Stanley Posted December 16, 2011 Share Posted December 16, 2011 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Χ. Α. Γ. ( Stanley ) Αριθμός Λέξεων: 3846 Αυτοτελής: Ναι Σχόλια: Η ζωγραφιά δεν είναι δική μου. Ο διάβολος στον ώμο.pdf Ο διάβολος στον ώμο.doc Edited December 16, 2011 by Stanley Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 18, 2011 Share Posted December 18, 2011 Αγαπητέ Χρήστο. Σε αυτό το διήγημα κατάφερες αυτό που είναι πάντα το ζητούμενο από μένα τουλάχιστον. Διαχειρίστηκες με μαεστρία το δύσκολο θέμα των εσωτερικών αντιθέσεων, της υπαρξιακής αγωνίας, των αρχετυπικών συμπλεγμάτων που στοιχειώνουν μια καθημερινή φιγούρα και παράλληλα τήρησες τους περιορισμούς του διαγωνισμού. Έδωσες την απόγνωση και το αδιέξοδο του ήρωα και παράλληλα τήρησες το «δεν γράφουμε για να γράψουμε, αλλά γράφουμε γιατί έχουμε κάτι να πούμε» Μπράβο, καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 18, 2011 Share Posted December 18, 2011 Η γραφή σου είναι όπως πάντα άνετη και ευκολοδιάβαστη. Νομίζω πως η ιδέα αγγίζει το ύφος κάποιων ιστοριών από την Κρύπτη που είχα διαβάσει παλιότερα. Ήταν μια καλή εκτέλεση σε πρώτο πρόσωπο. Πιστεύω όμως σε τρίτο θα έβγαζε περισσότερο το συναίσθημα του τρόμου. Ο ήρωας σου στέκεται κάποιες φορές με κυνισμό και κάποιες με απελπισία σε αυτό που του συμβαίνει και λιγότερο με φόβο, ή τουλάχιστον έτσι μας δείχνει. Καλη επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted December 18, 2011 Share Posted December 18, 2011 Σταν είμαι φαν. Μην αλλάξεις καθόλου. Μην τολμήσεις κακομοίρη μου θα σου αμολήσω όλο το Πάνθεον του Λαβκραφτ στο κατώφλι σου! Δεν θέλω να γράψω κάτι παραπάνω εδώ, το πόσο πολύ μου άρεσε φαίνεται νομίζω... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Χρήστο, ξέρεις ότι μου αρέσει η γραφή σου και θα το ξαναπώ εδώ: μου αρέσει η γραφή σου. Και τώρα, σπόιλερς: Μου αρέσει που η μεταμόρφωση συμβαίνει από την αρχή. Ωστόσο, βρήκα την αντίδραση του τύπου υπερβολικά ψύχραιμη. Δεν ξέρω βέβαια πώς θα μπορούσε να είναι πιο αληθοφανής, δεδομένης της εξωφρενικής κατάστασης! (Κι ελπίζω να μη χρειαστεί να το μάθει κανείς μας.......) Εδώ “το πρόσωπό μου παραμορφώθηκε από την οδύνη" νομίζω ότι έχεις λάθος στην οπτική γωνία. Ο τύπος που αφηγείται δεν μπορεί να δει το πρόσωπό του εκείνη τη στιγμή. Μπορεί να πει "αισθάνθηκα το πρόσωπό μου να παραμορφώνεται από την οδύνη" αλλά δεν μπορεί να το περιγράψει εξωτερικά. Πάντως, αν αυτή είναι η μόνη στιγμή που γλιστράει η οπτική γωνία σ' ένα τόσο μεγάλο πρωτοπρόσωπο διήγημα, μπράβο. Με αφορμή το σχόλιο της Eugenia, θα τολμούσα να σου προτείνω να δοκιμάσεις την τριτοπρόσωπη αφήγηση γι' αυτό το διήγημα, για να δεις τι άλλο