niceguy0973 Posted October 24, 2011 Share Posted October 24, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Νεκτάριος Μπουτεράκος Είδος: Όπως το πάρει ο καθείς... Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 527 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Γιατί τα αστέρια θα πρέπει πάντα να είναι όμορφα; Άστρο χλωμό.doc Edited October 24, 2011 by niceguy0973 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted October 24, 2011 Share Posted October 24, 2011 Ενδιαφέρων το φλασάκι που έγραψες, Νεκτάριε. Το διάβασα δύο φορές (και καμιά δεκαριά το τέλος) για να μπορώ να είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα. Μ' αρέσει αυτός ο σύντομος κύκλος ζωής του παιδιού που παρουσιάζεις. Το τέλος έρχεται αρκετά καλά και νομίζω είναι μια καλή σφαλιάρα! Η γραφή σου μ' άρεσε, προσωπικά δεν τράκαρα σε κάτι που με ξένισε. Η χρήση των άστρων θέλει λίγη δουλειά νομίζω. Έχω, δηλαδή, την αίσθηση ότι η ιστορία του παιδιού και του τέλους του επισκιάζει το λυρικό που θες να περάσεις μέσω των άστρων. Ακόμα σε κάποια σημεία λυρισμός και ρεαλισμός συγχέονται. Δηλαδή, ενώ είναι προφανές ότι η χρήση των άστρων αποσκοπεί μόνο στην ωραιοποίηση, σε κάποια σημεία μοιάζει λίγο λες και μιλάς κυριολεκτικά. Αυτό εμένα με χαλάει λίγο (ίσως φταίει η επιστημονική ιδιότητα, συγχώρα με γι' αυτό!) πχ εδώ: "Όταν πέφτει ένα αστέρι, φεύγει μια ψυχή." Ακόμα η φράση: "Το μωρό της, που έγινε παιδί κι ύστερα έφηβος, τώρα αργοπεθαίνει από ένα μαύρο αστέρι καρφωμένο στον εγκέφαλο. Ένα καρκινικό αστέρι, που κατασπαράζει μια λάμψη εφηβική" , προσωπικά θα την ήθελα κάπως αλλιώς γραμμένη. Δηλαδή η διευκρίνηση του καρκίνου εμένα μου χαλάει το λυρικό. Το κείμενο είναι γενικά αφηρημένο από μόνο του. Αν θες τη γνώμη μου, ας το ως έχει αρχικά, μην προβαίνεις σε διευκρίνηση. Θα χάσει ίσως σε κατανόηση αλλά θα κερδίσει σε εμφάνιση, πιστεύω. Έχεις μια ωραία ιδέα εδώ και δεν πρέπει να την αφήσεις έτσι. Δως της λίγο χώρο, ψαξ' την λίγο ακόμα κι ίσως, σύντομα, να μας δώσει απ' αυτό κάτι εξαιρετικό! καλή συνέχεια σου εύχομαι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted October 24, 2011 Author Share Posted October 24, 2011 Ενδιαφέρων το φλασάκι που έγραψες, Νεκτάριε. Το διάβασα δύο φορές (και καμιά δεκαριά το τέλος) για να μπορώ να είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα. Μ' αρέσει αυτός ο σύντομος κύκλος ζωής του παιδιού που παρουσιάζεις. Το τέλος έρχεται αρκετά καλά και νομίζω είναι μια καλή σφαλιάρα! Η γραφή σου μ' άρεσε, προσωπικά δεν τράκαρα σε κάτι που με ξένισε. Η χρήση των άστρων θέλει λίγη δουλειά νομίζω. Έχω, δηλαδή, την αίσθηση ότι η ιστορία του παιδιού και του τέλους του επισκιάζει το λυρικό που θες να περάσεις μέσω των άστρων. Ακόμα σε κάποια σημεία λυρισμός και ρεαλισμός συγχέονται. Δηλαδή, ενώ είναι προφανές ότι η