Eugenia Rose Posted December 17, 2011 Share Posted December 17, 2011 Όνομα Συγγραφέα: Eugenia Rose Είδος: Τέρατα κλπ. Βία; Ναι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: 3404 Αυτοτελής; Ναι Αρχείο: Μύρισε το κρύο. Σβήσε τη φωτιά.5.doc 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 18, 2011 Share Posted December 18, 2011 Αγαπητή Ευγενεία, το διήγημα αυτό βγάζει πραγματικά τρόμο. Και έχει ενδιαφέρον να δούμε το γιατί. Ούτε οι σκηνές φρίκης είναι πιο άγριες από άλλες ιστορίες ούτε η αγωνία του μικρού αφηγητή μεγαλύτερη από παρόμοιες ιστορίες. Χτυπάει όμως στο υποσυνείδητο ένα αρχετυπικό σύμβολο που προστατεύουμε κρατώντας το στο απυρόβλητο. Πολύ έξυπνα ο Αη Βασίλης αναφέρεται ως Παγωμένος Πατέρας και ο κόντρα ρόλος του γέρου, μας οδηγεί υποχρεωτικά στην εξίσωση, καλό παιδί= δώρα και Αη Βασίλης, κακό παιδί = κόλαση. Τέρμα τα αθώα που ξέρατε, αν δεν είσαι καλό παιδί απλά δεν θα πάρεις δώρο. Εδώ αν δεν είσαι καλό παιδί , την πούτσισες κανονικά. Το διήγημά σου αυτό δίνει επιχειρήματα σε όσους υποστηρίζουν ότι ο τρόμος απαιτεί την συμμετοχή του αναγνώστη. Ποιος χέστηκε αν θα κατασπαράξουν την πριγκήπισσα σε ένα βασίλειο που ξέρεις ότι δεν υπάρχει, ποιος χέστηκε ακόμη και για το βαμπίρ που θα ρουφήξει το αίμα της παρθένας στα Καρπάθεια (αφού εσύ μένεις στο Παγκράτι). Παγώνει όμως η ραχοκοκαλιά σου όταν σκεφτείς πόσο φτηνα τη γλύτωσες που ήσουν καλό παιδί και δεν έμπλεξες με την άλλη όψη, την άγνωστη αλλά λογικοφανή, του ίδιου νομίσματος .Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Ναι, κι εγώ νομίζω ότι αυτό είναι πραγματικά τρόμος. Πολύ ωραία γλώσσα, εξαιρετική ατμόσφαιρα (η μυρωδιά του κρύου, πόσο αληθινό), πολύ καλή επιλογή αφηγητή (και πολύ καλή η ίδια η αφήγηση). Πάμε τώρα στα σπόιλερς: «Μικρέ, να σου πω» άκουσα μια φωνή να μου ψιθυρίζει. Ήθελα να μην κοιτάξω. Όμως η περιέργεια με νίκησε. Γύρισα ελάχιστα το κεφάλι μου καθώς περνούσα και είδα το στόμα του να ανοίγει αργά. «Είναι κακό το παιδί» μου είπε καθώς τον προσπερνούσα. Μπρρρρρρρ! “Τα εντόσθιά του είχαν χυθεί στο έδαφος και το αίμα του επίσης.” Η μόνη φράση που βρήκα κάπως αδέξια. Η ιδέα μου άρεσε πάρα πολύ, όπως και η εκτέλεση. Όμως το τέλος, να σου πω την αλήθεια, με απογοήτευσε λίγο. Ξαφνικά έγινε πολύ διδακτικό, με την απεύθυνση του γέρου στο παιδάκι. Εννοώ ότι ήταν ήδη ένα παραμύθι για τ' άτακτα παιδάκια, όπως λέει κι ο Νικος και όντως πολύ ωραία ιδέα, χωρίς να χρειαστεί εσύ να πεις ουσιαστικά "αυτό είναι ένα παραμύθι για άτακτα παιδάκια." Βέβαια αυτό είναι απλά θέμα προσωπικού γούστου και ίσως σε άλλους να λειτουργεί πολύ θετικά. Πάντως και για μένα δεν αφαίρεσε σχεδόν καθόλου από την πολύ καλή εντύπωση που μου δημιούργησε η ιστορία σου. Εύγε Και καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Μπράβο Τζιν! Η εξέλιξη στην γραφή σου είναι εμφανέστατη, και μάλιστα αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι οτι πλέον αντιλαμβάνεσαι τι συνιστά τρόμο σε μια ιστορία και τι όχι. Εξελίσσεσαι σε μια απο