Μεταλλέξεις

[khar]

Όνομα Συγγραφέα:Κώστας Χαρίτος

Είδος: ΕΦ

Βία; Όχι

Σεξ; Όχι

Αριθμός Λέξεων:3850 (και άλλες 500 στο κρεβάτι του προκρούστη)

Αυτοτελής; Ναι

ΜΕΤΑΛΛEΞΕΙΣ.doc

[Eugenia Rose]

Πολύ όμορφη ιστορία. Γεμάτη συναισθήματα. Μου άρεσε η βιολογία των λέξεων και πως η εξέλιξη λαμβάνει πολύ περισσότερες προεκτάσεις από τις βιολογικές. Διαβάστηκε πολύ ευχάριστα και μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση στο τέλος. Καλή επιτυχία!

 

 

 

[Guest old#2065]

Ένα από τα αρτιότερα, λογοτεχνικά, κείμενο του διαγωνισμού. Ευαίσθητο και ανθρωποκεντρικό. Αυτό όμως που το κάνει να ξεχωρίζει είναι ότι μας θυμίζει ότι τεχνολογική και βιολογική εξέλιξη χωρίς παράλληλα πνευματική εξέλιξη και εξέλιξη εννοιών και αξιών είναι ελλειπής. Η πρωτοτυπία και η δομή του με εντυπωσίασαν. Καλή επιτυχία.

[wordsmith]

Πολύ καλόοοο! Διατηρώντας το γνωστό ευκολοδιάβαστο γράψιμο, επιτέλους βάζεις ένα στόχο πιο φιλόδοξο. Μου αρέσουν οι ουτοπίες/δυστοπίες/τεχνητές κοινωνίες-τέλος-πάντων. Πολύ πετυχημένα περιγράφεις τον κόσμο αυτό μέσα από τους διαλόγους και τις σκέψεις των χαρακτήρων και όχι με κανένα δοκιμιακό κείμενο τύπου Όργουελ. ΚΑΙ χωρίς υπερβολικό show που θα το έκανε πιο ακατανόητο. Συγχαρητήρια.

 

edit: Προσπάθησα να βρω κάποιο ελάττωμα: Δε με πολυπείθει ότι φτάνουν οι λέξεις για να αρχίσει μια επανάσταση(αυτό θυμίζει Όργουελ). Τουλάχιστον να ξέρουν τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις.

Edited September 25, 2011 by wordsmith

[DinoHajiyorgi]

Η εντύπωση της συμμετοχής του συγγραφέα δεν ήταν φούσκα. Όμορφη, δυνατή και αξιομνημόνευτη ιστορία με ιδέα-κουκούτσι fantasy-παραμυθιού τυλιγμένο σε σάρκα επιστημονικής φαντασίας. Κομμάτι ανθολογίας!

[Mesmer]

Όμορφο, γλυκό. Πολύ ωραία η ιδέα της γλώσσας ως μέσο εξέλιξης της κοινωνίας και του πολιτισμού, που θα πρέπει κι αυτή με τη σειρά της να εξελιχθεί ανάλογα. Η ένστασή μου είναι στο ότι δεν είναι οι ίδιες οι λέξεις αυτές που επηρεάζουν, αλλά η έννοια που κρύβουν. Για παράδειγμα, οι λέξεις ελπίδα, ελευθερία κτλ, από μόνες τους δεν θα σήμαιναν τίποτα στους κατοίκους του Έλιος, αν δεν γνώριζαν τις έννοιές τους. Αλλά το βλέπω από την συμβολικήτου σκοπιά και δεν το ψειρίζω παραπάνω.

Επίσης, γιατί να δώσει την αγάπη μόνο στην Λέρνα; Να ήταν ο έρωτας θα το καταλάβαινα. Αλλά γιατί να μην μοιραστεί την αγάπη με όλους; Υπάρχει κι εδώ ο ίδιος συμβολισμός βέβαια.

 

 

Πολύ καλογραμμένο. Διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα. Καλή δουλειά.

Edited September 29, 2011 by Mesmer
Ορθογραφικό

[niceguy0973]

Πολύ ευαίσθητη ιστορία και καλογραμμένη. Την διάβασα πολύ εύκολα και μου άφησε μια πολύ καλή εντύπωση στο τέλος. Δεν με κούρασε. Καλή επιτυχία!

