Jump to content

Κωνάριο


Adicto

Recommended Posts

Guest old#2065

Αγαπητέ Σταμάτη, το διήγημα αυτό είναι ένας πετυχημένος συνδυασμός παραδοσιακού υπερφυσικού, βιοτεχνολογίας και τρόμου. Η εφιαλτική σκηνή με τα όντα και το πουλί θύμιζε τους τρομακτικούς πίνακες του Ιερώνυμου Μπος. Απαιτεί γνώσεις από διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα και είναι γραμμένο με στρωτό τρόπο. Κυρίως λόγω του πρώτου μέρους και για τελείως υποκειμενικούς λόγους μου προκάλεσε μια αποστροφή, είναι όμως συνεπές και σύμφωνο με τις απαιτήσεις του διαγωνισμού. Καλή επιτυχία.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Κι ανυπομονούσα να διαβάσω μια αμιγώς «λαβκραφτική» ιστορία σε αυτόν το διαγωνισμό.

Απόλαυσα την ανάγνωση, αλλά ειλικρινά μπορούσες να κάνεις κάτι πολύ καλύτερο με αυτό το υλικό. Οι τρομαχτικές σκηνές δεν ήταν τόσο τρομαχτικές όσο θα έπρεπε να ήταν, η ιστορία δεν είχε το απαραίτητο σασπένς και δεν κατάφερες να μας βάλεις στο μυαλό του ήρωα.

Μου άρεσε, αλλά όχι τόσο για να πάρει μια καλή θέση στο διαγωνισμό.

 

Καλή επιτυχία

 

 

 

Link to comment
Share on other sites

Μου άρεσε η ιστορία, αλλά δεν με τρόμαξε ούτε με κέντρισε ιδιαίτερα.

Γνωρίζοντας την γραφή σου αρκετά καλά νιώθω οτι είναι μια ιστορία που έγραψες "στον αυτόματο πιλότο". Κλασικές σκηνές από είδη στα οποία έχεις εντρυφήσει, δεμένα με μια υποτυπώδη πλοκή. Το αποτέλεσμα δεν είναι απογοητευτικό, καθε άλλο! Όμως μπορούσες σίγουρα και καλύτερα.

Link to comment
Share on other sites

Το διάβασα γιατί με τράβηξε ο τίτλος του.

Δυστυχώς δεν είμαι ο μέσος αναγνώστης γιατί ξέρω περισσότερα από το μέσο όρο για τον εγκέφαλο και λιγότερα από το μέσο όρο για τον Λαβκραφτ.

 

Λογοτεχνικά, μου άρεσε η αρχή του. Το ενδιαφέρον μου μειώθηκε κάπως προς το τέλος.

Μορφολογικά, παρουσιαζόταν πολύ αραιό - 20 σελίδες για 3500 λέξεις.

 

Επιστημονικά, έχει αρκετές ατέλειες. Βέβαια, ο μέσος αναγνώστης υποθέτω ότι δε θα τις ανακαλύψει.

 

 

Edit: αφαιρέθηκαν διορθώσεις πάνω στις επιστημονικές περιγραφές.

Edited by tetartos
Link to comment
Share on other sites

Guest old#2065

Το διάβασα γιατί με τράβηξε ο τίτλος του.

Δυστυχώς δεν είμαι ο μέσος αναγνώστης γιατί ξέρω περισσότερα από το μέσο όρο για τον εγκέφαλο και λιγότερα από το μέσο όρο για τον Λαβκραφτ.

 

Λογοτεχνικά, μου άρεσε η αρχή του. Το ενδιαφέρον μου μειώθηκε κάπως προς το τέλος.

Μορφολογικά, παρουσιαζόταν πολύ αραιό - 20 σελίδες για 3500 λέξεις.