τις αγαπημένες μου συγγραφείς εδω μέσα. Η ιδέα του να χρησιμοποιήσεις τον Krampus* για το διήγημα σου είναι εξαιρετικά πετυχημένη, η ατμόσφαιρα που δημιουργείς είναι πραγματικά τρομακτική και ο ρυθμός είναι πολύ καλός. Ενα πράγμα που με ξένισε ήταν η μεταμόρφωση του Γιούνας σε τέρας, καθώς και οι πράξεις του, μιας και δεν υπάρχει υποψία για τέτοιες μεταμορφώσεις τον μύθο του Krampus αλλά δεν με πείραξε γιατί κι εγώ συνηθίζω σε αυτά που γράφω να μπερδεύω δοξασίες και μύθους. Απο την στιγμή που δούλεψε σαν consept είναι οκ, αν και στην ουσία δίνεις πραγματική μορφή στο τέρας που κρύβει μέσα του κάθε κακό παιδί (χωρίς όμως να δίνεις και την αιτία αυτής της ρεαλιστικής μεταμόρφωσης σε τέρας). Ελπίζω μονο να μην έγινε για χάρη του θέματος του διαγωνισμού και να κρύβεται κάτι περισσότερο απο πίσω. Μια καλή ιστορία που θα κατατάξω ψηλα. *Krampus Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Η όμορφη συναισθησία που περιέχει ο τίτλος σου δικαιώνεται από μια πολύ καλή προσπάθεια. Κάθε φορά που λέω "αυτό είναι το καλύτερο και προσεγμένο απ όσα έχεις γράψει", γράφεις κάτι καινούριο και με διαψεύδεις. Έχεις βελτιωθεί απίστευτα πολύ. Μπράβο Ευγενία μου Η διήγηση είναι προσεγμένη και οι εξελίξεις απρόσμενες. Μου άρεσε πολύ ο μεγάλος αδερφός-αφηγητής, η κρυφή ευαισθησία του, η περιέργεια του, η αγάπη για τον αδερφό του και η τελική φρίκη που μεταφέρεται από τον συγκεκριμένο ήρωα στον αναγνώστη. Αγαπημένη σκηνή: Το σημείο που ξεκοίλιασε το γατάκι... Μπα σε καλό σου μεσημεριάτικα...! Τον μύθο του Krampus, τολμώ να πω τον αγνοούσα. Οπότε ένα ευχαριστώ στον Drake παραπάνω, για το link. Με βοήθησε να καταλάβω ακόμα περισσότερο την ιστορία. Καλή επιτυχία sis. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Γοητευτικό παραμυθάκι. Είχε αγωνιά, είχε σκοτάδι, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις θα μπορούσε να με τρομάξει κιόλας. Πολύ καλό. Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest SorrowfullDarkness Posted December 20, 2011 Share Posted December 20, 2011 Καλή γραφή χωρίς όμως κάτι ιδιαίτερο. Η ιστορία σαν ιδέα, στήσιμο κτλ είναι πολύ καλή, μου άρεσε πολύ, αλλά με χάλασε το τέλος. Θα ήταν δηλαδή πολύ καλύτερη αν το τελείωνες στο "...αλλά δεν το μύριζα πια". Γενικά μου άρεσε. Καλή επιτυχία και... Peace Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 21, 2011 Share Posted December 21, 2011 Ωραίο διήγημα, τρομακτικό και ατμοσφαιρικό. Μου άρεσαν οι χαρακτήρες σου, και ιδιαίτερα ο γέρος, πολύ τρομακτική φιγούρα. Δεν ήξερα για το Krampus που ανάφερε ο Drake, αλλά την ιδέα του αντι-Άι Βασίλη την βρήκα πολύ κουλ απ’ την αρχή, καθώς και το όνομα του Παγωμένου Πατέρα. Μ’ άρεσαν οι σκηνές με τον μικρό αδερφό. Ίσως να μην ήθελα να είναι τόσο φρικτές, αλλά να αφήνουν κάποια πράγματα να εννοηθούν, αλλά και πάλι προκαλούσαν ένα γαργάλημα στο σβέρκο. Πιο γενικά, η μεταμόρφωση του μικρού δεν εξηγείται επαρκώς. Ναι, ήταν ένα πολύ κακό παιδί, αλλά γιατί να γίνει αυτή η αλλαγή; Ούτε καν σαν