Jump to content

Ότι χειρότερο έχω γράψει τελευταία


distaros

Recommended Posts

Σταμάτησα βιαστικά το ταξί στον δρόμο 3. Η Κατερίνα με περίμενε στην πλατεία 17, κάτω από το άγαλμα του Bob Marley.

Ο ταρίφας ήταν ένας χοντρός,αξύριστος 40ρης. Φορούσε γυαλιά με χοντρό σκελετό, και ένα ιδρωμένο καρώ πουκάμισο. Ένα επίχρυσο σφυροδρέπανο, περασμένο σε μια λεπτή αλυσίδα, κρεμόταν από τον καθρέφτη, παρέα με δύο εικονίσματα του Λένιν.

«Στην πλατεία 17», είπα και του έδωσα προκαταβολικά ένα πουγγί γεμάτο χρυσά νομίσματα. «Και γρήγορα...», συμπλήρωσα,κλείνοντας πονηρά το μάτι.

Μου χαμογέλασε. Είχε πιάσει το νόημα.

Έβγαλε με αργές κινήσεις τα γυαλιά του... Τι βλάκας... Προσπαθούσε να το παίξει άνετος, αλλά φαινόταν πως η μυωπία του ήταν σε απαράδεκτα υψηλά στάδια. Έκανε μια αποτυχημένη προσπάθεια να οδηγήσει, μα στο πρώτο τέταρτο είχε χτυπήσει ένα περίπτερο, έναν περαστικό θάμνο, δύο κολώνες της ΔΕΗ και τρεις Ουκρανές. Απογοητευμένος, ξαναφόρεσε τα γυαλιά του και με κοίταξε απολογητικά.

Με όλες αυτές τις ανοησίες είχα καθυστερήσει στο ραντεβού μου. Ευτυχώς, η Κατερίνα ήταν εκεί, καθισμένη σε ένα παγκάκι. Μια ονειρική εικόνα... Το μαρμάρινο άγαλμα... Η πλατεία γεμάτη κόσμο... Η σελήνη... Τα δέντρα...Ένα σμήνος από πολύχρωμους Ινδονησιακούς παπαγάλους να φτερουγίζει τριγύρω, ζητιανεύοντας ψίχουλα από τους περαστικούς...

Ήταν πιο όμορφη από ποτέ...Φορούσε ένα ολοπόρφυρο φόρεμα, που μου έφερε στο μυαλό χαμένες αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία...

Τα κεράσια της Γιαγιάς Θεοδώρας!!! Να τι μου θύμιζε το κόκκινο του φορμέματος…Εκείνα τα μοναδικά κεράσια, που τα μαζεύαμε με τόσο κόπο κάθε Καλοκαίρι από τον κήπο μας, στον ορεινό Λαύκο, στις πλαγίες του Πηλίου.

Θυμάμαι τότε που ο αδελφός μου, ο Κώστας είχε ανέβει στο ψηλότερο κλαδί της κερασιάς μας, για να φτάσει τον ουρανό. Και το κλαδί δεν άντεξε το βάρος του, και έσπασε.

Δυστυχώς, αντί να προσγειωθεί στον κήπο, κατέληξε στο πηγάδι του διπλανού κήπου. Ο ιδιοκτήτης, ο γέρο-Σμίθ, δεν μας άφησε να μπούμε στον κήπο του, και κατέβηκε ο ίδιος να βρεί τον Κώστα. Αργότερα, η Άλισον, η γυναίκα του Σμίθ κατέβηκε και αυτή να βρει τον άντρα της. Η κατσίκα τους, που κανείς δεν θυμάται το όνομα της, ακολούθησε τα αφεντικά της ένα τέταρτο μετά, σε μια επίδειξη πίστης και αφοσίωσης. Ο κόκορας τους αντίθετα, που όλοι θυμούνται πως τον είχαν βαφτίσει για ανεξήγητους λόγους Άραγκορν, σε μια κρίση προνοητικότητας έκλεψε τις οικονομίες του ζευγαριού και άνοιξε μια διάσημη αλυσίδα Φαστ Φουντ.

