anysias Posted December 16, 2011 Share Posted December 16, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Anysias Είδος: τρόμος Βία; λίγο Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων:3849 Αυτοτελής; Ναι Μοιραία παρέμβαση.doc Edited December 16, 2011 by anysias Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 18, 2011 Share Posted December 18, 2011 Το διήγημα έχει μια καλή ιδέα και αρκετές καλές στιγμές. Αν το περάσεις μερικά χέρια ακόμα να γίνει ακόμα καλύτερο. Ίσως στις αρχικές περιγραφές μέχρι να γίνει η πρώτη αποκάλυψη. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 18, 2011 Share Posted December 18, 2011 Αγαπητέ Βασίλη, το διήγημά σου είναι ενδιαφέρον. Συνδυάζει τον ψυχολογικό τρόμο με κλασικά θέματα του υπερφυσικού. Είναι λίγο άνισο με δυνατότερο το πρώτο μέρος, που προετοιμάζεις την εξέλιξη, μέχρι εκεί που αρχίζει να μιλάει το αγόρι. Από κει και πέρα και λόγω του περιορισμού των λέξεων , ίσως να υπάρχουν κάποιες αδυναμίες. Προσπαθείς να χωρέσεις δράση και πολλαπλές ανατροπές διαταράσσοντας τον αρχικό πετυχημένο ρυθμό του διηγήματος. Σε μεγαλύτερη εκδοχή πιστεύω ότι θα είναι πολύ καλύτερο. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Για δες, εγώ πάλι βρήκα την αφήγηση του παιδιού πολύ καλύτερα γραμμένη, και μου άρεσε η αλλαγή οπτικής γωνίας σ' εκείνο το σημείο. Μ' ενόχλησε λίγο η έλλειψη αληθοφάνειας σε κάποια σημεία πχ. Τι άκρη ν' αρχίσει να βγάζει μια ψυχίατρος από τη στιγμή που δεν παρέχεται καμία ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στον ασθενή και το πρόσωπό του γλιστράει στο πάτωμα; Επίσης, αυτό: “Ήθελα να εξαφανιστώ από δω μέσα, να τρέξω μακριά, αλλά είχα βιώσει την εγκατάλειψη απ’ τον πατέρα μου και ήξερα… Δεν εγκατέλειπα κανένα· με χρειάζονταν!“ θεωρώ ότι είναι πολύ εύκολο και απροετοίμαστο. Μου άρεσε όμως πολύ η ανατροπή στο τέλος. Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 (edited) Η ιστορία με είχε μέχρι το πρώτο μισό, αλλά μετά με έχασε. Άδειασες απότομα και μαζεμένα πολλή οργή πάνω στο τραπέζι, με αποτέλεσμα οι ενέργειες των χαρακτήρων, τα λόγια τους, τα διαδραματιζόμενα γενικά, να μοιάζουν υπερβολικά και να μην με αφήνουν να πειστώ. Επίσης, οιεπεξηγήσεις που έβαζες στους διαλόγους σου του στιλ «…επεξεργάστηκα με έκπληξη τα λόγια του, … δεν έκρυψα την ειρωνεία στο τόνο της φωνή μου» καλό είναι να λείπουν, ή τουλάχιστον να σπανίζουν. Οι πιο απλές διατυπώσεις βοηθάνε τον διάλογο να τρέχει καλύτερα. Μου άρεσε η ψυχολογική βάσηστην οποία έθεσες την ιστορία σου και το τι πήγες να πεις. Το τέλος δεν το περίμενα, ήταν δυνατό, αλλά μου δημιουργεί ενστάσεις για την αληθοφάνεια της αφήγησης. Καλή επιτυχία. Edited December 19, 2011 by Stanley Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Πάρα πολύ καλό πράγματι. Ενδιαφέρουσα ιστορία και η προσπάθειά σου να μεταδώσεις στον αναγνώστη συναισθήματα αγωνίας ήταν επιτυχημένη. Δε μπορώ να πω όμως πως τρόμαξα ιδιαιτέρως. Ακόμα και στις μακάβριες σκηνές, ο φόβος δε μου «χτύπησε» την πόρτα, η ιστορία δεν κατόρθωσε να με κάνει να ριγήσω και να κρατήσω την ανάσα μου. Σε γενικές γραμμές όμως έγραψες κάτι αρκετά ωραίο. Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Ήταν η πρώτη ιστορία που διάβασα και τολμώ να πω ο λόγος που είπα να ασχοληθώ με τον διαγωνισμό. Anysias, εξαιρετική διήγηση, υπέροχο concept: ψυχολογικά στοιχεία τρόμου που μπλέκονται περίτεχνα με μεταφυσικά χαρακτηριστικά. Οι χαρακτήρες σου έχουν βάθος και είναι αρκετά αινιγματικοί. Από τις καλύτερες ιστορίες που έχω διαβάσει ως τώρα για το διαγωνισμό. Μπράβο σου Βασίλη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Περισσότερο ιστορία φρίκης, παρά τρόμου. Σίγουρα εντός είδους και εντός θέματος. Η ιστορία είναι καλή, αλλά σε πολλά σημεία φαίνεται η απειρία τεχνικής. Πολλές αμήχανες εξηγήσεις (συγγραφικά) για να περάσεις στην επόμενη σκηνη ή απλά για να δικαιολογήσεις τις πράξεις κάποιου χαρακτήρα. Στις επισημαίνουν παραπάνω και τα παιδια, δεν χρειάζεται να τις ξαναγράψω. Σαν ιδέα είχε ζουμί πάντως και δεν μπορώ να πω οτι απογοητεύτηκα. Βελτίωσε την τεχνική σου, έχεις καλές ιδέες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 21, 2011 Share Posted December 21, 2011 Ενδιαφέρουσα ιστορία με αρκετά, τρομακτικά στοιχεία. Ο τρόπος που εξελίσσεται, οι πληροφορίες που δίνονται σιγά-σιγά, μέχρι να φτάσουμε στην κορύφωση, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον και σε τραβάνε να πας παρακάτω. Υπήρχαν μερικά ψιλολαθάκια, που μπορείς να διορθώσεις με ένα προσεκτικό πέρασμα. Όχι τίποτα το πολύ σημαντικό. Στην αρχή μού φάνηκε ότι μακρηγόρησες λίγο περισσότερο απ’ όσο έπρεπε, μέχρι να μπούμε στο ψητό. Ενώ στο τέλος, (επειδή σου τέλειωναν οι λέξεις;), έτρεξες πιο γρήγορα την εξέλιξη. Γνώμη μου είναι πως εδώ καλύτερα να υπήρχε μια μικρή αντιστροφή στα σημεία που θα έπρεπε να εστιάσεις την προσοχή σου. Το τέλος θα μπορούσε είναι ακόμη καλύτερο αν του έδινες πιο πολύ χώρο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 -Πάει κάπως γρήγορα. Νομίζω θα λειτουργούσε καλύτερα με περισσότερες λέξεις. -Εκτός αν δεν έπιασα κάτι, υποθέτω πως το φάντασμα επιστρέφει στο σώμα του νεκρού όσο δεν μπορεί να φύγει λόγω του νερού. Δεν ξέρω, αυτό το ανακάτεμα άυλου φαντάσματος/σώματος που σαπίζει δεν μου έκατσε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Πολύ ωραία και τρομακτική ιστορία. Ο πατέρας-εκδικητής, υπέρτατο καθίκι, τραγική φιγούρα ο γιός, αλλά και η άμοιρη η ηρωίδα. Κριμα το ντοκτορά. Πολύ ζωντανές οι περιγραφές. Μια μόνο μικρή παρατήρηση. Στις αρχικές προσφωνήσεις των γιατρών, η χρήση των μικρών τους ονομάτων δεν ταίριαζε πολύ καλά στην αφήγηση. Ίσως θα ήταν καλύτερη η χρήση των επωνύμων τους(δόκτωρ παναγάκο...κτλ). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Πολύ κινηματογραφική ιστορία, από τη μέση και μετά ένιωθα ότι διάβαζα μία σύγχρονη ταινία τρόμου - και δεν το λέω απαραίτητα για καλό αυτό. Δεν έχεις άσχημη ιδέα και καταφέρνεις να χωράς αρκετή ιστορία στις 3850 λέξεις σου, όμως η ιστορία χάνει πολύ σε επίπεδο τεχνικής, σκηνοθεσίας και αληθοφάνειας. Όμως υπάρχουν και σημεία που δουλεύουν εξαιρετικά, όπως η προοικονομία που αναφέρεις και ο ίδιος καθώς και το τέλος. Όμως πρέπει να δουλέψεις και με τη γραφή σου για να αναδείξεις τις ιδέες σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 25, 2011 Share Posted December 25, 2011 Συμφωνω με τον Αγγελο πως εχει περισσοτερα στοιχεια φρικης παρα τρομου. Και εμενα μου θυμισε ταινια και συμφωνω με το σχολιο του Μιχαλη πως χρειαζεται δουλιτσα. Καλη επιτυχια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Σίγουρα