[mman]

(Στα σχόλιά μου πιθανόν να επαναλαμβάνω προηγούμενα σχόλια άλλων. Το κάνω, αφενός για να μην ψάχνω τι να αφαιρέσω από τα ήδη έτοιμα δικά μου και αφετέρου γιατί έτσι επιβεβαιώνω / ενισχύω αυτά που επαναλαμβάνω.)

 

Εξαιρετικός τίτλος.

Εξαιρέσεις:

Το «τίμημα» που γράφεις σε κάποιο σημείο πρέπει να γίνει «κίνητρο» ή κάτι ισοδύναμο.

Μου φάνηκε ότι η Λέρνα αιμορράγησε και πάλι κάπως ξαφνικά όταν έφτασαν στο δεύτερο καταφύγιο, κάτι που μου χτύπησε σαν κάπως εκβιαστική εισαγωγή στην ερωτική σκηνή.

Κανόνας: Όλο το υπόλοιπο διήγημα ρέει, όπως πρέπει, όπως σχεδόν όλα τα κείμενά σου. Ήσυχο, αβίαστο, ουσιώδες και με ενδιαφέροντα πράγματα να πει για τον άνθρωπο.

Η κατασκευή ενός τέτοιου πλανήτη είναι εξαιρετική ιδέα αλλά, σαν τέτοια, παρουσιάζει και μερικά τεχνικά προβλήματα:

 

α) Δεν πείστηκα όσο θα έπρεπε ότι αν δεν υπάρχει η λέξη, τότε δεν υπάρχει και η αντίστοιχη έννοια. Γνωρίζω ότι υπάρχει ολόκληρη θεωρία για τη σχέση μεταξύ γλώσσας και έννοιας (Τσόμσκυ νομίζω;) αλλά δεν ξέρω αν φτάνει τόσο μακριά. Π.χ. η έννοια του φόνου μεταξύ των ανθρώπων, υπήρχε πολύ πριν οι άνθρωποι αναπτύξουν τη γλώσσα ως μέσο ανώτερης επικοινωνίας. [Κάτι που ισχύει και για τα ζώα που δεν έχουν γλώσσα. Κι αν θεωρήσουμε ότι κάποια ζώα έχουν κάποιου είδους «γλώσσα», μπορούμε να σκεφτούμε τα ψάρια.]

 

β) Πώς δούλευε η τροφική αλυσίδα στον Έλιος; Τα αμυντικά όπλα πολλών ζώων είναι συγχρόνως και επιθετικά εργαλεία για την εξασφάλιση τροφής. Πώς επιζεί ένας σκορπιός χωρίς κεντρί;

 

γ) Ίσως το σημαντικότερο: Δεν αναφέρεται κάποια απομόνωση του Έλιος από τη Μήτρα ή τις αποικίες, τέτοια που να εξασφαλίζει το ότι βασικές έννοιες όπως αλήθεια, αγάπη κλπ. δεν θα γίνονταν γνωστές σ’ αυτόν. Νομίζω ότι κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο για να γίνει πιστευτό το βασικό twist της ιστορίας, και θα ήταν πολύ δύσκολο να κρατηθούν τέτοια πράγματα μυστικά μεταξύ πολιτισμών που επικοινωνούν μεταξύ τους.

 

Καταλαβαίνω ότι δεν έριξες το βάρος σου σε τέτοια ζητήματα και επιβεβαιώνω ότι, σαν αίσθηση, το διήγημα δουλεύει μια χαρά και χωρίς αυτά. Αλλά πόσο καλύτερα θα ήταν αν είχαν κλείσει αυτές οι «τρύπες»! Κατανοώ ότι δεν είχες τον χώρο –πιθανόν κάποιες απ’ αυτές να τις δημιούργησε το κρεβάτι του Προκρούστη. Είναι σίγουρα δύσκολο να χωρέσεις όλ’ αυτά που ζητάω σ’ αυτή την έκταση, πόσο μάλλον χωρίς να καταστρέψεις την ωραία ατμόσφαιρα. Όμως θα καλοδεχόμουν μια προσπάθεια εμβολιασμού της ιστορίας με τις κατάλληλες προτασο-ενέσεις σε λίγα κρίσιμα σημεία. Ίσως αυτό να μπορεί να γίνει.