Στο μεταξύ, ένα σωρό κόσμος κατέβηκε στο πηγάδι, είτε για να βρει τους προηγούμενους, είτε από απλή περιέργεια. Μέχρι το βράδυ, το χωριό είχε ερημώσει τελείως, και μόνο εγώ ,η γιαγιά μου και ο δήμαρχος είχαμε απομείνει να στεκόμαστε δίπλα στο πηγάδι.

Ο δήμαρχος φόρεσε το επίσημο κουστούμι του, και ακολούθησε τους ψηφοφόρους του, καθαρά για πολιτικούς λόγους. Η γιαγιά μου, φρεσε κάτι πρόχειρο και ακολούθησε τον δήμαρχο, κλέίνοντας πίσω της το καπάκι του πηγαδιού για παν ενδεχόμενο.

Εγώ ήθελα να ακολουθήσω τους υπόλοιπους, που φαινόταν να διασκεδάζουν αφάνταστα πέφτοντας στο πηγάδι, αλλά ήξερα πως τον τελευταίο καιρό ένα κύμα ξένων είχε καταφτάσει στο Πήλιο, και λήστευαν κάθε ξεκλείδωτο κτίσμα. Και έτσι κλείδωσα καλά το πηγάδι και έφυγα από το χωριό.

Ποτέ δεν έμαθα τι απέγιναν όλοι οι χωρικοί. Που και που βλέπω τον Άραγκορν και συζητάμε για τον παλιό,καλό καιρό στο Πήλιο...

Edited by Anergos Xaros
Link to comment
Share on other sites

:blink: boeieieieieiieieiiiingggg!!!!!

 

Ήταν ό,τι πιο ανούσιο έχω διαβάσει :blink:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

αλλά... είχε πλάκα!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Χαχαχαχα! :rofl2: :rofl2: :rofl2: :rofl2:

 

Εντελώς κουφό και αποτρόπαιο!

Εύγε!

 

 

Δε μου λες... μαστούρωνες όταν το έγραφες; :p

 

 

 

 

Αλλά φαινόταν πως η μυωπία του ήταν σε απαράδεκτα υψηλά στάδια

Το στάδια δεν μου ταιριάζει και πολύ...

Αλλά πάλι δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να μπει.

Edited by King_Volsung
Link to comment
Share on other sites

Δεν θα το έλεγα ανούσιο. Θα το έλεγα παρανοϊκό. Πολύ ωραίο. Με έκανε και γέλασα.

Link to comment
Share on other sites

Άξιος, άξιος. Συνέχισε έτσι. Και πιο παρανοϊκά αν γίνεται τα συγγράμματά σου πλιζ. Μην υποκύπτεις στις πιέσεις των λογικών, γιατί στο τέλος θα καταλήξεις μπαμπόγρια που κοιτάει λάμψη με λαχτάρα.

 

Και προ πάντων πολύ αληθοφανές. :1eye:

Link to comment
Share on other sites

Αν είχε γραφτεί με τόσο παρανοικό τρόπο επίτηδες, θα μπορούσα να το είχα θεωρήσει σαν σουρεαλιστικό κείμενο, όπου η λογική και η παράνοια εμπλέκονται. Αλλά φοβάμαι πως μάλλον ένα κείμενο ελεύθερων συνειρμών, χωρίς ειρμό και ροή, διάβασα. Ίσως να το ξαναέγραφες πιο προσεκτικά να έβγαινε και το χιούμορ και η όλη παρανοική κατάσταση καλύτερα.

Link to comment
Share on other sites

Απλά γράφω αυθόρμητα.Σουρεαλισμός είναι ΚΑΙ το να γράφεις ότι σου κατεβαίνει στο μυαλό.Δεν είναι ανάγκη να το "στήνεις" σουρεαλιστικά...

Link to comment
Share on other sites

Όχι βέβαια, αλλά ακόμα και ο σουεαλισμός έχει κάποιους κανόνες που έχει "κατακτήσει" ο σουρεαλιστής συγγραφέας και αυτή η "κατάκτηση" και η χρήση τους, φαίνεται. Δηλαδή η πρόθεση για κάτι σουρεαλιστικό δεν αρκεί για να κάνει το κείμενο σουρεαλιστικό.