θα μπορούσε να βγάλει, έστω ως άσκηση. Αυτό «... θυμάμαι και μετά, όμως, μετά που άρχισα να μεγαλώνω και τα χρόνια έμεναν πίσω μου ή πολύ ψηλά μου και δεν τα έφτανα. Εσύ δεν ήσουν που με έσπρωξες να πιαστώ όπως όπως από ένα κλαρί στον γκρεμό;» μου άρεσε πάρα πολύ. Επίσης εξαιρετικό: “όλοι βουβάθηκαν κι άρχισαν να ξεθωριάζουν κι έσβησαν, αφήνοντας εμένα μόνο μου με τον άλλον και στο τέλος ούτε με εκείνον, γιατί μόνο το μαύρο απέμεινε, το μαύρο με ένα διαγώνιο στόμα να αιωρείται μέσα του σαν να ήταν φτιαγμένο από αίμα και κόκκαλα και νέον.” Μια γενικότερη δομική παρατήρηση. Έχω την εντύπωση ότι το κάνεις συχνά στα διηγήματά σου και δεν είμαι σίγουρη ότι λειτουργεί καλά: έχεις έναν τύπο που πρώτα πάει εδώ και συναντάει κάποιον, μετά πάει αλλού και συναντάει κάποιον άλλον... πολλές από τις πλοκές σου είναι παραλλαγές της Οδύσσειας Μικρά επεισόδια-συναντήσεις με ενδιάμεσες αφηγήσεις της πορείας από το ένα μέρος στο άλλο. Το κάνω κι εγώ συχνά και νομίζω ότι είναι θέμα απειρίας. Η Μαρία μου φάνηκε κάπως ανολοκλήρωτη ως χαρακτήρας (πού να προλάβεις, θα μου πεις, και θα 'χεις κι ένα δίκιο). Τα άλλα 3 φινάλε που δοκίμασες τι ήταν; Πολύ θα ήθελα να μάθω Και τέλος, γιατί έγιναν όλ' αυτά; Αν υποθέσουμε ότι η φωνή λέει αλήθεια, τα ίδια ισχύουν και για την πλειοψηφία των μεσο/μικροαστών στον δυτικό κόσμο. Γιατί μεταμορφώθηκε ο συγκεκριμένος άνθρωπος; Τι είναι αυτό που πυροδότησε τη μεταμόρφωση; Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 «Πυκνό» κείμενο, αλλά καλογραμμένο κι ευκολοδιάβαστο. Απέδωσες εξαιρετικά την ψυχική κατάσταση του ήρωα, περιέγραψες με γλαφυρά χρώματα όλον τον υπαρξιακό τρόμο και την αγωνία που ένοιωθε και το βρήκα εξαιρετικά εύκολο να ταυτιστώ μαζί του. Μου άρεσε πολύ το γεγονός πως δεν ξεκαθάρισες αν πράγματι συνέβαινε κάτι μεταφυσικό στον πρωταγωνιστή ή αν αυτή η δερματική ανωμαλία πυροδότησε μια σειρά ψυχολογικών αντιδράσεων κι έφερε στην επιφάνεια τον κρυμμένο του εαυτό. Έναν εαυτό παρανοϊκό κι εγκληματικό. Μια εξαιρετική ιστορία, στην οποία δε μπορώ να βρω κάτι αρνητικό. Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Η συγκεκριμένη ιστορία και εμένα μου άρεσε πολύ. Ήταν ευφάνταστη και φρικιαστική. Από την πρώτη κιόλας στιγμή μας αηδίασες :p Ίσως κρύβει και μια πιο συμβολική παραμόρφωση. Εκείνη των ανθρώπινων σχέσεων που με τη φθορά τους, θα μπορούσαν να καταλήξουν τερατώδεις. Καλά θα μου πεις το προχωράω πολύ, αλλά μ έβαλες σε σκέψεις και γιατί να το κρύψουμε άλλωστε. Μπράβο Stan. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Ωραία ιστορία. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της είναι οτι δεν ξεκαθαρίζει ακριβώς αν όλη αυτή η μεταμόρφωση υφισταται σε κάποιον βαθμό ή υπάρχει στην φαντασία του πρωταγωνιστη, Γνώριμη καλή γραφή και πρώτο πρόσωπο ανεβάζουν την ιστορία. Θα ήθελα όμως να την δω και σε τρίτο πρόσωπο. Μου άρεσε, αν και θα ήθελα σε κάποια φαση να διαβάσω και τα φιναλε που απέρριψες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Πολύ καλό. Πιο καλογραμμένο από άλλα σου και η ιδέα είναι αρκετά ολοκληρωμένη. Δυο-τρεις παρατηρήσεις: οι μεγάλες προτάσεις δείχνουν ότι η σκηνή είναι φορτισμένη, αλλά μη βάζεις τόσες πολλές, γιατί παραμένει τυπικά λάθος και κουράζει στην ανάγνωση. Ούτε τόσες πολλές φορτισμένες σκηνές μπορείς να βάλεις, γιατί από τη μεγάλη συχνότητα αποδυναμώνεται αυτό το εφε, δε μπορούμε να είμαστε συνέχεια στην τσίτα. Επίσης έχω προσέξει ότι τα διηγήματά σου σχεδόν ποτέ δεν έχουν σκηνικά, ατμόσφαιρα, περιγραφές του χώρου. Εδώ δε με ενόχλησε, αλλά δε θα ήταν κακή ιδέα. Και επίσης δεν ξέρω αν είναι και τόσο καλή ιδέα ο τίτλος να είναι τέτοιος που να εξηγεί τι είναι αυτό κλπ. Θα έπρεπε όλες οι πληροφορίες να υπάρχουν στο διήγημα το ίδιο, να μη χρειάζεται ο τίτλος για να καταλάβουμε τι γίνεται. Γενικά μπράβο, είναι από τα καλά σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest SorrowfullDarkness Posted December 20, 2011 Share Posted December 20, 2011 Πάρα πολύ ωραία γραφή, τόσο που με συνεπήρε από μόνη της. Ειδικά σε κάποια σημεία στο τέλος όπου οι προτάσεις γίνονται ιδιαίτερα μεγάλες σε ακολούθησα λαχανιασμένη. Και η ιδέα μου άρεσε και η εκτέλεση. Στη σκηνή με τη σπιτονοικοκυρά που πέφτει από τις σκάλες σχεδόν άκουσα τα κόκαλα να σπάνε. Πάρα πολύ καλή, καλή επιτυχία. Peace Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 21, 2011 Share Posted December 21, 2011 Μια ακόμη από τις σουρεαλιστικές ιστορίες στις οποίες μας έχεις συνηθίσει. Με πολύ καλά σκιαγραφημένο το χαρακτήρα του ήρωά σου, ζωντανές εικόνες και περιγραφές. Μ’ άρεσε ο τρόπος που βάζεις την καθημερινότητα μέσα στο φρικιαστικό εφιάλτη που ζει ο ήρωας, κάτι που την έκανε ακόμη πιο τρομακτική και αλλόκοτη την κατάσταση στην οποία είχε βρεθεί. Κάποιοι από τους διαλόγους παραήταν «αληθινοί». Πράγματα τα οποία λέμε καθημερινά και καταλαβαίνω το ύφος με το οποίο τις δίνεις, αλλά γραμμένες δεν μου κάθονται πολύ καλά. Ίσως, πάλι, να είναι ιδέα μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 -Πάρα πολύ ωραία. Σαρωτικός ο ρυθμός από ένα σημείο και πέρα (οι απουσία πολλών τελειών, τα κόμματα στις κατάλληλες θέσεις και τα 'και' λειτούργησαν μια χαρά). -Θα προτιμούσα τους διαλόγους λίγο πιο 'συγγραφικούς', τώρα μου φάνηκαν υπερβολικά γειωμένοι. -Πρέπει να πω ότι στα μάτια μου η ιστορία υστέρησε αρκετά σε σχέση με τον τρόμο. -Είμαι πολύ ευχαριστημένος που την διάβασα. Μπράβο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 Για εμένα οι διάλογοι ήταν πολύ καλοί και ρεαλιστικοί.