Για το γράψιμο θα επαναλάβω (για τους άλλους, αφού εσύ έχεις ακούσει συχνά τη γνώμη μου) ότι κινείται σε πολύ ψηλό επίπεδο σαφήνειας, ρυθμού, ύφους και ατμόσφαιρας.

Μια ιστορία που καθιστά πολύ ανταποδοτική επένδυση τον αναγνωστικό χρόνο που απαιτεί. Μου άρεσε.

[Ροη]

Με το που είδα το όνομα Προμηθέας νόμιζα πως ξέρω τι θα γίνει. Δεν είχα δίκιο, η περιγραφή της νέας κοινωνίας στην οποία βρέθηκε, η σχέση του με την ιθαγενή κοπέλα, οι λεπτομέρειες της τελικής του αποστολής, ήταν όλα πρωτότυπα και ωραία δοσμένα. Η κεντρική ιδέα, πως οι λέξεις θα είναι η σπίθα που θα ξεκινήσει την επανάσταση των σκλάβων θα λειτουργούσε ίσως, καλύτερα για μένα αν μας είχες κάνει μια μεγαλύτερη ανάλυση του πως αυτοί οι άνθρωποι ευνουχίστηκαν λεκτικά και νοητικά εξαρχής. Ίσως μια πιο περιγραφική αφήγηση της ιδιαιτερότητας τους, γιατί στην αρχή τους αντιλήφθηκα σαν απλά, άλλη μια κοινωνία καστών.

[lizbeth_covenant]

Πολύ ωραία ιστορία! Γλυκιά και ανθρώπινη. Στα συν οι ήρωες της ιστορίας, που κερδίζουν τον αναγνώστη(και είναι και οι δύο ερωτεύσιμοι ) και η άλλη ματια της εξέλιξης που δεν περίμενα!!

Ωραίες περιγραφές και ωραίοι διάλογοι! Γενικά έμεινα πολύ ευχαριστημένη με τη γραφή! Κυλούσε πολύ όμορφα! Μου άρεσαν και οι υπότιτλοι που έβαζες μέσα στο κείμενο!

 

Δεν είμαι σίγουρη ότι κατάλαβα πλήρως τον κόσμο σου, για να είμαι ειλικρινής. Σίγουρα όμως κατάλαβα όλα τα βασικά και όσα είχαν πραγματικά σημασία!! Έτσι πιστεύω!

Το τέλος μου άρεσε πολύ και μου άφησε μια γλυκόπικρη αίσθηση!

 

Καλή επιτυχία!!

[alkinem]

Πραγματικά υπέροχο.

Δε μπορώ να πω κάτι άλλο, δε μπόρεσα να εντοπίσω κάτι το αρνητικό.

Μπράβο

[TheTregorian]

Μια γλυκιά ιστορία μ' ωραία συναισθήματα! Πολύ ωραία η σκέψη σου για τις λέξεις, γι' αυτό τον τεχνητό πλανήτη και για ό,τι τους επέβαλλαν. Θα προτιμούσα η ιστορία να μην αφορά μόνο συζήτηση, να έχει και λίγη περιπέτεια, λίγη αγωνία, αλλά αυτό είναι προσωπικό γούστο και σίγουρα δεν αφορά το κατά πόσο η ιστορία είναι καλή. Η γραφή σου ήταν όμορφα απλή, χωρίς "λεξικούς κομπασμούς". Νομίζω ότι θα έπρεπε, μάλλον, να μπεις λίγο πιο γρήγορα στην κύρια ιστορία, καθώς στις πρώτες 3μιση σελίδες ένιωθα ότι δεν καταλάβαινα πολλά και το μόνο που έβλεπα ήταν ένας περίπατος και μία πολύ γενική συζήτηση που έδινε σκόρπια πράγματα στην ιστορία. Μ' άρεσαν πολύ οι συζητήσεις τους, μ' άρεσαν οι απαντήσεις του Προμηθέα στο τέλος των "υποκεφαλαίων" σου, ειδικά η φράση: Η κόλαση; Η κόλαση είναι ένας παράδεισος από τον οποίο δεν μπορείς να φύγεις ποτέ , είναι εξαιρετική! Έχω μία ένσταση για τις λέξεις που τους έδωσε... εφόσον δεν τις γνώριζαν, πως θα καταλάβαιναν το νόημα τους; Αν σου πω εσένα τη λέξη πλεμπρι, καταλαβαίνεις τι σημαίνει; όχι γιατί προφανώς δεν ανήκει στο λεξιλόγιό σου. Δεν ξέρω μήπως κάτι μου ξέφυγε εμένα, αλλά διακρίνω ένα κενό εδώ...