 

edit(αφαιρεση κειμένου) Βέβαια, ο μέσος αναγνώστης δε θα πάρει χαμπάρι από όλα αυτά. Αλλά, ξαναρωτώ: τι νόημα έχει να γράψεις ένα ιστορικό μυθιστόρημα, εάν δε σου αρέσει να αποδώσεις τις ιστορικές λεπτομέρειες σωστά;

 

Εάν αποφασίσεις να το διορθώσεις/προχωρήσεις κλπ, είμαι στη διάθεσή σου.

Συγνώμη ρε Γιώργο αφού σωστά λες ότι η επιδειξη των ιατρικών γνώσεων δεν αφορά τον μέσο αναγνώστη, γιατί δεν έστελνες ένα πμ.

Αν τό έκανες σε δικό μου διήγημα θα σπαζόμουνα άσχημα να σου πω την αλήθεια

Edited by npaps
Link to comment
Share on other sites

Kαι ο 4ος μόλις μου υπενθύμισε γιατί δεν τολμώ να γράψω ποτέ ΕΦ :p

 

Πέρα από την πλάκα, ευπρόσδεκτες φυσικά οι διορθώσεις. Και καλά κάνει και τις γράφει δημόσια, αφορούν στην ουσία του διηγήματος. Αφού ήθελα να δώσω έναν πιο επιστημονικό τόνο σαν εσάνς αληθοφάνειας, έπρεπε να την ψάξω περισσότερο!

 

υγ Το κακό είναι πως όταν εξ'αρχής δεν έχεις ουσιαστική σχέση με το αντικείμενο, τότε είσαι έρμαιο της ασχετοσύνης σου ή ακόμα και κάποιων πιο εκλαικευτικών πηγών.

 

υγ2 Βρε άλλη φορά θα μείνω στα δαιμόνια!

Link to comment
Share on other sites

Ο τρόπος που γράφεις μου αρέσει πολύ και το ξέρεις. Θεωρώ ότι έχεις δώσει και καλύτερα δείγματα δουλειάς χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η συγκεκριμένη ιστορία "πάσχει". Αντιθέτως, είχε πάρα πολύ ισχυρές εικόνες

 

Εκεί με την εικόνα της Θεοτόκου παράδειγμα

 

 

 

και εξαιρετική απόδοση των αισθήσεων του κεντρικού ήρωα

 

 

Σχεδόν νιώθεις το βουητό στ αυτιά και την αλλόκοτη αίσθηση στο κεφάλι

 

 

 

Ως μέση αναγνώστρια

 

ναι ναι με 1,67895756757868 υψος, που τρώει 3,656547567 hamburger κάθε 565,84754937 ώρες και έχει 0,00000001% πιθανότητες να βρει δουλειά στο αντικείμενο σπουδών της

 

τολμώ να πω ότι μου άρεσε και δεν αντιλήφθηκα αυτό που αναφέρει ο tetartos παραπάνω. Υψηλά στις θέσεις προτίμησης κλασσικά ο Adicto... biggrin.gif

Edited by Oceanborn
Link to comment
Share on other sites

Συγνώμη ρε Γιώργο αφού σωστά λες ότι η επιδειξη των ιατρικών γνώσεων δεν αφορά τον μέσο αναγνώστη, γιατί δεν έστελνες ένα πμ.

Αν τό έκανες σε δικό μου διήγημα θα σπαζόμουνα άσχημα να σου πω την αλήθεια

 

Εγώ, συγγνώμη.

Δεν είχα πρόθεση να κάνω επίδειξη γνώσεων. Επίσης, δεν είχα πρόθεση να κάνω εσένα ή το Σταμάτη να σπαστείτε. Η πρόθεσή μου ήταν να βοηθήσω στην αληθοφάνεια αυτού και όλων των μελλοντικών διηγημάτων.

Αν κάνεις edit το δικό σου post (όπου αντιγράφεις το κείμενό μου), τότε θα διορθωθεί αυτό που σε ενόχλησε.

 

Αν διόρθωνες λάθη σε δικό μου διήγημα θα το εκτιμούσα πολύ να σου πω την αλήθεια.

