Mesmer Posted December 17, 2011 Share Posted December 17, 2011 Όνομα Συγγραφέα: Άγγελος Είδος: Τρόμος Βία; Έχει Σεξ; Δεν έχει Αριθμός Λέξεων: 2.950 Αυτοτελής; Ναι Αρχεία: Ένας καλός λόγος.pdf Ένας καλός λόγος.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alkinem Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Σίγουρα ενδιαφέρον, σίγουρα αγωνιώδες και ατμοσφαιρικό. Παρουσίασες την ιστορία σου με έναν αρκετά ιδιαίτερο τρόπο, προσωπικά δεν έχω συνηθίσει σε μια τέτοια, ανάποδη χρονικά, αφήγηση, και πραγματικά το κείμενό σου είχε ένα διαφορετικό αέρα. Δεν έχω κάτι άλλο να πω, αυτό που έγραψες με άφησε αρκετά ικανοποιημένο. Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Η ανάποδη αφήγηση είναι δύσκολο εγχείρημα γιατί πρέπει να κρατήσεις την αγωνία του αναγνώστη απο το σημείο της κορύφωσης στο τέλος, εως το σημείο που άρχισαν όλα. Οι προσδοκίες που δημιουργούνται είναι πάρα πολλές μια και στην ουσία (άσχετα αν δεν ισχύει) έχεις "κάψει" το χαρτί του φινάλε, και πρέπει να δώσεις μια εξίσου δυνατή αρχή (που στην ουσία θα είναι φινάλε). Αυτό απαιτεί τέχνη. Πολύ καλή ιστορία. Δεν νομίζω οτι έχω να κάνω άλλα, ιδιαίτερα σχόλια. Είναι μερικές ιστορίες που απλά "λένε". Ψηλά στην κατάταξη μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 (edited) Ενδιαφέρουσα και η ιδέα και η αντίστροφη αφήγηση. Από την μέση και μετά παρότι καταλαβαίνω τον τρόπο αφήγησης, ομολογώ ότι μπερδεύτηκα λίγο από τη ροή των γεγονότων. Δηλαδή έχει βρει το μαχαίρι που τον βοηθά να μεταμορφωθεί στο πάρτι, ή το είχε από πριν στο ντουλαπάκι του μπάνιου του; Το μαύρο τέρας με τα κίτρινα μάτια ήταν όντως πολύ ανατριχιαστικό! Καλή επιτυχία! Edited December 19, 2011 by Eugenia Rose Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Αγαπητέ Άγγελε. Το διήγημα σου έχει ρυθμό, ζωηρή περιγραφή με σύγχρονο λόγο και το διάβασα ευχάριστα. Η ανάπτυξη του όμως δεν ξέρω αν εξυπηρετείται ιδανικά με την επιλογή να περιγράψεις προς τα πίσω τα γεγονότα. Δίνεις δηλαδή όλο το ζουμί από την αρχή και δεν αποζημιώνεις τον αναγνώστη με κάποιο είδος κορύφωσης η ανατροπής στην συνέχεια. Επίσης νομίζω ότι αν απέφευγες κάποιες επαναλήψεις και με τις λέξεις που θα εξοικονομούσες από εκεί έντυνες με κάποια ερμηνεία το φαινόμενο (πχ το παλλόμενο μαχαίρι να έχει κάτι το υπερφυσικό) θα ήσουν μέσα στον υπερφυσικό τρόμο και όχι στον ψυχολογικό, όπως δείχνει να συμβαίνει τώρα. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Έχω την ίδια απορία με την Εugenia (μα τι σύμπνοια είναι αυτή τέλος πάντων;) ως προς τη ροή των γεγονότων. Ωστόσο η ατμόσφαιρα μου άρεσε και βρήκα το διήγημα αρκετά τρομακτικό. (Λεπτομέρεια: Νομίζω ότι χρησιμοποιείς τα πλάγια γράμματα για έμφαση πιο συχνά απ' ό,τι χρειάζεται.)