Νουβέλα: Επιλογή ή ατύχημα;

[Ayu]

Γεια σας και καλώς σας βρήκα (κι ελπίζω να είμαι στη σωστή γειτονιά του φόρουμ).

 

 

Περιδιαβάζοντας στο φόρουμ είδα ότι έχει αναφερθεί συχνά το θέμα της έκτασης ενός γραπτού: πότε είναι διήγημα, πότε μυθιστόρημα, και πότε κάτι ανάμεσα;

Αυτό το ανάμεσα, η νουβέλα, έχει οριστεί κατά καιρούς με διάφορους τρόπους, αλλά γενικά είναι "αυτό που δεν είναι αρκετά μεγάλο για να το πεις μυθιστόρημα, αλλά πολύ μεγάλο για να το πεις διήγημα." Επίσης, το γεγονός ότι στην Ελλάδα δε χρησιμοποιούμε, απ' όσο ξέρω, τον όρο novellette, ώστε να σπάσουμε αυτό το χάος ανάμεσα στις (περίπου) 15.000 και τις (περίπου) 50.000 λέξεις που καλείται να καλύψει η νουβέλα, κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα.

Η ερώτησή μου όμως δεν έχει να κάνει με την έκταση της νουβέλας, αλλά με το κατά πόσο την επιλέγει κανείς (εδώ: οι συγγραφείς του φόρουμ) συνειδητά. Γράφετε νουβέλες επειδή σας αρέσουν/σας βολεύουν/εξυπηρετούν τις ιδέες σας; Γράφετε νουβέλες επειδή ξεκινάτε για διήγημα αλλά σας βγαίνει πολύ μεγάλο; Ή για μυθιστόρημα και τελικά ανακαλύπτετε ότι έχετε εξαντλήσει όλα όσα θέλατε να πείτε σε λιγότερες από <insert minimum novel word count here> λέξεις;

Επίσης, ποια είναι η εκδοτική τύχη (ή ατυχία) της νουβέλας στην Ελλάδα και πώς αντιμετωπίζετε τη φόρμα ως αναγνώστες; Μπορεί κανείς να βρει διαμαντάκια σε μορφή νουβέλας, αλλά η εντύπωσή μου είναι ότι όταν πρόκειται για Έλληνες συγγραφείς, οι εκδοτικοί οίκοι δεν θα επιχειρούσαν να εκδώσουν μια νουβέλα, παρά μόνο από καταξιωμένο συγγραφέα (ενδεικτικά αναφέρω τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό, το Χαμένο Νησί του Καραγάτση και τη Συγχώρεση της Σώτης Τριανταφύλλου). Έχετε υπ'όψιν σας Έλληνες συγγραφείς που πρωτοεμφανίστηκαν με νουβέλα;

 

Salam

[Cassandra Gotha]

Γεια σου. Στη σωστή γειτονιά του φόρουμ είσαι.

 

Εγώ δεν έχω γράψει νουβέλα ακόμα, δεν έχει τύχει. Όταν ξεκινάω να γράφω, ή γίνεται διήγημα ή αποφασίζω ότι δεν γίνεται, και πρέπει να πάρει την έκταση που του αρμόζει. Τώρα, ποια θα είναι η έκταση αυτή, δεν μπορώ να το υπολογίσω από πριν.

Έχω κάτι νουβέλες που εκρεμούν, είναι αλήθεια, και αυτό γιατί ακριβώς καταπιάστηκα με θέματα που δεν χωρούσαν σε διηγήματα, αλλά εγώ προσπάθησα να τα χωρέσω.

 

Η νουβέλα είναι για 'μένα, που δεν έχω ολοκληρώσει ακόμα ούτε ένα μυθιστόρημα (εντάξει, το λέω σαν να είναι εύκολο, ε δεν είναι και μακαρονάδα), μία καλή εξάσκηση για μεγαλύτερες μελλοντικές δουλειές. Γενικά προτιμώ να γράφω διηγήματα.

