Eugenia Rose Posted December 23, 2011 Share Posted December 23, 2011 (edited) Η Σοφία δε θέλει πια να παίξει μαζί μου. Μεγάλωσε, λέει, πολύ για να λικνίζεται στην ξύλινη κούνια που κρέμεται δεμένη στο μεγάλο μου κλαδί. Δε με πειράζει τόσο αυτό, όσο το ότι θέλει να παίξει με την παλιά καρυδιά. Αυτό το δέντρο το φοβάμαι. Είναι εκεί σαν από πάντα και ενώ τις δικές μου τις φωνές δεν τις ακούει, ακολουθεί τους ψίθυρους της. «Έλα να λικνιστείς μαζί μου…» της λέει. Τη βλέπω που την πλησιάζει και περνάει το σχοινί απ' το κλαδί της. Όπως τόσοι άλλοι… Τις δικές μου τις φωνές δεν τις ακούει. Τώρα λικνίζεται. Δε λικνίζεται πια. Edited December 24, 2011 by Eugenia Rose Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheSea IsBurned Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Καλό Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 24, 2011 Author Share Posted December 24, 2011 Thanks Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Συνέχεια-απάντηση πρός το παραπονιάρικο δέντρο. "Μην φοβάσαι, το δικό σου μεγάλο κλαδί, θα διαλέξει Η Σοφία για να βάλει το σκοινί σαν έρθει η ώρα για να κρεμαστεί" Υπογραφή Στάνλευ Καλό Ευγενεία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Και εμενα μου αρεσε. Μονο που θα ηθελα να το αναπτυξεις περισσοτερο, εχει υλικο γιατι να μην το αξιοποιησεις? Θα γινει ακομα καλυτερο κατα την γνωμη μου. Και επισης γιατι το εβαλες στις ιστοριες τρομου? Ειναι ιστορια τρομου? Θα μπορουσες να το εξελιξεις προς τα εκει, αλλα οπως ειναι τωρα δεν ειναι τιποτα ξεκαθαρο. Τρομου η φαντασιας, ακομα και αν ειναι πεζο η ποιημα? Ακροβατει αναμεσα, αλλα δεν ξεκαθαρο τιποτα... μοιαζει να ειναι μονο η αρχη απο ενα μεγαλυτερο κομματι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 24, 2011 Author Share Posted December 24, 2011 (edited) Ευχαριστώ για τα σχόλια παιδιά. Laas ίσως να το μεγαλώσω σύντομα. Το έκανα ως μια μορφή άσκησης να δω αν μπορώ να γράψω μια ιστορία (τρόμου κατά προτίμηση) σε 100 λέξεις. Είχα διαβάσει ανάλογες ιστορίες και αναρωτιόμουν αν μπορώ να το κάνω και εγώ. Σίγουρα δεν είναι ολοκληρωμένο. Αλλά τουλάχιστον βγάζει νόημα ελπίζω Edited December 24, 2011 by Eugenia Rose Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest old#2065 Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Συνέχεια-απάντηση πρός το παραπονιάρικο δέντρο. "Μην φοβάσαι, το δικό σου μεγάλο κλαδί, θα διαλέξει Η Σοφία για να βάλει το σκοινί σαν έρθει η ώρα για να κρεμαστεί" Υπογραφή Στάνλευ Καλό Ευγενεία Με το σχόλιο της Μαριάντζελας συνειδητοποίησα ότι δεν χρειαζόσουν συμπλήρωμα. Τελικά αυτό ακριβώς εννοείς. Άρα Πολύ καλό Ευγενεία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 24, 2011 Author Share Posted December 24, 2011 Συνέχεια-απάντηση πρός το παραπονιάρικο δέντρο. "Μην φοβάσαι, το δικό σου μεγάλο κλαδί, θα διαλέξει Η Σοφία για να βάλει το σκοινί σαν έρθει η ώρα για να κρεμαστεί" Υπογραφή Στάνλευ Καλό Ευγενεία Με το σχόλιο της Μαριάντζελας συνειδητοποίησα ότι δεν χρειαζόσουν συμπλήρωμα. Τελικά αυτό ακριβώς εννοείς. Άρα Πολύ καλό Ευγενεία Ναι εννοώ πως από το ένα δέντρο παλιά η Σοφία λικνιζόταν από την κούνια σαν παιχνίδι. Στο άλλο δέντρο όμως λικνίζεται τώρα που έχει αυτοκτονήσει κρεσμάμενη από το σκοινί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Ναι νοημα βγαζει! Και περιμενω να το διαβασω πιο ανεπτυγμενο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mesmer Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Γρήγορο και εύστοχο. Χωρίς πολλά λόγια και πολλές εξηγήσεις δημιουργείς την απαραίτητη ατμόσφαιρα και το απαραίτητο σφίξιμο που «απαιτούν» οι ιστορίες τρόμου. Δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσε να υπάρξει μια πιο μεγάλη ιστορία από αυτό. Δηλαδή, το να γράψεις ένα διήγημα τρόμου το οποίο θα αποτελούταν αποκλειστικά από τις σκέψεις/εμπειρίες ενός δέντρου. Ίσως να είναι δύσκολο, ίσως να γίνει γραφικό από ένα σημείο και μετά... αλλά δεν χάνεις και τίποτα να το δοκιμάσεις. Γι' αυτό άλλωστε υπάρχουν οι προκλήσεις. Πάντως, εδώ μας τα είπες μια χαρά. Μικρό, αλλά δεν του λείπει τίποτα. ΥΓ: Κάπου πήρε το μάτι μου ότι γιορτάζεις σήμερα Χρόνια Πολλά και Φανταστικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Γιορταζεις? Ειμαι ελαφρως ασχετη απο γιορτες... θυμαμαι μονο τις μεγαλες... χρονια πολλα! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 24, 2011 Author Share Posted December 24, 2011 Ευχαριστώ παιδιά! Καλές γιορτες να έχετε! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Εγω δεν θα ήθελα να το αναπτύξεις. Είναι ένα φλασάκι 100 λέξεων που μας λέει αυτά που χρειάζεται να ξέρουμε. Δεν πιστευω οτι με 2000 λέξεις θα μας έλεγε κάτι περισσότερο απο αυτά που ήδη λέει ή αντιλαμβανόμαστε. Μπορεί να χαλούσε κιόλας. Μια χαρά η άσκηση σου για φλασακι τρόμου. Δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο. Υ.Γ ...και Χρόνια Πολλά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 24, 2011 Author Share Posted December 24, 2011 Ευχαριστώωωω! Χαίρομαι που τα κατάφερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Συνέχεια-απάντηση πρός το παραπονιάρικο δέντρο. "Μην φοβάσαι, το δικό σου μεγάλο κλαδί, θα διαλέξει Η Σοφία για να βάλει το σκοινί σαν έρθει η ώρα για να κρεμαστεί" Υπογραφή Στάνλευ Καλό Ευγενεία Μαριονέτα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 24, 2011 Author Share Posted December 24, 2011 Ωπς! Καλά γιατί το έχεις στις διάφορες ιστορίες και όχι στον τρόμο; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Ωπς! Καλά γιατί το έχεις στις διάφορες ιστορίες και όχι στον τρόμο; Ε, ήταν άλλες εποχές τότε, τερατογραφικές Ωραίο το φλασάκι πάντως, πιστεύω πως λίγες λέξεις θα μπορούσε να τις σηκώσει ακόμα - μιλάω για πολύ λίγες, κάτω από 500 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 24, 2011 Author Share Posted December 24, 2011 Ναι ίσως να τις σήκωνε μερικές ακόμα. Απλά ζορίστηκα πολύ να το συμπιέσω σε 100. Αν είναι να το μεγαλώσω θα το πιάσω από την αρχή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Κορίτσι, μου άρεσε έτσι όπως είναι! Μην του πειράξεις τρίχα κλαδί! Τα υπονοεί όλα, αφήνοντας στον αναγνώστη τη χαρά ότι δε του τα έδωσες στο πιάτο. Αυτό και μόνο κάνει για μένα το διήγημα πετυχημένο! Well done! O.T. ΥΓ: Κάρτα στο κινητό δεν έχεις; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Όχι στο μεγάλωμα του φλασακίου. Μια χαρά είναι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 24, 2011 Author Share Posted December 24, 2011 Να βγάλω poll; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
laas7 Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Είναι creepy.... Αυτό που αναρωτιέμαι και δεν ξέρω αν πρέπει να το ρωτήσω είναι, τι σε ενέπνευσε/οδήγησε να το γράψεις; Υπήρξε κάτι; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eugenia Rose Posted December 24, 2011 Author Share Posted December 24, 2011 Αν εννοείς πως μου ήρθε η ιδέα ως αυτό που είναι, ήταν απλώς μια φλασιά που έφαγα και είπα να την γράψω. Αλλά την αρχή την έκανε η, ας το πούμε, ανάγκη να γράψω μια ιστορία 100 λέξεων. Οπότε η πρώτη τρομοιδέα που μου ήρθε και μπορούσε θεωρητικά να χωρέσει, χωρίς πολλά πολλά την άρπαξα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oceanborn Posted December 24, 2011 Share Posted December 24, 2011 Αν εννοείς πως μου ήρθε η ιδέα ως αυτό που είναι, ήταν απλώς μια φλασιά που έφαγα και είπα να την γράψω. Αλλά την αρχή την έκανε η, ας το πούμε, ανάγκη να γράψω μια ιστορία 100 λέξεων. Οπότε η πρώτη τρομοιδέα που μου ήρθε και μπορούσε θεωρητικά να χωρέσει, χωρίς πολλά πολλά την άρπαξα. Covered. Ελπίζω να έχεις περισσότερες εμπνεύσεις και με μεγαλύτερο όριο λέξεων. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.