northerain Posted December 18, 2011 Share Posted December 18, 2011 Blackbird Lullaby Blackbird Lullaby - Northerain.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 18, 2011 Share Posted December 18, 2011 (edited) Πολύ όμορφη και ποητική η γραφή σου. Εντοπίζω ένα κοινό σημείο με το προηγούμενο διήγημά σου. Οι ήρωες δεν εκπλήσσονται από την παράξενη κατάσταση. Αντίθετα την θεωρούν δεδομένη και λειτουργούν όσο πιο φυσιολογικά μπορούν μέσα σε αυτήν. Ζουν, περπατούν, ερωτεύονται στην προσπάθειά τους να νιώσουν ξανά φυσιολογικοί. Να νιώσουν άνθρωποι. Κατά την διάρκεια της ιστορίας μου δημιουργείται το αίσθημα της φρίκης αλλά και της νοσταλγίας ή του λυρισμού ίσως. Το quote στην αρχή είναι πολύ πετυχημένο και δένει με την ιστορία η οποία έχει βιβλικές αναφορές. Καλή επιτυχία! Edited December 18, 2011 by Eugenia Rose Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ayu Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Αυτήν την ιστορία τη λάτρεψα. Πραγματικά τη λάτρεψα. Μερικές ελάχιστες φραστικές αστοχίες (λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να είναι πιο φυσικές στ' αγγλικά) που διορθώνονται πολύ εύκολα δε μειώνουν σε τίποτα ένα κατά τη γνώμη μου εξαιρετικό κείμενο. Kudos! Και καλή επιτυχία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted December 19, 2011 Share Posted December 19, 2011 Πολύ καλή ιστορία. Η ευχή για κάτι εφάμιλλο του black heroine που αναφέρθηκε σε άλλο τόπικ, μάλλον έπιασε. Η κοφτή γραφή στα Αγγλικά βοηθάει και αυτούς που δεν γνωρίζουν καλά αγγλικά να το κατανοήσουν, αλλά και το ύφος του διηγήματος. Κάποια μικρολαθάκια (τυπογραφικά και ορθογραφικά) θέλουν απλά ένα πέρασμα, αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Ψηλά στην κατάταξη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 20, 2011 Share Posted December 20, 2011 Dear Northrain σου είπα ότι θα τη διαβάσω και το έκανα. Μου άρεσε. Με τον κίνδυνο να έχω καταλάβει λάθος κάποια πράγματα θα σχολιάσω κιόλας Ο κόσμος που περιγράφεις, περνάει με μιά φυσικότητα στον αναγνώστη και μάλιστα με πολύ λιτά μέσα, χωρίς υπερβολές. Αυτό δεν είναι εύκολο και είναι έπιτυχία του συγγραφέα. Έχω την υποψία ότι το έργο έχει και μιά δεύτερη ανάγνωση, μέσα από συμβολισμούς. Δεν θα διακινδύνευα αυτό το σχόλιο αν δεν υπήρχαν κάποια "κλου" όπως το εισαγωγικό κείμενο η το όνομα της ηρωίδας. Είδα λοιπόν τον κανονικό μας κόσμο, και ανθρώπους που σαν ήρωες απο αρχαία τραγωδία κουβαλάνε την προσωπική τους κόλαση. Άλλουνού αρουραίος αλλουνού κοράκι, αλλουνού κατι άλλο. Οι δύο τραγικοί ήρωες έχουν αποδεχτεί την δική τους "ποινή", αλλά και το σημαντικώτερο, την "ποινή" του άλλου. Και στωικά πορεύονται το Γολγοθά , μαζί. Η σκηνή της ομαδικής θεραπείας, πόσο διαφέρει άραγε απο μια σύγχρονη κοινωνική εκδήλωση, όπου ο καθένας κουβαλά το προσωπικό του μαρτύριο αλλά αναλώνεται σε ανούσιες κοινωνικότητες. Καλή επιτυχία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mindtwisted