τιμωρία δε μοιάζει. Σε κάποια σημεία μού φάνηκε ότι λείπανε κάποιες πληροφορίες, αλλά η μορφή που έχεις δώσει στην ιστορία, ως την διήγηση ενός γέρου, κάνει αυτήν την έλλειψη να περνάει απαρατήρητη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 Έγινε σπλατεριά σε μια δόση, έτσι; Οκ. Ήταν όντως μια ιστορία τρόμου. Καλό αυτό. Νομίζω υπήρχαν μερικές 'ευκολίες' εδώ κι εκεί, ώστε να βγάλεις το αποτέλεσμα που ήθελες. Πχ το ότι κοιμάται αφού ακούει τα βήματα στο διάδρομο και κυρίως το ότι ο ήρωας δεν αναφέρει στους γονείς ότι ο αδελφός του σκότωσε μια γάτα κι έφαγε την καρδιά της (αυτό ειδικά ήταν κατά τη γνώη μου αρκετά έξω από τα όρια αληθοφάνειας). Καλή η φάση που διαβάζει το γράμμα του Γιούνας. Ένα τσικ πληροφορίας παραπάνω ήθελα, σε σχέση με το σε ποιον μιλάει στο τέλος ο αφηγητής. Ωστόσο, μου άρεσε το κλείσιμο που επέλεξες. It gave me the chills. μπρρρ... Ψιλάκι: ''Ο γέρος άνοιξε απότομα τα πόδια του και τράβηξε μια ξύλινη μαγκούρα που είχε κρυμμένη εκεί όση ώρα έτρωγε. Έδωσε ένα δυνατό χτύπημα, ψηλά, στο πόδι του Γιούνας. Το παιδί έβγαλε ένα βογκητό και διπλώθηκε στα δύο. Από το στόμα του γέρου βγήκε ένας ήχος σαν βαθύς αναστεναγμός. Θα μπορούσες να το πεις και γέλιο. Θύμωσα τόσο πολύ, ήμουν έτοιμος να τον αρπάξω.'' -Αυτό το 'το παιδί', νομίζω είναι άστοχο. Μοιάζει σαν να είναι βγαλμένο από ιστορία γραμμένη σε τρίτο πρόσωπο, κι όχι σε πρώτο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted December 23, 2011 Share Posted December 23, 2011 ΧΟΧΟΧΟ νομίζω ότι τα Χριστούγεννα απέκτησαν άλλη σημασία! Ξεχάστε τον συμπαθητικό γέρο με την γκρίζα γενειάδα… Α, και τα δώρα! Η ιστορία είχε πολύ καλό ρυθμό, είχε ενδιαφέρον μέχρι το τέλος και αρκετό σασπένς. Πήρες το μύθο του Αι Βασίλη και το μετέτρεψες σε μια καλή διαστροφική ιστορία τρόμου! Ο γεράκος με το βιβλίο που τσεκάρει τα ονόματα των παιδιών και σημειώνει τους άτακτους και τιμωρεί σκληρά είναι φοβερός χαρακτήρας (σχεδόν τον είδα μπροστά μου). Ωραίος και ο τίτλος και θα φροντίσω το τζάκι μου να καίει όλο το βράδυ φέτος! Πολύ like η ιστορία, σίγουρα στις αγαπημένες μου από τον διαγωνισμό. Δεν ξέρω αλλά νομίζω ότι απέκτησες φαν( την έβαψες!) Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Πολύ ωραία ιστορία, ένα τρομακτικότατο παραμύθι, όπως έγραψε και κάποιος πιο πάνω. Ιδιαίτερη μνεία στην μετάλλαξη του παιδιού, που ήταν αποτελεσματικότατα φρικιαστική. Κωλόπαιδο. Εγώ πάντως, είμαι με το μέρος του Bad santa Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 (edited) Μια τρομαχτικη ιστορια στον διαγωνισμο! Ουα! Ειναι πολλη καλη μπραβο... μου αρεσε το οτι η ιδεα ειναι τρομαχτικη και ταυτοχρονα χριστουγεννιατικη... θα ηθελα μονο νομιζω ο Γιουνας να ειναι πιο κακος, να κανει περισσοτερα για να δικαιολογει το " ειναι κακο το παιδι" π.