Είναι βέβαια καλό το οτι προσπαθείς, και ακόμα και μια αυθόρμητη έκρηξη σκέψεων και συνειρμών είναι ένας ενδιαφέρων πειραματισμός.

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Εεε...

 

Α!!!

(του τρόμου!)

 

Δεν ξέρω με τον Dain, αλλά σίγουρα συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με τα σχόλια του Βούρδουλα - εε... Βάρδουλα...

 

 

Οι Μούσες... ας είναι καλά να μας φυλάνε...!

-Ορφέας

Link to comment
Share on other sites

Όχι βέβαια, αλλά ακόμα και ο σουεαλισμός έχει κάποιους κανόνες που έχει "κατακτήσει" ο σουρεαλιστής συγγραφέας και αυτή η "κατάκτηση" και η χρήση τους, φαίνεται. Δηλαδή η πρόθεση για κάτι σουρεαλιστικό δεν αρκεί για να κάνει το κείμενο σουρεαλιστικό.

 

Το "ε;" πήγαινε για αυτά τα λόγια, όχι για το κείμενο του Χάρου (το οποίο βρήκα πολύ νορμάλ κατά τα άλλα :wacko: ). Και καταρχήν δεν κατάλαβα πως φαίνονται οι εν λόγω κανόνες

Edited by Bardoulas©
Link to comment
Share on other sites

Ε αφού ο σουρεαλισμός έχει ως βάση τις θεωρίες περί υποσυνείδητου και ψυχολογικές μελέτες όπως αυτές του Φρόιντ και του Γιούνγκ. Το όλο θέμα είναι η εξωτερίκευση του υποσυνείδητου.

 

Ο σουρεαλισμός μπορεί να παρομοιαστεί με την εφεύρεση του τροχού. Οι άνθρωποι θέλοντας να εφεύρουν ένα μέσο μεταφοράς ανακάλυψαν τον τροχό, και όχι τα μηχανικά πόδια που φένεται ότι κοντινότερο στο λογική αρχή του περπατήματος/μετακίνησης. Μπορείς να προσεγγίσεις διάφορες ιδέες και με μέσα που δεν εντάσονται στη "φυσική λογική" και συμβαίνει πολλές φορές αυτά τα μέσα να λειτουργούν καλύτερα, όπως λειτουργούσε καλύτερα και ο τροχός:p

 

Μια από τις μεθόδους του σουρεαλισμού βέβαια είναι και ο αυτοματισμός, το οποίο δε σημαίνει ακριβώς "γράφω ότι μου' ρθει":)

 

Βέβαια το κείμενο συνεχίζει να είναι διαβολικά αστείο και πολύχρωμο :thmbup:

 

(άσχετο: τι κάθομαι και γράφω 7 το πρωί :bangin: )

Edited by Μελδόκιος
Link to comment
Share on other sites

Ενδιαφέροντα αυτά, Μελδόκιε. Πες μας, όμως, τι είναι ο αυτοματισμός.

 

Θέλετε να ανοίξουμε ένα topic, για συζήτηση σχετικά με σουρεαλιστική συγγραφή;

Link to comment
Share on other sites

  • 2 years later...

μόνο και μόνο για τη μη συνοχή και παλαβομάρα του, και πιο συγκεκριμένα για την ιστορία με το χωριό, την κερασιά και το πηγάδι, αυτή η ιστορία μου άρεσε.

και το προηγούμενο μισό της ιστορίας ευχάριστο είναι, αλλά φαίνεται λίγο επιτηδευμένο. από το σημείο όμως που ξεκινά η ιστορία με την κερασιά δένει ως κείμενο, και η συνέχεια βγαίνει απνευστί.

και πολύ ωραίο και ταιριαστό τέλος. :rofl2:

 

edit:κάποιοι τόνοι.

Edited by araquel
Link to comment
Share on other sites

Πραγματικά, Χάρε, δύσκολα θα μπορούσα να γράψω κάτι χειρότερο, ή έστω εξίσου κακό.

Σε ζηλεύω...

 

Δεν κάνω πλάκα. Το κείμενο είναι αριστουργηματικά κακό! Και ασφαλώς δεν είναι σουρεαλιστικό: φέρνει το σουρεαλισμό σε αμηχανία!

