Η Αναγέννηση των Ηρώων - ΥΔΩΡ, Κεφάλαιο 14, Μια περίεργη οικογένεια

[niceguy0973]

Η Αναγέννηση των Ηρώων - ΥΔΩΡ, Κεφάλαιο 14, Μια περίεργη οικογένεια

Κεφάλαιο 14.doc

[laas7]

Παμε και για το επομενο κεφαλαιο...

Νομιζω πως στην αρχαιοτητα εγραφαν σε πινακια με κιμωλια... ελπιζω να μην λεω καμμια μεγαλη βλακεια, δεν ειμαι και σιγουρη, αλλα νομιζω πως κομματια μαρμαρο δυσκολα θα εβρισκε ενα φτωχο ορφανο αγορι για να τα σκαλιζει. Επισης δεν ξερω αν υπηρχαν τυπου ιδρυματα για τα ορφανα, ασυλα... δεν νομιζω... εχω παλι την εντυπωση, χωρις να ειμαι σιγουρη, πως αναλαμβανε ο κοντινοτερος συγγενης η αν ηταν ας πουμε νοθα παιδια του αρχοντα, τα κρατουσε μαζι με τις μαναδες που συνηθως ηταν δουλες του, στην δουλεψη του, στο σπιτι του. Μετα μαθητης του Σωκρατη ειχε βγει η βρωμα και περνουσε αλυσιδα στα παιδικα στοματα???? Τι εκφραση ειναι αυτη?

Επισης θελω να σου θυμισω πως τον Σωκρατη τον καταδικασαν σε θανατο στην Αρχαια Αθηνα, γιατι εσπερνε δαιμονια στα νεανικα μυαλα (το εχουμε αυτο το ελαττωμα απο την αρχαιοτητα να εξολοθρευουμε τους καλυτερους και να κραταμε τους χειροτερους... δες και τα πολιτικα μας χαλια αυτη την εποχη), οποτε αποκλειεται να εβαλαν μαθητη του να διδαξει τα ορφανα, ασε που δεν ειχαν την ιδιοτητα του διδασκαλου οι μαθητες των διαφορων φιλοσοφων.....Και επισης γι αυτον τον Αιγισθο, νομιζω πως η καθαριοτητα ηταν ενα απο τα δεδομενα προσοντα των αρχαιων, οποτε βρες καποιο αλλο ελαττωμα να του προσαψεις. Δεν ξερω αν θα μπορουσε επισης ενα δασκαλος να διωξει ενα ορφανο απο καποιο ασυλο... Στο θεμα του Καλλιμαχου που μεγαλωνει τωρα... Θα ηθελα να ξερω με ποια λογικη διαλεξε το ονομα Δαβιδ...θα ηθελα να υπαρχει μια λογικη πισω απο αυτη την επιλογη. Επισης ενα σημαντικο θεμα ειναι πως μεγαλωνει και γινεται ανδρας αλλα δεν μεγαλωνει αλλο και μενει αθανατος απο μια ηλικια και μετα... Στην σειρα βιβλιων με την Ακασα η το συνεντευξη με εναν βρυκολακα (που εχουν γυριστει και ταινιες) λεει πως απο την στιγμη του δαγκωματος μενουν αθανατοι σε αυτη την ηλικια. Γι αυτο αν εχεις δει την ταινια, μια μικρουλα που κανουν βαμπιρ δεν μεγαλωνει, δεν γινεται γυναικα και εχει προβλημα και σε καποιο σημειο λενε πως απαγορευεται να αλλαζουν καποιον τοσο νεο. Νομιζω πως αυτο το σημειο ειναι πολυ σημαντικο και πρεπει να σκεφτεις καλα τι θα κανεις και πως θα το δικαιολογησεις... Δεν εξηγεις επισης πως μεταμορφωθηκε ψυχικα και το μονο του μελημα ηταν η νικη του πατερα του.

Μετα το δαγκωμα του πατερα του σαν να καταλαβε τι ηταν? Επισης δεν δικαιολογεις και το θεμα των κοκκινων ματιων απο προηγουμενο κεφαλαιο σου... εχει κοκκινα ματια? Απο παντα? Πως δεν τα εχουν δει οι αλλοι?

Εκει που η Ανδρομαχη του λεει να φυγει να παει να ζησει την ζωη του, την ανεραστη.... ειναι εκφραση που θα λεγοταν σημερα. Οχι κατι που θα ελεγε, κατα την γνωμη μου, μια φυλακας των στοιχειων. Και το ιδιο με το τι λεει στον πατερα της... δεν ψοφησες ακομα? Θα προτιμουσα κατι αλλο... πιο σικ, θαρραλεο, αγερωχο, υπερανω. Μου κανουν και οι δυο εκφρασεις λαικες, ακαταλληλες.

Στο σημειο που ο ερωτευμενος Δαβιδ ζηταει απο την Αριανδη να ζησει μαζι του. Αυτο νομιζω θα το εκανε σημερα ενας ανδρας, τοτε θα την ζητουσε σε γαμο.

Γενικα εχω να σου πω, πως πρεπει να δουλεψεις πολυ στην πλοκη και να σκεφτεις σοβαρα για να εχει γερες βασεις σαν ιστορια και να μην χανει-πρεπει να εχεις απαντησεις σε ολες τις ερωτησεις. Μου αρεσε ομως η λογικη των μετεμψυχωσεων και της ιστοριας που συνεχιζει σε επομενη ζωη απο την προηγουμενη και πως ολοι τελικα με καποιο τροπο συνδεονται μεταξυ τους. Επσης εξαιρετικο σημειο ειναι πως η Ανδρομαχη μαζευεται μεσα στην καρδια της και τελικα φευγει. Μου αρεσε πολυ η περιγραφη.

Edited November 6, 2011 by laas7