Δεν έχω να πω πολλά.Το βρήκα άρτιο. Πολύ καλή και η εικόνα. Το διαβάζεις αρχικά και νομίζεις ότι δεν έχει γίνει κάτι ιδιαίτερο. Έλα που μετά σκέφτεσαι ότι η "κακία" ίσως πολλές φορές ελλοχεύει, περιμένοντας έναν εξωγενή παράγοντα, όπως η ασχήμια ή η ιδέα της ασχήμιας για να απελευθερωθεί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 Αγαπημένη ιστορία. Έντονος ρυθμός, γραφή που ακολουθεί το παραλήρημα του ήρωα (), μια παραμόρφωση εξωτερική όσο και εσωτερική που φέρνει τον ήρωα σε ένα τραγικό φινάλε. Μπλα, μπλα, της Θάλασσας πάλι της άρεσε η ιστορία του Stanley Περιμένω να γράψεις κάτι απαίσιο. Σοβαρά τώρα, καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted December 23, 2011 Share Posted December 23, 2011 ‘’Αυτό είναι; Αυτές ήταν οι προσδοκίες σου από τη ζωή; Κάποτε είχες σχέδια, είχες φιλοδοξίες να γίνεις κάποιος, να ταξιδέψεις, να καταπιείς τον κόσμο, το θυμάσαι; Κάποτε σου άρεσε να γράφεις, το θυμάσαι; Το πέταξες κι αυτό στα σκουπίδια μαζί με τα άλλα και μετά τα έκαψες για να ξεχάσεις ότι είχαν ποτέ υπάρξει και να γίνεις κάτι που σιχαινόσουν’’ Το πιο δυνατό σημείο στην ιστορία, για εμένα, ήταν αυτό. Το σημείο που φαίνεται να εξηγεί την τρομαχτική μεταμόρφωση- παραμόρφωση του ήρωα σου. Φοβερές σκηνές, ωραίες περιγραφές σε όλο το κείμενο, είναι καλογραμμένη, ωραίος τίτλος, καλό κλείσιμο Ο ψυχισμός του ήρωα είναι που ανεβάζει πολύ την ιστορία, οι έγνοιες του, οι προβληματισμοί, οι υποχωρήσεις, είναι πράγματα που βιώνει κάθε άνθρωπος στη ζωή του, και μπορεί να αφήσει απωθημένα, έτσι αν είσαι αδύναμος χαρακτήρας μπορούν να σε αλλάξουν αρκετά αυτά. Εσύ μας έδωσες την πιο ακραία και φρικιαστική πλευρά μιας τέτοιας αλλαγής-μεταμόρφωσης-παραμόρφωσης, αλλά την απέδωσες με πολύ τρομαχτικά, ρεαλιστικό τρόπο. Δεν έχω να προσθέσω κάτι, σίγουρα από τις καλές του διαγωνισμού. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Πολύ ωραία ιστορία. Όσο και αν η κεντρική ιδέα είναι γνωστή και απο άλλα διηγήματα(και ποιά δεν είναι;) αυτή η κατρακύλα του ήρωα (ψυχολογική που μετατρέπεται σε πολύ πραγματική, ή κάπως έτσι το εξέλαβα) μου άρεσε. Υπήρχαν μόνο, κάποιες στιγμές στην αρχή του διηγήματος, που η αφήγηση βάραινε το γραπτό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Ειναι καλη ιστορια. Μου αρεσει η ψυχολογικη και ταυτοχρονα σωματικη παραμορφωση του ηρωα σου. Μια ειδικα φραση με κολησε " μια γλωσσα να μου γλυφει τον εγκεφαλο"... ουα! Μου αρεσει επισης το τελος που δεν ειναι τελος... δεν μας λες ακριβως τι γινεται. Μου αρεσει αυτο το μισοτελειωμενο τελος, παει σετ με την μισοτελειωμενη