(Είμαι και ηλίθια όμως, από την αρχή μου είχε κολλήσει ότι ο τίτλος εννοεί "έναν καλό λόγο" όπως λέμε μια καλή κουβέντα και περίμενα να δω πώς θα κολλήσει )Καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 20, 2011 Share Posted December 20, 2011 Τρομερή ένταση διάχυτη σε όλο το διήγημα, γρήγορος ρυθμός και αντίστροφη αφήγηση. Πολύ ξεχωριστό το δίχως άλλο. Μου άρεσε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 21, 2011 Share Posted December 21, 2011 Μπράβο, σημαντική βελτίωση, τουλάχιστον στο γράψιμο. Πλησιάζεις τους μεγάλους συγγραφείς που Δεν Τους Καταλαβαίνω (Edgar Allan Poe, William Faulkner, Nathaniel Hawthorne, Imre Kertesz, DinMacXanthi κλπ). Και βέβαια είναι υπερφυσικός τρόμος και όχι μόνο ψυχολογικός! Χμμμ... Μπορεί όλο αυτό να θεωρηθεί παρομοίωση και άρα να απουσιάζει το υπερφυσικό στοιχείο; Αυτό που κατάλαβα εγώ είναι ότι από τη στιγμή που βρήκε το μαχαίρι, ξύπνησε μέσα του αυτό το πλάσμα και τον έβαλε να σκοτώσει κλπ, το οποίο συμβολίζει την οργή του για τα διάφορα γύρω του, η οποία απελευθερώθηκε/εκτονώθηκε. Δηλαδή το μαχαίρι του δίνει "έναν καλό λόγο" για να ξεσπάσει επιτέλους το θυμό του(;). Kάτι σαν "Εκείνο το τρελό φως που λάμπει μέσα στα μάτια των πράων ανθρώπων μια στιγμή πριν αποφασίσουν να βουτήξουν ένα οπλοπολυβόλο και να καταστρέψουν ολόκληρα κομμάτια του κόσμου" Stefano Benni, "Πνεύματα" Αρκετά σφιχτή και νευρική η αφήγηση, πολύ καλύτερα από άλλα σου. Αρκετές λεπτομέρειες για πειστική ατμόσφαιρα(εδώ γίνεται και καλύτερα, αλλά οκ). Η ανάποδη αφήγηση δεν ήταν άσχημη ιδέα και δε μπορώ να πω ότι με μπέρδεψε - με μπέρδεψαν άλλα περισσότερο. Κι εγώ, όπως η Ayu, είχα την απορία, πριν το διαβάσω, αν ο τίτλος σήμαινε "A good word" ή "A good reason". Ο τίτλος δεν είναι και το καλύτερο σημείο, αλλά εγώ είμαι η τελευταία που μπορεί να δώσει συμβουλές για τίτλους... Θα ήταν ίσως περισσότερο του γούστου μου αν είχε περισσότερες πληροφορίες για τον τόπο, το χρόνο, το συγκεκριμένο χαρακτήρα και τη ζωή του κλπ .Τώρα υποθέτουμε ότι είναι ένας καθημερινός συνηθισμένος άνθρωπος όπως πολλοί, δεν ξέρουμε πώς τον λένε, τι δουλειά κάνει και τέτοια. Δε με ενόχλησε που λείπει αυτό, όπως και στο διήγημα του Stanley, αλλά ίσως να ταυτιζόμασταν περισσότερο αν είχαμε και τέτοιες πληροφορίες γι' αυτόν. Αλλά θέμα γούστου. Το ξέρω ότι αυτό είναι μια τεχνική συνηθισμένη στο γράψιμο και δε θεωρείται λάθος. Γενικά πετυχημένο και από τα καλά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 -Ξεκάθαρα ιστορία τρόμου. -Λίγο μεγάλη η σκηνή στο πάρτυ. -Στα θετικά το ότι έπιασα γρήγορα ότι η ιστορία πάει ανάποδα. -Είχα πρόβλημα κατανόησης σε σχέση με τον υπερφυσικό παράγοντα. Πιο συγκεκριμένα δεν έπιασα τη σχέση του μαχαιριού με την αντανάκλαση του εαυτού στον καθρέφτη, κι ακόμα το πώς συνδέονται αυτά με αυτό που συμβαίνει στο σώμα