[Cyrano]

Δεν έχω γράψει ποτέ νουβέλα, αν και τα μυθιστορήματα που προσπαθώ να γράψω, συνήθως συρρικνώνονται (κακώς) στο μέγεθος μεγάλης νουβέλας. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο αριθμός των λέξεων δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Έχω διαβάσει μυθιστορήματα που στην ουσία είναι φλύαρα διηγήματα και διηγήματα που είναι περιλήψεις μυθιστορημάτων. Το αν κάτι προορίζεται για νουβέλα ή όχι, νομίζω ότι έχει να κάνει περισσότερο με τον αριθμό και το βάθος ανάπτυξης των χαρακτήρων που καλούνται να ξεδιπλώσουν την ιδέα του συγγραφέα.

 

 

[heiron]

Το αν κάτι προορίζεται για νουβέλα ή όχι, νομίζω ότι έχει να κάνει περισσότερο με τον αριθμό και το βάθος ανάπτυξης των χαρακτήρων που καλούνται να ξεδιπλώσουν την ιδέα του συγγραφέα.

+1

Προσωπικα δεν εχω ολοκληρωσει μυθιστορημα,μονο διηγηματα και νουβελες.Οι νουβελες ειναι μυθιστορηματα που βαρεθηκα να γραψω και τις εγραψα υπερσυμπυκνωμενες τις ιστοριες μου οποτε τελειωσαν σχετικα γρηγορα.Βεβαια υπαρχει και η περιπτωση μιας ιδεας για διηγημα που μεγαλωνει αρκετα αναπτυσσοντας κι αλλους χαρακτηρες βαζοντας μερικες σκηνες ακομη κτλ.

Γενικα νομιζω οτι οι νουβελες που κυκλοφορουν εκει εξω ειναι μεγαλα διηγηματα.Συνηθως τις βρισκουμε σε συλλογες και ανθολογιες διηγηματων και σπανιοτερα σε μορφη βιβλιου-κυριως αν εχουν βραβευτει μεμονωμενα.Παλια οι νουβελες ηταν συνηθισμενο φαινομενο,πολλοι παλιοι συγγραφεις διαλεγανε αυτο το μεγεθος για τα βιβλια τους αφου τους βολευε να βγαζουν οσο το δυνατον περισσοτερα βιβλια ενω μια νουβελα εβγαινε ανετα και σε λιγες συνεχειες σε περιοδικα.Τα τελευταια χρονια παντως τα βιβλια τουβλα ειναι ο κανονας(ισως γιατι πουλιουνται πιο ακριβα,ισως γιατι οι συγγραφεις διαλεγουν πλεον να παιδευουν περισσοτερο μια ιστορια τους απο το να γεννουν πολλες) οποτε οποιος εχει γραψει μια νουβελα το πιθανοτερο ειναι να τη φουσκωσει ωστε να γινει μυθιστορημα πριν παει για εκδοση.Δεν ειναι τυχαιο οτι πολλα διηγηματα και νουβελες διασκευαζονται μετα απο χρονια σε μυθιστορηματα(απο ΕΦ τρανταχτα παραδειγματα το Nightfall και το Flowers for Algernon) ενω δε συμβαινει γενικα το αντιστροφο.

 

[aScannerDarkly]

Δυστυχώς υπάρχει στ' αλήθεια ένα θέμα με το μέγεθος των κειμένων, όταν γίνεται προσπάθεια για έκδοση. Και οι νουβέλες αντιμετωπίζονται ίσως δυσμενέστερα από οτιδήποτε άλλο. Εκτός κι αν μπουν στο τέλος κάποιας μεγάλης συλλογής διηγημάτων. Κρίμα πάντως, γιατί ακριβώς το θέμα είναι το να πάρει το κείμενο την έκταση που χρειάζεται και μια νουβέλα μπορεί όντως να είναι το ιδανικό μέγεθος για μια αρκετά γεμάτη ιστορία, στην οποία ο συγγραφέας δε θέλει να πλατιάσει πολύ.

