"Το δώρο είναι η νύχτα"

[wordsmith]

Χμμμ. Μου άρεσε που στηρίζεται κυρίως στις εικόνες και στα μαγικά αντικείμενα κλπ αντί σε συγγραφικά τεχνάσματα και που έχει μια υπόθεση που "κουμπώνει" στο τέλος και ολοκληρώνεται. Συμφωνώ ότι θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο ατμοσφαιρική, αλλά δε με ενόχλησε αυτό και πολύ.

Κάτι που με πέταγε κάπως έξω ήταν οι (ελάχιστες) υπενθυμίσεις ότι βρισκόμαστε στη σημερινή εποχή και όχι σε κανέναν μεσαίωνα. Αν δεν υπήρχαν, δηλαδή, αναφορές στην τηλεόραση που δεν είχε, στο ρυθμιστή της λάμπας, στο γιατρό και στη ραδιενέργεια, θα ήταν διήγημα εποχής και ίσως να λειτουργούσε και καλύτερα έτσι(Γιατί δεν έψαχνε και στο ίντερνετ για συνταγές αλχημιστών; )

Συμφωνώ επίσης με όσους είπαν ότι περίμεναν κάτι περισσότερο στο τέλος. Νομίζω ότι ξεφουσκώνει πολύ γρήγορα, για έργο ολόκληρης ζωής, η επιτυχία του Θ. να φτιάξει αυτά τα γυαλιά. Θα είχε περισσότερη ένταση και ενδιαφέρον αν μαθαίναμε περισσότερα για το χαρακτήρα του και αν είχε, π.χ., κάποια τραυματική εμπειρία που να τον έχει κάνει να θέλει τόσο πολύ να φτιάξει αυτόν τον κρύσταλλο - ας πούμε αν στα νιάτα του τον είχε κάποιος εξαπατήσει/προδώσει με τρόπο εντελώς απροσδόκητο και αυτός είχε πληγωθεί τόσο πολύ που μετά έβαλε σκοπό της ζωής του να μην ξαναφήσει κλπ κλπ. Αλλιώς είναι κάπως σαν ντοκυμαντέρ, πώς φτιάχνουμε αυτό και τι γίνεται τότε. Και επίσης το περί σκοταδιού σαν να ήταν άλλη ιστορία, αφού ξεμπερδέψαμε με τον κρύσταλλο της ψυχής.

Στα ψιλά κάποια κόμματα σε λάθος σημεία. Τα κόμματα είναι σαν παρενθέσεις, μέσα τους κλείνουμε κάποια λέξη ή φράση που θα μπορούσε να αφαιρεθεί χωρίς να κλονιστεί συντακτικά το κείμενο. Δεν υπάρχει λόγος να μπαίνουν αμέσως μετά το όνομα του Θ. στην πρώτη πρόταση, ας πούμε. Αλλά αυτό διορθώνεται εύκολα.

Γενικά όχι κι άσχημο, αλλά μπορούσε πολύ εύκολα να γίνει καλύτερο.

[niceguy0973]

Αν ήταν διαγωνισμός μυστηρίου, τότε σίγουρα θα ήταν μέσα στην τριάδα μου! Για διαγωνισμό τρόμου, όμως, όχι! Καλή επιτυχία Νίκο.

[jjohn]

Φίλε Νίκο, το διήγημα σου μου άρεσε. Είχε μία καλή πλοκή, ωραία γραφή που δεν κούραζε και ένα τέλος που νιώθει "σωστό" για τον χαρακτήρα και την ροή της ιστορίας. Αλλά είναι μια ιστορία που της λείπει το βάθος. Κάποιες σκηνές ξεπετιούνται πολύ γρήγορα(π.χ η τελετή).Τέλος όπως και άλλοι κι εγώ θα ήθελα να δω τον ήρωα μας να κοιτάει το είδωλο στον καθρέφτη μιας και θα ήταν μία πολύ δυνατή σκηνή. Πριν κλείσω, να πω ότι βρήκα και πολύ έξυπνο τον τίτλο.

 

Καλή επιτυχία!

Edited January 6, 2012 by joidv

[Guest old#2065]

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους διάβασαν και πολύ περισσότερο όλους όσους σχολίασαν το διήγημα μου.

