Η πλαστική σακούλα με τα τέσσερα όντα

[newbook]

Ονομα συγγραφέα , Jiovanni Dim book

Eίδος , Τρόμο

Βία , ναί

Σέξ , όχι

Αυτοτελής , όχι ( 1 μέρος )

Σχόλια , ( για να τα λέμε..... )

 

Δεν κατάλαβα πως βρέθηκα στο εσωτερικό αυτού του χώρου . Ομως μου έχει ξανασυμβεί , μιά δεκάδα φορές . Αυτό που με ξύπνησε από τον ετήσιο λήθαργο , είναι ο πρωτόγνωρος και εξωφρενικός ήχος που υπάρχει γύρω μου . Τις προηγούμενες φορές που βρέθηκα εγκλωβισμένος σε παρόμοιους χώρους δεν τον είχα ξανασυναντήσει . Ο ήχος αυτός δεν μου θυμίζει απολύτως τίποτα . Όμως με εκνευρίζει σφόδρα , το βλέπω και από τις απολύξεις των εμπρόσθιων υγροεκτιναχτήρων μου . Άλλωστε το χρώμα τους έχει διαφοροποιηθεί από το πορφυρό του υπόλοιπου σώματος μου , με αυτήν της έντονης απόχρωσης του μωβ . <br>Σύρθηκα με κόπο ανάμεσα στην επιφάνεια του χώρου και στο τρίχωμα που την αγγίζει . Οι δικοί μου πριν φύγω από κοντά τους , μου μίλησαν για κάτι που θα συναντήσω και μοιάζει με αυτό που τώρα συνάντησα . Πυκνή τριχοφυία με αλλόκοτη οσμή που ομοιάζει με αυτήν του κουτιού που περιέχει την σκόνη παιδικού γάλακτος . Έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου από την πολύωρη προσπάθεια μετακινησής μου ανάμεσα στο τρίχωμα και στην πλαστική επιφάνεια . Γνωρίζω το είδος του υλικού από τα μαθήματα των γονιών μου . Αποφάσισα να μην εκτινάξω επιθετικό υγρό προς το τρίχωμα , αφού πρώτα πρέπει να διαπιστώσω το είδος που το διαθέτει . <br>Δεν πρέπει να είμαι ανεύθυνος για τις πράξεις μου και έτσι κατευθύνομαι προς ένα σημείο που θα μπορώ να καταλάβω σε ποιό είδος ανήκει το τρίχωμα . <br>Η έντονη απορία που με κυρίεψε αντικρύζωντας το πρόσωπο του είδους , με τρόμαξε τόσο πολύ που παραλίγο να εξαπολύσω μεγάλη ποσότητα με το φονικό υγρό μου . Τα κλειστά μάτια με την ροζ απόχρωση , ο έντονος ρυθμός της αναπνοής του και το ορθάνοικτο στόμα που βγάζει ουρλιαχτό και μου ραγίζει την καρδιά , με έκαναν να καθυστερήσω την επίθεση μου . Η περιέργεια να μάθω το είδος αυτής της ύπαρξης με υποχρεώνει να ψάξω επισταμένα , χωρίς να φοβηθώ τίποτα . Μου περνάει μία σκέψη από το μυαλό , που λέει ότι το ον αυτό έχει παρόμοια ηλικία με την δική μου . Όμως το ουρλιαχτό που χρησιμοποιεί για να το δουν , να το προσέξει κάποιος δηλαδή , μου δίνει την εντύπωση ότι είναι μωρό .

Ωχ ! , υπάρχουν και άλλα όμοια δίπλα του . Πρέπει να πάω κοντά για να δω καλύτερα .

Ο χρόνος που χρειάζεται να περάσει μετά τον λήθαργο , για να επανέλθει η όραση μου δεν έχει λήξει ακόμη . Σε αυτό το σημείο που βρίσκομαι βλέπω άλλα τρία όμοια όντα . Όλα τριχωτά και μελανά . Το σκεπτικό μου διακόπηκε βίαια από το δυνατό τράνταγμα του χώρου . Έχω την εντύπωση ότι μετακινήται . Από το εξωτερικό του χώρου ακούγονται δυνατές φωνές . Καλύπτομαι μέσα στο τρίχωμα που υπάρχει γύρω μου , για να μην με ανακαλύψουν οι εχθροί μου . Πράγματι η κορυφή του πλαστικού χώρου άνοιξε και οι φωνές μαζί με τα σάλια των εχθρών έφθασαν μέχρι το σημείο που βρίσκομαι , με έπνιξαν και με ξεκούφαναν . <br>Βοήθεια , καλοί προστάτες του είδους μου , προστατέψτε με .

Σας εκλιπαρώ ! . Ευχήθηκα , μόλις αισθάνθηκα τους εχθρούς μου . Τα τέρατα στέκονται πάνω από το άνοιγμα του χώρου και κοιτούν τα τριχωτά όντα που βρίσκονται γύρω μου .

 

 

Συνεχίζεται......