χ. να κλαδευει τις ουρες απο τις γατες με κλαδευτηρι και να τις αφηνει να αιμοραγουν μεχρι θανατου και γελαει με τον πονο τους, να φτυνει μεσα στις σουπες των γερων η να κατουραει ακομα τον καφε που τους σερβιρει,να βαζει παγιδες για να χτυπανε τα αλλα παιδια κτλ Και επισης να μισει τον αδερφο του και να εκφραζεται αυτο στην ιστορια... συνηθως τετοια παιδια εχουν μεγαλο προβλημα με τα αδερφια τους,τα ζηλευουν φρικτα στη καλυτερη των περιπτωσεων. Εχω ακουσει για παιδι που προσπαθησε να πεταξει τον αδερφο του απο το μπαλκονι... Καλη επιτυχια! Edited December 24, 2011 by laas7 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mors Planch Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Οπότε ο Αγιος Βασίλης σε μορφή δαιμονα. Ή μάλλον σε μορφή εκδικητικής θεότητας. Δεν είναι κακή ιδέα. Αναρωτιέμαι βέβαια πως θα επηρρέαζε γενικότερα τον κόσμο που ζούν τα δύο παιδιά όταν ο "παγωμένος πατέρας" όχι μόνο υπάρχει αλλά και τιμωρεί όπως τιμωρεί για ψύλλου πήδημα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Πολλή μεγάλη βελτίωση από ιστορία σε ιστορία, Ευγενία. Εδώ έχεις μία σωστή ιστορία, με αρχή, μέση, τέλος, στέρεη πλοκή και σωστή σκηνοθεσία. Έχεις και μία ενδιαφέρουσα ιδέα, αυτή του σατανικού άγιου Βασίλη, αλλά παρόλα αυτά κάπου ένιωθα ότι χτυπάς όλα τα σωστά πλήκτρα αλλά η μελωδία δε με πιάνει. Δεν ξερω τι ακριβώς φταίει, ίσως η παιδική οπτική γωνία που δεν είναι παιδική τελικά που με αποξένωσε, ίσως η σωστή αλλά όχι πάντα πετυχημένη στον τόνο γραφή, ίσως το ότι είμαι γερογρουσούζης. Πάντως όπως και να έχει, δυνατή συμμετοχή και συνέχισε να βελτιώνεσαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted December 31, 2011 Share Posted December 31, 2011 Αυτή η ιστορία μου άρεσε πολύ, και ως ατμόσφαιρα και ως στήσιμο. Το πρόβλημά μου ήταν νομίζω αυτό που είπε ο Νιχίλιο, οτι δεν μπήκα τόσο πολύ στη θέση του μικρού παιδιού. Δεν ξέρω τι ακριβώς φταίει, αλλά σα να μου στράβωσε κάτι. Κατά τα άλλα μου έβγαλε ανατριχίλες, ειδικά στη σκηνή με τη γάτα, και το θέμα της μεταμόρφωσης προσεγγίστηκε πολύ καλά κατα τη γνώμη μου. Αυτά, καλή επιτυχία!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted January 1, 2012 Share Posted January 1, 2012 Αναρωτιέμαι βέβαια πως θα επηρρέαζε γενικότερα τον κόσμο που ζούν τα δύο παιδιά όταν ο "παγωμένος πατέρας" όχι μόνο υπάρχει αλλά και τιμωρεί όπως τιμωρεί για ψύλλου πήδημα... Ψύλλου πήδημα ήταν αυτό!; Η δική μου ένσταση είναι ακριβώς για τον αντίθετο λόγο: αν ο "Παγωμένος Πατέρας" τιμωρεί μόνο εφόσον το παιδί φτάσει σε τέτοια άκρα διαστροφής, τότε δεν έχουν κανένα φόβο όλα τα άλλα πιτσιρίκια που απλώς δεν ακούνε τους γονείς τους ή δεν τρώνε το φαΐ τους ή δε διαβάζουν για το σχολείο. Πόσα παιδάκια θα έχουν τάσεις τόοοσο σπλάτερ-εγκληματικές; Φανταστείτε έναν κόσμο όπου τα παιδιά πρέπει να κρατιούνται με το ζόρι για να αποφύγουν να κανιβαλίσουν τους γονείς τους! "Όοοοχι, δεν πρέπει, δεν πρέπει να φάω το μπαμπά και τη μαμά, γιατί θα με τιμωρήσει ο Παγωμένος πατέρας!" Συμφωνώ με τα παιδιά από πάνω ότι θα έπρεπε να σταματάει νωρίτερα, να λείπει το τελευταίο κομμάτι με το β' πρόσωπο, δε χρειάζεται. Και επίσης δεν κατάλαβα από πού και ως πού άρχισε αυτή η μεταμόρφωση του μικρού