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά βρήκα τις παρατηρήσεις του 4ου πολύ χρήσιμες και στενοχωριέμαι για τη λογοκρισία που έπεσε, παρόλο που ως μη ειδικός θεώρησα ότι οι ιατρικοί όροι είχαν χρησιμοποιηθεί με τόση αυτοπεποίθηση ώστε να είναι πειστικοί για κάποιον που δε γνωρίζει περισσότερα.

 

Γι' αυτό και μου κλώτσησε η έλλειψη αληθοφάνειας (αν δεν κάνω λάθος) στη σκηνή αμέσως μετά την επέμβαση. Νομίζω πως συνήθως το πρώτο πράγμα που θέλεις να κάνεις μόλις ξυπνάς από ολική αναισθησία είναι να ξεράσεις, κι αμέσως μετά να επιβιώσεις από την παγωνιά και ν’ αναπνεύσεις μέσα από τη μάσκα οξυγόνου. Επίσης, ξυπνάς στην ανάνηψη, χωρίς επισκέπτες. Το σίγουρο πάντως είναι ότι δεν μπορείς να πιάσεις κατευθείαν την κουβέντα, όχι;

Κατά τ' άλλα βρήκα το διήγημα ενδιαφέρον αλλά άνισο--κάποια κομμάτια μου άρεσαν πολύ, κι άλλα τα βρήκα σχεδόν ημιτελή.

Λεπτομέρειες:

"οι απαντήσεις των εξετάσεων": με ξένισε σαν φράση. Τ' αποτελέσματα των εξετάσεων;

"τα ανθρώπινα κουρέλια": το χρησιμοποιείς δυο φορές στην ίδια παράγραφο (εσκεμμένα;) και νομίζω πως είναι κάπως κλισέ. Ωστόσο οι εικόνες και το ζουμί εκείνου του σημείου (ζηλεύει ακόμα κι αυτούς) μου άρεσε πολύ.

 

 

 

Καλή επιτυχία :)

Link to comment
Share on other sites

Ενδιαφέρον διήγημα. Μπλέκει μεταφυσικό τρόμο, και επιστημονική φαντασία. Καλή και περιγραφική γραφή ζωντανεύει τις εικόνες στα μάτια σου. Δεν ξέρω αν επιστημονικώς τα τμήματα αυτά του εγκεφάλου λειτουργούν αλλιώς. Εμένα που δεν γνωρίζω τόσα για τον εγκέφαλο η ιστορία σου με έπεισε ότι ισχύουν.

Μου θύμισε μια ταινία για ένα βιβλίο που ανοίγει τις Πύλες της Κόλασης. Ένατη Πύλη νομίζω την λέγανε.

Καλή επιτυχία! :good:

Edited by Eugenia Rose
Link to comment
Share on other sites

Είχε πολύ ενδιαφέρον και πολύ μυστήριο η ιστορία σου. Πλέκεις πολύ όμορφα διάφορα αντικείμενα –βιολογία (άσχετα με τις επιστημονικές ασυνέπειες, εμένα με έπεισες και δεν ήθελα κάτι παραπάνω), αποκρυφισμό, οράματα– και το αποτέλεσμα είναι αρκετά ικανοποιητικό. Μου άρεσε πολύ το σουρεαλιστικό όραμα/παραμόρφωση-του-κόσμου (αν μπορώ να το θέσω έτσι). Για μένα, τουλάχιστον, ήταν το πιο ιδιαίτερο κομμάτι του κειμένου (και μάλλον, δείχνει ότι ο ψυχολογικό τρόμος είναι πιο πολύ το στοιχείο σου). Το τέλος δεν μπορώ να πω ότι με ικανοποίησε. Σίγουρα ήταν κάπως απρόσμενο και ανατρεπτικό, αλλά περίμενα κάτι διαφορετικό. Ίσως κάτι που να αφορούσε μόνο τον ήρωα και να άλλαζε το δικό του κόσμο.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως αυτό που μου αρέσει περισσότερο με τις ιστορίες σου είναι το πόσο αληθινά μοιάζουν αυτά που συμβαίνουν.

