Mindtwisted Posted November 21, 2011 Share Posted November 21, 2011 Όνομα Συγγραφέα: Κατσούλης - Δημητρίου Κωνσταντίνος Είδος: Ψυχολογικός τρόμος Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 2100 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Ξέρω οτι δε θα το διαβάσουν και πολλοί τέτοια περίοδο, αλλά αφού θέλω να γράψω μεταφυσικό τρόμο στο διαγωνισμό πρέπει να κάνω εξισορρόπηση... Το πορφυρό πορτοκάλι.pdf Το πορφυρό πορτοκάλι.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 (edited) Το διάβασα χθες το βράδυ, λίγο πριν κοιμηθώ. Τους εκτενείς σχολιασμούς στο διήγημά σου, θα τους αφήσω σ'αυτούς που είναι έμπειροι στον τρόμο. Το μόνο που θέλω να σου πω είναι πως δηλώνω ενθουσιασμένη για τη βελτίωσή σου! Χαίρομαι που βλέπω συχνά ιστορίες σου να ανεβαίνουν, αλλά κυρίως χαίρομαι για την ποιότητά τους. Σχετικά με τη συγκεκριμένη τώρα. Μου άρεσε πολύ η εύρεση του πορφυρού πορτοκαλιού και το πώς αυτή σηματοδοτεί την αλλαγή στη συμπεριφορά του πρωταγωνιστή. Για τις επαναλήψεις δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν μου άρεσαν. Κάποιες ήταν αρκετά πετυχημένες, μα κάποιες άλλες όχι και τόσο -κατά τη δική μου άποψη πάντα. Μου άρεσε επίσης το πώς δένεται ο τίτλος με τη μέση της ιστορίας, κι αυτή με το τέλος της. Επίσης, δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ αν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος συμβολισμός για τα χρώματα που πρωταγωνιστούν στην ιστορία, το λαχανί και το ρουμπινί. Τη σημασία του γκρι την καταλαβαίνω, αλλά τα άλλα δύο χρώματα τι πρεσβεύουν; Μη μου πεις ότι την έγραψες, ενώ έβλεπες τον αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού το Σάββατο! Edited November 22, 2011 by Lady Nina Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted November 22, 2011 Author Share Posted November 22, 2011 Μη μου λες τέτοια θα κοκκινίσω. Το λαχανί είναι ενα απαλό χρώμα που συμβολίζει τη γαλήνη και μια εποχή στη ζωή του που ήταν πιο όμορφη και πιο ευτυχισμένη. Το ρουμπινί είναι ένα πολύ έντονο χρώμα που νόμιζα οτι θα έκανε εντύπωση σ' εκείνο το σημείο για να φανεί και πόσο σημαντικό είναι. Επίσης βοηθάει στη σύνδεση με το τέλος. Αν συμβολίζει κάτι θα είναι όλα αυτά που καταπιέζει ή θα ήθελε να έχει, αλλά δεν μπορεί να αποκτήσει κι ίσως ένα εσωτερικό αναβρασμό. Δεν ξέρω αν τα εκφράζω καλά. Δε είχα σκεφτεί να βάλω συμβολισμούς, απλώς αυτά τα χρώματα μου ταίριαξαν εκείνη τη στιγμή. Μπορεί να τους βάζω και ασυναίσθητα. Δεν είμαι οπαδός του ποδοσφαίρου, αλλά απ' τον αγώνα είχε πάρει το μάτι μου στιγμιότυπα. Λες να επηρεάστηκα υποσυνείδητα; Χαίρομαι που σου άρεσε!!! Ψήσου να πάρεις μέρος στον τρόμου με τίποτα πιο αιμοσταγές από τα σαλιγκάρια!