Mors Planch Posted October 2, 2011 Share Posted October 2, 2011 Σχετικά με το ταξίδι στο χρόνο, δεν φάνηκε να απασχολεί τον ήρωα οτι αν όντως επηρεάσει την εξέλιξη, στην καλύτερη δε θα ξαναδεί τους δικούς του, ενώ στη χειρότερη τους θέτει σε κίνδυνο (αν δεν υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα και οι αλλαγές στο παρελθόν εφαρμόζονται πάνω στο ίδιο σύμπαν εξαφανίζοντας συνεχώς παλιές εκδόσεις---βλ. Το τέλος της αιωνιότητας του Ασίμοφ). Καλή επιτυχία Μην ξεχνάμε ότι το Τέλος της Αιωνιότητας εκδόθηκε το 1955 και η θεωρία των πολλαπλών κόσμων πρωτοδιατυπώθηκε απ' τον Έβερεττ το 1957... Και λογικά μια κοινωνία που έχει χρονομηχανές θα ξέρει και ποια από τις θεωρίες είναι η σωστή. Αρά εφόσον ο ήρωας δεν ανησυχεί, ξέρει ότι δεν έχει λόγο να ανησυχήσει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted October 6, 2011 Share Posted October 6, 2011 Άτιμε.Έπαιξες με το παιδικό όνειρο τόσων φαντάζομαι εδώ μέσα. Να μπορούσαμε να πηγαίναμε εκατομύρια χρόνια πριν να δούμε τα πλάσματα των παιδικών μας εγκυκλοπαιδειών..Πάρα πολύ όμορφη ιστορία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tattoman Posted October 6, 2011 Share Posted October 6, 2011 (edited) Πολύ ωραίος ο χαρακτηρας του παιδιού όντως, κατάφερα να ταυτιστώ μαζί του. Πολύ καλή η γλώσσα, (και τα σημεία που το τραβούσες και έλεγες περισσότερα δεν με κούρασαν). Ωραία τα μηνύματα που περνάς. Αυτά, δεν έχω να σου πω τιποτε άλλο. Μια πρα πολύ ωραία ιστορία. Καλή επιτυχία.! Edited October 6, 2011 by Tattoman Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RedAlf Posted October 8, 2011 Share Posted October 8, 2011 Το ζήτημα του ταξιδιού στο χρόνο ειδωμένο με μία εναλλακτική ματιά. Δεν θα αναφερθώ φυσικά στο αν μπορεί να γίνει ταξίδι στο παρελθόν, κάτι για το οποίο υπάρχει σοβαρή επιστημονική αντιπαράθεση (και θα υπάρχει για πολλά χρόνια ακόμη) διότι μπορούν να δημιουργηθούν παράδοξα, κτλ. (σκοτώνεις τον πατέρα σου πριν γεννηθείς, κτλ) τα οποία πολλοί συγγραφείς έχουν προσπαθήσει να τα ξεπεράσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Μου άρεσε επίσης που έριξες μία ματιά στην ήδη πραγματοποιηθείσα εξέλιξη στο κόσμο που ζούμε. Παλαιοζωικά (για το τρόπο συμπεριφοράς των αρθρόποδων) δεν ξέρω πόσο μέσα έχεις πέσει, αλλά εμένα με κάλυψες και αυτό μου αρκεί. Ανέδειξες ωραία τις δυσκολίες που θα έχει ένα παιδί που μεγαλώνει παρέα με τριλοβίτες και δεν κοινωνικοποιείται ποτέ. Το τέλος ήταν όμορφο και η ατάκα περί τις συνειδητής προσπάθειας επιστροφής της εξέλιξης προς τα πίσω (αν και δεν θα την ξεγελάσει κατά τη γνώμη μου) νομίζω πολύ ταιριαστή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted October 8, 2011 Share Posted October 8, 2011 Αχ, Ηφαιστώνα, Ηφαιστίωνα... Για μια φορά δε με απασχόλησε το ότι ο ρυθμός αφήγησης είναι τόσο αργός όσο και η εξέλιξη η ίδια. :Ρ -Μια κάποια ζωντάνια που (όπως πάντα :Ρ) λείπει. Ναι, το ξέρω, δεν χρειάζεται να μου το ξαναεξηγήσεις, απλά το επισημαίνω. -Δεν υπάρχει αιτιολόγηση για την παρουσία του παιδιού στο χρονοταξίδι, ενώ μπορώ να σκεφτώ τουλάχιστον μισή ντουζίνα λόγους για τους οποίους θα απαγορευόταν απ' τα ίδια τα αφεντικά του μπαμπά να πάρει τον κανακάρη του για βόλτα στην Μεσοζωική. -Ο μπαμπάς κι η μυστηριώδης γυναικεία φιγούρα νομίζω ότι θα είχαν μεγαλύτερο ρόλο από κομπάρσου στην προβληματική ανάπτυξη του παιδού, κυρίως