 

1-10-2011

 

συνέχεια,

 

Κάτι που δεν γνωρίζω τι είναι , ορμάει από ψηλά προς τον χώρο που βρίσκομαι και αρπάζει το ένα από τα τριχωτά όντα , το πιό απομακρυσμένο από μένα , ανυψώνοντας το ψηλά , πολύ ψηλότερα από το σημείο που μπορώ να διακρίνω . Το τριχωτό ον ως δια μαγείας σταμάτησε απότομα το ουρλιαχτό του , για κάποιο άγνωστο λόγο . <br>Φοβήθηκα πολύ από την ξαφνική εμφάνιση του "γερανού" που σήκωσε το μελανό ον και το σώμα μου αντέδρασε με την εκτόξευση υγρών από όλους τους εκχυτήρες μου . <br>Ευτυχώς η ποσότητα του φονικού μου υγρού είναι ελάχιστη και στάθηκε στο πλαστικό τοίχωμα , χωρίς να αγγίξει το τρίχωμα κάποιου από τα υπόλοιπα όντα . Αισθάνομαι ευτυχής που δεν προκάλεσα μόλυνση σε κάποιο από τα όντα , καθώς δεν δείχνουν επιθετικά προς εμένα . <br>Εκεί , έξω από τον χώρο που βρίσκομαι μαζί με τα υπόλοιπα όντα , οι κραυγές των εχθρών σχεδόν επικαλύπτουν το ουρλιαχτό από το ον που άρπαξαν από δίπλα μου . Πιστεύω ότι του επιτίθονται και σκέφτομαι να κάνω κάτι για να το βοηθήσω . Πριν ξεκινήσω την δράση μου , κοντοστέκομαι προσπαθώντας να μάθω πόσοι τον αριθμό των εχθρών που ασχολούνται με το σκλαβωμένο ον . Η διαφορετική χροιά των κραυγών τους με βοηθά να το διαπιστώσω . Είναι τέσσερεις οι εχθροί . Δεν μπορώ να διακρίνω την εικόνα τους , ούτε ξέρω εάν υπάρχουν και άλλοι γύρω τους . Αποφασίζω να δράσω και μετακινούμαι μέχρι να βρω ένα κατάλληλο σημείο για να βγω από τον χώρο του πλαστικού . Κοιτάζω κάπου τυχαία , είναι η αλήθεια , βλέπωντας το σημείο του πλαστικού που άγγιξαν τα δηλητηριώδη υγρά μου . Έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο άνοιγμα όπου μέσα από αυτό , διακρίνω την γνωστή σε μένα επιφάνεια της άκρη του δρόμου . Με παιχνιδιάρικη αλλά ανάρμοστη λόγω των συνθηκών κίνηση γλυστράω πάνω στην επιφάνεια που είναι μουσκεμένη από τα υγρά μου και με λεβεντιά βρίσκομαι ξαπλωμένος ανάσκελα , πάνω στο κράσπεδο του δρόμου που το θεωρώ εχθρικό έδαφος . <br>Η όραση μου αργά έχει επανέλθει και με κάνει να βλέπω καθαρά σε μεγαλύτερη απόσταση . Σηκώνομαι στο λεπτό όρθιος ενώ ταυτόχρονα έχω ξεδιπλώσει ακόμα πιό γρήγορα όλους τους εκχυτήρες μου . Τώρα μόλις διαπιστώνω ότι από τον ετήσιο λήθαργο , οι πίσω και αυτοί στο αριστερό μου πλευρό , είναι ακόμη μουδιασμένοι . Αλλοιμονό μου εάν σε περίπτωση που δεχτώ επίθεση , δεν θα έχουν γίνει χρήσιμοι . Καθώς ξεκίνησα να βαδίζω κοίταξα ψηλά στον ουρανό αφού άκουσα έναν πνιγερό ήχο να με πλησιάζει και αυτό που είδα μου έκοψε με μιάς την ανάσα . Το τριχωτό ον πέφτει με ταχύτητα από ψηλά και σε λίγο θα σκάσει βίαια πάνω μου ή κάπου δίπλα . Το σκληρό έδαφος τραντάχτηκε δυνατά με αποτέλεσμα να εκτιναχτώ σε μεγάλη απόσταση . <br>Δεν ξέρω πόση ώρα χρειάστηκα για να συνέλθω από την τούμπα και τώρα νοιώθω έναν δυνατό πόνο στο πίσω μέρος του σώματος μου . Κοιτάζω να δω τι προκαλεί αυτόν τον πόνο και βλέπω να έχει αποκοπεί ένας πλάγιος εκχυτήρας μου . Οργισμένος γι αυτή την απώλεια αρχίζω να ψάχνω την αιτία που το ον έπεσε από ψηλά και σείστηκε η γη , κινούμενος προς το σημείο που βρισκόμουν πριν την τούμπα . <br>Η ικανότητα να κινούμαι γρήγορα με κάνει να φτάσω σε ελάχιστο χρόνο δίπλα στο τριχωτό ον που ο πόνος από την πτώση του το κάνει να σφαδάζει με ένα απελπισμένο ουρλιαχτό , που σκίζει την ατμόσφαιρα . Εκείνο παρόλα αυτά καταφέρνει να με εντυπωσιάσει αφού καταφέρνει να σταθεί στα μπροστινά του πόδια , λες και απλά έπεσε από κάπου χαμηλά . <br>Έχει όμως τραυματιστεί στα πίσω πόδια που είναι σμπαραλιασμένα και δεν μπορούν να σηκώσουν το υπόλοιπο σώμα του . <br>Δεν έχω κάποια γνώση γιατί συνέβη αυτή η πτώση , ενώ σαν απάντηση σε αυτή την απορία διακρίνω έναν από τους εχθρούς να γαντζώνει μέσα από τον πλαστικό χώρο ένα ακόμη ανυπεράσπιστο τριχωτό ον και να το ανυψώνει ψηλά . Κοιτάζω συγκλονισμένος το ον που κρέμεται από την αρπάγη , ενώ κατόπιν βλέπω τον εχθρό να το βαστάει για λίγη ώρα ανταλλάσοντας κραυγές με τους υπόλοιπους εχθρούς . Με μισόκλειστα μάτια συνεχίζω να κοιτάζω προς τα εκεί και τότε ο άθλιος ανοίγει τις άκρες της αρπάγης του με αποτέλεσμα το μελανό ον να πέσει σαν βαρίδι στο έδαφος . Συνέβη το ίδιο με την πρώτη πτώση και η δεύτερη κατά σειρά τούμπα μου ήταν αναπόφευκτη , μετά το δυνατό τράνταγμα του εδάφους . Τα καθάρματα διασκεδάζουν πετώντας από ψηλά τα όντα , για να δουν τι θα συμβεί . Δεν αντέχω να παραμένω άπραγος και ξεκινώ την επίθεση προς αυτούς , καθώς θέλω να αποτρέψω τις πράξεις τους . <br>Πλησιάζω τα σημεία που στέκονται στο έδαφος και εξερευνώ το υλικό . Η γνώση της όσφρησης που έχω με κάνει να αηδιάσω από την σύνθεση του και με το οποίο κρύβουν τα κάτω άκρα τους οι εχθροί . Ξεκινώ την αναρρήχιση πάνω στο υλικό για να βρώ δίοδο προς το δέρμα του εχθρού . Μερικοί σύντροφοι που μόλις έφθασαν στην περιοχή , με είδαν ότι επιτίθομαι και φρόντισαν να μου κάνουν γνωστή την παρουσία τους . Είναι η καλύτερη στιγμή για μένα , καθώς θα τελειώσει πιό σύντομα το δράμα που περνούν τα μελανά όντα . Τους κάνω νόημα για να καταλάβουν ότι μου είναι ευπρόσδεκτοι και τους λέω ότι θέλω να με βοηθήσουν . <br>Με στόχο την επαφή μας με το δέρμα των εχθρών , χωριζόμαστε και ο καθένας μας επιτίθεται σε διαφορετικό στόχο . Εγώ λόγω νεώτερης ηλικίας έφτασα πρώτος σε επαφή με το δέρμα του εχθρού , ενώ οι σύντροφοί μου καθυστέρησαν αφού είναι μεγαλύτεροι , αλλά πιό έμπειροι . Έχοντας ανάμεσα μας οπτική επαφή και όταν όλοι φτάσαμε στους στόχους μας , με ένα νεύμα μου όλοι οι εκχυτήρες μας σκόρπισαν το φονικό υγρό μας ταυτόχρονα πάνω στους στόχους μας . <br>Η επίθεση μας είχε αίσιο τέλος και πλημυρισμένοι με ικανοποίηση αρχίσαμε να απομακρυνόμαστε από τα σώματα των ύπουλων εχθρών μας . Καθώς κατεβαίνω σκέφτομαι ότι οι σύντροφοι που με βοήθησαν στην επίθεση , σίγουρα θα με ρωτήσουν τον λόγο που την ξεκίνησα . Τότε , η αρπάγη των εχθρών , για τρίτη φορά κινήθηκε προς το εσωτερικό του πλαστικού χώρου και άρπαξε το επόμενο ανυπεράσπιστο ον . Έντρομοι με το θέαμα οι σύντροφοί μου κοιτούν σοκαρισμένοι την ανύψωση , διαισθανόμενοι τον κίνδυνο πτώσης του άκακου πλάσματος . Σε σχέση με μένα αναγνώρισαν εύκολα το είδος του πλάσματος που σκλάβωσαν οι εχθροί και όλοι οι σύντροφοι έστρεψαν το βλέμμα τους πάνω μου και με μιά φωνή ονόμασαν το είδος που έχει σκλαβωθεί . Πρόσεξα την απορία που έχει σχηματιστεί στο βλέμμα όλων των συντρόφων μου και ανασήκωσα τους ώμους προσπαθώντας να τους δείξω ότι έχω δίκιο για την επίθεση μου στους εχθρούς .