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 Δε θα το πιστέψεις, αλλά μετά που σχολίασα την ιστορία σου, έπεσα πάνω σ'αυτό!! Σύμπτωση, ε;; Έχω καραψηθεί για το διαγωνισμό κι αν με εμπνεύσει το θέμα, θα γράψω! Τρόμο αυτή τη φορά... Γιατί, για δες κι εδώ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted November 22, 2011 Author Share Posted November 22, 2011 Ώχ, έχουν αρχίσει να βγαίνουν πορτοκάλια στο κτήμα πάντως. Είναι ο καιρός τους. Το 'χω δει γ' αυτό σε ψήνω. Πρέπει να πληθύνουμε!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 (edited) Γενικά, δεν είμαι οπαδός των τόσο αναλυτικών ψυχογραφημάτων. Κι η αλήθεια είναι ότι εδώ τραβάει αρκετά, τόσο που κάνει το διήγημα σχεδόν στατικό από άποψη πλοκής. Βασικά, πιστεύω πως αυτός ήταν κι ο σκοπός του συγκεκριμένου διηγήματος: να μας βάλει στο μυαλό του ήρωα, να ταυτιστούμε μαζί του, ώστε να δικαιολογήσουμε τις πράξεις του. Αυτό το πετυχαίνεις πολύ καλά εδώ. Μου άρεσε το ότι ο ήρωας γνωρίζει ότι ως ένα σημείο παραλογίζεται, αλλά συνεχίζει να κάνει τα ίδια. Χρησιμοποιείς μια «γνωστή συνταγή»: ο άντρας που χάνει σιγά-σιγά τα λογικά του, μέχρι που φτάνει στο σημείο να κάνει κάτι εξωφρενικά σκληρό για όλους εμάς, αλλά απόλυτα λογικό για κείνον. Γι' αυτό και το ξέσπασμα βίας ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο (άσχετα αν το αναφέρεις στη φόρμα ), επειδή είναι σχετικά ξεκάθαρο ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μετα/υπερφυσικό τρόμο (άσχετα αν το αναφέρεις στα σχόλια ). Όσον αφορά τη γραφή, είναι πάρα πολύ καλή. Συνέχισε έτσι. Περιμένω την ιστορία σου στο διαγωνισμό... Edited November 22, 2011 by Mesmer τύπο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 Νομίζω ότι εδώ επιβάλλεται να σχολιάσω Όχι επειδή ο τίτλος θυμίζει Κιούμπρικ, αλλά για άλλους ευνόητους λόγους... Λοιπόν, εγώ δεν περίμενα να σκοτώσει το κοριτσάκι ή να κάνει κάτι τέτοιο, τέλος πάντων. Κι αυτό γιατί ο ήρωάς σου δεν μου έκανε για τέτοιου είδους παρανοϊκό, αλλά για κάποιον καταθλιπτικό που π.χ θα καθόταν να μιλάει στο πορτοκάλι νομίζοντας ότι ήταν ανθρώπινο κεφάλι. Οπότε, το τέλος μού ήρθε απότομα και, παρόλο που μου άρεσε, το βρήκα λίγο σφήνα. Μια άλλη παρατήρηση: λες αρκετά συχνά ότι η ζωή του είναι γκρίζα, ότι δεν έχει χρώμα κ.ο.κ. Εγώ θα έκοβα μερικές τέτοιες προτάσεις, γιατί έτσι μπουκώνει λίγο ο αναγνώστης από ευθύ γκρίζο. Υπονοείται μια χαρά με όλο αυτό το context που έχεις δημιουργήσει, όταν το λες ξανά και ξανά αποδυναμώνεται και γενικά χάνει αξία. Η ιστορία με απορρόφησε και μου δημιούργησε συναισθήματα, οπότε συμπεραίνω ότι μου άρεσε, έχοντας υπόψιν τις παρατηρήσεις που ανέφερα. Για να δούμε τι θα δούμε στον Τρόμου ( για τη Νίνα το λέω αυτό). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 Για να δούμε τι θα δούμε στον Τρόμου ( για τη Νίνα το λέω αυτό). Κι εσύ βρε τέκνον Βρούτε; Με προκαλείς και θα υποστείς τις συνέπειες! Μια άλλη παρατήρηση: λες αρκετά συχνά ότι η ζωή του είναι γκρίζα, ότι δεν έχει χρώμα κ.ο.