χρήση των άστρων αποσκοπεί μόνο στην ωραιοποίηση, σε κάποια σημεία μοιάζει λίγο λες και μιλάς κυριολεκτικά. Αυτό εμένα με χαλάει λίγο (ίσως φταίει η επιστημονική ιδιότητα, συγχώρα με γι' αυτό!) πχ εδώ: "Όταν πέφτει ένα αστέρι, φεύγει μια ψυχή." Ακόμα η φράση: "Το μωρό της, που έγινε παιδί κι ύστερα έφηβος, τώρα αργοπεθαίνει από ένα μαύρο αστέρι καρφωμένο στον εγκέφαλο. Ένα καρκινικό αστέρι, που κατασπαράζει μια λάμψη εφηβική" , προσωπικά θα την ήθελα κάπως αλλιώς γραμμένη. Δηλαδή η διευκρίνηση του καρκίνου εμένα μου χαλάει το λυρικό. Το κείμενο είναι γενικά αφηρημένο από μόνο του. Αν θες τη γνώμη μου, ας το ως έχει αρχικά, μην προβαίνεις σε διευκρίνηση. Θα χάσει ίσως σε κατανόηση αλλά θα κερδίσει σε εμφάνιση, πιστεύω. Έχεις μια ωραία ιδέα εδώ και δεν πρέπει να την αφήσεις έτσι. Δως της λίγο χώρο, ψαξ' την λίγο ακόμα κι ίσως, σύντομα, να μας δώσει απ' αυτό κάτι εξαιρετικό! καλή συνέχεια σου εύχομαι! Σε ευχαριστώ φιλαράκι... μια σκέψη της στιγμής ήταν και είπα να την γράψω! Μου άρεσε όμως... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted October 24, 2011 Share Posted October 24, 2011 Ενδιαφέρουσα ιδέα, Νεκτάριε, και ωραία, στρωτή γλώσσα. Συμφωνώ κι εγώ ότι το κομμάτι Το μωρό της, που έγινε παιδί κι ύστερα έφηβος, τώρα αργοπεθαίνει από ένα μαύρο αστέρι καρφωμένο στον εγκέφαλο. Ένα καρκινικό αστέρι, που κατασπαράζει μια λάμψη εφηβική. πρέπει να φύγει. Το αφήγημα θα κερδίσει με αυτή την αλλαγή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted October 24, 2011 Author Share Posted October 24, 2011 Ενδιαφέρουσα ιδέα, Νεκτάριε, και ωραία, στρωτή γλώσσα. Συμφωνώ κι εγώ ότι το κομμάτι Το μωρό της, που έγινε παιδί κι ύστερα έφηβος, τώρα αργοπεθαίνει από ένα μαύρο αστέρι καρφωμένο στον εγκέφαλο. Ένα καρκινικό αστέρι, που κατασπαράζει μια λάμψη εφηβική. πρέπει να φύγει. Το αφήγημα θα κερδίσει με αυτή την αλλαγή. Thanx Odi!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted October 24, 2011 Share Posted October 24, 2011 Αχ! Με... Και αστέρι και ευχή και παιδί που χάνεται και άστρα που δεν ακούνε πια. Πολλά όλα μαζί για μένα. Στο ξενέρωμα πάντως, θα συμφωνήσω με τους παραπάνω. Η πρόταση που σου έχουν εντοπίσει μπορεί να γίνει καλύτερη (ή και καθόλου) και να προσφέρει περισσότερα στην ατμόσφαιρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted October 24, 2011 Share Posted October 24, 2011 Πολλοί γράφουμε γι' αστέρια τώρα τελευταία και μ' αρέσει. Είναι ωραίο σαν ποιηματάκι, βγάζει και μια απελπισία. κι εμένα δεν μου κόλησε η φράση που σχολίασαν παραπάνω όμως. Καλό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
niceguy0973 Posted October 24, 2011 Author Share Posted October 24, 2011 Σας ευχαριστώ παίδες! Έχετε δίκιο για την φράση... θα εξαφανιστεί σύντομα με μαγικά!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.