του ήρωα. -Πολύ γρήγορα συνέβαιναν τα πράγματα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted December 23, 2011 Share Posted December 23, 2011 Μεσμερ, για αρχή να σου βγάλω το καπέλο για το όλο εγχείρημα με το να γράψεις ανάποδα την ιστορία. Είναι ιδιαίτερη ιστορία. Ωραίες περιγραφές και η υπόθεση αρκετά καλή. Όλη αυτή η καταπιεσμένη οργή κατάφερε να δημιουργήσει ένα άλτερ έγκο, το είδωλο εκείνο στον καθρέφτη που τόσο πολύ προσπαθούσε να καταπιέσει και αρνούνταν να το κοιτάξει, να το αποδεχτεί. Το άλτερ έγκο (που στην ουσία αυτός έπλασε για να αντιμετωπίσει θέματα που ο δημόσιος εαυτός του ήταν αδύναμος για ν’ αντιμετωπίσει) τον βοηθά να αποδεχτεί αυτό στο οποίο γινόταν και προσπαθεί να τον πείσει να εκτονώσει όλα αυτά που νιώθει, αφήνοντας το να πάρει τον έλεγχο. Ο καλός λόγος που θέλει να του δώσει είναι να εκτονώσει την οργή του, σκοτώνοντας, διαλύοντας αυτό τον αδύναμο χαρακτήρα που τον καταπίεζε. Τέλος πάντων, δεν ξέρω αν το εξέφρασα σωστά πάντως νομίζω σε έπιασα. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Βρήκα την ιστορία ενδιαφέρουσα, αλλά μία ιστορία που είναι ενδιαφέρουσα δεν είναι απαραίτητα και καλή. Αυτή εδώ ισορροπεί μεταξύ του να είναι καλή και να μην είναι, μιας και πολλά από όσα κάνεις τα κάνεις σωστά, αλλά δεν δουλεύουν ακριβώς όπως θα "έπρεπε". Η ανάποδη αφήγηση για παράδειγμα, ενώ εντυπωσιάζει στην αρχή, κάπου στην τρίτη σκηνή (στο πάρτυ) έχει ξεφουσκώσει και προς το τέλος έχει καταλήξει ένα κακό gimmick μιας και η κατάληξη της ιστορίας-αρχή των γεγονότων δεν μπορεί να τη στηρίξει ακριβώς. Η γραφή σου τώρα... Υπάρχει καλή γραφή και υπάρχει γραφή που παριστάνει την καλή. Σε πολλά σημεία μου φαίνεται ότι, ενώ μπορείς να πετύχεις το πρώτο, καταλήγεις να κάνεις το δεύτερο, αναμασώντας τις κλισέ τρομοεκφράσεις και προσπαθώντας να πιάσεις την "καλή γραφή" πετυχημένων συγγραφέων αντί να αφήνεις τις λέξεις να βγουν φυσικά. Ίσως είναι απλά ιδιοτροπία μου, αλλά θα το ξαναπώ, ό,τι δουλεύει για τον Stephen King δε λειτουργεί για κανένα Στέφανο Βασιλειάδη λόγω γλώσσας. Για παράδειγμα, ο πρώτος αδειάζει τη φούσκα του ενώ ο δεύτερος αρμέγει τη σαύρα. ΟΚ, έριξα θάψιμο παραπάνω, αλλά η ιστορία μου άρεσε. Είχε μία δυνατή αρχή και ωραία setpieces εδώ κι εκεί. Της έλειπε όμως η δύναμη που χρειαζόταν για να ξεχωρίσει, ήθελε, κατά τη γνώμη μου πάντα, να είναι πιο συμπαγής και να "χτυπάει" στα σωστά σημεία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 ωραία ιστορία με ενδιαφέρουσα ανάποδη δομή! Η λεπίδα, νομίζω πως ήταν απλά ένα μέσο για να εκφράσει τα απωθημένα του και τελικά να οδηγηθεί στην αυτοκτονία, έχοντας πια, έναν καλό λόγο. Περιγράφεται, δηλαδή, έτσι όπως το βλέπω, περισσότερο μια ψυχολογική μετάλλαξη, που οδηγεί σε σωματική ανταπόκριση. Μου άρεσε αυτή η μεταμόρφωση στον κακό του εαυτό, αλλά θα ήθελα λίγη παραπάνω ανάπτυξη της υπερφυσικής βοήθειας που υπονοείται πως τον εξώθησε στα άκρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 25, 2011 Share Posted December 25, 2011 Με κρατησε γιατι προσπαθουσα να καταλαβω τι εγινε και γιατι εγινε...