Jump to content

Η φυσαλίδα στην άκρη του κόσμου.


Mindtwisted

Recommended Posts

Όνομα Συγγραφέα: Κατσούλης-Δημητρίου Κωνσταντίνος

Είδος: Φαντασία είναι, δεν ξέρω τι ακριβώς

Βία; Όχι

Σεξ; Δύσκολο να είχε.

Αριθμός Λέξεων: 2300 περίπου

Αυτοτελής; Ναι!

Σχόλια: ...

Αρχείο: Διόρθωση, αρχεία

Η φυσαλίδα στην άκρη του κόσμου.pdf

Η φυσαλίδα στην άκρη του κόσμου.doc

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Ωραίο, ρε συ... Στην αρχή μου φάνηκε λίγο φλύαρο ή κάπως ασύνδετο, αλλά μετά πήρε μορφή και μου άρεσε. Πολύ καλογραμμένο, μπράβο. Εμένα μου θύμισε και στιλ Σκάνερ και το Μεταλλέξεις του Khar.

 

Πολύ όμορφες στιγμές. Είναι και λίγο φάνταζι είναι και λίγο επιστημονική φαντασία ( κάτι σαν τον Starmaker του Στάπλεντον, που μοιάζει κιολας) Μάλλον δεν είχες κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου όταν το έγραφες, εγώ πήρα κάτι σαν ότι τα άστρα είναι μικρές θεότητες, ή ότι έχουν ψυχή, με ωραίες νύξεις για τη μοναξιά, την απομόνωση, το ανέφικτο της ελπίδας. Είναι από τα κείμενα που δεν έχω να ψέξω κάτι, ή σε πιάνει ή όχι. Καλή δουλειά.

Link to comment
Share on other sites

Όμορφη ιστορία. Την είχα διαβάσει πριν από καιρό, αλλά ας πω κι εγώ τη γνώμη μου.

 

Πολύ ωραία αυτή η αίσθηση του υπερφυσικού που μας έδωσες. Κλεισμένος στη μοναξιά του, να παρατηρεί, αλλά να μην μπορεί να επέμβει.

Γενικά, πολύ καλές περιγραφές, πολύ καλή μελαγχολική ατμοσφαίρα. Αν θα μπορούσε να ήταν και λίγο ΕΦ, θα μου άρεσε ακόμη περισσότερο :lol:

Link to comment
Share on other sites

Σχολίασα ιστορία πριν από τον Άγγελο; Αυτό κι αν είναι επιτυχία!laugh.gif

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια!:good:

 

Η αλήθεια είναι οτι δεν είχα σκοπό να φτιάξω τίποτα περίπλοκο. Απλώς τη ζωή αυτού το όντος και τις σκέψεις του. Εξάλλου διήγημα είναι, νομίζω κάτι τέτοιο μπορεί να σταθεί και μόνο του. :book:

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Ωραίο σαν ατμόσφαιρα και σαν γραφή, νομίζω όμως ότι προσπαθείς να πεις δύο ιστορίες σε μία.

 

Δηλαδή, αν έχουμε ένα πλάσμα που ζει από τότε που θυμάται απομακρυσμένο στη φυσαλίδα του, νομίζω ότι η αφήγησή του δε δικαιολογείται ο ανθρωπομορφισμός της αφήγησής του. Με λίγα λόγια, ξέρει τα πράγματα που τα βλέπει από εκεί ψηλά, και δεν μπορεί να τα ονομάσει με τον τρόπο των ανθρώπων.

 

Μετά, αλλάζουμε πλάνο και παρακολουθούμε τη ζωή κάποιων ανθρώπων στη γη. Δεν ξέρω τι είχες στο νου σου, αλλά ίσως μια πιο ΕΦ ερμηνεία της ύπαρξης του πλάσματος να ε΄κανε τη μετάβαση πιο ομαλή.