κ. Εγώ θα έκοβα μερικές τέτοιες προτάσεις, γιατί έτσι μπουκώνει λίγο ο αναγνώστης από ευθύ γκρίζο. Υπονοείται μια χαρά με όλο αυτό το context που έχεις δημιουργήσει, όταν το λες ξανά και ξανά αποδυναμώνεται και γενικά χάνει αξία. Νομίζω πως αυτό που λέει ο Σταν εδώ είναι αυτό που παρατήρησα κι εγώ με τις επαναλήψεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 (edited) O.T. Οι ευνόητοι λόγοι υποθέτω οτι είναι η δημοσίευση έργου του Χρήστου στο λογοτεχνικό περιοδικό Πόρφυρας. Οπότε οτιδήποτε πορφυρό τον αφορά Νομίζω ότι εδώ επιβάλλεται να σχολιάσω Όχι επειδή ο τίτλος θυμίζει Κιούμπρικ, αλλά για άλλους ευνόητους λόγους... Κωνσταντίνε θα σχολιάσω μόλις το διαβάσω Edited November 22, 2011 by npaps Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 O.T. Οι ευνόητοι λόγοι υποθέτω οτι είναι η δημοσίευση έργου του Χρήστου στο λογοτεχνικό περιοδικό Πόρφυρας. Οπότε οτιδήποτε πορφυρό τον αφορά Νομίζω ότι εδώ επιβάλλεται να σχολιάσω Όχι επειδή ο τίτλος θυμίζει Κιούμπρικ, αλλά για άλλους ευνόητους λόγους... O.T. Πόσο σε πλήρωσε για τη διαφήμιση; Μίλα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted November 22, 2011 Author Share Posted November 22, 2011 Άγγελε ευχαριστώ, χαίρομαι που το θεωρείς πετυχημένο, Χρήστο ο χαρακτήρας είναι απ' τους παρανοϊκούς που σκέφτονται λογικά, απλώς οι κανόνες της λογικής του είναι περίεργοι. Για αυτόν το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο δεν είναι το πορτοκάλι, αλλά το χρώμα του. Και ξέρει οτι το χρώμα του αίματος είναι κόκκινο, οπότε σκοτώνει το κοριτσάκι με την ελπίδα να το δει. Είχα σκεφτεί να βάλω μια φράση στην μέση που να το λέει, αλλά δεν το έκανα τελικά. Η πράξη δεν τον πειράζει, γιατί το μόνο που τον νοιάζει πια είναι ν' αποκτήσει το χρώμα. Το κοριτσάκι το αντιμετωπίζει ως ένα κομμάτι του κόσμου του, με το οποίο δεν έχει σύνδεση, σε αντίθεση με το σκύλο. Άρα είναι σχετικά αδιάφορο. Αυτό τουλάχιστον σκεφτόμουν εγώ. Για το ευθύ γκρίζο πρέπει να 'χετε δίκιο, θα κοιτάξω να αφαιρέσω λίγο. Πάντως αφού σε απορρόφησε και συμπεραίνεις οτι σου άρεσε, σε καλό δρόμο είμαι. Npaps με πρόλαβες κι εγώ τον είχα πιάσει το γάτζο κι ετοιμαζόμουν να κάνω διαφήμιση, Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 Να 'μαι! Ώστε αυτό τον τρόπο γραφής εννοούσες Κωνσταντίνε; (ξέρει αυτός σε τι αναφέρομαι) Αυτός είναι, ναι, ένας ωραίος τρόπος περιγραφής ειδικά όταν θέλει να σε πείσει για το λόγο των πράξεων του χαρακτήρα. Και θα συμφωνήσω με τους άλλους ότι με πείθει. Κι εγώ "το είδα" από τη μέση του κειμένου ότι θα κάνει αυτό που έκανε στο τέλος. Άρα δεν χρειάζεται να μπει η παραπάνω εξήγηση που παραθέτεις για μένα. Όμως να πω την αλήθεια κάπως με κούρασαν οι προτάσεις στις τρεις πρώτες παραγράφους του διηγήματος. Τις θεώρησα μεγάλες. Πάντως το γεγονός ότι έχω βάψει λαχανί το δωμάτιο κι ότι έχω απ' έξω μια ελιά που κοιτάζω κάθε πρωί, πρέπει να με ανησυχήσει; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 Όχι, ρε παιδιά..