 

Γενικά μια πολύ καλή ιστορία με κάποιες μικροενστάσεις που έχω εγώ κι έχω και τις αμφιβολίες μου μήπως φταίω εγώ γι' αυτές. Ωστόσο τις επισημαίνω για να σε βοηθήσω στη διόρθωσή σου. Μπράβο και καλή επιτυχία!

 

 

[Mindtwisted]

Βρήκα αυτό το διήγημα πάρα πολύ καλό.

 

Βέβαια εντόπισα μερικά λαθάκια. Πχ, ο σκορπιός χρησιμοποιεί το δηλητήριο κυρίως για επίθεση. Σε περιοχές που είναι δύσκολο να βρουν τροφή, τα ζώα, τα έντομα κτλ έχουν αναπτύξει εργαλεία, όπως ισχυρό δηλητήριο, που τα βοηθούν να εξασφαλίζουν όσο το δυνατό μεγαλύτερη επιτυχία στη σύληψη του θηράματος. Ειδικά ο σκορπιός αποκλείεται να είχε επιβιώσει χωρίς δηλητήριο.

 

Τώρα, κατά τη γνώμη μου, ναι είναι δυνατό να ελέγχει κάποια άτομα αφαιρώντας τις λέξεις. Σίγουρα θα υπάρχουν αισθήματα όπως η αγάπη, αλλά αν μεγαλώσεις κάποιον χωρίς να γνωρίζει κάν την λέξη ελευθερία είναι δυνατό να μείνει σκλάβος για μια ζωή. Βέβαια δεν μπορώ παρα να σκεφτώ οτι κάποια στιγμή θα γινόταν η επανάσταση, αλλά ίσως ο Προμηθέας έπρεπε να τους διδάξει και τι σημαίνει το καθένα και όχι μόνο να δώσει της λέξεις. Να τους δώσει μια ιδέα έστω.

 

Επίσης δεν είχα καταλάβει τι θα γίνει στο τέλος και ποιά ήταν η δουλειά του Προμηθέα, οπότε μου ήρθε απότομα και αυτό το κατατάσσω στα θετικά.

 

Αυτά.

 

Καλή επιτυχία!!!

[northerain]

Πολύ δυνατή ιστορία, με πολύ ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα. Δεν ξέρω αν βρήκα κάτι αρνητικό, λυπάμαι.

[Big Fat Pig]

Από πρωτοτυπία σκίζει, από γραφή σκίζει, από διαλόγους σκίζει, από χαρακτήρες σκίζει. Διήγημα ανθολογίας οπωσδήποτε.

 

Οι χαμένες πεντακόσιες λέξεις αφορούσαν (και) τη σχέση Προμηθέα-Λέρνας; Η ερωτική σκηνή ήταν το μόνο σημείο της αφήγησης στο οποίο, ας πούμε ότι κοντοστάθηκα. Ήταν λίγο απότομη αυτή η εξέλιξη και ενώ δικαιολόγησε, πάντως δεν εξήγησε ικανοποιητικά τα συναισθήματα των τελικών σκηνών από τον αποχαιρετισμό κι έπειτα.

 

Δεν ξέρω πόσο βιώσιμος είναι ένα κόσμος από τον οποίο λείπει π.χ. η ελπίδα, η αλήθεια (άρα και το ψέμα) ή πώς μπορεί να υπάρχει ανελευθερία χωρίς ελευθερία, όμως επέλεξα να διαβάσω την ιστορία περισσότερο ως συμβολικό κείμενο - κάτι που φαντάζομαι επεδίωξες γράφοντάς το. Ως τέτοιο μου άρεσε πάρα πάρα (πάρα) πολύ. Η δε εξέλιξη βρίσκεται στην ψυχή του διηγήματος και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που το ξεχωρίζω από όλα τα υπόλοιπα.

