Στα φτερά των μαρτύρων

[Μπόρχες]

Πολύ καλό! Σίγουρα έχω κάποιες παρατηρήσεις, αλλά θα ήθελα να το διαβάσω μια δυο φορές ακόμη, για να είμαι εκατό τοις εκατό βέβαιος!

[Cassandra Gotha]

@RedAlf

Το πρόβλημα με το θρόνο μπορεί να είναι το εξής: έχουν οι υποψήφιοι νομοθέτες ισχυρό κίνητρο για να κάνουν αυτή τη θυσία; Γι' αυτό ρωτάει αυτά τα πράγματα η ιέρεια πριν τους αφήσει να περάσουν. Γιατί μάλλον πρέπει να έχει ισχυρή θέληση ο μάρτυρας πριν καθίσει στο θρόνο, και γι' αυτό πέτυχε η Ελύσια.

[Man_from_Earth]

Πολύ καλή η ιδέα της επιβολής & ελέγχου με σκοπό την ευημερία καθώς αναδεικνύει το δίλημμα ελευθερία & παρακμή ή ανελευθερία & ευημερία. Μόνο που παρουσιάσθηκε το δίλημμα αυτό είναι ένα φοβερό συν.

 

Πιστεύω όμως οτι έγινε ατυχής διαχείριση της ιδέας σου:

 

-Το αρχαιοελληνικό περιβάλλον αν και σπάει το κλισέ, είναι ασύνδετο με το κεντρικό σου δίλημμα, ως μοτίβο χιλιάδων ετών που επανεμφανίζεται. Θα προτιμούσα να δημιουργούσες νέο κόσμο, περιβάλλον.

 

-Η πλοκή που υποτίθεται πως περιγράφει το πως η ηρωίδα πήρε την απόφασή της για το νόμο, είναι λίγο ασύνδετη. Ενας χαμός αγαπημένου προσώπου και η συζήτηση με ένα θλιμμένο γείτονα. Το πρώτο σκέλος εξυπηρετεί πολλούς επεξηγηματικούς σκοπούς οπότε θα το κράταγα. Θα μπορούσες όμως να βρείς έναν πιο αξιοπρόσεκτο τρόπο να περιγράψεις τη λαχτάρα για τη στερημένη ελευθερία που εκφράζει ο Αρης.

 

Πολύ όμορφη η προσθήκη των περασμένων νομοθετημάτων.

Καλή επιτυχία

[laas7]

Ουαου! Δεν εχω διαβασει πολλες ιστοριες απο την στιγμη που ξαναμπηκα στο φορουμ, λογω περιορισμενου χρονου ασχολουμαι περισσοτερο με την ποιηση, αλλα η ιστορια σου που ειχα την τυχη να ανακαλυψω ειναι εντυπωσιακη ως συλληψη, ως στησιμο και γραψιμο και εν τελει... ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ!!! Μπραβο σου!

Δεν βρισκω κανενα σημειο να με ενοχλει και ο πλατωνικος ερωτας μου αρεσε πολυ τι αλλο θα μπορουσε να την κανει να αναθεωρησει και να δει με αλλο μαζι τον κοσμο οταν μεγαλωνε κατω απο τις διδαχες της ιερειας? Μονο ο ερωτας και ο πονος μεσα απ αυτον!

Edited October 15, 2011 by laas7

[Tiessa]

Για την ιδέα:

 

Από τις ιστορίες του διαγωνισμού, θα έλεγα ότι αυτή ήταν η πιο ιδιαίτερη για μένα.

 

Τόσο μακριά από τα κλασικά ε.φ. δεδομένα, που με έκανε από την αρχή να αναρωτιέμαι τι μονοπάτια πήρε η όποια επιλογή για να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο.

 

Ήταν ένα από τα καλύτερα παραδείγματα για το πώς μπορεί να δει κανείς την ιδέα της εξέλιξης μακριά από τα κλασικά ρομπότ και DNA.

 

Γενικά:

 

 

Η γραφή ήταν ωραία και δημιούργησε πολύ ατμοσφαιρικές σκηνές.

 

Πολύ καλή η παρεμβολή των κομματιών που δίνουν τις γενικές πληροφορίες. Μου άρεσε επίσης και η θανάσιμη τελετή-νομοθεσία και φυσικά το σκληρό και δυνατό σαν χαστούκι τέλος.

 

Έχω γενικά κάποιες αντιρρήσεις στο πώς κατέληξαν να γίνουν έτσι τα πράγματα, αλλά το ασαφές του χρονικού πλαισίου σώζει την κατάσταση.

 

Είναι ένα κείμενο που ευχαρίστως θα διάβαζα και σε μεγαλύτερη έκταση.

 

 

 

 

 

[DimitrisX]

Πολύ περίεργο διήγημα. Αφιερώνει πέντε γραμμές στην παραλίγο καταστροφή του ανθρώπου και ξεκινά από τη νέα τάξη πραγμάτων: ιέρεια, ναός, μάρτυρες.

 

Δεν είναι αποτραβηγμένο στον κόσμο των μαρτύρων, αλλά δείχνει παράλληλα και τις συνέπειες των έργων τους στους ανθρώπους.

 

Παρεμβάλλονται έργα μαρτύρων να νομοθετούν σαν τις διαφημίσεις στα έργα του Βερχόφεν.

 

 

Ο συγγραφέας ασχολείται με τα περί δικαιοσύνης και ελευθερίας, χωρίς να παίρνει θέση (εύγε!).

 

Πάρα πολύ καλό!