Οι ευνόητοι λόγοι είναι ο τρελάρας που τα κάνει όλα πουτάνα στο τέλος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted November 22, 2011 Author Share Posted November 22, 2011 Ναι κάτι τέτοιο εννοούσα: Να αναλύει λίγο πιο πολύ ψυχολογικά για να σε βάζει στο ζουμί και να επηρεάζεσαι Βλέπω οτι πολλοί το περίμεναν το τέλος, μπορεί ο Χρήστος να θέλει να κάνει την ανατροπή πάλι Άλεξ, σου λείπει ο σκύλος του γείτονα.και το κοριτσάκι. Καλά είσαι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted November 22, 2011 Share Posted November 22, 2011 Άλεξ, σου λείπει ο σκύλος του γείτονα.και το κοριτσάκι. Καλά είσαι! Κι όμως.. εκεί είναι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted November 22, 2011 Author Share Posted November 22, 2011 (edited) Ωχ, έτσι έ; Ελπίζω να μη σε δούμε στο νυχτερινό δελτίο. Συγκρατήσου!! Και μείνε μακριά από πορφυρά πορτοκάλια, βλάπτουν σοβαρά την υγεία των γύρω σου Edited November 22, 2011 by Mindtwisted Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted November 23, 2011 Share Posted November 23, 2011 Λοιπόν, μου άρεσε πολύ, πολύ! Έχει μελαγχολική κι όχι τρομακτική ατμόσφαιρα οπότε το τέλος εγώ δεν το περίμενα, περίμενα ίσως να αυτοκτονήσει ή κάτι τέτοιο. Μετά θυμήθηκα ότι είναι στη βιβλιοθήκη τρόμου Γενικά πολύ καλή ιστορία, οι επαναλήψεις σου δουλεύουν πολύ καλά και προσδίδουν ποιητικότητα στο διήγημα. Ταυτίστηκα και με τον ήρωα λιγουλάκι και πήρα το πορτοκάλι ως σύμβολο στη θέση του οποίου μπορεί κανείς να τοποθετήσει οτιδήποτε είναι αυτό που δίνει χρώμα στη ζωή του κι όταν χαθεί, χάνεται κι η λογική του οπότε κάνει παράλογα πράγματα για να το αποκτήσει ξανά. Μάλλον η καλύτερη ιστορία που έχω διαβάσει από σένα. Περιμένω να δω τι θα γράψεις στον τρόμου Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted November 23, 2011 Author Share Posted November 23, 2011 Ωωω, σ' ευχαριστώ πολύ Σάντι!! Ναι ναι, κι εγώ κάτι τέτοιο είχα σκεφτεί για το πορτοκάλι. Χαίρομαι που σου άρεσε, έχω ψηθεί για τον τρόμου θα βάλω τα δυνατά μου!!! (Αν δεν είναι υπερβολικά άκυρο το θέμα...) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted November 23, 2011 Share Posted November 23, 2011 Αυτό το διήγημα μου θυμίζει πολύ την υπογραφή σου Κωνσταντίνε Το πιο ομορφο γαλάζιο της ψυχής μου, το ξόδεψα για να γλυκάνω το χρώμα της απουσίας. Σαν ο ήρωάς σου να αναζητούσε παρέα στα χρώματα και όχι στους ανθρώπους. Κάτι που θα ήθελα είναι Να μην σκοτώνει τόσο απότομα το κοριτσάκι. Να προηγούνται μια ή δυο προτάσεις για να είναι πιο μεγάλη η ένταση των συναίσθηματων. Έτσι απότομα που το κάνει απο εκεί που απλά την παρατηρεί και την μυρίζει δεν μπαίνουμε αρκούντως στο κλίμα. Αν περιέγραφες πιο πολύ τι νιώθει και πως ακριβώς την πλησιάζει, πιστεύω θα ήταν ακόμα πιο έντονο.