Posted December 20, 2011 Share Posted December 20, 2011 Αυτή η ιστορία μου άρεσε αρκετά!! Έχει πολύ πετυχημένη ατμόσφαιρα σήψης με τα κοράκια, τους ποντικούς και τους μελαγχολικούς χαρακτήρες. Νομίζω οτι μου έμοιαζε λίγο σα μαύρη κωμωδία, γιατί σε μερικά σημεία δεν μπορούσα να συγκρατήσω ένα γελάκι, ωστόσο είναι αρκετά καλά γραμμένη για να σε τραβάει με την ατμόσφαιρά της. Επίσης οι αλληλεπιδράσεις των χαρακτήρων, ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρουσες και νομίζω οτι το θέμα μεταμόρφωση χρησιμοποιήθηκε καλά. Τρόμο δε μου έβγαλε βέβαια, γιατί πρώτον τους συμπάθησα τους καημένους και δεύτερον είχαν και λίγο πλάκα ώρες ώρες. Αυτά, καλή επιτυχία!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 20, 2011 Share Posted December 20, 2011 Τρόμο δε μου έβγαλε βέβαια, γιατί πρώτον τους συμπάθησα τους καημένους και δεύτερον είχαν και λίγο πλάκα ώρες ώρες. Αυτά, καλή επιτυχία!!! Συμφωνώ Κωνσταντίνε. Και επειδή πιό πάνω παρασύρθηκα από το "σοβαρό" μου θέλω να προσθέσω. Πολύ χάρηκα που όλη αυτή η μουντρουχίλα δεν θα επηρρεάσει κάποιες συγκεκριμένες ορμόνες μας. Έκεί που και εγώ γέλασα ήταν όταν του αλλου του είχαν γα...θεί τα ράμματα, αλλά τη ρώγα που ξέφυγεε απο το φόρεμα την πρόσεξε Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted December 20, 2011 Author Share Posted December 20, 2011 Αυτή η ιστορία μου άρεσε αρκετά!! Έχει πολύ πετυχημένη ατμόσφαιρα σήψης με τα κοράκια, τους ποντικούς και τους μελαγχολικούς χαρακτήρες. Νομίζω οτι μου έμοιαζε λίγο σα μαύρη κωμωδία, γιατί σε μερικά σημεία δεν μπορούσα να συγκρατήσω ένα γελάκι, ωστόσο είναι αρκετά καλά γραμμένη για να σε τραβάει με την ατμόσφαιρά της. Επίσης οι αλληλεπιδράσεις των χαρακτήρων, ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρουσες και νομίζω οτι το θέμα μεταμόρφωση χρησιμοποιήθηκε καλά. Τρόμο δε μου έβγαλε βέβαια, γιατί πρώτον τους συμπάθησα τους καημένους και δεύτερον είχαν και λίγο πλάκα ώρες ώρες. Αυτά, καλή επιτυχία!!! Τρόμο δε μου έβγαλε βέβαια, γιατί πρώτον τους συμπάθησα τους καημένους και δεύτερον είχαν και λίγο πλάκα ώρες ώρες. Αυτά, καλή επιτυχία!!! Συμφωνώ Κωνσταντίνε. Και επειδή πιό πάνω παρασύρθηκα από το "σοβαρό" μου θέλω να προσθέσω. Πολύ χάρηκα που όλη αυτή η μουντρουχίλα δεν θα επηρρεάσει κάποιες συγκεκριμένες ορμόνες μας. Έκεί που και εγώ γέλασα ήταν όταν του αλλου του είχαν γα...θεί τα ράμματα, αλλά τη ρώγα που ξέφυγεε απο το φόρεμα την πρόσεξε Thanks guys Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 21, 2011 Share Posted December 21, 2011 Μια ιστορία που είχε μια ξεχωριστή και αλλόκοσμη γοητεία. Παράλογη και αληθινή, ταυτόχρονα. Αυτή η παράξενη ομάδα ανθρώπων, καθένας με το δικό του βάσανο να τον κατατρώει, που ακόμη και συγκινεί με την αμοιβαιότητά της, ήταν τόσο μα τόσο ενδιαφέρουσα. Το δε ζευγάρι με τους δαίμονές τους που τους κατατρέχουν παντού, ανατριχιαστικά όμορφο. Τα αγγλικά δεν με άφησαν να απολαύσω την ιστορία όσο θα ήθελα, αλλά η συνολική εντύπωση είναι πάρα πολύ καλή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 21, 2011 Share Posted December 21, 2011 Είχε όντως χιούμορ αλλά για μένα το concept ήταν αρκετά φρικαλέο. Περισσότερο με γοήτευσε η γραφή ως γραφή βέβαια παρά η πλοκή, αλλά και πάλι μου άρεσε.