 

συνεχίζεται........

[newbook]

Υπάρχει κανείς εκεί έξω ; !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! , πάλι μόνος είμαι ; , μικρός είχα ψείρες και με αποφεύγανε ... , έφηβος είχα "σιδεράκια στα δόντια " και το ίδιο... , στο στρατό ήμουν γλύφτης και το ίδιο ... , τώρα έγραψα το παραπάνω κειμενάκι και πάλι το ίδιο ;... , τώρα τι έχω και κανείς δεν θέλει να με κάνει "παρέα" ; .

Γι αυτό και γω τραγουδώ το γνωστό στιχάκι , << είμαι ένας φτωχός και μόνος κάου-μπόυ >> .

[Mesmer]

Βρήκα τον τίτλο παράξενο και ήθελα να δω τι είδους σακούλα είναι αυτή και τι όντα περιέχει.

Ακόμα, όμως, δεν έχω βγάλει άκρη περί τίνος πρόκειται.

 

Υπάρχουν πολλές περιγραφές στο κείμενο και σχεδόν καθόλου εικόνες (tell/show). Κι επίσης υπάρχουν πολλές επαναλήψεις λέξεων (ον, εχθροί, φονικό υγρό). Κι αυτά έκαναν το κείμενο λίγο δύσκολο στην ανάγνωση. Χρησιμοποίησε περισσότερες εικόνες για να μας δείξεις αυτά που θέλεις να πεις. Εδώ ήταν σαν να είχες πάρει φόρα για να τα πεις όλα με τη μία.