η αναποδη παρουσιαση των γεγονοτων εμενα τουλαχιστον με κουρασε...και με μπερδεψε. Εχω αποριες... γιατι απο την στιγμη που βρισκει το μαχαιρι ξυπναει αυτο το πλασμα που τον βαζει να σκοτωνει-και γιατι την δεδομενη στιγμη ας πουμε-δεν βρηκα εξηγηση που να με καλυπτει ικανοποιητικα. Ειναι λιγο πως σκοτωνει γιατι πρεπει να σκοτωσει, επειδη ειναι ιστορια τρομου. Μου λειπει λιγο βαθυτερο σεναριο. Αλλα σαν πλοκη ειναι καλη εχει δραση και αναρωτιεσαι τι θα γινει παρακατω. Καλη επιτυχια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted December 29, 2011 Share Posted December 29, 2011 (edited) Έξυπνο να χρησιμοποιήσεις την αντίστροφη αφήγηση. Η ιστορία έδινε αρκετές υποσχέσεις αλλά όσο προχώραγε ένιωθα πως έκανε κοιλιά κι ίσως γιατί οι πρώτες σκηνές ήταν πολύ πιο έντονες απ' τις επόμενες κι έτσι όσο πήγαινε η ιστορία έπεφτε. Ωραία ατμόσφαιρα και γραφή, το θέμα όχι κάτι το ιδιαίτερο άλλα σίγουρα όχι κι αδιάφορο. Σίγουρα μια καλή προσπάθεια που με ικανοποίησε γενικά! καλή επιτυχία, Άγγελε! Edited December 29, 2011 by TheTregorian Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted December 29, 2011 Share Posted December 29, 2011 (edited) Αυτή η ιστορία μου άρεσε όπως ήταν γραμμένη και σαν ουσία. Η ανεστραμμένη αφήγησή της νομίζω δούλεψε, είχα αγωνία για το τι προκάλεσε όλο αυτό. Νομίζω είναι υπερβολική η αρχή, όπου έχει σκοτώσει ολόκληρο το χωριό. Επίσης, θα μπορούσε να είχε αναδείξει πιο ικανοποιητικά τους λόγους για την οργή, γενικότερα σήκωνε λίγη εμβάθυνση ακόμα. Καλή επιτυχία, Άγγελε. Edited December 29, 2011 by Stanley Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted December 31, 2011 Share Posted December 31, 2011 (edited) Αυτή η ιστορία μου άρεσε, βρήκα τη μεταμόρφωση πετυχημένη καθώς και όλο το κλίμα και την ανάλυση της ψυχοσύνθεσης του χαρακτήρα, (που όμως νομίζω θα μπορούσε να γίνει λίγο πιο βαθιά). Το ανεστραμμένο σχήμα εξιστόρησης, για εμένα, δούλεψε στην αρχή, αλλά προς το τέλος με μπέρδεψε λίγο. Ίσως γιατί μου φαίνεται οτι είναι αντεστραμένο μέχρι ένα σημείο και μετά γίνεται κανονικό. Δηλαδή δίνει πρώτα το τέλος, μετά την αρχή και μετά τη μέση; Γενικά μια αρκετά καλή ιστορία, που διαβάστηκε ευχάριστα. καλη επιτυχία!!! Edited December 31, 2011 by Mindtwisted Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Με ικανοποίησε η ανάποδη αφήγηση. Αυτό που θα συνεχίσω να σε μαλώνω είναι που δε δείχνεις "τσαγανό" στη γραφή σου και της συμπεριφέρεσαι με το γάντι. Τσαούσεψε λίγο, αγρίεψέ την. Τρόμο γράφεις. Κατά τα άλλα, κινείσαι στα γνωστά υψηλά επίπεδα. Ελπίζω οι παρατηρήσεις μου να σου φανούν χρήσιμες. Καλή επιτυχία. Ένας καλός λόγος.