 

Φαντάζομαι πως το ρόλο αυτού του συνδετικού υλικού τον έχουν οι λέξεις. Αλλά προσωπικά δε μου έφτασαν, για να κάνω το άλμα από την μοναχική ύπαρξη στον ουρανό έως τον Τιμ και τους υπόλοιπους.

 

Είναι αλήθεια όμως ότι η γεύση που αφήνει η ατμόσφαιρά του είναι δυνατή κι αυτό είναι ίσως από τα πιο δύσκολα να πετύχεις.

Link to comment
Share on other sites

 

Αυτό που σκεφτόμουν είναι ότι όσο παρατηρεί αποκτά καινούριες λέξεις κι επειδή οι λέξεις προέρχονται από τους ανθρώπους και τον αλλάζουν με τέτοιο τρόπο, του προσδίδουν ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά. Γι' αυτό όσο προχωράει το κείμενο έχουμε αυτή την αλλαγή. Ουσιαστικά οι λέξεις είναι η επαφή του με το νου των ανθρώπων, έτσι το φαντάστηκα. Σιγά σιγά να τον δημιουργούν από την αρχή. (Εσύ φταις, να μην τις έβαζες στην υπογραφή σουtease.gif)

 

 

Γενικά έχω ένα πρόβλημα να τα αποτυπώσω, όλα ηχούν καλύτερα στο κεφάλι μου.:dazzled:

 

Τουλάχιστον πέτυχα την ατμόσφαιρα, μου φαινόταν πολύ ωραίο μέρος για να βρίσκεται παγιδευμένος κανείς όταν έγραφα, (Έχει ωραία θέα).

 

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!!!!:good:

Edited by Mindtwisted
Link to comment
Share on other sites

Κάτι τέτοιο φαντάστηκα, αλλά αυτό ακριβώς - το υπέθεσα, περισσότερο για να καλύψω το κενό, παρά γιατί το ίδιο το κείμενο με παρακίνησε.

 

Για την υπογραφή δε φταίω εγώ, ένας Μεξικάνος κύριος τα έκανε όλα.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Όντως καιρό τώρα έχω προσέξει την υπογραφή του σκάνερ και είναι φοβερή. Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον gezus. Και εγώ στην αρχή πάσχισα για να το ακολουθήσω αλλά μετά άρχισε να κυλάει και πήρα όλες αυτές τις όμορφες εικόνες. Πολύ καλή ιδέα με τόνους(μουσικούς) μελαγχολίας. Ένοιωσα έξω από τη γη. Οι λέξεις σου όπως πάντα πολύ προσεγμένες!

Link to comment
Share on other sites

Χαίρομαι που σου άρεσε, την έχω αυτή την ακατάσχετη πολυλογία ώρες - ώρες, προσπαθώ να την περιορίζω, αλλά σε τόσο εσωτερικό μονόλογο ξέφυγα ίσως. :tease:

 

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο!:drinks:

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Τώρα βρήκα το χρόνο να το διαβάσω, επιτέλους, και μου άρεσε πολύ.

Πολύ ωραία η ατμόσφαιρα -συμφωνώ με τους παραπάνω. Δεν έχεις να κάνεις πολλές παρατηρήσεις: ή σου αρέσει και δέχεσαι ότι υπάρχει αυτό το πλάσμα, το μοναχικό, που είναι προστατευμένο από τη φυσαλίδα του ή όχι.

Εμένα πάντως μου άρεσε και ήταν ευχάριστες οι στιγμές που πέρασα ακολουθώντας το να ανακαλύπτει τους ανθρώπους της Γης.

Και το τέλος μού άρεσε επίσης. Είχε βέβαια μια μελαγχολία, αλλά άφησε γλυκιά επίγευση.

Link to comment
Share on other sites

Ααα, με διάβασε η Tiessa!!:lol:

 

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, χαίρομαι πάρα πολύ που σου άρεσε!!:good:

 

Νομίζω οτι έχω μια τάση προς το μελαγχολικό τέλος, πάντως. (Μου βγαίνει:8):)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..