 

Νομίζω ότι η ιστορία ταιριάζει περισσότερο στις Ιστορίες Φαντασίας.

Edited October 3, 2011 by Mesmer
τυπογραφικό

[newbook]

Εχεις δίκιο στις παρατηρήσεις σου . Στην επιλογή τρόμου ή φαντασίας προβληματίστηκα . Πιστεύω ότι ανήκει στον τρόμο , αλλά δεν μπορώ να σου εξηγήσω ακόμη ...... , χάριν του σανσπένς . Τα λάθη μου όμως , λάθη ! .

[Mesmer]

Πιστεύω ότι ανήκει στον τρόμο

Μήπως, τότε, θα ήταν καλύτερα να μεταφερθεί στις ιστορίες Τρόμου;

[newbook]

Πιστεύω ότι ανήκει στον τρόμο

Μήπως, τότε, θα ήταν καλύτερα να μεταφερθεί στις ιστορίες Τρόμου;

Αν το θέλετε, συμφωνώ

[Oceanborn]

Newbook, ιδιαίτερα ευφάνταστη η ιστορία σου. Αυτό που έχω να παρατηρήσω είναι η ασάφεια που νομίζω είναι το βασικότερο θέμα που αντιμετωπίζουμε. Ίσως θα πρέπει να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος, να μας δώσεις περισσότερες πληροφορίες και να εμπλουτίσεις την ιστορία σου από άποψη εικονοπλασίας και λεξιλογίου όπως ήδη ανέφερε ο Mesmer. Περιμένω να δω τη συνέχεια για να το κρίνω πιο ολοκληρωμένα.

 

P.S.: Τι είναι το <br>;

[newbook]

Newbook, ιδιαίτερα ευφάνταστη η ιστορία σου. Αυτό που έχω να παρατηρήσω είναι η ασάφεια που νομίζω είναι το βασικότερο θέμα που αντιμετωπίζουμε. Ίσως θα πρέπει να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος, να μας δώσεις περισσότερες πληροφορίες και να εμπλουτίσεις την ιστορία σου από άποψη εικονοπλασίας και λεξιλογίου όπως ήδη ανέφερε ο Mesmer. Περιμένω να δω τη συνέχεια για να το κρίνω πιο ολοκληρωμένα.

 

P.S.: Τι είναι το <br>;

 

Κυρία, Oceanborn. To <br> δεν γνωρίζω πως εμφανίζεται στο κείμενο. Πιστεύω ότι πρόκειται για σχόλιο σχετικά με το κείμενο. Το μπρούουουουουου σημαίνει κρυώνω, παγώνω. Διαμαρτύρεται ακόμη και ο κειμενογράφος!!!!

[newbook]

Ονομα συγγραφέα , Jiovanni Dim book<br>

Eίδος , Τρόμος<br>

Βία , ναί<br>

Σέξ , όχι<br>

Αυτοτελής , όχι ( 1 μέρος )<br>

Σχόλια , ( για να τα λέμε..... )<br><br><br>

 

Δεν κατάλαβα πως βρέθηκα στο εσωτερικό αυτού του χώρου . Ομως μου έχει ξανασυμβεί , μιά δεκάδα φορές . Αυτό που με ξύπνησε από τον ετήσιο λήθαργο , είναι ο πρωτόγνωρος και εξωφρενικός ήχος που υπάρχει γύρω μου . Τις προηγούμενες φορές που βρέθηκα εγκλωβισμένος σε παρόμοιους χώρους δεν τον είχα ξανασυναντήσει . Ο ήχος αυτός δεν μου θυμίζει απολύτως τίποτα . Όμως με εκνευρίζει σφόδρα , το βλέπω και από τις απολύξεις των εμπρόσθιων υγροεκτιναχτήρων μου . Άλλωστε το χρώμα τους έχει διαφοροποιηθεί από το πορφυρό του υπόλοιπου σώματος μου , με αυτήν της έντονης απόχρωσης του μωβ . <br>Σύρθηκα με κόπο ανάμεσα στην επιφάνεια του χώρου και στο τρίχωμα που την αγγίζει . Οι δικοί μου πριν φύγω από κοντά τους , μου μίλησαν για κάτι που θα συναντήσω και μοιάζει με αυτό που τώρα συνάντησα . Πυκνή τριχοφυία με αλλόκοτη οσμή που ομοιάζει με αυτήν του κουτιού που περιέχει την σκόνη παιδικού γάλακτος . Έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου από την πολύωρη προσπάθεια μετακινησής μου ανάμεσα στο τρίχωμα και στην πλαστική επιφάνεια . Γνωρίζω το είδος του υλικού από τα μαθήματα των γονιών μου . Αποφάσισα να μην εκτινάξω επιθετικό υγρό προς το τρίχωμα , αφού πρώτα πρέπει να διαπιστώσω το είδος που το διαθέτει . <br>Δεν πρέπει να είμαι ανεύθυνος για τις πράξεις μου και έτσι κατευθύνομαι προς ένα σημείο που θα μπορώ να καταλάβω σε ποιό είδος ανήκει το τρίχωμα . <br>Η έντονη απορία που με κυρίεψε αντικρύζωντας το πρόσωπο του είδους , με τρόμαξε τόσο πολύ που παραλίγο να εξαπολύσω μεγάλη ποσότητα με το φονικό υγρό μου . Τα κλειστά μάτια με την ροζ απόχρωση , ο έντονος ρυθμός της αναπνοής του και το ορθάνοικτο στόμα που βγάζει ουρλιαχτό και μου ραγίζει την καρδιά , με έκαναν να καθυστερήσω την επίθεση μου . Η περιέργεια να μάθω το είδος αυτής της ύπαρξης με υποχρεώνει να ψάξω επισταμένα , χωρίς να φοβηθώ τίποτα . Μου περνάει μία σκέψη από το μυαλό , που λέει ότι το ον αυτό έχει παρόμοια ηλικία με την δική μου . Όμως το ουρλιαχτό που χρησιμοποιεί για να το δουν , να το προσέξει κάποιος δηλαδή , μου δίνει την εντύπωση ότι είναι μωρό .