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted January 2, 2012 Share Posted January 2, 2012 Χα! Κι εγώ νόμιζα στην αρχή ότι ο καλός λόγος ήταν μια καλή κουβέντα! Περίεργη επιλογή να κάνεις αντίστροφη διήγηση σε μια ιστορία Τρόμου. Αν δεν το έβλεπα, θα έλεγα ότι δε γίνεται με τίποτα, αφού ο τρόμος απαιτεί την κορύφωση στο τέλος. Έτσι, από μια άποψη το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, από την άλλη δε μου άφηνες και πολύ περιθώριο να τρομάξω αφού ήξερα ήδη τι θα γίνει. Στα θετικά ότι η ιστορία κυλούσε πολύ γρήγορα και δεν με δυσκόλεψε να καταλάβω τι έγινε, έστω και με την αλλαγή της χρονικής φοράς εκτός από τα δυο σημεία: στο πάρτυ που φαίνεται να βρίσκει το μαχαίρι για πρώτη φορά και στο σπίτι του που κοιτάζεται στον καθρέφτη. Καταλάβαινα ότι η σκηνή του πάρτυ πρέπει χρονικά να είναι πρώτη, αλλά έτσι όπως είναι γραμμένη η ιστορία, αν κυλάει όλη ανάποδα, φαίνεται ότι η σκηνή στο σπίτι του είναι πρώτη, που δε φαίνεται πολύ λογικό. Μού άρεσαν και οι σκηνές με τη σταδιακή μεταμόρφωση το ότι το μαχαίρι γίνεται κατά κάποιον τρόπο μέρος της σάρκας του καθώς και ο κοινωνικός προβληματισμός ότι η οργή που μαζεύουμε μπορεί τελικά να μας μεταμορφώσει σε φρικαλέα όντα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted January 3, 2012 Share Posted January 3, 2012 Αν θυμάμαι καλά σ' έχω ξαναδεί να χρησιμοποιείς αντίστροφη χρονική σειρά. Εδώ νομίζω ότι δε δούλεψε σε όλη την έκταση του κειμένου. Ίσως θα μπορούσες να ανακατέψεις λίγο τα χαρτιά, να ξεκινήσεις πχ όπως ξεκινάς (έχεις κάνει δυνατή αρχή) , αλλά κατά τα άλλα να μην είναι όλη η χρονική ροή ανάποδα. Κατά τα άλλα, η γραφή σου μου αφήνει τη συνηθισμένη της γεύση: στρωτή, αλλά λίγο άψυχη. Επίσης πέφτεις σε κάποια εκφραστικά κλισέ, τα οποία μου φαίνονται ξύλινα - σκάρτοι και τιποτένιοι, τα παράσιτα κτλ κτλ. Θα προτιμούσα να βρεις έναν πιο δικό σου, όχι τόσο ευθύ τρόπο να τα πεις αυτά, ώστε να γίνει και ο χαρακτήρας σου πιο πειστικός: η γεύση που μου άφησε ο πρωταγωνιστής είναι του στερεότυπου επαναστάτη-μισάνθρωπου χωρίς αιτία. Μάλλον είναι θέμα προσωπικού γούστου, αλλά εμένα με χάλασε το τέρας στον καθρέφτη. Έμοιαζε παράταιρο και πιο pulp από ό,τι είναι το υπόλοιπο κείμενο. Ο καλός λόγος ήταν το μαχαίρι; Αν ναι, περισσότερο κίνητρο θα το έλεγα ή μέσο. Αν δεν είναι, τότε δεν έπιασα κάτι. Καλή προσπάθεια πάντως και η γραφή έχει σημάδια προόδου και προσαρμοστικότητας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 3, 2012 Share Posted January 3, 2012 Άγγελε, αυτό που διάβασα μου άρεσε, με παρέσυρε ώστε να μην σηκώσω τα μάτια μου από πάνω του. Και