Jump to content

Χαράμι


Μάρβιν ΑΑΠ

Recommended Posts

Χαράμι

 

Με αφορμή τον Π. Π.

Πού και πού όλο και κάποιος τίναζε νηφάλια τα μυαλά του

ή βρίσκαμε ένα κορμί αιωρούμενο απ' το σκοινί

ή το λαιμό κομματιασμένο από έδεσμα εκλεκτό – γυαλάκια

ή τα φτερά καμένα να χοροπηδούν στάχτη στις ηλιαχτίδες

 

Πονούσαν, λέει, αυτά λιγότερο

κι όχι σαν

την καθημερινή σκοτεινιασμένη καλημέρα

τη μπουκιά που σκάλωνε στον οισοφάγο

τη ναυτία που ούρλιαζε αδιέξοδο αχόρταγο θυμό

τ' αγκάθια που είχαν ξεχάσει πια πώς είν' τα ρόδα

τα ρόδα που είχαν ξεχάσει πια πώς είν' να τα κοιτάνε

το ποδοβολητό χαράματα

νταπ νταπ, νταπντάπ, ντάπα ντάπα νταπ

– έρχονται

– κρύψου

 

Νεύμα με το κεφάλι η πιο συχνή απόκριση – δεν άντεξε

Άλλες φορές τα μάτια έμεναν θολά απ' την αναπηρία – φανήκαμε λειψοί

αναζητούσαν εξιλέωση

ξέφτια μνήμης να περισώσουν

μην – παρ' ελπίδα – βλαστήσει κάτι στον πηλό

μην – παρ' ελπίδα – το τόσο ζύμωμα δεν πάει χαράμι.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω ιδέα από ποίηση. Θα τολμήσω να πω ότι μου άρεσε ο λόγος, είδα εικόνες και σφίχτηκε το στομάχι μου.

Link to comment
Share on other sites

Ωχ, Μπιγκφατπίγκ, φαντάζομαι πέρασε γρήγορα. Ευχαριστώ πολύ :)

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ δε θεωρώ ότι είμαι ικανός να κρίνω ένα ποίημα, καθότι οι γνώσεις μου είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι από την ποίηση έχω την "απαίτηση" να με συγκλονίσει ή να με καταπλήξει - αλλιώς μαλλον δεν μπορώ/ξέρω να την εκτιμήσω. Και αυτοί οι στίχοι το πέτυχαν αυτό. Αν τολμήσω μαι σύγκριση με τα απειροελάχιστα διαβάσματά μου σε ποίηση τέτοιου τύπου, μπορώ να πω ότι η γλωσσική, εικονοπλαστική ικανότητά σου και ο απόηχος που αφήνεις στον αναγνώστη, δεν υστερεί σε τίποτα.

 

Ως άσχετος λοιπόν, σου βάζω άριστα.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξερω τι ακριβως εννοεις με αυτο το ποιημα...ουτε ποιος η τι ειναι το Π.Π. ... (φαινομαι ασχετη αραγε?)

Με την ασχετοσυνη μου λοιπον περι λεπτομερειων του ποιηματος σου θα σχολιασω οπως μου ερχεται. Η πρωτη ομαδα στιχων δεν μου εκανε καλη εντυπωση.... αλλα η επομενη ειναι πολλη καλη. Εχει δυνατες φρασεις που περνανε συναισθημα , οπως και η τριτη και τελευταια ομαδα στιχων που τελειωνει ομορφα το ποιημα- δεν εχει σταθερο ρυθμο σαν ποιημα αλλα δεν χτυπαει ασχημα, ισα ισα που νομιζω πως του δινει ενα κατι.

Link to comment
Share on other sites

Πολύ ωραία γραφή, συμπαγής και αυτάρκης. Τα φτερά του φιλολογικού καπέλου τινάζονται κάπως ψηλά. Συγνωστό, βέβαια, αφού το να μπορείς να γράφεις ξεχνώντας ποιος είσαι και από πού προέρχεσαι είναι ο στόχος, όχι η αφετηρία. Ωστόσο, δεν είναι στίχοι αφετηρίας. Έχουν πολλή σκόνη από το δρόμο πίσω τους.