 

Τρία πράγματα για το κλείσιμο

(μετά το τηλεφώνημα του Νίκου στο Φράγκο)

: Μου φάνηκε κάπως σύντομο, ενώ κάπου έδινε κι εξηγήσεις. Ήταν ωστόσο αρκετά επιβλητικό (ειδικά η τελευταία πρόταση).

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω αν υπάρχει, αλλά σα Βασιλάκης που είμαι θα το πω, επιστημονικοφανταστικός τρόμος αλλά εγώ αυτό διάβασα και… μου άρεσε. Εντάξει δεν ήταν τρομαχτικό αλλά για αυτά που πρόσφερε η ιστορία ήταν εντάξει. Είχε ωραίες περιγραφές, ήταν καλογραμμένο, είχε ρυθμό, είχε μυστήριο, ωραία υπόθεση. Με έκανες να πιστέψω οτιδήποτε διάβαζα, και δεν έχω ιδέα αν ισχύουν κάποια από αυτά, σε σημείο που να λέω τι δουλειά κάνει ο τύπος. Ήταν ικανοποιητική, νομίζω θα την βάλω να κονταροχτυπηθεί με όσες έχω για ψηλά στην κατάταξη μου. Καλή επιτυχία.

Link to comment
Share on other sites

Είναι όντως, επίφυση και όχι υπόφυση, αλλά ασχέτως αυτής της λεπτομέρειας, καταλαβαίνω γιατί τη χρησιμοποίησες για σκαλοπάτι της μετεξέλιξης του ήρωα. Το κωνάριο, ίσως ακριβώς γιατί δεν ξέρουμε πώς λειτουργεί, ήταν πάντα συνδεδεμένο με το μεταφυσικό και νομίζω πως αξιοποίησες όλες τις συγγραφικές δυνατότητες που προσφέρει. Μου άρεσε πολύ η αντίδραση του ήρωα στους στροβίλους της κάρτας αλλά και η εμπνευσμένη λαβκραφτική κατακλείδα.dirol.gif

Link to comment
Share on other sites

Ουτε και εγω ειμαι ο μεσος αναγνωστης σε ιατρικα θεματα και η ιστορια δεν μου φανηκε καλα ψαγμενη σε αυτα τα θεματα. Συνηθως οι ιστοριες που σε παιρνουν μαζι τους ειναι καλα "διαβασμενες" για να ειναι αληθοφανεις και να πειθουν. Οπως και να εχει η ιδεα μου αρεσε την βρηκα καλη, αλλα ο τρομος αργει πολυ να μπει. Δεν φοβηθηκα και αναρωτιομουν πως ειναι ιστορια τρομου, αφου τρως πολυ απο το κειμενο σε αναφορες για την αρρωστεια του και την διαδρομη για την εγχειρηση.

Καλη επιτυχια!

Link to comment
Share on other sites

Αυτή η ιστορία μου άρεσε πάρα πολύ, κυρίως για την ατμόσφαιρα και τον τρόπο που προσέγγισε το θέμα της μεταμόρφωσης.

 

Εντάξει, κι εμένα μου φάνηκε οτι υπήρχαν κάποιες επιστημονικές ανακρίβειες, αλλά αποφάσισα να τις αγνοήσω. Το γενικό ταξίδι ήταν πολύ ωραίο και οι εικόνες στο δωμάτιο μου θύμισαν ένα πίνακα του μποσκ για κάποιο λόγο, (The garden of earthly delights, τον έλεγαν νομίζω).

 

Πολύ καλή!