Ωχ ! , υπάρχουν και άλλα όμοια δίπλα του . Πρέπει να πάω κοντά για να δω καλύτερα .

Ο χρόνος που χρειάζεται να περάσει μετά τον λήθαργο , για να επανέλθει η όραση μου δεν έχει λήξει ακόμη . Σε αυτό το σημείο που βρίσκομαι βλέπω άλλα τρία όμοια όντα . Όλα τριχωτά και μελανά . Το σκεπτικό μου διακόπηκε βίαια από το δυνατό τράνταγμα του χώρου . Έχω την εντύπωση ότι μετακινήται . Από το εξωτερικό του χώρου ακούγονται δυνατές φωνές . Καλύπτομαι μέσα στο τρίχωμα που υπάρχει γύρω μου , για να μην με ανακαλύψουν οι εχθροί μου . Πράγματι η κορυφή του πλαστικού χώρου άνοιξε και οι φωνές μαζί με τα σάλια των εχθρών έφθασαν μέχρι το σημείο που βρίσκομαι , με έπνιξαν και με ξεκούφαναν . <br>Βοήθεια , καλοί προστάτες του είδους μου , προστατέψτε με .

Σας εκλιπαρώ ! . Ευχήθηκα , μόλις αισθάνθηκα τους εχθρούς μου . Τα τέρατα στέκονται πάνω από το άνοιγμα του χώρου και κοιτούν τα τριχωτά όντα που βρίσκονται γύρω μου .

 

 

Συνεχίζεται......

 

1-10-2011

 

2η συνέχεια,

 