[Stanley]

Ο μοναδικός είμαι που δεν με ενθουσίασε αυτή η ιστορία; Την διάβασα και 3 φορές για να είμαι όσο πιο δίκαιος γίνεται ( δεν το έκανα πουθενά αλλού αυτό). Μου άρεσε, φυσικά, αλλά μέχρι εκεί. Πολύ ιδιαίτερη η ιδέα και το νόημα πίσω από αυτήν, αλλά νομίζω δεν μου έκατσε καλά το γενικότερο σκηνικό, ότι δηλαδή προχωρούσαν και μιλούσαν και μέσα από αυτό δόθηκαν όλες οι πληροφορίες. Μου φάνηκε όλο κάπως θεατρικό και στημένο, με άλλα λόγια, ενώ και ο ίδιος ο Προμηθέας και τα λόγια του είχαν κάτι ανάλογο, κάτι λυρικό και πομπώδες που δεν μου κόλλαγε με την ατμόσφαιρα. Τα κενά στην σύλληψη του κόσμου σου με δυσκόλεψαν λιγάκι. Το τέλος, χμ, όπως και παραπάνω: το ότι δεν έδωσε την συγκεκριμένη λέξη σε όλους αλλά μόνο σε αυτήν (για την μεταδώσει με την σειρά της, οκ, αλλά και πάλι) δεν μου έκατσε καλά -εκτός κι αν μου διαφεύγει κάτι άλλο. Τα θετικά της ιστορίας σου είναι προφανή και θα είναι ψηλά στην λίστα μου, απλώς ξεκαθάρισα ότι αποστασιοποιούμαι λιγάκι από το υπόλοιπο κλίμα.

[dagoncult]

-Έχει μια όμορφη υποτονική μελαγχολία αυτή η ιστορία, χωρίς εξάρσεις και δράματα.

-Βρήκα πολύ καλή την ιδέα της

κατεύθυνσης της εξέλιξης μέσω των λέξεων (ή μάλλον μέσω της απουσίας κάποιων λέξεων).

 

-Οι 3853 λέξεις έφυγαν ταχύτατα.

-Μια ένσταση που έχω είναι σχετικά με το πώς ακριβώς θα τους βοηθήσει

το χαρτί που τους έδωσε ο Προμηθέας, από τη στιγμή που μονάχα αναφέρει τις συγκεκριμένες λέξεις, δίχως όμως να δίνει και το νόημά τους.

 

-Θα έλεγα ότι το φινάλε ήταν φορτισμένο με ένα έντονο αλλά ελεγχόμενο συναίσθημα αισιόδοξης συγκίνησης

(με την προϋπόθεση βέβαια ότι κατάλαβα τι ήταν αυτό που διάβασε η Λέρνα στο τέλος).

 

 

ΥΓ: Συγγραφική απορία:

Η ατάκα της Λέρνα(ς) στο κλείσιμο (ενισχυμένη με τα δάκρυά της) είναι αυτό που θα λέγαμε ο ορισμός του show don’t tell;

 

[deadend]

Η πιο μέσα στο θέμα ιστορία. Δεν έχω λέξεις να την περιγράψω!

 

καλή επιτυχία

 

[RedAlf]

Καταρχήν να πω ότι μου άρεσε το κείμενό σου πολύ. Ήταν όμορφη ιδέα, αν και δε συμφωνώ ότι είναι "πιθανό να συμβεί" (και στην επιστημονική φαντασία δίνω μεγάλη σημασία σε αυτό, σε αντίθεση με την φανταστική λογοτεχνία που εξαρχής ξεκινάς με δημιουργία εναλλακτικού κόσμου) γιατί ιδέες όπως η ελευθερία, ισότητα, αγάπη, κτλ. είναι γενικεύσεις που κάνει η ανθρώπινη κοινωνία για ζητήματα που την απασχολούν και στη συνέχεια βρίσκει λέξεις να τις εκφράσει (Οι πρωτόγονοι λαοί χρησιμοποιούσαν διαφορετικές λέξεις για το "λιοντάρι που κοιμάται" από "το λιοντάρι που κυνηγάει" και μόνο όσο εξελισσόταν η γλώσσα έκαναν την γενίκευση και έφτιαξαν την λέξη "λιοντάρι", ανεξάρτητα από το αν κάθεται, κοιμάται, κυνηγάει ή χασμουριέται). Αυτό που θέλω να πω είναι ότι θα έφτιαχναν νέα λέξη για να εκφράσει το συναίσθημα που ένιωθαν όταν τους καταπίεζαν, ακόμα και αν δεν γνώριζαν τη λέξη ελευθερία. Πάντως, αν και έχω αυτή την ένσταση, δεν μειώνει καθόλου το κείμενο, το οποίο γενικά με ενθουσίασε.