απ' την στιγμή που την ευθύνη για την ανθρωποφοβία του την έχει ο πατέρας του. -Πολύ "εύκολο" το τέλος. Ήθελα λίγο μεγαλύτερο ζόρι, ένα κάποιο δίλημμα, κάποια συναισθηματική διακύμανση που δεν ήρθε ποτέ. +η εξέλιξη από μια παροσδόκητη γωνία! +η αφήγηση, προσεκτική, ακριβής και προσεγμένη, κάνει τον αναγνώστη να αισθανθεί εκ των έσω τη φυσική δειλία και ανασφάλεια του παιδιού. +εξαιρετική χρήση της γλώσσας -όπως πάντα. +διακριτικό όσο και απαραίτητο το ΕΦ στοιχείο, δε μας το τρίβεις στα μούτρα, αλλά το αφήνεις στα προφανή. +παίζεις στα δάχτυλα αντικοινωνικές συμπεριφορές και κλειστοφοβικές (ή αγοραφοβικές), καταθλιπτικές ψυχολογίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Loch Moors Posted October 10, 2011 Share Posted October 10, 2011 Το πρώτο κομμάτι της ιστορίας ήταν πάρα πολύ ωραίο. Οι περιγραφές, τα συναισθήματα του παιδιού και του πατέρα, το πώς συνειδητοποιούμε σιγά, σιγά το πού βρίσκονται και τι κάνουν, καθώς και η επιστροφή τους στον πραγματικό χρόνο. Το δεύτερο κομμάτι όμως, νομίζω δεν έρχεται να κολλήσει τόσο ωραία και όμορφα στο πρώτο. Κι αυτό γιατί: η πρώτη αντίδραση του παιδιού στην πραγματικότητα είναι τελείως κατανοητή και αναμενόμενη. Το ότι πέρασαν τα χρόνια όμως και συνέχισε να θέλει με τόση θέρμη να ξαναγυρίσει εκεί, για μένα είναι κάπως υπερβολικό, γιατί πιστεύω ότι ο χρόνος είναι αρκετά καλός στο να σε κάνει να γίνεις μέρος της κοινωνίας στην οποία ζεις. Σίγουρα οι αναμνήσεις και οι εμπειρίες που είχε, θα τον έκαναν ξεχωριστό (περίεργο και αντικοινωνικό φυσικά είναι στη δική σου επιλογή, μας και εσύ είσαι ο συγγραφέας;), αλλά δεν νομίζω πως ένα παιδί (που όσο μεγαλώνει ο χαρακτήρας πλάθεται ακόμα) θα απέρριπτε εντελώς και για τόσο πολύ καιρό τα πάντα γύρω του. Αυτό ήταν το μόνο στοιχείο που με εμπόδισε απ' το να απολαύσω 100% την ιστορία που κατά τα άλλα είναι πολύ γλυκά και τρυφερά γραμμένη... Καλή σου επιτυχία στο διαγωνισμό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted October 15, 2011 Share Posted October 15, 2011 Για την ιδέα: Καλή, με την εξέλιξη να την βλέπουμε από πρώτο χέρι και να μας γνέφει πονηρά. Γενικά: Όταν τον είδα να παίρνει μαζί του τους τριλοβίτες, η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι θα βρει αλλαγμένο το μέλλον και η πρώτη μου αντίδραση «όχι, σε παρακαλώ, μη μου το κάνεις αυτό!» Ευτυχώς δεν το έκανες. Έστω κι αν με έκανες να αναρωτιέμαι για λίγο τι θα γινόταν τώρα που αυτός θα έμενε μόνιμα στην εποχή των αγαπημένων του αρθροπόδων. Μου άρεσαν οι περιγραφές, θα ήθελα να πάω κι εγώ μια επίσκεψη σ’ εκείνο τον κόσμο. Πολύ καλή γραφή, αποπνέει εκείνο το γνωστό σε μένα κλίμα της γοητευτικής πίκρας, που εν γένει δεν μου αρέσει αλλά στα δικά σου κείμενα με συνεπαίρνει πάντα. Γενικά θα περίμενα το ταξίδι στο χρόνο, που φαίνεται να γίνεται εύκολα και ακίνδυνα, να το δω να διατρέχει όλο το έργο –κάτι που δεν έγινε. Κι αυτό εδώ μετά τα σχόλια των άλλων: Είχα κι εγώ αναρωτηθεί αν ήταν φυσιολογικό να πάρει ο πατέρας το παιδί σ’ εκείνο τον κόσμο, αλλά είπα να το αγνοήσω για τις ανάγκες της ιστορίας. Έχω πει ότι οι τριλοβίτες είναι τα αγαπημένα μου πρωτόγονα είδη; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted October 15, 2011 Share Posted October 15, 2011 Έχω προβληματιστεί. Στην αρχή με ταξίδεψες σε έναν κόσμο από όπου δεν ήθελα να φύγω. Μετά όμως έχασα το ενδιαφέρον μου. Δεν είχε