Link to comment
Share on other sites

Χάρε, είσαι μερακλής.

 

Ασφαλώς και δεν πιστεύεις ότι είναι το χειρότερο κείμενο που έχεις γράψει. Το προδίδει ο τρόπος που το αναγγέλεις και ο τρόπος που απαντάς. Απλώς καλύπτεσαι και προσπαθείς να αμβλύνεις την οδυνηρή ;) πιθανότητα του να μην τα καταφέρεις.

 

Και όμως τα κατάφερες. Περισσότερο ίσως απ' ότι νομίζεις εσύ ή μερικοί άλλοι καλοί φίλοι.

 

Σου λένε τίποτε τα ονόματα του Δενέγρη ή της Μυλωνά; Αν ναι, είμαι έτοιμος να κατανοήσω τις επιρροές σου. Αν όχι, οφείλω να σε συγχαρώ, διότι κινήθηκες με επιτυχία σ' αυτό το επικίνδυνο πεδίο της ελεύθερης, πλην ριψοκίνδυνης αναζήτησης.

 

Η έμπνευση είναι περίεργο ζώο και διαπιστώνω ότι βρίσκει αρκετά γόνιμες περιοχές στη φαντασία σου.

΄Εχω καταγράψει πτήσεις πουλιών, φωτεινών αρωμάτων, ήχους αιθρίας πρωινής στο Πήλιο,

α-πρόσωπα από το THE WALL και αχάρακτες πορείες των παλαιών μας οικιών, με το πολύ λευκό, το λουλακί, τη λίγη κιννάβαρι και την ώχρα, δοσμένα με τη σχετική περιφρόνηση κάθε σχηματικού.

 

Θα σε παρακινούσα, αν μπορείς, να βρεις και να διαβάσεις κείμενα της αντιρρεαλιστικής σχολής στην Ελλάδα (1963 - 1964)

 

Τέτοιου είδους αναζητήσεις - ανιχνεύσεις είναι ευπρόσδεκτες.

 

΄Εκμεταλλευόμενος την ορθή παρατήρηση του Αraquel , μπορείς, ίσως, να ξαναδουλέψεις λίγο το κείμενο.

Edited by HELLO_DAVE
Link to comment
Share on other sites

Ότι χειρότερο είχες γράψει (τότε) τελευταία, είναι απο τα καλύτερα που διάβασα αυτό τον καιρό.

Μαζί με την ιστορία με τραγικό τέλος του Darky.

Ίσως θα έπρεπε να ενώσετε τις πένες σας και να γράψετε την χειρότερη ιστορία με τραγικό τέλος που έχει γραφτεί τελευταία!

 

Το διασκέδασα αφάνταστα πάντως

 

Very Well Done

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Aχαχαχαχα!Που το ξεθάψατε αυτό ρε καθάρματα?

Νόμιζα ότι το αμαρτωλό παρελθόν μας είχε χαθεί...

Ευχαριστώ για τα σχόλια πάντως.

Link to comment
Share on other sites

Εμένα τώρα μου ήρθε η άλλη η φλασιά, διαβάζοντας το σχόλιο του Μελδόκιου: μέσω μεταφοράς υλικού, ναι, αλλά όχι και μέσο μεταφοράς τελεία! Και, όχι, τα μηχανικά πόδια θα ήταν κάτι πολύ πιο παράδοξο (για τον άνθρωπο που στερείται τεχνικών γνώσεων είναι τελείως αλλοπρόσαλη, δε).

 

Ο σουρεαλισμός χαρακτηρίζεται από πολλά πράγματα, αλλά όχι από το ανωτέρω - τέσπα, όμως.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Διασκεδαστικό! Σουρεαλιστικό όχι, παρανοϊκό ναι!

Δε σου μένει τίποτα στο τέλος, εκτός από ένα χαζό χαμόγελο στο πρόσωπο! Και τζάμπα περιμένεις να γυρίσει η περιγραφή πίσω στο παρόν. (Σα μια παρένθεση που ανοίγει αλλά

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...
(Σα μια παρένθεση που ανοίγει αλλά

Δε θα μπορούσα να το πω καλυτερα!

Link to comment
Share on other sites

  • 11 months later...

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..