Jump to content

Ανάμνηση


Αιθεροβάμων

Recommended Posts

Η συνέχιση του παλαιού αρμόζει και όχι οι αναμνήσεις

Κυνηγούν τον παλαιότερο από τους σοφούς

όχι για να τον λαβώσουν αυτή τη φορά μα για να του πάρουν την κλεψύδρα

…την κλεψύδρα που τον περιορίζει ανεπηρέαστα μέσα στα δικά του χωράφια

Να της ρουφήξουνε την άμμο ….να αισθανθούν την αιωνιότητα κόντρα στο πετσί τους

αθάνατοι να γίνουν σαν το όνειρο δε τελειώνει ποτέ

Και εγώ να κάθομαι καταγής και να κοιμάμαι

σα τους μελαγχολικούς ονειρευτές ,κομμάτι μιας ζωγραφιάς άλλοτε ανήμπορης

θωρακισμένη επαρκώς από χνώτα αλκοόλ και ιστούς κόκκινους

βιολιά να αρπίζουν δίχως δοξάρι πένθιμα…συντροφικά

και ο τοίχος στον ορίζοντα να αρχίζει να σκουριάζει, να ξεθωριάζει

δημιουργώντας ένα στρώμα από ανθρώπινα βάσανα

Ο τοίχος… ναι αυτός ο τοίχος

Κάνε με κομμάτι σου και εγώ θα σου χαρίσω την καλύτερη μου ανάμνηση.

Edited by Αιθεροβάμων
Link to comment
Share on other sites

Μου ειπες πως ξεκινησες να γραφεις και να ασχολεισαι πολυ προσφατα... και ομως... δεν εχει σημασια ποτε ξεκιναει καποιος, απλα να το εχει και να το δουλευει.

Ειναι εντυπωσιακο ποσο ομορφα περνας το μηνυμα-με ηρεμη δυναμη- χωρις φαμφαρες, ψευτοτσαμπουκαδες και εγωισμους στα υψη.

Δεν μπορω να πω πως ειναι ενα ποιημα με την κλασικη εννοια του ορου, αλλα αυτο δεν εχει σημασια οταν ειναι σαν και το συγκεκριμενο. Με ωραιες λεξεις και φρασεις-καθαρα ποιητικες!

Ωραιες εικονες να γεμιζουν το μυαλο εκεινου που το διαβαζει-οχι βιαια με το ζορι-αλλα ηπια, γλυκα, τοσο ηπια που σχεδον ξεχναει ο αλλος πως ειναι δικες σου σκεψεις.

Ο τροπος που τελιωνεις, με τον τοιχο και τα ανθρωπινα βασανα μου αρεσε παρα πολυ... μου αφησε μια γλυκεια αισθηση παρακμης...

Edited by laas7
Link to comment
Share on other sites

Άρα είμαι σε καλό δρόμο!

Link to comment
Share on other sites

Guest old#2065

Πολύ καλό.

Σου ξαναγράφω το σχόλιό μου για το ποίημα σου "Αντανάκλαση"

 

Φίλε Αιθεροβάμων, μόλις δυό μήνες μετά το διστακτικό ποδαρικό σου στη γραφή, έχεις αποκτήσει το στέρεο και δημιουργικό βηματισμό, που πολλοί δεν τον κατακτούν ποτέ. Τα θέματά σου, που τα παρακολουθώ, έχουν προβληματισμό και εκφράζουν υπαρξιακές αγωνίες, και εστιάζουν στην εσωτερική αναζήτηση. Ο λόγος σου είναι έντεχνος αλλά και περιεκτικός, απέριττος αλλά και πλήρης. Διάλεξες να βαδίσεις τη ζωή από τον δύσκολο δρόμο. Ξέρω ότι προβληματίζεσαι ακόμη ίσως και να βασανίζεσαι. Μπορώ όμως να σε διαβεβαιώσω ότι τα 'άνθη' που θα μαζέψεις στο τέλος αυτού του δρόμου, θα γεμίσουν την αγκαλιά σου και την ψυχή σου. Ο άλλος δρόμος ο εύκολος, έχει πιό όμορφα άνθη, είναι όμως εφήμερα, και στο τέλοςτου δρόμου ή αγκαλιά και η ψυχή μένουν άδειες, ίσως μόνο με τα απομεινάρια κάποιων μαραμένων αναμνήσεων. Συνέχισε.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..