 

Αφού κάνω κάποια γενικά σχόλια, θα απαντήσω στις επι μέρους, χρήσιμες παρατηρήσεις σας. Επειδή δεν είμαι συνηθισμένος να γράφω κατά παραγγελία, και τελείως μακριά από αυτό που κατατάσσεται στον τρόμο, να περιγράψω πως λειτούργησα εξαρχής.

 

Όταν ο Ντίνος έδωσε το θέμα, από τα διαβάσματα μου, μου ήρθε στο μυαλό ο Κάφκα και ο Μπόρχες . Ήθελα να δουλέψω κάτι σχετικό με αυτούς. Γρήγορα κατέληξα στον Μπόρχες, αφού ο φόβος του για τους καθρέπτες και η σταδιακή του τύφλωση μου έδιναν μια αρχή. Στη συνέχεια επέλεξα τον Παράκελσο, που είναι από τους λίγους που ξέρω να αγγίζουν και το υπερφυσικό για να είμαι στις απαιτήσεις του διαγωνισμού. Όσο για τον τρόμο, εκτός της «τελετής» που πράγματι την βάζω χωρίς να είναι του γούστου μου, απλά για να υπάρχει και λίγο αίμα , σκέφτηκα ότι είναι πραγματικά τρομακτικό να συνειδητοποιείς ότι περιβάλλεσαι από λογιών-λογιών τέρατα. Έχοντας το τέλος με την τύφλωση, έχτισα μια ιστορία, με τα υλικά που προανέφερα.

Αν η ιστορια ξαναγραφτεί μάλλον θα έχει τιτλο "Οι κρύσταλλοι της ψυχής" η κάτι παρόμοιο.

 

 

Ευγενία. Αυτό που ανέβασα είναι τελικά μια περίληψη ενός σεναρίου που ελπίζω να γράψω. Εκεί ασφαλώς και οι σκηνές θα είναι απλωμένες, περιγραφικές και τρομακτικές.

 

Σταμάτη Έχεις δίκιο για την Καμπάλα, αλλά κάπου έχω διαβάσει ότι οι εβραίοι είχαν πάρει στοιχεία από τους γείτονες Σουμέριους.

 

Ναταλία Όπως λέω και στην Ευγενία, αυτό είναι μια περίληψη, ενός μελλοντικού σεναρίου. Ναι σωστά είδες ειρωνεία, δεν μπορώ να γράψω χωρίς αυτήν. Το «κάτι σαν τζακι" είναι αυτό που λειώνουν μεταλα και δεν μούρχεται ούτε τώρα η σωστή λέξη (φου-φου;). Για τα λεμόνια κλπ μάλλον έχεις δίκιο. Για το όνομα, πράγματι ομολογώ ότι μπήκε για να συνεχίσω μια πλάκα που ξεκίνησε με το διήγημα μου στον προηγούμενο διαγωνισμό.

 

John82 Να μην λυπάσαι καθόλου γιατί όπως αποδείχτηκε η ιστορία μου δεν ήταν ψηλά στη λίστα κανενός.

 

Αποστόλη Ε καλά σιγά μην είχα την απαίτηση να τρομάξω εσένα.

 

Μαρία ευχαριστώ.

 

Tregorian Πράγματι, αν η ιστορία ξαναγραφτεί θα έχει τα επι πλέον στοιχεία που σου έλειψαν.

 

Άγγελε Η αντίληψη που έχω για τον τρόμο διαφέρει πολύ από αυτήν των φαν του είδους. Για μένα τρόμος είναι το ενδεχόμενο να συμβούν σε σένα αυτά που συμβαίνουν στον ήρωα και όχι υποχρεωτικά σάρκες, μυαλά και πύον. Για τον καθρέφτη δεν ξέρω ακόμη αν και στην τελική εκδοχή θα δώσω τελικά την απάντηση.

 

Χρήστο Είσαι από αυτούς που κατάφερα να περάσω κάποια πράγματα , και ναι θυσίασα ατμόσφαιρα συναίσθημα για να κάνω περισσότερο κινηματογραφική αφήγηση. Για το περί τεχνικής δεν νομίζω ότι θα βρεις πολλούς να συμφωνούν μαζί σου.

