Guest old#2065 Posted October 13, 2011 Share Posted October 13, 2011 (edited) Όνομα συγγραφέα npaps Είδος Τρόμου Βία Ναι Σεξ Οχι Λέξεις 692 Το όριο Ήταν εξαντλημένος. Κρύωνε. Ακούμπησε την πλάτη του σε έναν τοίχο. Ο γρήγορος ρυθμός της ανάσας του ήταν εντελώς ασυντόνιστος με τους πολύ πιο γρήγορους χτύπους της καρδιάς του, που βροντούσαν στα αυτιά του και ξαναγύριζαν πίσω, λες και κάτι τους εμπόδιζε να εκτονωθούν προς τα έξω. Έσφιξε στα παγωμένα χέρια του, τη βρώμικη σακούλα με τον σημερινό θησαυρό του. Κοίταξε τα παράσημα της επικής κατάκτησής του. Ένα ξηλωμένο μανίκι και γδαρσίματα στα δυό του χέρια. Οι αντίπαλοι μπορεί σήμερα να ήταν κατώτεροί του αλλά ήταν αρκετοί. Τρία παιδιά και δυό γάτες. Κοίταξε απέναντι, ανάμεσα από δύο φορτηγά που ήταν παρκαρισμένα μπροστά του. Αυτοί ήταν ακόμη εκεί, ατσαλάκωτοι, ψύχραιμοι, ακίνητοι. Δεν είχε πιά καμιά αμφιβολία, τον είχαν εντοπίσει. Δεν έπρεπε να βγει. Δεν έπρεπε να διακινδυνέψει. Όμως είχε τέσσερεις μέρες να φάει, οπότε…. Είχε αρχίσει πιά να σκοτεινιάζει, η μυρωδιά από τους τόνους σκουπιδιών ήταν ανυπόφορη. Ήξερε ότι αν καθυστερούσε λίγο ακόμη, θα έπεφτε επάνω στα τσακάλια της νύχτας, και τότε ήταν χαμένος. Με εκείνους δεν μπορούσε να τα βάλει. Έπρεπε να βιαστεί. Μάζεψε τις δυνάμεις του, έλεγξε την αναπνοή του, και με το νταπ ντουπ από τους χτύπους της καρδιάς του ακόμη εκεί, έτρεξε παράλληλα με ένα φορτηγό που περνούσε και του έδινε ιδανική κάλυψη, προς την είσοδο του σπιτιού του. Ξεκλείδωσε σχεδόν γονατισμένος, και καθώς η πόρτα έκλεινε πίσω του, διαπίστωνε με τεράστια ανακούφιση ότι τους είχε ξεφύγει. Δεν τον είχαν αντιληφθεί, για μια ακόμη φορά τους είχε ξεφύγει. Είχαν περάσει σχεδόν δύο ώρες, που βρισκόταν στο εσωτερικό του σπιτιού. Είχε καταβροχθίσει λαίμαργα την απογευματινή του λεία. Καθόταν μέσα στο κρύο, σε μια καρέκλα, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Και κρύωνε, κρύωνε πολύ. Είχαν περάσει μήνες που το σπίτι του δεν είχε πια ρεύμα, νερό η θέρμανση. Είχαν περάσει μήνες που το σπίτι του δεν είχε πια έπιπλα. Είχαν περάσει μήνες που το σπίτι δεν ήταν πιά σπίτι του. Η τελευταία σκέψη, πρόσθεσε έναν παράτονο λυγμό στο ρυθμικό τρεμούλιασμα που του προκαλούσε το αβάσταχτο κρύο. «Ευτυχώς τους ξέφυγα και σήμερα» ήρθε σαν σωσίβιο η παρήγορη σκέψη, να τον συγκρατήσει από τον πνιγμό της απελπισίας που καραδοκούσε. Ξαφνικά ένα φοβερό μπαμ-μπαμ αντήχησε μέσα στο άδειο και κατασκότεινο σπίτι. Ένα μπαμ-μπαμ που κόντεψε να γκρεμίσει την βαριά πόρτα ασφαλείας. Παρόλη την παγωνιά ένοιωσε σαν κρύσταλο τις σταγόνες ιδρώτα στο μέτωπό του, και λες και πήραν γραμμή από τους χτύπους της πόρτας, οι χτύποι της καρδιάς του ξαναξεκίνησαν τον ξέφρενο χτύπο τους που βροντούσαν στα αυτιά του και ξαναγύριζαν πίσω, λες και κάτι τους εμπόδιζε να εκτονωθούν προς τα έξω «Γεώργιε Χατζηκωνσταντίνου, ξέρουμε πως είσαι μέσα. Αν δεν ανοίξεις θα παραβιάσουμε την πόρτα» ακούστηκε μια επιτακτική φωνή από τον διάδρομο. Αυτό ήταν. Είχε έρθει το τέλος. Ένα τέλος που δεν μπορούσε να φανταστεί πριν μερικά χρόνια. Ένα τέλος που το απέφυγε με νύχια