τρομαχτική ιστορία, έστω φρίκης. Μέσα στο θέμα και στο είδος και αρκετά έντονη. Συμφωνώ όμως με τους υπόλοιπους ότι έχει πολλά προβλήματα στη μορφή, ακαμψία στο χειρισμό της γλώσσας κλπ. Ειδικά αυτές οι προσφωνήσεις στην αρχή, "δόκτορα Τάδε", μού χτύπησαν πολύ άσχημα - δεν είναι δυνατόν να μιλάνε έτσι χωρίς να το εννοούν ειρωνικά! Οι περιγραφές του Σίμου αρκετά ανατριχιαστικές και ενδιαφέρουσα η ανατροπή στο τέλος ότι ο πατέρας ήταν τελικά το πρόβλημα. Αυτά με τα φαντάσματα δεν τα έπιασα εντελώς, αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Θέλει αρκετά γερή επιμέλεια και άπλωμα σε αριθμό λέξεων. Αλλά η ιδέα αξίζει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted December 28, 2011 Share Posted December 28, 2011 Η ιστορία αυτή με μπέρδεψε. Με τι είχαμε να κάνουμε τελικά και τι ακριβώς έγινε, είναι κάτι που δεν μου έχει γίνει σαφές. Δεν έχω να προσθέσω κάτι, τα προηγούμενα ποστ με έχουν καλύψει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted December 29, 2011 Share Posted December 29, 2011 Νομίζω οτι είναι μια αρκετά καλή ιδέα που χωλαίνει όμως σε υλοποίηση. Στην αρχή κυλούσε αρκετά καλά, αλλά πιο μετά μου φαίνεται οτι παρασύρθηκες από δικά σου συναισθήματα και έχασες λίγο τον έλεγχο, με αποτέλεσμα οι αντιδράσεις των χαρακτήρων να είναι αρκετά υπερβολικές και αναληθοφανείς. Γενικά, μια ιστορία που αν δουλευτεί περισσότερο μπορεί να γίνει πολύ καλύτερη. Καλη επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 31, 2011 Share Posted December 31, 2011 Θα συμφωνήσω με αρκετούς από τους παραπάνω ότι εδώ έχουμε μια ενδιαφέρουσα ιδέα, που καταπιέστηκε στο χώρο που της δόθηκε. Σίγουρα αν έμπαινες λίγο πιο γρήγορα στο κεντρικό κομμάτι -εκεί που βλέπουμε τον Σίμο- θα υπήρχε περιθώριο και να δώσεις λίγο πιο άνετα τις εξηγήσεις στο τέλος και να μην υπάρχουν απορίες. Η ανατροπή ήταν καλή, η ιστορία ήταν σαφώς εντός θέματος -τώρα ο τρόπος που συνέβαιναν οι παραμορφώσεις δεν είμαι σίγουρη ότι με κάλυψε εντελώς. Θέλω να πω Αρχικά περίμενα κάποιον άλλον υπερφυσικό παράγοντα, στο τέλος κατάλαβα ότι είναι το πτώμα που σαπίζει. Κατάλαβα καλά ότι έχουμε πεσμένο στα νερά το σώμα που το τρώνε όλα αυτά τα πρωματοφάγα, ενώ παράλληλα βλέπουμε να συμβαίνουν αυτές οι μεταμορφώσεις σ' ένα άλλο φασματικό σώμα; Γιατί αλλιώς πώς έβλεπε να αποσπώνται ξαφνικά κομμάτια από το πρόσωπο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 (edited) Αν και στο πρώτο μέρος υπάρχει ένα πολύ σοβαρό θέμα αληθοφάνειας, ήταν παρ' όλ' αυτά δυνατό. Το θέμα που λέω έχει να κάνει με την αντίδραση της πρωταγωνίστριας στην είδηση ότι ο ασθενής είναι γιος του γιατρού. Σωστά μέχρι εκείνο το σημείο έχει σοκαριστεί από τις συνθήκες κράτησης του ασθενούς. Τι αλλάζει όταν μαθαίνει την ταυτότητά του; Κατά τη γνώμη μου, μόνο περισσότερο θα μπορούσε να σοκαριστεί, παρά να αποδεχθεί ξαφνικά την κατάσταση. Από ένα σημείο και μετά, η ιστορία απλώς κατρακυλάει προς το τέλος που ήθελες να της δώσεις, με μεγάλες ευκολίες και κενά στην αφήγηση και χωρίς μεγάλη προσοχή στην αληθοφάνεια. Το τέλος καταλήγει μάλλον γκροτέσκο, παρά φρικιαστικό. Εγώ πάντως, αν πήγαινα ως γιατρός να δω το γιο του συναδέλφου μου να κρατείται κάτω από τέτοιες συνθήκες, γεμάτος πληγές, το πρώτο που θα υποψιαζόμουν θα ήταν κακοποίηση