Και εγώ είχα την απορία για το πως θα δούλευε το οικοσύστημα, εφόσον τα ζώα δεν θα είχαν ακόμα προλάβει να εξελίξουν επιθέσεις...

Η γραφή καλή και συνεχώς ήθελα να συνεχίσω να διαβάζω για να δω πως τελειώνει.

Καλή επιτυχία!

[Loch Moors]

Πολύ, πολύ ωραία ιστορία... Ωραία γραμμένη, ωραία δομημένη, με εξίσου δουλεμένα αρχή, μέση, τέλος. Εγώ τουλάχιστον την βρήκα άρτια και δεν έχω κάτι να πω σαν παρατήρηση.

Όσο για την κεντρική ιδέα, έχω να πω ότι με κέρδισε εντελώς. Διαβάζουμε για την εξέλιξη μέσω της μετάλλαξης, αλλά το ότι η γλώσσα γίνεται το βασικό στοιχείο για την διατήρηση των επιδιώξεων της μετάλλαξης είναι σίγουρα αυτό που πηγαίνει την ιστορία σου ένα βήμα παραπέρα.

Όμορφα τοποθετημένη και η ερωτική ιστορία των 2 πρωταγωνιστών, και το λέω γιατί πολύ δύσκολα μου κάθονται ωραία τέτοια στοιχεία στα σύντομα διηγήματα.

 

Αυτά από εμένα μαζί με πολλά μπράβο!

[Sonya]

Έλα, ρε Κώστα, κάθε φορά το ίδιο πράγμα! Έλεος, δηλαδή, να πρέπει να διαβάζω ΕΦ με συνοδία από σόφτεξ. Γράψε για μεταλλαγμένα σαμιαμίδια που κάνουν τ' αυγά τους μέσα σε μπουκαμβίλιες! Σιχτίρ...

 

-Θέλει μεγαλύτερη ανάλυση το οικοσύστημα για να γίνει αληθοφανές. Τόσες μεταλλάξεις θα προκαλούσαν προβλήματα στη διαβίωση των ζώων.

-Έχεις αρκετά τύπο και χρειάζεται ξεσκόνισμα

Προσπάθησα, αλλά δεν μπόρεσα να βρω κάτι άλλο, κυρίως γιατί μου τελείωσαν τα σόφτεξ και δεν μπορούσα να το ξαναδιαβάσω.

 

+υπέροχη, καταπληκτική ιδέα

+έντονος συναισθηματισμός χωρίς μελούρες, ατμόσφαιρα χωρίς ιδιαίτερες περιγραφές, βάθος ιστορίας χωρίς τελλ

+αχ, το τέλος, το τέλος, το τέλος.

+α, ναι, ο τίτλος

 

Θύμισέ μου στο εργαστήρι να σε βρίσω. Με αγάπη, πάντα...

[Man_from_Earth]

Ήταν τόσο καλό που δεν έχω καμιά διάθεση να ασχοληθώ με μικροπραγματάκια που με ενόχλησαν...Πολύ όμορφοι διάλογοι και οι εικόνες που μου ήρθαν στο μυαλό διαβάζοντάς το.Συγχαρητήρια.

[Cassandra Gotha]

Τώρα εγώ τι να πω; Πόσο πολύ μου άρεσε! Με λίγα κείμενα, μετρημένα, νιώθω έτσι. Μπορεί να με ενθουσιάζουν με άλλο τρόπο, αλλά αυτό εδώ μίλησε πολύ βαθιά μέσα μου. Σ' ευχαριστώ γι' αυτό.

 

Μία εξαιρετική συμμετοχή.