δυνατό θέμα αυτή η ιστορία. Το ταξίδι της επιστροφής ήταν καλό τέλος, αλλά δεν ήρθε σαν κορύφωση. Ήρθε πιο πολύ σαν - α, ναι, το είπα! - σαν επιστροφή. Ο κόσμος μας ήταν οι διακοπές, ένα μικρό διάλειμμα. Θα περίμενα να μην είναι τόσο σίγουρο το ταξίδι προς τα πίσω. Θα περίμενα να δώσει/χάσει κάτι για να ξαναπάει. Κάτι που αφορά την αγαπημένη του επιστήμη ίσως. Μια αξιοπρόσεκτη συμμετοχή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted October 16, 2011 Author Share Posted October 16, 2011 (edited) Δε συνηθίζω να κάνω το παραδοσιακό ποστ-απάντηση σε όλα τα σχόλια μετά του διαγωνισμούς, γιατί τα σχόλια έχουν συνήθως απαντήσει σε όλο το φάσμα των αδυναμιών του ή των σημείων που μπορεί κάποιος αναγνώστης να σκόνταψε. Εδώ όμως υπάρχει κάτι που θα σκάσω αν δεν το πω. Αναρωτηθήκατε και συζητήσατε πάνω σε χρονικά παράδοξα, παράλληλα σύμπαντα, το πόσο και υπό ποιες συνθήξες το ταξίδι στο χρόνο είναι δυνατό. Και πολύ καλά κάνατε. Για ένα άλλο σημείο όμως του διηγήματος, δεν μπόρεσε κανείς να κάνει την πολλές φορές απλούστερη σκέψη, ότι δεν υπάρχει μητέρα; Δε μιλάω ούτε για κλώνους, ούτε για παιδιά μεγαλωμένα σε εργαστήρια, μιλάω για κάτι εντελώς ανθρώπινο. Το παιδί μπορεί να είναι υιοθετημένο, ορφανό, η μάνα του να το έχει παρατήσει, οτιδήποτε. Απλώς μου έκανε εντύπωση... Σας ευχαριστώ όλους. Edited October 16, 2011 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted October 16, 2011 Share Posted October 16, 2011 [...] Στα θετικά η έστω και καρικατούρα γυναίκα, ακριβώς επειδή μας αφήνει την υποψία / υπόνοια / βεβαιότητα ότι πρόκειται για τη μητέρα του. [...] Εδώ έιμαστε. Απλώς η υποψία υπερίσχυσε της υπόθεσης ότι δεν υπάρχει. Μάλλον το τόνισες περισσότερο απ' όσο έπρεπε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted October 16, 2011 Author Share Posted October 16, 2011 Στην αρχή είχα γράψει μια πρόταση, η οποία υποννοούσε ότι ο Κούρι ήταν ερωτευμένος με τη γυναίκα αυτή. Εκ τω υστέρων, βλέπω ότι θα εξάλειφε αυτό το πρόβλημα στην κατανόηση. Την έσβησα όμως, γιατί μου χαλούσε την εικόνα της πλήρους αποξένωσης του Κούρι από τον κόσμο στον οποίο ζούσε. (Και μετά εσύ ζητάς αποτυχημένη ερωτική σχέση). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Big Fat Pig Posted October 16, 2011 Share Posted October 16, 2011 Στην αρχή είχα γράψει μια πρόταση, η οποία υποννοούσε ότι ο Κούρι ήταν ερωτευμένος με τη γυναίκα αυτή. Εκ τω υστέρων, βλέπω ότι θα εξάλειφε αυτό το πρόβλημα στην κατανόηση. Την έσβησα όμως, γιατί μου χαλούσε την εικόνα της πλήρους αποξένωσης του Κούρι από τον κόσμο στον οποίο ζούσε. (Και μετά εσύ ζητάς αποτυχημένη ερωτική σχέση). Είναι περίεργη αναφορά η γυναίκα. Σε αυτή την έκταση νομίζω ότι θα έπρεπε να λείπει τελείως. Αλλιώς, η αρχική σου ιδέα μ' αρέσει καλύτερα γιατί αν καταφέρεις να χωρέσεις τη σχέση, το τέλος -προφανώς- δυναμώνει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DimitrisX Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Μια οικολογική ιστορία. Το ταξίδι στο χρόνο δεν περιγράφεται καθόλου, απλά βοηθά το διήγημα να περιληφθεί στο Φανταστικό με τρόπο αξιοπρεπές και όχι ψεύτικο. Άλλωστε ο χαρακτήρας έχει σημαδευτεί από το παρελθόν. Προς το τέλος, το διήγημα γίνεται αρκετά περιγραφικό με βιαστικό ρυθμό (αναγκαστικά). Εξελίσσεται άψογα μέχρι το τέλος, όμως. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.