[DinoHajiyorgi]

Αχ, πως λες σε μια νουβέλα ότι την είχες σχεδιασμένη; Η αλήθεια τσούζει: Πήγαινα για έπος και ξεφούσκωσε στα μισά. Ή, διήγημα ήθελα και το γκάστρωσα με τις περιγραφές και τα επίθετα. Το πονάς το μπασταρδάκι, πως του το λες όμως;

[DinMacXanthi]

Αν ξεφούσκωσε στα μισά, δεν ήταν έπος.Αν το γκάστρωσες στις περιγραφές και τα επίθετα, κόψτα και κάντην διήγημα (ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ)

Αν παραμένει νουβέλα, γράψε άλλες 2,3 και ορίστε οι 80 χιλιάδες λέξεις, ένα πολύ καλό τρίπτυχο που γίνεται συλλογή 3,4 ιστοριών, ειδικά αν έχουν κάποιον κοινό άξονα. (Κάτι σαν το Triage ας πούμε, που έχει κυκλοφορήσει η Jemma)

[Naroualis]

Το σκέφτομαι πολλές μέρες πώς να απαντήσω σε αυτό το τόπικ. Το καλύτερο που μπορώ να σκεφτώ είναι μια παρομοίωση που μάλλον τα κοριτσάκια θα την καταλάβουν καλύτερα από τα αγοράκια.

 

Η ιδέα σου είναι μια νέα κοπέλα. Μπορεί να είναι όμορφη ή άσχημη, ή (το χειρότερο όλων) αδιάφορη. Το μήκος του κειμένου είναι το μήκος της φούστας της. Αν είναι στραβοκάνα, σαφώς χρειάζεται κάτι μάξι ή καλύτερα ακόμη ένα παντελονάκι (διλογία πχ, ή ν-λογία). Αν είναι δροσερή και τσαχπίνα και οι γαμπίτσες της χυτές και τριζάτες, ε, είναι κούκλα σε ένα σούπερ μίνι των 70's. Αν είναι λίγο συντηρητική, μπορείς να της επιτρέψεις να έχει τη φουστίτσα σεμνά να παίζει με το γόνατο, αλλά μπορείς επίσης και να της κατεβάσεις λιγάκι το ντεκολτέ ή να την ομορφύνεις με κομψά αξεσουάρ.

 

Νομίζω ότι κατάφερα να σας μπερδέψω επαρκώς, ε;

[Stanley]

Το σκέφτομαι πολλές μέρες πώς να απαντήσω σε αυτό το τόπικ. Το καλύτερο που μπορώ να σκεφτώ είναι μια παρομοίωση που μάλλον τα κοριτσάκια θα την καταλάβουν καλύτερα από τα αγοράκια.

 

Η ιδέα σου είναι μια νέα κοπέλα. Μπορεί να είναι όμορφη ή άσχημη, ή (το χειρότερο όλων) αδιάφορη. Το μήκος του κειμένου είναι το μήκος της φούστας της. Αν είναι στραβοκάνα, σαφώς χρειάζεται κάτι μάξι ή καλύτερα ακόμη ένα παντελονάκι (διλογία πχ, ή ν-λογία). Αν είναι δροσερή και τσαχπίνα και οι γαμπίτσες της χυτές και τριζάτες, ε, είναι κούκλα σε ένα σούπερ μίνι των 70's. Αν είναι λίγο συντηρητική, μπορείς να της επιτρέψεις να έχει τη φουστίτσα σεμνά να παίζει με το γόνατο, αλλά μπορείς επίσης και να της κατεβάσεις λιγάκι το ντεκολτέ ή να την ομορφύνεις με κομψά αξεσουάρ.

 

Νομίζω ότι κατάφερα να σας μπερδέψω επαρκώς, ε;

 

Και δηλαδή μας λες ότι αυτό το καταλαβαίνουν καλύτερα τα κοριτσάκια;

[Naroualis]

[Nihilio]

Το σκέφτομαι πολλές μέρες πώς να απαντήσω σε αυτό το τόπικ. Το καλύτερο που μπορώ να σκεφτώ είναι μια παρομοίωση που μάλλον τα κοριτσάκια θα την καταλάβουν καλύτερα από τα αγοράκια.