Αφού την σκοτώνει και μετά μου έβγαλε φρική και λύπη και είναι πολυ καλές οι περιγραφές! Επίσης από την αρχή του διηγήματος περίπου, σκεφτόμουν ένα πράγμα: Αυτός ο τύπος είναι σαν τον σκύλο που παρατηρεί. Έχουν αχρωματοψία και περιμένουν/ελπίζουν για κάτι που ίσως και να μην έρθει. Επίσης δεν τους νοιάζει πως θα ικανοποιήσουν την ανάγκη τους για φαί/χρώμα, αρκεί να το κάνουν. Άσε που σε κάποια φάση νόμιζα ότι ο άνθρωπος θα γίνει και αυτός σκύλος. Πολύ καλό πραγματικά αν και θα μπορούσες να το κάνεις λίγο μεγαλύτερο.Περιμένω και εγώ και έχεις υποχρεωθεί πλέον, από αυτά που μας δίνεις, να γράψεις κάτι αντίστοιχο στον τρόμο. Το κοινό αδημονεί! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted November 23, 2011 Author Share Posted November 23, 2011 Ευχαριστώ για το σχόλιο Ευγενία!!! Ναι κι εγώ είχα σκεφτεί να βάλω λίγο ακόμα περιγραφή σ' εκείνο το σημείο, αλλά πήρα το δρόμο του απότομου τελικά. Μπορεί να προσθέσω όταν την ξαναπιάσω. Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε, θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ να βγει ωραία ιστορία και στο διαγωνισμό!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 23, 2011 Share Posted December 23, 2011 Κωνσταντίνε, το πρώτο που έχω να πω, διαβάζοντας έστω και λίγο καθυστερημένα, το διήγημά σου, είναι ότι καλά θα έκανε η αστυνομία να σας συλλάβει όλα εσάς τα αθώα παιδάκια, που κάθεστε και γράφετε τέτοια τρομακτικά πράγματα. Το διήγημα τώρα , κυρίως με τις επαναλήψεις, πετυχαίνει να μας κάνει όχι μόνο να γνωρίσουμε αλλά και να εξοικειωθούμε (ίσως και αποδεχθούθμε) τον ταραγμένο ψυχικό κόσμο του ήρωα. Με αυτό τον τρόπο, το αποτρόπαιο τέλος, έρχεται σαν γροθιά στο στομάχι του αναγνώστη, και τον αιφνιδιάζει. Τολμώντας μια υπερβολή, θα πω ότι του δημιουργείται και ένα είδος ενοχής, που για λίγο συνέπλευσε και ίσως συμπάθησε και λυπήθηκε αυτό το "τέρας". Στα κρυφά σημεία του διηγήματος να αναφέρω, ότι ο ήρωας αφήνεις να εννοηθεί οτι στερείται και γεύσης και όσφρησης. Και εγώ το εκλαμβάνω ότι δηλώνεις πως δεν έχει την ικανότητα να χρησιμοποιήσει τις αισθήσεις του, αλλά υπονοείς ότι δεν έχει την ικανότητα να ξεχωρίσει και να διαχειριστεί συναισθήματα, η τουλάχιστον όχι σαν τους φυσιολογικούς ανθρώπους. Τελικά το πως και το γιατί, ξεχώρισε το πορτοκάλι δεν το λές, και μάλλον είναι απλά η αφορμή για την αφήγηση του μύθου. Καλή σσυνέχεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted December 24, 2011 Author Share Posted December 24, 2011 Σε ευχαριστώ πολύ που το διάβασες Νίκο, υπάρχει και διαφορετικό τέλος σ' αυτό το διήγημα όχι αιμοσταγές Όσον αφορά αυτόν, πιο πολύ είναι ανικανότητα να πάρει θετικά ή αρνητικά συναισθήματα από τις αισθήσεις του, οπότε τα βρίσκει όλα αδιάφορα, αλλά μ' αρέσει η θεωρία σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.