 

Καλή επιτυχία!!!!:good:

Link to comment
Share on other sites

Σταμάτη, πέρα από το ότι υπάρχεις, η ιστορία αυτή πιστεύω ότι ήταν από τις συμμετοχές που είχαν δυναμική, αλλά την έχαναν λόγω της δομής και της οργάνωσης τους. Είχες ένα θέμα με ενδιαφέρον αλλά χανόταν σε μία δυσανάλογα μεγάλη εισαγωγή και μία βιαστική κατάληξη. Σα να ξεκίνησες να γράφεις, είδες ότι "δε βγαίνεις" και πέρασες στα γρήγορα την υπόλοιπη.

 

Παρόλα αυτά, οι σκηνές προς το τέλος με

την επίκληση

είναι εξαίσια ανατριχιαστικές και θα στήριζαν την ιστορία πολύ καλύτερα αν είχαν αναπτυχθεί περισσότερο.

Link to comment
Share on other sites

Καλή ιδέα και αρκετά καλογραμμένο, αν και με μερικές ακαμψίες στη γλώσσα, αγγλισμούς και ορθογραφικά. Εμένα δε με ενόχλησαν οι όποιες επιστημονικές ανακρίβειες, δε γράφεις εργασία για καμιά σχολή και άλλωστε ο εγκέφαλος είναι ένα κατεξοχήν λευκό σημείο στο χάρτη των επιστημών, δε μπορούμε (ακόμα) να πούμε ότι τα ξέρουμε όλα γι' αυτόν. Μου άρεσε που ήταν και εφ και δε με πειράζει που δεν τρόμαξα. Αλλά δε μου έκανε και καμιά ιδιαίτερη εντύπωση. Νομίζω ότι η ιδέα έχει ξαναγραφτεί αρκετές φορές και μη σου πω ότι την είχα μαντέψει από κάποιο σημείο και μετά. Επίσης θα χρειαζόταν να δώσεις περισσότερες πληροφορίες για τον χαρακτήρα, για να τον γνωρίσουμε και να νοιαστούμε, γιατί έτσι σκέτα είναι σαν να παρουσιάζεις μόνο την ιδέα σε στυλ ντοκυμαντέρ. Και ναι, μέσα στο θέμα και αυτού του διαγωνισμού και του προηγούμενου;-). Γενικά καλό, αλλά όχι κάτι φοβερό.

 

Ως προς την ολική αναισθησία, Ayu, απ' ό,τι θυμάμαι από την επέμβαση που είχα κάνει πριν 1 χρόνο και κάτι, μια χαρά είσαι όταν ξυπνάς μετά από ολική αναισθησία και δε χρειάζεται να κάνεις εμετό. Μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει ειδικά μετά από εγχειρίσεις στον εγκέφαλο; Γιατί νομίζω ότι έχω διαβάσει ότι ένα σύμπτωμα των όγκων στον εγκέφαλο είναι και οι εμετοί.

 

O.T.

Oceanborn: Γιατί δεν έχεις πιθανότητες να βρεις δουλειά σχετκή με τις σπουδές σου; Αγγλική φιλολογία δε σπουδάζεις; Εγώ όταν είχα πάρει το ίδιο πτυχίο, μου έλεγαν όλοι ότι έχουν μια φίλη/ξαδέρφη/γειτόνισσα που διδάσκει αγγλικά με proficiency και πνίγεται στα λεφτά, οπότε...
Link to comment
Share on other sites

Ως προς την ολική αναισθησία, Ayu, απ' ό,τι θυμάμαι από την επέμβαση που είχα κάνει πριν 1 χρόνο και κάτι, μια χαρά είσαι όταν ξυπνάς μετά από ολική αναισθησία και δε χρειάζεται να κάνεις εμετό. Μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει ειδικά μετά από εγχειρίσεις στον εγκέφαλο; Γιατί νομίζω ότι έχω διαβάσει ότι ένα σύμπτωμα των όγκων στον εγκέφαλο είναι και οι εμετοί.

 

 

 

O.T.