Μου λείπει η αρχή και το τέλος.

Edited by odesseo
Link to comment
Share on other sites

Σας ευχαριστώ πολύ για την ανάγνωση και τα σχόλια. Είναι χρήσιμα.

 

(laas7, δεν δείχνει ασχετοσύνη να μην καταλαβαίνει κανείς μερικά αρχικά που αποτελούν ένα είδος αφιέρωσης :))

Link to comment
Share on other sites

Κατι που ξεχασα να σου πω ειναι πως εισαι εκτος θεματος της βιβλιοθηκης...απλα τυπικη υπενθυμιση...

Link to comment
Share on other sites

Κατι που ξεχασα να σου πω ειναι πως εισαι εκτος θεματος της βιβλιοθηκης...απλα τυπικη υπενθυμιση...

 

Το ποίημα είναι μυθοπλασία.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό το τίναγμα μεταξύ αποκάλυψης και γεγονότων μόνο η ποίηση το καταφέρνει!

 

«την καθημερινή σκοτεινιασμένη καλημέρα

 

τη μπουκιά που σκάλωνε στον οισοφάγο

 

τη ναυτία που ούρλιαζε αδιέξοδο αχόρταγο θυμό

 

τ' αγκάθια που είχαν ξεχάσει πια πώς είν’ τα ρόδα »

 

 

 

Εύγε.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τα ενθαρρυντικά σχόλια: μετά από πάρα πολλά χρόνια είναι το πρώτο πράγμα που γράφω και το αισθάνομαι κάπως ολοκληρωμένο. Μερικές εξηγήσεις ακολουθούν στο σπόιλερ, επειδή πιστεύω ότι κάτι όμορφο στα ποιήματα είναι να μπορεί τα καταλαβαίνει κανείς όπως θέλει, να επιτρέπουν δηλαδή πολλές και διαφορετικές αναγνώσεις από αυτήν του συγγραφέα τους.

 

 

Πράγματι, θα ήθελε να είναι μια δυστοπική μυθοπλασία με αρχή, μέση και ανοιχτό τέλος. Στην πρώτη στροφή παρουσιάζεται μια επιδημία αυτοκτονιών, για να χρησιμοποιήσω τον κλινικό όρο: όπλο, αγχόνη, κομματιασμένο γυαλί που καταπίνεται, αυτοπυρπόληση. Στη δεύτερη στροφή ακούγονται φήμες για τα περιστατικά που οδηγούσαν στην πράξη. Στην τρίτη, είναι μερικές αντιδράσεις. Αισθάνομαι το τέλος ανοιχτό, κι ίσως αυτό να δίνει την εντύπωση ότι κάτι λείπει από αυτό. Όμως, ποιος έχει δει κάτι να φυτρώνει στον πηλό, που χρειάζεται κοπιαστικό ζύμωμα, μέχρι να φύγει και η τελευταία φυσαλίδα αέρα από μέσα του, ώστε να μην σπάσει στο ψήσιμο;

 

 

Τα προηγούμενα ίσως δίνουν την εντύπωση ότι αυτό γράφτηκε με πολύ οργανωμένο σχέδιο. Δεν έγινε έτσι. Στην αρχή γράφτηκε κάτι πολύ πιο φτωχό, που με απογοήτευσε. Όταν όμως άρχισα να το διορθώνω (κάτι που επίσης μου συνέβη πρώτη φορά), ήταν σαν να μου επιβάλλονταν, κατά κάποιον τρόπο, οι εικόνες και οι λέξεις, σαν να έβρισκαν μόνες τους τη θέση τους, και εγώ τις καταλάβαινα εκ των υστέρων. Αυτά :)

Link to comment
Share on other sites

Ναι, ναι, είναι πολύ καλό. Μου θύμισε κάπως Σαχτούρη. Η αρχή και το τέλος δεν μου φαίνονται παράταιρα, ίσα ίσα.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

(Κάτι έγινε την ώρα που έστελνα την απάντηση και εξαφανίστηκε. Αν αποφασίσει να εμφανιστεί δυο φορές ας τη διαγράψει κάποιος.)