Κάτι που δεν γνωρίζω τι είναι , ορμάει από ψηλά προς τον χώρο που βρίσκομαι και αρπάζει το ένα από τα τριχωτά όντα , το πιό απομακρυσμένο από μένα , ανυψώνοντας το ψηλά , πολύ ψηλότερα από το σημείο που μπορώ να διακρίνω . Το τριχωτό ον ως δια μαγείας σταμάτησε απότομα το ουρλιαχτό του , για κάποιο άγνωστο λόγο . <br>Φοβήθηκα πολύ από την ξαφνική εμφάνιση του "γερανού" που σήκωσε το μελανό ον και το σώμα μου αντέδρασε με την εκτόξευση υγρών από όλους τους εκχυτήρες μου . <br>Ευτυχώς η ποσότητα του φονικού μου υγρού είναι ελάχιστη και στάθηκε στο πλαστικό τοίχωμα , χωρίς να αγγίξει το τρίχωμα κάποιου από τα υπόλοιπα όντα . Αισθάνομαι ευτυχής που δεν προκάλεσα μόλυνση σε κάποιο από τα όντα , καθώς δεν δείχνουν επιθετικά προς εμένα . <br>Εκεί , έξω από τον χώρο που βρίσκομαι μαζί με τα υπόλοιπα όντα , οι κραυγές των εχθρών σχεδόν επικαλύπτουν το ουρλιαχτό από το ον που άρπαξαν από δίπλα μου . Πιστεύω ότι του επιτίθονται και σκέφτομαι να κάνω κάτι για να το βοηθήσω . Πριν ξεκινήσω την δράση μου , κοντοστέκομαι προσπαθώντας να μάθω πόσοι τον αριθμό των εχθρών που ασχολούνται με το σκλαβωμένο ον . Η διαφορετική χροιά των κραυγών τους με βοηθά να το διαπιστώσω . Είναι τέσσερεις οι εχθροί . Δεν μπορώ να διακρίνω την εικόνα τους , ούτε ξέρω εάν υπάρχουν και άλλοι γύρω τους . Αποφασίζω να δράσω και μετακινούμαι μέχρι να βρω ένα κατάλληλο σημείο για να βγω από τον χώρο του πλαστικού . Κοιτάζω κάπου τυχαία , είναι η αλήθεια , βλέπωντας το σημείο του πλαστικού που άγγιξαν τα δηλητηριώδη υγρά μου . Έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο άνοιγμα όπου μέσα από αυτό , διακρίνω την γνωστή σε μένα επιφάνεια της άκρη του δρόμου . Με παιχνιδιάρικη αλλά ανάρμοστη λόγω των συνθηκών κίνηση γλυστράω πάνω στην επιφάνεια που είναι μουσκεμένη από τα υγρά μου και με λεβεντιά βρίσκομαι ξαπλωμένος ανάσκελα , πάνω στο κράσπεδο του δρόμου που το θεωρώ εχθρικό έδαφος . <br>Η όραση μου αργά έχει επανέλθει και με κάνει να βλέπω καθαρά σε μεγαλύτερη απόσταση . Σηκώνομαι στο λεπτό όρθιος ενώ ταυτόχρονα έχω ξεδιπλώσει ακόμα πιό γρήγορα όλους τους εκχυτήρες μου . Τώρα μόλις διαπιστώνω ότι από τον ετήσιο λήθαργο , οι πίσω και αυτοί στο αριστερό μου πλευρό , είναι ακόμη μουδιασμένοι . Αλλοιμονό μου εάν σε περίπτωση που δεχτώ επίθεση , δεν θα έχουν γίνει χρήσιμοι . Καθώς ξεκίνησα να βαδίζω κοίταξα ψηλά στον ουρανό αφού άκουσα έναν πνιγερό ήχο να με πλησιάζει και αυτό που είδα μου έκοψε με μιάς την ανάσα . Το τριχωτό ον πέφτει με ταχύτητα από ψηλά και σε λίγο θα σκάσει βίαια πάνω μου ή κάπου δίπλα . Το σκληρό έδαφος τραντάχτηκε δυνατά με αποτέλεσμα να εκτιναχτώ σε μεγάλη απόσταση . <br>Δεν ξέρω πόση ώρα χρειάστηκα για να συνέλθω από την τούμπα και τώρα νοιώθω έναν δυνατό πόνο στο πίσω μέρος του σώματος μου . Κοιτάζω να δω τι προκαλεί αυτόν τον πόνο και βλέπω να έχει αποκοπεί ένας πλάγιος εκχυτήρας μου . Οργισμένος γι αυτή την απώλεια αρχίζω να ψάχνω την αιτία που το ον έπεσε από ψηλά και σείστηκε η γη , κινούμενος προς το σημείο που βρισκόμουν πριν την τούμπα . <br>Η ικανότητα να κινούμαι γρήγορα με κάνει να φτάσω σε ελάχιστο χρόνο δίπλα στο τριχωτό ον που ο πόνος από την πτώση του το κάνει να σφαδάζει με ένα απελπισμένο ουρλιαχτό , που σκίζει την ατμόσφαιρα . Εκείνο παρόλα αυτά καταφέρνει να με εντυπωσιάσει αφού καταφέρνει να σταθεί στα μπροστινά του πόδια , λες και απλά έπεσε από κάπου χαμηλά . <br>Έχει όμως τραυματιστεί στα πίσω πόδια που είναι σμπαραλιασμένα και δεν μπορούν να σηκώσουν το υπόλοιπο σώμα του . <br>Δεν έχω κάποια γνώση γιατί συνέβη αυτή η πτώση , ενώ σαν απάντηση σε αυτή την απορία διακρίνω έναν από τους εχθρούς να γαντζώνει μέσα από τον πλαστικό χώρο ένα ακόμη ανυπεράσπιστο τριχωτό ον και να το ανυψώνει ψηλά . Κοιτάζω συγκλονισμένος το ον που κρέμεται από την αρπάγη , ενώ κατόπιν βλέπω τον εχθρό να το βαστάει για λίγη ώρα ανταλλάσοντας κραυγές με τους υπόλοιπους εχθρούς . Με μισόκλειστα μάτια συνεχίζω να κοιτάζω προς τα εκεί και τότε ο άθλιος ανοίγει τις άκρες της αρπάγης του με αποτέλεσμα το μελανό ον να πέσει σαν βαρίδι στο έδαφος . Συνέβη το ίδιο με την πρώτη πτώση και η δεύτερη κατά σειρά τούμπα μου ήταν αναπόφευκτη , μετά το δυνατό τράνταγμα του εδάφους . Τα καθάρματα διασκεδάζουν πετώντας από ψηλά τα όντα , για να δουν τι θα συμβεί . Δεν αντέχω να παραμένω άπραγος και ξεκινώ την επίθεση προς αυτούς , καθώς θέλω να αποτρέψω τις πράξεις τους . <br>Πλησιάζω τα σημεία που στέκονται στο έδαφος και εξερευνώ το υλικό . Η γνώση της όσφρησης που έχω με κάνει να αηδιάσω από την σύνθεση του και με το οποίο κρύβουν τα κάτω άκρα τους οι εχθροί . Ξεκινώ την αναρρήχιση πάνω στο υλικό για να βρώ δίοδο προς το δέρμα του εχθρού . Μερικοί σύντροφοι που μόλις έφθασαν στην περιοχή , με είδαν ότι επιτίθομαι και φρόντισαν να μου κάνουν γνωστή την παρουσία τους . Είναι η καλύτερη στιγμή για μένα , καθώς θα τελειώσει πιό σύντομα το δράμα που περνούν τα μελανά όντα . Τους κάνω νόημα για να καταλάβουν ότι μου είναι ευπρόσδεκτοι και τους λέω ότι θέλω να με βοηθήσουν . <br>Με στόχο την επαφή μας με το δέρμα των εχθρών , χωριζόμαστε και ο καθένας μας επιτίθεται σε διαφορετικό στόχο . Εγώ λόγω νεώτερης ηλικίας έφτασα πρώτος σε επαφή με το δέρμα του εχθρού , ενώ οι σύντροφοί μου καθυστέρησαν αφού είναι μεγαλύτεροι , αλλά πιό έμπειροι . Έχοντας ανάμεσα μας οπτική επαφή και όταν όλοι φτάσαμε στους στόχους μας , με ένα νεύμα μου όλοι οι εκχυτήρες μας σκόρπισαν το φονικό υγρό μας ταυτόχρονα πάνω στους στόχους μας . <br>Η επίθεση μας είχε αίσιο τέλος και πλημυρισμένοι με ικανοποίηση αρχίσαμε να απομακρυνόμαστε από τα σώματα των ύπουλων εχθρών μας . Καθώς κατεβαίνω σκέφτομαι ότι οι σύντροφοι που με βοήθησαν στην επίθεση , σίγουρα θα με ρωτήσουν τον λόγο που την ξεκίνησα . Τότε , η αρπάγη των εχθρών , για τρίτη φορά κινήθηκε προς το εσωτερικό του πλαστικού χώρου και άρπαξε το επόμενο ανυπεράσπιστο ον . Έντρομοι με το θέαμα οι σύντροφοί μου κοιτούν σοκαρισμένοι την ανύψωση , διαισθανόμενοι τον κίνδυνο πτώσης του άκακου πλάσματος . Σε σχέση με μένα, αναγνώρισαν εύκολα το είδος του πλάσματος, που σκλάβωσαν οι εχθροί και όλοι τους έστρεψαν το βλέμμα πάνω μου και με μιά φωνή, ονόμασαν το είδος που έχει σκλαβωθεί. Είναι νεογέννητες γάτες . Πρόσεξα το αγριεμένο βλέμμα όλων των συντρόφων μου και ανασήκωσα τους ώμους, καθώς δεν γνωρίζω τι έχουν σκοπό να κάνουν στα καθίκια με τις αρπάγες.