[aScannerDarkly]

Επιτέλους, μετά από καιρό, ξαναδιάβασα καινούργιο διήγημα khar. Άξιζε η αναμονή; Με το παραπάνω!

 

Για τη γραφή, θα ξαναπώ τροχάδην μία από τα ίδια. Απλή, γαλήνια, σαν μικρό ρυάκι που, μπορεί να μην έχει στο ρου του καταρράκτες και βράχια για να αφρίσει και να βρυχηθεί, αλλά σιγοτραγουδάει απαλά στην ίδια πανέμορφη μελωδία.

 

Θα πω τι δεν μου έκατσε καλά, γιατί όλα τα υπόλοιπα ήταν απλά υπέροχα.

- Το όνομα Προμηθέας. Είναι ένα τεράστιο σύμβολο ο Προμηθέας, αλλά είναι η προφανής επιλογή εδώ. Ναι μεν του το είχαν δώσει, αλλά και πάλι...

- Απ' ό,τι κατάλαβα, ήταν κανονισμένο ότι θα ερχόταν (πώς έγινε η συνεννόηση;). Δεν είναι απολύτως απαραίτητο να αποσαφηνιστεί, αλλά η ιστορία με το γκρουπ ήταν μάλλον παραπλανητική.

- Η ερωτική σκηνή. Εγώ δε θα την έβαζα καθόλου. Είναι άλλου είδους η σχέση ανάμεσα στους δύο.

 

Κατά τα άλλα, μπορεί το οικοσύστημα να θέλει κάτι παραπάνω για να γίνει πειστικό και μπορεί η "λεκτική" μετάλλαξη να θέλει δυο κουβέντες παραπάνω για να στεθεί πιο γερά στα πόδια της. Αλλά ενημερωτικές φλυαρίες θα διέκοπταν την υπέροχη ροή αυτής της ιστορίας. Συγχαρητήρια.

[Tiessa]

Για την ιδέα:

Τρόχισε εκείνα τα σπαθιά του λόγου που μ’ αρέσουν…

Να μια εξέλιξη που δεν περίμενα!

Μια εξέλιξη σε δυο μέτωπα: έναν παράδεισο και μια κόλαση μαζί.

Κι έναν βιολόγο των λέξεων.

 

Γενικά:

Είχα κάποιες ελάχιστες παρατηρήσεις πάνω σε ορθογραφία-στίξη. Σε κάποια σημεία, ίσως και λόγω βιασύνης σού έχουν ξεφύγει μερικά λάθη, που είναι πολύ εύκολο να τα ξαναβρείς με ένα δεύτερο πέρασμα.

Ως προς την ιστορία τώρα.

Μπαίνω στον πειρασμό, πολύ απλά να αποφύγω την πεπατημένη των σχολίων και να πω μονάχα αυτό

 

 

 

 

 

Όμως, για να παραπονεθώ λίγο, κάπου δεν κατάλαβα πολύ καλά τα πήγαινε-έλα, ποιος βγήκε και μπήκε από την πόλη, και κάτι τέτοια χωροταξικά, αλλά δεν τα θεωρώ σοβαρά. Όταν συγκολληθούν τα κομματάκια που χάθηκαν στο κρεβάτι του Προκρούστη, νομίζω θα μαζευτούν όλα αυτά.

 

Πολύ ωραία τα υποκεφάλαια με τις λέξεις και την εξήγησή τους, πολύ ήρεμη η μετάβαση από το ένα σημείο της ιστορίας στο επόμενο. Είχε κάτι παλιομοδίτικο –με την καλή έννοια- και κάτι πολύ φρέσκο και εξαιρετικά πρωτότυπο ταυτόχρονα. Τι πιο εκπληκτικό από το να οπλίσεις ένα λαό με τις κατάλληλες λέξεις!

Και κάτι ακόμα: Αυτό το τέλος. Αυτό το «κι εγώ» που έκανε το χαμόγελο να ανοίξει πλατιά και στα δικά μου χείλη.

Αυτό που με έκανε να φωνάξω στο τέλος της ανάγνωσης. «Μπράβο, ρε Κώστα! Κι εγώ επίσης, εσένα!»

 

Υ.Γ. Με τόσα emoticons, χρειάζεται να πω ότι πήρε την ψήφο μου;