 

Πολύ πολύ καλό. Δεν έχω τίποτα εποικοδομητικό να πω.

Χαίρομαι πολύ που το διάβασα. Μπράβο, μπράβο.

Link to comment
Share on other sites

και για μένα είναι μεγάλη χαρά που το διαβάσατε και σας άρεσε :) ευχαριστώ πολύ πολύ

Link to comment
Share on other sites

Το ποίημα ειναι σαφώς μέσα στα όρια της βιβλιοθήκης. Δεν χωράει αμφιβολία για αυτό.

 

Εγω διαβάζοντας το είχα δύο εικόνες στο μυαλό μου. Ασχετες μεταξύ τους. Η μια σε πραγματικά μυθοπλαστικό επίπεδο και η άλλη με συμβολισμούς σε μεταφορά της σημερινής πραγματικότητας.

 

Η πρώτη εικόνα αφορά μια αποτύπωση απο μια σειρά που παίζεται αυτές τις μέρες.

Διαβάζοντας το ποίημα ενιωσα σαν να μιλάει για τους χαρακτήρες αυτης της σειρας. Μιας δυστοπίας.

Η σειρα που αναφέρομαι ειναι το the walking dead.

Οι πρώτοι τέσσερις στιχοι μου δείχνουν την απόγνωση μερίδας ανθρώπων που δεν άντεξαν να ζουν σε έναν τέτοιο κόσμο.

Οι αμέσως επόμενοι εντεκα στίχοι μου δείχνουν τους λόγους, την αιτία των πρώτων τεσσάρων στίχων.

Οι τελευταίοι στίχοι μου δειχνουν αυτους που συνεχιζουν να παλεύουν, απογοητευμένοι για τους εαυτούς τους, αλλά και για όσους δεν μπόρεσαν να λυτρώσουν. Αφηνουν επίσης ένα μικρό ψήγμα ελπίδας, καλά κρυμμένης στον πηλό. Να υπάρχει εκει και να μην την βλέπει κανεις. Να αναρωτιέταί για την ματαιότητα.

Αυτό το ποίημα θα μπορούσε να το γράψει ο οποιοσδήποτε χαρακτήρας της σειράς, ειδικότερα μάλλον κάποιος γονιός.

 

Αυτά όλα σε ένα ρεαλιστικό μυθοπλαστικό επίπεδο που αφορά την χρήση του φανταστικου και διαβάζοντας μονο αυτά που δείχνουν οι λέξεις στις γραμμές του ποιήματος.

 

Γιατί σε ένα δεύτερο μεταφορικό επίπεδο μέσω συμβολισμών είδα μια κοινωνική τοποθέτηση για την κατασταση της χώρας μας, για αυτά που βιώνουμε και για την ελπίδα που δεν; υπάρχει.

 

edit: το βασικότερο ξέχασα. Ναι, μου άρεσε!

Edited by Drake Ramore
Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Φανταστικό είναι. Μου άρεσε πάρα πολύ. Ένιωσα την "επιδημία", μετά τη δυστυχία (ίσως αν έβαζες ενεστώτα στη μεσαία στροφή; ή και όχι) και στο τέλος την απόγνωση και τη δίψα να κρατηθούν από κάτι.

 

Μπράβο!

Link to comment
Share on other sites

ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο! για τον ενεστώτα, που λες, ούτε εγώ ξέρω : D φοβάμαι μήπως έχει περισσότερο στόμφο έτσι.

 

Drake, σ' ευχαριστώ για το σχόλιο και συγγνώμη που δεν απάντησα νωρίτερα! δεν ξέρω πώς έγινε αυτό! δεν έχω δει το walking dead γιατί τρομάζω με αυτά (ίσως τώρα προσπαθήσω να δω κανένα επεισόδιο όμως) : D ναι, υπάρχει το σχόλιο για τη γενικότερη κατάσταση που ζούμε εδώ και χρόνια. ωστόσο, αυτό γράφτηκε με αφορμή έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, στον οποίο και έχει αφιερωθεί. 

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..