και με δόντια τόσους μήνες. Όμως τώρα αυτοί ήταν εκεί, έξω από την πόρτα του. Ήταν αποφασισμένοι, ήταν επαγγελματίες, ήταν αδίστακτοι. Τρέμοντας ίσως από το κρύο, ίσως από το φόβο, ίσως και από τα δύο, η μήπως από οργή; άπλωσε το χέρι του και έσφιξε το μεγάλο κουζινομάχαιρο που ήταν ακουμπισμένο στο πάτωμα. «Έρχομαι, ανοίγω» ακούστηκε παράξενα καθαρά η φωνή του μέσα στο άδειο, σκοτεινό και παγωμένο σπίτι, καθώς προχώρησε προς την πόρτα. Η πλατεία Κολιάτσου είχε την συνηθισμένη κίνηση ενός πρωινού όπως όλα τα χειμωνιάτικα πρωινά. Ο περιπτεράς μόλις είχε παραλάβει τις μεσημεριανές εφημερίδες και τις κρεμούσε στη θέση των αθλητικών, στην πρόσοψη του περίπτερού του. Με τεντωμένα τα χέρια για να βάλει το τελευταίο μανταλάκι, έμεινε ακίνητος με τη φωτογραφία στην πρώτη σελίδα της «Ελαυθεροτυπίας». Η φωτογραφία της πλατείας και ένθετη η φωτογραφία του γείτονα και πελάτη του παλιά, του κυρίου Γιώργου. Ξεκρέμασε την εφημερίδα και διάβασε με μεγάλη περιέργεια. «Μακελειό στη Πλατεία Κολιάτσου» Και παρακάτω «Θύματα άγριας σφαγής έπεσαν χθες βράδυ, άλλοι τρείς ιδιωτικοί υπάλληλοι εισπρακτικής εταιρείας, όταν σύμφωνα με πληροφορίες, εντόπισαν οφειλέτη του δημοσίου και επεχείρησαν να εισπράξουν ληξιπρόθεσμες φορολογικές υποχρεώσεις του φερόμενου ως δράστη. Η αστυνομία μετά από τηλεφώνημα βρέθηκε μπροστά σε ένα αποτρόπαιο θέαμα, τριών άγρια διαμελισμένων πτωμάτων. Το πτώμα του φερόμενου ως δράστη χωρίς εμφανή τραύματα βρέθηκε στο εσωτερικό του σπιτιού» «Βρε τον κύριο Γιώργο» μονολόγησε ο περιπτεράς, καθώς τεντώθηκε για να ξανακρεμάσει την εφημερίδα. Το όριο.doc Edited October 13, 2011 by npaps Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Αιθεροβάμων Posted October 13, 2011 Share Posted October 13, 2011 Επίκαιρο θα έλεγα με όλα αυτα που βιώνουμε τον τελευταίο καιρο στη χώρα μας. Εγώ θα είχα αυτοκτονήσει τον ήρωά μου στο τέλος... είμαι αρκετα δειλός στο να πράξω έγκλημα σε τρίτους. Αλλά αυτός είμαι εγώ. Ωραίο npaps Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
newbook Posted October 13, 2011 Share Posted October 13, 2011 Μετά την ανάγνωση του κειμένου, 1) Με έκανες να αναζητήσω το Αυστριακό Λούγκερ μου και να κοιμηθώ μαζί του. 2) Δεν με λένε Γιώργο, αλλά επειδή υπάρχουν ομοιότητες του Γιώργου με εμένα, έψαξα και βρήκα ότι στο μοναδικό που διαφέρω είναι ότι ακόμη δεν ψάχνω τους κάδους απορριμάτων. Μου αρέσει, αλλά θα το ήθελα λόγω τρόμου να έχει περισσότερο αίμα. Αίμα στον κάδο, αίμα μετά την σκηνή του φορτηγού που περνάει μπρόστ' του. Ας πούμε. Και έτσι όμως προκαλεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted October 14, 2011 Share Posted October 14, 2011 Επίκαιρο θα έλεγα με όλα αυτα που βιώνουμε τον τελευταίο καιρο στη χώρα μας. Εγώ θα είχα αυτοκτονήσει τον ήρωά μου στο τέλος... είμαι αρκετα δειλός στο να πράξω έγκλημα σε τρίτους. Αλλά αυτός είμαι εγώ. Ωραίο npaps Εγώ είμαι ακόμη πιό δειλός. Για αυτό γράφω, για να μπορούν οι ήρωές μου να κάνουν αυτό που δεν θα μπορούσα εγω στην αληθινή ζωή. Όσο για την αυτοκτονία, δεν λέω πουθενά για το πως σκοτώθηκε ο δράστης. Ευχαριστώ για το σχόλιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 14, 2011 Share Posted October 14, 2011 Ωραία ιστοριούλα. Αν και μικρή σε μέγεθος, έχει πολύ καλή ατμόσφαιρα και προκαλεί ένα συναισθηματικό σφίξιμο. (Ειδικά εκεί που έλεγε για τους αντίπαλούς του). Το τέλος επίκαιρο, σαρκαστικό και λιγάκι κωμικό. Ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί να μεταφερθεί σύντομα η ιστορία σου στις Διάφορες Ιστορίες, επειδή τέτοιου είδους περιστατικά θα είναι συνηθισμένα. Δε νομίζω πως οι υπάλληλοι εισπράξεων έχουν δικαίωμα να παραβιάσουν την πόρτα κάποιου σπιτιού. Θα έπρεπε να είχαν και κάποιον αστυνομικό μαζί, με το απαραίτητο ένταλμα. Κάτι που θα εμπόδιζε το μακελειό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted October 14, 2011 Share Posted October 14, 2011 (edited) Δε νομίζω πως οι υπάλληλοι εισπράξεων έχουν δικαίωμα να παραβιάσουν την πόρτα κάποιου σπιτιού. Θα έπρεπε να είχαν και κάποιον αστυνομικό μαζί, με το απαραίτητο ένταλμα. Κάτι που θα εμπόδιζε το μακελειό. Ας μη βιαζόμαστε, άσε να περάσει λίγος καιρός και θα δεις πόσες απο τις βεβαιότητες μας θα είναι απλή ανάμνηση. +1 για την μεταφορά στις διάφορες ιστορίες Edited October 14, 2011 by npaps Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted October 14, 2011 Share Posted October 14, 2011 Βρε τον κύριο Γιώργοοοοο... καλά τους έκανε. Θα μου πεις τι φταίνε οι ανθρώποι οι εταιρείες φταίνε. Είναι κάτι που δεν το βλέπω καθόλου μακρυνό από την σημερινή πραγματικότητα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted October 16, 2011 Share Posted October 16, 2011 Στην αρχή της ιστορίας, όσο γελοίο κι αν φανεί, νόμιζα ότι ο ήρωας σου δεν θα ήταν άνθρωπος. Ίσως κάποιο άλλο πλάσμα. Υποθέτω λέξεις όπως "λεία" με οδήγησαν σε τέτοιο λάθος συμπέρασμα. Η εξέλιξη ωστόσο, ήταν μια ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη. Η ιστορία σου είναι απίστευτα επίκαιρη και η τελική αντίδραση του περιπτερά ρεαλιστικότατη. Ως προς την έκτασή της, νομίζω ήταν σωστή κίνηση να την κρατήσεις σύντομη. Διαφορετικά πιθανόν να φάνταζε τραβηγμένη... Αυτά. Μ άρεσε όπως θα κατάλαβες. Καλή συνέχεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted October 16, 2011 Share Posted October 16, 2011 Ευγενεία και Βιργινία, ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια. Πρώτη φορά επιχειρώ να γράψω τρόμο. Επειδή όμως το θέμα συγγενεύει με το μυθιστόρημά μου η "Αλογόμυγα", ίσως αυτό το φλασάκι να είναι η αφορμή για να επιχειρήσω την 2η "Αλογόμυγα" (Αν κάποιος το εκλάβει σαν απειλή, δίκιο θα έχει ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted October 16, 2011 Share Posted October 16, 2011 Ευγενεία και Βιργινία, ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια. Πρώτη φορά επιχειρώ να γράψω τρόμο. Επειδή όμως το θέμα συγγενεύει με το μυθιστόρημά μου η "Αλογόμυγα", ίσως αυτό το φλασάκι να είναι η αφορμή για να επιχειρήσω την 2η "Αλογόμυγα" (Αν κάποιος το εκλάβει σαν απειλή, δίκιο θα έχει ) Απειλή; Υπερβολές... θα πρότεινα να το ξαναεπιχειρήσεις... Κακό δεν