Larry Cool Posted October 12, 2011 Share Posted October 12, 2011 «Δὲν κοιμοῦμαι Καιροφυλακτῶ κάτω ἀπ’ τὴν κουβέρτα Μὲ τὰ παπούτσια, μὲ τὰ ροῦχα, ἕτοιμος Μόλις ὁ νυχτοφύλακας ἀποκοιμιέται Δραπετεύω ἀπὸ τὸ ἄσυλο. Βαδίζω χειρονομῶντας, παραληρῶντας Πίσω μου ἡ πόλη καταρρέει, κάτ’ ἀπ’ τὸ βάρος τῶν περιστεριῶν Βαδίζω ὅλη μου τὴ ζωὴ μαινόμενος Ἀπ’ τὸν κρατήρα τοῦ κρανίου μου, Ἐκτινάσσονται πυρακτωμένα μυαλὰ Τὰ χέρια μου κρώζουν Φεύγουν, πετοῦν στὸἄγνωστο μέλλον. Ἡμιθανὴς φθάνω στὸ τέλος τοῦ κόσμου Σχίζω μὲ τὰ δόντια τὸν ὑμένα ποὺ τὸν περιβάλλει, Κι ἀντικρίζω τὸ πρόσωπο τοῦ θεοῦ.» «Εἶμ’ ὁ θεὸς κι ὀνειρευόμουν τὸν κόσμο Αὐτὸς ὁ τρελο-Λάρρυ ποὺ ἔβλεπα ὅτι ἤμουν, Μοῦ τράβηξε τὴ μύτη καὶ μὲ ξύπνησε.» Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted October 12, 2011 Share Posted October 12, 2011 Ε τι να κάνω τώρα εγώ που μου αρέσει πολύ αυτο που διάβασα. Να αρχίσω να ψάχνω αν είναι τρόμου, φανταστικό η υπαρξιακό; Μου αρέσει και αυτό μου αρκεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.