 

Dagoncult Είναι προφανής η μεγάλη διαφορά αντίληψης που έχουμε στο θέμα τρόμος. Είμαι φανατικά αντίθετος στην τεχνητά-φορσέ δημιουργία τρόμου, σε αντίθεση με σένα που το κάνεις αριστοτεχνικά και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος , πειστικότατα.

 

Anysias, Ροη Ευχαριστώ και χάρηκα που σας άρεσε.

 

Άννα για το όνομα εξηγώ παραπάνω αλλά έχεις δίκιο, για την ατμόσφαιρα, μάλλον εκει χάθηκα το παιχνίδι, θα το κοιτάξω, για τα υπόλοιπα ευχαριστώ.

 

Μαριάντελλα Οι κρύσταλλοι ήταν σύντηξη διαφόρων στοιχείων με βάση τον υδράργυρο, το θειάφι και το αλάτι που είναι τα βασικά στοιχεία των αλχημιστών.

 

Ηφαιστίων Δεν υπάρχει μόνο ζωομορφισμός αλλά κυρίως δαίμονες από όλους τους πολιτισμούς. Το τι θα δει στον καθρέφτη είναι τελικά και το μυστήριο που μένει στο τέλος.

 

Starcrossed Τα δυο κεριά δεν τα άναψε γιατί άναψαν μόνα τους με την επίκληση και έδειξαν την ανταπόκριση των «δυνάμεων» του κακού.

 

Βασω, Κωνσταντίνε. Πράγματι, ο τίτλος θα αλλάξει αν το ξαναγράψω, όπως λέω και πιο πάνω. Για τον καθρέφτη δεν είμαι σίγουρος αν θέλω να δοθεί απάντηση.

 

Μπόρχες Το σχόλιο σου είναι αυτό που δικαίωσε όχι μόνο αυτή μου την ανάρτηση, αλλά ακόμη και την συνολική μου παρουσία στο φόρουμ. Χωρίς να το ξέρεις μου έδωσες μια σπάνια ικανοποίηση γιατί είχες την γνώση για να αναγνώσεις και πίσω από το κείμενο. Σε ευχαριστώ.

 

Χριστίνα Ευχαριστώ για τον κόπο που έκανες να διορθώσεις το κείμενό μου. Μην έχεις παράπονο όμως μιας και ανταμείφτηκες από κάποιον με +1, ο οποίος προφανώς δεν άντεξε τις αχτενισιές μου.

 

Κέλυ αφού σε ευχαριστήσω για τις χρήσιμες παρατηρήσεις σου να πω ότι με έβαλες σε σκέψη με την ιδέα να το τοποθετήσω αρκετά πίσω χρονικά. Το μόνο πρόβλημα θα είναι ότι θα ανέβει το κόστος παραγωγής

 

Νεκτάριε δεντρόμαζες λιγουλάκι βρε παιδί μου να ανέβω και γω στο ρετιρέ; Σε ευχαριστώ πάντως.

 

joidv Χάρηκα που σου άρεσε και αν το ξαναγράψω θα φροντίσω τα σημεία που επεσήμανες.

 

Σας ευχαριστώ όλους.

 

 

 

[Mors Planch]

Προσωπικά που άρεσε πολύ περισσότερο από τα περισσότερα κομματια του διαγωνισμού που διάβασα. (που δεν είναι ακόμα όλα) Η γραφή ίσως να έχει της ατέλειες της. Από την άλλη η ιδέα είναι πολύ καλή, η ανάπτυξη της ενδιαφέρουσα και ... υπαρχει ιδέα και νόημα στην όλη ιστορία σε τελική ανάλυση. Δεν σου δημιουργεί απορίες της μορφής "ναι εγινε τερας, ναι ειναι τερας, ωραια ειναι γραμμένη η ιστορία αλλά τι έγινε ή τι είδα σε αυτό που διαβασα τελικά;

[Guest old#2065]

Προσωπικά που άρεσε πολύ περισσότερο από τα περισσότερα κομματια του διαγωνισμού που διάβασα. (που δεν είναι ακόμα όλα) Η γραφή ίσως να έχει της ατέλειες της. Από την άλλη η ιδέα είναι πολύ καλή, η ανάπτυξη της ενδιαφέρουσα και ... υπαρχει ιδέα και νόημα στην όλη ιστορία σε τελική ανάλυση. Δεν σου δημιουργεί απορίες της μορφής "ναι εγινε τερας, ναι ειναι τερας, ωραια ειναι γραμμένη η ιστορία αλλά τι έγινε ή τι είδα σε αυτό που διαβασα τελικά;

"Δυστυχως κύριε αργήσατε, ο ασθενής απεβίωσε"

[Adinol Doy]

Φίλτατε npaps, οἱ περισσότεροι ἔχουν ἤδη σχολιάσει τὸ διήγημά σου, ὁπότε ἴσως τὸ δικό μου καθυστερημένο σχόλιο νὰ εἶναι ἄκαιρο. Ὡστόσο, ὀφείλω νὰ τὸ κάνω.

