Διγέλαδος Posted November 7, 2011 Share Posted November 7, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα: A. Είδος ποιήματος: λυρικό; περιγραφικό; δραματικό; Αριθμός Στίχων: 15 Σχόλια: * (στο τέλος) Αρχείο: δάκρυ.doc Γεννιέμαι σε έναν υγρό κόσμο, κι ωθούμαι στον καταρράκτη της θλίψης. Στο δέρμα σου γδέρνω το σώμα μου, κάθε πόρος σου σκαλοπάτι που κατεβαίνω. Η σκέψη σου, μητέρα μου κι ο όνειδός σου πατέρας μου. Τα αυλάκια του χρόνου διασχίζω πάνω στις ρυτίδες των αναμνήσεών σου. Φτάνω στα χείλια σου και τα αναφιλητά τους ακούω. “Κυλήστε, δακρυα μου”. Ακολουθώ το ποτάμι του πόνου μέχρι να πέσω στο κενό. Γεννιέμαι σε έναν υγρό κόσμο, και ωθούμαι στον καταρράκτη της θλίψης. *Πήρα την ποιητική άδεια και μετέτρεψα το όνειδος σε αρσενικό ουσιαστικό, Edited November 8, 2011 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted November 7, 2011 Share Posted November 7, 2011 Ονομα συγγραφεα Α? Δηλαδη? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted November 7, 2011 Author Share Posted November 7, 2011 (edited) Αλεξ. Το όνομά μου Edited November 7, 2011 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted November 8, 2011 Share Posted November 8, 2011 (edited) Αχα! Να ξερω ποιον σχολιαζω! Το ποιημα μου κανει λιγο κλισε... θλιψη, πονος-δεν με συγκλονιζει ως θεμα. Παρολα αυτα μου αρεσει το κυκλικο σχημα των στιχων στην αρχη και το τελος και οι συγκεκριμενοι ειναι και πολυ καλοι. Οι ενδιαμεσοι στιχοι, ενω δεν ειναι ασχημοι, για καποιο λογο δεν με κρατουν, να σταθω ιδιαιτερα σε καποιον απο αυτους. Νομιζω πως δεν μου βγαζουν συναισθηματικη ενταση, οπως εγω θα περιμενα απο ενα ποιημα πονου ας πουμε. Ενας στιχος που μου αρεσε ειναι ο "κυληστε δακρυα μου" και θα μου αρεσε να τον αναπτυξεις περισσοτερο...πιστευω πως αν του εδινες περισσοτερη ζωη θα εδινε και στο ποιημα περισσοτερη ωθηση. Η λεξη ο ονειδος στην αρχη μου χτυπησε καπως, αλλα μετα που το ξανασκεφτηκα μου φανηκε χαριτωμενο... αλλωστε κανω και εγω συχνα πυκνα κατι τετοια... νομιζω πως θα μου αρεσε να μπορουμε να εφευρισκουμε καινουργιες λεξεις! Και τελος στους δυο τελευταιους στιχους γραφεις το ωθουμαι με ε αντι με αι, ενω στους δυο πρωτους στιχους το γραφεις σωστα... μαλλον σου εχει ξεφυγει; Edited November 8, 2011 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted November 8, 2011 Author Share Posted November 8, 2011 Και τελος στους δυο τελευταιους στιχους γραφεις το ωθουμαι με ε αντι με αι, ενω στους δυο πρωτους στιχους το γραφεις σωστα... μαλλον σου εχει ξεφυγει; Το διόρθωσα. Όσο για τα υπόλοιπα. Τα κρατώ για την επόμενη προσπάθεια. Ευχαριστώ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted November 8, 2011 Author Share Posted November 8, 2011 Να προσθέσω κάτι. Επειδή το ποίημα μιλάει για τον πόνο δεν σημαίνει ότι πρέπει να εκφράζει τον πόνο. Αυτό μην ξεχνάς είναι το ταξίδι του μέσα στη θλίψη. Ακολουθεί τη ροή του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted November 8, 2011 Share Posted November 8, 2011 νομιζω πως θα μου αρεσε να μπορουμε να εφευρισκουμε καινουργιες λεξεις! Σας παρακαλώ μην το κάνετε αυτό Χρόνια πολλά laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted November 8, 2011 Author Share Posted November 8, 2011 (edited) νομιζω πως θα μου αρεσε να μπορουμε να εφευρισκουμε καινουργιες λεξεις! Σας παρακαλώ μην το κάνετε αυτό Βασικά δεν είναι ακριβώς δημιουργία καινούριων λέξεων, απλώς μικρές αλλαγές στις υπάρχουσες λέξεις. Νομίζω το κάνουν αυτό κάποιοι νεωτεριστές ποιητές για χάρη του ποιήματος Edited November 8, 2011 by Διγέλαδος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted November 8, 2011 Share Posted November 8, 2011 (edited) Ευχαριστω npaps. Καπως οπως τα λεει ο διγελαδος... (αν και επειδη μπορει να παρεξηγηθω και δεν θελω), δεν εννοω να αρχισουμε να γραφουμε ο,τι αλαμπουρνεζικα μας κατεβαινουν στο κεφαλι! Αυτο δεν το θελει ουτε Ο Θεος! Απλα π.χ. εγω σε καποιο ποιημα μου ειχα γραψει "ποιηματικο σωμα", με την εννοια του πειραματισμου περισσοτερο και της δημιουργικης σκεψης και με τιποτα με την εννοια της αλλοιωσης μιας εκπληκτικης, πλουσιας και εκφραστικοτατης, γλωσσας οπως ειναι η ελληνικη! Edited November 8, 2011 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted November 8, 2011 Share Posted November 8, 2011 Μου ήρθε στο μυαλό: Never did anybody look so sad. Bitter and black, halfway down,in the darkness, in the shaft which ran from the sunlight to the depths, perhaps a tear formed; a tear fell; the waters swayed this way and that, received it, and were at rest. Never did anybody look so sad. V.Woolf "To The Lighthouse". Η εικόνα από το δάκρυ που συμπάσχει και πονάει καθώς πέφτει είναι αρκετή για να εκφράσει πόνο... Και θλίψη... Όμορφο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted November 8, 2011 Author Share Posted November 8, 2011 Μου ήρθε στο μυαλό: Never did anybody look so sad. Bitter and black, halfway down,in the darkness, in the shaft which ran from the sunlight to the depths, perhaps a tear formed; a tear fell; the waters swayed this way and that, received it, and were at rest. Never did anybody look so sad. V.Woolf "To The Lighthouse". Η εικόνα από το δάκρυ που συμπάσχει και πονάει καθώς πέφτει είναι αρκετή για να εκφράσει πόνο... Και θλίψη... Όμορφο. Πανέμορφο το συγκεκριμένο απόκομμα κι όντως πολύ ταιριαστό. Σε ευχαριστώ πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.