όμως, δεν ήταν αυτό που θα μπορούσε να είναι. Δεν είχε τη δύναμη που χρειάζεται ένα τέτοιο κείμενο, και το κατάλαβα καταρχήν από τη διαπίστωση ότι δεν ένιωσα τίποτα ενώ το διάβαζα, ήταν πολύ χαλαρή, σχεδόν ανάλαφρη ανάγνωση. (Ευτυχώς δεν έπεσες σε εύκολες λύσεις ώστε να νιώσω ντε και καλά αποκρουστικά για να το ονομάσουμε τρόμο). Κάτι λίγα που με πέταξαν έξω: 1. Τα χέρια μου ήταν αδύνατα, με σχεδόν ανύπαρκτους μύες, και κατέληγαν σε λεπτά και μακριά δάχτυλα, που είχαν κοφτερά νύχια στις άκρες τους. 2. Ένιωθα παντοδύναμος. Σύμφωνα με το 1, το 2 είναι... what the fuck? Δεν μας το δικαιολογείς βρε παιδί μου κι εσύ, έχει το μπρατσάκι ζυμαράκι και νιώθει ο Χουλκ; Χώσε κάτι ανάμεσα στις δυο προτάσεις. Μέτρησα τα ποτά που είχα πιει εκείνο το βράδυ κι αναρωτήθηκα πότε ήταν η τελευταία φορά που είχα ξαναπιεί τόσο. Ή γίνεται σκατά πολύ ο δικός σου, ή έχει υπερφυσική μνήμη. Όταν παραπατάς απ' το ποτό, σίγουρα ξεχνάς κάνα-δυο λίτρα αν προσπαθήσεις να τα μετρήσεις. Τρελαινόμουν. Ή μήπως όχι; Όχι, όχι, μην τις λες αυτές τις κλισεδούρες, με σκοτώνιεις... Δοκιμασμένο τρικ, φιλικά προτεινόμενο: Κάνε μερικές ασκήσεις θάρρους γράφοντας πράγματα που μετά θα τα διαβάσεις μόνο στον εαυτό σου. Πιάνει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
vinegrete Posted January 5, 2012 Share Posted January 5, 2012 το memento μου ηρθε στο μυαλο Η αρχη μου ηταν λιγο δυσκολη, αλλα απο την μεση και κατω ηταν αρκετα ευαναγνωστο, και στο τελος.. ηθελα να το ξαναδιαβασω παλι (και το εκανα). Ωραια ιστορια καλη επιτυχια Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jjohn Posted January 6, 2012 Share Posted January 6, 2012 (edited) Φίλε Άγγελε η ιστορία αυτή μου άρεσε για έναν και μόνο λόγο(ο οποίος ήταν και καλός). Η πολύ ωραία αφήγηση της. Σίγουρα το όλο κόλπο με την ανάποδη ιστορια είναι ενδιαφέρον αλλά στην τελικη είναι κάτι το οποίο εάν δεν το γουστάρει ο αναγνώστης , μπορεί να το διαβάσει από το τέλος δίχως κανένα πρόβλημα. Αυτό που με κέρδισε ήταν ο πολύ ωραίος λόγος σου, η δυνατή αφήγηση που χρησιμοποιείς για να μας πεις την ιστορία σου. Θα σου πω μόνο ένα κομμάτι στην αφήγηση που νομίζω πως θα ήθελε λίγη δουλίτσα μιας και φαντάζει κάπως "ψεύτικο" είναι το κομμάτι στην σελίδα έξι όπου ο ήρωας εκφράζει την οργή του για τα πάντα. . Εάν το βελτιώσεις, το διήγημα σου θα είναι απλά τέλειο. Καλή επιτυχία! Edited January 6, 2012 by joidv Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted January 7, 2012 Author Share Posted January 7, 2012 Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και τις πολύ χρήσιμες παρατηρήσεις. Δυο λόγια για την ιστορία, για το πώς την σκέφτομαι εγώ (κάποιοι θα το βρουν ξενέρωτο ), αν και θα μπορούσε να ερμηνευτεί με διαφορετικούς τρόπους. Κάτι που εξηγεί και για ποιο λόγο η