Άσχετο αλλά εγώ είχα κάνει στα 15 εγχείρηση στο κεφάλι-όχι στον εγκέφαλο μη χαίρεστε!- και όταν ξύπνησα ήμουν όπως έλεγε η Ayu. Χάλια, το οξυγόνο που μου βάζανε στην μούρη να αναπνευσω μου βώμαγε και μετά έκανα και εμετό. Βέβαια ο γιατρός είχε πει να μην φάω το βράδυ και πήγα κρυφά στην καντίνα. Well you know how that one goes... Αλλα και πάλι νομίζω ενα ανακάτεμα μέχρι να συνέρθεις υπάρχει.
Edited by Eugenia Rose
Link to comment
Share on other sites

Ως προς την ολική αναισθησία, Ayu, απ' ό,τι θυμάμαι από την επέμβαση που είχα κάνει πριν 1 χρόνο και κάτι, μια χαρά είσαι όταν ξυπνάς μετά από ολική αναισθησία και δε χρειάζεται να κάνεις εμετό. Μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει ειδικά μετά από εγχειρίσεις στον εγκέφαλο; Γιατί νομίζω ότι έχω διαβάσει ότι ένα σύμπτωμα των όγκων στον εγκέφαλο είναι και οι εμετοί.

 

 

 

O.T.

Άσχετο αλλά εγώ είχα κάνει στα 15 εγχείρηση στο κεφάλι-όχι στον εγκέφαλο μη χαίρεστε!- και όταν ξύπνησα ήμουν όπως έλεγε η Ayu. Χάλια, το οξυγόνο που μου βάζανε στην μούρη να αναπνευσω μου βώμαγε και μετά έκανα και εμετό. Βέβαια ο γιατρός είχε πει να μην φάω το βράδυ και πήγα κρυφά στην καντίνα. Well you know how that one goes... Αλλα και πάλι νομίζω ενα ανακάτεμα μέχρι να συνέρθεις υπάρχει.

O.T.

Το 1998 είχα κάνει ολική αναισθησία για εγχείρηση σκωλικοειδήτη. Όταν ξύπνισα ένιωθα ότι είχαν χώσει σύρμα στο λαιμό μου και ξέρασα κάτι μαύρο και μιαρό.
Link to comment
Share on other sites

Ως προς την ολική αναισθησία, Ayu, απ' ό,τι θυμάμαι από την επέμβαση που είχα κάνει πριν 1 χρόνο και κάτι, μια χαρά είσαι όταν ξυπνάς μετά από ολική αναισθησία και δε χρειάζεται να κάνεις εμετό. Μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει ειδικά μετά από εγχειρίσεις στον εγκέφαλο; Γιατί νομίζω ότι έχω διαβάσει ότι ένα σύμπτωμα των όγκων στον εγκέφαλο είναι και οι εμετοί.

 

 

 

O.T.

Άσχετο αλλά εγώ είχα κάνει στα 15 εγχείρηση στο κεφάλι-όχι στον εγκέφαλο μη χαίρεστε!- και όταν ξύπνησα ήμουν όπως έλεγε η Ayu. Χάλια, το οξυγόνο που μου βάζανε στην μούρη να αναπνευσω μου βώμαγε και μετά έκανα και εμετό. Βέβαια ο γιατρός είχε πει να μην φάω το βράδυ και πήγα κρυφά στην καντίνα. Well you know how that one goes... Αλλα και πάλι νομίζω ενα ανακάτεμα μέχρι να συνέρθεις υπάρχει.

O.T.

Το 1998 είχα κάνει ολική αναισθησία για εγχείρηση σκωλικοειδήτη. Όταν ξύπνισα ένιωθα ότι είχαν χώσει σύρμα στο λαιμό μου και ξέρασα κάτι μαύρο και μιαρό.

 

O.T.

