Jump to content

Πυκνότητα


Cassandra Gotha

Recommended Posts

Είδος: Τρόμος

Λέξεις: 400 - κάτι

Βία: Όχι

Σεξ: Όχι

Σχόλια:1) Απομακρύνετε τα παιδιά από την οθόνη.

2) Μην βαράτε.

 

 

 

 

 

Πυκνότητα

 

 

 

 

 

Πήγε στο σπίτι του αργά εκείνο το βράδυ. Δεν ήθελε να την δει. Περίμενε μέχρι την ώρα που έφευγε για τη δουλειά, ανέβηκε από τις σκάλες στον τρίτο, άνοιξε με το ξεχασμένο κλειδί (κάποτε θα το επέστρεφε, απλά όχι ακόμα), και με τη μύτη έτοιμη για συλλογή στοιχείων προχώρησε με προσεκτικά βήματα στο σαλόνι. Αυτό ήταν πάντα το πιο μαρτυριάρικο δωμάτιο. Κάθε χρήση διαλυτικού καθόταν βαριά και μπορούσε να φύγει μόνο από την μπαλκονόπορτα.

 

 

 

 

Όσο εξερευνούσε το χώρο έβαλε τον αγαπημένο του δίσκο να παίζει. Το ροκ επιτέθηκε από τα ηχεία, καβάλησε τον αέρα και χτύπησε με ορμή τα τζάμια, απειλώντας να τα σπάσει. Δεν χαμήλωσε την ένταση. Ήθελε κάτι να σκεπάζει εκείνη τη μικρή φωνούλα με το στεγνό και καθόλου ευφάνταστο όνομα Συνείδηση.

 

 

 

 

Έλεγχος καθιστικού ολοκληρώθηκε. Δεν βρέθηκαν ίχνη. Επόμενος στόχος, εργαστήρι.

 

 

 

 

Με μια γκριμάτσα αποδοκιμασίας μπήκε στον χώρο εργασίας, το στούντιο, όπως το αποκαλούσε. Το δωματιάκι ήταν καθαρό και τακτοποιημένο. Πρώτη φορά το έβλεπε έτσι. Συνήθως έζεχνε κόλλα, μπογιές, διαλυτικά, καθαριστικά. Σιχαινόταν τη μυρωδιά τους, αλλά τι να έλεγε; Η τέχνη είναι απαιτητικό πράγμα.

 

 

 

 

Τώρα όμως έδειχνε ότι είχε μέρες να εργαστεί κάποιος εκεί μέσα, όλα άραζαν στη θέση τους, άνεργα.

 

 

 

 

Ωραία,

 

 

 

 

σκέφτηκε, και βγήκε κλείνοντας την πόρτα.

 

 

 

 

Κι εδώ καθαρά. Σε όλο το σπίτι ούτε ίχνος. Ώρα να προχωρήσω στο παρασύνθημα λοιπόν.

 

 

 

Πριν όμως προλάβει να προχωρήσει στο κυρίως θέμα αυτής της παράνομης επίσκεψης, μια σκανδαλιστική μυρωδιά μπούκαρε ξαφνικά από τον διάδρομο. Αριστερά του διαδρόμου το μπάνιο. Όχι. Δεν ερχόταν από εκεί. Ευτυχώς δεν ερχόταν από εκεί. Δεξιά η κουζίνα. Ναι. Σαφώς ναι. Κατευθύνθηκε προς αυτήν με το στόμα ανοιχτό σε ένα μεγάλο, εγκάρδιο χαμόγελο. Η μυρωδιά σε κάθε βήμα μεγάλωνε. Έφτανε. Τέντωσε το κοκκαλιάρικο χέρι να πιάσει το πόμολο. Άνοιξε την πόρτα. Βρήκε στα τυφλά τον διακόπτη και άναψε το φως.

 

 

 

 

Καθόταν σε μία καρέκλα και χαμογελούσε.

 

 

 

 

“Δεν πήγες σήμερα στη δουλειά;”

 

 

 

 

Ακόμα χαμογελούσε.

 

 

 

 

“Όχι, δεν πήγα σήμερα στη δουλειά.”

 

 

 

 

 

 

Πάνω στο τραπέζι μόστραρε μια τεράστια πιατέλα με το πιο ωραίο θέαμα που είχε δει εδώ και μήνες. Αχνιστά κομμάτια κρέας, ψημένα μέχρι καρβουνιάσματος. Στόχευε με ένα ανεμιστηράκι την πιατέλα, αλλά το έκλεισε και το ακούμπησε στο τραπέζι κι έπειτα είπε μ' εκείνο το εκνευριστικό χαμόγελο:

 

“Σε περίμενα. Θα μου κάνεις παρέα;”

 

 

 

 

Αν θα του έκανε, λέει! Άνοιξε το ψυγείο χωρίς δισταγμό, έπιασε τη μουστάρδα από το ράφι που την έβαζε πάντα και με σταθερό χέρι έριξε μια γενναία ποσότητα πάνω σε μια μερίδα τραγανό κρέας, που το μπουκώθηκε χωρίς πολλές ευγένειες.

 

 

 

 

Μασουλώντας με ευδαιμονία μούγκρισε μέσα από ένα υπερβολικά απασχολημένο στόμα:

 

 

 

 

“Αχ, Γιώργο! Τό 'ξερα εγώ ότι ποτέ δεν χρησιμοποιείς διαλυτικά στη μαγειρική σου! Επιτέλους, ψητά παιδάκια!”

 

 

  • Haha 1
Link to comment
Share on other sites

Όχι. Δεν. Αυτό δεν είναι τρόμος. Αυτό δεν είναι τίποτα. Συγγνώμη, Άννα, αλλά το να μη δίνουμε λεπτομέρειες δεν κάνει κάτι τρομαχτικό. Αυτά τα "περπάτησε εκεί, έκανε αυτό, προχώρησε στο τάδε" χωρίς απτούς χαρακτήρες, χωρίς άλλες εικόνες, δεν δημιουργούν ατμόσφαιρα. Θα έγραφες ποτέ κάτι τέτοιο σε φάντασυ; Το ότι είναι γυμνό δεν το κάνει τρομαχτικό.

 

 

Τ'ακούς χοντρά αλλά είναι με πάσα ειλικρίνεια, επειδή είδα το όνομά σου και ιστορίες Τρόμου, χάρηκα, και το διάβασα μονομιάς (κάτι σπάνιο για μένα τώρα πια). Αυτό ακριβώς θα άκουγες αν μου έδινες αυτή την ιστορία σε ένα εργαστήριο από μένα. Και δεν είσαι η πρώτη που το είδα να το κάνει αυτό, τον τελευταίο καιρό στη βιβλιοθήκη του Τρόμου.

 

Μπορείς και "έχεις μπορέσει" πολύ πολύ πολύ καλύτερα.

Edited by DinMacXanthi
Link to comment
Share on other sites

Εμμμ... Εγώ πάντως δεν το έπιασα:dazzled:

 

 

Τα διαλυτικά που δεν βάζει ο μάγειρας δεν είναι χημικές ουσίες αλλά σημεία στίξης και κάνουν τα παϊδάκια παιδάκια

Σαν εύρημα έξυπνο, δεν μπορώ να πω...

Link to comment
Share on other sites

Εντάξει, αν είναι αυτό, είναι έξυπνο σαν εύρημα, αλλά συμφωνώ ότι δεν μπορεί να υποστηρίξει μια ιστορία που κατά τα άλλα βασίζεται στο ότι δεν έχει τίποτε παραπάνω να πει.

Link to comment
Share on other sites

Βρε Ντίνο, το ξέρω, φυσικά το ξέρω ότι δεν είναι τρόμος! :lol: Για πλάκα το έκανα, και συγνώμη αν δεν έπρεπε να το ανεβάσω. Είπαμε, φλασιά.

Όταν είδα ότι έχω απαντήσεις γέλασα και σκέφτηκα "Ωχ, τι να μου σέρνουν;" αλλά σίγουρα δεν περίμενα κανείς να το πάρει στα σοβαρά! :dazzled:

 

 

χάρηκα, και το διάβασα μονομιάς (κάτι σπάνιο για μένα τώρα πια).

Σπάνιο να διαβάζεις γενικά κάτι από το φόρουμ, ή δικό μου; :hmm:

Edited by Cassandra Gotha
Link to comment
Share on other sites

Εντάξει, όχι και "συγγνώμη αν δεν έπρεπε να το ανεβάσω". Πάντως, θα έχεις ευκαιρία να εξιλεωθείς σε ένα μήνα... devil2.gif

 

Και, λόγω τρεξίματος και δουλειάς, είναι σπάνιο να διαβάζω κάτι μονομιάς από το φόρουμ. Τα περισσότερα τα μαρκάρω και τα διαβάζω αρκετά αργότερα, σε ελεύθερο χρόνο..

Link to comment
Share on other sites

Γιατί έστω και ένας να γελούσε (επειδή είναι γελοίο, όχι αστείο, το κατανοώ πλήρως) θα ήταν ευχάριστο. :D

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω, εγώ απλά δεν το έπιασα, κι αν δεν πιάσεις το ανέκδοτο με τη μία, με τις εξηγήσεις χαλάει.:fool:

Link to comment
Share on other sites

Εγώ γελούσα κανένα δίωρο χθες το βράδυ πάντως.:rofl:

 

Στην αρχή δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε, αλλά όταν διάβασα το τέλος γύρισα και το πήρα απ' την αρχή.

 

Ήταν πολλοί οι συνειρμοί, μ' έπιασε σπαστικό γέλιο.:tease:

 

Δεν είναι τρόμοι πάντως, πιο πολύ μασκαρεμένο ανέκδοτο για συγγραφείς.:good:

Link to comment
Share on other sites

Εγώ γελούσα κανένα δίωρο χθες το βράδυ πάντως.:rofl:

 

 

Ναιαιαι! :yahoo:

Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν το έπιασα μέχρι να το εξηγήσει ο Stanley (σιγά μη και ήξερα τα "διαλυτικά" πλην εκείνων με τα οποία αραιώνουμε την λαδομπογιά.)

 

Μου άνοιξε όμως την όρεξη. Μου τρέχανε τα σάλια για τραγανό κρεατάκι. Αχ!

Link to comment
Share on other sites

Δεν ήταν και τόσο αστείο ή τρομαχτικό ή... τίποτα.

 

Στο μεταξύ το κλίμα τρόμου ίσως να δούλευε με άλλο τέλος αφού θα έσκαγαν άλλες 2000 λέξεις.

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ το κατάλαβα με τη μία, αλλά συμφωνώ ότι, παρόλο που είναι πολύ ωραίο εύρημα, δε φτάνει για να κρατήσει ολόκληρο διήγημα, έστω και τόσο μικρό. Θα έκανε πάταγο αν αποτελούσε μια λεπτομέρεια (το τέλος, πχ) ενός διηγήματος γεμάτου και με άλλες ιδέες, μεγάλες ή μικρές όπως αυτή.

Στις γνώσεις ορισμένων Χαλκιδαίων Τουίτηδων περί στίξης δε θα αναφερθώ... :atongue:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..