συνεχίζεται........

 

3η συνέχεια

 

Ένας από τους μεγαλύτερους σχεδόν με βούτηξε από τον ώμο και όλοι μαζί τρέξαμε με όση περισσότερη δύναμη διαθέτουμε, μέχρι το σπήλαιο που υπάρχει στην άκρη του κρασπέδου. Αρχικά δεν κατάλαβα τον λόγο που μετακινηθήκαμε τόσο αγχωμένα, αλλά στην συνέχεια, το κατάλαβα. Οι βασανιστές των ανυπεράσπιστων νεογέννητων, άρχισαν να τρελαίνονται από την επίδραση του φονικού υγρού μας και καθώς ουρλιάζουν από τον πόνο, ταυτόχρονα, χοροπηδάνε εδώ και εκεί και επειδή κινδυνεύαμε να μας λιώσουν με τα άκρα τους, φτάσαμε στην σπηλιά για να είμαστε ασφαλείς. Ένας από τους εχθρούς κρατάει ακόμη στην αρπάγη του, ένα γατάκι και το κραδαίνει δυνατά. Αυτό μας φοβίζει, μήπως το αφήσει να πέσει από ψηλά και τραυματιστεί θανάσιμα. Γνωρίζουμε ότι οι γάτες είναι επτάψυχες, αλλά αυτό που μας ανησυχεί, είναι το τεράστιο ύψος πτώσης. Τα προηγούμενα μωρά που έπεσαν, εγκατέλειψαν τον μάταιο ετούτο κόσμο, με πόνο και ουρλιαχτό. Δεν θέλουμε να υπάρξει και τρίτο θύμα. Η μοίρα μας οδήγησε να γίνουμε μάρτυρες, ενός φονικού και γι' αυτό έχουμε αποφασίσει να το τερματίσουμε.

Με την χρήση των παλμών του σώματος, καλούμε όλους τους συντρόφους που βρίσκονται στην γύρω περιοχή. Οι παλμοί μας είναι επιλεγμένοι να φανερώνουν, ότι βρισκόμαστε σε κίνδυνο. Τώρα που τους στείλαμε, το μοναδικό που έχουμε να κάνουμε, είναι να περιμένουμε την έλευσή τους. Σε ελάχιστη ώρα βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πρωτόγνωρο, για μένα, θέαμα. Εκατοντάδες σύντροφοι πλησιάζουν τρέχωντας, προς το μέρος μας. Η σπηλιά συνταράσεται από το ποδοβολητό τους, ενώ εμείς από τον ενθουσιασμό που μας κυρίεψε, ξεσπάμε σε δυνατές επευφημίες.

Το τεράστιο πλήθος των συντρόφων που καταφθάνει, κοιτάζει το νεογέννητο που κρέμεται ακόμη από την αρπάγη και νοιώθοντας τον κίνδυνο για την ζωή του, κάνει το αυτονόητο. Οι γηραιότεροι από το πλήθος, σκέφτηκαν την κατάλληλη λύση στο πρόβλημα και άρχισαν να την πραγματοποιούν. Κατευθύνουν το πλήθος σε μία συγκεκριμένη περιοχή, που όπως πιστεύουν, θα πέσει το μικροκαμωμένο γατάκι. Σχηματίζουν το γνωστό σε όλους εμάς, δίχτυ ασφαλείας, που θα προστατεύσει την ζωή του.

 

συνεχίζεται...

[Guest old#2065]

Γιάννη η ιδέα εείναι καλή. Ένας αλτρουιστής δηλητηριώδης μπάμπουρας στην ίδια σακκούλα με τέσσερα γατάκια.

Η υλοποίηση όμως της ιδέας, μπάζει απο πολλές μεριές. Η δικαιολογημένη προσπάθεια σου στην αρχή να κρατήσεις κρυφή την ταυτότητα των πέντε όντων, και δεν πετυχαίνει και σε αναγκάζει σε επαναλήψεις κουραστικών ουδέτερων λέξεων (όντα). Όταν στο 3ο μέρος αποκαλύπτεις ότι ο μπάμπουρας γνωρίζει αρκετά για τις γάτες, αναιρείς όλη την άγνοιά του που περιγράφεται στην αρχή. Γνώμη μου, το ξαναπαίρνεις απο την αρχή, και περιγράφεις σαν να είσαι μπάμπουρας και όχι μπάμπουρας που δουλεύει σαν ανταποκριτής σε ανθρώπινο κανάλι. Είναι ίσως η πρώτη φορά που σχολιάζω αυστηρά και δη πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, αλλά νομίζω με τις συνατήσεις μας σε άλλα τόπικ ΄"γνωριστήκαμε" και πήρα το θάρρος να το κάνω.

