνει σχόλια, σκέφτομαι μαζί του ιστορίες κτλ. Η συγγραφή δεν είναι μοναχική δουλειά κατά τη γνώμη μου! Γράφουμε για να μοιραστούμε, οπότε κι η διαδικασία θέλει ... παρέα! Ναι συμφωνώ. Θα ήταν δύσκολη διαδικασία να γράφω μόνη μου τρία χρόνια χωρίς να το μοιράζομαι με κανέναν! Σίγουρα βοήθησε και ήταν και ωραία διαδικασία!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.