παραμορφωση και την μισοτελειωμενη ζωη του... δεν εχει ακομα τελειωσει τιποτα αλλα οδηγειται προς τα εκει με μαθηματικη ακριβεια. Δεν φοβηθηκα ουτε εδω (τι προβλημα και αυτο!) αλλα ειχα μια ανυπομονησια να δω τι θα γινει παρακατω! Καλη επιτυχια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Παραλήρημα ψυχοπαθους? Υπάρχει στα αλήθεια ο διάβολος στον ώμο του; Τελικά δεν έχει σημασία. Αυτό που βλέπουμε είναι έναν φυσιολογικό αρχικά άνθρωπο να καταρρέει τελείως, με μια δόση αηδιαστηκής περιγραφης των φυσικών αλλαγών που δεν υφίσταται. Όλο σε ένα πολύ καλογραμμέρνο σύνολο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted December 28, 2011 Share Posted December 28, 2011 Ναι, είναι καλογραμμένη. Πραγματικά, κύλησε πολύ καλά ως το τέλος. (Αν και, έχω να πω "Αμάν με τα κρέατα και τους κιμάδες ρε παιδιά). Αλλά δεν έχει κάτι που να ξεχωρίζει, δεν μου είπες κάτι καινούργιο. Ένας τύπος που κατρακυλά. Πάλεψες πολύ να θέσεις το αγαπημένο σου θέμα εντός των ορίων του διαγωνισμού (υπερφυσικός τρόμος), αλλά τελικά νομίζω ότι δεν τα κατάφερες. Από τις καλές ιστορίες του διαγωνισμού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted December 28, 2011 Share Posted December 28, 2011 Πάρα πολύ ωραία ιστορία, καλογραμμένη και σε τραβάει στην ατμόσφαιρά της αμέσως. Εμένα μου έβγαλε και τρόμο, και μου πέρασε και την ψυχολογική κατάσταση και τα υπαρξιακά διλήμματα του ήρωα, που εμφανίζονται ξαφνικά και γυρνάνε όλες τις επιλογές του εναντίον του. Έχει και μερικές εικόνες που με έκαναν να ανατριχιάσω, όπως το μάτι που στάζει στο πάτωμα. Επίσης είναι μεταφυσικός τρόμος, γιατί βλέπει και η γυναίκα του και το αφεντικό του τα συμπτώματα της μεταμόρφωσης, ενώ μου άρεσε και ο διττός τρόπος που προσεγγίστηκε το θέμα. Ταυτόχρονα με τη φυσική μεταμόρφωση, παραμόρφωση έχουμε και την αλλαγή του χαρακτήρα του. Γενικά μια ιστορία που με απορρόφησε, με τρόμαξε και με έκανε να συμπάσχω με τον ήρωα. Νομίζω η αγαπημένη μου του διαγωνισμού. Καλή επιτυχία!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 28, 2011 Share Posted December 28, 2011 Η ιδέα μου άρεσε και, αντικειμενικά, η γραφή ήταν εξαίρετη. Από τις δυνατές συμμετοχές, αν και, εντελώς υποκειμενικά πάντα, το χαοτικό γράψιμο με τις προτάσεις σιδηροδρόμους και το μπέρδεμα λόγω ταραγμένης ψυχοσύνθεσης του χαρακτήρα κάπου με χαλάει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Starcrossed Posted December 29, 2011 Share Posted December 29, 2011 Καλημέρα! Πολύ δυνατή αφήγηση και δίνεις ακριβώς όσες πληροφορίες χρειάζονται για το χαρακτήρα ώστε οι συνειρμοί να οδηγούνται από το κείμενο. Αυτό που με δυσκόλεψε λίγο ήταν ότι είχα στο μυαλό μου το The Dark Half, λόγω θεματολογίας, με αποτέλεσμα να έχω άλλες ή περισσότερες προσδοκίες (εντελώς υποκειμενικό). Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 31, 2011 Share Posted December 31, 2011 Καλή ιστορία και γενικά καλογραμμένη, έστω και αν δεν είναι πολύ πρωτότυπη.. Είναι συνεπής με τον εαυτό της. Από την αρχή καταλαβαίνεις ότι πάει σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο και ακολουθεί αδυσώπητα την πορεία της, συνεπαίρνοντας μαζί της τον ήρωα, ο οποίος φαίνεται πραγματικά πολύ ανθρώπινος και ενδιαφέρων, κι ας είναι απλός και καθημερινός. Χαίρομαι που προσπαθεί να μην παραδοθεί -μου φαίνεται πολύ φυσιολογικός ο τρόπος που φρικάρει με τη μεταμόρφωσή του. Μου αρέσει που το παλεύει μέχρι το τέλος, πότε "χάνοντας" από την κακή του πλευρά (νοικοκυρά) πότε "κερδίζοντας" (εκεί που διώχνει τη Μαρία) ακόμα και όταν η μετεμόρφωση/παραμόρφωση έχει προχωρήσει τόσο που φαίνεται ότι δεν μπορεί πια να την αντιμετωπίσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Χρήστο, το πώς έχεις εξελιχθεί σα συγγραφέας μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, είναι κάτι που με γεμίζει χαρά κι ανυπομονησία για την επόμενη ιστορία. Έχεις δημιουργήσει το δικό σου στυλ, το δικό σου χρώμα. Σίγουρα μπορείς να πειραματιστείς κι άλλο, να βελτιωθείς κι άλλο (η επιβράβευση για την εξέλιξη είναι σκληρότερη δουλειά και μεγαλύτερη τελειομανία, να το ξέρεις αυτό. Τη στιγμή που θα επαναπαυθείς στις δάφνες σου, το 'χεις χάσει το παιχνίδι), αλλά είσαι σε πάρα πολύ καλό δρόμο. Δύο τεράστια + που έχω για την ιστορία σου: 1. Ο τίτλος 2. Η πρώτη πρόταση Είχες βάλει γκολ απ' τ' αποδυτήρια. Ελπίζω οι παρατηρήσεις που σου έκανα να σου φανούν χρήσιμες. Καλή επιτυχία. Ο διάβολος στον ώμο.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted January 2, 2012 Author Share Posted January 2, 2012 Χρήστο, το πώς έχεις εξελιχθεί σα συγγραφέας μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, είναι κάτι που με γεμίζει χαρά κι ανυπομονησία για την επόμενη ιστορία. Έχεις δημιουργήσει το δικό σου στυλ, το δικό σου χρώμα. Σίγουρα μπορείς να πειραματιστείς κι άλλο, να βελτιωθείς κι άλλο (η επιβράβευση για την εξέλιξη είναι σκληρότερη δουλειά και μεγαλύτερη τελειομανία, να το ξέρεις αυτό. Τη στιγμή που θα επαναπαυθείς στις δάφνες σου, το 'χεις χάσει το παιχνίδι), αλλά είσαι σε πάρα πολύ καλό δρόμο. Δύο τεράστια + που έχω για την ιστορία σου: 1. Ο τίτλος 2. Η πρώτη πρόταση Είχες βάλει γκολ απ' τ' αποδυτήρια. Ελπίζω οι παρατηρήσεις που σου έκανα να σου φανούν χρήσιμες. Καλή επιτυχία. Ο διάβολος στον ώμο.doc Συνονόματε, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και κυρίως για το αρχείο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.