κάνει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted October 18, 2011 Share Posted October 18, 2011 Δεν ήμουν πολύ σίγουρος για τον τίτλο. Απο χθες όμως, με αφορμή τις πολιτικοοικονομικές εξελίξεις, άκουσα αρκετές φορές για το "όριο αντοχής της κοινωνίας" και το "όριιο φτώχειας" άρα τουλάχιστον είναι επίκαιρος ο τίτλος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 14, 2011 Share Posted December 14, 2011 Αγαπητοί μου συμφορουμίτες. Μήπως μπορεί-θέλει-έχει το χρόνο κάποιος, να διορθώσει τη στίξη στο ανωτέρω διήγημα, γιατί εγκρίθηκε για δημοσίευση στο "Λογοτεχνικό μπιστρώ της Στέλλας" και εγώ δεν τα καταφέρνω.(Το διάβασα και η στίξη μου φάνηκε μιά χαρά ) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted December 14, 2011 Share Posted December 14, 2011 Αγαπητοί μου συμφορουμίτες. Μήπως μπορεί-θέλει-έχει το χρόνο κάποιος, να διορθώσει τη στίξη στο ανωτέρω διήγημα, γιατί εγκρίθηκε για δημοσίευση στο "Λογοτεχνικό μπιστρώ της Στέλλας" και εγώ δεν τα καταφέρνω.(Το διάβασα και η στίξη μου φάνηκε μιά χαρά ) Έλα, ρε Νικόλα! Συγχαρητήρια! Θα το κοιτάξω εγώ και θα στο στείλω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 14, 2011 Share Posted December 14, 2011 Αγαπητοί μου συμφορουμίτες. Μήπως μπορεί-θέλει-έχει το χρόνο κάποιος, να διορθώσει τη στίξη στο ανωτέρω διήγημα, γιατί εγκρίθηκε για δημοσίευση στο "Λογοτεχνικό μπιστρώ της Στέλλας" και εγώ δεν τα καταφέρνω.(Το διάβασα και η στίξη μου φάνηκε μιά χαρά ) Έλα, ρε Νικόλα! Συγχαρητήρια! Θα το κοιτάξω εγώ και θα στο στείλω. :yahoo: Ευχαριστώ πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 15, 2011 Share Posted December 15, 2011 Συγχαρητήρια για τη δημοσίευση, κε κοάλα το αθηναϊκόν, αλλά... ελάτε τώρα! Δε θα το έκανε ποτέ αυτό ο ...Γεώργιος Χατζηκωνσταντίνου(ελπίζω να μην είμαι η μόνη που έπιασα το υπονοούμενο του ονόματος)! Αυτός είναι ψυχούλα! Θα του κόβουν το ρεύμα κι αυτός θα τους κοιτάει παραπονεμένα-παραπονεμένα σαν αδέσποτος γάτος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 15, 2011 Share Posted December 15, 2011 (edited) Συγχαρητήρια για τη δημοσίευση, κε κοάλα το αθηναϊκόν, αλλά... ελάτε τώρα! Δε θα το έκανε ποτέ αυτό ο ...Γεώργιος Χατζηκωνσταντίνου(ελπίζω να μην είμαι η μόνη που έπιασα το υπονοούμενο του ονόματος)! Αυτός είναι ψυχούλα! Θα του κόβουν το ρεύμα κι αυτός θα τους κοιτάει παραπονεμένα-παραπονεμένα σαν αδέσποτος γάτος. Edited December 15, 2011 by npaps Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted January 11, 2012 Share Posted January 11, 2012 Έλα, ρε Νικόλα! Συγχαρητήρια! Θα το κοιτάξω εγώ και θα στο στείλω. Μετά την ευγενική βοήθεια του Χρήστου, το κείμενο αναρτήθηκε στο "Λογοτεχνικό μπιστρό της Στέλλας" http://stellasliterarybistro.com/papadopoulos.htm Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Acheron Posted January 11, 2012 Share Posted January 11, 2012 *** Μου άρεσε πολύ Σύντομο και επίκαιρο δυστυχώς Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 11, 2012 Share Posted January 11, 2012 Συγχαρητήρια για τη δημοσίευση, Νίκο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.