 

Η ιδέα σου είναι μια νέα κοπέλα. Μπορεί να είναι όμορφη ή άσχημη, ή (το χειρότερο όλων) αδιάφορη. Το μήκος του κειμένου είναι το μήκος της φούστας της. Αν είναι στραβοκάνα, σαφώς χρειάζεται κάτι μάξι ή καλύτερα ακόμη ένα παντελονάκι (διλογία πχ, ή ν-λογία). Αν είναι δροσερή και τσαχπίνα και οι γαμπίτσες της χυτές και τριζάτες, ε, είναι κούκλα σε ένα σούπερ μίνι των 70's. Αν είναι λίγο συντηρητική, μπορείς να της επιτρέψεις να έχει τη φουστίτσα σεμνά να παίζει με το γόνατο, αλλά μπορείς επίσης και να της κατεβάσεις λιγάκι το ντεκολτέ ή να την ομορφύνεις με κομψά αξεσουάρ.

 

Νομίζω ότι κατάφερα να σας μπερδέψω επαρκώς, ε;

 

Και δηλαδή μας λες ότι αυτό το καταλαβαίνουν καλύτερα τα κοριτσάκια;

Ναι, γιατί τα αγοράκια κοιτάμε το ντεκολτέ.

 

Ή, για να το κάνω λίγο πιο αγορίστικο, αν έχει στραβά πόδια της φοράς ένα εφαρμωστό (στους γοφούς) παντελόνι, αν έχει ποδάρες ένα κολλητό σορτσάκι. Αν είναι συντηριτική ένα πολύ στενό παντελόνι.

Αλλά ο μέσος αναγνώστης σιγά μην προσέξει πόδια

Edited February 8, 2012 by Nihilio

[Nienor]

Το σκέφτομαι πολλές μέρες πώς να απαντήσω σε αυτό το τόπικ. Το καλύτερο που μπορώ να σκεφτώ είναι μια παρομοίωση που μάλλον τα κοριτσάκια θα την καταλάβουν καλύτερα από τα αγοράκια.

 

Η ιδέα σου είναι μια νέα κοπέλα. Μπορεί να είναι όμορφη ή άσχημη, ή (το χειρότερο όλων) αδιάφορη. Το μήκος του κειμένου είναι το μήκος της φούστας της. Αν είναι στραβοκάνα, σαφώς χρειάζεται κάτι μάξι ή καλύτερα ακόμη ένα παντελονάκι (διλογία πχ, ή ν-λογία). Αν είναι δροσερή και τσαχπίνα και οι γαμπίτσες της χυτές και τριζάτες, ε, είναι κούκλα σε ένα σούπερ μίνι των 70's. Αν είναι λίγο συντηρητική, μπορείς να της επιτρέψεις να έχει τη φουστίτσα σεμνά να παίζει με το γόνατο, αλλά μπορείς επίσης και να της κατεβάσεις λιγάκι το ντεκολτέ ή να την ομορφύνεις με κομψά αξεσουάρ.

 

Νομίζω ότι κατάφερα να σας μπερδέψω επαρκώς, ε;

 

Και δηλαδή μας λες ότι αυτό το καταλαβαίνουν καλύτερα τα κοριτσάκια;

Ναι, γιατί τα αγοράκια κοιτάμε το ντεκολτέ.

 

Ή, για να το κάνω λίγο πιο αγορίστικο, αν έχει στραβά πόδια της φοράς ένα εφαρμωστό (στους γοφούς) παντελόνι, αν έχει ποδάρες ένα κολλητό σορτσάκι. Αν είναι συντηριτική ένα πολύ στενό παντελόνι.

Αλλά ο μέσος αναγνώστης σιγά μην προσέξει πόδια

 

Υποθέτω πως ακόμα για αριθμό λέξεων μιλάμε ε? Δεν το έχασα κάπου

 

 

Edit: Ναταλία για κάποιο λόγο ήμουνα σίγουρη πως σου είχα απαντήσει (την ντροπιαστική μου αλήθεια ) αλλά το μυαλο μου είναι λίγο κλούβιο (άλλη μια ντροπιαστική αλήθεια )

 

Εγώ όταν λέω "αυτή η ιστορία θα γίνει νουβέλα" συνήθως εννοώ ότι θα γίνει μυθιστόρημα... απλά έχω μια ανησυχητική εντύπωση τα τελευταία χρόνια ότι άμα χαρακτηρίσω εξαρχής ένα άγραφο κείμενο μυθιστόρημα έχω τρομοκρατηθεί τόσο που το απαξιώνω. Και κάποια από αυτά που γραφτήκανε στο παρελθόν είναι τελικά νουβέλες, από πλευράς έκτασης μόνο, αλλά είναι τόοοοσο ελλιπείς που δεν θα έπρεπε να είναι νουβέλες.

