Eugenia Rose Posted October 27, 2011 Share Posted October 27, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Eugenia Rose Είδος: Tρόμος i believe... Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 6.719 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Επετειακή ιστορία, δωράκι, για τα πρώτα μου γενέθλια στο ΣΦΦ (9 Νοεμβρίου). Την ανεβάζω τώρα γιατί τότε θα έχουμε και Nanwrimo. Αρχείο: Word Παιχνίδι για παιδιά.doc Edited October 27, 2011 by Eugenia Rose Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted October 27, 2011 Share Posted October 27, 2011 Ααα, πολύ μου άρεσε! Ειδικά στην αρχή είναι ατμοσφαιρικό, αλλά και μετά που αποκαλύπτεται τι συμβαίνει. Βγάζει σε όλη τη διάρκεια μια διάχυτη θλίψη. Δεν τρόμαξα βέβαια, αλλά οκ. Μπορώ να πω οτι είναι το πιο καλογραμμένο από όλα τα προηγούμενά σου που έχω διαβάσει, στα οποία όλο και κάπου έβρισκα να σκαλώσω. Έχεις βελτιώσει πάρα πολύ αυτό το στυλ εξιστόρησης. Σε πολλά σημεία οι περιγραφές είναι πολύ πετυχημένες και μου άρεσε ιδιάιτερα η σκηνή που: Ξυπνάει το παιδί Εκεί σκέφτηκα, τι ωραία γραμμένο. Γενικά η αντιστοιχία των εικόνων των δύο κόσμων έχει κάτι το πολύ τραβηχτικό κι είναι πολύ προσεγμένη. Πολύ καλό!! θέλω να διαβάσω κι άλλα τέτοια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted October 27, 2011 Author Share Posted October 27, 2011 Χαχαααα τελικά ακόμα δεν είμαι έτοιμη για hardcore τρόμο. Χαίρομαι όμως που σου άρεσε και το δουλέυω όσο μπορώ. Ίσως τελικά αυτό να είναι το στυλ μου. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted October 27, 2011 Share Posted October 27, 2011 (edited) Η πιο ώριμη δουλειά σου μέχρι τώρα. Φαίνεται ότι το επιμελήθηκες το κείμενο αρκετές φορές. Και ότι δεν το έκανες βιαστικά. Θα ήθελα ένα διαφορετικό τέλος ένα πιο λυτρωτικό, αλλά αυτό με τα φαντάσματα είναι πολύ ωραίο Θα ήθελα να μάθω από που προήλθε το πιστόλι. Γιατί έδρασε διαφορετικά σε αυτόν και στην αδερφή του; Προλάβανε τα αγάλματα και την πήρανε πριν την σκοτώσει η σφαίρα; Τέλος να πω ότι μ' αρεσαν οι διάφορες λεξούλες που χρησιμοποίησες που δεν τις πολυχρησιμοποιούμε στην καθομιλουμένη. Για να δούμε τι άλλα μας επιφυλάσσεις! Edited October 27, 2011 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted October 27, 2011 Author Share Posted October 27, 2011 Στο δεύτερο spoiler Προλάβανε και την πήρανε. Thanks Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
newbook Posted October 28, 2011 Share Posted October 28, 2011 Χωρίς σχόλια! μόνο συμπέρασμα. Είναι συγκλονιστικό!!! καλή συνέχεια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted October 28, 2011 Share Posted October 28, 2011 Ωραία και ενδιαφέρουσα ιστορία. Από την αρχή φτιάχνεις μια πολύ καλή ατμόσφαιρα η οποία διατηρείται σε όλη την εξέλιξη του διηγήματος. Περισσότερο μου άρεσαν οι σκηνές μέσα στο δάσος (όπου είναι αρκετά μυστηριώδης και περίεργη η κατάσταση, μέχρι να μάθουμε τι συμβαίνει), αλλά και οι πρώτες στιγμές του ξυπνήματος του Τόνυ και ειδικότερα η πρώτη εμφάνιση της αδερφής του. Από εκεί και μετά νομίζω πως ήταν λίγο πιο αδύναμη η εξέλιξη. Ίσως να φταίει το ότι περίμενα μια διαφορετική τροπή των πραγμάτων, ένα διαφορετικό δέσιμο του δάσους με την πραγματικότητα. Γενικά, πάντως, μου άρεσε και την διάβασα με ενδιαφέρον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted October 28, 2011 Share Posted October 28, 2011 Πέφτει ίσως λιγάκι προς το τέλος αλλά συνολικά είναι πολύ καλό. Δεν ξέρω αν το λές τρόμο βεβαια. Πολύ περισσότερο μια αίσθηση λύπης βγάζει... Αλλά έχει σημασία; Δε μπορείς να πείς ένα διήγημα τρόμου όμορφο όπως αυτό εδώ... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted November 23, 2011 Share Posted November 23, 2011 Ένα BUMP εδώ, μια και δεν το είχα σχολιάσει κιόλας! Δεν είμαι αρμόδια για να πω αν η ιστορία είναι τρόμου ή όχι, αλλά εμένα προσωπικά, πέρα από λύπη και μελαγχολία, μου προκάλεσε σίγουρα ανατριχίλες. Ειδικά εκεί που το παιδί είναι στο νοσοκομείο και διαπιστώνει πως το παρακολουθούν τα άλλα παιδιά, μα κυρίως η αδερφή του. Μου άρεσε πολύ η στρωτή αφήγηση, που έκανε την ιστορία να ρέει και να "φεύγει" πολύ ξεκούραστα, σε χρόνο ρεκόρ. Επίσης, μια και γενικότερα είμαι λάτρης των συμβολισμών και των διττών σημασιών, δεν μπόρεσα παρά να λατρέψω και τους συμβολισμούς της ιστορίας σου, καθώς και τη σύνδεση των δύο κομματιών που την απαρτίζουν. Μπράβο! Χαίρομαι γιατί βλέπω μεγάλη βελτίωση στα γραπτά σου. Απολαμβάνω τις ιστορίες σου -συνέχισε να μας δίνεις κι άλλες! Α, παιδιά, μην την βλέπετε μεγάλη (την ιστορία ) και τρομάζετε! Όπως είπα και πριν, φεύγει πολύ γρήγορα! Οπότε βουρ στον πατσά στην ιστορία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted November 23, 2011 Author Share Posted November 23, 2011 Ευχαριστώ κοριτσάκι. Χαίρομαι που βλέπεις βελτίωση! Χαχαααα πατσάς λέει! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted December 17, 2011 Share Posted December 17, 2011 (edited) Ένα από τα αγαπημένα μου διηγήματα στο ΣΦΦ, το πιο αγαπημένο μου δικό σου. Πατάει διάφορα κουμπιά που μου αρέσουν σε ιστορίες τρόμου, κάτι το ονειρικό της κατάστασης, κάτι ο συμβολισμός και το γλυκόπικρο τέλος και αυτό που λέει για την ζωή, είναι δύσκολο να μην το λατρέψω. Το γενικό κλισέ είμαι σε κώμα και αυτά που συμβαίνουν δεν είναι πραγματικά, αποφεύγεται μαεστρικά, καθώς τα όσα συμβαίνουν εκεί δεν αναιρούνται από την πραγματικότητα, το ένα επηρεάζει το άλλο σε όλη την διάρκεια της αφήγησης και νομίζω κάνει την ιδέα να λειτουργεί ακόμα καλύτερα. Οι σκηνές στο δάσος (ονειρικές και μη) είναι οι καλύτερες, αλλά και οι σκηνές που τον στοιχειώνουν τα παιδιά είναι πολύ δυνατές. Το τέλος μου άρεσε, νομίζω πως θα μπορούσε να βγει βαρετό αν προσπαθούσες να κλείσεις με κάποιο ''μπαμ'' σε φάση Στηβεν Κίνγκ (τελικό showdown με το Κακό)! Το γλυκόπικρο τέλος σου είναι πολύ όμορφο. Edited December 20, 2011 by Nihilio spoilers 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 20, 2011 Share Posted December 20, 2011 Και μέσα στη φούρια όλων των φρέσκων ιστοριών Τρόμου, εγώ θυμήθηκα ότι είχα στο πρόγραμμα να διαβάσω αυτό πρώται. Λοιπόν, μου άρεσε. Ειδικά στην αρχή στο δάσος και μετά μέσα στο νοσοκομείο. Είχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα στο ξεκίνημα με το παιχνίδι -πάντα τα παιχνίδια φαίνονται αθώα και κρύβουν πολύ περισσότερα απ' όσα φαίνονται αρχικά- και επίσης ήταν πολύ τρομακτική εκείνη η κατάσταση με το στοίχειωμα, που αντιλαμβάνεται τα παιδιά να τον παρακολουθούν και ακόμα χειρότερα με το κοριτσάκι που πάει να βάλει το πόδι μέσα από το παράθυρο... Πολύ καλές και οι σκηνές με την αδελφή του και πολύ ωραία η αλληλεπίδραση των γεγονότων φαντασίας (κώμματος) και πραγματικότηας. Αν κάτι με χάλασε, ήταν πως αισθάνθηκα ότι πήγε κάπως σε μάκρος εκεί που βγαίνει και πηγαίνει στο δάσος. Δεν ξέρω αν οι σκηνές είναι κάπως πιο άτονες ή αν τις επισκιάζει η πολύ καλή αρχή, αλλά εκεί κάτι μου λείπει. Συνολικά πάντως θα έλεγα ότι είναι ένα καλό διήγημα και μάλλον σύμφωνο με τα γούστα του το τέλος, όπου τα φαντάσματα μένουν πίσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 20, 2011 Author Share Posted December 20, 2011 (edited) Ευχαριστώ Βάσσω μου και Γιώργο μου ! Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε. Ήταν μια ιστορία που είχα καιρό στο μυαλό να γράψω και μου άρεσε και εμένα σαν ιδέα. Edited December 20, 2011 by Eugenia Rose Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.