σε τέρας, πού οφείλεται. Στην αρχή είχα την εντύπωση ότι τη "φύτεψε" ο (άσχημος κιόλας και τρομαχτικός) γέρος λέγοντας ότι το παιδί είναι κακό, σαν έμμονη ιδέα ή αρρώστια, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε τίποτα τέτοιο ως το τέλος. Κατά τα άλλα πολύ όμορφο, καλογραμμένο, ατμοσφαιρικό και από τα ελάχιστα που κατάφεραν κάπως να με τρομάξουν. Μπράβο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted January 2, 2012 Author Share Posted January 2, 2012 Αναρωτιέμαι βέβαια πως θα επηρρέαζε γενικότερα τον κόσμο που ζούν τα δύο παιδιά όταν ο "παγωμένος πατέρας" όχι μόνο υπάρχει αλλά και τιμωρεί όπως τιμωρεί για ψύλλου πήδημα... Ψύλλου πήδημα ήταν αυτό!; Η δική μου ένσταση είναι ακριβώς για τον αντίθετο λόγο: αν ο "Παγωμένος Πατέρας" τιμωρεί μόνο εφόσον το παιδί φτάσει σε τέτοια άκρα διαστροφής, τότε δεν έχουν κανένα φόβο όλα τα άλλα πιτσιρίκια που απλώς δεν ακούνε τους γονείς τους ή δεν τρώνε το φαΐ τους ή δε διαβάζουν για το σχολείο. Πόσα παιδάκια θα έχουν τάσεις τόοοσο σπλάτερ-εγκληματικές; Φανταστείτε έναν κόσμο όπου τα παιδιά πρέπει να κρατιούνται με το ζόρι για να αποφύγουν να κανιβαλίσουν τους γονείς τους! "Όοοοχι, δεν πρέπει, δεν πρέπει να φάω το μπαμπά και τη μαμά, γιατί θα με τιμωρήσει ο Παγωμένος πατέρας!" Παιδιά μην τσακώνεστε. Όπως πάντα η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Για περισσότερες εξηγήσεις μετά το τέρας του διαγωνισμού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Turambar Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 WOW! Απλά WOW! Αν εξαιρέσω την αλλαγή του μικρού από απλά άτακτο παιδί σε serial killer (ή οποία είναι ή λίγο υπερβολική ή απλά πολύ ξαφνική, δεν έχω καταλήξει) το διήγημα σου είναι απίστευτο. Και φυσικά ο Παγωμένος Πατέρας, τρομερός χαρακτήρας. Have a scary christmas and a creepy new year! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Ευγενία, εξελίσσεσαι σ' έναν χαμελαίοντα και προσαρμόζεις άνετα την (διαρκώς καλύτερη) γραφή σου με επιτυχία σε όλα τα είδη. Η ιστορία αυτή ήταν καλή προς πολύ καλή. Δεν ήταν το επιστέγασμα του τρόμου και της μυθοπλασίας, αλλά έχει τις απαραίτητες βάσεις για να γίνει εξαιρετική. Ελπίζω οι επιμέρους παρατηρήσεις που έχω κάνει να σου φανούν χρήσιμες. Καλή επιτυχία. Μύρισε το κρύο. Σβήσε τη φωτιά.5.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Καλή. Καλή. Και Καλή! Μου άρεσε πολύ. Το χτίσιμο της ατμόσφαιρας και οι αλλαγές που έβλεπε ο ήρωας στον αδελφό του ήταν πολύ καλά δοσμένες. Υπήρχε κάτι ωραία ύπουλο που σερνόταν σιγά-σιγά στην ατμόσφαιρα. Η μόνη μου αντίρρηση είναι ότι θα προτιμούσα ο τρόμος να ήταν φρέσκος μπροστά στα μάτια μας κι όχι μια παρελθοντική διήγηση γιατί αυτό τον αποδυναμώνει λίγο. Κατά τα άλλα στην πεντάδα, μαζί με την παρέα γνωστών... Τρομοκρατών! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Ίσως η πιο ευχάριστη έκπληξη από όσα έχω διαβάσει ως τώρα. Είχες δείξει πως έχεις ιστορίες να πεις. Εδώ δείχνεις, ίσως για πρώτη φορά, πως ξέρεις και πώς να την πεις. Η ιδέα ήταν από μόνη της καλή, αλλά αυτό που έκανε την ιστορία πραγματικά καλή ήταν η αφήγηση, το χτίσιμο των σκηνών, η γλώσσα. Να παρατηρήσω ότι μερικές φορές η αφήγηση από την ΟΓ του παιδιού ξεφεύγει και δε μοιάζει πια τόσο παιδική. Επίσης, θα ήθελα να με πείσεις λίγο παραπάνω γιατί ο πρωταγωνιστής δε λέει τίποτα στους γονείς του - το γράμμα του στον Άη Βασίλη δεν το διάβασαν; - και γιατί οι γονείς δεν προσέχουν τίποτα. Το τελευταίο κομμάτι όντως θα μπορούσε να μην υπάρχει. Ο τίτλος είναι πολύ ωραίος, αλλά νομίζω πως εντάχθηκε στο κείμενο λίγο εκβιαστικά. Α, ναι. Κι αυτό το "Οίκος" άλλα με έκανε να νομίζω. Λίγο περίεργο όνομα, δε νομίζεις; Από τις πολύ πολύ καλές συμμετοχές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Η ιστορία αυτή είχε μία καλή ιδέα αλλά δυστυχώς ξέπεσε σε εύκολες λύσεις που πολύ με χάλασαν. Καλά το πήγες για να γίνεις από τους συγγραφείς που μου έρχεται να ρίξω το βιβλίο τους στη φωτιά. Αν θες να γίνεις έτσι, είσαι σε καλό δρόμο (δεν ειρωνεύομαι, υπάρχει μία ολόκληρη σχολή τέτοιων συγγραφέων, είναι μάλιστα ιδιαίτερα επιτυχημένοι. Αλήθεια πήγες ένα βήμα προς τα 'κει με αυτό το διήγημα, απλά εγώ τους σιχαίνομαι, και εδώ εκφράζω την αυστηρά προσωπική μου γνώμη). Κατά τη γνώμη μου όμως μπορείς και καλύτερα. (Στα πλαίσια του διαγωνισμού, θα την κατατάξω σε καλή θέση, αν και έχω μία μικρή ένσταση ως προς το θέμα και αν αυτό έπαιξε κύριο ρόλο στην ιστορία). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted January 3, 2012 Share Posted January 3, 2012 Συμφωνώ σε πολλά πράγματα με τον aScanner. Ας τα ξαναγράψω κι εγώ όμως. Η ιστορία σου αυτό που έχει, είναι να σε τραβάει με τις περιγραφές και τον τρόπο της αφήγησης μέσα από τα μάτια του μεγάλου αδερφού. Οι παραμοιώσεις σε βάζουν μέσα στην ατμόσφαιρα και η αργή μεταμόρφωση βοηθάει στην αύξηση της έντασης μέχρι το αποκορύφωμα. Θα μπορούσες να παραλειψεις το τέλος, αν και μένα δεν με χάλασε. Το είδα ως επίλογο. Στην αρχή με παραξένεψε η λέξη "Οίκος", αλλά την συνήθησα μετά. Πάντως καταλαβαίνω γιατί δεν είπε κάτι ο μεγάλος αδερφός στους γονείς, κι επίσης κατάλαβα ότι απλώς δεν πρόλαβαν να διάβασουν το γράμμα. Μπράβο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted January 5, 2012 Share Posted January 5, 2012 Πωπω...μοιάζει τόσο πολύ με αυτό που είχα ξεκινήσει να γράφω για το διαγωνισμό που ανατριχιάζω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted January 6, 2012 Share Posted January 6, 2012 (edited) Αγαπητή Ευγενία, μπορεί ακόμη να μην μπορώ να πω τον τίτλο του διηγήματος χωρίς να τον μπερδέψω , αλλά αυτό δεν σημαίνει πως το διήγημα σου δεν με άφησε ικανοποιημένο- το αντίθετο μάλιστα. Είναι εξαιρετικό και σίγουρα θα είναι μέσα στην πεντάδα των επιλογών μου. Ωραία υπόθεση μες στο πνεύμα των ημερών, ωραία ατμόσφαιρα και ωραία αφήγηση. Γενικά, δεν βρήκα κάτι αρνητικό για να σχολιάσω οπότε θα σου πω εύγε! Καλή επιτυχία! Edited January 6, 2012 by joidv Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.