Tι συμπέρασμα βγάζουμε από όλα αυτά;

 

Όλους θα μας θάψει η Wordsmith :tease:

Link to comment
Share on other sites

Ως προς την ολική αναισθησία, Ayu, απ' ό,τι θυμάμαι από την επέμβαση που είχα κάνει πριν 1 χρόνο και κάτι, μια χαρά είσαι όταν ξυπνάς μετά από ολική αναισθησία και δε χρειάζεται να κάνεις εμετό. Μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει ειδικά μετά από εγχειρίσεις στον εγκέφαλο; Γιατί νομίζω ότι έχω διαβάσει ότι ένα σύμπτωμα των όγκων στον εγκέφαλο είναι και οι εμετοί.

 

 

 

O.T.

Άσχετο αλλά εγώ είχα κάνει στα 15 εγχείρηση στο κεφάλι-όχι στον εγκέφαλο μη χαίρεστε!- και όταν ξύπνησα ήμουν όπως έλεγε η Ayu. Χάλια, το οξυγόνο που μου βάζανε στην μούρη να αναπνευσω μου βώμαγε και μετά έκανα και εμετό. Βέβαια ο γιατρός είχε πει να μην φάω το βράδυ και πήγα κρυφά στην καντίνα. Well you know how that one goes... Αλλα και πάλι νομίζω ενα ανακάτεμα μέχρι να συνέρθεις υπάρχει.

O.T.

Το 1998 είχα κάνει ολική αναισθησία για εγχείρηση σκωλικοειδήτη. Όταν ξύπνισα ένιωθα ότι είχαν χώσει σύρμα στο λαιμό μου και ξέρασα κάτι μαύρο και μιαρό.

 

O.T.

Tι συμπέρασμα βγάζουμε από όλα αυτά;

 

Όλους θα μας θάψει η Wordsmith :tease:

O.T.

Νομίζω η λέξη-κλειδί είναι: "Πριν 1 χρόνο"
Link to comment
Share on other sites

Ως προς την ολική αναισθησία, Ayu, απ' ό,τι θυμάμαι από την επέμβαση που είχα κάνει πριν 1 χρόνο και κάτι, μια χαρά είσαι όταν ξυπνάς μετά από ολική αναισθησία και δε χρειάζεται να κάνεις εμετό. Μήπως κάτι τέτοιο συμβαίνει ειδικά μετά από εγχειρίσεις στον εγκέφαλο; Γιατί νομίζω ότι έχω διαβάσει ότι ένα σύμπτωμα των όγκων στον εγκέφαλο είναι και οι εμετοί.

 

 

 

O.T.

Άσχετο αλλά εγώ είχα κάνει στα 15 εγχείρηση στο κεφάλι-όχι στον εγκέφαλο μη χαίρεστε!- και όταν ξύπνησα ήμουν όπως έλεγε η Ayu. Χάλια, το οξυγόνο που μου βάζανε στην μούρη να αναπνευσω μου βώμαγε και μετά έκανα και εμετό. Βέβαια ο γιατρός είχε πει να μην φάω το βράδυ και πήγα κρυφά στην καντίνα. Well you know how that one goes... Αλλα και πάλι νομίζω ενα ανακάτεμα μέχρι να συνέρθεις υπάρχει.

O.T.

Το 1998 είχα κάνει ολική αναισθησία για εγχείρηση σκωλικοειδήτη. Όταν ξύπνισα ένιωθα ότι είχαν χώσει σύρμα στο λαιμό μου και ξέρασα κάτι μαύρο και μιαρό.

 

O.T.

Ευγενία: Από τότε έτρωγες πολύ, ε; laugh.gif

Nihilio: Εγώ θα έλεγα ότι ή ξέρασες επειδή η εγχείρηση είχε σχέση με το στομάχι ή αυτά τα 12 χρόνια έχει προχωρήσει η επιστήμη στην αναισθησιολογία...

Link to comment
Share on other sites

Εγώ μετά από ολική αναισθησία όταν ξύπνησα ήθελα απλώς να φάω τα πάντα...

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..