[newbook]

Γιάννη η ιδέα εείναι καλή. Ένας αλτρουιστής δηλητηριώδης μπάμπουρας στην ίδια σακκούλα με τέσσερα γατάκια.

Η υλοποίηση όμως της ιδέας, μπάζει απο πολλές μεριές. Η δικαιολογημένη προσπάθεια σου στην αρχή να κρατήσεις κρυφή την ταυτότητα των πέντε όντων, και δεν πετυχαίνει και σε αναγκάζει σε επαναλήψεις κουραστικών ουδέτερων λέξεων (όντα). Όταν στο 3ο μέρος αποκαλύπτεις ότι ο μπάμπουρας γνωρίζει αρκετά για τις γάτες, αναιρείς όλη την άγνοιά του που περιγράφεται στην αρχή. Γνώμη μου, το ξαναπαίρνεις απο την αρχή, και περιγράφεις σαν να είσαι μπάμπουρας και όχι μπάμπουρας που δουλεύει σαν ανταποκριτής σε ανθρώπινο κανάλι. Είναι ίσως η πρώτη φορά που σχολιάζω αυστηρά και δη πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, αλλά νομίζω με τις συνατήσεις μας σε άλλα τόπικ ΄"γνωριστήκαμε" και πήρα το θάρρος να το κάνω.

 

Παρά να μου πεις ψέματα, σε γουστάρω όπως "βγήκες". Απόλυτος. Έτσι είναι, η σκληρή πραγματικότητα, προσφέρεται μόνο από φίλους(έστω άγνωστους, αυτό, κρύβει και ένα εξαιρετικά μυστηριώδες συναίσθημα). Η σακκούλα... είναι γραμμένο στο ποδ..., πληκτρολόγιο. Ωφείλεις, να με πιστέψεις. Φίλος στο τόπικ, μου έγραψε να πω τι συμβαίνει. Και 'γω, το φανέρωσα. Πρόδωσα το μυστικό, το σανσπένς, βασικά τον εαυτό μου. Ο πρωταγωνιστής, δεν είναι μπάμπουρας. Ο μπάμπουρας έχει πολύ μεγαλύτερο μέγεθος, από τον πρωταγωνιστή που είναι ένα επιθετικό μικρόβιο. Μαλακό σώμα, άσχημο, κοινωνικό, ευαίσθητο ψυχικά, που του αρέσει να ακούει, να μαθαίνει, για τις γάτες που αναφέρεις, έμαθε από τους συντρόφους του. Δεν γνωρίζει τι ακριβώς πρέπει να κάνει. Όμως οι επαναλήψεις, επαναλήψεις. Ναι. Μαθαίνω από τις αδυναμίες μου, ακούω(πολύ καλά) γι' αυτές. Δεν σχολιάζεις αυστηρά, είπες την αλήθεια για τις ασυνέπειες της πένας μου(σόρρυ, πληκτρολόγιο).

 

Αυτό που θα σου πω, όμως, με τιμά που το δήλωσες. Μου είπες, Γιάννη η ιδέα είναι καλή. Τα λόγια αυτά με κάνουν να το γράψω, διορθώσω, συνεχίσω κανονικά, στο word. Αυτό έχει και μία ακόμη υποχρέωση από εμένα. Το τελικό κείμενο, θα το δεις, πρώτος. Σε ευχαρίστησα;

 

συνεχίζεται....

[newbook]

Γιάννη η ιδέα εείναι καλή. Ένας αλτρουιστής δηλητηριώδης μπάμπουρας στην ίδια σακκούλα με τέσσερα γατάκια.

Η υλοποίηση όμως της ιδέας, μπάζει απο πολλές μεριές. Η δικαιολογημένη προσπάθεια σου στην αρχή να κρατήσεις κρυφή την ταυτότητα των πέντε όντων, και δεν πετυχαίνει και σε αναγκάζει σε επαναλήψεις κουραστικών ουδέτερων λέξεων (όντα). Όταν στο 3ο μέρος αποκαλύπτεις ότι ο μπάμπουρας γνωρίζει αρκετά για τις γάτες, αναιρείς όλη την άγνοιά του που περιγράφεται στην αρχή. Γνώμη μου, το ξαναπαίρνεις απο την αρχή, και περιγράφεις σαν να είσαι μπάμπουρας και όχι μπάμπουρας που δουλεύει σαν ανταποκριτής σε ανθρώπινο κανάλι. Είναι ίσως η πρώτη φορά που σχολιάζω αυστηρά και δη πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα, αλλά νομίζω με τις συνατήσεις μας σε άλλα τόπικ ΄"γνωριστήκαμε" και πήρα το θάρρος να το κάνω.

 

Πρέπει να είσαι στην Τζιά, γιατί σε "έχασα" , που είσαι ;

[Guest old#2065]

Πρέπει να είσαι στην Τζιά, γιατί σε "έχασα" , που είσαι ;

Αγωνίζομαι για το Τζατζικιστάν. Δεν βλέπεις;

[newbook]

Το βλέπω, το βλέπω!