 

Ὡς αὐτόνομο διήγημα ἔχει πολλὲς ἀτέλειες καί, κατὰ τὴν γνώμη μου, ἀρκετὰ ἄχρηστα στοιχεῖα. Ἐπεξηγῶ: οἱ μὲν ἀτέλειες ἀφοροῦν στὸ ὕφος καὶ στὴν ὑπερβολικὴ χρήση κοσμητικῶν ἐπιθέτων ποὺ ἀποδυναμώνουν τὴν ἀφήγηση. Π.χ. "φριχτὴ τελετή" (ἀφ' ἑνὸς κλισέ, ἀφ' ἑτέρου μᾶς σχολιάζεις τὴν τελετή, χωρὶς νὰ μᾶς ἀφήνεις νὰ τὴν νοιώσουμε)· "μπέρτα μὲ περίεργα ἰδεογράμματα" (τὰ ἰδεογράμματα κατ' ἀρχὰς εἶναι εἶδος γραφῆς καὶ προφανῶς ἐννοοῦσες "μυστικιστικὰ σύμβολα" - ὁ ἐπιθετικὸς προσδιορισμὸς "περίεργα" μᾶς ἐκβιάζει νὰ "δοῦμε" ὡς περίεργα τὰ σύμβολα αὐτά).

 

Γιὰ τὰ δὲ ἄχρηστα στοιχεῖα: π.χ. δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ μητέρα τοῦ πρωταγωνιστῆ, δὲν προσθέτει τίποτε στὴν περιγραφὴ τοῦ ἥρωά σου. Ἐπίσης, κάποιες πληροφορίες ποὺ ὑπάρχουν μαζεμένες, θὰ μποροῦσες νὰ τὶς ἐνσωματώσεις στὴν δράση, ὥστε νὰ χτίζεται σταδιακὰ τὸ προφὶλ τοῦ κεντρικοῦ χαρακτήρα. Ἡ ἴδια ἡ περιγραφὴ τῆς τελετῆς, ἡ ψυχρότητα καὶ ἀποφασιστικότητα τοῦ ἐκτελεστῆ (χωρὶς τὰ δικά σου σχόλια) θὰ προσέδιδαν περισσότερη φρίκη.

 

Ὁ χῶρος καὶ κυρίως ὁ χρόνος τῆς ἀφήγησης εἶναι συγκεχυμένα, ὅπως εὔστοχα γράφηκε.

 

Τὸ τέλος πολὺ δυνατό.

[Guest old#2065]

. δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ μητέρα τοῦ πρωταγωνιστῆ, δὲν προσθέτει τίποτε στὴν περιγραφὴ τοῦ ἥρωά σου.

Παναγιώτη, ευχαριστώ για το σχόλιο και αφού απάντησα σε όλα τα σχόλια θα απαντήσω και σε σένα. Τα βιογραφικά στοιχεία της μητέρας μπήκαν για να κάνω αναφορά στο Μπόρχες και αν πρόσεχες τα ονόματα και τα λοιπά στοιχεία θα το καταλάβαινες, με την προυπόθεση ότι γνωριζες τα αντίστοιχα του Μπόρχες.

Για τα υπόλοιπα είναι υποκειμενικά. Ναι ηταν ιδεογράμματα αλλά ήταν και περίεργα και η τελετή ήταν φρικτή και ήθελα να το ξέρετε χωρίς να πρέπει να την περιγράψω.

Αν σχολιάσεις και τα άλλα διηγήματα θα σε παρακολουθήσω με ενδιαφέρον. Αν πάλι αρκεστείς μόνο στο δικό μου θα εκπλαγώ για την επιλεκτική τιμή που μου επεφύλαξες.