από τον πατέρα. Που δεν είναι μόνο υποψία δηλαδή, είναι και αλήθεια. Έχεις καλά στοιχεία. Κράτα τα, αλλά δες τα όσα σου έχουν πει και όσα μπορείς να βρεις μόνος σου, που χρειάζονται προσοχή. Δίνεις καλά δείγματα ώστε να αφήνεις υποσχέσεις, αλλά έχεις και πολλά σημαντικάελαττώματα, αρκετά για να χαλάσουν την καλή εντύπωση και πρέπει να τα δουλέψεις. Edited January 2, 2012 by aScannerDarkly Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Ένας ακόμα που θα στενοχωρήσω. Μια ιστορία που θα μπορούσε να πει πολλά, αν τα έλεγε καλύτερα. Υπάρχουν βασικές αναληθοφάνειες, γλωσσικοι λόξυγγες κι αυτή η απότομη αλλαγή οπτικής γωνίας που την κόβουν τη μαγιονέζα. Αν θέλεις πραγματικά να κάνεις κάτι μ' αυτή την ιστορία, το καλύτερο που έχει να κάνεις είναι να τη γράψεις από την αρχή. Ελπιζω οι παρατηρήσεις που έχω κάνει να σε βοηθήσουν. Καλή επιτυχία. Μοιραία παρέμβαση.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vinegrete Posted January 5, 2012 Share Posted January 5, 2012 Και αυτη η ιστορια μου αρεσε (γενικα μου αρεσαν οι περισσοτερες), αλλα με χαλασαν αρκετα οι διαολοι στην αρχη. Απο το σημειο που μενει μονη με τον ασθενη η κοπελα (και σταματουν οι διαλογοι), την παρακολουθω με ενδιαφερον. Η ροη κυλαει πολυ γρηγορα, σχεδον δεν προλαβαινω να την παρακολουθησω, αλλα.. ομολογω πως η αισθηση που μου αφηνε ηταν καλη. Θελει δουλεια παντως για να γινει καλυτερη. Εχει δυνατοτητες (Το ιδιο σου ειχα πει και στην ιστορια του διαγωνισμου με θεμα την Οραση ). Μου αρεσει ο τροπος που γραφεις Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted January 5, 2012 Share Posted January 5, 2012 αλλα με χαλασαν αρκετα οι διαολοι στην αρχη. τέλειο. Τους έχουμε αλλάξει τα φώτα τους αναγνώστες, λέμε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted January 6, 2012 Share Posted January 6, 2012 αλλα με χαλασαν αρκετα οι διαολοι στην αρχη. τέλειο. Τους έχουμε αλλάξει τα φώτα τους αναγνώστες, λέμε! στους ώμους; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 6, 2012 Share Posted January 6, 2012 αλλα με χαλασαν αρκετα οι διαολοι στην αρχη. τέλειο. Τους έχουμε αλλάξει τα φώτα τους αναγνώστες, λέμε! στους ώμους; Μπα, στους δρόμους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted January 6, 2012 Share Posted January 6, 2012 Φίλε Βασίλη, Αρχικά ας πούμε ένα χρόνια πολλά για την γιορτή σου. Στα πέρι της ιστορίας τώρα, μου άρεσε που επιτέλους διαβάζω και κάτι δικό σου που δεν είναι σχόλιο αλλά και επειδή αυτό που διάβασα με άφησε ικανοποιημένο.Γεμμάτη και ωραία, με δυνατή ανατροπή και ωραίο τέλος. Κάπου προς το τέλος πήγα να χαθώ βέβαια αλλά νομίζω τα κατάλαβα σχεδόν όλα.Συνεπώς, εάν έχεις όρεξη να το ξαναδουλέψεις θα σου έλεγα να προσθέσεις κάποιες λεξούλες στο τέλος . Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted January 6, 2012 Share Posted January 6, 2012 Κάτι λίγο του έλειπε για να γίνει πολύ καλύτερο. Λίγο οι διάλογοι ήταν ξεροί. Αυτό το κομμάτι προς το τέλος μου έκατσε άσχημα «Ώστε τώρα ξέρεις… Μια απλή αναφορά σου ζήτησα! Ας την έγραφες, να ξανάπαιρνα την φροντίδα του, να τον ξεφορτωνόμουν και εσύ θα έφευγες περήφανη». «Δυστυχώς με εκπαίδευσες καλά! Τελείωσε. Θα τηλεφωνήσω…» Πάντως η ιδέα ήταν καλή και ο τρόμος παρόντας. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.