Edited February 9, 2012 by Nienor

[Nihilio]

Υποθέτω πως ακόμα για αριθμό λέξεων μιλάμε ε? Δεν το έχασα κάπου

Πού κολλάει ο αριθμός λέξεων;

 

Α, ναι, έχουμε και θέμα, δεν το πρόσεξα...

 

Νομίζω ότι η νουβέλα βγαίνει συνειδητά, όταν ξέρεις ότι ένα διήγημα δε σε χωράει, αλλά δεν έχεις αρκετό υλικό για μυθιστόρημα. Όχι ότι δεν έχω γράψει διήγημα που ξεχείλωσε σε νουβέλα, αλλά και η νουβέλα είναι ένα θεμιτό είδος κειμένου και χωράει κάποιες ιδέες άψογα μέσα της.

[aScannerDarkly]

Νομίζω ότι το μόνο ελάττωμα με τη νουβέλα ως είδος αφηγήματος είναι η κάπως θολή εκδοτική της προοπτική. Κατά τα άλλα, ένα κείμενο πρέπει να απλώνεται στην έκταση που το ίδιο έχει ανάγκη. Και ο όρος "μυθιστόρημα" άλλωστε έχει τεραστιο εύρος στην πραγματικότητα.

[Witch King of Angmar]

Για μένα τίποτα από τα δύο,γιατί όταν γράφω μια ιστορία την αφήνω να απλωθεί όσο θέλει χωρίς να την πιέσω ώστε να πετύχω καθαρά τεχνικούς λόγους.Ελπίζω μόνο στο τέλος να μην γράψω κανέναν τόμο,γιατί θα τρελαθώ.

[Ioannis]

Δεν έχω γράψει ποτέ νουβέλα, συνήθως οι ιδέες μου είναι πολύ μεγάλες ή πολύ μικρές για νουβέλα. Πιστεύω όμως πως κάθε ιστορία χρειάζεται διαφορετικό μέγεθος για να αναπτυχθεί, και φυσικά δε θεωρώ αποτυχία μία νουβέλα. Το ότι δεν έχει εκδοτικές προοπτικές είναι άλλη ιστορία...

[Drake Ramore]

Τρεις νουβέλες κάνουν ένα εκδόσιμο βιβλίο (ειδικά αν έχουν κάποιο κοινο θέμα). Αρα περι έκδοσης δεν τιθεται θεμα.

Εμένα μου αρέσουν οι νουβέλες. Διαβάζονται αυθημερόν, κι αν ο συγγραφέας ειναι τεχνίτης νιωθεις οτι διάβασες ολόκληρο μυθιστόρημα.

 

Οταν γράφω πάλι, δεν σκέφτομαι τι θα βγει εξαρχής. Τα όρια που θέτω είναι πολύ απλωμένα για να κατηγοριοποιηθούν. Μυθιστόρημα θεωρώ κάτι μεγάλο. Κοτζάμ βιβλίο που λέμε, 300 σελίδες κι έτσι. Απο την άλλη φλασάκι θεωρώ οτιδήποτε μέχρι 1000 λέξεις. Αν βγάλω αυτές τις δύο κατηγορίες οτιδήποτε άλλο ξεκίνησα να γράφω ειχε απλά έναν μπούσουλα για όριο (πχ κάτω απο 10000 λέξεις ή 20000 λέξεις και πάνω, ή κάπου 5000-6000 λέξεις). Άλλοι στις 15000 το λένε διήγημα, άλλοι νοβελλέτα. Αλλοι στις 40000 το λένε νουβέλα, άλλοι μυθιστόρημα. Εμένα με ενδιαφέρει να πω όσα χρειάζεται σε όσες λέξεις χρειάζεται για να γίνει κατανοητό αυτό που γράφω. Δεν με νοιάζει τι κατηγορίας είναι. Αν είναι καλό θα βρει τον δρόμο του.