Jump to content

Ο «Άρχοντας των συνθημάτων»


deadend

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Τέτη Θεοδώρου

Είδος: επιστημονική

Βία; Ναι

Σεξ; Όχι

Αριθμός στίχων: 36

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια: βυζαντινή ποίηση για ένα σύγχρονο μύθο.

Άρχοντας των συνθημάτων.doc

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...
Guest old#2065

Προτότυπο και δύσκολο εγχείρημα.

Πάντρεμμα μιας πεζής αλλά σοβαρής υπόθεσης με την ποίηση και μάλιστα με μιά σχεδόν βυζαντινή χρήση γλώσσας.

Πολύ δύσκολο να υποθέσεις την ανταπόκριση του αναγνώστη και την επίτευξη του στόχου.

Όσο για τον 'Μύθο" υποθέτω ότι βρίσκεται στα πρακτικά της δίκης και στην φράση του συνήγορου ¨"Όλα αυτά είναι μυθεύματα κύριε Πρόεδρε' :hmm:

 

 

 

 

.

Edited by npaps
Link to comment
Share on other sites

Χρειαστηκε να το διαβασω αρκετες φορες για να το καταλαβω, ειναι δυσνοητο (τουλαχιστον για εμενα). Ο συνδυασμος τεχνολογιας και βυζαντινης ποιησης ειναι μεγαλο ρισκο εκ μερους σου να ποσταρεις κατι τετοιο. Μονο γι αυτο σου αξιζει ενας καλος λογος! Εχω την εντυπωση πως ειναι εκτος θεματος διαγωνισμου...δεν βλεπω τον μυθο...αλλα εκανες νομιζω μεγαλη προσπαθεια...μου αρεσε ο τιτλος και πολλες λεξεις που ειναι πρωτοτυπες και τις τοποθετεις εξυπνα και μπορω να πω με μαεστρια.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Αν θα πρέπει να κρίνω τον τρόπο της γραφής σου που είναι άρτιος τότε σίγουρα έχεις κερδίσει το ενδιαφέρον μου και με το παραπάνω. Δεν πολύ κατάλαβα τον μύθο ίσως σε ένα δυο λέξεις σου μονό, που μπορούσα απλά να τον υποθέσω γνωρίζοντας απλά και μονό το θέμα του διαγωνισμού. Όμως είναι ενα ποίημα που φανερώνει την άνεση σου με την δημιουργική γραφή, ένα οξύ μυαλό και την επιθυμία σου για το ξεχωριστό. Είναι δηλαδή ένας τρόπος γραφής που διαφέρει και είναι τόσο πλούσιος και όμορφος που με πείθει ότι σίγουρα το έχεις.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Το μόνο που μπορώ να σου δώσω εγώ εδώ είναι μια αναπαραγωγή της φάσης που το διαβάσαμε:

Διάβαζα μόνη μου στο pc, ο χρήστης Celestial στο πουφ πίσω μου. Διαβάζω κάνα δυο στροφές κι αρχίζω τα "ε?" "πώς?"

"Τι?" μου λέει κι εκείνος. Το ξαναπιάνω από την αρχή, φτάνω στο εντολοδόχοι καταστροφής επιπροστέθησαν κι αρχίζω να γελάω σα σπαστικό. Καταφέρνω να το τελειώσω σχεδόν με δάκρυα από τα γέλια, του το διαβάζω δυνατά (μόλις κατάφερα να ισιώσω για να ακούγεται η φωνή μου και γελάμε μαζί (σε φάση μας ακούει η γειτονιά. Και μετά... διαβάζω την ιστορία από κάτω... και ξαφνικά... για κάποιο λόγο τον οποίο δεν τον πιάνω ακόμα και τώρα μου κόπηκε το γέλιο μαχαίρι κι αισθάνομαι άσχημα που γέλασα τόσο.

 

Δεν έχω ιδέα ποια ήταν πρόθεσή σου, είμαι και κακή στο να αναγνωρίζω τις προθέσεις στην ποίηση έτσι κι αλλιώς, αλλά μπορώ να σου πω πως μου δημιούργησες πολλά συναισθήματα, ανάμεσά τους και τύψεις, για ό,τι κι αν αξίζει αυτό για σένα.

 

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..