Τα αγγλικά σου τα σπάνε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 Έχει κάποια λαθάκια που με ένα πέρασμα θα φύγουν, αλλά το ερώτημά μου είναι το εξής: Τι φρικτά πράγματα είναι αυτά που γράφεις ρε μεγάλε;;; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted December 22, 2011 Author Share Posted December 22, 2011 Απαράδεκτος, απαιτώ σοβαρή κριτική τώρα αλλιώς δεν σ΄αφήνω να ξανακεράσεις πίτες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 Εντάξει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 Δεν ξανακερνάς πίτες δλδ; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted December 22, 2011 Share Posted December 22, 2011 μόνο καλαμάκια εντάξει, θα γίνω πιο αναλυτικός για την ιστορία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted December 22, 2011 Author Share Posted December 22, 2011 Αμα δεν ακούσουμε απ' τον dagon από ποιον θ΄ακούσουμε δηλαδή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
anysias Posted December 23, 2011 Share Posted December 23, 2011 Μου άρεσε αυτό που ήθελες να περάσεις. Αρκετά. Μάθε να ζεις με ότι έχεις αν δεν μπορείς να τα αλλάξεις, αλλιώς θα γίνει το γάλα black… Όχι, σοβαρά τώρα μου άρεσε το μήνυμα και μου άρεσε και η ιστορία. Είναι κάτι που θα διάβαζα άνετα. Δεν ξέρω αλλά το σκεφτόμουν και σα ταινία, θα έπιανε αρκετά έχει κάτι περίεργα πράγματα που όμως έχουν και μια δόση αλήθειας που είπαμε πιο πάνω και αυτή η ομάδα υποστήριξης , ο τρόπος συνάντησής τους έχει κάτι… καλή επιτυχία εύχομαι. ΥΣ: πάντα γράφεις στα αγγλικά; ( Δεν γκρινιάζω απλά ρωτάω ο άνθρωπος) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Mικρή ιστορία, αλλά περισσότερη ανάπτυξη θα σκότωνε την ατμόσφαιρα. Ποιητική, καλογραμμένη, σε βάζει σε ένα τριπ μαυρίλας και αποξένωσης. Θα έλεγα οτι είχε και σχεδόν happy ending (για αυτούς, όχι για τον κόσμο γύρω τους). Η χωρίς εξήγηση μεταμόρφωση των ηρώων δημιουργεί μια υπερβατικά ανατριχιαστική ατμόσφαιρα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Ποιητικὰ νοσηρό. Αὐτὸς ὁ χαρακτηρισμὸς μοῦ ἦλθε στὸν νοῦ ὅταν διάβασα τὴν ἱστορία σου. Γραφὴ μοντέρνα καὶ κοφτή, χωρὶς πολλὰ-πολλά, καταφέρνει νὰ περάσει μιὰν αἴσθηση ματαιότητας καὶ ἴσως τραγωδίας. Συνέπασχα μὲ τὰ πλάσματα αὐτά, ἔνοιωσα σὰν νὰ ἦμουν κι ἐγὼ ἀνάμεσά τους. Στὴν ἐπιφάνεια πρόκειται γιὰ μιὰ ἱστορία τρόμου. Στὴν πραγματικότητα, εἶναι μιὰ ξεκάθαρη ἀλληγορία (γιὰ τοὺς περιθωριακούς, τοὺς ἀποξενωμένους, τοὺς ἀλλοτριωμένους κλπ). Τοὐλάχιστον, ἐγὼ ἔτσι τὸ ἀνέγνωσα. Ἀπὸ ἰδιοτροπία, θὰ τὸ προτιμοῦσα στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα, ἀλλὰ ἀφοῦ ἔτσι σοῦ βγῆκε, δὲν μπορῶ νὰ πῶ τίποτα. Συγχαρητήρια καὶ καλὴ ἐπιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted December 25, 2011 Share Posted December 25, 2011 -Συχνότατα μου αρέσουν οι ιστορίες σου. Το ίδιο συνέβη και τώρα. -Για το quote: Ίσως θα μπορούσε να βρεθεί και τίποτα πιο κατάλληλο σε σχέση με την ιστορία που ακολουθεί. Έτσι όπως το βλέπω τώρα, θα έλεγα ότι πρέπει να φτάσεις στο τέλος για να 'γράψει', αλλά στο μεταξύ το έχεις ξεχάσει ή σε έχει αποπροσανατολίσει οδηγώντας σε άλλους συνειρμούς. -Η πρώτη παράγραφος με έπιασε και με κράτησε εκεί που ήμουν. Μπράβο. -Μου άρεσε το σημείο στο οποίο λέει πως έχει συνηθίσει τα κοράκια, κι ότι είναι κουρασμένος και δεν ενδιαφέρεται (ωστόσο η τελευταία ατάκα ('θα σας σόκαρε το πόσο πολύ δεν ενδιαφέρομαι') μού φάνηκε κάπως παραπάνω ζόρικη απ' όσο χρειαζόταν). - Η Μεγκ κι ο πρωταγωνιστής έχουν κάτι που τους σκοτώνει από μέσα, όπως λέει ο ήρωας για τους D.A., οκ. Όμως, ο Τζόναθαν έφαγε το χέρι της κόρης του κι ο Μπρένναν σκότωσε την πόρνη, κι αυτά τα δύο τελευταία δεν είναι πράγματα που σε τρώνε από μέσα. 'He looks ashamed but in this little crowd, no one gives a fuck if she ate some girl’s heart and dumped her over the bridge. We’re too involved in our own misery.' -Έχει το λαθάκι στο 'she'. Επίσης (χωρίς να γνωρίζω αν λόγω γλώσσας πάει εκεί που το έχεις βάλει) θα με βοηθούσε περισσότερο αν το κόμμα μετά το 'crowd' άλλαζε θέση και πήγαινε μετά το 'ashamed'. Πέρα από αυτά τα ψειρίσματα, η δεύτερη πρόταση μού άρεσε πάρα πολύ (όχι επειδή δεν την έχω ξανασυναντήσει, αλλά επειδή δεν την έχω ξανασυναντήσει ποτέ μετά από μια τέτοια πρόταση σαν αυτή που προηγείται). 'She’s gorgeous and deep within me I feel something slither, like leviathan at the bottom of the ocean.' -Στομφώδες, αλλά ωραίο ρε γμτ. 'On the subway ride home, I feel almost human again. I’d celebrate, but I haven’t eaten or had anything to drink for weeks.' -Εδώ τι παίζει; Δεν έχει πιει τίποτα εδώ και βδομάδες; -Η λίγες σειρές που αναφέρονται στην ερωτική επαφή των δύο μού άρεσαν ιδιαίτερα. Ίκκκκ!!! -Κατά τη γνώμη μου ίσως το φινάλε να ήθελε κάτι παραπάνω, έστω πέντε-δέκα αράδες. Νομίζω ότι θα έφερναν ομαλότερα το κλείσιμο. -Ρε, μπας και μας πλασάρεις καμιά νέα ιδέα για το πώς πραγματικά δημιουργούνται τα ζόμπι (γιατί σε κάτι τέτοιο μοιάζουν να μετατρέπονται); -Οπωσδήποτε η ιστορία βγάζει φρίκη και νοσηρότητα, όχι μόνο λόγω των περιγραφών και των γεγονότων, αλλά κυρίως (για μένα) λόγω του ότι η νοσηρότητά αυτή φαίνεται να έχει εμποτίσει για τα καλά την προσωπικότητα του κεντρικού ήρωα. -Τον Πόε σκεφτόμουν όσο την διάβαζα. Δεν είμαι σίγουρος, αλλά θα έλεγα ότι δεν ήταν μόνο τα κοράκια που μου τον έφερναν στο μυαλό. Κάτι στην όλη ατμόσφαιρα μου τον θύμιζε (στο αρκετά πιο γκροτέσκο του). -Κάνε στο Blackbird Lullaby ένα μικρο-ρετούς. Το αξίζει. -Όπως λένε, τα ακριβά αρώματα μπαινούν σε μικρά μπουκάλια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Starcrossed Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Από τα αγαπημένα μου... Σύντομο, άμεσο, πετυχημένος συνδυασμός ύφος αστυνομικού neo-noir με στοιχεία gothic , κάποια μικρολαθάκια που φεύγουν στο editing, ατμοσφαιρικό και πολύ αληθινό. Ιστορία που δε σε βάζει απλά μέσα της, τη βρίσκεις μέσα σου (thanks!) Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 26, 2011 Share Posted December 26, 2011 Η γραφή έχει προβλήματα. Προβλήματα με τα αγγλικά περισσότερο και ένα δεύτεροτρίτο πέρασμα θα βοηθούσε πάρα πολύ. Όμως η ιστορία απογειώνεται πάρα πολύ από τη μέση και μετά και, εκεί που αρχικά μοιάζει με angsty μαύρη κωμωδία το συναίσθημα αναβλύζει στο τέλος. Δυνατή ιστορία που χρειάζεται όμως επειγόντως επιμέλεια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 27, 2011 Share Posted December 27, 2011 Επιτελους διαβασα και εγω την ιστορια σου... δεν φοβηθηκα, ειχα και εγω την αισθηση της συμπονοιας, αν και δεν μου αρεσει να τους θεωρω καημενους. Εχουν αποδεχτει την μοιρα τους, ζουν μεσα σ'αυτην σαν να ειναι φυσιολογικη, η καλυτερα ειναι φυσιολογικη για εκεινους και καταφερνουν παρολα αυτα να αποζητησουν κατι παραπανω. Να κανουν σχεσεις με αλλους ανθρωπους, να ερωτευτουν, να κανουν σεξ, να βρουν τροπο να επικοινωνησουν , ισως και να αγαπηθουν ακομα...ειναι φρικιαστικο και αγαπησιαρικο μαζι. Ο τροπος που εκφραζεσαι κοφτα, με μικρες προτασεις μου αρεσε πολυ. Δινει μια ροκ ματσο αισθηση στο κειμενο που δεν ειναι ασχημα επιτηδευμενη, ισα ισα που χαριζει. Αλλα τα αγγλικα με δυσκολεψαν ... καπου εκει με τα he που επρεπε να ειναι she και το αναποδο, ζαλιστηκα και μερικα ακομα λαθακια που νομιζω πως ειδα. Δεν ξερω γιατι γραφεις αγγλικα (περι ορεξεως κολοκυθοπιτα-που μου αρεσει κιολας), αλλα νομιζω θα μου αρεσε ακομα περισσοτερο στα ελληνικα. Καλη επιτυχια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted December 27, 2011 Share Posted December 27, 2011 Σίγουρα καλό παρά τα τυπογραφικά και την απουσία υπόθεσης, γιατί η ατμόσφαιρα είναι πολύ πρωτότυπη και πετυχημένη. Οι συμβολισμοί ότι "we all have something that's eating us" πολύ ενδιαφέροντες και οι σκηνές στο τέλος αηδιαστικές(με την καλή έννοια). Στα μείον το μικρό μέγεθος, που το κάνει να μοιάζει αποσπασματικό και ότι το έγραψες βιαστικά. Και αυτό με το ότι δεν είχε φάει ούτε πιει για βδομάδες νομίζω πως ανοίγει άλλα θέματα που στη συνέχεια τα αφήνεις μετέωρα (είναι ήδη ζόμπι; νεκροί κυριολεκτικά; τότε δε θα έπρεπε να φαίνεται αυτό και στο πώς τους βλέπουν οι άλλοι, οι φυσιολογικοί; κλπ). Αν το ξαναπεράσεις θα γίνει πολύ καλό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted December 29, 2011 Share Posted December 29, 2011 Κι εγώ αυτό που ξεχώρισα ήταν η γραφή που ήταν πολύ ωραία. Ωραία η έμπνευση κι ο τρόπος που χειρίστηκες την ιστορία γενικά. Δεν ξέρω αν είναι τα αγγλικά ή απλά το θέμα που δε με έκαναν να ξετρελαθώ και να μαγευτώ, αλλά σίγουρα είναι μια πολύ καλή συμμετοχή!. Καλή επιτυχία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.