Rikochet Posted October 30, 2011 Share Posted October 30, 2011 (edited) κάθε φορά λίγο πιο απελπισμένα τώρα κάτω από μισογκρεμισμένες αψίδες σε σκοτεινά δωμάτια γεμάτα συντρίμμια που μυρίζουν θειάφι σκιές που αλλάζουν σχήμα απ’το βόμβο πόδια που γλιστράνε σε χυμένο πετρέλαιο το μόνο φάρμακο ίσως να ‘ναι μια άλλη αφήγηση που να λέει ότι αυτό εδώ είναι προιόν βομβαρδισμού η πέτρα κρατάει μέσα της το άγχος της βόμβας που ίσως πέσει σήμερα ίσως άυριο ίσως ποτέ μια δύναμη ικανή να διαλύσει και τους ισχυρότερους δεσμούς δείξε μου το γραφείο που συντάχθηκε η τελευταία αισιόδοξη αναφορά που σκουπίζοντας τον ιδρώτα του και χαμογελώντας με λίγη πίκρα πολιόρκησε στη γραφομηχανή ο γραφιάς που μετά δεν άρχισε να τρέχει δείξε μου την αποθήκη που μυρίζει σκυλοτροφή εκεί που άκουγαν στο τελευταίο τους ζευγάρωμα τα σλουρπ του σκύλου που αφάνιζε τους κύβους κρέατος απ’το πάτωμα που γέμισε γράσο δείξε μου το καταφύγιο εκεί που θα προστατεύονταν απ’όλα τα κακά του κόσμου που έλιωσε πρώτο δε θέλω το τελευταίο μας ζευγάρωμα θέλω κάτι λιγότερο δε θέλω τίποτα πιο πολύ δε θέλω να κοιτάμε τις σκιές που κουνιούνται και να λέμε αα αυτές; όχι απαραίτητα οι επιζώντες Edited October 30, 2011 by Rikochet Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted October 30, 2011 Share Posted October 30, 2011 Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η βιβλιοθήκη ποίησης, το θεωρώ πλέον απαραίτητο τέτοια ποιήματα να συνοδεύονται από εκτενές επεξηγηματικό κείμενο, στο οποίο ο ποιητής θα περιγράφει με απλή γλώσσα τις συνθήκες σύλληψης και δημιουργίας ποιημάτων όπως το παραπάνω. Τι μας λες τώρα ρε Πάκο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted October 30, 2011 Share Posted October 30, 2011 Μου άρεσε ιδιαίτερα ο στίχος: "δείξε μου το γραφείο που συντάχθηκε η τελευταία αισιόδοξη αναφορά". Πολύ καλό ποίημα, έχει την ώμη δύναμη που έχουν κι όλα όσα έχω διαβάσει από σένα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted October 31, 2011 Share Posted October 31, 2011 Λιγότερο καθαρό από τα άλλα σου αλλά δεν το βρήκα ακατανόητο, ίσως πιο κρυπτικό. Πολύ δυνατή ατμόσφαιρα και το τέλος κορυφαίο. Όσο το ξαναδιαβάζω τόσο πιο πολύ μ' αρέσει. Σιγά σιγά υποψιάζομαι ότι είναι το στυλ σου, αλλά το "σλουρπ" με πέταξε λίγο έξω, όπως και ο τίτλος στο "Φτου σου αγόρι μου." Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.