ιστορία, για μένα, «έπρεπε» να γραφεί ανάποδα. Θα μπορούσε να μην έχει συμβεί τίποτα και όλα αυτά να βρίσκονται μέσα στο μυαλό του Νικ; Ναι. Θα μπορούσαν να είχαν συμβεί όλα πραγματικά, όπως παρουσιάζονται στο διήγημα, και το μαχαίρι με κάποιον μαγικό/δαιμονικό τρόπο να βρέθηκε από το σπίτι στο πάρτι; Πάλι ναι. Η δική μου ερμηνεία έχει κάτι κι από τα δύο. Καμία μεταμόρφωση δεν συνέβη μέσα στην ιστορία. Ή τουλάχιστον, δεν έχει συμβεί ακόμα. Ο Νικ είναι ένας ανεπρόκοπος άνθρωπος, που δεν μπορεί να καταφέρει τίποτα για τον εαυτό του και τους άλλους, είτε είναι η δουλειά του, είτε η κοπέλα του, είτε το σπίτι του. Δεν έχει φίλους, δεν έχει καμιά σπουδαία ζωή, κι όλο αυτό του βγαίνει σε μισανθρωπία και αποξένωση. Πολλές φορές σκέφτεται να αυτοκτονήσει, αλλά φυσικά, δεν πρόκειται να το κάνει αυτό από μόνος του, επειδή είναι δειλός. Είναι μόνο μια σκέψη, με την οποία προσπαθεί να αποδείξει κάτι στον εαυτό του. Εκεί, λοιπόν, έρχεται ο δαίμονας και του δίνει ένα όραμα. Μέσα στο όραμα τού δείχνει σε τι μπορεί να μεταμορφωθεί, χρησιμοποιώντας το αίμα. Επίσης, του δείχνει το μέσο με το οποίο θα πετύχει αυτήν τη μεταμόρφωση, το μαχαίρι. Η αρχή του διηγήματος είναι το σημείο όπου ο Νικ βγαίνει σιγά-σιγά από το όραμα, και αποδέχεται την ερμηνεία του. Πως πρέπει να χρησιμοποιήσει αίμα για να γίνει αυτό που είχε δει. Το δικό του αίμα. Αυτός, λοιπόν, ήταν ο καλός λόγος που έδωσε ο δαίμονας στον Νικ, για να τον κάνει να αυτοκτονήσει. Αυτό δικαιολογεί και μερικές υπερβολές, όπως το ότι σκότωσε ένα ολόκληρο χωριό. (Στην αρχική μορφή είχε σκοτώσει όλον τον κόσμο, αλλά το μαχαίρι ζητούσε κι άλλο, κι ήταν ο μόνος που είχε απομείνει ) Αυτά κι από μένα. Και πάλι ευχαριστώ για τα σχόλια. Ραντεβού στον επόμενο διαγωνισμό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted January 7, 2012 Share Posted January 7, 2012 Αυτό δικαιολογεί και μερικές υπερβολές, όπως το ότι σκότωσε ένα ολόκληρο χωριό. (Στην αρχική μορφή είχε σκοτώσει όλον τον κόσμο, αλλά το μαχαίρι ζητούσε κι άλλο, κι ήταν ο μόνος που είχε απομείνει ) Είχες τέτοια σουρεάλ επιλογη και προτίμησες να μην την γράψεις; Τέτοια θεατρικη υπερβολή και την απέρριψες; Αααχ! Θα εδινες εντελώς άλλον τόνο στο διηγημα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted January 7, 2012 Share Posted January 7, 2012 Αυτό δικαιολογεί και μερικές υπερβολές, όπως το ότι σκότωσε ένα ολόκληρο χωριό. (Στην αρχική μορφή είχε σκοτώσει όλον τον κόσμο, αλλά το μαχαίρι ζητούσε κι άλλο, κι ήταν ο μόνος που είχε απομείνει ) Είχες τέτοια σουρεάλ επιλογη και προτίμησες να μην την γράψεις; Τέτοια θεατρικη υπερβολή και την απέρριψες; Αααχ! Θα εδινες εντελώς άλλον τόνο στο διηγημα! Συμφωνώ! Γράψ'το! Ο λαός θέλει να το διαβάσει!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.